Nie wierzę, że ktoś młody (przed 50) mówi o tak ważnych rzeczach. Wydaje się że to tylko ludzie z zeszłej epoki głoszą takie niemodne teorie. Dziecko jako partner, przyjaciel, rodzice jako kumple i przewodnicy (których można ale nie trzeba słuchać) ot co jest modnym wychowaniem. Rezultaty są oczywiście oczywiste i widoczne. Egocentryczne, władcze dzieci oraz sfrustrowani i wypaleni rodzice... Widać to na każdym kroku. Dziękuję za ten mądry filmik!
Oglądam pana od 2 tyg. Miałam dobry kontakt z dzieckiem wcześniej ale zbyt zrelaksowany styl rodzicielski w sensie, że za dużo wyborów należało do córeczki i właśnie nie widziałam, ze to właśnie przez mój brak rodzicielskiej stanowczości za dużo było histeryzowania i takich niedorzecznych zachowań ze strony mojej 3-łatki. Zastosowałam się do pana zasad - codzienna rutyna taka sama przed snem i mała przed 21:00 śpi od 4 dni jak w zegarku. Był tez problem z ciągła zmiana ubrań, po 10 razy dziennie dosłownie bez powodu praktycznie aż postawiłam na swoim, ona wpadła w jeszcze gorsza histerie tak jak pan ostrzegał, ale ja byłam bardzo spokojna, nie wydawałam się w żadne tłumaczenia jak wcześniej, widziałam właśnie ze nie skutkowało to moje wcześniejsze podejście, mimo, ze wybrałam je z szacunku do dziecka. Jednak tak jak pan mówi, dziecko potrzebuje silnego i kochającego lidera, oraz stałej takiej samej rutyny. Moja córeczka jest teraz zrelaksowana i może się po prostu skupić na byciu dzieckiem. Dziękuje!!!!
Witam.Bardzo dziękuję za wiedzę którą się pan dzieli,bezcenne, dziękuję.Dzięki panu świat będzie pewno trochę lepszy.Bez wiedzy którą pan się dzieli ciężko się wychowuje dziecko.Człowiek stara się nie krzywdzić a tu się okazuje że krzywdzi będąc za dobrym i za wyrozumiałym.Proszę o materiał na temat podejścia do i wychowania dziecka wysokowrażliwego.Z góry dziękuję i pozdrawiam.
Super temat i bardzo nam potrzebny, jako świeża mama widzę jak dziecko już wymusza pewne rzeczy a ma dopiero 8 miesięcy. Sub i lajk zrobiony już dawno. Dziękuję że jesteś i nagrywasz filmiki :-)
Zgadzam się jak najbardziej. W relacjach damski męskich jest podobnie. Np kobieta z silnym charakterem gdy zdominuje partnera to potem nie chce z nim być. Ponieważ chcę być z osobą silniejsza od niej. Więc z jednej strony chce dominować a z podświadomej strony chce by ktoś sir nią opiekował.
Tak. Proszę bardzo, bo mamy z tym bardzo duży problem. Najpierw mąż twierdził że nasz drugi syn, Trzylatek, sie nie nadaje do przedszkola, teraz gdy mąż się już przekonał i dziecko chodzi w systemie zmianowym z powodu chorób, syn ma codziennie koszmary, prawie codziennie przez sen krzyczy ze nie chce isc do przedszkola, chce być w domu... Mam teraz duży dylemat. Czy puszczać go mimo wszystko do przedszkola w tzw. Okna zdrowotne, czy tylko sporadycznie, np. Gdy w przedszkolu jest teatrzyk, dzień ziemniaka itd?
Ile ja znam rodzin, gdzie 4 latkowie czy 5 latkowie rządzą w domu. Nawst dorosłych rozmowa musi zostać przerwana na rzecz dzieciaka. Szlag mnie trafia osobiście jak widzę, jakich królewiczów i księżniczki wychowujemy, które w dorosłym życiu będą kalekami społecznymi. Niestety bezstresowe wychowanie oraz wysyp pseudopsychologow w internecie i ich "mądre" rady skutkują nieudolnością wychowawcza rodziców. Dużo by pisać jak dorośli sami w sobie mają zryte głowy teoriami z kosmosu.
Od ok Roku oglądam Pana filmiki i zapisuje na szkolenia bo tak wiele mi pomogły, uświadomiły pewne rzeczy że z moją już dawna "histeryczka" jest zdecydowanie lepiej😁polecam i poleciłam nawet w Przedszkolu Pana Akademię bo warto.
Nareszcie ktos kto czuje ze mi pomoze ,moje dziecko wyprowadza mnie tak z rownowagi ,ze glowa mala .zobacze wszystkie pana filmiki i mam nadzieje ze zapanuje nad tym diablem
Już od dawna z mężem zauważyliśmy, że w naszym domu toczą się bitwy o przywództwo i chociaż staramy się nie ustępować to po latach ciągłych starć jesteśmy wykończeni. Nasze dziecko mogłoby zarządzać małym państewkiem. Tak więc świadomość mamy, ale nie wiemy jak doprowadzić do zakończenia tych walk. Jakieś rady? Jest mało histerii, ale ciągłe ignorowanie.
Wszystko w punkt. Bardzo często widzę, że 6 letnia córka walczy ze mną o pozycję w stadzie. Ja się nie daje (tak mi się przynajmniej wydaje), ale ona tez się nie poddaje i próbuje dalej :) Dziekuje za ten film.
Dzięki zastosowaniu karnej poduszki zmieniłam tak w 70% mojego rządzisia ale są jednak czasami sutuacje w ktorych jeszcze podejmuje On próby fochów i kontrolowania Nas z Meżem, ale na szczęście nie jest to już przytłaczające i niestety wszystko zależy od konsekwentnych rodzicielskich decyzji. Dziękuję 🙂
Chciałam napisać, ze dokładnie ja byłam tym dzieckiem o czym pan mówi w minutach 7-9 😥 jestem bardzo mocno obciążona przez rodziców. I dokładnie jest tak jak pan mówi - byłam bardzo kłótliwa! I bardzo mocno niespokojna właśnie przez niedojrzałych rodziców. Cierpie bardzo, bo społeczeństwo widziało we mnie tylko zło.
Właśnie dlatego tak ważne jest, by tłumaczyć rodzicom mechanizmy psychologiczne, które za tym stoją. Bardzo często pozytywne zmiany nie wymagają wielkiego wysiłku, a właśnie świadomości
U nas 2 latek zachowuje się w dwojaki sposób. Ze mną, ojcem, jest posłuszny, nie terroryzuje mnie i nie histeryzuje. Kiedy mówię, że idziemy spać to idziemy, kiedy jeść to jeść. Widzę, że próbuje czasem zmienić kolej rzeczy ale nie pozwalam na to od zawsze. Z Mamą za to jest dużo histerii, młody decyduje, czy idą do sklepu, czy idą na plac zabaw, czy nie. Mama czasem nie może pójść dosłownie do toalety, bo jest płacz. Czy mama dała za wygraną i w relacji mama-dziecko rządzi już nasz syn?
Doskonale to rozumiem, mój mąż od poniedziałku do piątku jest w pracy poza domem, wraca na weekend, to co ja buduję z dziećmy na codzień on wszystko rujnuje w dwa dni. Mąż przyjeżdża zmęczony, chce ciszy i odpuszcza dzieciom lub chce wynagrodzić im to, że go nie ma. Pó źniej wg. dzieci ja jestem tą złą a on tym dobrym. Przykro mi. Zwracam uwagę mężowi, że musi trzymać moją stronę, lecz mnie nie słucha.
Proszę bardzo o film związany z chodzeniem do przedszkola, bo mamy z tym bardzo duży problem. Najpierw mąż twierdził, że nasz drugi syn, Trzylatek, sie nie nadaje do przedszkola. Teraz, gdy mąż się już przekonał i dziecko chodzi w systemie zmianowym z powodu chorób, syn ma codziennie koszmary, prawie codziennie przez sen krzyczy ze nie chce isc do przedszkola, chce być w domu... Mam teraz duży dylemat. Czy puszczać go mimo wszystko do przedszkola w tzw. Okna zdrowotne, czy tylko sporadycznie, np. Gdy w przedszkolu jest teatrzyk, dzień ziemniaka itd.?
Witam, panie Michale od pewnego czasu oglądam pana filmy i rady wprowadzam w życie. Ale bardzo bym chciał zobaczyć film o problemie ADHD. Chciał bym posłuchać pana opini na powyższy temat. Jak funkcjonować z takim dzieckiem w życiu codziennym ? Mam nadzieję że spotkał się pan kiedyś w swojej praktyce z takimi dziećmi. Chciał bym bardzo usłyszeć na ten temat pana opinię.
Co zrobic jesli mimo braku reakcji ze strony rodzica na histerie dziecka, ono wiesza sie np. przy nodze i nie daje za wygrana np. popycha? Czekac az samo pusci tę nogę i nie reagowac, spojrzeć i dac wymowny znak ze to nie tak, czy kontakt wzrokowy przy histerii jest bledem?
Pomysł na nowy odcinek: Jak zachować równowagę w wychowaniu dziecka, gdy rodzice są osobno i mają różne podejście do wyxhowwywania pociechy (lub właśnie : NIEwychowywania z wygody) ? Pozdrawiam
Dosłownie od kilku mam że swoim prawie 4-latkiem przepychanki. Myślę też, że ma trochę władzy, może za dużo... i czasami strzela sobie w stopę, co prawda to nie jest histeria, raczej coś w stylu "Jak nie dasz, to nie pojde", gdzie skutki zawsze są na jego nie korzyść. Ale jak to (rządzenie) dostrzec, jaką taktykę obrony obrać? Temat mnie zaciekawił. Dziękuję.
Zasady tego pana działają. Wiele z nich stosujemy w domu... Dobrze coś obejrzeć i upewnić się,że jest się na dobrej drodze a w razie czego, coś skorygować. Rodzic jako troskliwy lider, to chyba podstawa. Jeśli widzisz,że to dziecko wpływa na Twoje decyzje i wiele rzeczy jest bardziej po jego myśli niż po Twojej i że tracisz obrany kierunek w ciągu dnia, to znaczy że to ono przejęło stery.
Dziękuje Michał za kolejny bardzo rzeczowy filmik. Jak najbardziej posłuchała bym o tym jak nauczyć dziecko przesypiać nocki..zasypiać samemu tak od noworodka/6 tego mca kiedy już nie musi w nocy jeść. Czy tak wczesnym rozwojem też się Pan zajmuje? Kolejny temat to Pana zdanie i rady dotyczące przedszkola. Czy w ogóle warto posyłać, jeśli tak to od jakiego wieku jest to najkorzystniejsze dla dziecka, na ile czasu dziennie i jak rozpoznać czy dziecko jest tam szczęśliwe czy coś jest nie tak? Podobnie że szkołą. Jaki jest najlepszywiekna posłanie dziecka do szkoły jeśli w ogóle? Czy może homeschooling jest lepszy? Mój mąż podsuwa temat bicia. Wiem, że jest już filmik o biciu aczkolwiek nie wyczerpuje tematu jeżeli chodzi o dzieci które są bite przez inne. Jak zareagować i jak powinno zareagować bite dziecko?
Mam synka 15 miesiecy i czesto wpada w histerie. Czegos nie dostanie, cos mu zakrze i kladzie sie na ziemie, w domu jeszcze za chwile zapomni ale najgorsze jest na placu zabaw...jak wytlumaczyc skoro jeszcze nie mowi, ze pod hustawki nie wolno wchodzic, ze na wieksze konstrukcje dla starszych dzieci tez nie moze( chociaz probowalam byc z nim na nich) jest to jednak niebezpieczne wiec histeria na podworku pelno blota a synek w to bloto i placz. Co robic w takim przypadku kiedy synek tao naprawdw malo rozumie co sie do niego mowi.Kiedy histeryzuje staram sie milczec az sie wykrzyczy bo widze, ze jak zaczynam cos mowic to zaczyna glosniej plakac.
Jak poradzić sobie z niechęcią to łagodnie powiedziane mojego syna10letniego do przyrodniej 5l siostry syn na każdym kroku dosłownie ja wyzywa ty szma... Itd mówi żeby ją oddać tylko dlatego że jest rozumiem zazdrość ale to posunęło się za daleko a ja jestem między nimi synem i córka nie będę wybierać czekam na jakąś odpowiedź pozdrawiam
To ja zapytam, jak rozmawiać z dzieckiem - trzylatkiem, jakich argumentów użyć by go przekonać do posłuchania się. Bo to, co jako rodzice robimy źle to już wiemy, ale z filmu nie dowiedziałam się niczego co moglibyśmy zrobić by dziecko zareagowało na prośbę. Jeśli chodzi o histerie, to ignorowanie ich jakoby "dziecko miało się zmęczyć i zobaczyć, że tym niczego nie osiąga" - nie działa! Przeciwnie. Im bardziej nie zwracamy uwagi na jego histerie "bo może się zmęczy upartością" tym gorsze rzeczy robi - jak jego krzyk nie skutkuje to zaczyna walić w meble czy w szybę okna. Zwłaszcza przy dziadkach pozwala sobie na krzyki i zagłuszanie rozmowy. Żaden argument wtedy nie skutkuje.
Zapomniałam dodać, ze udało mi się zastosować pana rady bez wprowadzania kar. Ja wiem, ze pan w jednym z nagrań mówi, ze mądrze wprowadzone kary są dobre dla dziecka. Czy mógłby pan to rozwinąć. Karami można tez bardzo skrzywdzić dziecko które może stracić do nas zaufanie. Co to znaczy według pana to mądre zastosowanie kar? Czy chodzi tu o naturalne konsekwencje, ze np. Jak nie założysz botów to pójdziesz boso? Ja nie lubię takich kar w stylu do konta na godzinę, co stosowali moi rodzice niestety...ja tylko w tym kącie płakałam i czułam się bardzo odrzucona, a potem wyrosłam na „zadowalacza innych” z czego na szczęście się już wyleczyłam. P.S. Chciałam bardzo podziękować za pana nagrania i pasje, no i mąż się cieszy, ze wieczory mamy w końcu dla siebie po zastosowaniu pana wskazówek 😄 czy mógłby pan wyjaśnić czy przy stosowaniu kar, dziecko nie czuje ze miłość rodzica jest bardzo warunkowa? Ze dziecko jest kochane tylko wtedy jak się słucha i jest grzeczne i uśmiechnięte? Gdzie jest ten złoty środek. Myśle, ze byłoby ciekawe video z tego. Pozdrawiam!
Nie bój się, że dziecko wychowywane konsekwentnie będzie miało wrażenie, że nie kochasz go bezwarunkowo. Miłość okazujesz przecież na miliony różnych sposobów. Tu chodzi o to, żeby nauczyć dziecko konsekwencji. Akcja powoduje reakcję. W końcu to jest mały człowiek: pójdzie kiedyś w świat i gdy zobaczy, że świat za złe zachowania go "karze" będzie głęboko nieszczęśliwe, zamiast wyciągać wnioski :) jesteś na dobrej drodze!
Ile ludzi tyle pogladow. Ja tez nie zgodze sie, ze trzeba wytyczac scisle granice. Bo wtedy nie bedzie miejsca na kreacje. Mysle, ze sa dzieci oczekiwane, i dzieci z przypadku, albo wrecz od niechcenia, czy tez co raz pewnie czesciej beda dzieci z przymusu. I chyba od tego trzeba by bylo zaczac. Sa ludzie dzicy i ludzie cywilizowani. Mysle, ze jesli chcesz byc takim autorytetem od a do z, to musisz miec swiadomosc, ze to dziecko kiedys dorosnie i powie sprawdzam. Jesli ten autorytet byl budowany na swego rodzaju aktorskiej grze, na stwianiu na swoim(tym razem rodzica), to on upadnie z chwila gdy dziecko dorosnie, a rodzic sila rzeczy w pewnym wieku bedzie chorowal na to czy tamto i jego wladza zostanie podwazona, z powodu wyczerpania sie pokladow sily. Jakim cudem takie dziecko juz dorosle, kiedy zobaczy, ze to byla tylko gra w rzadzenie mialby miec w dalszym ciagu jakis szacunek dla rodzica? Takie metody juz byly, i nie za bardzo sie sprawdzily. Co z mozgiem cywilizowanym? Mowil pan, o tym zwierzecym, o instynktach, owszem, kazdy czlowiek moze na powrot stac sie jak dzikie zwierze. Ale jesli bedziemy operowac tyko na instynktach nie wlaczajac w to zdolnosci rozumienia, to przepraszam, jaki jest dalekosiezny cel tego typu dzialan? Fajnie pan zaczal, poczatek jest wazny. Dzikie mozgi, dzicy ludzie sa wsrod nas, i pewnie dlugo jeszcze beda, jak dlugo dzieci beda pojawiac sie na tym swiecie, nie dlatego, ze kobieta i mezczyzna wspolnie tego chca, tylko dlatego, ze komus to pasuje do interesu. Poblazanie ze wszystkim , to faktycznie brak wychowania, i powoduje oparcie w instynktach i takie wlasnie dziczenie. Ale mysle, ze wlaczenie do procesu wychowania zdolnosci rozumienia jest jednak kluczowe. Tak dla rodzica jak i dla dziecka. Jest to trudne, bo trzeba by takim autorytetem juz byc, hmmm, taaaa, a kto nim jest w wieku dwudziestu kilku lat? Mysle, ze sa pewne rzeczy ktorych jestesmy pewni, i jedynie na tych mozemy sie oprzec w wychowaniu, cala reszta, kiedy dziecko zaczyna pytac, a my nie znamy odpowiedzi, nie jestesmy pewni co przyniesie dane nasze postepowanie wzgledem dziecka, to powinnismy go zaniechac. Przygladac sie, reakcji, dac sobie czas, ta odpowiedz gdzies jest, i pochopne postepowanie takie czy inne zamknie droge i ta odpowiedz nie bedzie juz miala mozliwosci sie pojawic. Jesli dziecko o cos pyta, a ty nie znajac odpowiedzi udzielisz mu pierwszej lepszej, ale poniekad blednej, to temat zostanie zamkniety i nikt juz tej wlasciwej odpowiedzi szukac nie bedzie. Tyle, ze ten blad kiedys o sobie przypomni. Jeden, drugi, trzeci, przyjdzie moment, ze te bledy sie skumuluja i uderza tak samo w rodzica, dziecko, itp. Za duzo w wychowaniu jest emocji, coz biznes jest wszedzie, a za malo rozumu. Mysle, ze oparcie sie jednak na nim ma przed soba przyszlosc, jak mawial klasyk, dlatego, ze dziecko caly czas rosnie, my tez dojrzewamy coraz lepiej. Moze sie myle, ale logika chyba jeszcze nikogo nie zwiodla. Dobrze, ze zrobil pan taki filmik i przypomnial temat rzadzenia, tylko jak to sie ma do wychowania? gdzie jest ten link? nie zalapalam.
Sluchalam z nadzieja ze choc jedna rade, jakas chocby malenka sugestie pomocna poznam..a tu nic. Z zalozenia wynika ze taki rodzic ktory ma nieszczescie miec w domu takiego tyrana, despote jest nieudolny i glupi, sam sobie winien i nie rozumie ze ma problem. Krytykowac bardzo latwo . My rodzice doskonale znamy to zjawisko i tez moglibysmy moze nawet lepiej to opisac bez samobiczowania sie, ale oczekujemy sensownej pomocy a nie krytyki.
Ja nie odbieram tego jako krytyki .Bycie rodzicem jest stresujące ,błędy dziecka, jego nie grzeczne zachowanie często jest postrzegane jako błąd rodzica.Podwójny stres .Dziecko robi źle ,rodzic też. Ja odbieram ten odcinek " otworz oczy " " czemu tak się dzieje ,z kad się to bierze" Pozdrawiam
Ależ skąd taki pomysł? Pokazuję pewien mechanizm, odpowiadam na pytanie skąd w ogóle bierze się pomysł dziecka, by sprawiać kłopoty na każdym kroku. Odpowiedzią na pytanie co robić jest cały ten kanał - trzeba po prostu wiedzieć co robić, w każdej z 1000 trudnych sytuacji. Skąd pomysł, że krytykuję rodziców, nic takiego nie powiedziałem!
Kluczem jest to, że dziecko musi mieć wytyczone granice i ich przestrzegać, a rodzice mają być konsekwentni. - Wtedy dziecko czuje się bezpieczne, a w efekcie jest spokojniejsze. Wie, że może liczyć na rodziców.
@@akademiawychowania sa rodzice ktorzy maja swiadomosc popelnianych bledow ale sa dzieci chocby ze spektrum autyzmu, do niektorych z nich absolutnie nie da sie zastosowac tzw ,,gotowcow". Naprawde mam swiadomosc tych zachowan dziecka w przypadku braku konsekwencji...ale sa takie sytuacje zyciowe ze nie ma wspolnej koncepcji miedzy rodzicami...dziecko autystyczne natychmiast przejmuje na stale jakies poluzowanie z jednej ze stron , przejmuje jako aprobate swoich zachowan. Wyliczal pan cale mnostwo nieodpowiednich zachowan dziecka wynikajacych z braku konsekwencji rodzicow. Ja to wszystko widze i wiem gdzie popelnilamy bledy, ktore nieraz sa nie celowe. Kazdy rodzic chce, pragnie zeby jego dziecko bylo lubiane, dobrze sobie radzilo w zyciu. Czuje intuicyjnie kiedy moze poluzowac. Reasumujac, teraz sa nienormalne czasy szczegolnie wredne dla dzieci w szkolnym wieku. Pozamykane baseny, centra sportowe, kluby zainteresowan. Zostaje internet, gry komputerowe , koledzy.Mieszkamy w wielkim miescie w,USA. Chlopiec mial sporo roznych zajec sportowych i innych. Ale nie o tym. A pan skoncentrowal sie na wyliczaniu skutkow niekonsekwencji w wychowaniu nie podal pan ani jednej chocby malenkiej sugestii jak z tego wyjsc i czy w ogole mozna. Sluchalam z nadzieja ze moze sa takies metody ,,naprawcze" takiego czlowieczka i ze moze minie ten zly okres. Stad moj poprzedni tekst.
@@iwonaxxz1373 słusznie zauważyłaś - i tu sie kłania DDA . Dużo już przepracowalam - trudno jest zmagać sie z alkoholizmem ,współuzależnieniem i toksycznością. To i tak cód że, wyszlam na ludzi ( troche potłuczona ) ale nic nie szkodzi - niektórym sie nie udaje.
Nie wierzę, że ktoś młody (przed 50) mówi o tak ważnych rzeczach. Wydaje się że to tylko ludzie z zeszłej epoki głoszą takie niemodne teorie. Dziecko jako partner, przyjaciel, rodzice jako kumple i przewodnicy (których można ale nie trzeba słuchać) ot co jest modnym wychowaniem. Rezultaty są oczywiście oczywiste i widoczne. Egocentryczne, władcze dzieci oraz sfrustrowani i wypaleni rodzice... Widać to na każdym kroku. Dziękuję za ten mądry filmik!
Miło, że mogłem Cię pozytywnie zaskoczyć!
Tak efekty pajdokracji .... Dziś nawet niektórzy dziadkowie wymuszają na rodzicach że dziecko może mieć inne zdanie i niech robi ci chce 😔
Bardzo mi się podoba Pana punkt widzenia. Nareszcie coś użytecznego, nie nacechowanego kolejnymi szkodliwymi modami na wychowywanie dzieci.
Oglądam pana od 2 tyg. Miałam dobry kontakt z dzieckiem wcześniej ale zbyt zrelaksowany styl rodzicielski w sensie, że za dużo wyborów należało do córeczki i właśnie nie widziałam, ze to właśnie przez mój brak rodzicielskiej stanowczości za dużo było histeryzowania i takich niedorzecznych zachowań ze strony mojej 3-łatki. Zastosowałam się do pana zasad - codzienna rutyna taka sama przed snem i mała przed 21:00 śpi od 4 dni jak w zegarku. Był tez problem z ciągła zmiana ubrań, po 10 razy dziennie dosłownie bez powodu praktycznie aż postawiłam na swoim, ona wpadła w jeszcze gorsza histerie tak jak pan ostrzegał, ale ja byłam bardzo spokojna, nie wydawałam się w żadne tłumaczenia jak wcześniej, widziałam właśnie ze nie skutkowało to moje wcześniejsze podejście, mimo, ze wybrałam je z szacunku do dziecka. Jednak tak jak pan mówi, dziecko potrzebuje silnego i kochającego lidera, oraz stałej takiej samej rutyny. Moja córeczka jest teraz zrelaksowana i może się po prostu skupić na byciu dzieckiem. Dziękuje!!!!
Mega! Brawo za wytrwałość ;)
Witam.Bardzo dziękuję za wiedzę którą się pan dzieli,bezcenne, dziękuję.Dzięki panu świat będzie pewno trochę lepszy.Bez wiedzy którą pan się dzieli ciężko się wychowuje dziecko.Człowiek stara się nie krzywdzić a tu się okazuje że krzywdzi będąc za dobrym i za wyrozumiałym.Proszę o materiał na temat podejścia do i wychowania dziecka wysokowrażliwego.Z góry dziękuję i pozdrawiam.
Dziękuję Panie Michale za pomoc. Robi Pan dobrą robotę. Pozdrawiam cieplutko Anna
Dziękujemy za to co Pan robi. 🙂
Miło mi, proszę korzystać do woli!
Cieszę się, że poruszył Pan ten temat - nic dodać nic ująć🏆. Pozdrawiam.
Dzięki!
Dziekuje za przekazana wiedze 🌻🌻🌻🌻
Super temat i bardzo nam potrzebny, jako świeża mama widzę jak dziecko już wymusza pewne rzeczy a ma dopiero 8 miesięcy. Sub i lajk zrobiony już dawno. Dziękuję że jesteś i nagrywasz filmiki :-)
Zgadzam się jak najbardziej. W relacjach damski męskich jest podobnie. Np kobieta z silnym charakterem gdy zdominuje partnera to potem nie chce z nim być. Ponieważ chcę być z osobą silniejsza od niej. Więc z jednej strony chce dominować a z podświadomej strony chce by ktoś sir nią opiekował.
Palec w górę.
Pomysł na odcinek :
Kiedy jest najlepszy wiek na żłobek ,przedszkole .
Co jeśli dziecko ma.wielkie opory by zostać gdzieś bez rodziców ?
O super mogę coś rzeczywiście nagrać o codziennych trudnych rozstaniach ;) Pozdrawiam!
Tak. Proszę bardzo, bo mamy z tym bardzo duży problem. Najpierw mąż twierdził że nasz drugi syn, Trzylatek, sie nie nadaje do przedszkola, teraz gdy mąż się już przekonał i dziecko chodzi w systemie zmianowym z powodu chorób, syn ma codziennie koszmary, prawie codziennie przez sen krzyczy ze nie chce isc do przedszkola, chce być w domu... Mam teraz duży dylemat. Czy puszczać go mimo wszystko do przedszkola w tzw. Okna zdrowotne, czy tylko sporadycznie, np. Gdy w przedszkolu jest teatrzyk, dzień ziemniaka itd?
Ile ja znam rodzin, gdzie 4 latkowie czy 5 latkowie rządzą w domu. Nawst dorosłych rozmowa musi zostać przerwana na rzecz dzieciaka.
Szlag mnie trafia osobiście jak widzę, jakich królewiczów i księżniczki wychowujemy, które w dorosłym życiu będą kalekami społecznymi.
Niestety bezstresowe wychowanie oraz wysyp pseudopsychologow w internecie i ich "mądre" rady skutkują nieudolnością wychowawcza rodziców.
Dużo by pisać jak dorośli sami w sobie mają zryte głowy teoriami z kosmosu.
Tak a psycholodzy niektórzy też też ulegają nowomodom... dobrze więc że mamy rozsądnego pana Michała 💗🍀🕊️
Świetne porady. Dziekuje.
Jestem babcią, coraz lepszą. Dziękuję za rady
Od ok Roku oglądam Pana filmiki i zapisuje na szkolenia bo tak wiele mi pomogły, uświadomiły pewne rzeczy że z moją już dawna "histeryczka" jest zdecydowanie lepiej😁polecam i poleciłam nawet w Przedszkolu Pana Akademię bo warto.
O to bardzo dziękuję za polecenie mnie!!!
Nareszcie ktos kto czuje ze mi pomoze ,moje dziecko wyprowadza mnie tak z rownowagi ,ze glowa mala .zobacze wszystkie pana filmiki i mam nadzieje ze zapanuje nad tym diablem
Trzymam kciuki!
Dziękuję za Twoją pracę!
Dziękuję i miłego dnia :)
Już od dawna z mężem zauważyliśmy, że w naszym domu toczą się bitwy o przywództwo i chociaż staramy się nie ustępować to po latach ciągłych starć jesteśmy wykończeni. Nasze dziecko mogłoby zarządzać małym państewkiem. Tak więc świadomość mamy, ale nie wiemy jak doprowadzić do zakończenia tych walk. Jakieś rady? Jest mało histerii, ale ciągłe ignorowanie.
Dzięki, super materiał!
Dziękuję za pomocną wiedzę 🙏
Wszystko w punkt. Bardzo często widzę, że 6 letnia córka walczy ze mną o pozycję w stadzie. Ja się nie daje (tak mi się przynajmniej wydaje), ale ona tez się nie poddaje i próbuje dalej :)
Dziekuje za ten film.
Dziękuję, oglądaj kanał koniecznie, dowiesz się co robić, by sytuacja się zmieniła!
Dzieki za film
Dzięki zastosowaniu karnej poduszki zmieniłam tak w 70% mojego rządzisia ale są jednak czasami sutuacje w ktorych jeszcze podejmuje On próby fochów i kontrolowania Nas z Meżem, ale na szczęście nie jest to już przytłaczające i niestety wszystko zależy od konsekwentnych rodzicielskich decyzji.
Dziękuję 🙂
Mądre słowa,pozdrawiam
Dziekuje
Chciałam napisać, ze dokładnie ja byłam tym dzieckiem o czym pan mówi w minutach 7-9 😥 jestem bardzo mocno obciążona przez rodziców. I dokładnie jest tak jak pan mówi - byłam bardzo kłótliwa! I bardzo mocno niespokojna właśnie przez niedojrzałych rodziców. Cierpie bardzo, bo społeczeństwo widziało we mnie tylko zło.
Właśnie dlatego tak ważne jest, by tłumaczyć rodzicom mechanizmy psychologiczne, które za tym stoją. Bardzo często pozytywne zmiany nie wymagają wielkiego wysiłku, a właśnie świadomości
U nas 2 latek zachowuje się w dwojaki sposób. Ze mną, ojcem, jest posłuszny, nie terroryzuje mnie i nie histeryzuje. Kiedy mówię, że idziemy spać to idziemy, kiedy jeść to jeść. Widzę, że próbuje czasem zmienić kolej rzeczy ale nie pozwalam na to od zawsze. Z Mamą za to jest dużo histerii, młody decyduje, czy idą do sklepu, czy idą na plac zabaw, czy nie. Mama czasem nie może pójść dosłownie do toalety, bo jest płacz. Czy mama dała za wygraną i w relacji mama-dziecko rządzi już nasz syn?
Człowiek uczy się całe życie , teraz od Ciebie😊 Babcia
Bardzo ciesze sie , ze trafilam na Panski kanal! ❤️
Fajny filmik ,zgadzam się z Panem
co w sytuacji, gdy jedno z rodziców daje sobie wchodzić na głowę a drugie nie pozwala na to dzieciom ?
Doskonale to rozumiem, mój mąż od poniedziałku do piątku jest w pracy poza domem, wraca na weekend, to co ja buduję z dziećmy na codzień on wszystko rujnuje w dwa dni.
Mąż przyjeżdża zmęczony, chce ciszy i odpuszcza dzieciom lub chce wynagrodzić im to, że go nie ma. Pó
źniej wg. dzieci ja jestem tą złą a on tym dobrym. Przykro mi. Zwracam uwagę mężowi, że musi trzymać moją stronę, lecz mnie nie słucha.
Dobry wstęp!😉 Znam tak wychowanych ludzi są poprostu toksyczni dla otoczenia.
Super pan jest
Proszę bardzo o film związany z chodzeniem do przedszkola, bo mamy z tym bardzo duży problem. Najpierw mąż twierdził, że nasz drugi syn, Trzylatek, sie nie nadaje do przedszkola. Teraz, gdy mąż się już przekonał i dziecko chodzi w systemie zmianowym z powodu chorób, syn ma codziennie koszmary, prawie codziennie przez sen krzyczy ze nie chce isc do przedszkola, chce być w domu... Mam teraz duży dylemat. Czy puszczać go mimo wszystko do przedszkola w tzw. Okna zdrowotne, czy tylko sporadycznie, np. Gdy w przedszkolu jest teatrzyk, dzień ziemniaka itd.?
Super odcinek! Sub I lajk leci!
P. Michale, a co z niegrzecznymi odzywkami i pyskowaniem u kilkulatka?
Jest na kanale film o tym ;)
Świetny materiał.
Super material . Podoba mi sie .
Subskrybuje i pozdrawiam 👍👋😊
Poprosze o film o moczeniu nocnym u nastolatkow
A czy pozwalać dziecku na decydowanie w co ma się ubrać (z 2 lub 3np bluzek czy spodni). Albo czy chce zjeść bułke z serem czy z szynką?
Algorytmie, to jest ważny filmik!!!
Witam, panie Michale od pewnego czasu oglądam pana filmy i rady wprowadzam w życie. Ale bardzo bym chciał zobaczyć film o problemie ADHD. Chciał bym posłuchać pana opini na powyższy temat. Jak funkcjonować z takim dzieckiem w życiu codziennym ? Mam nadzieję że spotkał się pan kiedyś w swojej praktyce z takimi dziećmi. Chciał bym bardzo usłyszeć na ten temat pana opinię.
Będę napewno bo mamy takie problemy z naszym 4 letnim synem
Co zrobic jesli mimo braku reakcji ze strony rodzica na histerie dziecka, ono wiesza sie np. przy nodze i nie daje za wygrana np. popycha? Czekac az samo pusci tę nogę i nie reagowac, spojrzeć i dac wymowny znak ze to nie tak, czy kontakt wzrokowy przy histerii jest bledem?
Zapisalam się, ale obawiam się ze nie zdążę na kurs, czy jest szansa, aby odtworzyć go sobie w póżniejszym terminie?
Nie ma takiej szansy, nie nagrywam szkoleń na żywo
Pomysł na nowy odcinek: Jak zachować równowagę w wychowaniu dziecka, gdy rodzice są osobno i mają różne podejście do wyxhowwywania pociechy (lub właśnie : NIEwychowywania z wygody) ? Pozdrawiam
Bardzo mądry film panie Michale ale nie wiem już co robić i dokąd pójść z synem ..oprócz agresji jest władczość
Dosłownie od kilku mam że swoim prawie 4-latkiem przepychanki. Myślę też, że ma trochę władzy, może za dużo... i czasami strzela sobie w stopę, co prawda to nie jest histeria, raczej coś w stylu "Jak nie dasz, to nie pojde", gdzie skutki zawsze są na jego nie korzyść. Ale jak to (rządzenie) dostrzec, jaką taktykę obrony obrać? Temat mnie zaciekawił. Dziękuję.
Wiele tutaj filmików zadziałało u Nas,tylko we wszystkim trzeba być konsekwentnym...😁czego czasem brakuje, powodzenia
@@katarzynapudeko8984 dziękuję! Rzeczywiście podstawą jest umieć dostrzec swoje "czyny".
Zasady tego pana działają. Wiele z nich stosujemy w domu... Dobrze coś obejrzeć i upewnić się,że jest się na dobrej drodze a w razie czego, coś skorygować. Rodzic jako troskliwy lider, to chyba podstawa. Jeśli widzisz,że to dziecko wpływa na Twoje decyzje i wiele rzeczy jest bardziej po jego myśli niż po Twojej i że tracisz obrany kierunek w ciągu dnia, to znaczy że to ono przejęło stery.
Dziękuje Michał za kolejny bardzo rzeczowy filmik. Jak najbardziej posłuchała bym o tym jak nauczyć dziecko przesypiać nocki..zasypiać samemu tak od noworodka/6 tego mca kiedy już nie musi w nocy jeść. Czy tak wczesnym rozwojem też się Pan zajmuje? Kolejny temat to Pana zdanie i rady dotyczące przedszkola. Czy w ogóle warto posyłać, jeśli tak to od jakiego wieku jest to najkorzystniejsze dla dziecka, na ile czasu dziennie i jak rozpoznać czy dziecko jest tam szczęśliwe czy coś jest nie tak? Podobnie że szkołą. Jaki jest najlepszywiekna posłanie dziecka do szkoły jeśli w ogóle? Czy może homeschooling jest lepszy? Mój mąż podsuwa temat bicia. Wiem, że jest już filmik o biciu aczkolwiek nie wyczerpuje tematu jeżeli chodzi o dzieci które są bite przez inne. Jak zareagować i jak powinno zareagować bite dziecko?
Czy bedzie jeszcze szkolenie darmowe dotyczace histerii ?
Kiedyś pewnie tak, ale raczej nieprędko. Mam nagrany kurs na ten temat, jest teraz w rewelacyjnej promocji akademiawychowania.pl/sp/histeria-1a/
Który poniedziałek? Podawaj datę szkolenia...
Jest zawsze pod linkiem do zapisu
Nie pisze się podawaj tylko "czy mógłby Pan podać" lub "czy mógłbyś podać"
👍
Mam pytanie od kiedy zaczyna się ta walka? Bo chyba nie od urodzenia...?
Ok 2 roku życia dzieci są już dość kumate, często nawet trochę wcześniej
@@akademiawychowania dziękuję za odpowiedź :) pozdrawiam
@@judytam.3328 Pozdrawiam!
Właśnie uświadomiłam sobie, że panuje u nas w domu królowa i to nie jestem ja....
Czas na zmiany.. zapraszam na szkolenie akademiawychowania.pl/webinar
No ok, ale co zrobić żeby dziecko wiedziało że to rodzice żądzą w domu?
Trzeba wiedzieć jak zachować się w 100 codziennych małych sytuacji
❤️👍😀
Mam synka 15 miesiecy i czesto wpada w histerie. Czegos nie dostanie, cos mu zakrze i kladzie sie na ziemie, w domu jeszcze za chwile zapomni ale najgorsze jest na placu zabaw...jak wytlumaczyc skoro jeszcze nie mowi, ze pod hustawki nie wolno wchodzic, ze na wieksze konstrukcje dla starszych dzieci tez nie moze( chociaz probowalam byc z nim na nich) jest to jednak niebezpieczne wiec histeria na podworku pelno blota a synek w to bloto i placz. Co robic w takim przypadku kiedy synek tao naprawdw malo rozumie co sie do niego mowi.Kiedy histeryzuje staram sie milczec az sie wykrzyczy bo widze, ze jak zaczynam cos mowic to zaczyna glosniej plakac.
Zabrać go z placu zabaw pomimo ostrzeżeń że nie wolno.... Pokazać mu że nie opłaci się nie słuchać... takie małe dziecko też testuje co się nie opłaci
Jak poradzić sobie z niechęcią to łagodnie powiedziane mojego syna10letniego do przyrodniej 5l siostry syn na każdym kroku dosłownie ja wyzywa ty szma... Itd mówi żeby ją oddać tylko dlatego że jest rozumiem zazdrość ale to posunęło się za daleko a ja jestem między nimi synem i córka nie będę wybierać czekam na jakąś odpowiedź pozdrawiam
To ja zapytam, jak rozmawiać z dzieckiem - trzylatkiem, jakich argumentów użyć by go przekonać do posłuchania się. Bo to, co jako rodzice robimy źle to już wiemy, ale z filmu nie dowiedziałam się niczego co moglibyśmy zrobić by dziecko zareagowało na prośbę. Jeśli chodzi o histerie, to ignorowanie ich jakoby "dziecko miało się zmęczyć i zobaczyć, że tym niczego nie osiąga" - nie działa! Przeciwnie. Im bardziej nie zwracamy uwagi na jego histerie "bo może się zmęczy upartością" tym gorsze rzeczy robi - jak jego krzyk nie skutkuje to zaczyna walić w meble czy w szybę okna. Zwłaszcza przy dziadkach pozwala sobie na krzyki i zagłuszanie rozmowy. Żaden argument wtedy nie skutkuje.
Śmieszą mnie komentarze Rych mędrców... każdy to wie.... każdy tak robi.... a prawda później boli.
Zapomniałam dodać, ze udało mi się zastosować pana rady bez wprowadzania kar. Ja wiem, ze pan w jednym z nagrań mówi, ze mądrze wprowadzone kary są dobre dla dziecka. Czy mógłby pan to rozwinąć. Karami można tez bardzo skrzywdzić dziecko które może stracić do nas zaufanie. Co to znaczy według pana to mądre zastosowanie kar? Czy chodzi tu o naturalne konsekwencje, ze np. Jak nie założysz botów to pójdziesz boso? Ja nie lubię takich kar w stylu do konta na godzinę, co stosowali moi rodzice niestety...ja tylko w tym kącie płakałam i czułam się bardzo odrzucona, a potem wyrosłam na „zadowalacza innych” z czego na szczęście się już wyleczyłam. P.S. Chciałam bardzo podziękować za pana nagrania i pasje, no i mąż się cieszy, ze wieczory mamy w końcu dla siebie po zastosowaniu pana wskazówek 😄 czy mógłby pan wyjaśnić czy przy stosowaniu kar, dziecko nie czuje ze miłość rodzica jest bardzo warunkowa? Ze dziecko jest kochane tylko wtedy jak się słucha i jest grzeczne i uśmiechnięte? Gdzie jest ten złoty środek. Myśle, ze byłoby ciekawe video z tego. Pozdrawiam!
Nie bój się, że dziecko wychowywane konsekwentnie będzie miało wrażenie, że nie kochasz go bezwarunkowo. Miłość okazujesz przecież na miliony różnych sposobów. Tu chodzi o to, żeby nauczyć dziecko konsekwencji. Akcja powoduje reakcję. W końcu to jest mały człowiek: pójdzie kiedyś w świat i gdy zobaczy, że świat za złe zachowania go "karze" będzie głęboko nieszczęśliwe, zamiast wyciągać wnioski :) jesteś na dobrej drodze!
Ile ludzi tyle pogladow. Ja tez nie zgodze sie, ze trzeba wytyczac scisle granice. Bo wtedy nie bedzie miejsca na kreacje. Mysle, ze sa dzieci oczekiwane, i dzieci z przypadku, albo wrecz od niechcenia, czy tez co raz pewnie czesciej beda dzieci z przymusu. I chyba od tego trzeba by bylo zaczac. Sa ludzie dzicy i ludzie cywilizowani. Mysle, ze jesli chcesz byc takim autorytetem od a do z, to musisz miec swiadomosc, ze to dziecko kiedys dorosnie i powie sprawdzam. Jesli ten autorytet byl budowany na swego rodzaju aktorskiej grze, na stwianiu na swoim(tym razem rodzica), to on upadnie z chwila gdy dziecko dorosnie, a rodzic sila rzeczy w pewnym wieku bedzie chorowal na to czy tamto i jego wladza zostanie podwazona, z powodu wyczerpania sie pokladow sily. Jakim cudem takie dziecko juz dorosle, kiedy zobaczy, ze to byla tylko gra w rzadzenie mialby miec w dalszym ciagu jakis szacunek dla rodzica? Takie metody juz byly, i nie za bardzo sie sprawdzily. Co z mozgiem cywilizowanym? Mowil pan, o tym zwierzecym, o instynktach, owszem, kazdy czlowiek moze na powrot stac sie jak dzikie zwierze. Ale jesli bedziemy operowac tyko na instynktach nie wlaczajac w to zdolnosci rozumienia, to przepraszam, jaki jest dalekosiezny cel tego typu dzialan? Fajnie pan zaczal, poczatek jest wazny. Dzikie mozgi, dzicy ludzie sa wsrod nas, i pewnie dlugo jeszcze beda, jak dlugo dzieci beda pojawiac sie na tym swiecie, nie dlatego, ze kobieta i mezczyzna wspolnie tego chca, tylko dlatego, ze komus to pasuje do interesu. Poblazanie ze wszystkim , to faktycznie brak wychowania, i powoduje oparcie w instynktach i takie wlasnie dziczenie. Ale mysle, ze wlaczenie do procesu wychowania zdolnosci rozumienia jest jednak kluczowe. Tak dla rodzica jak i dla dziecka. Jest to trudne, bo trzeba by takim autorytetem juz byc, hmmm, taaaa, a kto nim jest w wieku dwudziestu kilku lat? Mysle, ze sa pewne rzeczy ktorych jestesmy pewni, i jedynie na tych mozemy sie oprzec w wychowaniu, cala reszta, kiedy dziecko zaczyna pytac, a my nie znamy odpowiedzi, nie jestesmy pewni co przyniesie dane nasze postepowanie wzgledem dziecka, to powinnismy go zaniechac. Przygladac sie, reakcji, dac sobie czas, ta odpowiedz gdzies jest, i pochopne postepowanie takie czy inne zamknie droge i ta odpowiedz nie bedzie juz miala mozliwosci sie pojawic. Jesli dziecko o cos pyta, a ty nie znajac odpowiedzi udzielisz mu pierwszej lepszej, ale poniekad blednej, to temat zostanie zamkniety i nikt juz tej wlasciwej odpowiedzi szukac nie bedzie. Tyle, ze ten blad kiedys o sobie przypomni. Jeden, drugi, trzeci, przyjdzie moment, ze te bledy sie skumuluja i uderza tak samo w rodzica, dziecko, itp. Za duzo w wychowaniu jest emocji, coz biznes jest wszedzie, a za malo rozumu. Mysle, ze oparcie sie jednak na nim ma przed soba przyszlosc, jak mawial klasyk, dlatego, ze dziecko caly czas rosnie, my tez dojrzewamy coraz lepiej. Moze sie myle, ale logika chyba jeszcze nikogo nie zwiodla. Dobrze, ze zrobil pan taki filmik i przypomnial temat rzadzenia, tylko jak to sie ma do wychowania? gdzie jest ten link? nie zalapalam.
nie nie i jeszcze raz nie : ) nie masz racji. Usprawiedliwiasz swoje niepoprawne postępowanie i tyle.
Sluchalam z nadzieja ze choc jedna rade, jakas chocby malenka sugestie pomocna poznam..a tu nic. Z zalozenia wynika ze taki rodzic ktory ma nieszczescie miec w domu takiego tyrana, despote jest nieudolny i glupi, sam sobie winien i nie rozumie ze ma problem. Krytykowac bardzo latwo . My rodzice doskonale znamy to zjawisko i tez moglibysmy moze nawet lepiej to opisac bez samobiczowania sie, ale oczekujemy sensownej pomocy a nie krytyki.
Ja nie odbieram tego jako krytyki .Bycie rodzicem jest stresujące ,błędy dziecka, jego nie grzeczne zachowanie często jest postrzegane jako błąd rodzica.Podwójny stres .Dziecko robi źle ,rodzic też.
Ja odbieram ten odcinek
" otworz oczy "
" czemu tak się dzieje ,z kad się to bierze"
Pozdrawiam
Ależ skąd taki pomysł? Pokazuję pewien mechanizm, odpowiadam na pytanie skąd w ogóle bierze się pomysł dziecka, by sprawiać kłopoty na każdym kroku. Odpowiedzią na pytanie co robić jest cały ten kanał - trzeba po prostu wiedzieć co robić, w każdej z 1000 trudnych sytuacji. Skąd pomysł, że krytykuję rodziców, nic takiego nie powiedziałem!
Kluczem jest to, że dziecko musi mieć wytyczone granice i ich przestrzegać, a rodzice mają być konsekwentni. - Wtedy dziecko czuje się bezpieczne, a w efekcie jest spokojniejsze. Wie, że może liczyć na rodziców.
@@akademiawychowania sa rodzice ktorzy maja swiadomosc popelnianych bledow ale sa dzieci chocby ze spektrum autyzmu, do niektorych z nich absolutnie nie da sie zastosowac tzw ,,gotowcow".
Naprawde mam swiadomosc tych zachowan dziecka w przypadku braku konsekwencji...ale sa takie sytuacje zyciowe ze nie ma wspolnej koncepcji miedzy rodzicami...dziecko autystyczne natychmiast przejmuje na stale jakies poluzowanie z jednej ze stron , przejmuje jako aprobate swoich zachowan.
Wyliczal pan cale mnostwo nieodpowiednich zachowan dziecka wynikajacych z braku konsekwencji rodzicow. Ja to wszystko widze i wiem gdzie popelnilamy bledy, ktore nieraz sa nie celowe.
Kazdy rodzic chce, pragnie zeby jego dziecko bylo lubiane, dobrze sobie radzilo w zyciu. Czuje intuicyjnie kiedy moze poluzowac.
Reasumujac, teraz sa nienormalne czasy szczegolnie wredne dla dzieci w szkolnym wieku. Pozamykane baseny, centra sportowe, kluby zainteresowan. Zostaje internet, gry komputerowe , koledzy.Mieszkamy w wielkim miescie w,USA. Chlopiec mial sporo roznych zajec sportowych i innych. Ale nie o tym.
A pan skoncentrowal sie na wyliczaniu skutkow niekonsekwencji w wychowaniu nie podal pan ani jednej chocby malenkiej sugestii jak z tego wyjsc i czy w ogole mozna.
Sluchalam z nadzieja ze moze sa takies metody ,,naprawcze" takiego czlowieczka i ze moze minie ten zly okres.
Stad moj poprzedni tekst.
Ja nigdy nie oddalam swojego przywództwa w stadzie ! Ani jako żona, ani jako matka ,ani jako babcia, po mimo ze jestem DDA. Ciekawe co pana na to !?
Józef Stalin w spódnicy pozdrawiam!
A jako corka? Kiedy je uzyskalas?
@@iwonaxxz1373 słusznie zauważyłaś - i tu sie kłania DDA . Dużo już przepracowalam - trudno jest zmagać sie z alkoholizmem ,współuzależnieniem i toksycznością. To i tak cód że, wyszlam na ludzi ( troche potłuczona ) ale nic nie szkodzi - niektórym sie nie udaje.
👍