Браќа !!! Сите сме синови на Бога ! При Бог нема националност ! Јас сум горд бугарин , не се карајте молам ве ! И македонци и бугари и срби и кинези за Бог сме сите исти , судот божји е един !
Не ми е јасно зошто само 500 македонци ја отвориле оваа песна (јас ја слушам минимум еднаш во денот откога е ставена на јутуб)... ова е една од повеќето песни која ја опеваат маката на македонскиот народ и ќе остане врежана во македонските срца додека постои човечкиот род ... НЕКА НИ Е ВЕЧНА НАШАТА МАКЕДОНИЈА - браво за изведбата на целосниот текст на Прличевата поема
ПЕСНА ЗА ПАТРИКОТ (1762 ЛЕТО) Илјада и седимстотин шесдесет и второ лето в Охрида од Цариграда дошел салаор. Еј! Дошел салаор. Се претставил пред Арсенја, наша Патрика честнаго и му рек'л слово горко, слово жалостно. Еј! Слово жалостно. Царска волја е да тргнеш, денеска за Цариграда на тебе од врли Грци, голем поплак е. Еј! Голем поплак е. Собрал патрик свое стадо, в црква свјати Климентова благослов им дал последен, р'це заплетил. Еј! Р'це заплетил. Д'лго време липал старец, в молчење в'сенародно и по бела брада ронел с'лзи горешти. Еј! С'лзи горешти. Слушајте ме мили чеда, јас ќе идам в Цариграда на мене од врли Грци голем поплак е. Еј! Голем поплак е. Грцкиј патрик ќе ни строши, славна Охридска Столица и мене до смрт ќе држи в заточение Еј! В заточение. Ќе прати владици Грци, лицем светци срцем в'лци ќе ве дават, ќе ве стрижат, ќе м'лзат до крв. Еј! Ќе молзат до крв. Меѓу народа ќе сејат, несогласје и раздори, да се мразат син со татка и со брата брат. Еј! И со брата брат. И ќе викнете до Бога, и крило не ќе најдете, смирени ќе наведете глави доземи. Еј! Глави до земи. Ќе ми бидете сираци, така било написано. Елате ми да ве гушна за последен п'т. Еј! За последен пат. Ч'рна т'га поразила, старо, младо, м'жи, жени, Вси со р'це заплетени с'лзи проливат. Еј! Солзи поливат. Тој ги гушка, тие т`жни, му целуват десна р'ка и од р'ка как' од извор с'лзи се лејат. Еј! Солзи се лејат. Вјахнал Патрик брза коња, и неволно уп'тил се. Тога грмкиј плач народен небо процепил. Еј! Небо процепил. Умилил се чесниј Патрик, свалил шапка навезана, погледал на сино небо, љуто прок'лнал. Еј! Љуто проколнал: „Ох! послушај, милиј Боже! Хаир никога да немат Стамче беј и Бујар Лигдо, Пејко Челеби! Еј! Пејко Челеби. Милостивиј Бог послушал, патричка горешча клетва, слава нихна, семе нихно погубил со шум. Еј! Погубил со шум. И сега во куќи нихни, ткае пајак пајачина и на пусти стрехи нихни хукат хутове. Еј! Хукат хутове. (Глигор Прличев)
В оригинал: Хиляда и седимстотин шестдесет и второ лето в Охрида от Цариграда дошъл Салаор. Се представил пред Арсеня наша Патрика честнаго и му рекъл слово горко, слово жалостно: "Царска воля е да търгнеш денеска за в'Цариграда, на тебе от върли гърци голем поплак е." Събрал Патрик свое стадо в църква святий Климентова, благослов му дал последен, ръце заплетил. Дълго време хлипал старец во мълчане всенародно и по бела брада ронил сълзи горещи. "Слушайте ме, мили чеда, яз ке ида в'Цариграда. на мене от върли гърци голем поплак е. Гръцкий Патрик кье ни строши славна Охридска столица и мене до смърт кье държи в заточение. Кье прати владици гърци - лицем светци, сърцем вълци, кье ве дават, кье ве стрижат, кье мълзат до кръв. Между народа кье сеят несъгласйе и раздори, да се мрази син со татка и со брата брат. И кье викнете до бога, и крило не кье найдете, смирени кье наведете глава до земи. Кье ми бъдете сираци; така било написано: елайте ми да ве гушна за последен път." Чърна тъга поразила старо, младо, мъжи, жени, вси со ръце заплетени сълзи проливат. Той ги гушка, тие тъжни му целуват десна ръка, и от ръка как от извор сълзи се леят. Вяхнал Патрик бърза коня и невълно упътил се. Тогаз гръмккй плач народен небо процепил. Умилил се честний Патрик, свалил шапка навезана, погледнал на сино небо, луто прокълнал: "Ох! послушай, милий боже! Хаир никога да немат Стамче бей и Буяр Лигдо, Нейко челеби." Милостивий Бог послушал патришка гореща клетва: слава нихна, семе нихно погуби съ шум и сега во кукьи нихни ткае паяк паяжина и на пусти стрехи нихни хукат хутове.
Хиляда и седимстотин шестдесет и второ лето в Охрида от Цариграда дошъл Салаор. Се представил пред Арсеня наша Патрика честнаго и му рекъл слово горко, слово жалостно: "Царска воля е да търгнеш денеска за в'Цариграда, на тебе от върли гърци голем поплак е." Събрал Патрик свое стадо в църква святий Климентова, благослов му дал последен, ръце заплетил. Дълго време хлипал старец во мълчане всенародно и по бела брада ронил сълзи горещи. "Слушайте ме, мили чеда, яз ке ида в'Цариграда. на мене от върли гърци голем поплак е. Гръцкий Патрик кье ни строши славна Охридска столица и мене до смърт кье държи в заточение. Кье прати владици гърци - лицем светци, сърцем вълци, кье ве дават, кье ве стрижат, кье мълзат до кръв. Между народа кье сеят несъгласйе и раздори, да се мрази син со татка и со брата брат. И кье викнете до бога, и крило не кье найдете, смирени кье наведете глава до земи. Кье ми бъдете сираци; така било написано: елайте ми да ве гушна за последен път." Чърна тъга поразила старо, младо, мъжи, жени, вси со ръце заплетени сълзи проливат. Той ги гушка, тие тъжни му целуват десна ръка, и от ръка как от извор сълзи се леят. Вяхнал Патрик бърза коня и невълно упътил се. Тогаз гръмккй плач народен небо процепил. Умилил се честний Патрик, свалил шапка навезана, погледнал на сино небо, луто прокълнал: "Ох! послушай, милий боже! Хаир никога да немат Стамче бей и Буяр Лигдо, Нейко челеби." Милостивий Бог послушал патришка гореща клетва: слава нихна, семе нихно погуби съ шум и сега во кукьи нихни ткае паяк паяжина и на пусти стрехи нихни хукат хутове.
Слушајки ја оваа песна интересни ми беа имињата на предавниците во песната кои биле проколнати ....„Ох! послушај, милиј Боже! Хаир никогаш да немат Стамче беј и Бујар Лигдо, Пејко Челеби! Еј! Пејко Челеби...... е сега кога барав имињата на интернет најдов еден интересен податок каде што во тоа време кога песната е опишана 1762-ро лето презимињата на македонците биле без 'ОВ или 'СКИ. Пример, Пејко Челеби денес би бил Пејко Челебиев. И затоа во Песната за Патрикот, предавниците се: Стамче беј и Бујар Лигдо, Пејко Челеби. Исто така, и во Тврдокорни на Славко Јаневски може да се сретнат вакви 'чудни' презимиња. Пример: Во Охрид мнозинството презимиња биле прекари без некаква наставка, настанати по природен пат. Преку воведување во матичните книги и во издадените документи, Бугарската егзархија сите охриѓани ги преименувала според своите замисли за изглед на идната бугарска нација. Така презимето Узунче било сменато во Узунов, Шапкар во Шапкарев, Спростран во Спространов. Истата судбина ја доживеале и презимињата Бојаџи, Коцаре, Кецкар, Снегар, Маленко, Абраш, Точко, Масло, Групче, Фортомар и многу други. (По 1944 год. голем дел од охридските семејства си ги повратија изворните форми на нивните презимиња!) На еден форум имаше дебата за старите Македонски презимиња. Некои тврдеа дека ов/ев и ски се увезени во 19 век, и дека воглавно се додавани на крајот од презимињата, но тоа по се изгледа било многу од поодамна. Друг пример, Беровчани претежно имаат презимиња според занаетот на семејството. Ова им го наметнале Бугарите во 20ти век.
Някой насила ли ви прати в Истамбул да бъдете към Екзархията. Никола Ганчев е учител в Прилеп и описва в спомените си как пращате делегати на конгреса. Точно делегата от Прилеп Тодор Кусев става митрополит на Стара Загора под името Методи Кусев.
Во Албанија уште има Македонци кои така се презиваат, без , ски , ов или ев. Можда и тоа има некаква врска , некогаш одамна во Охрид ретко некој да не знаел албански .
@Jocko61 se dodeka ne se vovede zadolzitelnovo skolite,predmet po makedonistika,za da mozeme od mali noze da gi educirame nasite pokolenija vo patriotski duh,i cenenje na sopstvenite vrednosti,se dotogas ke ja slusame srpski turbofolk,a nema da znaeme da gi zapeeme ovie volsebni tekstovi i magicna muzika koja mislam deka i da doneses covek od Tunguzija ke go naezat....
на мене како болгарин от Македония, чия фамилия долго време се намираме во Истанбул оваа песна ни буди многу спомен и тъга за родния край! Нашите предци изгонени от сърбите търселе спас насекаде по светот! Фала му на ГОспод след войните ние кои останавме во Турция си останавме болгари от Македония! Како што кажувит мой приятел професор Текекчи: да си болгарин в Македония в османска империя беше голема чест и наказание! Господ не дари и не накази! Да дойде той светол ден да виждаме небето сино в свободна Македония ...
Не ви се криви србите за наводниот “прогон”. Крива ви е бугарската држава, доколку ве имало воопшто во Македонија. За време на Илинден, Бугарија не испрати ниту еден војник во Македонија на помош. Македонците гинеа а Бугарија седеше со скрстени раце и само ги прими бегалците од овде -тоа беа идните регрути во балканските војни на страната на Бугарија. Јас не гледам дека постоело нешто братско тогаш.
А јас пак Македонец во Пиринска Македонија ( денес овде сите ја нарекуваат бугарија ). Мислам дека многу потешко е да си Македонец во Пиринска Македонија отколку буарин во Македонија. Ама убаво кажа на крајот - да дојде тој светол ден да да го видиме небото сино во слободна ЦЕЛА МАКЕДОНИЈА ( ВАРДАР, ПИРИН и ЕГЕЈ ! ) ДА ЖИВЕЕ НЕЗАВИСНА МАКЕДОНИЈА !
Илјада и седимстотин' шесдесет и второ лето в Охрида од Цариграда дошел Салаор. Еј! Дошел Солаор. Се претставил пред Арсења наша патрика честнаго и му рек'л слово горко, слово жалостно. Еј! Слово жалосно. Царска волја е да тргнеш денеска за Цариграда на тебе од врли Грци, голем поплак е. Еј! Голем поплак е. Собрал патрик свое стадо в црква свјатиј Климентова благослов им дал последен, р'це заплетил. Еј! Р'це заплетил. Д'лго време липал старец в молчење в'сенародно и по бела брада ронел с'лзи горешти. Еј! С'лзи горешти. Слушајте ме мили чеда јас ќе идам в Цариграда на мене од врли Грци голем поплак е. Еј! Голем поплак е. Грцкиј патрик ќе ни строши славна Охридска Столица и мене до смрт ќе држи в заточение Еј! В заточение. Ќе прати владици Грци лицем светци срцем в'лци ќе ве дават, ќе ве стрижат, ќе м'лзат до крв. Еј! Ќе молзат до крв. Меѓу народа ќе сејат несогласје и раздори, да се мразат син со татка и со брата брат. Еј! И со брата брат. И ќе викнете до Бога и крило не ќе најдете, смирени ќе наведете глави доземи. Еј! Глави до земи. Ќе ми бидете сираци, така било написано. Елате ми да ве гушна за последен п'т. Еј! За последен пат. Ч'рна т'га поразила старо, младо, м'жи, жени, Вси со р'це заплетени с'лзи проливат. Еј! Солзи поливат. Тој ги гушка, тие тажни му целуват десна р'ка и од р'ка как' од извор с'лзи се лејат. Еј! Солзи се лејат. Вјахнал Патрик брза коња и неволно уп'тил се. Тога грмкиј плач народен небо процепил. Еј! Небо процепил. Умилил се чесниј Патрик, свалил шапка навезана, погледал на сино небо, љуто прок'лнал. Еј! Љуто проколнал: „Ох! послушај, милиј Боже! Хаир никога да немат Стамче беј и Бујар Лигдо, Пејко челеби! Еј! Пејко челеби. Милостивиј Бог послушал патричка горешча клетва, слава нихна, семе нихно погубил со шум. Еј! Погубил со шум. И сега во куќи нихни ткае пајак пајачина и на пусти стрехи нихни хукат хутове. Еј! Хукат хутове.
+nevenbašta Hiljadu i sedam stotina sezdeset i drugo leto u Ohrid, iz Carigrada, doshao je Salaor. Hej! Doshao Salaor. On se predstavio pred Arsenie nasa chasna patrijarha, a on mu je rekao gorko, reci zalosne. Hej! Reci zalosne. Carska volja je da idete u Carigrad danas, zli grci zale se puno o vama. Hej! Zale se mnogo. Patrijarh je okupio svoje stado, u Klimentova crkva, On im je dao svoju poslednju blagoslov, sa ruke se molio. Hej! Sa ruke se molio. Starac je plakao dugo, dok je publika bila tiha, na svoja bela brada pale su spaljene suze. Hej! Spalkene suze. Cujte me, draga deco, Ja cu ici u Carigrad, zli grci zale se puno o meni. Hej! Zale se mnogo. Grcki patrijarh ce unistiti nasa slavna Ohridska Stolica, i drze ce me zakljucan do smrti. Hej! Zakljucan do smrti. On ce poslati grcke episkope, sa lica poput svetaca i srcima kao sto su vukovi, oni ce nas zadaviti, obrijati i iskoristiti do krv. Hej! Iskoristiti do krv. Medju ljudima ce zasaditi neslaganja i nesporazumi, sin ce mrzeti svoga oca, i brat brata. Hej! Brat njegov brat. I vi cete plakati Bogu ali necete naci krilo, tako da vi cete drzati svoje glave dole na zemlju. Hej! glave dole na zemju. Vi cete biti sirocad, zato sto je napisano. Dodjete kod mene, hocu da ve zagrlim za poslednji put. Hej! Poslednji put. Crna tuga prepravila stari, mladi, muskarci i zene, svako se moli sa rukama, i liju suze. Hej! Liju suze. On ih grli, oni su tuzni, ljube njegovu desnu ruku, i od ruku, kao iz izvora, suze teku. Hej! suze teku. Patrijarh vozi brzo svoj konja, i poceo svoje putovanje. Onda je gromoglasan krik iz naroda podelio se nebo na pola Hej! Podelio se nebo na pola. Plemeniti patrijarh je zaustavio, skinuo sesir vezeni, pogleda u plavu nebo, i ljut od besa. Hej! Ljut od besa. O, cuj me, dragi Boze! Mir nikada nece naci, Stamce beg i Bujar Ligdo, Pejko Cjelebija! Hej! Peiko Celebija. Milostivi Bog je cuo Patrijarha gorko prokletstvo, i u njihova cast, njihove seme, on je pogubljen sa grmljavinom. Hej! On je pogubljen sa grmljavinom. Pa cak i sada u svojim kucama pauk gradi svoju mrezu, i na krovovima praznih poziva/vicu sove. Hej! Sove mari. Amaterski moj prevod, so nadez deka pomognav da razberete nesto. Pozdrav!
- У хиљаду и седамстотине шездесет и второ лето - Григор Прличев Хиљаду и седамстотине шездесет и второ лето у Охриду из Цариграда дошо Салаор. Представио се пред Арсенија, нашег Патрика (Патријарха) часнога и рекао му слово горко, слово жалосно. Хеј! Слово жалосно. "Царска воља је да кренеш данас ти за Цариграда. На тебе од врлих Грка, велики поплак је." Покупио Патрик своје стадо, у цркви Светог Климента благослов им дао последњи, руке уплетео. Дуго време липао је старац, у ћутању свенародном и по белој бради ронио је сузе горке. Хеј! Сузе горке. "Слушајте ме мили чеда , ја ћу ићи у Цариграду. На мене од врлих (префињених) Грка, велик поплак је. Грчки Патрик ће нам сронити славну Охридску столицу и мене до смрт ће држати у заточењу. Хеј! У заточењу. Послаће владике Грке, лицем светци, срцем вуци давиће вас, стрижаће вас, музеће вас до крви. Између народа ће сејати несагласје и раздоре да се мрзе син са оца и са брата брат. Хеј! И са брата брат. И викнућете до Бога, и закрило нећете наћи умирени, савићете главе до земље. Бићете ми сви сираци, тако било записано. Дођете ми да вас загрлим за послеђни пут." Хеј! За послеђни пут. Црна туга поразила, старо, младо, мужи, жене, сви са руке уплетене, сузе проливају. Он их грли, они тужни, љубе му десну руку и од руке ко из извора, сузе се лију. Хеј! Сузе се лију. Узјахао Патрик брзога коња и невољно упутио се. Тада муњевит плач народни, небо процепао. Умилио се часни Патрик, скинуо капу извезану погледао у плаво небо, љуто проклео. Хеј! Љуто проклео. "Ох! Послушај, мили Боже! Мир никада да немају Стамче Беј и Бујар Лигдо, Пејко Челеби!" Милостљиви Бог послушао патричку горку клетву. Слава њина, семе њино, погубио са шум. Па сада по куће њине, ткаје паук паучину и на пусте стреје њине, хукају утове (сове). Хеј! Хукају утове. П.С. Потрудио сам се да преведем најбоље што могу, а у исто време сачувати ритам текста. Читај друже и уживај. Песма је врх!!!! Поздрав из Куманова!
Kompleksot da bidete Makedonci ve doveduva do kolektivno ludilo. Nikoj ne moze da go smeni minatoto. Ti si Bugarin I takov ke si ostanes. Koj ti e kriv
Ниту бил Прличев Бугарин оти пишувал на Бугарски јазик ниту пак Грк оти за СЕРДАРОТ напишана на Грчки се овенчал со ловоров венец. Тој бил и е чист МАКЕДОНЕЦ. Нити има некакви Бугарски Македонци туку има неколку милиони непризнаени угнетени и асимилирани ЧИСТИ Македонци во божем Европска добрососедска Бугарија. А за јазикот Бугарски е словенизиран старомакедонски украден како и се друго.
Единствена верзија која го опфаќа целиот текст на оваа прекрасна и тажна песна. Треба да се поддржува и овековечуваат овие ремек дела.
Браќа !!! Сите сме синови на Бога ! При Бог нема националност ! Јас сум горд бугарин , не се карајте молам ве ! И македонци и бугари и срби и кинези за Бог сме сите исти , судот божји е един !
Да ти дадне Бог милостиви срећу и весеље. И на сити Православни народи да погледаје Бог Господ. Амин
ЕДАН Е БОГ
Видеото е прекрасно! Вечна му памет на Пърличев!
Не ми е јасно зошто само 500 македонци ја отвориле оваа песна (јас ја слушам минимум еднаш во денот откога е ставена на јутуб)... ова е една од повеќето песни која ја опеваат маката на македонскиот народ и ќе остане врежана во македонските срца додека постои човечкиот род ... НЕКА НИ Е ВЕЧНА НАШАТА МАКЕДОНИЈА - браво за изведбата на целосниот текст на Прличевата поема
Јас не ја слушам скоро никогаш, ми го стегат грлово
Може би, защото песента е за българския народ написана, казал ти го е самият Пърличев, ама кой да чете... :
www.strumski.com/biblioteka/?id=1163
Да не се заборајт историјата наша ❤️❤️❤️Благодарност за песнава прекрасна изведба ❤️❤️❤️
Песната е, душа да ти стопли.
Prekrasno!!!!!!
ПЕСНА ЗА ПАТРИКОТ (1762 ЛЕТО)
Илјада и седимстотин шесдесет и второ лето
в Охрида од Цариграда дошел салаор.
Еј! Дошел салаор.
Се претставил пред Арсенја, наша Патрика честнаго
и му рек'л слово горко, слово жалостно.
Еј! Слово жалостно.
Царска волја е да тргнеш, денеска за Цариграда
на тебе од врли Грци, голем поплак е.
Еј! Голем поплак е.
Собрал патрик свое стадо, в црква свјати Климентова
благослов им дал последен, р'це заплетил.
Еј! Р'це заплетил.
Д'лго време липал старец, в молчење в'сенародно
и по бела брада ронел с'лзи горешти.
Еј! С'лзи горешти.
Слушајте ме мили чеда, јас ќе идам в Цариграда
на мене од врли Грци голем поплак е.
Еј! Голем поплак е.
Грцкиј патрик ќе ни строши, славна Охридска Столица
и мене до смрт ќе држи в заточение
Еј! В заточение.
Ќе прати владици Грци, лицем светци срцем в'лци
ќе ве дават, ќе ве стрижат, ќе м'лзат до крв.
Еј! Ќе молзат до крв.
Меѓу народа ќе сејат, несогласје и раздори,
да се мразат син со татка и со брата брат.
Еј! И со брата брат.
И ќе викнете до Бога, и крило не ќе најдете,
смирени ќе наведете глави доземи.
Еј! Глави до земи.
Ќе ми бидете сираци, така било написано.
Елате ми да ве гушна за последен п'т.
Еј! За последен пат.
Ч'рна т'га поразила, старо, младо, м'жи, жени,
Вси со р'це заплетени с'лзи проливат.
Еј! Солзи поливат.
Тој ги гушка, тие т`жни, му целуват десна р'ка и од р'ка
как' од извор с'лзи се лејат.
Еј! Солзи се лејат.
Вјахнал Патрик брза коња, и неволно уп'тил се.
Тога грмкиј плач народен небо процепил.
Еј! Небо процепил.
Умилил се чесниј Патрик, свалил шапка навезана,
погледал на сино небо, љуто прок'лнал.
Еј! Љуто проколнал:
„Ох! послушај, милиј Боже! Хаир никога да немат
Стамче беј и Бујар Лигдо, Пејко Челеби!
Еј! Пејко Челеби.
Милостивиј Бог послушал, патричка горешча клетва,
слава нихна, семе нихно погубил со шум.
Еј! Погубил со шум.
И сега во куќи нихни, ткае пајак пајачина
и на пусти стрехи нихни хукат хутове.
Еј! Хукат хутове.
(Глигор Прличев)
В оригинал:
Хиляда и седимстотин шестдесет и второ лето
в Охрида от Цариграда дошъл Салаор.
Се представил пред Арсеня наша Патрика честнаго
и му рекъл слово горко, слово жалостно:
"Царска воля е да търгнеш денеска за в'Цариграда,
на тебе от върли гърци голем поплак е."
Събрал Патрик свое стадо в църква святий Климентова,
благослов му дал последен, ръце заплетил.
Дълго време хлипал старец во мълчане всенародно
и по бела брада ронил сълзи горещи.
"Слушайте ме, мили чеда, яз ке ида в'Цариграда.
на мене от върли гърци голем поплак е.
Гръцкий Патрик кье ни строши славна Охридска столица
и мене до смърт кье държи в заточение.
Кье прати владици гърци - лицем светци, сърцем вълци,
кье ве дават, кье ве стрижат, кье мълзат до кръв.
Между народа кье сеят несъгласйе и раздори,
да се мрази син со татка и со брата брат.
И кье викнете до бога, и крило не кье найдете,
смирени кье наведете глава до земи.
Кье ми бъдете сираци; така било написано:
елайте ми да ве гушна за последен път."
Чърна тъга поразила старо, младо, мъжи, жени,
вси со ръце заплетени сълзи проливат.
Той ги гушка, тие тъжни му целуват десна ръка,
и от ръка как от извор сълзи се леят.
Вяхнал Патрик бърза коня и невълно упътил се.
Тогаз гръмккй плач народен небо процепил.
Умилил се честний Патрик, свалил шапка навезана,
погледнал на сино небо, луто прокълнал:
"Ох! послушай, милий боже! Хаир никога да немат
Стамче бей и Буяр Лигдо, Нейко челеби."
Милостивий Бог послушал патришка гореща клетва:
слава нихна, семе нихно погуби съ шум
и сега во кукьи нихни ткае паяк паяжина
и на пусти стрехи нихни хукат хутове.
тажната судбината на македонскиот народ,со векови до денешен ден
Хиляда и седимстотин шестдесет и второ лето
в Охрида от Цариграда дошъл Салаор.
Се представил пред Арсеня наша Патрика честнаго
и му рекъл слово горко, слово жалостно:
"Царска воля е да търгнеш денеска за в'Цариграда,
на тебе от върли гърци голем поплак е."
Събрал Патрик свое стадо в църква святий Климентова,
благослов му дал последен, ръце заплетил.
Дълго време хлипал старец во мълчане всенародно
и по бела брада ронил сълзи горещи.
"Слушайте ме, мили чеда, яз ке ида в'Цариграда.
на мене от върли гърци голем поплак е.
Гръцкий Патрик кье ни строши славна Охридска столица
и мене до смърт кье държи в заточение.
Кье прати владици гърци - лицем светци, сърцем вълци,
кье ве дават, кье ве стрижат, кье мълзат до кръв.
Между народа кье сеят несъгласйе и раздори,
да се мрази син со татка и со брата брат.
И кье викнете до бога, и крило не кье найдете,
смирени кье наведете глава до земи.
Кье ми бъдете сираци; така било написано:
елайте ми да ве гушна за последен път."
Чърна тъга поразила старо, младо, мъжи, жени,
вси со ръце заплетени сълзи проливат.
Той ги гушка, тие тъжни му целуват десна ръка,
и от ръка как от извор сълзи се леят.
Вяхнал Патрик бърза коня и невълно упътил се.
Тогаз гръмккй плач народен небо процепил.
Умилил се честний Патрик, свалил шапка навезана,
погледнал на сино небо, луто прокълнал:
"Ох! послушай, милий боже! Хаир никога да немат
Стамче бей и Буяр Лигдо, Нейко челеби."
Милостивий Бог послушал патришка гореща клетва:
слава нихна, семе нихно погуби съ шум
и сега во кукьи нихни ткае паяк паяжина
и на пусти стрехи нихни хукат хутове.
❤❤❤❤❤
Слушајки ја оваа песна интересни ми беа имињата на предавниците во песната кои биле проколнати ....„Ох! послушај, милиј Боже! Хаир никогаш да немат
Стамче беј и Бујар Лигдо, Пејко Челеби!
Еј! Пејко Челеби......
е сега кога барав имињата на интернет најдов еден интересен податок каде што во тоа време кога песната е опишана 1762-ро лето презимињата на македонците биле без 'ОВ или 'СКИ. Пример, Пејко Челеби денес би бил Пејко Челебиев.
И затоа во Песната за Патрикот, предавниците се: Стамче беј и Бујар Лигдо, Пејко Челеби.
Исто така, и во Тврдокорни на Славко Јаневски може да се сретнат вакви 'чудни' презимиња.
Пример: Во Охрид мнозинството презимиња биле прекари без некаква наставка, настанати по природен пат. Преку воведување во матичните книги и во издадените документи, Бугарската егзархија сите охриѓани ги преименувала според своите замисли за изглед на идната бугарска нација. Така презимето Узунче било сменато во Узунов, Шапкар во Шапкарев, Спростран во Спространов. Истата судбина ја доживеале и презимињата Бојаџи, Коцаре, Кецкар, Снегар, Маленко, Абраш, Точко, Масло, Групче, Фортомар и многу други. (По 1944 год. голем дел од охридските семејства си ги повратија изворните форми на нивните презимиња!)
На еден форум имаше дебата за старите Македонски презимиња. Некои тврдеа дека ов/ев и ски се увезени во 19 век, и дека воглавно се додавани на крајот од презимињата, но тоа по се изгледа било многу од поодамна.
Друг пример, Беровчани претежно имаат презимиња според занаетот на семејството. Ова им го наметнале Бугарите во 20ти век.
nie se prezivavme ugrinovci vo ohrid
Някой насила ли ви прати в Истамбул да бъдете към Екзархията. Никола Ганчев е учител в Прилеп и описва в спомените си как пращате делегати на конгреса. Точно делегата от Прилеп Тодор Кусев става митрополит на Стара Загора под името Методи Кусев.
Во Албанија уште има Македонци кои така се презиваат, без , ски , ов или ев.
Можда и тоа има некаква врска , некогаш одамна во Охрид ретко некој да не знаел албански .
Македонија!!!
@Jocko61 se dodeka ne se vovede zadolzitelnovo skolite,predmet po makedonistika,za da mozeme od mali noze da gi educirame nasite pokolenija vo patriotski duh,i cenenje na sopstvenite vrednosti,se dotogas ke ja slusame srpski turbofolk,a nema da znaeme da gi zapeeme ovie volsebni tekstovi i magicna muzika koja mislam deka i da doneses covek od Tunguzija ke go naezat....
на мене како болгарин от Македония, чия фамилия долго време се намираме во Истанбул оваа песна ни буди многу спомен и тъга за родния край! Нашите предци изгонени от сърбите търселе спас насекаде по светот! Фала му на ГОспод след войните ние кои останавме во Турция си останавме болгари от Македония! Како што кажувит мой приятел професор Текекчи: да си болгарин в Македония в османска империя беше голема чест и наказание! Господ не дари и не накази! Да дойде той светол ден да виждаме небето сино в свободна Македония ...
Не ви се криви србите за наводниот “прогон”. Крива ви е бугарската држава, доколку ве имало воопшто во Македонија. За време на Илинден, Бугарија не испрати ниту еден војник во Македонија на помош. Македонците гинеа а Бугарија седеше со скрстени раце и само ги прими бегалците од овде -тоа беа идните регрути во балканските војни на страната на Бугарија. Јас не гледам дека постоело нешто братско тогаш.
А јас пак Македонец во Пиринска Македонија ( денес овде сите ја нарекуваат бугарија ). Мислам дека многу потешко е да си Македонец во Пиринска Македонија отколку буарин во Македонија. Ама убаво кажа на крајот - да дојде тој светол ден да да го видиме небото сино во слободна ЦЕЛА МАКЕДОНИЈА ( ВАРДАР, ПИРИН и ЕГЕЈ ! ) ДА ЖИВЕЕ НЕЗАВИСНА МАКЕДОНИЈА !
Страница 398 от Автобиографија
Илјада и седимстотин'
шесдесет и второ лето
в Охрида од Цариграда дошел Салаор.
Еј! Дошел Солаор.
Се претставил пред Арсења
наша патрика честнаго
и му рек'л слово горко, слово жалостно.
Еј! Слово жалосно.
Царска волја е да тргнеш
денеска за Цариграда
на тебе од врли Грци, голем поплак е.
Еј! Голем поплак е.
Собрал патрик свое стадо
в црква свјатиј Климентова
благослов им дал последен, р'це заплетил.
Еј! Р'це заплетил.
Д'лго време липал старец
в молчење в'сенародно
и по бела брада ронел с'лзи горешти.
Еј! С'лзи горешти.
Слушајте ме мили чеда
јас ќе идам в Цариграда
на мене од врли Грци голем поплак е.
Еј! Голем поплак е.
Грцкиј патрик ќе ни строши
славна Охридска Столица
и мене до смрт ќе држи в заточение
Еј! В заточение.
Ќе прати владици Грци
лицем светци срцем в'лци
ќе ве дават, ќе ве стрижат, ќе м'лзат до крв.
Еј! Ќе молзат до крв.
Меѓу народа ќе сејат
несогласје и раздори,
да се мразат син со татка и со брата брат.
Еј! И со брата брат.
И ќе викнете до Бога
и крило не ќе најдете,
смирени ќе наведете глави доземи.
Еј! Глави до земи.
Ќе ми бидете сираци,
така било написано.
Елате ми да ве гушна за последен п'т.
Еј! За последен пат.
Ч'рна т'га поразила
старо, младо, м'жи, жени,
Вси со р'це заплетени с'лзи проливат.
Еј! Солзи поливат.
Тој ги гушка, тие тажни
му целуват десна р'ка
и од р'ка как' од извор с'лзи се лејат.
Еј! Солзи се лејат.
Вјахнал Патрик брза коња
и неволно уп'тил се.
Тога грмкиј плач народен небо процепил.
Еј! Небо процепил.
Умилил се чесниј Патрик,
свалил шапка навезана,
погледал на сино небо, љуто прок'лнал.
Еј! Љуто проколнал:
„Ох! послушај, милиј Боже!
Хаир никога да немат
Стамче беј и Бујар Лигдо, Пејко челеби!
Еј! Пејко челеби.
Милостивиј Бог послушал
патричка горешча клетва,
слава нихна, семе нихно погубил со шум.
Еј! Погубил со шум.
И сега во куќи нихни
ткае пајак пајачина
и на пусти стрехи нихни хукат хутове.
Еј! Хукат хутове.
Blagodaram za tekstot.
Da si ziv i zdrav.
nema zborovi so koi bi se zablagodaril. Od kade samo go najde .Bravo
#МНМ
Здраво,повеќе информации за црквата во видеото што е..?
Св.Софија Охрид
Молим вас,да ли би неко могао да остави превод песме на српски језик?
+nevenbašta Hiljadu i sedam stotina
sezdeset i drugo leto
u Ohrid, iz Carigrada, doshao je Salaor.
Hej! Doshao Salaor.
On se predstavio pred Arsenie
nasa chasna patrijarha,
a on mu je rekao gorko, reci zalosne.
Hej! Reci zalosne.
Carska volja je da idete
u Carigrad danas,
zli grci zale se puno o vama.
Hej! Zale se mnogo.
Patrijarh je okupio svoje stado,
u Klimentova crkva,
On im je dao svoju poslednju blagoslov, sa ruke se molio.
Hej! Sa ruke se molio.
Starac je plakao dugo,
dok je publika bila tiha,
na svoja bela brada pale su spaljene suze.
Hej! Spalkene suze.
Cujte me, draga deco,
Ja cu ici u Carigrad,
zli grci zale se puno o meni.
Hej! Zale se mnogo.
Grcki patrijarh ce unistiti
nasa slavna Ohridska Stolica,
i drze ce me zakljucan do smrti.
Hej! Zakljucan do smrti.
On ce poslati grcke episkope,
sa lica poput svetaca i srcima kao sto su vukovi,
oni ce nas zadaviti, obrijati i iskoristiti do krv.
Hej! Iskoristiti do krv.
Medju ljudima ce zasaditi
neslaganja i nesporazumi,
sin ce mrzeti svoga oca, i brat brata.
Hej! Brat njegov brat.
I vi cete plakati Bogu
ali necete naci krilo,
tako da vi cete drzati svoje glave dole na zemlju.
Hej! glave dole na zemju.
Vi cete biti sirocad,
zato sto je napisano.
Dodjete kod mene, hocu da ve zagrlim za poslednji put.
Hej! Poslednji put.
Crna tuga prepravila
stari, mladi, muskarci i zene,
svako se moli sa rukama, i liju suze.
Hej! Liju suze.
On ih grli, oni su tuzni,
ljube njegovu desnu ruku,
i od ruku, kao iz izvora, suze teku.
Hej! suze teku.
Patrijarh vozi brzo svoj konja,
i poceo svoje putovanje.
Onda je gromoglasan krik iz naroda podelio se nebo na pola
Hej! Podelio se nebo na pola.
Plemeniti patrijarh je zaustavio,
skinuo sesir vezeni,
pogleda u plavu nebo, i ljut od besa.
Hej! Ljut od besa.
O, cuj me, dragi Boze!
Mir nikada nece naci,
Stamce beg i Bujar Ligdo, Pejko Cjelebija!
Hej! Peiko Celebija.
Milostivi Bog je cuo
Patrijarha gorko prokletstvo,
i u njihova cast, njihove seme, on je pogubljen sa grmljavinom.
Hej! On je pogubljen sa grmljavinom.
Pa cak i sada u svojim kucama
pauk gradi svoju mrezu,
i na krovovima praznih poziva/vicu sove.
Hej! Sove mari.
Amaterski moj prevod, so nadez deka pomognav da razberete nesto. Pozdrav!
Aleksandar Grchev Хвала Александар.Слава Богу довољно ми је помогло.Бог Вам дао свако добро и радост.
+nevenbašta Najlepsa pjesma,od djetinstva sam je sluso takvu pjesmu retko da ces vidit..
kad slusas ovu pesm slusaj to sam i uzivaj poz od sveti nikole makedonija
- У хиљаду и седамстотине шездесет и второ лето - Григор Прличев
Хиљаду и седамстотине шездесет и второ лето
у Охриду из Цариграда дошо Салаор.
Представио се пред Арсенија, нашег Патрика (Патријарха) часнога
и рекао му слово горко, слово жалосно.
Хеј! Слово жалосно.
"Царска воља је да кренеш данас ти за Цариграда.
На тебе од врлих Грка, велики поплак је."
Покупио Патрик своје стадо, у цркви Светог Климента
благослов им дао последњи, руке уплетео.
Дуго време липао је старац, у ћутању свенародном
и по белој бради ронио је сузе горке.
Хеј! Сузе горке.
"Слушајте ме мили чеда
, ја ћу ићи у Цариграду.
На мене од врлих (префињених) Грка, велик поплак је.
Грчки Патрик ће нам сронити славну Охридску столицу
и мене до смрт ће држати у заточењу.
Хеј! У заточењу.
Послаће владике Грке, лицем светци, срцем вуци
давиће вас, стрижаће вас, музеће вас до крви.
Између народа ће сејати несагласје и раздоре
да се мрзе син са оца и са брата брат.
Хеј! И са брата брат.
И викнућете до Бога, и закрило нећете наћи
умирени, савићете главе до земље.
Бићете ми сви сираци, тако било записано.
Дођете ми да вас загрлим за послеђни пут."
Хеј! За послеђни пут.
Црна туга поразила, старо, младо, мужи, жене,
сви са руке уплетене, сузе проливају.
Он их грли, они тужни, љубе му десну руку
и од руке ко из извора, сузе се лију.
Хеј! Сузе се лију.
Узјахао Патрик брзога коња и невољно упутио се.
Тада муњевит плач народни, небо процепао.
Умилио се часни Патрик, скинуо капу извезану
погледао у плаво небо, љуто проклео.
Хеј! Љуто проклео.
"Ох! Послушај, мили Боже!
Мир никада да немају
Стамче Беј и Бујар Лигдо, Пејко Челеби!"
Милостљиви Бог послушао патричку горку клетву.
Слава њина, семе њино, погубио са шум.
Па сада по куће њине, ткаје паук паучину
и на пусте стреје њине, хукају утове (сове).
Хеј! Хукају утове.
П.С. Потрудио сам се да преведем најбоље што могу, а у исто време сачувати ритам текста. Читај друже и уживај. Песма је врх!!!! Поздрав из Куманова!
Thousand and sevenhundred '
sixty second summer
in Ohrid arived Salaor Constantinople.
Hey! Arived Solaor.
. . . .
КЛЕТВАТА НА ПАТРИКОТ ГИ СТАСА СПОМНАТИТЕ ВО ПЕСНАТА И ОД НИВНИТЕ ФАМИЛИИ НЕ ОСТАНА НИШТО,А КУЌИТЕ НИВНИ ГИ ИЗЕДЕ ЗАБОТ НА ВРЕМЕТО.
Kako i da e vazno e pesnata sto ja peete e super napisana od eden velik Makedonski Blgarin roden vo Ohrid.
kolku ste bedni...
@@SnezanaBogoevska kolku ste promiti mozoci :)
Kompleksot da bidete Makedonci ve doveduva do kolektivno ludilo. Nikoj ne moze da go smeni minatoto. Ti si Bugarin I takov ke si ostanes. Koj ti e kriv
Ниту бил Прличев Бугарин оти пишувал на Бугарски јазик ниту пак Грк оти за СЕРДАРОТ напишана на Грчки се овенчал со ловоров венец. Тој бил и е чист МАКЕДОНЕЦ. Нити има некакви Бугарски Македонци туку има неколку милиони непризнаени угнетени и асимилирани
ЧИСТИ Македонци во божем Европска добрососедска Бугарија. А за јазикот Бугарски е словенизиран старомакедонски украден како и се друго.
4.647 views
на дата:
01/11/2013
позз :) и нека се бомбардира копчето vote down на бугаринот погоре