Ορέστης Μακρής ~ Τα σκαλοπάτια της Ζωής (από την ομώνυμη ταινία)
Вставка
- Опубліковано 19 вер 2024
- ------------------------------------------------------
DISCLAIMER: : I do not make any profit of this video.
I do not own copyrights of the song or the music.
All music, and lyrics, remain copyright of their respective owners. No infringement intended.
This Video will be removed imediatly under the copyright's owner request.
----------------------------
Αποποίηση : Δεν κάνω κέρδος από αυτό το Βίντεο Τα πνευματικά δικαιώματα τραγουδιού και μουσικής δεν μου ανήκουν.
Από ο, τι θυμάμαι κι εγώ από την παιδική μου ηλικία, το τραγούδι αυτό αρεζε πολύ και στον μπαμπά μου, που για την αξιοπρέπεια του και την τόλμη του, οι ζηλοτυποι εχθροί του, τον έλεγαν "ΜΑΓΚΑΡΙΚΟ" επειδή ήταν κοινωνικα αμόρφωτοι. Όμως ο μπαμπάς μου, μου ελεγε"Λιτσακι μου, μη στενοχωριεσαι , έτσι είναι ο κόσμος" Και όταν ερχόταν τα γενέθλια μου, κάθε χρόνο στις 23 Ιουνίου, μου έδινε ένα γλυκό φιλάκι, και μου έλεγε", αντε κοριτσάκι μου, ανεβήκαμε φέτος ακόμα ένα σκαλοπάτι ακόμα. Πρόσεχε όμως, γιατί έχεις πολλά να ανέβεις ώσπου να μεγαλώσεις. "Αλά το ίδιο ελεγε όταν κι εκεινος είχε γιόρταζε. " Α, Γιώργο έλεγε, ανέβηκες ένα σκαλοπάτι ακόμα στη ζωή αυτή Να δούμε όμως ποσο θα αντέξεις; "; "Κι εγώ φοβόμουν ο, τι θα τον έχανα πολύ γρήγορα, όπως τον άκουγα να μιλάει για τον εαυτό του.
Έχετε κόψει τα πιο σημαντικά λόγια. Έγραφα μεταξύ αυτών, πως ο παππούς μου ελεγε:Πως όσα κι αν είναι τα σκαλοπάτια που ανεβαίνουμε στη ζωής μας - ας πούμε κάθε χρόνος κι ένα σκαλοπάτι -όσες ταπεινωδεις κι εξευτελισμός κι αν μας κάνουν κάποιοι απάνθρωπο, όσες κι αν είναι οι πικρές, τα πίκρα ποτήρια, που μας προσφέρουν κάποιοι, όσες κι αν είναι οι αδικίες που μας κάνουν, τα βάσανα που θα ζήσουμε, εμείς δεν πρέπει να χάσουμε τη λεβεντιά μας. Πρέπει να διανύουμε τη ζωή μας και να ανεβαίνουμε τα σκαλοπάτια μας με το κεφάλι ψηλά, υπερήφανοι, όχι αλαζόνες, αγέρωχοι, αφοβοι, όπως μας θέλει κι ο Θεός, με αυτό σεβασμό κι αξιοπρέπεια, με τιμή και εντιμότητα. Όχι με φανφαρονισμους αλλά με αξιοσυνη και παληκαρισια. Ίσως κάποιοι να θέλουν να μας δουν να γινατθζουμε να μας κάνουν να ποναμε, γιατί ο ξένος πόνος είναι γέλια, όμως εμείς ο καθένας προσωπικά που είναι πλασμένος καθ ομοίωση του Θεού, πρέπει να είναι και λεβέντης και όσο αντέχει να μην γονατίζει μπροστά στα βάσανα, στις πικρές και στις αδικίες.
Κάποτε ο παππούς μου Χρήστος Ταγαρας, γνώρισε μεγάλο πόνο στη ζωή του. Αλλά.. αυτόν τον διαδέχτηκε κι άλλος πόνος, όμως δε γονάτισε, όπως ήθελαν οι εχθροί του. Έπινε το κρασάκι του, χαμογελούσε και τραγουδούσε ακριβώς, όπως ο πολυαγαπητος ΟΡΕΣΤΗΣ ΜΑΚΡΗΣ. Δεν τον ξεχνάω και του είχα υποσχεθεί, ΠΩΣ ΓΙΑ ΕΜΈΝΑ ΘΑ ΉΤΑΝ ΠΑΡΆΔΕΙΓΜΑ ΠΡΟΣ ΜΊΜΗΣΗ. ΕΚΕΙΝΟΣ ΈΛΕΓΕ ΚΘ ΕΓΏ, ΣΥΜΦΩΝΟΎΣΑ, ΠΆΡΑ ΌΛΟ ΠΟΥ ΉΜΟΥΝ ΜΙΚΡΉ. ΤΟΥ ΕΓΝΕΦΑ ΚΑΤΑΦΑΤΙΚΆ ΤΟ ΚΕΦΆΛΙ ΜΟΥ!
Ανηφοριές, κατηφοριές
είν’ η ζωή, είν’ η ζωή γεμάτη
θα δουν πολλά, θα δουν πολλά τα μάτια σου
σε κάθε μο- σε κάθε μονοπάτι
Τα σκαλοπάτια της ζωής
λεβέντικα να τ’ ανεβείς
Κι αν πικραθείς, κι αν κουραστείς
ποτέ μη γο-, ποτέ μη γονατίσεις
όπου κι αν πας, όπου κι αν πας, τον κόσμο σου
να μην τον λη-να μην τον λησμονήσεις
Τα σκαλοπάτια της ζωής
λεβέντικα να τ’ ανεβείς
Ανηφοριές, κατηφοριές
ποτέ μη σε-ποτέ μη σε τρομάξουν
και μην αφή-και μην αφήσεις τους καημούς
το δρόμο σου-το δρόμο σου να φράξουν
Τα σκαλοπάτια της ζωής
λεβέντικα να τ’ ανεβείς
Στο δρόμο Ασπροβαλτα Κυανης Ακτής βγήκαν από την παραλία δύο μεγάλοι άνδρες. Ο ένας σήκωνε στους ώμους του μια ξύλινη σκάλα, σαν αυτή που έχουν μάστορες. Μου έχει μείνει η εικόνα στο μυαλό. Ο άλλος κρατούσε μια μικρή μαύρη σακούλα. Δεν ξέρω τι είχε μέσα. Μικρή ο μπαμπάς μου, μου είχε πει:αν δεις αυτούς, τους δύο άντρες, μπορεί η ζωή αυτή, να τελειώσει... Όμως εγώ έκανα ένα λάθος, αφού το ήξερα αυτό, έπρεπε να σταματήσω το αυτοκίνητο μου και να τους μιλήσω. Να τους ρωτήσω αν ήθελαν κάτι; έτσι τώρα ρμεινα με την απορία και τα ερωτηματικά. Και προσπαθώ να ανέβω τα σκαλοπάτια της ξύλινης ζωής μου, όσο πιο τίμια ξέρω, η αλήθεια είναι ο, τι το μίσος των άλλων με γονατίζει μπροστά στα σκαλοπάτια. Και δεν. ξέρω αν μου μένει λεβεντιά! Αυτό θα πρέπει να μου το πει κάποιος Αλλος! Ίσως ο ίδιος ο Θεός στην. Κρίση Του!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Στίχοι: Γιώργος Μητσάκης
Μουσική: Γιώργος Μητσάκης
Να το τραγουδας και να βουρκωνεις....
Σας ευχαριστώ για το σχόλιό σας
Παρακαλώ εγγραφείτε στο άλλο μου κανάλι
Socrates Digital Creations 2
ua-cam.com/channels/xnSjJi7tDzJy0YuzNGx5uw.html
Ευχαριστώ εκ των προτέρων