Chyba jeden z lepszych twoich filmików w ostatnim czasie. Pokazuj więcej taki normalności i nie zawsze jest super I fajnie mimo że jest się w jakimś super miejscu
Jestem o kilkanaście lat starsza od ciebie i jakiś czas temu (dawno dość) wyskoczył mi w proponowanych jakiś Twój filmik. To były Twoje początki. Obejrzałam i sobie pomyślałam, że masz przed sobą jeszcze wiele życiowych lekcji do odrobienia. Teraz oglądam Cie od czasu do czasu i jestem pod ogromnym wrażeniem tego, jak się zmieniłaś, wydoroślałas, jak zmieniło Ci się w głowie, jak dojrzałas. Wiele osób dużo starszych od Ciebie nie ma tak poukładanych wartości i priorytetów i nie potrafi tak jak Ty dążyć do swoich celów i marzeń. Powinnaś być z siebie cholernie dumna, bo to jaką drogę przeszłaś żeby być w życiu gdzie jesteś (psychicznie i fizycznie) to tylko Ty wiesz ile pracy Cię to kosztowało. Brawo!
Ale podziwiam cię za to że masz taką motywację i cały czas działasz, próbujesz różnych rzeczy, żyjesz aktywnie.. mega ci tego zazdroszczę i też bym tak chciała. Chętnie bym obejrzała film gdzie mówisz co cię motywuje i jak to robisz że dajesz radę to wszystko zorganizować
Droga Saro. Z dużym smutkiem oglądam jak jest Ci przykro i czujesz smutek. Mimo wszystko cieszę się że to pokazałaś ponieważ to daje dobry obraz dla ludzi że to normalne że tak się czujemy. Dziękuję Ci za wszystkie filmy. Jesteś bardzo mądra. Pozdrawiam Cię serdecznie, Asia, 32
jeju totalnie się z tobą zgadzam jeśli chodzi o te myślenie tylko o pozytywnych rzeczach i nie przejmowania się złymi, mam wrażenie że to jest trochę nieodpowiedzialne mówienie sobie good vibes only, bo czasami każdy musi się zastanowić nad swoimi cięższymi sprawami i nie wszystko w życiu jest super kolorowe, trzeba analizować też swoje negatywne emocjie, jeśli wgl możemy powiedzieć że jakaś emocja jest negatywna
To chyba najlepszy vlog od jakiegoś czasu. Dobrze, że pokazalas też swoje słabsze momenty, to bardzo ważne w tej erze internetu, gdzie każdy kreuje swoje życie na idealne. Tulę Cię mocno, trzymam za Ciebie kciuki, wszystko się ułoży, daj sobie tylko czas❤
Muszę powiedzieć, że przez dłuższy czas nie byłam przekonana do treści jakie zamieszczasz w filmikach ALE ten filmik mnie pozytywnie zaskoczył, widać że wreszcie znajdujesz swoje miejsce i wgl bardzo miło się ogląda zwykłą codzienność + to, że pokazujesz te pozytywne i mniej pozytywne aspekty serio bardzo dużo robi, idealność wcale nie jest idealna. Nie sądziłam, że to powiem ale czekam na następny filmik!!
Dziękuję za fragment w którym pokazujesz i mówisz o tym, że nie zawsze jest idealnie. Obecnie jestem w podobnej sytuacji i bardzo mocno to odczuwam - widząc, że inni doświadczają tego samego i również mają gorszy okres sprawia, że mam nadzieję. Wiarę, że ja też nie jestem w pułapce bez wyjścia i ten etap w moim życiu kiedyś się skończy.
Nie wiem czemu ale Twoje filmy poprawiają mi humor! Zwłaszcza te gdy jesteś taka szczera i dzielisz się z większą ilością informacji niż wcześniej. Comfort person
Bardzo mądrze mówisz odnośnie wiary w różne rzeczy masz rację trzeba na bieżąco się konfrontować z rzeczywistością dzięki czemu nasze życie jest prostrze. Piękne mieszkanie znalazłaś. Pozdrawiam🙂
Super film! Kocham twój montaż, podejście do życia i ogólną estetykę. Wydajesz się być mega inteligentną i ciepłą osobą. Pokazanie takiej normalności i tego, że nie zawsze jest idealnie (zmiany są potrzebne do rozwoju) jest ekstra! Buziakiii😚💞
Wow! Tak się cieszę, że Ci się udało. Życie składa się z gorszych i lepszych momentów, mnie te gorsze momenty utwierdziły w przekonaniu, że ja moge wszystko. I ty też możesz, wszyscy możemy. Owszem jest ciężko ale z czasem to mija. Życzę Ci wspaniałych momemtów w życiu Sara. I pamiętaj There will be clear skies after every pouring rain. ❤️
Propos spirytualizmu i tego typu podobnych rzeczy to wychowałam się w rodzinie katolickiej, od dzieciaka byłam zabierana na msze, a od 2010r. (rok przed komunią) zostałam ministrantką (wiejska parafia, mama katechetka, a kiedy ksiądz mnie wybrał do bycia ministrantką - mnie, 8-letnią Anię, ja byłam osobiście przerażona, że nie będę siedzieć z mamą w ławce i że mama jest na mnie za to zła). W tamtym okresie słyszałam tylko narrację, że jak ludzie nie chodzą do kościoła to czeka na nich piekło, itd itp. W 2015r. pojechałam na kolonię, w trakcie której poszliśmy z wychowawczynią do kościoła w niedzielę. Dwie dziewczyny nie poszły i wtedy naocznie widziałam, że można nie iść, że nic się nie stanie. Ale cały czas żyłam w przekonaniu, że podobnie jak moja rodzina muszę ludzi pouczać w kwestii religii i bronić przed karą piekła. W trakcie mojego życia byłam świadkiem, jak moja rodzina (RELIGIJNA przypominam) wyśmiewała transpłciowość, na temat homoseksualności nie mówili nic, ale widać było, że potępiają. Spraw $ek$v nawet nie tłumaczyli. A ja w 2016r., kiedy uświadomiłam sobie, że jestem homoseksualna, miałam przez chwilę moment zawahania co myśli o tym Bóg, ale bardzo szybko pozbyłam się tej myśli sądząc, że skoro ja pokocham jakąś dziewczynę to tak czy siak nikogo tym nie krzywdzę (właśnie wtedy, w gimnazjum, kiedy ludzie mnie niezbyt lubili, a ja nie miałam żadnego wzoru osoby ze społeczności lgbt) . Ja w trakcie dorastania (jestem w Twoim wieku) po prostu poczułam, że tak naprawdę sprawy religijne nigdy mnie nie interesowały, że Bóg był, bo sobie był. Nie wiem dlaczego, ale akurat miesiąc przed pandemią zrodziły się u mnie wątpliwości dot. religii (miałam je zawsze, ale wtedy się nasiliły - może przez to, że w październiku 2019r. ksiądz nie chciał mi wydać dokumentu, który potwierdzałby moją możliwość zostania chrzestną, którą miałam zostać miesiąc później, mimo że przy tym księdzu byłam ministrantką, nawet wyczułam, że moja orientacja mu zbytnio nie przeszkadzała). Wtedy te wątpliwości utwierdziły mnie w przekonaniu, że to z Kościołem jest coś nie tak. Przez pandemię żyłam z tymi swoimi wątpliwościami. Aż w październiku, 2 lata temu, ksiądz przyszedł do mnie do domu i oznajmił, że mam się zastanowić w trakcie miesiąca czy chcę być ministrantką. Ja ze swoimi wątpliwościami, a przede wszystkim z faktem, że jestem w klasie maturalnej i że przed studiami trzeba będzie opuścić to grono, postanowiłam odejść właśnie w tamtym momencie. Od tamtego momentu ani razu nie przyszłam. Ale do kościoła chodziłam, bo nie chciałam zawieść mamy. Na pierwszym roku studiów chodziłam właśnie dla mamy, żeby jej nie okłamywać, że chodzę chociaż nie chodziłabym. Ale raz zdarzyło się, że nie poszłam. Płakałam cały dzień, że wszystkich zawiodłam. Nic mi na ten smutek nie pomogło, a błędne koło trwało dalej, kiedy chodziłam do kościoła i czułam się lepiej. Nie wiedziałam co robić. W końcu po dłuższych namysłach doszłam do wniosku, że w stany depresyjne wpędza mnie moje studenckie mieszkanie, a właściwie taka klitka, w której nie dało się wysiedzieć. Po jakimś czasie zaczęłam czytać książki. W niedzielę starałam się czymś zajmować, a kiedy nie miałam czym - czytać książki. To mi dało poczucie, że nie muszę chodzić do żadnego budynku, w którym wizyta przyprawia mnie o lęki i nerwice. A kiedy w sierpniu, dwa miesiące temu, zmieniłam mieszkanie, od razu poczułam się lepiej. Nadal kontynuuję swój rozwój, czytając książki. Po prostu staram się być sama dla siebie, żyć tak jak mi się podoba, żeby nie żałować ani jednego dnia i żeby nie skupiać się na tym, co mi nie służy. Kiedyś od babci (co prawda w innym kontekście, ale myślę, że i tu pasuje), usłyszałam powiedzenie: "Kiedy wejdziesz między wrony, musisz krakać jak i one". I to jest prawda. Ja jestem jednostką, która ceni sobie autonomię, lubię też być sama, lubię dawać sobie przestrzeń, często lubię myśleć kreatywnie, a życie w toksycznych grupach mi po prostu nie sprzyja, bo czuję się indywidualna. Dlatego zrezygnowałam z życia w grupie, która nie dość, że nie przynosiła mi żadnych plusów to jeszcze wprawiała w nerwowość, poirytowanie i lęk. Dlatego zrezygnowałam z chodzenia do Kościoła, żeby nie musieć wysłuchiwać, że jestem dewiacją, że moje potrzeby są grzechem. Po prostu nie chcę czuć się odmienna w społeczeństwie, które ma wywalone w prawa człowieka, a które samo postuluje miłości do bliźniego. H I P O K R Y Z J A. To chyba tyle. Przepraszam, jeśli moja wypowiedź była chaotyczna, po prostu ciężko mi zebrać całe swoje życiowe doświadczenie "duchowe" w jedną, w miarę krótką odpowiedź i zawrzeć w niej to, co najistotniejsze. Miłego dnia/wieczoru czy kiedykolwiek to czytacie! ❤
super odcinek, ale chciałabym dodać u sprostować może trochę, że spiritual "world" to nie jest ucieczka od rzeczywistości, jakieś wymówki, a osoby które poważnie się tym interesują i zajmują nie próbują uciec od świata rzeczywistego, a co innym jest toksyczna spirytualność i rozwój duchowy połączony z niedoświadczoną i niepewną osoba która zaczyna się tym interesować. ucieczka nie jest częścią rozwoju duchowego a wynikiem jakiegoś problemy który może posiadać taka osoba, oczywiście w takich przypadkach jak najbardziej polecam udać się do specjalisty
Powiem szczerze, że podejście do rzeczy duchowych które prezentujesz to tylko perspektywa i wszystko zależy na co trafisz, bo niestety rzeczywiście dużo osób jest pozytywnych na siłę, duchowość stała się dosyć powierzchownym i płytkim terminem, wszystko trzeba zrównoważyć, tak na prawdę ta "głębsza" duchowość dotyczy nie tylko bycia pozytywnym, a też pracy z cieniem, traumami, mówi o tym, że to my jesteśmy kreatorami swojej rzeczywistoaci itp., które pomagają później wieść bardziej pozytywne życie :) każdy musi wybrać swoją drogę
Bardzo potrzebowałam usłyszeć ktoś po przeprowadzce tez boryka się z trudniejszymi emocjam, potrzebuje czasu na rozpęd i pogodzenie się ze zmianami ❤ pozdrawiam z erasmusa w Hiszpanii, wiem co czujesz i wiem ze z czasem bedzie tylko lepiej!
Dobrze widzieć, że powoli znajdujesz swoją ścieżkę w LA. Nie dziwię się zupełnie, że źle się ostatnio czułaś, bo przeprowadzka i życie samodzielnie to duży stres, a co dopiero na innym kontynencie. Cieszę się, że to przetrwałaś i idziesz dalej, rozwijaj się i korzystaj
Widać postępy w rozwoju kanału, ostatnio coś dużo się nie działo ale chyba teraz (my) widzowie docenili i UA-cam od razu załapał pod algorytm 💕🚀 Powodzenia w rozwoju kanału!!!
Nie rozumiem czemu Stany tak kręcą ludzi osobiście nigdy tak nie miałam, zdaje sobie sprawę ze życie tam jest „inne” jak kolejek to znaczy ale niestety wiele ludzi uważa ze jak się tam mieszka to raj na ziemi 😅 życie to życie czy mieszkasz w pięknych stanach czy Polsce😊
![АЛАУДИНОВ у Скабеевой: эти их ВСУ нас НЕ ДОГОНЯТ 😁 [Пародия]](http://i.ytimg.com/vi/an0anqU4WGQ/mqdefault.jpg)
Chyba jeden z lepszych twoich filmików w ostatnim czasie. Pokazuj więcej taki normalności i nie zawsze jest super I fajnie mimo że jest się w jakimś super miejscu
Jestem o kilkanaście lat starsza od ciebie i jakiś czas temu (dawno dość) wyskoczył mi w proponowanych jakiś Twój filmik. To były Twoje początki. Obejrzałam i sobie pomyślałam, że masz przed sobą jeszcze wiele życiowych lekcji do odrobienia. Teraz oglądam Cie od czasu do czasu i jestem pod ogromnym wrażeniem tego, jak się zmieniłaś, wydoroślałas, jak zmieniło Ci się w głowie, jak dojrzałas. Wiele osób dużo starszych od Ciebie nie ma tak poukładanych wartości i priorytetów i nie potrafi tak jak Ty dążyć do swoich celów i marzeń. Powinnaś być z siebie cholernie dumna, bo to jaką drogę przeszłaś żeby być w życiu gdzie jesteś (psychicznie i fizycznie) to tylko Ty wiesz ile pracy Cię to kosztowało. Brawo!
Dziękuję !!! 🥹❤️❤️❤️
Ale podziwiam cię za to że masz taką motywację i cały czas działasz, próbujesz różnych rzeczy, żyjesz aktywnie.. mega ci tego zazdroszczę i też bym tak chciała. Chętnie bym obejrzała film gdzie mówisz co cię motywuje i jak to robisz że dajesz radę to wszystko zorganizować
Droga Saro. Z dużym smutkiem oglądam jak jest Ci przykro i czujesz smutek. Mimo wszystko cieszę się że to pokazałaś ponieważ to daje dobry obraz dla ludzi że to normalne że tak się czujemy. Dziękuję Ci za wszystkie filmy. Jesteś bardzo mądra. Pozdrawiam Cię serdecznie, Asia, 32
jeju totalnie się z tobą zgadzam jeśli chodzi o te myślenie tylko o pozytywnych rzeczach i nie przejmowania się złymi, mam wrażenie że to jest trochę nieodpowiedzialne mówienie sobie good vibes only, bo czasami każdy musi się zastanowić nad swoimi cięższymi sprawami i nie wszystko w życiu jest super kolorowe, trzeba analizować też swoje negatywne emocjie, jeśli wgl możemy powiedzieć że jakaś emocja jest negatywna
Jeden z lepszych twoich filmów! Fajnie jest oglądać prawdziwa ciebie, naturalną, która dzieli się swoimi prawdziwymi emocjami😀
Fajnie, że znowu z nami rozmawiasz
To chyba najlepszy vlog od jakiegoś czasu. Dobrze, że pokazalas też swoje słabsze momenty, to bardzo ważne w tej erze internetu, gdzie każdy kreuje swoje życie na idealne. Tulę Cię mocno, trzymam za Ciebie kciuki, wszystko się ułoży, daj sobie tylko czas❤
Muszę powiedzieć, że przez dłuższy czas nie byłam przekonana do treści jakie zamieszczasz w filmikach ALE ten filmik mnie pozytywnie zaskoczył, widać że wreszcie znajdujesz swoje miejsce i wgl bardzo miło się ogląda zwykłą codzienność + to, że pokazujesz te pozytywne i mniej pozytywne aspekty serio bardzo dużo robi, idealność wcale nie jest idealna. Nie sądziłam, że to powiem ale czekam na następny filmik!!
kocham te filmiki w których po prostu z nami rozmawiasz i opowiadasz jak się czujesz, co u ciebie etc
Dziękuję za fragment w którym pokazujesz i mówisz o tym, że nie zawsze jest idealnie. Obecnie jestem w podobnej sytuacji i bardzo mocno to odczuwam - widząc, że inni doświadczają tego samego i również mają gorszy okres sprawia, że mam nadzieję. Wiarę, że ja też nie jestem w pułapce bez wyjścia i ten etap w moim życiu kiedyś się skończy.
Nie wiem czemu ale Twoje filmy poprawiają mi humor! Zwłaszcza te gdy jesteś taka szczera i dzielisz się z większą ilością informacji niż wcześniej. Comfort person
Bardzo mądrze mówisz odnośnie wiary w różne rzeczy masz rację trzeba na bieżąco się konfrontować z rzeczywistością dzięki czemu nasze życie jest prostrze. Piękne mieszkanie znalazłaś. Pozdrawiam🙂
Super film! Kocham twój montaż, podejście do życia i ogólną estetykę. Wydajesz się być mega inteligentną i ciepłą osobą. Pokazanie takiej normalności i tego, że nie zawsze jest idealnie (zmiany są potrzebne do rozwoju) jest ekstra! Buziakiii😚💞
jestem tak szczęśliwa, że wyszedł ten odcinek! jesteś moją ✨comfort person✨
🫶🏼🫶🏼🫶🏼
dziekuje, ze jestes. otwierasz mi oczy na wiele tematow o ktorych do tej pory nie myslalam
zabieram sie za ogladanie! milego wieczorku dla wszystkich
Bez kitu , ładny talerz rekompensuje nawet jak jedzenie jest słabe
YES ❤️
Naprawdę piękny film,bardzo się zmieniłaś od czasu pandemii. Znowu nabrałam ochoty na oglądanie Ciebie. Piękne i oby tak dalej 🥰
Przyszedł czas gdy musiałam podjąć decyzje o wyjeździe za granice. Bardzo pomógł mi ten film ❤️
Wow! Tak się cieszę, że Ci się udało. Życie składa się z gorszych i lepszych momentów, mnie te gorsze momenty utwierdziły w przekonaniu, że ja moge wszystko. I ty też możesz, wszyscy możemy. Owszem jest ciężko ale z czasem to mija. Życzę Ci wspaniałych momemtów w życiu Sara. I pamiętaj There will be clear skies after every pouring rain. ❤️
dziękuje że jestes sara, dajesz mi tak wielką motywacje do wszystkiego, uwielbiam oglądać twoje vlogi
Ja również nie wiem czemu ale bardziej lubię jeść z ładnych talerzy czy wypić kawkę w moim ulubionym kubku niż w takim zwykłym 👌🏻
Proszę o robienie trochę większych liter, bo chcę przeczytać wszystko, ale te małe literki utrudniają to
Oki!
Propos spirytualizmu i tego typu podobnych rzeczy to wychowałam się w rodzinie katolickiej, od dzieciaka byłam zabierana na msze, a od 2010r. (rok przed komunią) zostałam ministrantką (wiejska parafia, mama katechetka, a kiedy ksiądz mnie wybrał do bycia ministrantką - mnie, 8-letnią Anię, ja byłam osobiście przerażona, że nie będę siedzieć z mamą w ławce i że mama jest na mnie za to zła). W tamtym okresie słyszałam tylko narrację, że jak ludzie nie chodzą do kościoła to czeka na nich piekło, itd itp. W 2015r. pojechałam na kolonię, w trakcie której poszliśmy z wychowawczynią do kościoła w niedzielę. Dwie dziewczyny nie poszły i wtedy naocznie widziałam, że można nie iść, że nic się nie stanie. Ale cały czas żyłam w przekonaniu, że podobnie jak moja rodzina muszę ludzi pouczać w kwestii religii i bronić przed karą piekła. W trakcie mojego życia byłam świadkiem, jak moja rodzina (RELIGIJNA przypominam) wyśmiewała transpłciowość, na temat homoseksualności nie mówili nic, ale widać było, że potępiają. Spraw $ek$v nawet nie tłumaczyli. A ja w 2016r., kiedy uświadomiłam sobie, że jestem homoseksualna, miałam przez chwilę moment zawahania co myśli o tym Bóg, ale bardzo szybko pozbyłam się tej myśli sądząc, że skoro ja pokocham jakąś dziewczynę to tak czy siak nikogo tym nie krzywdzę (właśnie wtedy, w gimnazjum, kiedy ludzie mnie niezbyt lubili, a ja nie miałam żadnego wzoru osoby ze społeczności lgbt) . Ja w trakcie dorastania (jestem w Twoim wieku) po prostu poczułam, że tak naprawdę sprawy religijne nigdy mnie nie interesowały, że Bóg był, bo sobie był. Nie wiem dlaczego, ale akurat miesiąc przed pandemią zrodziły się u mnie wątpliwości dot. religii (miałam je zawsze, ale wtedy się nasiliły - może przez to, że w październiku 2019r. ksiądz nie chciał mi wydać dokumentu, który potwierdzałby moją możliwość zostania chrzestną, którą miałam zostać miesiąc później, mimo że przy tym księdzu byłam ministrantką, nawet wyczułam, że moja orientacja mu zbytnio nie przeszkadzała). Wtedy te wątpliwości utwierdziły mnie w przekonaniu, że to z Kościołem jest coś nie tak. Przez pandemię żyłam z tymi swoimi wątpliwościami. Aż w październiku, 2 lata temu, ksiądz przyszedł do mnie do domu i oznajmił, że mam się zastanowić w trakcie miesiąca czy chcę być ministrantką. Ja ze swoimi wątpliwościami, a przede wszystkim z faktem, że jestem w klasie maturalnej i że przed studiami trzeba będzie opuścić to grono, postanowiłam odejść właśnie w tamtym momencie. Od tamtego momentu ani razu nie przyszłam. Ale do kościoła chodziłam, bo nie chciałam zawieść mamy. Na pierwszym roku studiów chodziłam właśnie dla mamy, żeby jej nie okłamywać, że chodzę chociaż nie chodziłabym. Ale raz zdarzyło się, że nie poszłam. Płakałam cały dzień, że wszystkich zawiodłam. Nic mi na ten smutek nie pomogło, a błędne koło trwało dalej, kiedy chodziłam do kościoła i czułam się lepiej. Nie wiedziałam co robić. W końcu po dłuższych namysłach doszłam do wniosku, że w stany depresyjne wpędza mnie moje studenckie mieszkanie, a właściwie taka klitka, w której nie dało się wysiedzieć. Po jakimś czasie zaczęłam czytać książki. W niedzielę starałam się czymś zajmować, a kiedy nie miałam czym - czytać książki. To mi dało poczucie, że nie muszę chodzić do żadnego budynku, w którym wizyta przyprawia mnie o lęki i nerwice. A kiedy w sierpniu, dwa miesiące temu, zmieniłam mieszkanie, od razu poczułam się lepiej. Nadal kontynuuję swój rozwój, czytając książki. Po prostu staram się być sama dla siebie, żyć tak jak mi się podoba, żeby nie żałować ani jednego dnia i żeby nie skupiać się na tym, co mi nie służy.
Kiedyś od babci (co prawda w innym kontekście, ale myślę, że i tu pasuje), usłyszałam powiedzenie: "Kiedy wejdziesz między wrony, musisz krakać jak i one". I to jest prawda. Ja jestem jednostką, która ceni sobie autonomię, lubię też być sama, lubię dawać sobie przestrzeń, często lubię myśleć kreatywnie, a życie w toksycznych grupach mi po prostu nie sprzyja, bo czuję się indywidualna. Dlatego zrezygnowałam z życia w grupie, która nie dość, że nie przynosiła mi żadnych plusów to jeszcze wprawiała w nerwowość, poirytowanie i lęk. Dlatego zrezygnowałam z chodzenia do Kościoła, żeby nie musieć wysłuchiwać, że jestem dewiacją, że moje potrzeby są grzechem. Po prostu nie chcę czuć się odmienna w społeczeństwie, które ma wywalone w prawa człowieka, a które samo postuluje miłości do bliźniego. H I P O K R Y Z J A.
To chyba tyle. Przepraszam, jeśli moja wypowiedź była chaotyczna, po prostu ciężko mi zebrać całe swoje życiowe doświadczenie "duchowe" w jedną, w miarę krótką odpowiedź i zawrzeć w niej to, co najistotniejsze.
Miłego dnia/wieczoru czy kiedykolwiek to czytacie! ❤
Dlatego zgadzam się z Tobą w kwestii spirytualizmu w 100% :3
💞
Wow na prawdę szanuję to co powiedziałaś, że pokzałaś jak to jest na prawdę.. powodzenia i trzymam za ciebie kciuki.. good luck Sara!!!
O super ze VLOG bardziej pogadankowy 😀
super odcinek, ale chciałabym dodać u sprostować może trochę, że spiritual "world" to nie jest ucieczka od rzeczywistości, jakieś wymówki, a osoby które poważnie się tym interesują i zajmują nie próbują uciec od świata rzeczywistego, a co innym jest toksyczna spirytualność i rozwój duchowy połączony z niedoświadczoną i niepewną osoba która zaczyna się tym interesować. ucieczka nie jest częścią rozwoju duchowego a wynikiem jakiegoś problemy który może posiadać taka osoba, oczywiście w takich przypadkach jak najbardziej polecam udać się do specjalisty
Powiem szczerze, że podejście do rzeczy duchowych które prezentujesz to tylko perspektywa i wszystko zależy na co trafisz, bo niestety rzeczywiście dużo osób jest pozytywnych na siłę, duchowość stała się dosyć powierzchownym i płytkim terminem, wszystko trzeba zrównoważyć, tak na prawdę ta "głębsza" duchowość dotyczy nie tylko bycia pozytywnym, a też pracy z cieniem, traumami, mówi o tym, że to my jesteśmy kreatorami swojej rzeczywistoaci itp., które pomagają później wieść bardziej pozytywne życie :) każdy musi wybrać swoją drogę
Dzięki Tobie założyłam kanał i zmieniłam myślenie. Ciesze się, że do tego wszystkiego doszłaś i mam nadzieje, że mnie też czeka piękna przyszłość!
Nagrasz jakiś filmik o swoim podejściu do spirytualizmu do tej pory? Jak to się zmieniło itp?
Przyjemny odcinek Sarka!! Trzymam za ciebie kciuki żeby było Ci tam super za oceanem 💜💜
Śledzę ciebie od początku kanału ale zawsze mnie zastanawiało czemu kończysz zdania pytaniem. Tak jakby zamiast kropki był znak zapytania 😆
polecam wielorazowe woreczki na owoce i warzywa
Bardzo potrzebowałam usłyszeć ktoś po przeprowadzce tez boryka się z trudniejszymi emocjam, potrzebuje czasu na rozpęd i pogodzenie się ze zmianami ❤ pozdrawiam z erasmusa w Hiszpanii, wiem co czujesz i wiem ze z czasem bedzie tylko lepiej!
Moja kochana, miłego weekendu wszystkim! 💗
Miłego!! 🫶🏼
spiritualizm i duchowość nie polega na tym o czym powiedziałaś
Po przeczytaniu tylu książek takie są Twoje wnioski na ten temat?
Super masz vibe
Dobrze widzieć, że powoli znajdujesz swoją ścieżkę w LA. Nie dziwię się zupełnie, że źle się ostatnio czułaś, bo przeprowadzka i życie samodzielnie to duży stres, a co dopiero na innym kontynencie. Cieszę się, że to przetrwałaś i idziesz dalej, rozwijaj się i korzystaj
Mówisz bardzo mądrze o tym całym spirytualnym świecie Sara, a po za tym świetnie się ciebie ogląda i słucha
❤️!
Love!!! I to co powiedziałaś o spiritual bypassing - tak tak tak!
Piękna jesteś ❤
Bardzo fajny filmik! Niech Ci się super mieszka!:)
Dziękuję!!! ❤️
Dziękuję za tego vloga💗
Obejrzałam go we właściwym czasie
the first book is also on netflix if u want you can watch it🤪
Omg 😍 dziękuję!!!!
stara dobra Sara LOVE
Widać postępy w rozwoju kanału, ostatnio coś dużo się nie działo ale chyba teraz (my) widzowie docenili i UA-cam od razu załapał pod algorytm 💕🚀 Powodzenia w rozwoju kanału!!!
Miłego weekendu wszystkimi i Tobie Saro ♥️
Nie rozumiem czemu Stany tak kręcą ludzi osobiście nigdy tak nie miałam, zdaje sobie sprawę ze życie tam jest „inne” jak kolejek to znaczy ale niestety wiele ludzi uważa ze jak się tam mieszka to raj na ziemi 😅 życie to życie czy mieszkasz w pięknych stanach czy Polsce😊
życie w stanach nie jest takie kolorowe. Na zewnątrz potrafi być niebezpiecznie, kradzieże napady itp A w sklepach sama chemia do jedzenia
@@martyna3322 a ludziom nadal się wydaje ze to raj na ziemi 😳 nie rozumiem tego ….
@@martinalaala9886 mi tez się tak wydawało, ale jak byłam mała :D
Dla influ której celem jedynym jest żeby jej życie wyglądało dobrze pod instagram to raj na ziemi xdd
"Nowy wspaniały świat" to trudna książka, więc polecam czytać z bardzo otwartą głową
Aaaa nowy vlog 🤍✨
Polecam książki Nevilla Goddard, to dopiero jest 'COŚ".
uwielbiam twoje vlogi!! 🤍
Dziękuję! ❤️❤️❤️
COol filmik!!! Kiedy vlog z Compton?
A jak się ma Twoja firma w Polsce? Dalej ją prowadzisz czy zamknęłaś?
Zapowiada się super filmik
świetny filmik !! 🧚💕
💓💓💓
hahahaha kocham jak mówisz ,,po nogach"
good to see u ❤️🌸
Pogadanka o spirytualizme>>>
Hejj skąd masz ten złoty naszyjnik? ✨💕
Super filmik ❤️
❤️❤️❤️
Jesteś kochana
powiesz kosztach wynajmu mieszkań w LA?
Tęskniłam za tymi „normalnymi” vlogami😊 a nie te z tej „Vintage” kamery jak z reelsu na ig
Co myślisz o nagraniu całego filmiku po angielsku?????❤
❤️❤️
Omg chleb w ameryce jest tragiczny 😫 ale za to awokado>>>>
💖💖💓
💕✨
nie potrzeba zielonej karty (czy czegoś takiego. Nie znam się 😬) aby mieszkać w Californii, USA itp. ??
Let me Google that for you…
tak, ale potrzebna jest wiza
trochę nie rozumiem tego ze jeżeli było słabo to czemu dopiero teraz o tym mówisz, a wcześniej pokazywałeś właśnie jakby było to „american dream”
jakiej uzywasz kamery?❤
nagrywa iphonem a niektóre wstawki kamerą sony handycam
ajajajaj ale jestem podekscytowana na nowe filmiki
„Po nogach” wtf XD
Ej zaraz Ty nie miałaś wyprowadzać się do Berlina i tam studiować?!
Nie wiem Sara, czy to tylko moje wrażenie, ale mało porywające te vlogi ostatnio :(
Cicho mówisz nie poznaje w ogóle Sary która uwielbiałam
💓💓