2. BÖLÜM Sıcak bir duş ve ardından deliksiz bir uyku! Saat beşte Angkasa iş arkadaşıyla birlikte neşeli kahkahalarla kapıdan içeri girdiğinde, uykudan sıçrayarak uyandım. Nerede olduğumu ve orada neden bulunduğumu hatırlayamadan şaşkın bakışlarımı bir süre onların üzerinde gezdirdim. Bu ruh hali, bir yerlere yorgun bir şekilde varır varmaz yattığım derin uykunun sabahında düştüğüm ürkünç boşluktu. O an, bu ruh halinin farkında olmama rağmen, oraya nasıl geldiğimi hâlâ hatırlayamıyordum. Angkasa'nın sesi beni kendime getirdi: "İyi dinlendin mi?" "Evet." Sabaha karşı, doğum günü partisinden körkütük sarhoş eve döndük. Kıyafetlerimizle yatağa yan yana yığılıverdik. Angkasa'nın ufak ufak dokunuşları, gitgide daha cüretkar eğilimlere dönüşünce, önce gözlerim doldu, sonra hıçkırıklara boğuldum. Kendimi koyvermemek için çabaladıkça, göğsüm daha bir şiddetle sarsılıyor; yatağın yumuşak yayları üzerinde yaylanan gövdem, beni aptalca bir duruma sokuyordu. Uzaktan uzağa özlemekle yetindiğim, ana dilimi konuşan o insan gözümün önüne gelmişti. Bana dokunmak, sarılmak onun hakkıyken; kırık aksanlı, muğlak mimikli bu kızın dokunuşlarına bu kırılgan ruh halimle maruz kalmak, ne dayanılmaz acıydı. Yataktan doğrulup çıplak zemine kendimi bıraktım. Angkasa'nın yüzündeki ılık ve masum anlatım, yerini şakınlık ve kızgınlığa bırakmıştı. Yattığı yerden sert bir el hareketiyle başucundaki lambayı kapattı, sonra da bana sırtını döndü. İrkilerek uyanıyorum. Öğlen olmuş. Angkasa duştan henüz çıkmış, yatağının üzerinde makyajını yapıyordu. Çıplak zemin üzerinde kaskatı kesilmiş gövdemle doğrulup kendime gelmem, bir hayli vakit aldı. "Günaydın." Angkasa karşılık vermedi. Bir süre onu izledim. Henüz yirmi üçündeydi. Yanaklarına kondurduğu allıklar, elmacık kemiklerini iyice belirginleştirmiş; küçücük ağzını gölgede bırakan iri ve çekik gözleri, yüzüne asil bir görünüm kazandırmıştı. Dün gece olanlarla ilgili açıklama yapmak ve özür dilemek için kafamda uygun cümleleri hazırlıyordum ki, "Bugün misafirlerim gelecek, kendine başka bir yer bulmalısın." dedi elindeki küçük aynadan yüzünü çevirmeden. "Tamam." dedim. Eşyalarımı çantama yerleştirirken, zaten gitmem gerekiyormuş ve çoktan gidecek bir yerim varmış gibi davranmaya çalışıyordum; fakat bunu beceremediğimin farkına vardıkça da yüzümün pancar gibi kızardığını hissediyordum. Angkasa'ya veda edip evden ayrıldım. İnternette Jakarta'nın dünyanın en kalabalık ikinci şehri olduğunu okumuştum. Şimdi şehrin neresindeydim, hiçbir fikrim yoktu. Yayalara çok nadir rastlanabilen mahallede, karıncalar gibi sağa sola kaçışan motosikletler ara ara beliriyordu. Şemsiyeli bir yaya, bir binadan diğerine doğru koşar adımlarla sokağı geçti. Bu iklimde güneş, sanki ilk defa bu kadar yakıcıydı. Sokak başında, bitlenmiş gibi kafasını kaşıyıp duran bir adama yanaştım. "Şehrin merkezi neresi?" diye sordum. Soruyla karşılık verdi: "Hangi merkez?" Çevremle ilgilenmeyi bırakıp rastgele yürümeye başladım. Parasızdım. Emelim yoktu. Kaygılarımdan arınmıştım. Karşıma çıkacak ilk alıcıya ruhumu beş kuruşa satabilirdim. Yaşamın tam göbeğinde olmak, böyle bir şey olmalıydı. Akşama kadar sokaklarda, çirkin yapıların arasında yürüdüm. Geceyi bir kuytuda bir kurdun ulumasını andıran öksürük nöbetleriyle geçirdim. Güneş üzerime doğduğunda bedenim öyle güçsüzdü ki acılarımı duyamaz haldeydim. Kuşluk vakti göğü altında, bir yere yetişecekmişim gibi, tekrar yürümeye koyuldum. Yeryüzü bulanık ve hastalıklıydı. İkindi sonrası kara kuru, minyon gövdeli insanların doldurduğu caddelerden geçiyorum. Kötülüklerini birbirlerinden kaçırmak istercesine, nemli havada pelte gibi sağa sola koşuşuyorlar. Ara sokaklara kaçıp, bir süre kendimle baş başa kalıyorum: Çirkinliğin, gözlenen nesnelerde olduğu ön kabulüyle davranan, yeni yetme bir gözlemciymişim meğer. Nasıl da küstah ve alçak bir organizmaydım böyle! Caddelere geri dönüp kalabalıkları kucaklayasım var. 3.BÖLÜM DİĞER YORUMDA
4 роки тому+170
3.BÖLÜM Akşam üzeri Çin asıllı Endonezyalı bir kızla tanışıyorum. Adı Jiayi. Evinde iki gece beni misafir edecek. Çin mahallesine doğru yürürken, Çinli nufusun Endonezya nüfusunun yüzde ikisini oluşturduğunu söylüyor. Ataları yirminci yüzyılın başında buraya gelmişler. Hala kendi geleneklerinden kopmadıklarını ve Hıristiyan olduğunu söylüyor. Bir azınlık olarak, burada karşılaştıkları zorluklardan bahsederken iç çekiyor. Onu dinlediğimi belli etmek için çıkardığım hırıltılı seslerin dışında, konuşacak dermanım yoktu. Jiayi güvenlikli bir sitede; derli toplu, temiz bir dairede oturuyordu. Yalnız yaşıyordu. Kalacağım odayı gösterdi. Yatağa çarşaf serip ince bir örtüye nevresim geçirdi. Duştan çıktığımda, öksürüğe iyi geldiğini söylediği çorbayı hazırlamıştı. İçinde bol çeşit sebze ve sadece Çin'in bir bölgesinde yetişen endemik birkaç bitki vardı. Çorbayı içtikten sonra vücudum gevşedi. Böylece birkaç saat uyuma fırsatı bulabildim. Gece yarısına doğru, öksürük nöbetleri içinde yatağımda sarsılmaya başladım. Ciğerlerim sökülüyor, öksürdükçe korkunç sesler odanın duvarlarında patlıyordu. O güne dek, böylesini yaşamamıştım. Yan odada uyuyan Jiayi'yi ürkütmemek için, sabaha kadar yüzümü yastığa gömerek öksüyorum. Jiayi, sabah saat sekizde işe gitti. Tüm günü ateşler içinde yatakta geçirdim. Yatağımdan çıkmak için birkaç denemem oldu, fakat her seferinde öksürük kriziyle kendimi yerlerde emeklerken buldum. Akşam Jiayi eve döndüğünde, sabah beni bıraktığından daha kötü bir durumda bulunca, Daha önce de sözünü etmiş olduğu doktor eniştesini hemen arayıp durumumu ona anlattı. Sonra da hiç vakit kaybetmeden eczaneye gitmek için evden ayrıldı. Biraz sonra elinde bir poşet dolusu ilaçla geri döndü. Mutfağa geçip ateşe çorba koydu. O sırada, aç karna alınması gereken ilaçları aldım. Çok geçmeden Jiayi, elinde kocaman çorba kasesiyle gelip baş ucumda oturdu. Dünkü çekingenliği, yerini teklifsiz tavırlara bırakmıştı; fakat yüzündeki anlatım öylesine kapalıydı ki ruhunu izlemek imkansızdı. Otuzlu yaşların başında olmalıydı. Belki de daha gençti. Sormamıştım. Çorbayı bir anne ihtimamıyla kaşık kaşık bana içirmeye başladı. Şimdi de eli, alnımda geziniyordu. "Özür dilerim." diye geveledim. "Neden özür diliyorsun?" Boğazım düğümlendi. Alnımda gezinen yabancı bir elin yumuşak dokunuşları, duygu dünyamı altüst etmişti. Bir yerlere ait olamamanın sonuçlarına katlanmak zorundaydım. Ortalarda kalmış, günübirlik sığındığım insanlara yük olmaya başlamıştım. Jiayi içimdekileri hissetmişçesine beni teselli etti: "Evimde iyi insanların enerjisinin birikmesi beni mutlu ediyor. Sen ise kötü bir enerjiyle gelmedin. Burda olduğun için mutluyum." İlaçların etkisiyle üzerime bir esenlik çökmüş, yatağımda uyukluyordum. Jiayi pencerenin yanındaki koltukta oturmuş, kitabını okuyordu. Tatlı bir esinti pencerenin perdesini hafifçe dalgalandırıyor, bunaltıcı şehrin ritimsiz kalp atışları odaya doluyordu. Uyku ile uyanıklık arasında gidip gelen gözlerime, bu manzara Leonardo da Vinci'nin tabloları gibi kasvetli ve gizemli geliyordu. Gözlerimi tekrar açtığımda gece yarısıydı. Jiayi, başı önüne düşmüş uyukluyordu. Yatağımdan doğrulup ilk adımlarını atan bebek tedirginliğiyle odayı dolanıyorum. Gardıroptan kıyafetlerin yığıldığı ayaklı askılıklar taşmıştı. Aralarından yeşil ve omuzlardan dirseklere kadar inen yaldızlı nakışları olanına gözlerim takıldı. Ona uzanan elim, birdenbire zihnime vuran tutucu bir düşünceyle ürküp geri kaçtı. Vazgeçip sağıma yöneldim. Şifonyerin üzerindeki yılbaşı çam ağacından sarkan mor plastik topa bir fiske attım. Karşı duvarda içi boş, birkaç metal çerçeve asılıydı. Kapının bulunduğu köşeye iki tane halı rulosu dikey yaslıydı. Tepede sarkmış ampulün sarı ışığı altında, odadaki tüm bu nesneler, anlamlarına ve işlevlerine bakılmaksızın, korkunç bir aşırılık içinde somut ve gerçekti. Oysa ben, bu dünyanın, psikolojik ihtiyaçlardan uydurulduğu düşüncesiyle, şurada burada sabahlayan bohem bir adamdım. Şimdi, çevrili olduğum bu gerçeklik, bana esareti çağrıştırıyordu. Gelecek kaygısı içimi dolduruyor: Gençliğin diriliği ellerimin arasından kayıp gittiğinde, hangi yol, yorgun gövdemi taşımayı kabul edecekti? Korkuyorum. Keşke canlı bir varlık olacak yerde, bir taş olsaydım. SON
@ fon müzik sesiniz, sesinizin söyledikleri terk ettiğiniz toprakların kültürü ve bize okuttuklarınız yaşadıklarınız. Bu nasıl bir denklem hocam nasıl bu seviyeye gelebildiniz. Ürpertici.
@@ahmetgoz9161 yohh kolay degil. iste bu yuzden bu can abdal olmus. Yasadi yaptigi ve davranisi sabri dunya baksi resmen bir abdal tarifine uyan bir tavir
Lütfen kendinizi yalnız hissetmeyin. Korunaklı hayatından çıkıp yaptıklarınızı yapmaya cesareti olmayan binlerce takipçilerinizden biri olarak işinize ve hayata karşı duruşunuza hayranım
Şu türkü bitsinde gideyim uyuyayım sabah işe gideceğim diyorum bir sonraki turkuye gözüm takılıyor 1.5 saat gecti ben hala ayakta türkü dinlemeye devam.
Bugünlerde en çok kafaya taktığım sendin. Nasıl oldu nerede kendini koruyabiliyor mu diye çok merak etmiştim iyi olduğunu görünce çok sevindim. Allah'ım seni her zaman korusun ben öyle sanıyorum ki dualarımıza inandığını biliyorum ben sana sabah akşam dua ediyorum Tıpkı namaz kılar gibi beş vakit dua ediyorum. Dualarımda ne diyorum biliyor musun Allah'ım herkesi Koru ama Loudingirra ya daha çok yardım et. Loudingirra'yı daha bir özenle koru ALLAH'IM diye yalvarıyordum.ALLAH'IM nelere kadir. Yolun acik sıkıntısız huzurlu günler dilerim.
"Satarsın bu canı kimse almaz" derken o kadar içten söylüyorsun ki hissettiklerin dinleyenin yüreğinde yankılanıyor. Aynı şeyi "derviş " adlı türkünde de hissetmistim. Sen kendi anlamini ararken , senin yolun ve hikayen dinleyenlerin hayatını anlamlandiriyor. Yeni hikayelerini büyük heyecan ve tedirginlikle bekliyoruz. Kendine dikkat et arkadaş .
Seni çok merak ediyordum sevgili dost. Acaba şu an nerededir ve ne yapıyordur ve nerede kalıyordur diye. İyi olduğuna çok sevindim. Türkülerinle hoş geldin gönlümüze. Yüreğine sağlık. Saygılar.
Su an habertürk te yer alan hayatin içinden programında seni izliyorum ☺️ sen tüm dünyaya türkülerimizi tanıtırken tüm Turkiye de seni bu sayede tanıyor 👍
Aleviyim demekle alevi ,sünniyim demekle sünni olunmaz. Her insan içinde hem alevidir. hem sunnidir yeterki araya kimse girmesin her insanın iç yolculuğunda yalnızdır.Bu güzel arkadaşımızın iç yolculuğunda yolu açık olsun yunus emre misali arıyor umarım bulur.
Son zamanlarda UA-cam ta iki kişiye denk geldim. Loudingirra Özdemir diğeri Daut kim. İkiside genç, İkisi de sanatçı, ikisi de isim değiştirmiş, ikiside manevi yönden bir kırılma yaşamış. Koreli Daut kim ( Davut) yeni albüm çıkarıyor ama depresyon süreci yaşıyor daha sonra albüm tanıtımı için Endonezya ya gidiyor ve burada müslümanları tanıyor ve İslam'a ilgi duymaya başlıyor. Geri döndüğünde İslami araştırıyor en sonunda müslüman oluyor. Depresyondan çıktığını ve daha mutlu olduğunu söylüyor. Bir ara Türkiye'ye de ziyarette bulunuyor. UA-cam kanalında İslami paylaşımlar yapıyor. Çin in Uygur Türklerine uyguladığı zulme sessiz kalmıyor ve bununla ilgili bir video paylaşıyor. Daha müslüman olmadan 3 yıl önce Suriyeliler içinde video paylaşmış. Şuan 2 milyona yakın aboneye sahip. Sesini çok beğendiğim loudingirra ise Liseden sonra bir köye imam olarak atanıyor ama bir gece sazını alıp köyü terkediyor ve imanlığı bırakıyor. Sonra Üniversite okuyup din kültürü hocası oluyor ama onuda bırakıyor. İnanç yönünden İslamiyetten uzaklaştığı gibi diğer dinlere de mesafeli duruyor. Sazını alıp 100 Ülkede 100 türkü diyip yola koyuluyor. Gittiği ülkelerde çok güzel türküler söylüyor bazende yabancı solistler ona eşlik ediyor. Sesi güzel olduğu kadar edebi dili de güzel. Paylaştığı videonun altına yazdığı yazıları bir solukta izleyicilerine okutturabiliyor . Sokaklarda yattığı ve aç kaldığı zamanlarda oluyor. Para kazanmak için uğraşmıyor izlediğim videolarda reklama denk gelmedim . kanalina katil butonu eklese muhtemelen hayranları ona baya destek çıkar. Bir şeylere sahip olma duygusunu içinde çıkarmış gibi. Ayrıca İntihar etmek gibi bir fikri bile varmış . Kendisine yapılan karşılıklı zehir içme teklifini bile kabul ediyor eğer teklifi yapan ciddi olsa belki şuan Loudingirra aramızda olmıyacaktı. Yazılarında bir iç mücadele yaşadığı belli oluyor. Bundan dolayı ağladığı oluyormuş. Gerçekten de hayat çok garip. Biri İslam'la tanışıp depresyondan çıkıyor ve mutlu ve prestijli bir hayat sürmeye başlıyor. diğeri İslamdan ayrılarak daha yoksul daha hüzünlü bir hayat yaşıyor. İkiside daha özgür olduklarını söylüyor. Ben şahsen Loundingirra nin bir kırılma daha yaşayıp Türkiye'ye dönmesini isterim. Böyle yetenekli bir insana bu memleketin ihtiyacı olduğu çok açık. (not: ikisi hakkında öğrenebildiğim bilgiler bunlar yanlış varsa söylersiniz dostlar)
@@emretorun2374 Bunlar UA-cam den edindiğim bilgiler. Daut kim im youtube videoları izleyerek ( özellikle şu video m.ua-cam.com/video/PyisQivDWGI/v-deo.html ) Loundingirra inda youtube videolarının açıklama kısmına yazdığı yazıları ( m.ua-cam.com/video/N_o1lxs3R9U/v-deo.html bu videodaki yazı çok dikkatimi çekmişti. ) okuyarak bu bilgileri bulabilirsin. Vesselam
Sayın @@loudingirra811 Bu dini bırakma sebeplerinin dini yönden izahlari var youtube de yada yazılı kaynaklarda bulabilirsin. Benim gördüğüm Dini mevzular yorumlar kısmında tartışma şeklinde olunca hem tartışanlar hemde dinleyenler zarar ediyor. Bazende üçüncü kişiler dahil oluyor ve iş çığrından çıkıyor. Bazen de bazı kendini bilmez cahiller tarafından tartışanların değer verdikleri her ne varsa onlara ağza alınmayacak hakaretler ve küfürler edilip taraflar rencide ediliyor. O yüzden tavsiyem müslümanlara buradan soru sorup cevap beklemekten se üste de dediğim gibi UA-cam den yazılı kaynaklardan yada çevrende bulabildiğim müslüman dan cevaplari bulabilirsiniz. Vesselam
Herkes kendine iyi bak, kendine dikkat et vs. demiş de senin özelliğin kendine çok iyi bakmak, kendine dikkat etmek falan olsa evinden hiç ayrılmazdın, devlet memurluğundan ayrılmazdın, sen başkasın; biz senin gibi olamayız, o yüzden hayranız bir zaten sana, sen tevekkülle yollara düşmüş, bir gün değil bir öğün sonrasını bile düşünmeden yürüyorsun... yürü yolunda, durmadan yürü... 🕊🕊🕊🕊🕊🕊✌️❤️❤️❤️❤️❤️❤️🌹🌹🌹🌹🌹🌹🧿🧿🧿🧿🧿🧿☮️☮️☮️☮️☮️☮️🍀🍀🍀🍀🍀🍀🌍🌍🌍🌍🌍🌍
Loudingirra kendine iyi bak hocam. Daha çok yer göreceksin, bize anlatacaksın. Bir yerdeki sıkıntılar ilerideki güzelliklere ulaşmaya engel olmamalı. Dualarımızı, sevgilerimizi yolluyoruz sana. Bir şekilde hissedersin eminim.
YA RAB BU NE DERTTİR Ya Rab Bu Ne Derttir Derman Bulunmaz Yar Bu Yaradır Merhem Bulunmaz Benim Garip Gönlüm Aşktan Usanmaz Varıp Yâre Gider Hiç Geri Dönmez Aşık Olan Gönül Aşktan Usanmaz Ahiret Korkusun Bir Pula Saymaz Aşk Pazarıdır Bu Canlar Satılır Satarsın Bu Canı Hiç Kimse Almaz Dönüp De Bakmaz Dönüp Dönüp Sana Öğüt Verirler Dünya Malı Deyi Gözün Boyarlar Aşık Öldü Deyû Salâ Verirler Ölen Hayvan Olur Aşıklar Ölmez
UA-cam da ilk defa aklıbaşında bir program gördüm saçma sapan aptalca videolar kaldırılıp değerlerimizi kültürümüzü anlatan bu can kardeşime sonsuz teşekkürler yaşasın türküler ve böyle güzel yürekli gençler hela l kardeş
KENDI KURALLINDA BOŞLUKTA YAŞAMAK BENLIKTE KAYBOLMAK GÜZELLIKLET DINIMIZ ISLAM NE KADAR GÜZEL RABBIM ISE DAHADA GUZEL RABBIM NIMETLERINE SONSUZ ŞÜKÜRLER OLSUN RABBINI KAYIP EDEN HERŞEYINI KAYIP ETMIŞTIR ....!
Barış Manço’nun şarkılarını dinlediğim gibi çokça ve sürekli dinliyorum her türküyü. 26 yaşındayım, çocukluğumdan beri çokça ve her vakit dinlediğim tek sanatçı Barış Manço idi.
Yâ Rab, bu ne derttir derman bulunmaz Yar bu ne yaradır melhem bulunmaz Benim garip gönlüm aşktan usanmaz Varıp yâree gider hiç geri dönmez Aşık olan gönül Aşktan usanmaz Ahiret korkusu bir pula saymaz aşk pazaridir bu canlar satılır Satarsın bu canı hiç kimse almaz Dönüp te bakmaz. .
Yüreğe ancak bu kadar dokunulabilirdii.. videoyu izleyip şarkının içine dalmak mi öyküyü okuyup şarkı da kaybolmak mi .. insanı ne güzel bir ikilem içerisinde bırakıyorsun.. yolun açık türkün bol olsun.. sesine yüreğine sağlık..
" Her Türkü ayrı bir dert her dert ayrı bir kahır. İnsanlardan umduğumuz beklediğimiz herşeyi senin türkülerle az da olsa hayallere dalıyoruz. Dilimize ve kalbimize tercüme olduğun için teşekkürler yolun gönlün açık olsun dikkat et kendine yaban ellerde...
Eline, koluna, ağzına, yüreğine, ayaklarına sağlık. Büyük bir beğeni ile takip ediyorum. Harika 👍 müthiş 👍 sin. Sağlıcakla, sevgi ile kal. Allah yardımcın olsun. 😘😘🌷🌸🌷🌸👏👏
Ödevlerden, sınavlardan, derslerden bunalmış zihnimi şu türkünün sözleri mest etti, rahatlattı. Allah yolunu açık etsin derviş... Ruhuma dokunduğun için minnettârım.
Sen ne güzel bir adamsın. (Gençliğin diriliği ellerinden gitmiyor sen ilerde asla pişman olmayacağın bir gençlik yaşıyosun kimsenin yapamadığını yaparak. Çok cesursun böyle devam, hayallerinin peşinden git. Unutma senin bu serüveninden neredeyse senin kadar heyecan duyan bizler varız. O güzel gönlünden ne geçiyorsa onu yap ama bizi bu güzel türkülerden mahrum etme.. yolun açık olsun
Birkaç aylık bir takip sürecim var sizleri. Hakkınızda ne düşünmeliyim bilmiyorum ama duyduğum en güzel tınılara sahipsiniz. İnanın sizinle Anadoluyu sırtlanıp Jakarta’ya Malezya’ya çeşitli yerlere gidip yaşadıklarınızı yaşıyorum sanki.. dervişane tavrınız, sesiniz.. insan sizinle uzunca dertleşmek istiyor.
Kesinlikle çok daha fazla ilgiyi hak ediyorsun UA-cam ‘ da milyon tane insan kanal var tabiki ama ne yalan söyleyim sana benzeyen yok, samimiyetin , anlatmaya çalıştığın o saf duygular herkese geçiyor harikasın
Yüreğine sesine sağlık güzel kardeşim keşke 80 bin aboneden en azından yarısı bu kadar güzel sesi dinleyip beğense en azından emeğe saygı olsun güzel insan yolun açık olsun Allah’a emanet ol gurbet ellerde..
Dünya denen bu handa hepimiz bir yolcuyuz, geldik geçiyoruz... Sizin yol da demek bu hâlde. Yolunuz açık OLsun, hep iyilere çıksın... En yüce sevgiliye emanet...
- Okul Bahçesi - Yağmurlu bir Kasım günü, Cebimde ıslanmış bir mektup, Zar zor toparlamışım kendimi, Sol yanım alev, alev, Seni bekliyorum okul bahçesinde, İçimde deli bir cesaretle, Hayatım boyunca unutamayacağım O ses yankılanıyor uzaklardan ve gittikçe yaklaşıyor, Merdivenlerde bir koşuşturmaca, Acı siren sesleriyle bir ambulans geliyor okulun bahçesine, Bilinmez bir korku kaplıyor içimi, Ve sedyede görüyorum seni rengin soluk bembeyaz, bir melek gibi, Koşuyorum hiç durmak sızın boş sokaklarda yağmura karışan göz yaşlarımla, mezarlıkta alıyorum soluğu Annemin başucunda, Bir yandan dua ediyorum, bir yandan kendime, kaderime kızı yorum, ben sevdiğim için mi ölüyor insanlar önce Annem şimdi sen, Sevmem bir daha kimseyi, Mezarlıkta biraz ağladıktan sonra eve gidiyorum, dua ediyorum sabaha dek, Ve ertesi sabah okulda alıyorum acı haberi küçük kalbin hayata dayanamayıp durmuş kalp krizi geçirmiş sin ve melek olmuşsun. Şimdi yıllar geçti hala aynı mahalledeyim, evlendim çocuklarım oldu, hatta kızım bizim okulda okuyor o bahçede geziyor, seni son gördüğüm yerde, Annemi her ziyaretimde, senin yanında uğruyorum, her seferinde iki gülle gidiyorum mezara, biri sana biri Anneme iki beyaz gül, hayatıma giren iki meleğe. Birde o mektup var senden kalan, Sana vermek için beklediğim o ıslak mektup hala saklıyorum onu, Merak ediyorsundur ne yazıyor diye, Şöyle başlıyor; Bunları yazı yorum çünkü seninle konuşacak cesaretim yok, sana saçma gelebilir ama öyle işte, Annemi kaybettikten sonra fazla çevrem olmadı yalnız gezdim hep, sessiz yalnız bir çocuk oldum , bu yüzden okulda deli diyende oldu bir sürü şey zırvalayanda oldu, ama sen, sen başkaydın benim için, Annemin gülüşleri vardı sende, belki bu yüzden farklıydın, seni her gördüğümde boğazım düğümleniyor konuşamıyordum bu yüzden bu mektubu yazma kararı aldım bilmiyorum cesaret bulup da vere bilir miyim sana, ha birde ricam var senden tek sen okursan sevinirim, sana olan hislerime karşılık vermesen bile aşkıma saygı duymanı isterim... Sen hatırlar mısın bilmiyorum ama, benim hiç unutamadığım bir gün var. Hani okul gezisine çıkmıştık ya, sıcak bir haziran günüydü, okulların kapanmasına sayılı günler kala, hayatımda ilk defa uzun bir yolculuğa çıkacaktım çok korkuyordum. Cam kenarında oturuyordum, korkularım epilepsi nöbetlerimi tetiklemişti, kriz geçiriyordum ve sen yaklaştın o an, gözlerinden süzülen bir iki damla yaşa inat, güçlü gözüküyordun. Elini saçlarıma atıp kulağıma fısıldadın " ölmek için çok küçüksün lütfen yaşa" dedin . Boynuma , yüzüme kolonya sürüyordun. Öğretmenler dahi panik olmuşken, sen o minicik kalbinle, minnacık ellerimle bana şifa olmuştun. O gün aşık olmuştum sana, evet sana aşığım...... Yazıyordu o mektupta, bak ben hâlâ yaşıyorum, bak hâlâ ölmedim. O gün, o minik ellerini tutup sana şifa olamadım, " ölmek için çok küçüksün" diyemedim. Sanki sen doğa üstü güçlere sahiptin, sanki orada bütün gücünü bana verip beni hayata döndürdün, sanki bu yüzden, benim yüzümden yorgun düştün... Sen, sen öldün. Maalesef ben hâlâ yaşıyorum... ( Cem BOSTAN - Sana Adanmış Şiirler )
Abi millet sokağa çıkmaya korkuyor sen endonezyada maskesiz geziyon bu sanatına olan ask türk milletinin her birinde işinde olan aşkla aynı olsa dünyanın 1 numarası oluruz ... sevgiler sağlıcakla
abi özledim seni be türkü dinlemeyi bıraktım uzun zamandır yoktun rastegle bugun tekrar bakayım dedim haberini gördüm,Allah yadımcın olsun abi yolun acık olsun hep..
Senin Allahına kurban ya . Ne güzel bir iş yapıyorsun hocam Eline diline gönlüne sağlık.Dünyaya Türkü Söylemek çok güzel bir iş gerçekten gurur duydum mızrabının her hareketinden çıkan, bilinmez sokaklarda yankılanan, o güzel sesten.
Kardeşim, sana nasıl alıştıysam arada aklıma geliyor, bu çocuk ne yaptı ki çoktan sesi çıkmadı hasta falan olmasın diye düşünmeden edemiyorum.. Kendine iyi bak, Allah'a emanet ol..
Gerçekten çok başka ya. Böyle suyun üzerine uzatırsın ya kendini, hani rahat olmama ihtimalin yoktur; yastık gerekmez, bir şey batmaz, su yani çünkü. Öyle bırakabiliyorum kendimi dinlerken. Çalışın, söyleyișin direkt kalbe ulaşıyor. Koku gibi hani, o da hiçbir süzgeçten geçmeden beyne ulaşır ya. Entel Feridun'a dönmeden yazmayı bıraksam iyi olacak ama bana ne kadar iyi geldiğini anlatamam. Eline ağzına yüreğine sağlık.
2. BÖLÜM
Sıcak bir duş ve ardından deliksiz bir uyku! Saat beşte Angkasa iş arkadaşıyla birlikte neşeli kahkahalarla kapıdan içeri girdiğinde, uykudan sıçrayarak uyandım. Nerede olduğumu ve orada neden bulunduğumu hatırlayamadan şaşkın bakışlarımı bir süre onların üzerinde gezdirdim. Bu ruh hali, bir yerlere yorgun bir şekilde varır varmaz yattığım derin uykunun sabahında düştüğüm ürkünç boşluktu. O an, bu ruh halinin farkında olmama rağmen, oraya nasıl geldiğimi hâlâ hatırlayamıyordum. Angkasa'nın sesi beni kendime getirdi:
"İyi dinlendin mi?"
"Evet."
Sabaha karşı, doğum günü partisinden körkütük sarhoş eve döndük. Kıyafetlerimizle yatağa yan yana yığılıverdik. Angkasa'nın ufak ufak dokunuşları, gitgide daha cüretkar eğilimlere dönüşünce, önce gözlerim doldu, sonra hıçkırıklara boğuldum. Kendimi koyvermemek için çabaladıkça, göğsüm daha bir şiddetle sarsılıyor; yatağın yumuşak yayları üzerinde yaylanan gövdem, beni aptalca bir duruma sokuyordu.
Uzaktan uzağa özlemekle yetindiğim, ana dilimi konuşan o insan gözümün önüne gelmişti. Bana dokunmak, sarılmak onun hakkıyken; kırık aksanlı, muğlak mimikli bu kızın dokunuşlarına bu kırılgan ruh halimle maruz kalmak, ne dayanılmaz acıydı.
Yataktan doğrulup çıplak zemine kendimi bıraktım. Angkasa'nın yüzündeki ılık ve masum anlatım, yerini şakınlık ve kızgınlığa bırakmıştı. Yattığı yerden sert bir el hareketiyle başucundaki lambayı kapattı, sonra da bana sırtını döndü.
İrkilerek uyanıyorum. Öğlen olmuş. Angkasa duştan henüz çıkmış, yatağının üzerinde makyajını yapıyordu. Çıplak zemin üzerinde kaskatı kesilmiş gövdemle doğrulup kendime gelmem, bir hayli vakit aldı.
"Günaydın."
Angkasa karşılık vermedi. Bir süre onu izledim. Henüz yirmi üçündeydi. Yanaklarına kondurduğu allıklar, elmacık kemiklerini iyice belirginleştirmiş; küçücük ağzını gölgede bırakan iri ve çekik gözleri, yüzüne asil bir görünüm kazandırmıştı. Dün gece olanlarla ilgili açıklama yapmak ve özür dilemek için kafamda uygun cümleleri hazırlıyordum ki,
"Bugün misafirlerim gelecek, kendine başka bir yer bulmalısın." dedi elindeki küçük aynadan yüzünü çevirmeden.
"Tamam." dedim.
Eşyalarımı çantama yerleştirirken, zaten gitmem gerekiyormuş ve çoktan gidecek bir yerim varmış gibi davranmaya çalışıyordum; fakat bunu beceremediğimin farkına vardıkça da yüzümün pancar gibi kızardığını hissediyordum.
Angkasa'ya veda edip evden ayrıldım. İnternette Jakarta'nın dünyanın en kalabalık ikinci şehri olduğunu okumuştum. Şimdi şehrin neresindeydim, hiçbir fikrim yoktu. Yayalara çok nadir rastlanabilen mahallede, karıncalar gibi sağa sola kaçışan motosikletler ara ara beliriyordu. Şemsiyeli bir yaya, bir binadan diğerine doğru koşar adımlarla sokağı geçti. Bu iklimde güneş, sanki ilk defa bu kadar yakıcıydı. Sokak başında, bitlenmiş gibi kafasını kaşıyıp duran bir adama yanaştım. "Şehrin merkezi neresi?" diye sordum.
Soruyla karşılık verdi:
"Hangi merkez?"
Çevremle ilgilenmeyi bırakıp rastgele yürümeye başladım. Parasızdım. Emelim yoktu. Kaygılarımdan arınmıştım. Karşıma çıkacak ilk alıcıya ruhumu beş kuruşa satabilirdim. Yaşamın tam göbeğinde olmak, böyle bir şey olmalıydı.
Akşama kadar sokaklarda, çirkin yapıların arasında yürüdüm. Geceyi bir kuytuda bir kurdun ulumasını andıran öksürük nöbetleriyle geçirdim. Güneş üzerime doğduğunda bedenim öyle güçsüzdü ki acılarımı duyamaz haldeydim.
Kuşluk vakti göğü altında, bir yere yetişecekmişim gibi, tekrar yürümeye koyuldum. Yeryüzü bulanık ve hastalıklıydı.
İkindi sonrası kara kuru, minyon gövdeli insanların doldurduğu caddelerden geçiyorum. Kötülüklerini birbirlerinden kaçırmak istercesine, nemli havada pelte gibi sağa sola koşuşuyorlar. Ara sokaklara kaçıp, bir süre kendimle baş başa kalıyorum: Çirkinliğin, gözlenen nesnelerde olduğu ön kabulüyle davranan, yeni yetme bir gözlemciymişim meğer. Nasıl da küstah ve alçak bir organizmaydım böyle! Caddelere geri dönüp kalabalıkları kucaklayasım var. 3.BÖLÜM DİĞER YORUMDA
3.BÖLÜM
Akşam üzeri Çin asıllı Endonezyalı bir kızla tanışıyorum. Adı Jiayi. Evinde iki gece beni misafir edecek. Çin mahallesine doğru yürürken, Çinli nufusun Endonezya nüfusunun yüzde ikisini oluşturduğunu söylüyor. Ataları yirminci yüzyılın başında buraya gelmişler. Hala kendi geleneklerinden kopmadıklarını ve Hıristiyan olduğunu söylüyor. Bir azınlık olarak, burada karşılaştıkları zorluklardan bahsederken iç çekiyor. Onu dinlediğimi belli etmek için çıkardığım hırıltılı seslerin dışında, konuşacak dermanım yoktu.
Jiayi güvenlikli bir sitede; derli toplu, temiz bir dairede oturuyordu. Yalnız yaşıyordu. Kalacağım odayı gösterdi. Yatağa çarşaf serip ince bir örtüye nevresim geçirdi. Duştan çıktığımda, öksürüğe iyi geldiğini söylediği çorbayı hazırlamıştı. İçinde bol çeşit sebze ve sadece Çin'in bir bölgesinde yetişen endemik birkaç bitki vardı. Çorbayı içtikten sonra vücudum gevşedi. Böylece birkaç saat uyuma fırsatı bulabildim.
Gece yarısına doğru, öksürük nöbetleri içinde yatağımda sarsılmaya başladım. Ciğerlerim sökülüyor, öksürdükçe korkunç sesler odanın duvarlarında patlıyordu. O güne dek, böylesini yaşamamıştım. Yan odada uyuyan Jiayi'yi ürkütmemek için, sabaha kadar yüzümü yastığa gömerek öksüyorum.
Jiayi, sabah saat sekizde işe gitti. Tüm günü ateşler içinde yatakta geçirdim. Yatağımdan çıkmak için birkaç denemem oldu, fakat her seferinde öksürük kriziyle kendimi yerlerde emeklerken buldum.
Akşam Jiayi eve döndüğünde, sabah beni bıraktığından daha kötü bir durumda bulunca, Daha önce de sözünü etmiş olduğu doktor eniştesini hemen arayıp durumumu ona anlattı. Sonra da hiç vakit kaybetmeden eczaneye gitmek için evden ayrıldı.
Biraz sonra elinde bir poşet dolusu ilaçla geri döndü. Mutfağa geçip ateşe çorba koydu. O sırada, aç karna alınması gereken ilaçları aldım. Çok geçmeden Jiayi, elinde kocaman çorba kasesiyle gelip baş ucumda oturdu. Dünkü çekingenliği, yerini teklifsiz tavırlara bırakmıştı; fakat yüzündeki anlatım öylesine kapalıydı ki ruhunu izlemek imkansızdı. Otuzlu yaşların başında olmalıydı. Belki de daha gençti. Sormamıştım. Çorbayı bir anne ihtimamıyla kaşık kaşık bana içirmeye başladı. Şimdi de eli, alnımda geziniyordu.
"Özür dilerim." diye geveledim.
"Neden özür diliyorsun?"
Boğazım düğümlendi. Alnımda gezinen yabancı bir elin yumuşak dokunuşları, duygu dünyamı altüst etmişti. Bir yerlere ait olamamanın sonuçlarına katlanmak zorundaydım. Ortalarda kalmış, günübirlik sığındığım insanlara yük olmaya başlamıştım.
Jiayi içimdekileri hissetmişçesine beni teselli etti:
"Evimde iyi insanların enerjisinin birikmesi beni mutlu ediyor. Sen ise kötü bir enerjiyle gelmedin. Burda olduğun için mutluyum."
İlaçların etkisiyle üzerime bir esenlik çökmüş, yatağımda uyukluyordum. Jiayi pencerenin yanındaki koltukta oturmuş, kitabını okuyordu. Tatlı bir esinti pencerenin perdesini hafifçe dalgalandırıyor, bunaltıcı şehrin ritimsiz kalp atışları odaya doluyordu. Uyku ile uyanıklık arasında gidip gelen gözlerime, bu manzara Leonardo da Vinci'nin tabloları gibi kasvetli ve gizemli geliyordu.
Gözlerimi tekrar açtığımda gece yarısıydı. Jiayi, başı önüne düşmüş uyukluyordu. Yatağımdan doğrulup ilk adımlarını atan bebek tedirginliğiyle odayı dolanıyorum. Gardıroptan kıyafetlerin yığıldığı ayaklı askılıklar taşmıştı. Aralarından yeşil ve omuzlardan dirseklere kadar inen yaldızlı nakışları olanına gözlerim takıldı. Ona uzanan elim, birdenbire zihnime vuran tutucu bir düşünceyle ürküp geri kaçtı. Vazgeçip sağıma yöneldim. Şifonyerin üzerindeki yılbaşı çam ağacından sarkan mor plastik topa bir fiske attım. Karşı duvarda içi boş, birkaç metal çerçeve asılıydı. Kapının bulunduğu köşeye iki tane halı rulosu dikey yaslıydı.
Tepede sarkmış ampulün sarı ışığı altında, odadaki tüm bu nesneler, anlamlarına ve işlevlerine bakılmaksızın, korkunç bir aşırılık içinde somut ve gerçekti. Oysa ben, bu dünyanın, psikolojik ihtiyaçlardan uydurulduğu düşüncesiyle, şurada burada sabahlayan bohem bir adamdım. Şimdi, çevrili olduğum bu gerçeklik, bana esareti çağrıştırıyordu. Gelecek kaygısı içimi dolduruyor: Gençliğin diriliği ellerimin arasından kayıp gittiğinde, hangi yol, yorgun gövdemi taşımayı kabul edecekti? Korkuyorum. Keşke canlı bir varlık olacak yerde, bir taş olsaydım.
SON
Kitap yazmayı düşünüyor musun ? Gerçi tüm bu yaşadıkların sana yetiyor gibi
@ Korkuyorum. Keşke canlı bir varlık olacak yerde,bir taş olsaydım.😢😢😢😢😢😢😢😢😢😢😢😢😢😢Loudingirra😢
@ fon müzik sesiniz, sesinizin söyledikleri terk ettiğiniz toprakların kültürü ve bize okuttuklarınız yaşadıklarınız. Bu nasıl bir denklem hocam nasıl bu seviyeye gelebildiniz. Ürpertici.
hasret kalmîştîk kî yetîştîn .. 🌼
Bu can abdal olmuş ,diyar diyar gezip Anadolu’nun nefeslerini, deyişlerini Dünya’ya tanıtıyor. Ağzına ve yüreğine sağlık ey güzel Can.
He öyle kolaydı abdal olmak
@@ahmetgoz9161 yohh kolay degil.
iste bu yuzden bu can abdal olmus.
Yasadi yaptigi ve davranisi sabri dunya baksi resmen bir abdal tarifine uyan bir tavir
cok haklisin usta
Teşekkürler
Seni yağmur ıslatmasın, güneş yakmasın, kem söz incitmesin korona hasta etmesin güzel kardeş..🙋♀️😍
Sevdiğim biri senin için "Dünya han o bir yolcu" dedi. Ne de güzel dedi.
12inciharf polatdemir ❤️🙏🏼
Selam
Lütfen kendinizi yalnız hissetmeyin. Korunaklı hayatından çıkıp yaptıklarınızı yapmaya cesareti olmayan binlerce takipçilerinizden biri olarak işinize ve hayata karşı duruşunuza hayranım
Yüreği güzel kardeşim,dikkat et yaban ellerde kendine...
Şu türkü bitsinde gideyim uyuyayım sabah işe gideceğim diyorum bir sonraki turkuye gözüm takılıyor 1.5 saat gecti ben hala ayakta türkü dinlemeye devam.
Şükür kavuşturana. Sesi, yüreği güzel insan iyi ve güvende olmana sevindim...
Bugünlerde en çok kafaya taktığım sendin. Nasıl oldu nerede kendini koruyabiliyor mu diye çok merak etmiştim iyi olduğunu görünce çok sevindim. Allah'ım seni her zaman korusun ben öyle sanıyorum ki dualarımıza inandığını biliyorum ben sana sabah akşam dua ediyorum Tıpkı namaz kılar gibi beş vakit dua ediyorum. Dualarımda ne diyorum biliyor musun Allah'ım herkesi Koru ama Loudingirra ya daha çok yardım et. Loudingirra'yı daha bir özenle koru ALLAH'IM diye yalvarıyordum.ALLAH'IM nelere kadir. Yolun acik sıkıntısız huzurlu günler dilerim.
☺
Yeni dinliyorum süpersin kardaş diline sağlık
"Satarsın bu canı kimse almaz" derken o kadar içten söylüyorsun ki hissettiklerin dinleyenin yüreğinde yankılanıyor. Aynı şeyi "derviş " adlı türkünde de hissetmistim. Sen kendi anlamini ararken , senin yolun ve hikayen dinleyenlerin hayatını anlamlandiriyor. Yeni hikayelerini büyük heyecan ve tedirginlikle bekliyoruz. Kendine dikkat et arkadaş .
Dönüp dönüp sana öğüt verirler
Dünya malı ile gözün boyarlar
Aşık öldü diye sela verirler
Ölen hayvan olur aşıklar ölmez .
Seni çok merak ediyordum sevgili dost. Acaba şu an nerededir ve ne yapıyordur ve nerede kalıyordur diye. İyi olduğuna çok sevindim. Türkülerinle hoş geldin gönlümüze. Yüreğine sağlık. Saygılar.
☺️
Aynen, katiliyorum!
@@sehribektas9740 Veli bkih
Aşık öldü deyi sela verirler. Ölen hayvandır aşıklar ölmez...
Su an habertürk te yer alan hayatin içinden programında seni izliyorum ☺️ sen tüm dünyaya türkülerimizi tanıtırken tüm Turkiye de seni bu sayede tanıyor 👍
Upuzun yollara gidersin, sonunu düşünmeden, heryere varırsın da, bir yara varmazsın... Neylersin işte hayat...
Aleviyim demekle alevi ,sünniyim demekle sünni olunmaz. Her insan içinde hem alevidir. hem sunnidir yeterki araya kimse girmesin her insanın iç yolculuğunda yalnızdır.Bu güzel arkadaşımızın iç yolculuğunda yolu açık olsun yunus emre misali arıyor umarım bulur.
Son zamanlarda UA-cam ta iki kişiye denk geldim. Loudingirra Özdemir diğeri Daut kim. İkiside genç, İkisi de sanatçı, ikisi de isim değiştirmiş, ikiside manevi yönden bir kırılma yaşamış.
Koreli Daut kim ( Davut) yeni albüm çıkarıyor ama depresyon süreci yaşıyor daha sonra albüm tanıtımı için Endonezya ya gidiyor ve burada müslümanları tanıyor ve İslam'a ilgi duymaya başlıyor. Geri döndüğünde İslami araştırıyor en sonunda müslüman oluyor. Depresyondan çıktığını ve daha mutlu olduğunu söylüyor. Bir ara Türkiye'ye de ziyarette bulunuyor. UA-cam kanalında İslami paylaşımlar yapıyor. Çin in Uygur Türklerine uyguladığı zulme sessiz kalmıyor ve bununla ilgili bir video paylaşıyor. Daha müslüman olmadan 3 yıl önce Suriyeliler içinde video paylaşmış. Şuan 2 milyona yakın aboneye sahip.
Sesini çok beğendiğim loudingirra ise Liseden sonra bir köye imam olarak atanıyor ama bir gece sazını alıp köyü terkediyor ve imanlığı bırakıyor. Sonra Üniversite okuyup din kültürü hocası oluyor ama onuda bırakıyor. İnanç yönünden İslamiyetten uzaklaştığı gibi diğer dinlere de mesafeli duruyor. Sazını alıp 100 Ülkede 100 türkü diyip yola koyuluyor. Gittiği ülkelerde çok güzel türküler söylüyor bazende yabancı solistler ona eşlik ediyor. Sesi güzel olduğu kadar edebi dili de güzel. Paylaştığı videonun altına yazdığı yazıları bir solukta izleyicilerine okutturabiliyor . Sokaklarda yattığı ve aç kaldığı zamanlarda oluyor. Para kazanmak için uğraşmıyor izlediğim videolarda reklama denk gelmedim . kanalina katil butonu eklese muhtemelen hayranları ona baya destek çıkar. Bir şeylere sahip olma duygusunu içinde çıkarmış gibi. Ayrıca İntihar etmek gibi bir fikri bile varmış . Kendisine yapılan karşılıklı zehir içme teklifini bile kabul ediyor eğer teklifi yapan ciddi olsa belki şuan Loudingirra aramızda olmıyacaktı. Yazılarında bir iç mücadele yaşadığı belli oluyor. Bundan dolayı ağladığı oluyormuş.
Gerçekten de hayat çok garip.
Biri İslam'la tanışıp depresyondan çıkıyor ve mutlu ve prestijli bir hayat sürmeye başlıyor. diğeri İslamdan ayrılarak daha yoksul daha hüzünlü bir hayat yaşıyor. İkiside daha özgür olduklarını söylüyor.
Ben şahsen Loundingirra nin bir kırılma daha yaşayıp Türkiye'ye dönmesini isterim. Böyle yetenekli bir insana bu memleketin ihtiyacı olduğu çok açık.
(not: ikisi hakkında öğrenebildiğim bilgiler bunlar yanlış varsa söylersiniz dostlar)
Zehir teklifini yapan ciddiymiş fakat Lou'nun evet cevabını ciddiye almamış.
@@cileyilmaz2911 düzeltme için teşekkür ederim.
Bu bilgileri nerden aldınız acaba bende bu insanların hayat hikayelerini okumak isterim
@@emretorun2374 Bunlar UA-cam den edindiğim bilgiler. Daut kim im youtube videoları izleyerek ( özellikle şu video m.ua-cam.com/video/PyisQivDWGI/v-deo.html )
Loundingirra inda youtube videolarının açıklama kısmına yazdığı yazıları ( m.ua-cam.com/video/N_o1lxs3R9U/v-deo.html bu videodaki yazı çok dikkatimi çekmişti. ) okuyarak bu bilgileri bulabilirsin. Vesselam
Sayın @@loudingirra811 Bu dini bırakma sebeplerinin dini yönden izahlari var youtube de yada yazılı kaynaklarda bulabilirsin. Benim gördüğüm Dini mevzular yorumlar kısmında tartışma şeklinde olunca hem tartışanlar hemde dinleyenler zarar ediyor. Bazende üçüncü kişiler dahil oluyor ve iş çığrından çıkıyor. Bazen de bazı kendini bilmez cahiller tarafından tartışanların değer verdikleri her ne varsa onlara ağza alınmayacak hakaretler ve küfürler edilip taraflar rencide ediliyor. O yüzden tavsiyem müslümanlara buradan soru sorup cevap beklemekten se üste de dediğim gibi UA-cam den yazılı kaynaklardan yada çevrende bulabildiğim müslüman dan cevaplari bulabilirsiniz. Vesselam
Geldi sonunda iki gözümün çiçeği.❤️
Allah yar ve yardımcın olsun gardaş.👍
Aradığını bulduğun gün kendini bulmuşsundur kendini bulduğun günde her şeyini kaybettiğin gündür...
Herkes kendine iyi bak, kendine dikkat et vs. demiş de senin özelliğin kendine çok iyi bakmak, kendine dikkat etmek falan olsa evinden hiç ayrılmazdın, devlet memurluğundan ayrılmazdın, sen başkasın; biz senin gibi olamayız, o yüzden hayranız bir zaten sana, sen tevekkülle yollara düşmüş, bir gün değil bir öğün sonrasını bile düşünmeden yürüyorsun... yürü yolunda, durmadan yürü... 🕊🕊🕊🕊🕊🕊✌️❤️❤️❤️❤️❤️❤️🌹🌹🌹🌹🌹🌹🧿🧿🧿🧿🧿🧿☮️☮️☮️☮️☮️☮️🍀🍀🍀🍀🍀🍀🌍🌍🌍🌍🌍🌍
Çok beklettin... Hasretinle eridik, tükendik. Vuslata kavuşturana şükür olsun...
Loudingirra kendine iyi bak hocam. Daha çok yer göreceksin, bize anlatacaksın. Bir yerdeki sıkıntılar ilerideki güzelliklere ulaşmaya engel olmamalı. Dualarımızı, sevgilerimizi yolluyoruz sana. Bir şekilde hissedersin eminim.
YA RAB BU NE DERTTİR
Ya Rab Bu Ne Derttir Derman Bulunmaz
Yar Bu Yaradır Merhem Bulunmaz
Benim Garip Gönlüm Aşktan Usanmaz
Varıp Yâre Gider Hiç Geri Dönmez
Aşık Olan Gönül Aşktan Usanmaz
Ahiret Korkusun Bir Pula Saymaz
Aşk Pazarıdır Bu Canlar Satılır
Satarsın Bu Canı Hiç Kimse Almaz
Dönüp De Bakmaz
Dönüp Dönüp Sana Öğüt Verirler
Dünya Malı Deyi Gözün Boyarlar
Aşık Öldü Deyû Salâ Verirler
Ölen Hayvan Olur Aşıklar Ölmez
Ayağına sağlık bizim yerimize de geziyorsun.
Diline sağlık keyfimizi yerine getiriyorsun.
Seviliyorsun güzel adam, kendine iyi bak ❣
Yolun açık olsun hemşerim 1993 Taylant Malazya Singapur da sırt çantamla bende gezmiştim (Konyalı Özdemir İbo) Yüreğine sağlık
Bugün dost yine yolcu bu yolunda sana allah sağlık sıhhat versin tanımadan o aradaki sevgiyi hemen inşa ettin .
Amacı olan değerli bir sanatçı Allah bahtını açık etsin.
UA-cam da ilk defa aklıbaşında bir program gördüm saçma sapan aptalca videolar kaldırılıp değerlerimizi kültürümüzü anlatan bu can kardeşime sonsuz teşekkürler yaşasın türküler ve böyle güzel yürekli gençler hela l kardeş
Aynen
Yunus Emre 'den DEM vurmak güzel.
Teşekkür ederiz. Değerli Loudingirra aklınıza gönlünüze sağlık ..
Özlemişiz Derviş, yüreğine sağlık yolun bahtın açık olsun
Gercekten cok acikli bir roman gibi duygulandim yolun acik olsun basarilar
Eğer bir kültür tanıtılacaksa kapalı salonlarda değil kardeşimin yaptığı gibi halka inerek yapılmalı, diline eline sağlık yolun bahtın açık olsun
Özgürlüğü insanligi Dünyaya tanitmakta tek yureksin seni Taktir ediyorum sevgiler
KENDI KURALLINDA BOŞLUKTA YAŞAMAK BENLIKTE KAYBOLMAK GÜZELLIKLET DINIMIZ ISLAM NE KADAR GÜZEL RABBIM ISE DAHADA GUZEL RABBIM NIMETLERINE SONSUZ ŞÜKÜRLER OLSUN RABBINI KAYIP EDEN HERŞEYINI KAYIP ETMIŞTIR ....!
16 Yaşındayım ve seni dinlemeyi çok seviyorum kendine dikkat et abi🙏🥰
BRAVO sana 👌🏽👌🏽👌🏽
Helal koç
Dostum nerelerdesin özledik..
Barış Manço’nun şarkılarını dinlediğim gibi çokça ve sürekli dinliyorum her türküyü. 26 yaşındayım, çocukluğumdan beri çokça ve her vakit dinlediğim tek sanatçı Barış Manço idi.
Tüylerim diken diken oldu sesi çok kuvvetli allah yolunuz açık olsun...
Yâ Rab, bu ne derttir derman bulunmaz
Yar bu ne yaradır melhem bulunmaz
Benim garip gönlüm aşktan usanmaz
Varıp yâree gider hiç geri dönmez
Aşık olan gönül
Aşktan usanmaz
Ahiret korkusu bir pula saymaz aşk pazaridir bu canlar satılır
Satarsın bu canı hiç kimse almaz
Dönüp te bakmaz. .
🥺
Türk halkının geleneksel sazını Anadolu ile özdeşleşen bağlamayı dünyanın her bir yerinde insanlara dinletmen gerçekten gurur verici
Elin gitarını çalmakdansa kendi öz çalgımızı çalman nekadar güzel. Helal olsun gardaşım. Allah razı olsun senden. Millet Türk görsün
Sıradan bir insan böyle söyleyemez. Senin bir derdin var. Allah yâr ve yardımcın olsun.
Özgür olmak ne güzel bir şey, hiç bir şeye tutunmamak........
Yüreğe ancak bu kadar dokunulabilirdii.. videoyu izleyip şarkının içine dalmak mi öyküyü okuyup şarkı da kaybolmak mi .. insanı ne güzel bir ikilem içerisinde bırakıyorsun.. yolun açık türkün bol olsun.. sesine yüreğine sağlık..
" Her Türkü ayrı bir dert her dert ayrı bir kahır. İnsanlardan umduğumuz beklediğimiz herşeyi senin türkülerle az da olsa hayallere dalıyoruz. Dilimize ve kalbimize tercüme olduğun için teşekkürler yolun gönlün açık olsun dikkat et kendine yaban ellerde...
Eline, koluna, ağzına, yüreğine, ayaklarına sağlık. Büyük bir beğeni ile takip ediyorum. Harika 👍 müthiş 👍 sin. Sağlıcakla, sevgi ile kal. Allah yardımcın olsun. 😘😘🌷🌸🌷🌸👏👏
Vay be kardesim .. bu parcanin benim yanimda ayri bi degeri var.. duygulandim vallah
Çok severim bu türküyü❤ Ağızına sağlık👌🎶
Bu ENDONEZYA lıları çok seviyorum ben ya.dunyada bizden sonra sevdigim en güzel, saygılı ,medeni ırk. Burdan selamlarim olsun kardeşlerime
Hay maşallah muhteşem
Ödevlerden, sınavlardan, derslerden bunalmış zihnimi şu türkünün sözleri mest etti, rahatlattı. Allah yolunu açık etsin derviş... Ruhuma dokunduğun için minnettârım.
Şu memlekette dostum diyebileceğim yapıya sahip tanıdığım tek adam almış sazını dünyayı geziyor.Ben niye kendime kızıyorum..
Bilmiyorum yardım kabul ediyormusun etmiyor musun ama hiç olmasa katıl butonunu açsanda bir yardımımız dokunsa sana bizde mutlu oluruz güzel insan
Sen ne güzel bir adamsın. (Gençliğin diriliği ellerinden gitmiyor sen ilerde asla pişman olmayacağın bir gençlik yaşıyosun kimsenin yapamadığını yaparak. Çok cesursun böyle devam, hayallerinin peşinden git. Unutma senin bu serüveninden neredeyse senin kadar heyecan duyan bizler varız. O güzel gönlünden ne geçiyorsa onu yap ama bizi bu güzel türkülerden mahrum etme.. yolun açık olsun
B.R.A.V.O 👍🏽👍🏽👍🏽 👍🏽👍🏽👍🏽
Her türku de herşeyi anlatıyorsun,anlayanlara tabi ahmaklara değil.Hzır yoldaşın olsun ayağına taş değmesin....
Azınıza elinize yüreinize saalık teşekür 👏👏👏👍
Ağzına yüreğine sağlık yolun açık olsun can
Aşk pazarıdır bu canlar satılır.. satarsın bu canı hiç kimse almaz..yüreğin keder görmesin usta selamatle..
Birkaç aylık bir takip sürecim var sizleri. Hakkınızda ne düşünmeliyim bilmiyorum ama duyduğum en güzel tınılara sahipsiniz. İnanın sizinle Anadoluyu sırtlanıp Jakarta’ya Malezya’ya çeşitli yerlere gidip yaşadıklarınızı yaşıyorum sanki.. dervişane tavrınız, sesiniz.. insan sizinle uzunca dertleşmek istiyor.
Kesinlikle çok daha fazla ilgiyi hak ediyorsun UA-cam ‘ da milyon tane insan kanal var tabiki ama ne yalan söyleyim sana benzeyen yok, samimiyetin , anlatmaya çalıştığın o saf duygular herkese geçiyor harikasın
Aferin maşallah gurur duydum seninle ne güzel bir gençsin ne iyi bir iş yapıyorsun
OOO MÜSLÜMANLAR NE GÜZEL DINLIYOR...ÇOK BEĞENDIM ...
Dedim Özdemir sesi yoktur ararım . baktım ki Özdemir sesi çıktı canıma can geldi yüreği ne ağzına sağlık
Yüreğine sesine sağlık güzel kardeşim keşke 80 bin aboneden en azından yarısı bu kadar güzel sesi dinleyip beğense en azından emeğe saygı olsun güzel insan yolun açık olsun Allah’a emanet ol gurbet ellerde..
Bir ilahiyatçı olarak ruh halini anlayabiliyorum abi anlıyorum da bu derdin devası dışarıdan değil direk içeriden...
Bu türküye kalbimi bırakıyorum ❤
Dünya denen bu handa hepimiz bir yolcuyuz, geldik geçiyoruz... Sizin yol da demek bu hâlde. Yolunuz açık OLsun, hep iyilere çıksın... En yüce sevgiliye emanet...
sen bizim arada aklımıza gelip acmidir aciktamidir diye düşündüğümüz çok değerli bir sanatcisin.
Selam olsun derviş hoş geldin
Sana kulak veren
Yer veren
Aş veren
Umut veren herkese selam olsun
Harika bir iş yapıyorsun tebrikler arkadaşım
Üstat ne güzel deyiş bu ağzına sağlık
Helal Olsun, ki zaten melekler etrafinda sema donuyor
Şu anılarını bir kitap haline getirsen ne güzel olur. Pek çok yazardan daha iyi ve ufuk açıcı yazıların var.
Ayağınıza taş, gözünüze yaş değmesin. Yolunuz açık olsun. 👏👏🙏
Eyvallah
Sağlık Sıhhatlar Dilerim.
Kötü Bir Salgının İçine Düştü İnsanoğlu, Çarerısız.
Kendine İyi Bak.
Endonezya'dan selam 🇮🇩🇹🇷, umarım hepimiz Allah SWT tarafından kutsanmıştır .. yanlış bir dil varsa üzgünüm
🇹🇷😘🇮🇩
Burası neresie çok merak ettim doğrusu çok güzel mahşhla 🖐️❤️
- Okul Bahçesi -
Yağmurlu bir Kasım günü,
Cebimde ıslanmış bir mektup,
Zar zor toparlamışım kendimi,
Sol yanım alev, alev,
Seni bekliyorum okul bahçesinde,
İçimde deli bir cesaretle,
Hayatım boyunca unutamayacağım
O ses yankılanıyor uzaklardan ve gittikçe yaklaşıyor,
Merdivenlerde bir koşuşturmaca,
Acı siren sesleriyle bir ambulans geliyor okulun bahçesine,
Bilinmez bir korku kaplıyor içimi,
Ve sedyede görüyorum seni rengin soluk bembeyaz, bir melek gibi,
Koşuyorum hiç durmak sızın boş sokaklarda yağmura karışan göz yaşlarımla, mezarlıkta alıyorum
soluğu Annemin başucunda,
Bir yandan dua ediyorum, bir yandan kendime, kaderime kızı yorum, ben sevdiğim için mi ölüyor
insanlar önce Annem şimdi sen,
Sevmem bir daha kimseyi,
Mezarlıkta biraz ağladıktan sonra eve gidiyorum, dua ediyorum sabaha dek,
Ve ertesi sabah okulda alıyorum acı haberi küçük kalbin hayata dayanamayıp durmuş kalp krizi
geçirmiş sin ve melek olmuşsun.
Şimdi yıllar geçti hala aynı mahalledeyim, evlendim çocuklarım oldu, hatta kızım bizim okulda okuyor
o bahçede geziyor, seni son gördüğüm yerde, Annemi her ziyaretimde, senin yanında uğruyorum, her
seferinde iki gülle gidiyorum mezara, biri sana biri Anneme iki beyaz gül, hayatıma giren iki meleğe.
Birde o mektup var senden kalan,
Sana vermek için beklediğim o ıslak mektup hala saklıyorum onu,
Merak ediyorsundur ne yazıyor diye,
Şöyle başlıyor;
Bunları yazı yorum çünkü seninle konuşacak cesaretim yok, sana saçma gelebilir ama öyle işte,
Annemi kaybettikten sonra fazla çevrem olmadı yalnız gezdim hep, sessiz yalnız bir çocuk oldum , bu
yüzden okulda deli diyende oldu bir sürü şey zırvalayanda oldu, ama sen, sen başkaydın benim için,
Annemin gülüşleri vardı sende, belki bu yüzden farklıydın, seni her gördüğümde boğazım
düğümleniyor konuşamıyordum bu yüzden bu mektubu yazma kararı aldım bilmiyorum cesaret bulup
da vere bilir miyim sana, ha birde ricam var senden tek sen okursan sevinirim, sana olan hislerime
karşılık vermesen bile aşkıma saygı duymanı isterim...
Sen hatırlar mısın bilmiyorum ama, benim hiç unutamadığım bir gün var. Hani okul gezisine çıkmıştık
ya, sıcak bir haziran günüydü, okulların kapanmasına sayılı günler kala, hayatımda ilk defa uzun bir
yolculuğa çıkacaktım çok korkuyordum. Cam kenarında oturuyordum, korkularım epilepsi nöbetlerimi tetiklemişti, kriz geçiriyordum ve sen yaklaştın o an, gözlerinden süzülen bir iki damla yaşa inat, güçlü
gözüküyordun. Elini saçlarıma atıp kulağıma fısıldadın " ölmek için çok küçüksün lütfen yaşa" dedin .
Boynuma , yüzüme kolonya sürüyordun. Öğretmenler dahi panik olmuşken, sen o minicik kalbinle,
minnacık ellerimle bana şifa olmuştun. O gün aşık olmuştum sana, evet sana aşığım...... Yazıyordu o
mektupta, bak ben hâlâ yaşıyorum, bak hâlâ ölmedim. O gün, o minik ellerini tutup sana şifa
olamadım, " ölmek için çok küçüksün" diyemedim. Sanki sen doğa üstü güçlere sahiptin, sanki orada
bütün gücünü bana verip beni hayata döndürdün, sanki bu yüzden, benim yüzümden yorgun
düştün... Sen, sen öldün. Maalesef ben hâlâ yaşıyorum...
( Cem BOSTAN - Sana Adanmış Şiirler )
Tebrik ederim dünyadanın çeşitli ülkelerinde bu ezgileri duymak gurur verici 👏
Aşk pazarıdır bu canlar satılır satarsın bu canı hiç kimse almaz dönüpte bakmaz.
Keşke tüm imamlar senin gibi olsa yüreği güzel insan Allah yar ve yardımcın olsun dikkat et kendine 👏👏👏👏👍👍👍👍
Onun gibi olmasın imamlar allah korusun mazallah
Harikasınız
Ağzına yüreğine sağlık kardeşim hoşçakal sağlıkla kal
Uzun zamandır türkü dinleyerek gözüme yaş gelmemişti. Sağ ol kardeş
Sesine yüreğine sağlık canım ciğerim güzel dostum ❤️
Abi millet sokağa çıkmaya korkuyor sen endonezyada maskesiz geziyon bu sanatına olan ask türk milletinin her birinde işinde olan aşkla aynı olsa dünyanın 1 numarası oluruz ... sevgiler sağlıcakla
YOLUN AÇIK HIZIR YOLDAŞIN OLSUN
Pir Sultanlar ölmez, zamanda dolaşır böyle
abi özledim seni be türkü dinlemeyi bıraktım uzun zamandır yoktun rastegle bugun tekrar bakayım dedim haberini gördüm,Allah yadımcın olsun abi yolun acık olsun hep..
Bugün keşfettim sizi sesinize emeğinize sağlık yolunuz açık olsun her zaman inşallah 😊
Senin Allahına kurban ya . Ne güzel bir iş yapıyorsun hocam Eline diline gönlüne sağlık.Dünyaya Türkü Söylemek çok güzel bir iş gerçekten gurur duydum mızrabının her hareketinden çıkan, bilinmez sokaklarda yankılanan, o güzel sesten.
Kardeşim, sana nasıl alıştıysam arada aklıma geliyor, bu çocuk ne yaptı ki çoktan sesi çıkmadı hasta falan olmasın diye düşünmeden edemiyorum.. Kendine iyi bak, Allah'a emanet ol..
elinize dilinize emeginize saglik.hikayeleri turku esliginde okumak da ayri bir guzellik. kaleminizde selcuk altun havasi seziyorum.saygilar
Seslerin en kıymetlisini, kelamların en güzelini görmek ne güzel 🌹
Tek kelime HARİKA
Ne güzel söylüyorsun 'satarsın bu canı' vurgusu çok güzel..
Gerçekten çok başka ya. Böyle suyun üzerine uzatırsın ya kendini, hani rahat olmama ihtimalin yoktur; yastık gerekmez, bir şey batmaz, su yani çünkü. Öyle bırakabiliyorum kendimi dinlerken. Çalışın, söyleyișin direkt kalbe ulaşıyor. Koku gibi hani, o da hiçbir süzgeçten geçmeden beyne ulaşır ya. Entel Feridun'a dönmeden yazmayı bıraksam iyi olacak ama bana ne kadar iyi geldiğini anlatamam. Eline ağzına yüreğine sağlık.
Çok güzel
Dinek dağı türkümüzü icrasını sizden dinlemek hoş olurdu. Yüreğinize sağlık. Bayramın mübarek olsun
Selam olsun dervişe arayı fazla açma özlettirme kendini kendine iyi bak sevgi ve sağlıcakla kal