Розмір відео: 1280 X 720853 X 480640 X 360
Показувати елементи керування програвачем
Автоматичне відтворення
Автоповтор
เพิ่งไปดูมาทั้งบ้านพ่อ แม่ ลูกพร้อมหน้าพร้อมตากันทุกคนเมื่อวานในวันแรกที่หนังลงโรง และเปนอีกครั้งในรอบมากกว่า 10 ปีที่ไปดูหนังด้วยกันทั้งบ้าน เพราะลูกๆโตเปนหนุ่มเปนสาวกันหมดแล้ว ก่อนไปดูส่วนตัวคิดว่าที่ลูกๆอยากไปดูเพราะคิดถึงอาม่าที่เสียไปเมื่อ 3 ปีก่อน ด้วยความที่ทุกคนผูกพันกับอาม่า เพราะลูกทุกคนเกิดและอยู่ด้วยกันในบ้านเดียวกับอาม่ามาตั้งแต่เกิด พอดูจบแล้ว ขอปรบมือดังๆให้กับไอเดียของคนทำหนังเรื่องนี้ที่หยิบเอาเรื่องใกล้ตัวมาร้อยเรียงเล่าเรื่องได้อย่างเข้าถึงอารมณ์และเข้าถึงความจริงของหลายบ้านหลายครอบครัว โดยเฉพาะครอบครัวคนจีนชั้นกลาง เรื่องนี้ไม่ใช่หนัง FEEL GOOD สไตล์ GDH ไม่ใช่หนังรักหนังตลก ส่วนตัวดูแล้วบอกเลย โคตรจุกอกเลย เพราะหลายเรื่องราวในหนัง เปนเรื่องใกล้ตัวมาก ทั้งเรื่องชีวิตที่อยู่ในชุมชนตึกแถวแบบครอบครัวคนจีนชั้นกลาง คิดถึงที่แม่เรามาคอยยืนรอเรากลับบ้าน สะท้อนถึงตัวเราและแฟนที่เปนพ่อคนแม่คนตอนนี้ เมื่อมารอลูกๆกลับบ้านจากที่ทำงานในทุกวันนี้ คิดถึงแม่เราในวันที่เราล้มไม่เหลืออะไร เค้าต้องรักหลานคือลูกเรามากขนาดไหน ถึงประคองและช่วยดูแลให้ลูกเราอยู่จนสำเร็จในวันนี้ แม่เรามีหลานๆ 5 คน เราเชื่อว่าแม่เรารักหลานไม่เท่ากัน เค้ารักและผูกพันกับลูกเรา 3 คนมากกว่าแน่นอนไปดูเถอะครับ ช่วยกันสนับสนุนคนที่ตั้งใจทำหนังดีๆอย่างนี้
ใช่ครับ ดูเเล้วจุกอกจริง
ผมยิ่งจุกเพราะเกิดที่ตลาดพลูครอบครัวเป็นคนจีน ยังไม่ได้ดูหนังดูแต่รีวิว แค่วันนี้เห็นรีวิวเพลงกล่อมเด็ก อ่อง อ๊องเอ อ่องกิมก๊อง กิมก๊องจ้อเหล่าเตีย เหมือนตะกอนก้นตุ่มถูกกวนขึ้นมาอีกครั้ง ทั้ง ๆ ที่ไม่เคยคิดถึงเลย ยังร้องได้จนจบเพลง (แต่อาจจะผิดเพี้ยนไปท่อนท้าย ๆ) คิดถึงแม่ กับ อาม่าทันที คิดถึงตอนขี่จักรยานจากตลาดพลู ไปบ้านอาม่า นี่ถ้าได้ไปดู บ่อน้ำตาระเบิดแน่ ในรีวิวดูแล้ว มันจริงทุกบททุกตอน รับรองได้เลยว่าไม่ใช่เรื่องเฟค หลายคนดูไปจะต้องมีภาพของตัวเองหรือคนในครอบครัวซ้อนขึ้นมาแน่ ๆ
หนังดีจับใจ
หลานม่าซ่อนเงื่อนปมบางอย่างไว้ถ้าดูอย่าพิเคราะห์ เช่น ฉากเปิดและฉากปิดเรื่อง คือเรื่องของฮวงซุ้ยเหมือนกัน ฉากเปิดม่าบ่นกับเอ็มว่าโปรยดอกไม้ไม่ดีโปรยส่งๆ ถ้าตายจะมาหลอก ฉากปิดเอ็มยอมโปรยดอกไม้ไม่ดีเหมือนอยากให้ม่ามาหลอกมาเจอกันอีก...พร้อมมีลมพัดผ่านมาแว้บหนึ่ง เอ็นยิ้มเหมือนเข้าใจและรับรู้...ฉากที่ม่าไม่ต้องการรองเท้าของลูกชายคนโตอีกต่อไปทั้งๆที่ม่าทนคับๆใส่มาตั้งนาน..เปลี่ยนมาเป็นรองเท้าที่ม่าให้เอ็มเลือกให้เหมือนม่าเปลี่ยนใจมาให้ความสำคัญกับเอ็มเป็นที่หนึ่งแทน..
ผมอายุ 55แล้ว แค่ดูตัวอย่างหนังแล้ว ไม่กล้าเข้าไปดูเลย โดนแน่ๆ...
อ่อง อ๊อง เอ อ่องกิมก๊อง กิมก๊องจ้อเหล่าเตีย เกือบจะลืมเพลงกล่อมนี้ไปแล้วนะ จำได้ติด ๆ หูว่าแม่ใช้กล่อมพวกเราพี่น้อง เป็นคนตลาดพลูตั้งแต่เกิด แต่ไม่ได้อยู่เกือบสามสิบปีละ ตอนนี้อยู่หลังสวน ขี่จักรยานแถวนั้นจนปรุ เห็นบ้านอาม่าแล้วคุ้นตาเหมือนตึกแถวในซอยแถววัดใหม่จีนกัน (วัดกันตทาราราม) จุดอื่นอย่างตอนช่วยม่าเข็นรถผ่านบ้านเก่าหน้าสถานีรถไฟตลาดพลูนี่แทบจะ เห็นกระดานแผ่นเดียวก็ยังจำได้ต้องลุกขึ้นมาไลน์หาน้าเลยว่าคิดถึงแม่กับม่า เพราะเพลงกล่อมเด็กนี่แหละ
คนไทยเราเก่งนะมีหนังดีๆให้ดูเยอะ จงสนับสนุนคนรุ่นใหม่มีฝีมือจริง
พึ่งพาหลานๆไปดูคับ ร้องไห้ น้ำตาไหล
อยากดู
อยากดูแล้ว
รอฟังความเห็นครับ
ผมร้องจนร้องแล้วร้องอีก
เหมือนกันคับ
หนังครอบครัวแท้จริง
❤❤❤
ดูมาแล้วค่ะดีมากเหมือนแม่และพ่อของเราวาดรูปคนไหนที่ยังไม่รอดแม่ก็จะคอยห่วงใย
อินค่ะ ไม่ใช่ครอบครัวแบบเชื้อสายจีน แต่นึกถึงภาพวันเด็กเปลี่ยนจากอาม่าเป็นยาย และอาสุ่ยที่เผือกเล่น เป็นลุงอี๊ด ที่เป็นคนขีบสามล้อ ขณะที่ลุง ป้า แม้ น้าเรามีคนมีงานดีๆหมด มีภาพทัชใจ
ฟังละเหนื่อยจัง
มือแอดเป็นอะไร😂
ไม่อยากดูค่ะ เพราะเหมือนสะท้อนเรื่องราว แม่เรา ตัวเรา พี่น้องของเรา เกือบทั้งหมดเลย แม่เสียชีวิตด้วยมะเร็ง หลายๆ ครั้งที่ลูกๆ ก็ไม่ได้ให้เวลากับแม่ดีพอด้วยภาระหน้าที่ ดีที่ว่าเราได้ดูแลในระยะสุดท้ายนั้นเต็มที่
เสียน้ำตาไปกี่ลิตรครับ 😢
เยอะครับ 🥲
คนไทยเชื้อสาย (( จีนแต้จิ๋ว : ยุคปัจจุบัน )) ที่ฟังและพูดภาษาจีนแต้จิ๋วไม่รู้ เลย‼️
ฝรั่งอาจจะไม่อินมากก็ได้
ธรรมดาครับ หลายๆเพจอวยเยอะเกินไปจริงๆ อวยจนเอียน เลยไปดู ผมให้ 7 เต็ม 10
เเล้วเเต่คนครับ หนังเเต่ละเรื่องไม่ผิดที่จะคิดไม่เหมือนกัน
ไมากล้าดู เดี๋ยวแต๋วแตกในโรง🥺
คนไม่อินก็เป็นไปได้ คนที่อินมากคือคน Gen X ลงไป และหากเป็นคนไทยเชื้อสายจีน และ ครอบครับเป็นเหมือนในหนัง ด้วยรับรองว่า น้ำตาแตกแน่นอน ซึ่งผมเป็น แบบที่บอก ซึ่งผมอยู่กับอาม่า จนแกเสีย และตำแหน่งผมคือหลานชายคนโต เหมือน M ทุกอย่าง และอีกอย่าง เนื้อหาในเรื่องคือ real 99 % มันคือเรื่องจริง
แค่เพลงกล่อมเด็ก อ่องอ๊องเอ อ่องกิมก๊อง กิมก๊องจ้อเหล่าเตีย ก็ทำให้ความทรงจำเกี่ยวกับแม่ และม่า ผุดขึ้นในหัวเป็นร้อยฉากเลย อย่างว่าแหละมันขึ้นอยู่กับประสบการณ์วัยเด็กของแต่ละครอบครัวครับว่าถ่ายทอดความรักให้ลูกหลานจดจำได้มากน้อยแค่ไหน สำหรับผม ที่ยังไม่เคยไปดู (เพราะตอนนี้อยู่หลังสวน ๒๐ กว่าปีละ) ดูแต่รีวิวเห็นบ้านอาม่าในหนัง ก็จำได้เลยว่าเคยขี่จักรยานซอกแซกแถวนั้นสมัยวัยรุ่น (ถ้าจำไม่ผิดเป็นชุมชนใกล้กับวัดใหม่จีนกัน) ตอนเข็นรถผ่านบ้านไม้หน้าสถานีรถไฟ (แทบจะเรียกว่าเห็นกระดานไม่แผ่นเดียวก็จำได้) ทำให้นึกถึงตลาดริมทางรถไฟก่อนตัดถนน ร้านหอยทอดเจ้าอร่อย เดอะมอลล์ท่าพระยังเป็นสวน เราไปช้อนปลากัดกับลูกพี่ลูกน้องในท้องร่องแถว ๆ หน้าเดอะมอลล์ในปัจจุบัน ถ้ามีโอกาสจะต้องไปดู หรือหาโอกาสดูอย่างแน่นอน
มีอีกผลงานของผู้กำกับคนนี้ คือ "Project S The Series" ตอน "SOS skate ซึม ซ่าส์" สไตล์ผู้กำกับชัดเจนมากเรื่องนี้
จะลองไปหาดูนะครับ
หนังสร้างได้ดีจริงๆแต่พลาดฉากสุดท้าย
เหมือนนั่งดูความเป็นมาของครอบครัวตระกูลที่บ้านเลยค่ะ
![คุยหลังดู - หลานม่า ดูจบแล้วรู้สึกยังไง [ #สปอย #รีวิวหนัง ]](http://i.ytimg.com/vi/Fcnntg3wBbs/mqdefault.jpg)
![วงลั่น l ลินิน VS ซันนี่ Hellgate [EP.35] @HellGateStudioTeam](http://i.ytimg.com/vi/eZP9wP1_DQI/mqdefault.jpg)
เพิ่งไปดูมาทั้งบ้านพ่อ แม่ ลูกพร้อมหน้าพร้อมตากันทุกคนเมื่อวานในวันแรกที่หนังลงโรง และเปนอีกครั้งในรอบมากกว่า 10 ปีที่ไปดูหนังด้วยกันทั้งบ้าน เพราะลูกๆโตเปนหนุ่มเปนสาวกันหมดแล้ว ก่อนไปดูส่วนตัวคิดว่าที่ลูกๆอยากไปดูเพราะคิดถึงอาม่าที่เสียไปเมื่อ 3 ปีก่อน ด้วยความที่ทุกคนผูกพันกับอาม่า เพราะลูกทุกคนเกิดและอยู่ด้วยกันในบ้านเดียวกับอาม่ามาตั้งแต่เกิด พอดูจบแล้ว ขอปรบมือดังๆให้กับไอเดียของคนทำหนังเรื่องนี้ที่หยิบเอาเรื่องใกล้ตัวมาร้อยเรียงเล่าเรื่องได้อย่างเข้าถึงอารมณ์และเข้าถึงความจริงของหลายบ้านหลายครอบครัว โดยเฉพาะครอบครัวคนจีนชั้นกลาง เรื่องนี้ไม่ใช่หนัง FEEL GOOD สไตล์ GDH ไม่ใช่หนังรักหนังตลก ส่วนตัวดูแล้วบอกเลย โคตรจุกอกเลย เพราะหลายเรื่องราวในหนัง เปนเรื่องใกล้ตัวมาก ทั้งเรื่องชีวิตที่อยู่ในชุมชนตึกแถวแบบครอบครัวคนจีนชั้นกลาง คิดถึงที่แม่เรามาคอยยืนรอเรากลับบ้าน สะท้อนถึงตัวเราและแฟนที่เปนพ่อคนแม่คนตอนนี้ เมื่อมารอลูกๆกลับบ้านจากที่ทำงานในทุกวันนี้ คิดถึงแม่เราในวันที่เราล้มไม่เหลืออะไร เค้าต้องรักหลานคือลูกเรามากขนาดไหน ถึงประคองและช่วยดูแลให้ลูกเราอยู่จนสำเร็จในวันนี้ แม่เรามีหลานๆ 5 คน เราเชื่อว่าแม่เรารักหลานไม่เท่ากัน เค้ารักและผูกพันกับลูกเรา 3 คนมากกว่าแน่นอน
ไปดูเถอะครับ ช่วยกันสนับสนุนคนที่ตั้งใจทำหนังดีๆอย่างนี้
ใช่ครับ ดูเเล้วจุกอกจริง
ผมยิ่งจุกเพราะเกิดที่ตลาดพลูครอบครัวเป็นคนจีน ยังไม่ได้ดูหนังดูแต่รีวิว แค่วันนี้เห็นรีวิวเพลงกล่อมเด็ก อ่อง อ๊องเอ อ่องกิมก๊อง กิมก๊องจ้อเหล่าเตีย เหมือนตะกอนก้นตุ่มถูกกวนขึ้นมาอีกครั้ง ทั้ง ๆ ที่ไม่เคยคิดถึงเลย ยังร้องได้จนจบเพลง (แต่อาจจะผิดเพี้ยนไปท่อนท้าย ๆ) คิดถึงแม่ กับ อาม่าทันที คิดถึงตอนขี่จักรยานจากตลาดพลู ไปบ้านอาม่า นี่ถ้าได้ไปดู บ่อน้ำตาระเบิดแน่ ในรีวิวดูแล้ว มันจริงทุกบททุกตอน รับรองได้เลยว่าไม่ใช่เรื่องเฟค หลายคนดูไปจะต้องมีภาพของตัวเองหรือคนในครอบครัวซ้อนขึ้นมาแน่ ๆ
หนังดีจับใจ
หลานม่าซ่อนเงื่อนปมบางอย่างไว้ถ้าดูอย่าพิเคราะห์ เช่น ฉากเปิดและฉากปิดเรื่อง คือเรื่องของฮวงซุ้ยเหมือนกัน ฉากเปิดม่าบ่นกับเอ็มว่าโปรยดอกไม้ไม่ดีโปรยส่งๆ ถ้าตายจะมาหลอก ฉากปิดเอ็มยอมโปรยดอกไม้ไม่ดีเหมือนอยากให้ม่ามาหลอกมาเจอกันอีก...พร้อมมีลมพัดผ่านมาแว้บหนึ่ง เอ็นยิ้มเหมือนเข้าใจและรับรู้...ฉากที่ม่าไม่ต้องการรองเท้าของลูกชายคนโตอีกต่อไปทั้งๆที่ม่าทนคับๆใส่มาตั้งนาน..เปลี่ยนมาเป็นรองเท้าที่ม่าให้เอ็มเลือกให้เหมือนม่าเปลี่ยนใจมาให้ความสำคัญกับเอ็มเป็นที่หนึ่งแทน..
ผมอายุ 55แล้ว แค่ดูตัวอย่างหนังแล้ว ไม่กล้าเข้าไปดูเลย โดนแน่ๆ...
อ่อง อ๊อง เอ อ่องกิมก๊อง กิมก๊องจ้อเหล่าเตีย เกือบจะลืมเพลงกล่อมนี้ไปแล้วนะ จำได้ติด ๆ หูว่าแม่ใช้กล่อมพวกเราพี่น้อง เป็นคนตลาดพลูตั้งแต่เกิด แต่ไม่ได้อยู่เกือบสามสิบปีละ ตอนนี้อยู่หลังสวน ขี่จักรยานแถวนั้นจนปรุ เห็นบ้านอาม่าแล้วคุ้นตาเหมือนตึกแถวในซอยแถววัดใหม่จีนกัน (วัดกันตทาราราม) จุดอื่นอย่างตอนช่วยม่าเข็นรถผ่านบ้านเก่าหน้าสถานีรถไฟตลาดพลูนี่แทบจะ เห็นกระดานแผ่นเดียวก็ยังจำได้ต้องลุกขึ้นมาไลน์หาน้าเลยว่าคิดถึงแม่กับม่า เพราะเพลงกล่อมเด็กนี่แหละ
คนไทยเราเก่งนะมีหนังดีๆให้ดูเยอะ จงสนับสนุนคนรุ่นใหม่มีฝีมือจริง
พึ่งพาหลานๆไปดูคับ ร้องไห้ น้ำตาไหล
อยากดู
อยากดูแล้ว
รอฟังความเห็นครับ
ผมร้องจนร้องแล้วร้องอีก
เหมือนกันคับ
หนังครอบครัวแท้จริง
❤❤❤
ดูมาแล้วค่ะดีมากเหมือนแม่และพ่อของเราวาดรูปคนไหนที่ยังไม่รอดแม่ก็จะคอยห่วงใย
อินค่ะ ไม่ใช่ครอบครัวแบบเชื้อสายจีน แต่นึกถึงภาพวันเด็กเปลี่ยนจากอาม่าเป็นยาย และอาสุ่ยที่เผือกเล่น เป็นลุงอี๊ด ที่เป็นคนขีบสามล้อ ขณะที่ลุง ป้า แม้ น้าเรามีคนมีงานดีๆหมด มีภาพทัชใจ
ฟังละเหนื่อยจัง
มือแอดเป็นอะไร😂
ไม่อยากดูค่ะ เพราะเหมือนสะท้อนเรื่องราว แม่เรา ตัวเรา พี่น้องของเรา เกือบทั้งหมดเลย แม่เสียชีวิตด้วยมะเร็ง หลายๆ ครั้งที่ลูกๆ ก็ไม่ได้ให้เวลากับแม่ดีพอด้วยภาระหน้าที่ ดีที่ว่าเราได้ดูแลในระยะสุดท้ายนั้นเต็มที่
เสียน้ำตาไปกี่ลิตรครับ 😢
เยอะครับ 🥲
คนไทยเชื้อสาย (( จีนแต้จิ๋ว : ยุคปัจจุบัน )) ที่ฟังและพูดภาษาจีนแต้จิ๋วไม่รู้ เลย‼️
ฝรั่งอาจจะไม่อินมากก็ได้
ธรรมดาครับ หลายๆเพจอวยเยอะเกินไปจริงๆ อวยจนเอียน เลยไปดู ผมให้ 7 เต็ม 10
เเล้วเเต่คนครับ หนังเเต่ละเรื่องไม่ผิดที่จะคิดไม่เหมือนกัน
ไมากล้าดู เดี๋ยวแต๋วแตกในโรง🥺
คนไม่อินก็เป็นไปได้ คนที่อินมากคือคน Gen X ลงไป และหากเป็นคนไทยเชื้อสายจีน และ ครอบครับเป็นเหมือนในหนัง ด้วยรับรองว่า น้ำตาแตกแน่นอน ซึ่งผมเป็น แบบที่บอก ซึ่งผมอยู่กับอาม่า จนแกเสีย และตำแหน่งผมคือหลานชายคนโต เหมือน M ทุกอย่าง
และอีกอย่าง เนื้อหาในเรื่องคือ real 99 % มันคือเรื่องจริง
แค่เพลงกล่อมเด็ก อ่องอ๊องเอ อ่องกิมก๊อง กิมก๊องจ้อเหล่าเตีย ก็ทำให้ความทรงจำเกี่ยวกับแม่ และม่า ผุดขึ้นในหัวเป็นร้อยฉากเลย อย่างว่าแหละมันขึ้นอยู่กับประสบการณ์วัยเด็กของแต่ละครอบครัวครับว่าถ่ายทอดความรักให้ลูกหลานจดจำได้มากน้อยแค่ไหน สำหรับผม ที่ยังไม่เคยไปดู (เพราะตอนนี้อยู่หลังสวน ๒๐ กว่าปีละ) ดูแต่รีวิวเห็นบ้านอาม่าในหนัง ก็จำได้เลยว่าเคยขี่จักรยานซอกแซกแถวนั้นสมัยวัยรุ่น (ถ้าจำไม่ผิดเป็นชุมชนใกล้กับวัดใหม่จีนกัน) ตอนเข็นรถผ่านบ้านไม้หน้าสถานีรถไฟ (แทบจะเรียกว่าเห็นกระดานไม่แผ่นเดียวก็จำได้) ทำให้นึกถึงตลาดริมทางรถไฟก่อนตัดถนน ร้านหอยทอดเจ้าอร่อย เดอะมอลล์ท่าพระยังเป็นสวน เราไปช้อนปลากัดกับลูกพี่ลูกน้องในท้องร่องแถว ๆ หน้าเดอะมอลล์ในปัจจุบัน ถ้ามีโอกาสจะต้องไปดู หรือหาโอกาสดูอย่างแน่นอน
มีอีกผลงานของผู้กำกับคนนี้ คือ "Project S The Series" ตอน "SOS skate ซึม ซ่าส์" สไตล์ผู้กำกับชัดเจนมากเรื่องนี้
จะลองไปหาดูนะครับ
หนังสร้างได้ดีจริงๆแต่พลาดฉากสุดท้าย
เหมือนนั่งดูความเป็นมาของครอบครัวตระกูลที่บ้านเลยค่ะ