Ε λοιπόν, όταν ήμουν ούτε δέκα χρονών, κάπου στο 2010, σε ένα ταξίδι για διακοπές με τους γονείς μου στο αυτοκίνητο, στο δρόμο, ένας επαρχιακός σταθμός έτυχε να βάλει αυτό το τραγούδι να παίζει. Ο μικρός εαυτός μου είχε συγκλονιστεί, με είχαν πιάσει τα κλάματα για ώρα και μάταια προσπαθούσαν οι γονείς μου να με κάνουν καλά. Έκτοτε δεν το ξανάκουσα ούτε μια φορά, αλλά ποτέ δε το ξέχασα. Όσες φορές και να το έψαξα δε το βρήκα. Και σήμερα, τόσα χρόνια μετά επιτέλους τα κατάφερα και η συγκίνηση δεν περιγράφεται. Υπέροχο, βαθιά φιλοσοφικό τραγούδι, για τη ζωή, τα όνειρα μας ως παιδιά, τους στόχους μας, και τις τελικές επιλογές μας, τους δρόμους που παίρνουμε και πού καταλήγουμε, τα περίεργα μονοπάτια στα οποία μας οδηγεί η ζωή και ξεχνάμε το παιδί που ήμασταν κάποτε και τα όνειρα που είχε.. Αυτό και μόνο το τραγούδι, ένα από τα πιο βαθιά φιλοσοφικά τραγούδια που έχω ακούσει για τη ζωή, δείχνει πόσο ταλαντούχος είναι ο Βασίλης Δήμας και συνάμα πόσο υποτιμημένος, από μια ελληνική μουσική βιομηχανία που το μόνο που ξέρει είναι να ψάχνει το επόμενο σουξέ, και να τους βάζει εν τέλει όλους σε καλούπια. Δεν πρόκειται να ξεχάσω ξανά αυτό το κομμάτι ποτέ.
@@ΒλάσσηςΠειραιάς δεν ξέρω αν είναι 30 ή 40 ετών. Ξέρω ότι στο συγκεκριμένο τραγούδι γράφει συνθέτης κ στιχουργός Βασίλης Δήμας. Αν τώρα έχει γίνει κάποιο λάθος αυτό δεν το γνωρίζω. Αν ξέρεις κάτι εσύ διαφώτισε μας για να ξέρουμε τι λέμε.
Ε λοιπόν, όταν ήμουν ούτε δέκα χρονών, κάπου στο 2010, σε ένα ταξίδι για διακοπές με τους γονείς μου στο αυτοκίνητο, στο δρόμο, ένας επαρχιακός σταθμός έτυχε να βάλει αυτό το τραγούδι να παίζει. Ο μικρός εαυτός μου είχε συγκλονιστεί, με είχαν πιάσει τα κλάματα για ώρα και μάταια προσπαθούσαν οι γονείς μου να με κάνουν καλά.
Έκτοτε δεν το ξανάκουσα ούτε μια φορά, αλλά ποτέ δε το ξέχασα. Όσες φορές και να το έψαξα δε το βρήκα. Και σήμερα, τόσα χρόνια μετά επιτέλους τα κατάφερα και η συγκίνηση δεν περιγράφεται.
Υπέροχο, βαθιά φιλοσοφικό τραγούδι, για τη ζωή, τα όνειρα μας ως παιδιά, τους στόχους μας, και τις τελικές επιλογές μας, τους δρόμους που παίρνουμε και πού καταλήγουμε, τα περίεργα μονοπάτια στα οποία μας οδηγεί η ζωή και ξεχνάμε το παιδί που ήμασταν κάποτε και τα όνειρα που είχε..
Αυτό και μόνο το τραγούδι, ένα από τα πιο βαθιά φιλοσοφικά τραγούδια που έχω ακούσει για τη ζωή, δείχνει πόσο ταλαντούχος είναι ο Βασίλης Δήμας και συνάμα πόσο υποτιμημένος, από μια ελληνική μουσική βιομηχανία που το μόνο που ξέρει είναι να ψάχνει το επόμενο σουξέ, και να τους βάζει εν τέλει όλους σε καλούπια.
Δεν πρόκειται να ξεχάσω ξανά αυτό το κομμάτι ποτέ.
Telios kai aksexastossss panta respect!!!
Μαρία και Κωστή....θυμάμαι!
Kommataraaaaaaaaaa mouuuuuu ;-)
😢😢💔💔
Στίχοι και μουσική;
Ερώτηση είναι αυτή? ΒΑΣΙΛΗΣ ΔΗΜΑΣ.
@@bulldogkitri418 όταν γράφτηκε αυτό το τραγούδι δεν υπήρχε καν ο Δήμας,το τραγούδι αυτό είναι τραγούδι 30 ετών
@@ΒλάσσηςΠειραιάς δεν ξέρω αν είναι 30 ή 40 ετών. Ξέρω ότι στο συγκεκριμένο τραγούδι γράφει συνθέτης κ στιχουργός Βασίλης Δήμας. Αν τώρα έχει γίνει κάποιο λάθος αυτό δεν το γνωρίζω. Αν ξέρεις κάτι εσύ διαφώτισε μας για να ξέρουμε τι λέμε.
Στίχοι μουσική.
Δήμας Γονιδης