Marlieke de Jonge, Arie Pater en Thea Bulthuis vertellen over het project Verbindende Hulpverlening. Dit project werd opgezet in samenwerking met Lentis, VNN, Gemeente Groningen en ZonMw.
Ik kies er met mijn hele hart en ziel iedere dag weer voor om met mensen te werken die buiten onze samenleving staan: de pure mens, recht voor z'n raap, zonder verborgen agenda, zonder façade. Altijd eerlijk. Niet altijd makkelijk, maar..... makkelijke mensen vind ik persoonlijk nogal saai en vaak ook nep. Ik werk voor een instelling die werkt vanuit de visie van 'gentle teaching'. Kort gezegd: we staan naast elkaar, we bieden veiligheid vanuit gelijkwaardigheid, companionship, liefde en acceptatie. We stellen ons liefdevol op (met open handen en open blik) en vanuit het gevoel van veiligheid ('ik mag zijn wie ik ben') staan we ook open voor de liefde /companionship van de mensen met (voor) wie we werken. Dat wil niet zeggen dat we geen kaders bieden of grenzen stellen. Echter, dit doen wij niet met het idee dat 'wij het beter weten of beter zijn', maar puur omdat 'de client' ons leert wat hij/zij nodig heeft om zich veilig en geliefd te voelen! Als een cliënt het moeilijk heeft (bv door uitingen van agressie naar zichzelf of anderen) bied ik nabijheid en veiligheid, geen vierpuntsfixatie en onderdrukking. Als een cliënt mij of zichzelf zeer doet, doet hij/zij dat omdat hij/zij geen andere manier heeft om te communiceren. Om mezelf veilig te houden zal ik dus moeten leren wat de cliënt nodig heeft of dwars zit. Ik voel me thuis in deze wereld en binnen deze visie. Soms zou ik willen dat de hele wereld zo kon zijn....
Ik kies er met mijn hele hart en ziel iedere dag weer voor om met mensen te werken die buiten onze samenleving staan: de pure mens, recht voor z'n raap, zonder verborgen agenda, zonder façade. Altijd eerlijk.
Niet altijd makkelijk, maar..... makkelijke mensen vind ik persoonlijk nogal saai en vaak ook nep.
Ik werk voor een instelling die werkt vanuit de visie van 'gentle teaching'.
Kort gezegd: we staan naast elkaar, we bieden veiligheid vanuit gelijkwaardigheid, companionship, liefde en acceptatie. We stellen ons liefdevol op (met open handen en open blik) en vanuit het gevoel van veiligheid ('ik mag zijn wie ik ben') staan we ook open voor de liefde /companionship van de mensen met (voor) wie we werken. Dat wil niet zeggen dat we geen kaders bieden of grenzen stellen. Echter, dit doen wij niet met het idee dat 'wij het beter weten of beter zijn', maar puur omdat 'de client' ons leert wat hij/zij nodig heeft om zich veilig en geliefd te voelen!
Als een cliënt het moeilijk heeft (bv door uitingen van agressie naar zichzelf of anderen) bied ik nabijheid en veiligheid, geen vierpuntsfixatie en onderdrukking. Als een cliënt mij of zichzelf zeer doet, doet hij/zij dat omdat hij/zij geen andere manier heeft om te communiceren. Om mezelf veilig te houden zal ik dus moeten leren wat de cliënt nodig heeft of dwars zit.
Ik voel me thuis in deze wereld en binnen deze visie. Soms zou ik willen dat de hele wereld zo kon zijn....
Met het zoontje van Monika, hier ik ben zooo trots op mama wat indrukwekkend om dit te zien.