Ακόμα ένα τέλειο τραγούδι με καταπληκτική ερμηνεία, λέξεις, συναισθήματα, και ξεχασμένη Κρητική διάλεκτο με φέρνουν πίσω στη γενέτειρά μου. Δώστε προσοχή στο στίχο!! Προσπάθησα να μεταφράσω τούς στίχους του τραγουδιού για τους μη Κρητικούς που ενδέχεται να μην τούς κατάλαβαν. Συγνώμη για τυχών λάθη. Με μιας χελώνας το καπάκι κι ενός αλόγου την ορα (ουρά) εσαξε ο Κασιδαντωνης ένα πητηδιο ταμπουρά. Πατέ πατέ (βήμα) κλουθα (ακολουθεί) τσι νύχτας κι έρχεται απ τον αμαξοτο, και περεχα (σκορπά, περιχυνει) τσι γειτονιές μας μένα σκοπό μεταξοτο. Οι νοικοκυριδες γκρινιάζουν πως έχουν το πρωί δουλειά, μα στα χοστα (κρυφά) έχουν το τραγούδι παρά τον ύπνο ντος καλια. Που ιζενε (είναι) πιο ντο το χωριό ντου δε ντονε κατεχε κιανείς μα έρεγουντου (τους άρεσε) όλοι τη γλυκαδα τσι γεροντιστικης φωνής. Μόνο Κοπέλια του μηλουνε και κοπελιω μηλει κι αυτός, τόνε κοκιαζει (τους φτιάχνει) μαντινάδες και τως τσι τραγουδει σκυφτός. Τον κουβεντιαζουν οι κυράδες τα βράδια στη γειτονική, μπας ναναι φανταρο (φάντασμα) τσι νύχτας και η μουσική του μαγική. Μα ένα αυτί δε ντοχε νιώσει και οχι πως ιτονε (ήταν) μπελη, πώς εσπανε η φωνή ντου απέξω τσι γρεκριληνας (παρατσούκλι) την αυλή. Και μια λαμπρή πριν ξημερώσει και η ταβλα πλούσα να στρωθεί, εδεχουντο όλοι τσι παρέες το νταμπουρα να γρικηθει (ακουστεί). Μα ευταξε η αυγή και δενε φάνει κι ουδένε ξαναφανει μπλιο τούτος ο γέρος ξενομπατης πουχε τη χάρη τω πουλιώ. Γιαντα κοντό δενε ξαναρθε Θεμου παράξενη δουλειά, σα πια νεράιδα τόνε πείρε στη στη μυρωμενη τσι φωλιά. Μαυτη την ιδιαμενη νύχτα με τα φτερά ταλαργινα εχαθηκε και η γρεκριλινα απ του χωριού μας τα στενά, κι η γαλανή τσι μαρνταρογα (οικοσιτη κατσίκα) κι γραδες ορθες (ορνιθες) τσι κι δύο που μπενανε τσι ξένους κήπους και φηνανε τσι ριμαδιο. Φόρα (ανοιχτό) το χαμηλό τσι σπίτι λιμέρη εγινει κοπελιω, συκιδια (αγριοσυκες) βγάλανε οι αυλές τσι μα δε ντι γνιαζει πρέπει μπλιο. Και ένας μου μπάρμπας που καλουργα (καλυεργουσε) το λιοφυτο ντου μια φορά βρήκε σε ενός δέντρου τη ρίζα το χελονενιο ταμπουρά. Δεν ήταν ο Κασιδαντωνης τρεζος (τρελός) που θέλει διακονια, (ελειμοσηνη) μα η φωνή παλιάς αγάπης κόντρα στο χρόνο το φονιά.
Ακόμα ένα τέλειο τραγούδι με καταπληκτική ερμηνεία, λέξεις, συναισθήματα, και ξεχασμένη Κρητική διάλεκτο με φέρνουν πίσω στη γενέτειρά μου. Δώστε προσοχή στο στίχο!! Προσπάθησα να μεταφράσω τούς στίχους του τραγουδιού για τους μη Κρητικούς που ενδέχεται να μην τούς κατάλαβαν. Συγνώμη για τυχών λάθη. Με μιας χελώνας το καπάκι κι ενός αλόγου την ορα (ουρά) εσαξε ο Κασιδαντωνης ένα πητηδιο ταμπουρά. Πατέ πατέ (βήμα) κλουθα (ακολουθεί) τσι νύχτας κι έρχεται απ τον αμαξοτο, και περεχα (σκορπά, περιχυνει) τσι γειτονιές μας μένα σκοπό μεταξοτο. Οι νοικοκυριδες γκρινιάζουν πως έχουν το πρωί δουλειά, μα στα χοστα (κρυφά) έχουν το τραγούδι παρά τον ύπνο ντος καλια. Που ιζενε (είναι) πιο ντο το χωριό ντου δε ντονε κατεχε κιανείς μα έρεγουντου (τους άρεσε) όλοι τη γλυκαδα τσι γεροντιστικης φωνής. Μόνο Κοπέλια του μηλουνε και κοπελιω μηλει κι αυτός, τόνε κοκιαζει (τους φτιάχνει) μαντινάδες και τως τσι τραγουδει σκυφτός. Τον κουβεντιαζουν οι κυράδες τα βράδια στη γειτονική, μπας ναναι φανταρο (φάντασμα) τσι νύχτας και η μουσική του μαγική. Μα ένα αυτί δε ντοχε νιώσει και οχι πως ιτονε (ήταν) μπελη, πώς εσπανε η φωνή ντου απέξω τσι γρεκριληνας (παρατσούκλι) την αυλή. Και μια λαμπρή πριν ξημερώσει και η ταβλα πλούσα να στρωθεί, εδεχουντο όλοι τσι παρέες το νταμπουρα να γρικηθει (ακουστεί). Μα ευταξε η αυγή και δενε φάνει κι ουδένε ξαναφανει μπλιο τούτος ο γέρος ξενομπατης πουχε τη χάρη τω πουλιώ. Γιαντα κοντό δενε ξαναρθε Θεμου παράξενη δουλειά, σα πια νεράιδα τόνε πείρε στη στη μυρωμενη τσι φωλιά. Μαυτη την ιδιαμενη νύχτα με τα φτερά ταλαργινα εχαθηκε και η γρεκριλινα απ του χωριού μας τα στενά, κι η γαλανή τσι μαρνταρογα (οικοσιτη κατσίκα) κι γραδες ορθες (ορνιθες) τσι κι δύο που μπενανε τσι ξένους κήπους και φηνανε τσι ριμαδιο. Φόρα (ανοιχτό) το χαμηλό τσι σπίτι λιμέρη εγινει κοπελιω, συκιδια (αγριοσυκες) βγάλανε οι αυλές τσι μα δε ντι γνιαζει πρέπει μπλιο. Και ένας μου μπάρμπας που καλουργα (καλυεργουσε) το λιοφυτο ντου μια φορά βρήκε σε ενός δέντρου τη ρίζα το χελονενιο ταμπουρά. Δεν ήταν ο Κασιδαντωνης τρεζος (τρελός) που θέλει διακονια, (ελειμοσηνη) μα η φωνή παλιάς αγάπης κόντρα στο χρόνο το φονιά.
Τι ειστε εσεις,βρε παιδια;Τι φωνη ειναι αυτή,τι μελωδιά;Εξαιρετικοι.
Αριστουργηματα ολα σας,το ενα καλυτερο απο το αλλο, σκαλωνω συνεχεια,μια φορα μόνο δεν μου φτανει,loop και παλι loop.
Απίθανο τραγούδι παιδιά! Να είστε καλά να μας χαρίζεται τέτοια όμορφα τραγούδια!
Και κοπελιώ μιλει κι αυτός!!! 🙏🏽🙏🏽
Ειλικρινά μοναδική ερμηνεία καταπληκτικό τραγούδι!!!
Πολυ συγκινητικο
Αριστούργημα!
τελειο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Υπεροχο τραγουδι !!!
φοβεροο💙💕
Γεια σου ρε φίλε Αντώνη μορφή!! :)
Στρατακηδες =ποιοτητα.
Γρεκριλίνα= Η γριά Κριλίνα
Δεν ήταν ο Κασιδαντώνης τρελος που θελει διακονια