Simon Carmiggelt 100 jaar - Pauw & Witteman (2013)

Поділитися
Вставка
  • Опубліковано 11 жов 2013
  • Bij leven zou Simon Carmiggelt aanstaande maandag honderd jaar geworden zijn. Uitgever Wouter van Oorschot brengt daarom een nieuwe bundel met de beste honderd korte verhalen uit. In Pauw & Witteman vertelt Van Oorschot waarom hij de bundel uitbrengt. Sonja Barend interviewde de schrijver meerdere malen en vindt dat de verhalen van Carmiggelt het verdienen nog steeds gelezen moeten worden. En de jonge schrijver Özcan Akyol vertelt hoe het werk van Carmiggelt hem inspireerde tot schrijven.

КОМЕНТАРІ • 5

  • @jetsebutenpost
    @jetsebutenpost 3 роки тому

    Martin Bril!

  • @gabchaim8232
    @gabchaim8232 5 років тому

    Uniek moment: op 1:16 lacht Carmiggelt even breeduit.
    Of er iemand onverdoofd een kies bij hem trekt.

  • @voornaam3191
    @voornaam3191 3 роки тому +2

    3:32 Ik vind het archaïsch en ik heb echt geen idee wat archaïsch is. Wat een raar woord, nooit van gehoord, wel gegoogled, maar wie praat er nou over woorden die nooit meer gebruikt worden? Als iedereen dat zou doen, is "archaïsch" toch compleet overbodig? Nee, voor je het weet maken archaïsche woorden een comeback.
    Dat nog afgezien van het feitje dat het meest archaïsche Nederlandse woord archaïsch is. Het valt in het rijtje met woorden als kort, pijnlijk en automaat. Kort is kort. En pijnlijk is een pijnlijke samentrekking van pijn en lijk. Dat krijg je, als je een beetje gek bent op aubergines, pijnboompitten, granaatappels, spinazie en automaten. Dat zijn een paar pijnlijke groenten. Ja, taal is wonderlijk.