Ռուբեն Հախվերդյան ԵՐԳ

Поділитися
Вставка
  • Опубліковано 2 лют 2012
  • Ռուբեն Հախվերդյան
    ԵՐԳ
    Ես մոտեցել եմ սահմանին վտանգավոր,
    Երբ ինձ սիրում են մարդիկ լուրջ ու կարևոր,
    Երբ ինձ մեծարում են ու ծափահարում են
    Մինչև դառնամ նրանց համար անկարևոր:
    Կյանքն իմ անհաջող կատակ,
    Կյանքն իմ միշտ թարս ու շիտակ,
    Կյանքը իմ ներկայացում, ձեզ եմ ես ներկայացնում
    Այն երգերով, որ հեշտությամբ չեն ինձ տրվում:
    Հիսուն տարին ինչպես նվեր ինձ այցելեց,
    Մի շիշ օղի գիշերն ինձ հետ նա դատարկեց
    Հետո խորհուրդներ տվեց և առողջություն մաղթեց
    Ու հետո մի կերպ օրորվելով տանից մեկնեց
    Կյանքն իմ ինձ պարտքով տրված
    Կփակեմ երգով գրված
    Ճամփորդի համար հոգնած, ով մենակ է ու լքված,
    Ում վայելել երջանկություն չի վիճակված:
    Ես մոտեցել եմ սահմանին վտանգավոր,
    Երբ նույնիսկ սերն է դառնում հյուր անհարկավոր,
    Չե որ այդ անկոչ հյուրին չես կարող ճամփել դյուրին,
    Դա մի խնդիր է համարյա անհնարին:
    Սերն իմ անհաջող արկած,
    Մութ, կասկածելի վարկած,
    Դու թողիր աչքերս թաց, կոտրեցիր իմ սիրտը բաց,
    Որ թևածես իմ երգերում քեզ նվիրած:
    Պանդխտությունը մեզ դարձել է ուղեկից,
    Եվ հարց է թե մեզնից ով ում է կարեկից:
    Ես հիմա ում բախտը լամ, ինչ ասեմ իբրև պատգամ,
    Ես ձեզնից մեկն եմ, ձեզ նման, ձեզ բախտակից:
    Հայրենիքը մեր սրտում,
    Կարոտով է իր կանչում:
    Ձևացնում եք թե ապրում, էս Աստծուց լքված երկրում,
    Ուր վաճառվում է ամեն ինչ ու առնվում:

КОМЕНТАРІ •