100 φορές να το ακούσω το ξανακούω.κ από τους 1000 σήμερα που θα το ακούσουν 5 κ αν θα καταλάβουν τη λέει ο Χάρης στους στοίχους. Καντάρια μυαλο τα αδέρφια κ αξιοσεβαστα.κ ας το σήκωσαν από ποίημα της κυρίας.σημερα Κατάρχας ποιος άνοιγει βιβλιο
Πόσο δίκιο έχεις.. Να πάει η μουσική τους στα νέα παιδιά, να ανοίξουν ορίζοντες και φτερά.. Να ξεφύγουν από τη μαυρίλα του καφρολαϊκού και της τραπ.. Να διδάσκεται ο στίχος ως νεοελληνική λογοτεχνία και ποίηση. Πόσο πιο ελληνικό, πόσο πιο εθνικό, πόσο πιο λαϊκό...
Ενα απο τα καλυτερα των Κατσιμιχαιων. Προσωπικα, μετα το "Μη γυρισεις" ειναι το αγαπημενο μου Ελληνικο. Πιστευω πως αυτη η εκτελεση ειναι ακομα καλυτερη απο την αυθεντικη. Γεια σου ρε Χαρη, μας λειπεις!!!
Δύο μουσικές ιδιοφυίες... Η μουσική τους είναι απλώς τόσο πρωτότυπη και ουσιαστική, οι στίχοι τόσο δυνατοί που νομίζω ότι η κριτική και ο σχολιασμός είναι πάντα αναγκαστικά σε υπερθετικό βαθμό.. Εάν οι Κατσιμιχαίοι ήταν Άγγλοι ή Αμερικανοί, και έγραφαν σε Αγγλικό στίχο, η εμβέλειά τους θα ήταν παγκόσμια...
το απίστευτο σ αυτη την μπαντα είναι οτι παρ όλο που ήταν, είναι και θα είναι πρώτοι η σεμνοτητα που εβγαζαν πάνω στη σκηνή είναι μοναδική!! οποιος κοιτάξει στο βλέμμα τους το καταλαβαίνει
οχι και οποιος κοιταξει το βλεμμα τους ... το πιο πιθανο σημερα ειναι να σου πουν οτι φανταζεσαι τα πραγματα οπως εσυ θες. οπως και να χει το σχολιο σου με βρισκει πληρως συμφωνο. Σεμνοτητα, απλοτητα και αμεσοτητα. Τεραστιοι καλλιτεχνες
An attempt at translating the lyrics in English: You didn't count the suns that beckoned you all these years Where are you, woman with the blue eyelashes? The withering girl hid you in her dress for five winters they buried you in muddy snow A giant bat is feeding off of your youthfulness that's why the night falls quickly before you're satisfied The noon burns upon the high domes Its golden wave washes over the streets You're dying with the poets every sunset Your hands smell of their hair The church bell you no longer have faith in, tolls In strange courtyards you're conversing with the moon This year, Miloz brought you spring Who else could take care of your hunger? His ivory car passed, setting the neighborhood astray Grow beautiful, Grow beautiful, He'll show you off in the orchards You have a smile made of pearls, Sicilian fishermen matched them for you to wear Search for it and find it before the night lock you up in a basement deeper than this one
Μακράν από τα καλύτερα των Κατσιμίχα. Φοβερή εκτέλεση αν και πάντα πίστευα πως αν ο ντράμερ ήταν πιο δημιουργικός (π.χ. shuffle στο hihat) το τελικό αποτέλεσμα θα ήταν απλά τέλειο.
Μετα απο πολυ "μελετη" θεωρω οτι το νοημα των στιχων καταληγει σ αυτη τη γυναικα, τη "γεροντοκορη" της εποχης...φυσικα, υπαρχουν τετοιες και σημερα αλλα σε μικροτερη "ποσοτητα" πλεον...γεροντοκόρη οπως λεμε λιαν τοξικα ατομα. Απλα...μακρυα!
Εκδοχή δική μου : Φτωχή κοπέλα (φουρτουνιασε την γειτονιά το φιλντισένιο αμάξι του), μπλεγμένη με ουσίες (μεγάλη νυχτερίδα τρέφεται από την νιότη σου) που την εκμεταλλευετε ο Μιλοζ (την πείνα σου ποιος άλλος μπορούσε να νοιαστεί, γίνου όμορφη στα περιβόλια θα σε δείξει) ίσως γενικό όλο αυτό, για να καταλήξει ψάξε και βρες τον εαυτό σου πριν είναι αργά.
Η Ρίτα έφυγε από τη ζωή το 1984. Έμειναν τα ποίηματα. Οι αδελφοί Κατσιμίχα μελοποίησαν το «Υπόγειο», που περιλήφθηκε στο πρώτο άλμπουμ τους «Ζεστά Ποτά», το οποίο κυκλοφόρησε την επόμενη χρονιά και του οποίου την παραγωγή έκανε ο Μανώλης Ρασούλης. Στο κλειστοφοβικό Υπόγειο της Ρίτας, του Χάρη και του Πάνου χώρεσαν πολλά πράγματα. Το ροκ και το λόγιο λαϊκό, ο λυρισμός της μορφής και η φλόγα που τη διαλύει, το φως και το σκοτάδι των πραγμάτων, η απόγνωση και η ελπίδα των ανθρώπων. Στο πρώτο γύρισμα του τραγουδιού μετά την χατζιδακική εισαγωγή, ερχόμαστε αντιμέτωποι με μια εικόνα ολότελα αποκαρδιωτική. «Μεγάλη νυχτερίδα τρέφεται απ’τη νιότη σου». Το σκοτάδι σαν συνώνυμο του κακου παραδοσιακά κατατρώει το φως και τη νιότη που ταυτίζονται με το καλό. Κάποια στιγμή, όμως, έρχεται ο ήλιος, λούζει τους δρόμους και «το μεσημέρι καίει στα ψηλά τα δώματα». Στο «Υπόγειο» την άνοιξη τη φέρνουν ποιητές σαν τον Πολωνό Τσέσλαβ Μίλος που θρηνούν για τον κόσμο που διαλύεται και τους ανθρώπους που τον κοιτάνε άπραγοι. Όπως συμβαίνει και σήμερα. Ο κόσμος διαλύεται και κανείς δεν κάνει τίποτα για να τον σταματήσει. Η νιότη γίνεται τροφή για μια μεγάλη, αχόρταγη νυχτερίδα. Είναι άνοιξη και παρόλο που ο ήλιος λούζει τους δρόμους, αυτοί μοιάζουν πιο μαύροι από ποτέ. Την ίδια χρονιά που βγήκε το τραγούδι των Κατσιμιχαίων, το 1985, ο ποιητής που φέρνει την άνοιξη στο Υπόγειο της Ρίτας έδωσε συνέντευξη στο New York Review of Books για την ελευθερία και την ποίηση. Στα λόγια του φάνηκε η αγωνία του για την αδιάφορη στάση του δυτικού ανθρώπου απέναντι σε βασικές αξίες. «Αν ο μηδενισμός, όπως λέει ο Νίτσε, συνίσταται στην απώλεια της μνήμης, η ανάκτησή της είναι όπλο ενάντια στο μηδενισμό».Είναι αυτό ακριβώς που μάς δένει με την φωνή του «Υπογείου», φωνή που δεν μηδενίζει, δεν αρνείται να θυμάται. Η γυναίκα του «Υπογείου» είναι πιστή στις αναμνήσεις της και κρατάει μέσα της την ποίηση. «Έχει ένα χαμόγελο από μαργαριτάρια» που της το ταίριασαν ψαράδες Σικελοί. Η γυναίκα αυτή είναι οικεία σε όσους ξέρουν πως στην ανάγκη να κρατηθούμε ζωντανοί είμαστε όλοι ίσοι και πως το υπόγειο δεν ταιριάζει σε ελεύθερους ανθρώπους. «Ψάξε και βρες το πριν σε κλείσει η νύχτα σε ένα υπόγειο βαθύτερο από τούτο». Η γυναίκα αυτή εκφράζει την ελπίδα να κρατηθούμε ζωντανοί. Να μην μπει κανείς στο υπόγειο κάτω απ' τη γή. Να είμαστε όλοι ίσοι πάνω στη γη. Όπως πίστευε η Ρίτα κι όπως ξέρουν να τραγουδούν οι ποιητές. Κείμενο της Βάσιας Τζανακάρη
100 φορές να το ακούσω το ξανακούω.κ από τους 1000 σήμερα που θα το ακούσουν 5 κ αν θα καταλάβουν τη λέει ο Χάρης στους στοίχους. Καντάρια μυαλο τα αδέρφια κ αξιοσεβαστα.κ ας το σήκωσαν από ποίημα της κυρίας.σημερα Κατάρχας ποιος άνοιγει βιβλιο
Απίστευτη ερμηνεία!! Πόσο τυχεροί είμαστε που ζήσαμε τα εφηβικά μας χρόνια με αυτή την μουσική και όχι με την τραπ.
Οι ευεργέτες!!!!!!Εκατομμύρια χρόνια μπροστά από την εποχή τους!!!Τα λέμε!!!!!!!
Απίστευτη μουσική, μοναδικοί καλλιτέχνες,η μουσική της νιότης μας.Οι άνθρωποι ήταν πολύ μπροστά.
Παιδεία!!! Κυρίες και κύριοι!!!!
...η πλοκη της μελωδίας κ του νοήματος των στιχων ανεπανάληπτη..υποχρεωτικο μαθημα στο λυκειο...αληθινη παιδεία.
Τι να λεμε τωρα......τα παλικαρια ηταν 100 χρονια μπροστα.....σεβασμος..
Άψογοι σε όλα, ερμηνεία, διασκευή, πάθος,τα πάντα.Τα παιδιά ήταν χρόνια μπροστά.
Πόσο δίκιο έχεις.. Να πάει η μουσική τους στα νέα παιδιά, να ανοίξουν ορίζοντες και φτερά.. Να ξεφύγουν από τη μαυρίλα του καφρολαϊκού και της τραπ.. Να διδάσκεται ο στίχος ως νεοελληνική λογοτεχνία και ποίηση. Πόσο πιο ελληνικό, πόσο πιο εθνικό, πόσο πιο λαϊκό...
Μεγάλο respect
Ενα απο τα καλυτερα των Κατσιμιχαιων. Προσωπικα, μετα το "Μη γυρισεις" ειναι το αγαπημενο μου Ελληνικο.
Πιστευω πως αυτη η εκτελεση ειναι ακομα καλυτερη απο την αυθεντικη. Γεια σου ρε Χαρη, μας λειπεις!!!
Ότι καλύτερο! Αναπολώ!
Δύο μουσικές ιδιοφυίες... Η μουσική τους είναι απλώς τόσο πρωτότυπη και ουσιαστική, οι στίχοι τόσο δυνατοί που νομίζω ότι η κριτική και ο σχολιασμός είναι πάντα αναγκαστικά σε υπερθετικό βαθμό.. Εάν οι Κατσιμιχαίοι ήταν Άγγλοι ή Αμερικανοί, και έγραφαν σε Αγγλικό στίχο, η εμβέλειά τους θα ήταν παγκόσμια...
To mono sigouro
το απίστευτο σ αυτη την μπαντα είναι οτι παρ όλο που ήταν, είναι και θα είναι πρώτοι η σεμνοτητα που εβγαζαν πάνω στη σκηνή είναι μοναδική!! οποιος κοιτάξει στο βλέμμα τους το καταλαβαίνει
Apisteuto kommati.....Apolyto respect stous Katsimixaious....
ΦΟΒΕΡΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ για εμενα ισως το καλυτερο τους σε αυτη την εκτελεση!!!
είμαι 29 χρόνων το ακούω από μωρό και αυτό και άλλα πολλά από Κατσιμιχαιους
Ο λόγος που άρχισα να ακούω ελληνική μουσική είναι οι αδελφοί Κατσιμιχα!! Αυτό
Απίστευτοι καλλιτέχνες Μοναδικοί
ΣΤΗΝ ΛΕΦΚΗ ΜΕ ΑΓΑΠΗ Ο ΑΛΕΚΟΣ 23/09/1991 16:59❤
Αγαπω .....τα καλυτερα μας χρονια..
Πολύ μπροστά από την εποχή τους..
Τραγουδαρα❤❤❤❤
οχι και οποιος κοιταξει το βλεμμα τους ... το πιο πιθανο σημερα ειναι να σου πουν οτι φανταζεσαι τα πραγματα οπως εσυ θες. οπως και να χει το σχολιο σου με βρισκει πληρως συμφωνο. Σεμνοτητα, απλοτητα και αμεσοτητα. Τεραστιοι καλλιτεχνες
Το σαξοφωνο Αλλη Εντελως Κατάσταση!!!
An attempt at translating the lyrics in English:
You didn't count the suns
that beckoned you all these years
Where are you, woman
with the blue eyelashes?
The withering girl
hid you in her dress
for five winters they buried you
in muddy snow
A giant bat is feeding
off of your youthfulness
that's why the night falls quickly
before you're satisfied
The noon burns
upon the high domes
Its golden wave
washes over the streets
You're dying with the poets
every sunset
Your hands smell
of their hair
The church bell
you no longer have faith in, tolls
In strange courtyards you're conversing
with the moon
This year, Miloz
brought you spring
Who else could take care
of your hunger?
His ivory car passed,
setting the neighborhood astray
Grow beautiful, Grow beautiful,
He'll show you off in the orchards
You have a smile
made of pearls,
Sicilian fishermen
matched them for you to wear
Search for it and find it
before the night lock you up
in a basement deeper
than this one
Φοβερο..Τι να λεμε...
Το μεγαλύτερο αριστούργημά τους...
τρομερο !
Μακράν από τα καλύτερα των Κατσιμίχα. Φοβερή εκτέλεση αν και πάντα πίστευα πως αν ο ντράμερ ήταν πιο δημιουργικός (π.χ. shuffle στο hihat) το τελικό αποτέλεσμα θα ήταν απλά τέλειο.
Από λαό που μαλώνει για το σουβλάκι ή καλαμάκι δεν περίμενα κάτι διαφορετικό.. Να μαλώνει ακόμα κ για αυτό το τραγούδι
Δυστυχώς,η διχόνοια και η ανωριμότητα είναι αναπόσπαστο κομμάτι της υποτιθέμενης κουλτούρας μας...
Μεγάλη νυχτερίδα τρέφεται απ' τη νιότη σου....
Μία άλλη Ελλάδα...
RESPECT
@agrinara spathas an den kano lathos.the best!
Σκορδίλης στην κιθάρα!!
01:36 03:31 10:13💔
💜💟 #💗💚💛 $💜 #💟💗💜💟#💗💚💛L💝VE
Ξύπνησε τά παιδιά εμείς είμαστε κουρασμένοι..
Ετσι ..
3:04
Αυτος που παιζει κιθαρα μηπως ειναι ο σκορδιλης??
03:50 04:10 05:30
Μήπως γνωρίζει κανείς το νόημα των στίχων και σε τι αναφέρεται το ποιήμα????
Μετα απο πολυ "μελετη" θεωρω οτι το νοημα των στιχων καταληγει σ αυτη τη γυναικα, τη "γεροντοκορη" της εποχης...φυσικα, υπαρχουν τετοιες και σημερα αλλα σε μικροτερη "ποσοτητα" πλεον...γεροντοκόρη οπως λεμε λιαν τοξικα ατομα. Απλα...μακρυα!
Είναι γραμμενο το 1952... μάλλον για την μαυρίλα της κατοχής και τον μετέπειτα χρόνων μιλάει photodentro.edu.gr/photodentro/mboumi_pidx0051651/
Εκδοχή δική μου :
Φτωχή κοπέλα (φουρτουνιασε την γειτονιά το φιλντισένιο αμάξι του), μπλεγμένη με ουσίες (μεγάλη νυχτερίδα τρέφεται από την νιότη σου) που την εκμεταλλευετε ο Μιλοζ (την πείνα σου ποιος άλλος μπορούσε να νοιαστεί, γίνου όμορφη στα περιβόλια θα σε δείξει) ίσως γενικό όλο αυτό, για να καταλήξει ψάξε και βρες τον εαυτό σου πριν είναι αργά.
Για τη γερμανική κατοχή 1939 1944
ta panta ola!
δεν ειναι ομως 320 κιλο μπι πι ες .
Ρε παιδιά, αυτός που παίζει το ντέφι είναι ο Ανδρεούλης Ευαγγελόπουλος;; :P
Η λιλαντα Λυκιαρδοπούλου πρέπει να ναι
Λιλαντα Λυκιαρδοπούλου... Η παρουσιάστρια της εκπομπής
Είναι η Λιλαντα Λυκιαρδοπούλου παρουσιάστρια της εκπομπής αλλά και τραγουδίστρια της εποχής.
Μουσική από την λίγη
ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΤΕ
Underground...
Καθαρό 80s
Καταλαβε ποτε κανενας για τι πραγμα μιλαει αυτο το τραγουδι?
Η Ρίτα έφυγε από τη ζωή το 1984. Έμειναν τα ποίηματα. Οι αδελφοί Κατσιμίχα μελοποίησαν το «Υπόγειο», που περιλήφθηκε στο πρώτο άλμπουμ τους «Ζεστά Ποτά», το οποίο κυκλοφόρησε την επόμενη χρονιά και του οποίου την παραγωγή έκανε ο Μανώλης Ρασούλης. Στο κλειστοφοβικό Υπόγειο της Ρίτας, του Χάρη και του Πάνου χώρεσαν πολλά πράγματα. Το ροκ και το λόγιο λαϊκό, ο λυρισμός της μορφής και η φλόγα που τη διαλύει, το φως και το σκοτάδι των πραγμάτων, η απόγνωση και η ελπίδα των ανθρώπων. Στο πρώτο γύρισμα του τραγουδιού μετά την χατζιδακική εισαγωγή, ερχόμαστε αντιμέτωποι με μια εικόνα ολότελα αποκαρδιωτική. «Μεγάλη νυχτερίδα τρέφεται απ’τη νιότη σου». Το σκοτάδι σαν συνώνυμο του κακου παραδοσιακά κατατρώει το φως και τη νιότη που ταυτίζονται με το καλό. Κάποια στιγμή, όμως, έρχεται ο ήλιος, λούζει τους δρόμους και «το μεσημέρι καίει στα ψηλά τα δώματα».
Στο «Υπόγειο» την άνοιξη τη φέρνουν ποιητές σαν τον Πολωνό Τσέσλαβ Μίλος που θρηνούν για τον κόσμο που διαλύεται και τους ανθρώπους που τον κοιτάνε άπραγοι. Όπως συμβαίνει και σήμερα. Ο κόσμος διαλύεται και κανείς δεν κάνει τίποτα για να τον σταματήσει. Η νιότη γίνεται τροφή για μια μεγάλη, αχόρταγη νυχτερίδα. Είναι άνοιξη και παρόλο που ο ήλιος λούζει τους δρόμους, αυτοί μοιάζουν πιο μαύροι από ποτέ. Την ίδια χρονιά που βγήκε το τραγούδι των Κατσιμιχαίων, το 1985, ο ποιητής που φέρνει την άνοιξη στο Υπόγειο της Ρίτας έδωσε συνέντευξη στο New York Review of Books για την ελευθερία και την ποίηση. Στα λόγια του φάνηκε η αγωνία του για την αδιάφορη στάση του δυτικού ανθρώπου απέναντι σε βασικές αξίες. «Αν ο μηδενισμός, όπως λέει ο Νίτσε, συνίσταται στην απώλεια της μνήμης, η ανάκτησή της είναι όπλο ενάντια στο μηδενισμό».Είναι αυτό ακριβώς που μάς δένει με την φωνή του «Υπογείου», φωνή που δεν μηδενίζει, δεν αρνείται να θυμάται. Η γυναίκα του «Υπογείου» είναι πιστή στις αναμνήσεις της και κρατάει μέσα της την ποίηση. «Έχει ένα χαμόγελο από μαργαριτάρια» που της το ταίριασαν ψαράδες Σικελοί. Η γυναίκα αυτή είναι οικεία σε όσους ξέρουν πως στην ανάγκη να κρατηθούμε ζωντανοί είμαστε όλοι ίσοι και πως το υπόγειο δεν ταιριάζει σε ελεύθερους ανθρώπους. «Ψάξε και βρες το πριν σε κλείσει η νύχτα σε ένα υπόγειο βαθύτερο από τούτο». Η γυναίκα αυτή εκφράζει την ελπίδα να κρατηθούμε ζωντανοί. Να μην μπει κανείς στο υπόγειο κάτω απ' τη γή. Να είμαστε όλοι ίσοι πάνω στη γη. Όπως πίστευε η Ρίτα κι όπως ξέρουν να τραγουδούν οι ποιητές.
Κείμενο της Βάσιας Τζανακάρη
@@notolafege ευχαριστώ πολυ για την αναλυση
@@notolafege εισαι απιστευτος αδερφε ευχαριστω κ εγω για την αναληση
@ALLiLaTioN hahaha wraios egw perimena oti tha me vriseis
ακου και αυτη που το λεει ο Πανος με τον Νταλαρα..απλα ακουσε το.. ;)
An kai auto to kommati einai se blues forma,symfwnw