Розмір відео: 1280 X 720853 X 480640 X 360
Показувати елементи керування програвачем
Автоматичне відтворення
Автоповтор
❤️❤️❤️👍👍👍🌷🌷🌷
👍👍👍
สาธุครับ🙏🙏🙏
ตอนเด็กๆชีวิตผมยิ่งกว่านี้อีกพ่อตายอายุตอนนั้น8ขวบจากที่เคยมีเคยอยู่ดีกินดีกลับตรปัดเมื่อเสียเสาร์หลักครอบครัวพี่ๆก็กำลังย่างวันรุ่นน้องห่างกว่าเรา4ปีเรียนโรงเรียนแบบบ้านนอกบ้านป่าชุดนักเรียนกับเค้ายังไม่มีเลยสมัยก่อนเค้าไม่ค่อยเคร่งครัดเรื่องชุดนักเรียนมีอะไรก็ใส่อันนั้นนักเรียนบ้านป่าเขาน่ะไม่เหมือนในเมืองบางวันกับข้าวห่อไปโรงเรียนยังไม่มีเลยมีแต่ข้าวเหนียวเปล่าๆไปหาเอากับข้าวบ้านญาติที่อยู่ใกล้ๆกับโรงเรียนพอพักเที่ยงกินข้าวก็มุดรั้วโรงเรียนไปบ้านย่าบ้านญาติญาติบางคนก็มีให้บ้างไม่มีบ้างบางวันไข่เป็ด1ฟองแบ่งกันกับน้องคนละครึ่งอาหารกลางวันส่วนมากก็เป็นน้ำพริกจิ้มกับข้าวเหนียวปลาทูไม่ต้องถามหาแค่ไข่ใบเดียวยังแบ่งกับน้องคนละครึ่งเลยอย่างอื่นไม่ต้องพูดถึงบางวันห่อข้าวเหนียวกินเปล่าๆก็มีญาติบางคนก็ใจดำขนาดเป็นน้าเป็นอาเค้ายังตระหนี่ถี่เหนียวกับเราเลยเพราะเราไม่ใช่ลูกเค้าทั้งๆที่เค้ามีถานะพอจะซัพพอร์ตเราได้แต่เค้าก็ละเลยกว่าจะผ่านจุดนั้นมาได้น่ะบางวันกินข้าวโพดดิบแทนข้าวยังมีเลยญาติๆไม่เคยช่วยเหลือผมถึงได้เรียนจบแค่ป 6 ทุกวันนี้เราสบายขึ้นมีรถมีบ้านเป็นของตัวเองญาติๆบางคนก็ถามหาอยากให้เราไปดูแลเราก็ช่วยเหลือไปตามความจำเป็นแค่นั้นเพราะเรามีความทรงจำกับญาติๆในทางทีไม่ดีนัก เลยดูแลแต่พี่ๆน้องๆตัวเองเท่านั้นพ่อแม่เสียชีวิตไปหมดแล้ว
❤️❤️❤️👍👍👍🌷🌷🌷
👍👍👍
สาธุครับ🙏🙏🙏
ตอนเด็กๆชีวิตผมยิ่งกว่านี้อีกพ่อตายอายุตอนนั้น8ขวบจากที่เคยมีเคยอยู่ดีกินดีกลับตรปัดเมื่อเสียเสาร์หลักครอบครัวพี่ๆก็กำลังย่างวันรุ่นน้องห่างกว่าเรา4ปีเรียนโรงเรียนแบบบ้านนอกบ้านป่าชุดนักเรียนกับเค้ายังไม่มีเลยสมัยก่อนเค้าไม่ค่อยเคร่งครัดเรื่องชุดนักเรียนมีอะไรก็ใส่อันนั้นนักเรียนบ้านป่าเขาน่ะไม่เหมือนในเมืองบางวันกับข้าวห่อไปโรงเรียนยังไม่มีเลยมีแต่ข้าวเหนียวเปล่าๆไปหาเอากับข้าวบ้านญาติที่อยู่ใกล้ๆกับโรงเรียนพอพักเที่ยงกินข้าวก็มุดรั้วโรงเรียนไปบ้านย่าบ้านญาติญาติบางคนก็มีให้บ้างไม่มีบ้างบางวันไข่เป็ด1ฟองแบ่งกันกับน้องคนละครึ่งอาหารกลางวันส่วนมากก็เป็นน้ำพริกจิ้มกับข้าวเหนียวปลาทูไม่ต้องถามหาแค่ไข่ใบเดียวยังแบ่งกับน้องคนละครึ่งเลยอย่างอื่นไม่ต้องพูดถึงบางวันห่อข้าวเหนียวกินเปล่าๆก็มีญาติบางคนก็ใจดำขนาดเป็นน้าเป็นอาเค้ายังตระหนี่ถี่เหนียวกับเราเลยเพราะเราไม่ใช่ลูกเค้าทั้งๆที่เค้ามีถานะพอจะซัพพอร์ตเราได้แต่เค้าก็ละเลยกว่าจะผ่านจุดนั้นมาได้น่ะบางวันกินข้าวโพดดิบแทนข้าวยังมีเลยญาติๆไม่เคยช่วยเหลือผมถึงได้เรียนจบแค่ป 6 ทุกวันนี้เราสบายขึ้นมีรถมีบ้านเป็นของตัวเองญาติๆบางคนก็ถามหาอยากให้เราไปดูแลเราก็ช่วยเหลือไปตามความจำเป็นแค่นั้นเพราะเรามีความทรงจำกับญาติๆในทางทีไม่ดีนัก เลยดูแลแต่พี่ๆน้องๆตัวเองเท่านั้นพ่อแม่เสียชีวิตไปหมดแล้ว