พ่อแม่ไม่ใช่พระเจ้า และสิทธิของลูกที่เจ็บปวด | My Life My Choice
Вставка
- Опубліковано 27 сер 2024
- สถิติข่าวความรุนแรงในครอบครัวจากหนังสือพิมพ์ 11 ฉบับ ในปี 61 พบว่าเพียง 7 เดือน (ม.ค.-ก.ค.) มีข่าวความรุนแรงในครอบครัวสูงถึง 367 ข่าว (ข้อมูลจากมูลนิธิชายหญิง)
เมื่อพ่อแม่และคนในครอบครัวทำร้ายร่างกายจิตใจเด็ก และบ้านไม่ใช่พื้นที่ปลอดภัย วลี ‘พ่อแม่คือพระในบ้าน’ และ ‘แนวคิดกตัญญู’ จะยังใช้กับลูกทุกคนได้อยู่ไหม?
#กตัญญู #อกตัญญู #ปัญหาครอบครัว #ครอบครัว #พ่อไม่ให้เข้าบ้าน #Infamilywetrust
-----------------------------------------------------------------------------------------------
ถ้าชอบสิ่งที่เราเอามาเล่าให้ฟัง อย่าเพิ่งปิด!
หนับหนุน echo แบบเบิ้มๆ แถมสิทธิพิเศษสุด exclusive จิ้มเลยงัฟ : / @fooking_echo
กดสับตะไคร้ และสั่นกระดิ่งด้วย จะได้ไม่พลาดคลิปใหม่ๆ นะจ๊ะ :
/ @fooking_echo
เฟซบุ๊คเราก็มีนะ : / fookingecho
ไปรีทวิตแบบแซ่บๆ กันได้ด้วยที่นี่ : / fookingecho
ไม่ทันเเล้วค่ะ ความรักต่อครอบครัวหายไปเเล้ว เหลือเเค่ตอบเเทนที่เลี้ยงเรามาด้วยความไม่รัก...
Yuuu Taaa ขอให้พระคุ้มครองนะคะ
คุณจะเป็นคนเริ่มต้นที่ดีคะเราเชื่อเช่นนั้น
แม่เลี้ยงเรามาค้วยความห่างเหิน ด้วยความไม่รู้จักจิตวิทยา
ด้วยความโง่ หรือ ความประมาทเราก็ไม่เข้าใจ แต่พอเขาป่วย เราดูแลเขาด้วยความรัก ความเข้าใจ ความใส่ใจ เราให้เขาทุกอย่างที่เขาไม่ได้ให้เราในวัยเด็ก เราบอกเขาว่าเรารักเขามากกว่าที่เขารักเรา หัวใจของลูกที่ยิ่งใหญ่กว่าหัวใจของพ่อแม่ก็มี
เหมือนความในใจเราเลย
เหมือนเราเลย
อย่าเอาตัวเองเป็นศูนย์กลาง
เป็นคลิปที่ดีมาก สะท้อนปัญหาสังคมอย่างชัดเจน ผมโดนทำร้ายจิตใจรุนแรงมากมาหลายสิบปี เค้าเอาเรื่องกตัญญูมาเป็นข้ออ้างตลอด ทุกวันนี้ทุกข์มาก
GrasP Math เป็นกำลังใจให้นะคะ เข้าใจคนที่มีสตอรี่แบบนี้ดีว่ามันเป็นยังไง
...เจ็บปวดมากที่เกลียดแร้วรุ้สึกผิด...ผมเข้าใจ..ผมเองก็เจอเรื่องเลวร้าย..จากสิ่งนี้..
มีเพื่อนเเล้ว
+
โดนแม่ทำร้าย จิตใจ..ร่างกาย.เดินออกมาจากตรงนั้น.ชีวิตสบายดี..ทุกวันนี้.บอกทุกคนที่โดนแบบี้.ต้องสร้างเกากำแพง.ให้แกร่งในใจ.สติและสู้.เท่านั้น
ดีใจที่สุดเราก็พบว่าเราไม่ได้เจอปัญหานี้เพียงคนเดียว..ตลอดเวลาที่ผ่านมาเราคิดว่าตัวเราแปลกกแยกจากคนอื่น เราถูกญาติตราหน้าว่าอกตัญญู แต่พวดมันไม่รู้กรอกว่าเราเจออะไรมาบ้าง..ขอบคุณคลิปที่ยังทำให้เรารู้ว่าเราเป็นมนุษย์ไม่ได้เป็นตัวประหลาด
ทีประหลาดคือครอบครัวของคุณ ผมก็โดนเหมือนกันรู้ตัวว่าทำบาปกรรมตามสนอง จ้องจะให้เราบวชให้ตลอดชีวิต เต็มไปด้วยความโลภความเห็นแก่ตัว ขี้เกียจมักง่ายเอาแต่ได้
Karn Sriaroon สู้ ๆ ครับ ผมก็โดน พ่อเอาแต่กินเหล้า แม่ทิ้งไปอยู่ที่อื่น ให้ผมอยู่กับญาติข้างพ่อที่เห็นแก่ตัว ผมว่าปัญหานี้สำคัญนะ ทำให้ชีวิตคนเป็นลูกเจ็บปวด
ผมด้วยครับผมว่า อย่าเอาคำว่า "กตัญญู"มาอ้างดีกว่า คนเราสภาพแวดล้อมที่โตมาไม่เหมือนกันสักคน อย่างผม แม่เหมือนมีอาการทางจิต ด่าทอญาติพี่น้องจนเค้าเกียดกันหมด แช่งผมให้ไปตาย ว่าผม นรกส่งมาเกิด เวลาผมมีปัญหาก็ไม่เคยจะสนใจอะไรเลย งานก็ไม่มีทำ ข้าวทั้งๆที่สามารถที่จะมาหากินเองได้ก็ต้องยกข้าวปลาไปให้ ผมว่าใช้ชีวิตเหมือนขี้คุกเลย แบบนี้หรอคนที่เรียกตัวเองว่า "แม่คน" ผมไม่มีวันเลี้ยงดูคนแบบนี้ยามแก่ชราแน่ครับ!
โอ้ฟังแล้วน่ากลัวจัง แม่อุ้มท้องมาเก้าเดือน แต่เด็กในท้องเติบโตมาด้วยความอาฆาตพยาบาท มันไม่ใช่แค่เหนื่อยเปล่า แต่มันคือการเลี้ยงลูกเสือลูกจระเข้เลยนะ แว้งกัดได้ทุกเมื่อ
"ความกตัญญูเป็นเครื่งหมายของคนดี" ต่อให้พ่อแม่ทำไม่ดีกับเรา..เราก็ควรเอาชนะท่านด้วยความดีนะ เราควรมองหาสิ่งดีๆที่พ่อแม่ทำให้เรา เช่นป้อนนมป้อน ข้าว ซักผ้าที่เปื้อนอึฉี่ในวัยทารกช่วงแรกเกิดถึงสองปี ไอ้เรื่องซักผ้ากับหาข้าวให้กินวันละสามมื้อเนี่ย แม่บางคนทำให้ลูกยันอายุ 10-20ปีเลยนะ คนอื่นในโลกใบนี้แม้จะทำดีพูดดีกับเราแต่ยังไงก็ไม่ทำเพื่อเราได้มากเท่าพ่อแม่หรอก เพื่อนบางคนเลี้ยงข้าวเรามื้อเดียวเรายังเกรงใจต้องหาโอกาสเลี้ยงคืนเลย แต่พ่อแม่เลี้ยงข้าวเรากี่มื้อกว่าเราจะโต คำนวนแค่ปีเดียวก็ 3*365=1,095 มื้อแล้ว สิบปีนี่เป็นหมื่นมื้อเลยนะ คิดๆๆ มองหาข้อดีท่านให้เจอค่ะอย่างมองแต่ด้านลบ
เรื่องปัญหาอย่างนี้ในสังคมมีเยอะมาก มีบางครอบครัวเขาก็ไม่เป็นแบบนี้รวมถึงบ้านผมด้วยแต่เรื่องร้ายๆนั้นผมขอให้คุณผ่านพ้นไปได้นะสู้ๆครับผมเป็นกำลังใจให้
แปลกแต่จริงนะ สังคมตะวันตกเชาไม่ได้มีอุดมคติของความกตัญญูรู้คุณแบบสังคมกะลาแลนด์ แต่ชีวิตฝรั่งเขามีความสุขความเจริญกว่า มีชีวิตความคิดอิสระ ความอบอุ่นแบบพอดีๆ ต่างคนต่างใช้ชีวิตไม่ก้าวก่ายกัน เพราะชีวิตเป็นของใครของมัน ไม่เป็นลูกแหง่ แต่พ่อแม่กะลาแลนด์หลายคนคิดว่าตัวเองคือเจ้าชีวิตลูก
4EVERYOUNG สังคมตะวันตกดีจริงค่ะอย่างพอลูกติดคุกก็ให้แก้ปัญหาเองถ้าแก้ไม่ได้ก็ติดคุกไปเลยพ่อแม่ไม่เกี่ยว พอลูกต้องไปธุระข้างนอกก็จ้างพ่อแม่มาดูหลาน แล้วพอพ่อแม่แก่ก็นำไปไว้บ้านพักคนชราไปเยี่ยมปีละสองครั้งชีวิตใครชีวิตมันรอตอนพ่อแม่ตายพี่นอ้งตัดขาดกันเพราะเรื่องมรดก สังคมเขาความส่วนตัวสูงอยู่คนเดียวตายจนขึ้นอืดก็มีเป็นข่าวแทบทุกวัน ลูกตกงานติดเหล้ากลายเป็นคนไร้บ้านพ่อแม่ก็ไม่มาจุ้นจ้านช่วยเหลือ สังคมตะวันตกเพอร์เฟคมากค่ะ🤔
@@user-dg8tu1gt2z ถ้าคุณชอบคติแบบตะวันมันก็จะสุดโต่งไปนะ เอาเป็นว่าหาความสมดุลจะดีกว่านะ ตัวเองก็โตมาแบบที่พ่อแม่เป็นใหญ่สุดๆเหมือนกันและถูกทำร้ายร่างกายอยูเสมอๆๆ จนเคยคิดฆ่าตัวตายตั้งแต่อายุ8ขวบแล้วก็ทำด้วยแต่ไม่ตาย อยู่มาจนอายุตอนนี้67ปีแล้ว เริ่มมองว่าทุกสิ่งทุกอย่างมันคือวิบากกรรมของเราเองที่ต้องชดใช้ และปล่อยวางและให้อภัยอโหสิกรรมแม้ว่าใหม่ๆมันจะทำใจได้ยาก แต่วันหนึ่ง ผลแห่งการปฏิบัติธรรมที่ตั้งใจก็ทำได้ แล้วมันก็ไม่มีอะไรติดค้างกันแล้ว
Ti Mi ดิฉันไม่ได้ชอบสังคมตะวันตกไปทุกอย่างค่ะ ดิฉันประชดคนที่ว่าไทยเป็นกะลาแลนด์ค่ะ ใช่ค่ะอย่างที่คุณบอกการให้อภัยและธรรมะของพระพุทธองค์เป็นความจริงและช่วยได้ค่ะ ดิฉันมีชีวิตดีๆมีความสุขอยู่ทุกวันนี้ก็เพราะปฏิบัติตามคำสอนของพระพุทธองค์🙏🏻🙏🏻😇🌸
ลองไปหาฟังท่านติช นัท ฮัน ตอบปัญหานี้ได้อย่างอ่อนโยนเมตตาและลึกซึ้งไม่โทษใครไม่ว่าใครผิดและช่วยแก้ปัญหาความรู้สึกเจ็บปวดในใจของผู้ถูกระทำได้อย่างได้ผลให้เขากลับมามีทัทัสนคติที่เป็นกลางกับพ่อแม่ที่ทำร้ายตนเองได้เพราะฝรั่งมีปัญหานี้ักันมากเหมือนกันถึงไม่ถูกเรียกร้องให้กตัญญูแต่เด็กที่ถูกทำร้ายก็เติบโตมาเป็นผู้ใหญ่ที่ไม่มีความสุขช่นกันพ่อแม่ฝรั่งที่แสนดีมีเหตุผลมีแต่ในหนังแต่จริงๆตะวันตกมีปัญหาพ่อแม่ทำร้ายลูกน่าจะมากกว่าเอเชียด้วยซำ้เพราะสังคมมีความเครียดสูงพ่อแม่กินเหล้าใช้ยาเสพติดมีปัญหาก็มาระบายกับลูกและเด็กเหล่านี้เมื่อโตไปก็มีแนวโน้มจะกลายเป็นพ่อแม่ที่ทำร้ายลูกเช่นกัน
Wariya Promjairan ใช่ค่ะในอเมริกาเด็กและเยาวชนมีปัญหาด้านจิตใจเยอะมากค่ะ ลูกสาวดิฉันทำงานด้านการพัฒนาและความปลอดภัยของเด็กและเยาวชนมีเด็กโดนทารุณกรรมทางเพศโดนทำร้ายร่างพ่อแม่ทอดทิ้งบางคนอยู่แค่ปอหนึ่งขโมยอาหารกินบอกไม่ได้กินอะไรมาสองวันเพราะพ่อแม่เมายาและในบ้านก็ไม่มีอะไรเลย ลูกสาวก็ต้องไปรับเด็กแล้วหาบ้านให้อยู่ ตอนนี้สถานสงเคราะห์เต็มเลยค่ะที่นี้ตอ้งหาครอบครัวที่เขารับเด็กไปอยู่ดว้ยชั่วคราว เด็กๆหน้าสงสารมากค่ะ เป็นกันทั่วโลกค่ะขึ้นชื่อว่ามนุษย์ก็มีดีเลวกันทุกที่ ดิฉันไม่ชอบเลยค่ะที่คนไทยด้วยกันด่าว่าคนไทยโง่อยู่ในกะลาแลนด์ เขาคงจะลืมไปว่าปู่ย่าตาทวดก็เป็นคนไทย อ่านแล้วของขึ้นค่ะ😂😂😂
ผมนึกว่าเป็นอยู่คนเดียว
คนที่ชอบพูดว่า ไม่มีพ่อแม่คนไหน ไม่รักลูก ไม่หวังดีกับลูก
ลองมาสลับกันดูไหม เพราะผมก็ต้องการพ่อแม่ในอุดมคติของพวกคุณบ้าง
ทำให้ผมโตมา ไม่รู้สึกว่าครอบครัวเป็นที่พึ่งทั้งทางกายและทางใจ
เขาทำเป็นพูดว่าแม้แต่หมามันยะงรักลูกมันเขาเป็นคน แต่จริงๆมีแต่คำพูดไม่มีการกระทำที่บอกว่ารักห่วงใยนอกจากกานทำร้ายกัน
เราก็เคยเจอคำพูดที่ทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจมาตลอดจนเราอายุ20ดีขึ้นๆทุกวันนี้เราเข้าใจแม่ท่านโดนทำร้ายมาทำให้ท่านมีมานะถึงมีทุกอย่างได้เพราะคำดูถูกท่านเลยเอามาใช้โดยไม่ได้ตั้งใจต้องขอบคุณธรรมะทำให้แม่ใจเย็นลงทำให้เข้าใจแม่เราให้อภัยตัวเองและแม่คนในครอบครัวตอนนี้เรามีความสุขทั้งกายและใจลองมองลึกเข้าไปเปิดใจและปล่อยว่างให้อภัยทุกอย่างทุกคนทุกเหตุการณ์และความสุขจะย้อนกลับมาหาเรานะคะ
@@timeless_7
ใช่เวลาเราเห็นชาวนาพ่อแม่ลูกอยู่กันมีความสุขเราอยากมีครอบครัวที่อบอุ่นแบบนั้น ดีกว่ามีครอบครัวมีเงินแต่รู้สึกโดดเดี่ยว
จริงครับพ่อแม่บางคนเป็นแบบนี้หวังให้ลูกมากกว่าให้ความรัก เลยทำให้เด็กขาดความรักความอบอุ่นจากพ่อแม่ซึ่งมันไม่ดีเอาซะเลย พวกคุณต้องเห็นใจเข้าใจเด็กมันบ้างไม่ใช่เอาแต่ตัวเองมันไม่ดีเอาซะเลยผมรู้สึกแย่และทุกข์แทนเลย โชคดีที่บ้านผมเขารักและเข้าใจผมเป็นอย่างดี
กุมีเพื่อนแล้ว ขนาดลูกเราเค้ายังใส่ร้ายให้มาเกลียดเรา ส่าดลูกเราก้ดันเชื่อ จะบ้าตาย กุส่งเงินเลี้ยงดูแต่จะกลายมาเป็นงูกัดกูอีกตัว กำ
ปัญหาครอบครัวนี่โคตรเรื่องใหญ่ แต่ทำไมคนที่เป็นพ่อแม่มักไม่ใส่ใจ
ทั้งกดดันเรื่องเรียน ทั้งเปรียบเทียบ ทั้งใช้ความรุนแรง เห็นลูกเป็นก้อนเนื้อมีชีวิตเหรอ? ทำไมไม่คิดถึงจิตใจลูกบ้างเลย?
ใช่พ่อแม่ทำไมม่เข้าใจลูกบ้าง
สักพัก พ่อแม่ก็บอก นี่ไง ลูกอกตัญญูู แค่นี้ทำให้พ่อให้แม่ไม่ได้ บลาๆ
ลูกบ้านข้างๆเค้ายังสอบได้เป็นด็อกเตอร เงินเดือน 5 ล้าน
กูละเพลีย
เรื่องเรียนเนี่ยตัวดี
แม่มักจะทำเหมือนยังไงๆก็ได้ แต่พอเราช่วยเพื่อนแล้วคะแนนดีกว่าเราหรือคะแนนเพื่อนนั้นสูงกว่าเราอยู่แล้ว เขาก็จะ...
ตอน ม.1 สอบเข้า รร. ได้ที่ 14 เพื่อนได้ที่ 6 แม่ก็บ่นว่า "ทำไมเขาเรียนเก่งกว่า เขาซักเสื้อผ้าเลี้ยงน้องทำงานนู้นนี่ (ตอนนี้เพื่อนคนนั้นก็ Down ลงไปล่ะ)
ตอน ปวช.2 แหม....แค่วิชาสำรวจได้เกรด 3 ก็กระวนกระวาย...ครั้งนี้ช่วยเพื่อนแล้วได้เยอะกว่า..เป็นไง..เกิดอาการไม่พอใจ!!!
สรุปคือ...แม่เป็นไรอ่ะ ถ้าไม่พอใจก็ไปเอาเขามาเป็นลูกหรือไปเลี้ยงเขาก็แล้วกัน เพราะถ้าแม่ดีจริงอ่ะ..แม่จะไม่ตัดพ้อแบบคนมีปัญหา
เอาจริงนะผมก็โดนนะครับคือผมเรียนได้เกรดเเค่2.76 ไม่เคยถึง3.00เลย คือผมเป็นคนที่ชอบศึกษาตำนานอยากสร้างเกม มีชายคนหนึ่งเคยพูดไว้ว่า จิตนาการสำคัญกว่าความรู้
อาจจะถูกปู่ย่าตายายเลี้ยงมาแบบนี้แล้วตัวเองทนได้ เลยทำกับลูกตัวเอง ต่อ ๆ ไปเป็นทอด ๆ วงจรอุบาท คนสมัยก่อนให้ค่านิยมกับเด็กที่หัวอ่อน ว่านอนสอนง่าย ว่าเป็นคนดี แต่ก็ทะลึ่งอยากให้ลูกเป็นคนเก่ง เฉลียวฉลาดคิดเองทำเองเป็นนะ การเลี้ยงดูกับความต้องการนี่ย้อนแย้งมาก
คนรุ่นใหม่มีลูกน้อยลงเพราะ แบบนี้ เราดูแลตัวเองก็พอ เพราะถ้าไม่เหลือกินเหลือใช้จริง เก็บเงินไว้ดูแลตัวเองตอนแก่ ใช้ชีวิตให้เต็มที่
เม้นนี้ดี
เม้นนี้ จริงแท้
รู้สึกเศร้าเลย
เออว่ะ จบดี
อย่าว่าแต่มีลูกเลย แต่งงานก็ไม่คิดแล้ว โดนด่าสาปแช่งว่า ถ้ามึงมีลูกนะ ลูกมึงจะทำยิ่งกว่ามึงทำกับกู แล้วทุกวันนี้เดินเร่หาผัวให้ลูกสะเปะสะปะไปทั่ว ขอพูดเลยประสามแดกมาก จะเอาคนที่ไม่มีพ่อแม่คนไหนเขาจะให้ลูกสาวเขาเอามัน เอาไอ้ตัวถ่วงความเจริญมาให้เป็นคู่ชีวิตเรา ไม่ได้รู้จักมันดีเลย เขาคุยดีด้วยตามมารยาทก็มองว่าเขาเป็นคนดี ด่าประจานลูกตัวว่าชั่วว่าเหี้ย ทำดีให้ไม่เคยเอาเหมือนแกล้งกันแต่ไปเดินโพนทะนาว่าลูกๆทอดทิ้ง เคยคบผู้ชายไม่กี่เดือนมันกล้าเอ่ยปากจะยืมเงินเราหลายหมื่น มันคงคิดว่าเรารักมันมากมั้งมันถึงใจกล้าหน้าด้าน ดีไม่ด่ามันว่าไอ้แมงดา พอเราไม่ทำตามที่มันเปรยๆท่าทีมันเปลี่ยนไปเลย ผู้ชายที่พอจะดีอย่างน้อยถ้าเขาไม่เปย์เราก็จะไม่เบียดเบียนทรัพย์สินเงินทองของเรา มีปัญหาก็พยายามแก้เอง ใครที่เจอคู่เลี้ยงดูยิ่งโขคดี พอเล่าให้ฟังกลับว่าเราไปสร้างปัญหาให้ผู้ชายเอง แล้วโทษว่าผู้ชายเลว เป็นอย่างนี้มาตลอด ไม่เคยบอกเล่าอะไรให้ฟังได้ เพราะนอกจากไม่เข้าข้างลูกตัวเองแล้วทั้งที่ลูกตัวเป็นฝ่ายถูกกระทำยังเข้าข้างไอ้ชั่วคนอื่นอีก ทั้งที่ทุกวันนี้ก็เอาตัวรอดได้ไม่เคยไปทำอะไรให้เดือดร้อน ถึงแม้จะไม่ร่ำรวย ลูกตัวเป็นผู้หญิงด้วยยิ่งแย่หนักเลย
ผมเชื่อว่าคนที่กดเข้ามาดูคลิปก็เป็นแบบผม ผมเป็นเหยื่อคนหนึ่งกับค่านิยมแบบนี้ ผมไม่สามารถปรึกษาใครได้เพราะทุกคนจะคิดว่าผมเป็นคนอกตัญญูทั้งๆที่ผมโดนทำร้ายมานาน ผมอยากจะบอกให้ทุกๆคนที่ประสบแบบผมว่า คุณไม่ได้อยู่คนเดียว คุณต้องผ่านมันไปได้ และคุณต้องดีกว่าคนที่ให้กำเนิดคุณมา
Omg มันใช่เลย เราโดนมาเช่นกันเราต้องประคับประคองตัวเองเพื่อลบคำดูถูกของเขา น้อยใจชะตาชีวิต แม่ที่ให้กำเนิดมาฝากไว้กับน้องสาวแต่เขาเลี้ยงเราแบบโหดร้ายทำร้ายสารพัด โตมาเราได้ดีหน่อยทวงบุญคุณอยากได้เราไปอยู่ด้วยบังคับให้เรียกว่าแม่ มันอัดอั้นเหลือเกิน
ไม่มีไรจะพูดนอกจาก สู้ๆครับสู้ไปกับอีกหลายคนที่เจอปัญหาเหมือนกันนะครับ
ผมเข้าใจครับ เพราะผมเจอการทอดทิ้งของพอแม่อย่างโดดเดี่ยว เลี้ยงดูด้วยคำด่า คำตวาดทุกครั้ง แค่ยืนหายใจใกล้ๆก็หาเรื่องด่า แต่อีกไม่นานก็จากกันละ ผมจะเลี้ยงลูกผมไม่ให้เหมือนอย่างที่ผมพบเจอมา
ทำไมศาสนาพุทธถึงอวยความเป็นพ่อแม่จะทำเหี้ยยังไงก็ดีงามเสมอ ผมเลยแอนตี้ศาสนาพุทธไปเลยช่วงนี้ และตอนผมเป็นครูฝึกสอนเกือบเอาปืนยิงผู้ปกครองนักเรียน ผมถึงเริ่มหันไปสนใจเรื่องการขายวิญญาณให้ซาตานเพื่อแลกสิ่งที่ฝันแทน
เกลียดค่านิยมที่พ่อแม่คือพระเจ้า คือพระในบ้านมาก มันทำร้ายจิตใจเรา เเล้วหวังว่าเราจะเลี้ยงดูยามแก่เฒ่า คือทำร้ายจิตใจเราขนาดนี้ยังกล้าคิดว่าเป็นพ่อแม่ ยังหน้าด้านให้เราเลี้ยงดูอีกหรอ? ไอ้พ่อเเม่ที่อ้างว่าทำให้เราเกิดต้องทดแทนบุญคุณคือเบื่อที่สุด
เราคิดว่าอย่าเอาพันธะทางสายเลือดมาเป็นตัวการันตีที่ทำให้เราไร้อิสระ
เรายิ่งเจอหนัก เป็นลูกคนเดียวด้วย. อายุ 26 แต่ไม่ได้เป็นเจ้าของชีวิตตัวเอง 100%. ขนาดลงรูปยังว่า ทั้งที่กะไม่ได้ลงในสิ่งที่ผิด. อ้างแต่ว่าหวังดีกับเรา อยากให้เราเป็นคนดี อยากให้คนอื่นรัก ยังนี้ยังงั้น. เวลาผิดใจกัน แม่ยังว่า ทุกวันนี้เท่ากับแม่เลี้ยงตัวเอง เพราะว่าแม่ส่งเราเรียนมาแล้วที่เราได้เงินเดือนก็เพราะเขา ไม่ใช่เพราะเราเรียนเองส่งตัวเองเรียน เราไม่ได้ตกตาดฟ้า... 😢😢😢
ชีวิตคุณนี่เหมือนกับผมเลยแถมอายุ26เท่ากับผมด้วยเลย😂😊
พ่อ แม่ คงลืมไปแล้วว่าลูกไม่ได้ขอให้มาเกิด ควรจะมีเพราะอยากมี ไม่ใช่เพราคาดหวังต่างๆนาๆ
*ลูกที่โตมากับความรักของพ่อแม่*
จะรักและกตัญญูพ่อแม่ด้วยหัวใจ..
โดยไม่ต้องบังคับ..
*ลูกที่ไม่เคยได้รับความรักจากพ่อแม่*
จะรู้สึกว่า..
ความกตัญญูคือการบังคับ..
เห็นใจคนกลุ่มนี้มาก..
เพราะเขาไม่เคยสัมผัสความรัก
อันบริสุทธิ์อบอุ่นและยิ่งใหญ่
ของพ่อแม่..
เขาจึงไม่สามารถรักพ่อแม่ตอบได้
ใช่เลยเราโดนตราหน้า เหยียดหยามมาตลอด เราเป็นลูกเลี้ยงโดนทำร้ายสารพัดร่างกายจืตใจ เราพิศูจน์ตัวเองเราไม่ใช่แบบที่เขาดูถูกเหยียดหยาม มันทำใจลำบากที่จะให้เราเป็นทาสเขาตลอดไปเราช่วยผ่อนบ้านให้เขาจนสำเร็จแต่ทำใจไม่ได้พถ้าต้องให้ไปรับใช้ อยู่ด้วยกันความรู้สึกเดิมๆมันยังหลอนโดนเชือกรัดคอ จนเชือกขาดไม่งั้นเราตายไปนานละ โดนหยิกโดนด่าโแนแกล้งสารพัด ไล่ออกจากบ้านทุกวันเราไม่มีสมาธิในการเรียนช่วงนั้น สุดท้ายยังโดนพ่อเลี้ยงล่วงละเมิดพาเข้ารรม่านรูดคาชุดนร.เค้าเต้อรร.ก้อไม่มีใครช่วย ชึวิตมันบัดซบไม่มีใครเข้าใจบาดแผลนี้เล่าให้ใครฟังก้อบอกลืมไปเถอะ ตอนนี้มีชืวิตใหม่แล้ว แต่สำหรับเราถ้าเราไม่เป็นโรตสมองเสื่อมคงไม่มีทางลืม มันวนเวียนอยู่แบบนี้เพราะเรายังคงต้องได้พูดคุยติดต่อเขาในฐานะลูกเขาลืมความโหดร้ายของเขาว่ากระทำกับเราไว้มากแค่ไหน ถ้าเราไม่พยายามทำตัวให้ดัก้อต้องถูกตราหน้าสารพัดเช่นเดี๋ยวก้อท้องไม่มีพ่อเหมือนแม่มึง แต่ลูกชายเขาทำผญท้องไม่รับผิดชอบเขาไม่ด่า นี่แค่ตัวอย่างจิ้บๆ บอกเลยโดดเดี่ยวมาก
@@jwonTh
ดีใจด้วยค่ะที่คุณบอกว่า
ตอนนี้มีชีวิตใหม่แล้ว..
เรื่องในอดีตที่ทำให้เราไม่สบายใจ
ก็พยายามอย่าเก็บมาคิด
จะทำให้ใจเป็นทุกข์เปล่าๆ
นึกว่าหมดเวรหมดกรรมแล้ว..
หาความสุขให้กับตัวเองบ้าง
ทำในสิ่งที่ดีและทำให้ตัวเอง
มีความสุข
ต่อแต่นี้ขอให้ชีวิตคุณพบแต่
่สิ่งที่ดีๆนะคะ..
ขอให้กำลังใจค่ะ..🌹
@@kennochamai5584
เพื่อนเป็นคนบอกแต่มันไม่จริงตัวเราย้ายสิ่งแวดล้อมได้แต่ใจเรายังบอบช้ำเหมือนเดิมหาทางออกไม่เจอ
@@jwonTh
ทางออกมีค่ะ
แต่ต้องใช้เวลาสักหน่อย
ให้ทำสิ่งที่เรารักเราชอบบ่อยๆ
จะทำให้ใจเป็นสุข..
ความสุขจะช่วยเยียวยาจิตใจ
ทำให้ความทุกข์ลดน้อยลง..
มีความสุขมากขึ้น..
อย่าท้อค่ะ..สู้ต่อไป..
วันหนึ่งคุณจะก้าวผ่านมันไปได้..
@@kennochamai5584
ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ ชีวิตนี้เกิดมาเพื่อสู้
สิ่งนี้คือสิ่งอยู่ในใจกู...ขอบคุณมากจริงๆ #กุไม่ได้เป็นลูกที่ดี แต่กุไม่ใช่คนเลว!!!
ผมเองก็เช่นกัน....
สายกลางถูกใจสิ่งนี้
ใช่....กูก็ไม่ใช่คนเลว...แล่ะกูก็ไม่เคยศรัทธา..ใน.ความสัมพันธ์ครอบครัว.....
ถูก
ถูกใจตรงใจกูสาดๆๆ
เป็นคลิป 5 นาทีที่ทำให้เราหยุดร้องไห้
เมื่อ 3 วันที่แล้ว เรากลับไปอยู่ในจุดที่ตั้งคำถามกับตัวเองว่า
นี่เราเป็นคนที่ดีพอสำหรับครอบครัวหรือยัง ทั้งที่ผ่านมา เราเองก็สู้มาก
ทุกครั้งที่ถูกผลักลงไปในหลุมความกตัญญูเราจะรู้สึกหายใจไม่ออก ไม่ชอบการทะเลาะ การพูดไม่ดีใส่กัน รู้สึกเหนื่อยเกินไปที่ต้องมาทำความเข้าใจกับการถูกลงโทษด้วยคำรุนแรงแบบนี้ จนเป็นเราที่ต้องหาทุกทางที่จะทำให้ใจไม่เหนื่อยเกินไปที่จะใช้ชีวิตต่อ ขอบคุณคลิปนี้มากๆค่ะ :)
ช่องนี้ดี กล้าพูดความจริงที่ สังคมรับไม่ได้
ทำผิด ไม่ต้องรับผิดใช่ไหมคะ พ่อแม่ถูกเสมอ สังคมใช้คำว่าอกตัญญ มาใช้บังคับใจลูก
ฟังเเล้วน้ำตาจะไหล ความกตัญญู=เจ้าหนี้ ลูกหนี้
เราก็คนหนึ่ง ตอนนี้ ตัดออกจากชีวิตแล้ว ไม่มีพ่อ ไม่มีแม่ ไม่มีพี่น้อง ตอนนี้อยู่ ต่างประเทศ มีความสุขมาก เจริญทั้งกายและใจ พ่อแม่เลวๆ พี่น้องเลวๆ เอาไว้ทำมัย ตัดทิ้งเลย เบาสบาย ดีมาก
นึกถึงนิคกี้ พิ้มเลย เรามีแนวคิดแบบนี้นิกกี้ พิ้มนะ เพราะพ่อแม่เราชอบทวงอยู่นั้นแหละ กตัญญูบลาๆๆ แม่นี่ด่า ทอ แช่ง ไล่ออกจากบ้าน ไม่ต้องเผาผีบ้างล่ะ ทิ้งลูกสามไว้ตามลำพัง ไปอยู่กับผัวใหม่ แล้วจะให้เรารักแม่ คือคนที่พ่อแม่ดี คือดีค่ะ แต่ไม่ต้องเอาความกตัญญูมาตราหน้าให้ลูกหรอก สังคมไทยตรรกะป่วย ตีความหมายผิดเพราะตราบใดที่ไม่ทำหน้าที่พ่อแม่ที่ดี คนเป็นลูกก็ไม่ทำหน้าที่ลูกเหมือนกันเราเป็นแม่คนนะ แต่ไม่คิดถึงเรื่องแบบนี้กับลูกเลย เราเชื่อว่าเราเลี้ยงลูกดี ไม่สร้างแผลใจให้ลูก ลูกก็จะรักเรา
ถูกต้องที่สุดครับ
+
ถ้าพ่อแม่มีเหตุผลลูกคงไม่เป็นแบบนี้หรอก ไม่ใช่ทำอะไรก็ถูกไปหมด แล้วคนเป็นลูกมันจะไปนับถือได้อย่างไร
เนาะ คิดเหมือนกันเลย ทั้งที่เราเป็นคนถูกแท้ๆยังดันทุรังให้เราผิดทั้งๆที่หลักฐานก็มีแล้วเถียงไม่สู้เราเพราะเราถูกก็ไม่คิดจะเงียบยังหาเรื่องอื่นมาบ่นต่อ เป็นผู้ใหญ่ที่ตัวเองผิดแต่ไม่ยอมรับผิดจะเอาตัวเองชนะให้ได้ คำว่านับถือมันน่าสิ้นไปจากใจจริง แล้วมาสอนให้เรารู้จักคำว่ายอมรับผิดคำสอนคำนี้มันคงไม่หนักแน่นละ เพราะตัวเองยังทำไม่ได้เลย
คิดเหมือนกันเลยค่ะ สู้ๆไปด้วยกันนะคะ
ขอบคุณสำหรับคลิปนะครับ ยอมรับว่าทุกวันนี้ไม่มีที่พึ่งทางใจแบบจริงๆจังๆเลย ทุกวันนี้อายุจะ 30 แล้วคนที่บ้านเอาแต่ทวงบุญคุณครับ 😭 เหนื่อยใจมากตอนเป็นเด็กก็เลี้ยงเรามาแบบไม่มีความพร้อมที่จะเป็นพ่อคนแม่คน
นี้โดน ประจำค่ะ ช้ำค่ะ พ่อ้ป็นคนทำรร้ายร่างกายตลอด ตี ทุบ ตบ เตะ เราโดนตั้งเเต่อนุบาลจะถึงอายุ17 มีครั้งนึงที่โดนเราน้ำร้อนสาดเลย ตอนเราอยู่ป.6 เราเกลียดพ่อเรามากๆ เราไม่เคยคิดว่ามันเป็นพ่อเรา ถ้ามันเเก่ เราไม่เลี้ยงมันเเค่นั้น
ไอ้พ่อนรกแบบนั้น ต้องแก้แค้นอย่างเดียว ทำมาทำกลับ ให้มันอยู่อย่างหมาพิการแก่ๆ แดกน้ำล้างตีนเราค่ะ
Wan Rikar ไม่ใช่แค่เธอคนเดียวที่เคยโดนนะ เธอไม่ได้ตัวคนเดียวไม่เป็นไรนะ เธอเข็มแข็งมาก แล้วจะไม่มีอะไรที่ทำให้เธอเจ็บได้อีก ทุกอย่างมันล่อหลอมเธอ
อย่าเจออิดอกไหนมาเสล่อพูดนะว่ายังไงเขาก็เปนพ่อเรากุจะตบให้555
เป็นผมนี่run away ไม่ก็ขอหยาบนะครับเอาตีนยัดปากแม่ง
เราเคยเห้นเพีอนเราเป้นนะพ่อเหมีอนโรคจิต ทำร้ายลูกทุกวีธีทางเชีอไหมพอเขาโตมาเขาก้อด่าพ่อเขานะ ว่าทำไมถึงทำกระทำแบบนั้นเขาทำมาหากินได้จนร่ำรวย.แต่ชวีตเขาแกร่งแลว้เลยลีมอดีตลีมความแค้นใจ.เพราะพ่อเขาแพ้สังขารในบั้นปลาย.เพีอนเราจัดงานศพร่วมกับพีน้องใหญโต.เคยถามมันว่าเกลียดไหมพ่อมีงทุบตีทำร้ายแบบนื้ มันบอกว่าโครตเกลียดเลยช่วงนั้นอยากให้พ้นนรกเร้วเร้วแต่ต้องอดทนเรียนก้อยังไม่จบ งานก้อยังไม่มีทำ.แต่ชวีตพอมันผ่านเวลานานขื้นแก่แลว้มีครอบครัวเองแลว้เลยปัญหาทุกอย่างไม่ใช่เรีองใหญ่อะไรค่ะ.
จริงอย่างที่แพทย์พูดค่ะ ทุกคนเอาแต่คิดว่า 'ก็พ่อแม่ฉันเลี้ยงมาแบบนี้ ฉันก็เป็นได้แค่นี้' เราเถียงเลยค่ะว่าไม่จริง ชีวิตของเราอยู่ในครอบครัวที่แย่มาทั้งชีวิต เรายอมรับว่าเราอาจจะยังไม่ได้โตมากพอที่จะเข้าใจพ่อแม่ขนาดนั้น แต่เราก็พยายามที่จะเข้าใจเขา ทั้งๆที่เขาไม่พยายามเข้าใจอะไรเลย ทุกๆครั้งที่เกิดปัญหาอะไรแบบนั้น เราจะมักจะพูดกับตนเองเสมอว่า 'ถ้ากูมีลูก กูจะไม่มีวันเป็นแบบนั้น' เราเชื่อว่าทุกคนสามารถทำให้ครอบครัวเราดีขึ้นได้ ถึงแม้จะไม่ใช่ครอบครัวนี้ ที่เราเป็นอยู่ แต่ขอให้เป็นครอบครัวที่เราจะสร้างขึ้นมาในอนาคต ทำให้มันดีขึ้น พวกคุณรู้ดีอยู่แล้วว่าอะไรถูกอะไรผิด มาทำในสิ่งที่ถูกต้อง และปัญหาพวกนี้จะได้ไม่เกิดขึ้นอีก ฝากไว้ให้คิดค่ะ
ข้ออ้างของความมักง่าย และความเห็นแก่ตัว นิยามของคนที่จะเอาแต่ได้จากลูกอย่างเดียว
ผมโชคดีที่ได้เกิดและโตในครอบครัวที่อบอุ่น ผมอยากจะขอให้คนที่มีปัญหาครอบครัวหรือโดนคนในครอบครัวทำร้าย ไม่ว่าจะทางตรงหรือทางอ้อม ขอให้ผ่านเรื่องร้ายๆและได้ใช้ชีวิตอย่างมีความสุขในอนาคตนะครับ
เราขอบคุณนะแต่เราแค่จะบอกว่าชวีตทีพวกเราเคยเจอมามันโหดร้ายขนาดไหน.เราก้อไม่ย่อท้อทีจะสื้นหว้งพยายามมีชวีตจนได้สื่งทีดีทีผ่านมาจนได้สร้างครอบครัวเองในโลกใบนื้โดยใช้บทเรียนทีเคยเจอมา.ไม่เอามาใช้ค่ะทีมันเลวร้ายไม่ดี.มองชวีตคนละแบบคนละโลกทันสมัยอย่เมีองนอกเมีองนาโดยเฉพาะชวีตเราช่างเหมีอนนิยายตอนจบแต่จบไม่ได้จนกว่าเราตายลง.ไม่ถึงกับอยุบนสวรรควิมานชั้นฟ้าแต่มีชวีตกับครอบครัวทีสร้างมาเองกับมีออบอุ่นค่ะ.และลูกเต้าเราจะเป้นเชื้อสายต่อยอดอยุแต่ทีเมีองนอกเมีองนากันไม่มีตำนานแลว้ทีลูกเราจะมีทีไทยค่ะเพราะชวีตเราเลีอกแลว้ลูกเราหลานเราเหลนเราคงมีหน้าตาฝรั่งอยุสีบเชื้อสายทีประเทศนื้รุ่นต่อรุ่นค่ะ..หมดตำนานลูกหลานเราทีจะมีทีเมีองไทย.เราลีมความเจ้บความปวดแลว้ค่ะก้าวผ่านข้ามมันมาได้นานมากมายเพราะเรายอมรับความจริงค่ะไม่เคยโกรธเกลียดแค้นเคีอง..แลว้แต่เฉยเฉยช่วยเหลีอเท่าทีอยากช่วยเพราะเราก้อถึอว่าทำหน้าทีดีสุดทุกฝ่ายทุกคทีเกียวกับเราค่ะ.ขอบคุณอีกครั้งทีให้กำลังใจคนทีเคยเจอชวีตโหดร้ายค่ะ.
@@sakoneboonkrong894 ผมก็ขอขอบคุณที่แชร์เรื่องราวของคุณให้ผมได้รู้เช่นกันครับและผมขอให้ใช้ชีวิตกับครอบครัวที่อบอุ่นอย่างมีความสุขนะครับ
@@user-io9nj1re5o ขอบคุณมากค่ะทีมีความเข้าใจกับชวีตและทัศนคติทีดีต่อผู้คนเจอสื่งโหดร้ายจากการทำร้ายของคนในครอบครัวแบบมากมายค่ะเพราะชวีตจริงบนโลกนื้แลว้พอเรามีโลกทีกว้างขื้นทั่วโลกยังมีคนทีเจอแบบมากมายค่ะบางคนโหดร้ายยทารุณมากกว่าเราหลายร้อยเท่าค่ะอย่าว่าแต่สิบเท่าค่ะดิฉันโชคดีได้มีชวีตทีกว้างไกลได้สัมผัสเด้กเด้กและผ้คนทีเติบโตแตกต่างจากครอบครัวอันโหดร้ายมาก.บางคนผลพ่วงจากสงครมค่ะ.แต่ชวีตเขามีแง่บวกเสมอค่ะ.ขอบคุณอีกครั้งค่ะกับชวีตทีแค่สมมุติกาลครั้งหนี่งค่ะแค่ช่วงหนี่งค่ะ.ขอให้ชวีตมีแต่สื่งดีงามกับการเป้นคนมองโลกมองผู้คนในแง่ดีสวยงามดว้ยกันค่ะ.🌹🌹🌏🌏🌺ชวีตคนเราไม่มีใครยาวนานหรอกค่ะแค่ให้กำลังใจกันก้อดีมากมายค่ะ
ผมก็โชคดีนะ แต่หลายครอบครัวก็แย่ ขอให้ทำในสิ่งที่คนเองมีความสุขครับ
ใช่ครับบางครอบครัวนี่เจอเรื่องร้ายๆมาเยอะผมรู้สึกสงสารพวกเขามากเหมือนคุณเลย ดีที่บ้านผมคล้ายคุณเลยเป็นครอบครัวที่ดีมากไม่ค่อยมีเรื่องร้ายๆเท่าไร
จิตใต้สำนึกของคนทุกคน สิ่งที่คิดเหมือนกันคือ ลูกคือภาระ
ในความเห็นของผม ผมมองว่าปัญหาเรื่องที่พ่อแม่ที่ชอบเอาเรื่องความกตัญญรู้คุณและต้องเลี้ยงดูพ่อแม่ยามแก่ด้วยการสร้างรัฐสวัสดิการถ้วนหน้าในประเทศนี้ครับ
พวกเราต้องทลายชุดความคิดของสังคมไทยที่ว่า “มีลูกสิ ยามแก่ตัวไปจะได้ลูกไว้พึ่งพายามแก่ตัวไป” ซึ่งความคิดนี้เป็นความผิดที่ผิดเอามากๆครับ เพราะในเมื่อชนชั้นนำและผู้มีอำนาจในสังคมนี้ไม่ต้องการให้ปชชมีความสงสัยว่า ทำไมพวกเค้าถึงมีคุณภาพชีวิตที่ย่ำแย่แบบนี้โดยผ่านใช้คำว่าบาปคุณโทษ ว่าที่เกิดมายากจนแบบนี้ ก็เพราะกรรม สิ่งที่จะทำให้ปชชคนไทยส่วนใหญ่จะได้รู้สึกดีขึ้นบ้างก็คือ ได้ทำอะไรเพื่อที่จะเป็นคนดีบ้างในสังคมนี้คือ การทำบุญกับพระกับวัดเพื่อที่จะได้หวังว่า สักวันผลบุญากการทำบุญจะส่งผลที่ดีกับชีวิตบ้าง และการทำดีเพื่อเป็นตอบแทนบุญคุณพ่อแม่นั้น คือการดูแลท่านทั้งสองไม่ให้ลำบากในยามที่ท่านสองแก่ตัวไปแล้ว คือวัยเกษียณแล้วคือทำงานมาตลอดชีวิต เสียภาษีทั้งทางตรงและทางอ้อมมาตลอดชีวิตแล้วภาครัฐไม่เคยนำเม็ดเงินภาษีนั้นนำมาใช้หรือดูแลปชชคนที่เกษียณอายุตนเองผ่านรูปแบบเงินรัฐสวัสดิการถ้วนหน้า คือ ได้เงินที่ถูกหักภาษีตลอดที่ทำงานอยู่ ไม่ว่าจะเป็นทำงานในภาครัฐและภาคเอกชนหรือทำงานอิสระก็ตามที ก็ควรจะให้สวัสดิการรัฐควรมีให้ปชชทุกคน เพื่อที่จะรับประกันว่า เมื่อยามแก่ตัวไปแล้ว ปชชเค้าจะได้ไม่ต้องมานั่งกังวลว่า เมื่อแก่ตัวไปแล้ว จะมีใครหรือมีลูกมาเลี้ยงดูชีวิตพวกเค้าไหม เพื่อที่ปชชเค้าจะได้คุณภาพชีวิตที่ดีอย่างมีศักดิ์ศรีของความเป็นมนุษย์และเมื่อพ่อแม่ทุกคนมีได้รับดูแลจากภาครัฐโดยผ่านรูปแบบรัฐสวัสดิการถ้วนหน้าคือ มีเงินกินใช้หลังเกษียณ ยามเจ็บไข้ได้ป่วยก็รัฐสวัสดิการรักษาพยาบาลฟรีผ่านรูปแบบรัฐสวัสดิการถ้วนหน้า เรื่องการตอบแทนบุญคุณพ่อแม่ของคนไทยจะค่อยๆลดน้อยถอยลงไปเอง เพราะเมื่อพ่อแม่ไม่ต้องกังวลว่า ฉันแก่ตัวแล้วใครจะมาเลี้ยงฉัน เพราะต่อไปนี้คนแก่อย่างฉันมีสวัสดิการรัฐถ้วนหน้าจากภาษีที่ฉันเสียให้รัฐมาตลอดชีวิตมาเลี้ยงดูและดูแลชีวิตของฉัน ฉันก็ไม่มีความจำเป็นที่ต้องไปหวังพึ่งพาลูกของฉันในยามแก่ตัวอีกต่อไปแล้ว ลูกเค้าโตแล้วต้องให้เค้าไปมีชีวิตของเค้า ได้ทำงานเงินเก็บเงินเก็บทอง เพื่อเอาสร้างครอบครัวที่มั่นคงและอบอุ่นของเค้าต่อไปสิ นั้นคือสิ่งที่พ่อแม่อย่างพวกเราควรทำ เพราะการหวังพึ่งพาลูกในยามแก่เฒ่านั้น คือเรื่องที่เอารัดเอาเปรียบลูกของเรามากจนเกินไป เราต้องให้ลูกของเราเค้าต้องมีชีวิตของเค้าเอง และคำว่ารัฐสวัสดิการถ้วนหน้านั้นคือ กุญแจที่จะทำลายวัฒนธรรมชาตินิยมที่เรียกว่า การกตัญญูรู้คุณที่กดขี่ปชชคนในชาติส่วนใหญ่ที่คนชั้นนำในสังคมใช้กดขี่ปชชคนในประเทศ ไม่ให้รู้จักคำว่า สิทธิขั้นพื้นฐานในความเป็นมนุษย์ที่เกิดมาแล้ว ภาครัฐต้องให้การดูแลตั้งแต่ครรภ์มารดาถึงวันตายผ่านรูปแบบการเสียภาษีของปชชทุกคน และผมเชื่อนะครับว่า คำว่ารัฐสวัสดิการคือคำตอบที่จะมาแก้ไขเรื่องนี้ได้ครับ เพราะมีลูกไม่ใช่เพื่อที่จะหวังพึ่งพาลูกของตนเองในยามแก่ตัว แต่การมีลูกนั้นคือการเติมเต็มชีวิตคู่ให้สมบูรณ์และเด็กที่โตมานั้นคือหน้าที่ของพ่อกับแม่ของเด็กจะต้องเลี้ยงเค้าออกมาให้เป็นคนที่มีคุณภาพสู่สังคมและประเทศชาติ เป็นคนที่มีความสุขในชีวิต เลี้ยงเค้ามีความเป็นคนที่มีความเป็นความตัวเองในแบบที่เค้าควรจะเป็น เพราะคนทุกคนมีความสวยงามในแบบของตนเอง และมีคุณค่าในแบบของตนเองที่แตกต่างกันไป นั้นสิ่งที่พ่อแม่ควรจะคิดว่า การมีลูกนั้นไม่เท่ากับการตอบแทนบุญคุณพ่อแม่และมีลูกเพื่อหวังพึ่งพาลูกในยามแก่ แต่การมีลูกคือ การเติมเต็มชีวิตคู่ของตนเองให้สมบูรณ์และต้องเลี้ยงลูกเค้าให้ออกมีคุณภาพให้เป็นคนที่คุณภาพที่ดี เป็นคนที่มีความสุขคืนกลับสู่สังคมและประเทศชาติครับ นั้นคือความเห็นของผมครับ
คุณ Forza สิ่งที่คุณพูดมาทั้งหมดนี้ ในประเทศที่พัฒนาแล้วและเห็นคุณค่าของคนเห็นคุณค่าของชีวิตประชาชน เขาจะทำแบบที่คุณกล่าวมาค่ะ แต่ในประเทศที่เลื่อมล้ำสุดๆอย่างประเทศไทย(ให้ดูช่องว่างระหว่างคนรวยกับคนจนในประเทศเราว่าชีวิตคนมีค่าแตกต่างกันมากน้อยแค่ไหน) เพราะฉะนั้นเอาคำว่ากตัญญูกดไว้(ไม่ใช่คำว่ากตัญญูไม่ดี เช่นเดียวกับการใช้คำว่าเวร-กรรม ฝังหัวให้ประชาชนเชื่อเข้าไว้) จะได้เชื่อเพื่อกดไว้ได้ง่ายว่าพวกมึงลำบากเพราะเวรกรรม (ไม่ต้องไปสรรหาอะไรมาให้พวกมันรู้มาก เพราะรู้มากฉลาดมากจะควบคุมยาก) ประเทศเราไม่ได้สนับสนุนให้คนรู้หนังสือ(ยังมีเด็กอีกเยอะแยะมากมายที่ไม่สามารถเรียนต่อได้เพราะความยากจน (ถึงได้ยุบโรงเรียนขนาดเล็ก เพราะบอกว่าเด็กเรียนน้อย) ในขณะที่ประเทศญี่ปุ่น รถไฟที่วิ่งระยะจากหมู่บ้านเล็กๆแห่งหนึ่ง รถไฟสายนั้นมีเด็กนักเรียนนั่งแค่คนเดียว รถไฟสายนั้นวิ่งจนเด็กคนสุดท้ายของในหมู่บ้านจบชั้นมอต้น(ซึ่งรถไฟที่วิ่งเพื่อให้เด็กๆแค่ไม่กี่คน(หรือบางที่ก็มีแค่คนเดียวอย่างที่เล่าเมื่อกี้ ก็มีอยู่หลายแห่งเหมือนกันที่มีเด็กนั่งแค่คนเดียว) นี่คือความแตกต่างของการเห็นคุณภาพของคนของเด็กของชีวิตคนในประเทศที่เขาไม่กล้ากดประชาชนเช่นประเทศญี่ปุ่น แต่อย่าถามหาแบบนี้ในประเทศไทยนะ มีเจอตะคอกใส่อย่างแน่นอน บ้านเมืองเราเขาไม่ต้องการให้ประชาชนฉลาดค่ะ และบ้านเมืองเราการฉ้อโกงฉ้อฉลนั้นมีทุกที่ (เพราะฉะนั้นจะต้องแบ่งปันให้พวกมึงอยู่ดีกินได้กันทำไม พวกกูเอาไว้แบ่งกันแดกเองไม่ดีกว่าเรอะ)
nong hajit ขอบคุณมากๆนะครับสำหรับความคิดเห็นของคุณนะครับ คุณNong
Forza D’Italia ประเทศไทยมีประชากรมากแล้วมีกี่เปอร์เซ็นต์คะที่จ่ายภาษี ประเทศเราเป็นเกษตรกรรมรายได้น้อย ตามจริงรัฐบาลไม่มีเงินค่ะที่ได้ก็มาจากภาษีจากคนที่มีฐานะดีหรือธุรกิจใหญ่ (อันนี้ไม่รวบการโกงกินนะคะ) ถึงมีสวัสดิการให้มันก็ไม่ทั่วถึงเพราะคนรับมีมากกว่าคนให้ อย่างคุณพ่อคุณแม่ดิฉันท่านเป็นชาวนาแทบจะไม่มีรายได้อะไรเลยภาษีก็แค่ภาษีโรงเรือนปีละ5-600บาท แค่คิดว่าเอาภาษีที่ท่านจ่ายไปมาเป็นสวัสดิการให้ตัวท่านเองก็ยังไม่พอเลยค่ะ ฉะนั้นอย่าหวังให้รัฐบาลหรือคนอื่นมาดูแลเลยค่ะตนเป็นที่พึ่งแห่งตน ดิฉันก็ดูแลพ่อแม่จนท่านเสียชีวิตด้วยรายได้ของ(สามี)ตัวเอง ไม่เคยคิดว่าท่านเป็นภาระหรือต้องกตัญญูรู้คุณ ท่านลำบากเลี้ยงดูเรามาเราก็ดูแลท่านมันก็เป็นสิ่งที่ดีและเราก็มีความสุขด้วยค่ะ ท่านไม่เคยด่าว่ารัฐบาลหรือคนรวยท่านถือว่าท่านมีสองมือสองเท้าไม่พิการสุขภาพแข็งแรงท่านก็ขยันและทำงานหนักเพื่อลูกๆ ฉะนั้นการเลี้ยงดูพ่อแม่ตอนท่านชราถือว่าเป็นสิ่งดีค่ะ คนไทยโชคดีกว่าคนหลายๆประเทศอย่างน้อยก็ได้นอนหรับสนิทไม่ต้องตื่นวิ่งหนีกระสุนหรือระเบิดหรือไม่ต้องเป็นพวกอพยพอาศัยในเต๊นรอให้สงครามสงบ 😊
nong hajit การทำผิดหรือโกงกินมีทั่วโลกค่ะไม่งั้นเขาจะมีกฎหมายไว้ทำไมคะ ไม่ว่าบ้านเราหรือสังคมตะวันตก การศึกษาก็มีให้ทุกคนอยู่ที่แต่ละคนจะไปเรียนหรือตั้งใจหรือเปล่า เห็นมีเยอะไปที่พ่อแม่ส่งให้เรียนแต่ไม่เอาถ่าน และก็บางทียากจนแต่ตั้งใจเรียน ขึ้นชื่อว่ามนุษย์เหมือนกันทุกที่ค่ะมีปัญหากันทุกคนมันอยู่ทีว่าจะมองยังไงหรือแก้ปัญหาอย่างไรค่ะ แต่ละคนต้องทำหน้าที่ตัวเองให้ดีก่อนอย่ามัวแต่ไปโทษนั่นโทษนี่หรือคนอื่นเลยค่ะ🤗👍🏻
ขอบคุณที่ตั้งใจพิมพ์แบ่งปันอย่างละเอียดเลยค่ะ เห็นด้วยค่ะ
คลิปนี้แล้วนึกถึงโมเม๊นนึง ตอนนั้นแม่มาถามเซ้าซี๊เรื่องอะไรซักอย่างนึง แต่ผมไม่เล่าให้ฟัง เพราะรู้ว่าแม่เป็นคนอย่างไร คือเค้าเป็นคนที่ไม่ได้ให้คำแนะนำหรือทางออกที่เหมาะสม แต่แค่เอาข้อมูลมาเก็บไว้แล้วจะมากระแนะกระแหนด่าแขวะเราเอาทีหลัง วันนันเลยบอกตรง ๆ ว่าไม่เล่าให้ฟัง เพราะไม่ไว้ใจแม่ แม่บอกว่างั๊นเราไปควรไปหาหมอโรคประสาทเพราะขนาดแม่ยังไม่ไว้ใจ โคตรหลงประเด็น ไอ้ฐานะความเป็น "แม่" นี่คือได้มาแต่กำเนิดไม่ต้องทำไรแค่ผสมพันธุ์เป็น แต่การเป็น "ที่ไว้วางใจ" มันทำลายได้จากการปฏิสัมพันธ์การใช้ชีวิต ทำตัวไม่เหมาะสมจะเป็นที่ไว้วางใจเอง ต่อให้เป็นโคตรพ่อโคตรแม่ มันก็จะเสียตำแหน่งการเป็นที่ไว้ใจ แต่กลับมาชี้หน้าด่าเราไม่ปกติซะงั๊น
ถ้าไม่พร้อมจะมีลูก ถ้าไม่เข้าใจคำว่าความพร้อมที่จะมีลูก แนะนำให้ใส่ถุงยางอนามัย สนุก ง่าย ครบ จบทุกปัญหา
เราต้องเอาเรื่องความกตัญญูออกไปจากสมการเรื่องนี้ก่อน มองพ่อแม่ในฐานะบุคคลคนหนึ่งแล้วพิจารณาพวกเค้าตามหลักการธรรมดาที่ใช้แยกแยะคนดีคนไม่ดี เมื่อคุณเห็นชัดแล้วว่าเค้าเป็นคนอย่างไรและมีผลกระทบกับคุณทางดีและไม่ดีอย่างไร คุณสามารถเลือกได้ที่จะให้เค้ามีบทบาทมากน้อยแค่ไหนในชีวิตคุณ จงเลือกความสุขของตัวเองก่อน เพราะความกตัญญูไม่ได้เกิดจากการมอบการถวายหรือความเชื่อแบบงมงาย มันคือการกระทำที่เกิดขึ้นจากคน"สองฝ่าย" และมันจะเกิดขึ้นเอง ไม่ใช่การบังคับพูดกรอกหู หากคุณเห็นและพิจารณาแล้วว่าพ่อแม่คุณนั้นทำร้ายคุณจริงและมีผลกระทบกับชีวิตคุณ จงเลือกชีวิตและความสุขของคุณเป็นที่ตั้ง มีนักเขียนคนหนึ่งเคยเขียนไว้ว่า " คุณอาจจะคิดถึงใครคนนึงได้ทุกวันๆแต่ในขณะเดียวกันคุณก็ดีใจมากที่เค้าได้ออกจากชีวิตคุณไปแล้วเช่นกัน"
พ่อแม่ตัดกันไม่ขาด ทักวันนี้เ่าต้องบังคับตัวเองให้ต้องโทรคะยกับเขาบ้างแต่ทุกครั้งที่คุยมันยอ่งตอกย้ำความเจ็บปวดที่เขาทำกับเราไว้ ไม่รู้จะทำอย่างไรพยายามคิดว่าเบาเป็นเพื่อนร่วมโลกแต่ไม่ใช่ผู้มีพระคุณเขาเลี้ยงไว้ใช้ แต่เลี้ยงแบย ไม่มีความรักความปราณี
ขอบคุณที่หยิบประเด็นนี้ขึ้นมา พูดได้ตรงใจเรามาก บ้านเราไม่ได้ abusive ขนาดนั้น แต่ไม่ใช่ Comfort zoneของเราเลย
แล้วยังมาอยู่ท่ามกลางเพื่อนที่ครอบครัวอบอุ่นมากกกกกก เพื่อนจะจะชอบมาถามว่าทำไมไม่พูดถึงหรือลงรูปกับครอบครัว ทำไมไม่ดูแลพ่อแม่
ต้องสำนึกในบุญคุณของพ่อแม่นะ พ่อแม่รักเรามากนะงั้นงี้ มันอึดอัดมาก เพราะในใจเราจะรู้สึกอยู่ตลอดว่า ไม่ใช่อ่ะ
มีครั้งนึงแม่รู้ว่าไปหานักจิตฯ ก็ถามใหญ่เลยว่าไปทำไม มีเรื่องเครียดอะไร อยากบอกจริงๆว่ามันมาจากครอบครัวทั้งนั้น
เหมือนกันเลย เราเป็นซึมเศร้าตั้งแต่ อายุ 14 ขออนุญาตให้เขาพาไปหาจิตแพทย์ เขาบอกเราคิดไปเอง พยายาม อธิบาย หาข้อมูลให้อ่านก็ไม่ยอมอ่าน บอกว่าเรียนมาน้อย ไม่เข้าใจ เราก็ต้องอดทน ดูแลจิตใจตัวเองจนเรียนจบ ร้องไห้ ทุกวัน จนมีงานมีเงินหาหมอ หายาทานจึงหาย แต่ทุกวันนี้ เค้ามาทวงบุญคุณเรา ให้เราช่วยจ่ายค่าเทอมน้อง ให้เราช่วยเอาเงินแฟนมาจ่ายหนี้ ที่บ้าน บ่นว่าตัวเองเหนื่อยต้องรับผิดชอบงานบ้าน ดูแลยายคนเดียว แล้วตอนที่เราต้องดูแลตัวเองคนเดียวเค้าเคยสนใจเราบ้างมั้ย ใครจะว่าอกตัญญูก็ว่าไปเถอะ ตายไปก็เป็นผีเหมือนกัน ต่างกันตรงไหน
@@NoName-qf8iu กอดๆนะคะ คุณเก่งมากๆที่ดูแลตัวเองมาได้ขนาดนี้ ส่วนเรื่องที่ต้องดูแลคนในครอบครัว ถ้าเราเข้มแข็งจนดูแลตัวเองได้ ก็จะไปเผื่อแผ่ให้คนอื่นได้แบบไม่ต้องกดดันตัวเองเลย สู้ค่า!!!!
ดูยังไม่ถึงไหนเลยร้องให้หนักมาก ไม่เคยเสียใจที่ได้เลี้ยงพ่อแม่แต่สิ่งที่ได้รับกลับมามันไม่มีค่าอะไรเลย
ถูกทำร้ายจิตใจด้วยคำพูดตลอด
จนมีความคิดอยู่ตลอดว่าไม่อยากมีชีวิตอยู่
วัฒนธรรมอำนาจนิยมในสังคมไทยมันแทรกซึมอยู่ทุกระบบ หลายๆคนบอกว่าโรงเรียนคือสถานที่แรกที่ปลูกฝังความเป็นเผด็จการให้ แต่ในความเป็นจริงสำหรับเราคือ ครอบครัว ปลูกฝังระบบอาวุโส ปลูกฝังความกตัญญูที่หลายๆครั้งไอความกตัญญูมันก็มาทำร้ายตัวลูกเอง ปลูกฝังว่าพ่อแม่ค่อพระเจ้า พระในบ้าน เถียงหรืออะไรไม่ได้ หลายคนยังมองว่าการตีเด็กเป็นเรื่องธรรมดาซึ่งเราว่ามันก็ไม่ได้ต่างอะไรกับรัฐบาลเผด็จการในปจบ.ที่มันกดขี่ ข่มขู่ คุกคามปชช.แล้วก็ใช้อำนาจปิดปากคนไม่ต่างกันเลยเพราะกระทำอยู่บนการใช้ “อำนาจ”และสิ่งเหล่านี้ก็ยังคงถูกผลิตซ้ำอยู่ในสังคมไทย หล่อเลี้ยงความไม่เท่าเทียมกันต่อไป สำหรับจะพ่อแม่ จะลูก ก็คนเหมือนกัน ทุกคนก็ควรต้องเคารพในความคิด สิทธิ เสรีภาพต่อกันอย่าเอาคำว่าเป็นผู้ใหญ่หรือเด็กมาอ้างความชอบธรรมในการใช้อำนาจกระทำต่อคนที่คุณมองว่าอยู่ใต้อำนาจ
แม่ชอบพูดบ่อยๆ ว่า “ทำอะไรก้ไม่ได้ดั่งใจซักอย่าง!!” แล้วก้เวลาโมโหเรื่องอื่นก้ชอบมาลงกับเรา ใช้เราแทบจะทุกอย่างทำเหมือนกับว่าเราเป็น “ทาส” เคย “ถามแม่ว่าคิดว่าหนูจะเป็นโรคซึมเศร้าไหม? “ แม่:จะเป็นได้ไง ชั้นเลี้ยงแกมาอย่างดีไม่เคยให้แก “ไม่มีความสุข”🙂
ดีของแม่ มันไม่ได้ดีกับลูกอย่างหนูไงคะ ถ้าแม่บอกแม่เลี้ยงดี หนูคงฝันร้ายมาตลอดหลายสิบปีเช่นกัน ไม่เข้าใจเหมือนกันทำไมแม่ประเภทนี้ยังกล้าพูดอะไรแบบนี้ออกมาได้ ขอโทษนะคะ อินไปหน่อย โดนมาเหมือนกันค่ะ เจ็บปวดซ้ำแล้วซ้ำเล่า
สังคมไทย มันหลอมจากระบบทาสครับ ผมเองก้ต่อต้าน ผมก้ปล่อยๆไป ให้เค้าอยู่กะ mindset ห่วยๆเค้าไปเถอะ
ทำอะไรไม่ได้ดั่งใจซักอย่าง เหนื่อยมากจริงๆ แม่ไม่มีเหตุผล โดนพ่อทิ้ง
ตากับยายขู่จะทำร้ายร่างกายหลายครั้ง บางครั้งจะแจ้งจับหลานตัวเองเพราะคิดว่าเอาเงินของเค้าไป
ไม่อยากอยู่แล้วจริงๆ อยากตาย🙂
Thantpimon Junnak อย่าพูดอย่างนั้นจิ อย่างน้อยให้คนที่รักเรามากที่สุดเป็นตัวเองนะ รักตัวเองให้มากๆ ถ้าเหนื่อยก็ออกมาจากตรงนั้น จากคนมีปัญหาเหมือนกัน
ใจเย็นๆนะคับ ถ้าไม่ไหวกับจุดนี้จริงๆเราต้องหาทางยืนด้วยลำแข้งตัวเองเลย
คิดซะว่าเรื่องดีๆมันจะเกิดขึ้นมาบ้าง
ใช้แรงบีบคั้นนั้นเป็นแรงผลักดันให้เราทำสิ่งดีๆอดทนอีกนิดๆๆให้เวลาช่วยให้มันผ่านไปจนถึงวันที่เราสามารถยืนและเดินได้ด้วยขาเราเองค่ะ.เคยผ่านจุดนั้นมาแล้วค่ะมีทุกอย่างตามอัตภาพอยู่ได้อย่างพอเพียง.ยังขอบคุณคนเหล่านั้นด้วยซ้ำ
ขอให้แข็มแข็งนะคะ อยู่ในที่อยู่ที่เรามีความสุข
"กูอายที่มีมึงเป็นลูก" และอีกหลายๆคำ ผมโดนมาเกือบ6-7 ปีทุกวัน(ผมไม่ได้เกเรด้วยซ้ำ) บางครั้งผมทำผิดเล็กน้อยก็ไล่ให้ผมไปตายซะแล้ว ตีทีก็กะจะให้พิการเลยมั้ง ผมหมดรักตั้งนานแล้ว
ป.ล. "ทำไมไม่เข้าใจพ่อแม่" พ่อแม่เข้าใจลูกไหม?
"คนอื่นทำได้ทำไมทำไม่ใด้" บรรทัดฐานทางความคิดของทุกคนมันเท่ากันเหรอ?
ผมก็อายที่มีพวกคุณเป็นพ่อแม่เช่นกัน
สู้ๆนะ
ขอให้เจอคนที่รักคุณจริงๆ สักคนก็ยังดีนะ
อายที่ตัวเองดูแลชีวิตที่เลือกให้เค้าเกิดมาเองไม่ดี จะถูกกว่ามั้ย ถามเค้าบ้างมั้ยว่าอายรึเปล่าที่เกิดมามีพ่อแม่แบบนี้
ลูกบางคนก็ไม่ช่วยพ่อแม่มีแต่ผานนอกใจเมียเจ้าชุ้งานไม่ทำขอคนกินน่าอายมากไม่รู้ใครน่าอายกั่วกันมีแม่คนเดียวขายของใก่ขนหมดบ้านด่าแม่อีแม่ชั่วเลี้ยงมาแทบตายทีเมียเลี้ยงเมรยไม่ได้มีแต่แม่ยังแม่ไม่ดีบางคนตัวเองทำตัวเใลรี
@@nzdnnz1001 งั้นเดาว่าคุณจขม.คงเป็นคุณแม่สินะคะ พิมพ์อ่านยากจังเลยค่ะ เลยไม่ค่อยแน่ใจเท่าไหร่ว่าสถานะเป็นใคร คืออย่างนี้นะคะ ลูก คือ ผลิตผลของพ่อแม่ ยิ่งถ้าคุณเลี้ยงเค้ามาเองเนี่ย การมาว่าลูกลงโซเชียลแบบนี้มันก็สื่อได้หลายอย่างนะคะ คุณเลี้ยงเค้ามายังไงเค้าก็เป็นแบบนั้นแหละค่ะ ถ้าวันนี้คุณไม่พอใจในพฤติกรรมของลูกคุณ มันก็คือสิ่งที่คุณต้องยอมรับถึงการเลี้ยงดูลูกที่ไร้ซึ่งประสิทธิภาพของตัวเอง ชีวิตคน 1 คน กว่าจะมาถึงวันนี้ มันถูกหล่อหลอมมาตั้งแต่เค้ายังเด็ก เคยได้ยินเรื่องลูกคือฟองน้ำที่ซึมซับพฤติกรรมและกระจกที่สะท้อนตัวพ่อแม่มั้ยคะ แม่กลับมาย้อนมองตัวเองดีกว่าค่ะ ว่าที่ผ่านมาดูแลอบรมสั่งสอนเค้ายังไง ผลลัพธ์มันถึงได้เป็นแบบนี้ อย่าโทษแต่ลูกเลยค่ะ เขินแทน!!! ***จะบอกว่าเลี้ยงมาดีเค้าไม่ดีเอง*** ไม่มีใครรู้ดีเท่าตัวแม่เลย ว่ามันดีจริงรึเปล่า ดีของแม่แต่มันดีกับตัวลูกจริงๆมั้ย ปลูกอะไรมันก็ได้อย่างงั้นแหละค่ะ
ถ้าเราเเต่งงานมีลูก เราจะเลี้ยงลูกให้ดีที่สุดไม่ให้เจ็บปวดแบบเราอีก
"กตัญญูเกินไป จนทำให้ตัวเองเจ็บปวด" 😥
จิงคับ
ทำไมพึ่งมาเจอคลิปนี้ ปล่อยมา2ปีแล้วพึ่งมาเห็น แม่งโครตโดนใจเลยอ่ะ บอกตรงๆ กับประโยค”พ่อแม่ไม่ใช่พระเจ้า” แม่งก็คือสิ่งมีชีวิตเหมือนกับเราก็แค่นั้น และเรามีสิทธิ์ที่จะเจ็บปวด
ถูกทำร้ายด้วยคำพูดมากกว่า
พอเราว่าแรงๆกลับ ก็หาว่า "อกตัญญู"
เป็นกำลังใจให้นะคะ
จริงค่ะ
อย่างเช่นไร้ให้ไปตาย แบบเรามั้ยอ่ะ
จริง
เราเถียงกับแม่ว่าแม่เคยขอโทษหนูบ้างไหม คำตอบคือไม่มีเลย ไม่เคยได้ยินคำขอโทษจากแม่ มีแต่ตะคอกใส่ ด่ารุนแรง ด่าต่อหน้าคนเยอะๆ ด่าจนคนมองเราไม่ดี เอาเราไปคุยกับเพื่อนบอกว่าเราไม่ดีอย่างนู่นอย่างนี้ทั้งที่ความจริงมันมีมากกว่านั้นเขาเล่าว่าเราในตอนนั้นทำไม่ดียังไงบ้าง แต่ไม่เคยเล่าในมุมเขาเลยหรือว่าใครเริ่มก่อน เขาบอกมีอย่างที่ไหนเป็นแม่ขอโทษลูกไม่มี มันบาปบ้าง เราเลยเปิดคลิปนี้ให้แม่ฟังคือแม่กำลังเล่นโทรศัพท์อยู่ แม่ฟังได้2นาทีเดินหนีเลยค่ะ ที่เราทำเพราะก่อนหน้านี้เราเถียงกะเขาว่าแม่ก็ขอโทษหนูบ้าง แม่เลยหาพวกค่ะ โทรหาป้าแล้วถาม เราเลยเปิดในพันทิป เกี่ยวกับพ่อแม่ควรขอโทษลูกบ้าง แม่ก็บอกคนในพันทิปมันมั่ว มือคีย์บอร์ด เราเลยเปิดคลิปนี้ให้ฟังเพราะมีทั้งหน้าคนพูด มีคนแสดงความคิดเห็น แถมคนพูดในคลิปยังเป็นคนมีอายุแม่เราเลยเถียงไม่ได้เดินหนี เราไม่รู้จะคุยกับแม่ยังไงแล้วค่ะ เราจะยกตัวอย่างเรื่องนึงให้นะคะ วันนั้นแม่หิวแต่เราไม่หิวแม่ถามนู่นถามนี้ว่ากินนั้นไหมกินนี้ไหม เราก็บอกว่าแล้วแต่แม่ แม่ก็หงุดหงิดใส่แล้วค่ะ เราเลยเลี่ยงบอกว่า เอาร้านนั้นก็ได้ พอเข้าไปในร้านเขาก็ยัดเยียดให้เรากิน เราบอกกับเขาก่อนหน้านี้แล้วว่าไม่หิว แต่เขาก็ยังยัดเยียดให้เรากิน พอคราวนี้เขาโมโหมาก ตะคอกใส่เรากลางร้าน แล้วเดินออกไปเลย แล้วก็ออกมาด่าเรากลางห้างต่อ ตอนนั้นอายมากแล้วก็หงุดหงิดมากเลย เพราะคิดว่าเรื่องแค่นี้ทำไมต้องถึงขนาดนั้นด้วย เราพยายามคุมสติไว้แล้วเดินหนี แม่เขาก็ตะโกนเรียกเราแล้วก็ด่าตามหลังมา ตอนนั้นบอกเลยว่าอายมากๆ พอออกมาตรงคนเยอะก็ทะเลาะกับแม่ รู้นะทะเลาะกับแม่มันผิดแต่มันเกินไปจริงๆ อันนี้เบสิคนะคะ
เชื่อว่ามีหลายคนที่ชีวิตพังลงเพราะความต้องกตัญญู ต้องมีชีวิตแบบที่คนอื่นออกแบบไว้ ตัวผมเองก็เช่นกัน ทุกวันนี้คือชีวิตไม่มีอะไรแล้ว พังหมด ชีวิตส่วนตัว งาน สุขภาพ เพราพคำว่า กตัญญู ต้องทดแทน ความจริงมันมีแบบอื่นให้ทดแทนกันได้
ถ้าเรารู้อย่างนี้เราจะไม่มีลูก
เราจะหาเงินเก็บไว้กินตอนแก่
กินบ้างเที่ยวบ้างทำบุญบ้างไช้ชีวิตไห้มีความสุข
พอมีลูกเราลืมตัวตนไปเลย
1 เราทำแต่อาหารที่ลูกชอบ
2เราซื้อของที่ลูกอยากได้
3 เก็บเงินไว้ค่าเล่าเรียนไห้ลูกๆๆๆๆ
4 เราไม่กล้าแต่จะป่วยเพราะกลัวไม่มีคนดูแลลูก
เราเลยรู้ว่าเราคิดผิดเพราะจิตของคนเดี๋ยวนี้เปลี่ยนไป
คำว่า "พ่อ" เเละ "เเม่" มันค้ำคอค้ำหัวอยู่ เเล้วเเปลกนะ คนที่ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นพ่อคนเเม่คน มักจะทำอะไรไม่เคยผิด ทุกอย่างถูกหมด การตัดสินใจของคนที่ผ่านการเป็นพ่อคนเเม่คนถือเป็นที่สิ้นสุด พ่อเเม่ไปฆ่าคนไม่ผิด เเต่ลูกทำจานเเตกทำเหมือนโลกจะทะลาย เเปลกจริงๆ
ีคนเราเห็นแก่ตัวให้อภัยตัวเองได้แต่รังแกคนอื่นไม่คิดว่าผิด
J Won เขาเรียกว่า ความผิดเราเท่าเส้นผม ความผิดเขาเท่าภูเขาค่ะ😉
มันก็ไม่ทุกคนที่พ่อแม่จะคิดว่าตัวเองถูกหมดเสมอ แต่มีพ่อแม่ที่ดีๆก็มีเยอะเหมือนกันรวมถึงพ่อแม่ผมด้วย
จริงนะ พอเราทำจานแตกด่ายับเหมือนฆ่าคน แถมจานที่แตกก็จานปกติไม่ได้เก่าหรือแพงเลย
ระบบเจ้าหนี้ ลูกหนี้ โคตรจริง ถ้าต้องการลูกหนี้ปล่อยกู้ครับ ไม่ต้องมีลูก
แม่ผมเวลาทะเลาะกับผม ไม่ใช่เหตุผล มีไรก็ชอบอ้างว่า อ้างพ่ออ้างแม่ ไม่ใช่เหตุผลด้วย
ส่วนพ่อผมก็โมโหร้าย ตะโกนดังๆ ทำรายข้าวของ พูดคำหยาบคาย ถึงผมจะร้องไห้เขาก็ไม่หยุด เป็นงี้ตั้งแต่จำคามได้
เหมือนกันครับ
เรารักลูกไม่หวังอะไรตอบแทนไม่มีเงื่อนไข อยากให้ลูกได้ดี ขอเขาโตแบบคุณภาพ มีอนาคตที่ดีไม่หวังให้มาเลี้ยงดูเรา ให้เขาเลี้ยงตัวเองรอดพอ หมดห่วง ส่วนกับพ่อแม่เราก็เลี้ยงเขาและจะเลี้ยงไปจนวันสุดท้ายไม่หวังผลตอบแทนเช่นกัน แม้ว่าแม่ทิ้งเราตั้งแต่เด็กมีแต่คนบอกให้เลี้ยงพ่อก็พอ แต่อยากทำเพราะตายไปจะได้ไม่มาเสียใจทีหลัง ทำไปเถอะความดีไม่ต้องหวังผลอะไร ใครไม่เห็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์เห็น
เกลียดการเลี้ยงลูกแบบในกรอบของเขาจนเด็กเป็นทุกข์อะ รู้ว่าไม่อยากให้เราเป็นเด็กใจเเตกแต่สิ่งที่เขาทำอยู่ยิ่งทำให้เรารู้สึกอยากจะทำในสิ่งที่เขาไม่ชอบเขาจะได้รู้สึกในสิ่งที่เรารู้สึก เลี้ยงเด็กแบบนี้มันก็ไม่ได้ทำให้เด็กคิดได้แต่มันทำให้เด็กไม่อยากอยู่กับครอบครัวที่ไม่มีความสุข
สิ่งที่เขาทำ ทำให้เราอยากทำในสิ่งที่เขาไม่ชอบ นั่นคือทำไม่ดี อันนี้เลือกทางเดินเองนะครับ ไปโทษเขาไม่ได้นะ
โดนทั้งคำพูดกับความรุนแรงมาตั้งแต่เด็ก จะตีจะทำอะไรไม่เท่ากับคำด่าที่มันแรง บางทีคำๆนั้นลูกอาจจะจำไปทั้งชีวิต
พ่อแม่ของเราดีมาก ดีที่สุดในโลก และพ่อแม่คือพระเจ้าของเรา เรารู้สึกโชคดีมากจริงๆ
เราอิจฉาเธอนะ พ่อเเม่เรา ตรงข้ามทุกอย่างเลย ทำร้ายร่ายกายเร่ช้ำไปหมด ตบ ตี ด่า บังคับ ตีกรอบ เราอิจฉาเธอที่มีพ่อเเม่ดี
@@wanrikar886 สู้ๆครับ
Wan Rikar เขาประชดรึเปล่าครับ 55
@@toys7268
เป็นไปได้555
น่าสงสารคุณมากๆเลยคับ...โชคร้ายจังเลยเจอพ่อแม่ที่ดี..น่าเสียดาย..ขอแสดงความเสียใจด้วยคับ..สุ้ๆแล่ะ่อดทนน่ะคับ..
พ่อแม่หนูเลิกกันค่ะ. แต่ยังรักแม่กับพ่อเหมือนเดิม เมื่อก่อนแม่หาเงินได้เยอะแต่แม่ไม่เคยตามใจค่ะอยากได้อะไรเก็บเองตลอดไม่เคยขออะไรแม่ แม่เคยซื้อทองให้แม่ก็เอาคืน ตอนนี้หาเงินเองมา5ปีได้แล้วค่ะ แม่จะคอยขอตลอด ต้องตามใช้หนี้ให้แม่ แม่ก็ขอตลอดพอไม่ให้แม่จะเอาเรื่องที่เลี้ยงเรามาอ้างบางครั้งให้จนหมดตัว จนตัวเองมีเหลือไม่กี่บาทแบบนี้แม่เห็นแก่ตัวไหมค่ะ คือหนูมห้ได้แต่อยากให้แบบตัวเองไม่ต้องเดือดร้อนแม่เป็นแบบนี้มา3ปีแล้วค่ะรู้สึกว่าไม่มีแม่หนูอยู่ได้ค่ะใครจะบอกว่าอกตัญญูก็ได้ค่ะแต่วันนี้มันคือที่สุดของหนูแล้ว😢
เวลาคนที่เรารักมากทำให้เราเจ็บปวดความเจ็บปวดจะคูณเข้าไปมหาศาลและฝังลึกมาก แต่การแก้ปัญหาที่ดีที่สุด ไม่ใช่การเรียกร้องให้ใครทำอะไรอย่างใจเรา แต่คือการรู้จักการเอาตัวรอดจากปัญหา ปรับที่เรา ความกตัญญูยังคงเป็นสิ่งที่ดีงาม แต่ให้ปรับตามสภาพของใจเรา ตอนนี้รับไม่ไหวทิ้งมันไว้แล้วมาดูแลใจตัวเองก่อน ตอนที่กำลังใจเข้มแข็งก็ค่อยๆปล่อยวางความคิดที่ว่าใครควรต้องทำอะไร ให้มองว่าคนทุกคนแม้แต่ตัวเราเองก็มีสิทธิทำผิดพลาดได้ แม้ว่าจะเป็นสิ่งที่ไม่สมควรทำก็ตาม มันไม่ง่ายมันใช้เวลาหรือมันอาจทำไม่ได้เลย แต่ภายใต้เงื่อนไขใดๆ สิ่งมีชีวิตล้วนมีวิธีการเติบโตตามวิถีของตัวเอง
ชอบที่เปรียบเทียบ พ่อ แม่ : ลูก = เจ้าหนี้ : ลูกหนี้อะ
โคตรใช่ ถ้าไม่พร้อมจะให้เกิดมาทำไม
เป็นลูกหนี้ตั้งแต่อยู่ในท้องด้วยซ้ำ
หาเงิน ก็ใช้หนี้ๆๆๆ มันจะมีความสุขยังไง
บาดใจสุดๆ
คือผมไม่เข้าใจตรงที่เรามีเงินเก็บอยากเก็บไว้ เเต่พอเเม่รู้ก็จะบอกว่าเงินเเม่เหลือเเค่นี้ขอเท่านี้ พอเราบอกอยากเก็บไว้เเม่ก็ตะด่าทันที ไม่ก็อ้างถึงคนอื่นมาด่าเรา เราอายุเเค่16พอเรามีเงินเก็บก็จะเอาเเต่ให้เราจ่ายค่านู้นนี่ตลอด ทุกวันนี้อยู่บ้านมีพ่อคนเดียวนี่เเหละที่คุยรู้เรื่อง เพราะพอคุยกับเเม่ก็เรื่องเงินไม่ก็มีด่า ทั้งๆที่การหาเงินส่วนใหญ่มาจากพ่อ เเต่เเม่ที่เป็นใช้เงินกลับทำเหมือนเหนื่อยกว่าพ่ออีก
ใครบอกว่าพ่อแม่รักลูกเท่ากัน อยากลองให้มาแลกชีวิตกันดู ทำทุกอย่างเสียสละทุกอย่าง ยอมทุกอย่าง เขายังไม่เห็นหัวเราเลย เหมือนเราเป็นแค่คนรับใช้ในบ้าน มาอาศัยบ้านเขาอยู่ เฮ้อชีวิตวัยรุ่นคืออะไร เพื่อนคืออะไร เวลาส่วนตัวคืออะไร ผมไม่เคยรู้จัก กลายเป็นซึมเศร้าโดยที่บอกใครก็ไม่ได้ เพราะบอกไปก็จะโดนด่า มากกว่าให้กำลังใจ อยากตายนะ อยากหายไปจากจุดไปนี้ เหมือนโลกมันไม่ได้มีที่ว่างพอให้เรา เราเกิดมาผิดที่เอง 😔
เทอเจอเหมือนเราเลย
สู้ๆค่ะ ❤
2:17 ใช่ค่ะการแก้ไขปัญหาและการรักษาความสัมพันธ์ที่ดีในครอบครัวไม่ควรอ้าง เจ้าหนี้ลูกหนี้
ทุกอย่างใช้ความรักและเข้าอกใจเห็นใจ รักษาความรู้สึกที่ดีต่อกัน ใช่ค่ะไม่ควรใช้ประเพณีเป็นคอนเซ็ปท์ กับสายใยครอบครัว เฉกเช่นกับจ้าหนี้และลูกหนี้
3:25 กลับกลายเป็นลูกทุกข์เสียเอง
ไม่ต้องเว้นตอนครับถ้าจะแท็กนาที เช้น 15:56
ใช่ค่ะ
ชอบมากครับ ผมโชคดีที่เกิดมามีพ่อแม่ดีไม่ทำร้ายร่างกาย
ส่วนช่องนี้กล้าเปิดประเด็นที่สังคมไทยไม่กล้าพูด คิดออกมา ถือว่าเป็นการเปลี่ยนแปลงที่ดีครับ
ดีมาก็ดีตอบ รักลูกคนไหนก็ให้คนนั้นดูแลสิ มึงยังไม่ดีกับกูเลยทำไมกูต้องดีกับมึงเพียงเพราะกูเกิดมาจากความเสี้ยนของมึง
ทุกคนสามารถเป็นพ่อแม่ได้ แต่ไม่ใช่ทุกคนที่จะเป็นพ่อแม่ที่ดีได้
ต่างจากผมเลย
ครอบครัวผมนี้ พ่อแม่ ไม่เคยบังคับเรื่องความชอบเลย
จะทำไรก็ทำ แต่อันไหนผิดคือดุและเตือน เอาตัวรอดในทางดีเป็นพอ
เลี้ยงผมมาเหมือนเพื่อนคนนึง
ให้อยู่แล้ว คุยแล้วสนุก
บางทีผมก็ชอบดุใส่พ่อแม่ “ทำไมไม่อาบน้ำ ห้าทุ่มแล้ว , ของวางเละเต็มบ้านอะไรเยอะแยะ”
#ครอบครัวเราไม่เหมือนกัน
แว้วววววว
"แม่อุ้มท้องมาตั้ง9เดือนนะ" บัดซบ แล้วให้เกิดมาทำไมล่ะ
ใช่เลยครับ555
เกิดมาเพื่อให้เลี้ยงดูตอนแก่ค่ะ คิดแบบนี้กันเกือบทุกคน
เขาอาจแค่อยากให้เห็นใจบ้างก็ได้มั้ง หมายถึงบางกรณี
@@hathaip1271
พ่อแม่ที่เลี้ยงลูกด้วยความรัก
จะคิดอย่างเดียวคือเลี้ยงลูก
ให้มีอนาคตที่ดี...
ส่วนจะมาเลี้ยงพ่อแม่หรือไม่
ก็แล้วแต่บุญวาสนา..
แสดงว่าคุณไม่ได้รับความรัก
จากพ่อแม่..
คุณจึงไม่เข้าใจถึงความรัก
ของแม่ที่มีต่อลูกนั้นยิ่งใหญ่
แค่ไหน..
@@Alice-lh4qx ใช่เลยค่ะ ขอบคุณที่คุณเข้าใจเรา ว่าเราไม่ได้รับความรักจริงๆค่ะ ล่าสุด พ่อเรามีเมียน้อย แล้วเราให้เค้าเลือก เค้าเลือกเมียน้อยค่ะ ไม่เลือกเรา อันนี้แค่ล่าสุดนะคะ ก่อนหน้านี้ไม่เล่าดีกว่า มันยาว แต่ยังไงก็ขอบคุณอีกครั้งนะคะ ที่เข้าใจเรา ว่าเราเจออะไรมา
ทุกวันนี้ยอมรับว่าเกียดพ่อ แต่รักแม่ แม่คือนางฟ้าคือลมหายใจ แต่พ่อคือคนที่ไม่รับฟังอะไรเลย แม่ให้เราเรียนตรงข้ามพ่อด่าแม่ที่ให้เราเรียนต่อ สุดท้ายปัณหาเริ่มทับทมจนแม่เลิกกับพ่อไป เกียดที่สุด
มีอยู่จริง บางครอบครัว "ยิ่งกตัญญูยิ่งตกต่ำ"
เค้าชอบบอกว่าเราแบบ..แกน่ะไม่เคยเหนื่อยเลยเค้าใจชั้นบ้าง
คือหนูอ่ะ แค่ 11 ขวบ ถึงหนูจะยังเป็นเด็กแต่หนูก็มีเรื่องเครียดเรื่องเหนื่อยนะ
สิ่งที่หนูจำฝังใจเลย พ. คือ พ่อ ม. คือ แม่ ร. คือ เรา พ.2 คือ พี่ชาย
เรานั่งเรียนออนไลน์อยู่จากนั้นหนูก็ไปเข้าห้องน้ำ(อึ)เพราะว่าครูยังไม่มา
หนูเอาโทศัพท์ไปในห้องน้ำด้วยเพราะว่าต้องเขียนรายงานด่วนส่งครู
แล้วมันค่อนข้างนานนะคะ (หนูโดนบังคับให้ใช้ไลน์แม่เรียนนะคะ)
แล้วครูมาแต่หนูไม่รู้หนูพึ่งเข้าไปประมาณ 2 นาทีเองค่ะยังทำธุระ ไม่เสร็จเลยด้วย
แล้ว พ. ก็มาเคาะประตูห้องน้ำแล้วพอหนูออกไปก็ด่าทอหนูว่าทำไมไม่ไปเรียน
พ. ไม่ฟังเหตุผลซักคำแล้วก็บอกว่า ติดนักใช่ไหมไอ้โทรศัพท์เนี่ย
แล้วก็ขว้าง ท.ร.ศ. หนูทิ้งไปเลย แล้วมันก็พัง พอหนูจะไปเก็มก็โนพ่อตีอีกแล้วไล่
ให้ไปเรียนออนไลน์ ม.ถามว่าเกิดอะไร ร.ก็ไม่ได้พูด และนั่งเรียนต่อทั้งน้ำตา
พอ ม.รู้ ก็ต่อว่าด่าทอหนูซ้ำ หนูก็พยายามกลั้นน้ำตาเพราะครูบอกให้เปิดกล้อง
พ.2 เดินมาแล้วก็หังเราะเยาะว่าโดนว่าอีกแล้วหรออีเด็กเปรต หนูก็เลยไม่ได้ใส่ใจ
และก็เรียนต่อ (นี่คือความจริงจะเชื่อหรือไม่เชื่อก็แล้วแต่ค่ะ) 😥😥💔🖤
ผมคนนึงเคยถูกแม่ทำลายชีวิตมาตลอด
จากผมดีๆ ก็บีบให้ผมเลวในที่สุด
เมื่อก่อนผมไม่สูบบุหรี่ ไม่เสพยา
ไม่เกเรแบบวัยรุ่นทั่วไป
ทำงานให้เงินแม่หมด
ไม่เคยเก็บไว้ใช้เอง
แถมกลับมาก็ช่วยแม่เลี้ยงน้อง
ผมไม่เคยเที่ยวเกเรแบบวัยรุ่นคนอื่นๆ
แต่สิ่งที่แม่ทำกับผม
คือด่าสาปแช่งผมประจำ
และทำร้ายร่างกาย
เอามีดปาใส่ผมตั้งหลายแผล
ใส่ร้ายผมให้ชาวบ้านเกลียดผม
ทำกับผมแบบนี้มาเป็นปีๆ
จนวันนึงผมหนีออกจากบ้าน
และประชดชีวิต
จากที่ผมเป็นคนดี ผมก็เปลี่ยนมาเลว
และทำเลวทุกอย่าง เพราะผมมองย้อนไปว่า
ตอนผมเป็นคนดี
ผมก็ไม่ได้อะไรดีๆตอบแทนมาเลย
แถมถูกคนเป็นแม่ทำร้าย
ปัจจุบันผมเลยกลายเป็นคนเลว
น่าจะเอาสิ่งที่เจอมา เป็นเเรงผลักดันว่าเราต้องได้ดี ไม่น่าประชดชีวิตนะคะ ถือว่าเป็นบทเรียน
สงสารน้องนะพี่ ถ้าไม่มีน้องพี่คงไม่ต้องติดใจอะไรเเล้ว
รักพ่อแม่ครับ เพราะพ่อแม่ดีครับ พ่อแม่ดีก็รักไปเหอะ ส่วนพ่อแม่ไม่ดีก็อยู่ที่คุณละ เพราะวันนึงคุณก็ต้องเป็นพ่อแม่คนแล้วมองย้อนกลับมา อนาคตอาจจะคิดคนละแบบก็ได้ ความคิดเปลี่ยนตามอายุเสมอ
ถ้าการใช้อารมณ์ฉุนเฉียว เฉยเมยต่อปัญหา คิดปัญหานี้เป็นปัญหาเล็กสำหรับลูกบางคนละก็ นั้นก็หมายความว่าจะไม่สนใจแก้ปัญหานี้เลย อย่างมีพี่อยู่คนหนึ่งเป็นเชี้ยไรไม่รู้แมร่งหัวเราะทั้งวัน เราอยู่ห้องมันก็แคบเสียงมันก็เข้าหูเราตลอดเวลาทำอะไรต่อมิอะไรมันลำบาก ผมคุยกับแม่แล้วยังไม่เข้าใจความต้องการโดยเฉพาะของผมเลย แล้วยังมีหน้าบอกว่าชีวิตที่แบบนี้ก้เป็นงี้แหละ ผมเพียงขอให้พี่เลิกหัวเราะตอนที่ผมจะเปิดยูทูปแล้วไม่ได้ใส่หูฟังไรงี้แหละ เพราะผมกำลังกินข้าวอยู่ แล้วพี่ห่านี้มันสั่งข้าวมากินด้วยมันก็เปิดคลิปเสียงดังแล้วก็หัวเราะตามแบบมัน นี้แหละครับที่ผมลำบากอ่ะ ขนาดใส่หูฟังยังแทบกลบเสียงแมร่งไม่อยู่ผมคุยกับแม่เรื่องนี้เหมือนจะไม่เข้าใจผมเลยหาว่าแต่ใจ ผมต้องการความเข้าใจตรงส่วนนี้ครับ แล้วเรื่องมันก็บานปลายจนแม่จะไล่ให้ไปอยู่กับคนอื่น ผมก็อยากไปแต่แมร่งทำไม่ได้โควิดกินเงินค่าขนส่งไม่มีผทำม่ได้เลยนี้แหละสาเหตุที่ผมต้องเปิดคลิปนี้
ขอบคุณที่ยังมีคนเข้าใจ
ตอนนี้พ่อเสียแม่อยากให้ไปอยู่ด้วยทั้งๆที่กลับไปไม่มีอะไรเลียงครอบครัว เรากำลังเริมมีการงานที่ดี ผมละกลุ้ม ภรรยาก็กดดัน ถ้าเราไม่มีอนาคต ต่อไปเราจะอยู่อย่างไร ผมคิดว่าถ้าแม่เข้าใจเรา เราจะเอามาอยูด้วยก็ไม่มา
คิดว่าไม่มีใครกล้าพูดเรื่องแบบนี้ เพราะกลัวบาปกรรม ใครไม่โดนกับตัวไม่รู้หรอก เราเคยรักแม่มากเท่าไร ตอนนี้ก็เกลียดมากเท่านั้น ยอมมาตลอด20กว่าปี ให้ทุกอย่างที่หามาได้ พอเราไม่ทำตามใจแม่ครั้งเดียว เล่าให้พี่ๆฟังพากันเกลียดเรา อยู่แบบนี้สบายใจดีมาก คิดถึงเมืองไทยแต่ไม่อยากกลับไปเหยียบบ้านเกิดอีก เกิดมาใช้กรรมกับครอบครัวเห็นแก่ตัว คนมีผัวฝรั่งจะต้องเสียสละทุกอย่างให้ครอบครัวเท่านั้น ความคิดคนเป็นแม่
ก็เคยโตมาแบบ ถูกเลี้ยงแบบเข้มงวด หรือแบบไข่ในหิน ตัดสินใจแทน ขีดเส้นทางให้ทุกอย่าง จนเราไม่ทันคน ไม่กล้าตัดสินใจ ไม่สามารถค้นพบตัวเองได้ เค้าก็เพิ่งรู้ตัวก็ตอนลูกทำงานแล้ว แล้วมาเล่าปัญหาที่ทำงานให้ฟัง แต่ก็พอมีสิ่งที่เค้าชดเชยให้ลูกได้ คือการส่งลูกเรียนต่างประเทศ ทำให้ได้รับผิดชอบตัวเอง และโตเป็นผู้ใหญ่ขึ้นเยอะค่ะ
ขอพื้นที่ระบายหน่อยนะครับ ตั้งแต่จำความได้มีแค่แม่เท่านั้นที่เลี้ยงดู และส่งเสียจนได้รับปริญญาใบแรกของชีวิต ในขณะที่คนที่บอกว่าตนเองเป็น พ่อ ผู้บังเกิดเกล้าเนี้ย ไม่เคยทำอะไรเลย ไม่ทำงาน ไม่รับผิดชอบอะไรในครอบครัว วันๆ เอาแต่ขู่กรรโชกขอเงินแม่เพื่อมาซื้อเหล้า หน้าใหญ่เลี้ยงคนนั้นคนนี้ โดยเป็นเงินที่แม่หามา ตอนเด็กไม่มีโอกาสได้ไปเล่นกับเพื่อนๆเลย ทำเหมือนเราเป็นทาสมากกว่าลูก ด่าทอ ทุบตี มีแต่คำพูดร้อยแปด อ้างบุญคุณ ส่งเราเรียนบ้างล่ะ ทั้งที่เราส่งตัวเองเรียน ยอมรับว่าขอแม่บ้างในวันที่ลำบากจริงๆ ชอบปรียบเทียบกับลูกคนอื่น สั่งสอนด้วยหมัด กำปั้น เพราะเขาทำเป็นแค่นี้ เพื่อนฝูงของเขาต่างทยอยเลิกคบ เพราะเขาไม่สามารถที่จะมีความคิดอะไรได้เลย บทสรุปคือการท้าตีท้าต่อย เวลาเขาเมา ดูไม่ใช่มนุษย์ (อยากจะถ่ายคลิปให้ดูจริงๆ) ผมอิจฉาพ่อคนอื่นนะที่เค้ามีต้นแบบที่ดี สร้างรากฐานให้ลูก ตลอดเวลา 20 กว่าปีไม่มีความสุขเลย อยากพาแม่หนีไปที่อื่นมาก สุดท้ายนี้มีคำที่อัดอั้นในใจมานาน "ผมเกลียดพ่อมาก"
เป็นเรื่องที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกจริงๆเรื่องเเบบนีั ขอบคุณสำหรับคลิปครับ
เข้าใจน้องบอกว่ากตัญญูมากไปก็ไม่ดี จะทำให้ชีวิตเราพัง ทำมาเกิบ20ปีถึงได้บทเรียน บ้านคนจีนแม่รักพี่ชาย ทุ่มเทให้หมดหามาคนเดียว ถึงเวลาตอนแยกบ้านกัน แม่จะให้ลูกสาวยกให้พี่ชายหมด เพราะเราเป็นผู้หญิงแต่งงานไปอยู่กับสามี ด้วยความคิดและคำพูดคุณแม่เราน้อยใจถึงทุกวันนี้ มีไร่กับบ้านถึงไม่ใหญ่สองอย่าง ก็ให้พี่ชายเลือกเอาพี่จะเอาไร่ บ้านของลูกสาว ให้แม่อยู่กับลูกสาวแม่ไม่ได้ต้องมีลูกชาย ลำบาลใจมากๆ หลังๆพี่ไปสร้างบ้านใหม่ น้องสาวเป็นคนออกเงินเพื่อให้แม่ได้อยู่กับพี่ชาย เงินนั้นเป็นหนี้สินนะคะไม่ใช่มีอยากช่วยพี่ชายมีบ้านให้มีไปอยู่ พ่อไปอยู่แล้วก็ทะเลาะกันอีก จะกลับมาเอาบ้านให้พี่ชาย ไม่ชอบบ้านใหม่ ความหมายแม่ให้สองอย่างเลยท่าพี่ชายเธอไม่เอาจะให้หลานชาย ลูกสาวก็ไม่ยอมให้แม่อยู่แบบบ้านลูกสาวได้ไม่ให้ใครทั้งนั้น พี่ชายหลานไม่อย่าได้บ้านค่ะ คุณแม่คิดแทนคนเดียว พี่น้องมองหน้าไม่ติด แม่ก็ไปพูดว่าฉันไม่ให้เขาอยู่บ้านหลันนี้กับชาวบ้าน สวนฉันก็ยิ่งได้ยินยิ่งน้อยใจ น้อยใจตั้ง20กว่าปีแต่ออกมาทำงานเงินไม่เยอะ ก็ส่งให้แม่ใช้ทุกเดือน ไม่สบายป่วยก็เป็นคนรักษาให้หลายแสนออกคนเดียวเป็นหนี้เป็นสิน สุดท้ายแม่ลำเอียงใจแบบนี้ให้ลูก......ตอนนี้ก็ประกาศขายบ้านอยู่ค่ะเพื่อเอาไปใช้หนี้
ขออภัยเรื่องยาวไปชอบรายการแบบนี้ค่ะ
จำความได้ตอนเด็ก พ่อผมจะคอยทำลายความสุข
ของผมทถกอย่าง คือเห็นผมมีความสุขไม่ได้เลย คืออาการของคนอิจฉาลูกของพ่อผม แถมเห็นแก่ตัว อยู่เพื่อตัวเองคนเดียวไม่นึกถึงครอบครัวเลย สร้างแต่ปัญหา ชอบเอาเรื่องคนในครอบครัวไปนินทราใส่ร้าย
บอกเลยว่าตอนนี้ผมเรียก "ไอ้ "แทนคำว่าพ่อ หมดความนับถือจริงๆ อยากบอกไอพวกคนที่โลกสวยที่หาว่าผมไม่ดีก็แล้วแต่..
#ไม่เจอกับตัวเองอธิบายไปก็ไม่เข้าใจอยู่ดี
ผมไม่ให้ราคาพ่อแม่ เพราะจิตสำนึกเขาต่ำเกิน
พ่อเเม่ ก็คน ไม่ได้หมายความว่า จะต้องเป็นคนดี
@@twtw6286
ใช่ค่ะ..พ่อแม่ไม่จำเป็นต้องเป็น
คนดีสำหรับคนอื่น..
แต่..กับลูกไม่ได้ค่ะ..
เมื่อได้เป็นพ่อแม่คนแล้ว
ถือว่ามีสถานะที่สูงส่งกว่า
สถานะทั่วไป..
ต้องมีจิตวิญญาณของความ
เป็นพ่อแม่ที่ดี..
ลูกต้องสำคัญที่สุด..
แต่ถ้าเป็นพ่อแม่ที่เห็นแก่ตัว
ไม่รักลูก..ไม่รับผิดชอบ..
แบบนี้ถือว่าจิตสำนึกต่ำกว่าสัตว์
เดียรฉานนะคะ..
หือ จากก้นบึ้งของหัวใจเลยแบบนี้
คนเหมือนกันถ้าเขาทำให้เกลียดเราก็เกลียดได้เหมือนกัน
@@kennochamai5584 👍
ทำไมคลิปดีๆแบบนี้ มีวิวน้อยจัง ?
คิดเหมือนกันเลยค่ะ
ขอบคุณมาก นี่คือสิ่งที่ครอบครัวคนไทยทั่วไป ควร focus หรือ เปลี่ยนแปลง บางครั้งคำสอนคนโบราณ ก็ไม่ใช่ถูก ทุกอย่าง // ถ้าเรามาถูกทาง เราจะลด ปัญหา mental health ได้มากขึ้น
กตัญญูจนเจ็บปวดฟังเเล้วจุก แต่มันคือความจริงครับ เขาคาดหวังกับผมมากๆ เพราะเขาหวังดีกับเราเเล้วอยากให้เราได้ดิบได้ดี สุดท้ายความหวังดีของเขาก็กลับมาทำร้ายเรา เพราะมันทำให้เราไม่มีความสุขในชีวิตเลย:(
พ่อแม่ ทำร้ายร่างกายและจิตใจลูก นี่หรอสิ่งที่เรียกว่า พ่อแม่คือพระในบ้าน
ขนาดโควิดระบาด พ่อก็ยังไม่เลิกบ้ากามกับเรา มองอวัยวะเพศ ทำตาเยิ้ม แม่เข้าข้างพ่อ
ไอ้เราก็ระวัง ตั้งแต่จับได้ว่ามันแอบดูอาบน้ำ แล้วตอนนี้ปัญหาชีวิตทุกอย่าง ก็ต่องอยู่บ้านเดียวกัน ระวังทุกวัน มันบ้ากามลูบคลำ แอบมองตลอด พอเวลาเผลอๆ ไม่ทันระวัง มันมองจนได้ ยอมรับนะ เกลียดมันมาก ปัจจุบัน มัน 73 แล้ว มันยังไม่เลิก แม่ก็67 บอกพ่อไม่ทำ
เห่อ เกลียดสุดหัวใจเลย
อยากให้มันตาย มัยก็ไม่ตายกันสักที อย่าหาว่าบาปเลยนะ มันทำซ้ำซาก ไม่ยอมรับ แถมใส่ร้ายกลับอีก
เค้าเข้าใจตัวเองนะคะ ฮึบๆ สักวันมันต้องหายไป
ไม่บาปหรอกครับ คนเป็นพ่อแม่ก็ไม่ใช่ว่าจะทำอะไรก็ได้ ลูกไม่ใช่ทาส แล้วที่คุณเกลียดพ่อแม่ในสิ่งที่พ่อแม่กระทำกับคุณมันก็โคตรจะ common sense สู้ๆครับ สิ่งที่คุณเจอมันเจ็บปวดจริงๆ
พ่อแท้ๆไหมค่ะ ถ้าแท้ งงเลย
อยู่ดีๆเราก็ตั้งคำถามกับตัวเอง ขอระบายนะคะ เราเปนลูกคนเดียว เราถูกพ่อแม่เลี้ยงมาแบบในกรอบ เหมือนห้ามตัดสินใจเอง พ่อแม่เปนคนบงการความคิด จนทุกวันนี้มันทำให่เรากลายเปนคนไม่มีความมั่นใจ ตั้งแต่เด็กเลย จะให้เราแต่งตัวแบบนี้ ห้ามไปนั่น ห้ามคบเพื่อน เราก็เป็นลูกที่เชื่อฟังมาตลอด แต่เราไม่ได้มีความสุขเลย เพราะพ่อแม่ทะเลาะกัน เราก็เปนเด็กที่เรียนดี พอจบทำงานก็ให้เงินพ่อแม่ พอวันหนึ่ง เรามีเงิน เราก็อยากจะซื้อรถเปนของตัวเอง เพราะพีอแม่ไม่เคยให้เลย พอวันหนึ่งเรามีคนรัก พ่อแม่ไม่ชอบใจ เพราะว่า คนที่เราเลือกไม่ใช่แบบที่เขาคิดไว้ นับจากนั้น ชีวิตเราก็เริ่มเปลี่ยน พ่อแม่เริ่มจะพูดว่า เราไม่ได้ดังใจ พูดว่า เราให้เงินน้อย ไม่คุ้มกับที่ส่งเรียนมา ทุกวันนี้เราก็ต้องผ่อนรถให้ เขาก็ยังไม่เคยภูมิใจ เอาตังให้ค่าบ้าน ก็ชอบเอาลูกชาวบ้านมาพูด ว่า เขาสบาย ให้เงินพ่อแม่เดือนเจ็ดพัน พอเรามีลูก เราก็ต้องมีครอบครัวของตัวเอง พาอแม่ไม่เคยคิดดีใจ ห่วงแค่ว่าจะไม่มีคนผ่อนรถ จะไม่ได้ขับรถ ตอนที่ออกรถ ก็สาปแข็งเรา เพราะกลัวว่าจะไม่ได้ ตอนนี้เราเลยรู้สึกว่า สรุปแล้ว ความกตัญญูคืออะไร คือการตอบแทนด้วยเงินมากเหรอ แล้วเวลาเรามีความทุก พ่อแม่ก็ไม่เคยจะรับฟัง แถมยังมีทวงเราด้วย ว่าที่เรามีรถใช้เพราะเขา เหมือนว่า เราไม่ได้มีอะไรของตัวเอง ที่เจ็บสุด เอาเราไปพูดให้ชาวบ้านฟัง ว่าไม่ได้ช่วยพ่อแม่ ให้คนอื่นมาส่งสาร บางทีพูดอวด คนนั้นคนนี้เอาข้าวมาให้ เราก็คิด เฮ้ย เราไม่ใช่จะไม่มีกิน ทำไมต้องให้เขามาดูดถูก พอเรากลับบ้านแทนที่จะดีใจ เราก็มาอยู่กับคนรอบครัวตัวเอง โทรมาเดือดร้อน กลัวว่าเราจะไม่ผ่อนรถ แล้วเราลำบาก เคยไม่มีเงินใช้แม้แต่บาทเดียว เพราะแครพ่อแม่ แต่พ่อแม่ไม่เคยสงสารเรามั้ง เดียวนี้ เราเลยคิดว่า ขอทำเท่าที่ทำไหวพอ เขาจะอวดลูกคนอื่น ก็จะพูดว่า ให้เขามาผ่อนรถให้เลย ที่ทำมา ตั้งใจเรัยน คือไม่ภูมิใจ เขาจะภูมิใจต่อเมื่อเราได้สามีรวยๆ ส่ฃเงินให้ใช้เยอะๆ แค่รู้สึก เหมือนตัวคนเดียว มีพ่อแม่ก็ไม่ได้เข้าใจ มีแต่จะกดดัน เรื่องเงิน
ทำไมผมกลับคิดว่า เงื่อนไขกตัญญูนี้เป็นสิ่งเล็กน้อยมาก เค้าด่าเค้าว่า กลับเป็นเรื่องสนุก เพราะได้เห็นสภาวะธรรมของจิตที่ต่อต้าน เป็นโทสะผุดตลอด เพราะที่เลี่ยงไม่ได้เพราะเค้าคือพ่อแม่ให้กำเนิด พอเข้าใจจุดนี้แล้ว กลายเป็นว่าเข้าใจตัวเอง และพ่อแม่มากขึ้น และมีความสุขมากกว่าเดิมอีก กรรมทุกข์ระหว่างเราหมดแล้ว เพราะเราเข้าใจจิตแล้วว่าไม่ใช่เรา ที่เหลือคือกำไรชีวิตล้วนๆ มีความสุขมากครับ รวมทั้งพ่อแม่ก็ได้พลังแห่งความเข้าใจจิตของเราด้วย เค้าซึมซับความสุขนี้จากเราเค้าก็มีความสุขเพิ่มขึ้น ต้องขอบคุณพระพุทธเจ้าแบบที่สุด ที่สอนวิชานี้ที่ไม่มีศาสนาอื่นสอน ^_^
คือปัญหาส่วนใหญ่คือคุยกันไม่รู้เรื่อง ไม่ใช่ความคิดเห็นต่างกัน แต่เป็นการสื่อสารการเข้าใจคำพูดของอีกฝ่าย ปัญหานี้ไม่ได้มีแต่ในครอบครัว ทุกคนที่คุยกันมีโอกาสจะไม่เข้าใจกันแค่จากคำพูดจากน้ำเสียง ควรจะหัดเป็นคนที่ไม่ใส่ใจคำพูดคนอื่น ใส่ใจเฉพาะที่ต้องใส่ใจก็พอ เมื่อไหร่จะคิดกันได้นะ หลายครั้งนั่งฟังคนคุยกันแล้วทะเลาะกัน เราก็นั่งฟังอยู่ก็ไม่เห็นว่าจะมีเรื่องอะไรต้องทะเลาะกัน จะปัญหาครอบครัว สถาบันการเรียน สังคม คนตีกันฆ่ากัน มันมาจากแต่การสื่อสารการรับสารการเข้าใจสารที่ผิดพลาดเท่านั้น น่าจะมีคนมาแก้ปัญหาตรงนี้อะไรก็ได้ แล้วสังคมไทยจะไม่มีปัญหาพวกนี้อีกเลย
ทุกวันนี้ เราอยู่กันคนละบ้าน พ่อหลัง แม่หลัง เราหลัง อยู่ด้วยกันไม่ได้ พอถึงเวลาวันพ่อ วันแม่ เราทำใจไม่ได้ที่จะถือดอกไม้ไปกราบ เราไม่ได้กราบมาหลายปีมากๆแล้วตั้งแต่เขาทำร้่ายจิตใจเรา มีก็เหมือนไม่มี เพราะเขาไม่ได้เลี้ยงเราด้วยความรัก แต่เลี้ยงด้วยความริษยา แต่ก่อนตอนเรียนจบใหม่ๆนี่เครียดมาก เครียดมาตั้งมัธยมแล้ว จนตอนนี้ 42 ปัญหาก้อยังไม่ได้รับการแก้ไข แต่ทุกอย่างมันชาชินไปหมดแล้ว ต้องอดทน คงแก้ไขไม่ได้ ถือซะว่าชาติหน้าคงไม่เกิดร่วมกันอีก
เราเองเหมือนเติบโตมาท่ามกลางความเกลียดชังเหมือนพ่อกับแม่ไม่ลงรอยกันตลอด เหมือนสงครามจิตวิทยากันตลอดเวลา แล้วเราก็มีแม่ที่จิตไม่ปกติ เหมือนชอบทำร้ายเราตั้งแต่เราเด็กๆ เราไม่ได้พูดด่าก็มาบังคับให้เรายอมรับโดยการบีบปากจะเอาแก้วน้ำยัดปากเรา พร้อมกับตะโกนใส่หน้าเราว่ามึงพูดด่ากูหรอมึงพูดกูได้ยิน และยังเคยเอามีดมาจ่อท้องเราเพราะโมโหอะไรไม่รู้ น้องสาวเราก็เห็นว่าแม่ทำกับเรา นี่แค่ที่พีคๆนะมันมีอีกหลายอย่างทั้งคำพูดอะไรที่คอยทิ่มแทงเหมือนยาพิษที่ทำร้ายเราทุกวัน
ทำให้พอโตมาเราไม่ถูกกับแม่เลย เราจะแรงกลับทุกครั้งไม่ยอมให้ถ้าเราไม่ผิดจริง เราจะอารมณ์แรงด้วยถ้าโกรธแล้วแม่ก็จะว่าเรานิสัยไม่ดีสันดานเสียบ้างล่ะ ไม้แก่ดัดยากบ้างล่ะ โดยไม่มองสิ่งที่ตัวเองทำกับเราไว้ตั้งแต่เราเด็กๆว่าเป็นยังไง ด่าเรามันก็สะท้อนตัวเขาเองทั้งนั้น บอกแต่มึงจะดีไม่ดีก็อยู่ที่ตัวมึงเอง แล้วกูต้องดีแค่ไหนวะเป็นคนอื่นเสียคนติดยาไปแล้วมั้งมีแม่บ้าๆแบบนี้
ล่าสุดมาสอนให้เราหัดมองโลกแง่บวกบ้างสิ โคตรจะย้อนแยง กูโตมากับความคิดลบๆพ่นแต่คำพูดมีพิษใส่กูแต่มาบอกให้กูคิดบวกกับเรื่องที่ตัวเองทำไม่เข้าท่าเช่นการให้ญาติยืมเงินเยอะๆ หาว่าเราอคติกับญาติพี่น้องจนอารมณ์ร้าย กูต้องร้ายสิเพราะมาผลาญเงินจากการที่พ่อตายแล้วได้เงินก้อนโตมาอีญาติก็มารุมตอมเหมือนตอมขี้
ถ้าเห็นญาติมันดีขนาดนั้นมามีครอบครัวทำไมวะ คำพูดคนในครอบครัวไม่เคยมีผลแต่อีญาติพี่น้องพูดไรเชื่อหมด
ทุกวันนี้ดีใจกับพ่อที่หมดเวรหมดกรรมกับเมียแบบนี้ได้ พ่อไปสบายแล้วเหลือแต่เราที่ต้องอยู่รับกรรมต่อไป
ปล. เราคิดว่าไม่มีแม่คนไหนทำร้ายจิตใจลูกผัวได้เท่ากับแม่เราอีกแล้ว บันทึกของพ่อในไดอารี่พ่อยังเขียนว่า “เราจะตายไวก็เพราะเมียเรานี่แหละ” ดูรู้เลยว่าพ่อเขียนด้วยความคับแค้นในใจเพราะลายมือเริ่มยึกยือและมีคราบรอยน้ำตาเปื้อนกระดาษ สงสารพ่อมากเลย😢ที่ต้องมาเจอเมียแบบนี้นะ
ถูกเหยียบย่ำความฝัน และ อยากเป็นแต่ก็ไม่ได้เป็น
คนไทยชอบใช้ความรุนแรงในการสั่งสอนมันได้อะไรขึ้นมีแต่ปัญหาทางสังคมเกิดขึ้นมากมาย แต่ผมกลายเป็นที่ถูกว่าเป็นนักเรียนเลวไปแล้วทั้นทียังไม่ได้ด่าและเถียงอะไรเลย
เป็นคลิปที่ดีมากครับ
ครอบครัวที่เหมือนเราอยู่คนเดียว
ผิดหรอที่อยากให้พ่อแม่สนใจเราบ้าง
ถ้าเราตายในห้องจะมีใครมาดูไหม
ปล่อย มัน ไปมัน เรียกร้องความสนใจ
มันใช้กับสัตว์ไม่ใช่หรอ ทำไรผิดสักอย่างแม่งอย่างกะรื้อประวัติ
อย่างกะติดคุกในบ้านตัวเอง
ลูกคนนี้ตายคงฉลองกันใหญ่
เราแค่ถาระ เป้นแบบเด้กคนอื่นไม่ได้
เห้น ครอบครัวอื่นเขาพุดดีกันจัง
.......
พยายามเข้านะ!เราก็เจอมาคล้ายๆกัน
และเราก็ทำร้ายร่างกายตัวเอง แต่ตอนนี้เลิกแล้ว เราอยากให้เธอให้ความสำคัญกับตัวเอง ให้กำลังใจตัวเองบ้างเวลาเจอเรื่องร้ายๆ สู้ๆนะ!
@@angee4999 ขอบคุณนะ
คำจำกัดความของคำว่า "กตัญญู" ในบ้านเมืองเรา คือการหาเงินเลี้ยงดูบุพการี และอาจจะพ่วงท้ายด้วย โน่น นี่ นั่น ถ้าเจอบุพการีที่ดีก็จะสอนเรา ให้รู้จักเก็บออมเพื่ออนาคต แต่ถ้าเจอแบบตรงกันข้าม ก็จะตักตวง ทวงเอาอยู่ตลอดเวลาโดยไม่สนใจว่าจะได้เงินนั้นมายังไง ลำบากแค่ไหน อย่างไม่รู้จักจบสิ้น ดีใจที่ได้ยินหัวข้อนี้ในอีกแง่มุมหนึ่งของลูกๆที่ถูกกระทำจากคำว่า กตัญญู
มันตรงมากเราเหนื่อยแทบคลานโดนที่ทำงานแกล้งสารพัด เอาเงินให้หมื่น1และสร้างบ้าน ข้าวของเงินทอง ตามใช้หนี้ แม่เอาเราไปประจานว่าไม่เคยได้เงินจากเรา เข่าทรุดเลย จุกจนแทบพูดไม่ออก ได้แต่อดทน มากกว่าสิบปี
@@mayurakaewchin3034 ความดีบางทีเค้าก็เห็นว่ามันเป็นหน้าที่ของเราที่"ต้อง"ตอบแทน โดยที่ไม่มีความรู้สึกขอบคุณเรา เหมือนที่เราบอกตัวเองเสมอว่า "ขอบคุณเค้าที่ให้ชีวิตเราได้เกิดมา" เพราะฉะนั้นสิ่งที่เราควรจะทำตอนนี้คือเปลี่ยนตัวเองและและการกระทำ คือเอาความสุขและอยู่ให้ได้ให้กับตัวเองและครอบครัวที่มีอยู่(สามี ภรรยา ลูก) ในส่วนครอบครัวเดิม(พ่อ แม่ พี่ น้อง) หากอยากรับผิดชอบ หรือช่วยเหลือ ก็ให้เท่าที่อยากจะให้ แล้วไม่ต้องรับฟังอีกว่าพอ หน่อไม้ เพราะคำตอบที่ได้คือไม่พอ ..ใจ. สุภาษิต เตี้ยอุ้มคล่อมยังใช้ได้ดี ไม่เชื่อลองทำดู
@@takikimtakimoto57 เราไม่มีครอบครัวค่ะตัวคนเดียว สงสารคนที่เข้ามาในชีวิต เลยเลือกปฎิเสธิ อยากหันหน้าเข้าหาธรรมมะ แบบ100%พอจะแนะนำได้ไหมค่ะ ควรไปที่ไหนดี
@@mayurakaewchin3034 หากไม่ต้องการมีคู่ ก็หาแค่เพื่อน ที่พอจะคบได้ อาจไม่ต้องถึงกัลยณมิตร คบกันแบบจริงใจ แต่ไม่ต้องจริงจัง ไว้คุยกัน หรือเปิดตัวเข้าหาเพื่อนทุกกลุ่ม โดยเป็นผู้ฟังที่ดีก็พอ ฟังแล้วก็เอากลับมาพิจารณาเองว่า ใช่ ไม่ใช่ ถูก ไม่ถูก น่าจะใช้ชีวิตแบบปัจจุบันนี้แหละ แต่อาจเพิ่มเติมคือศึกษาและปฏิบัติธรรมอยู่กับบ้านจะดีกว่า การทำสมาธิก็ดีนะ แต่ดีที่สุดก่อนนอนสวดมนต์ในบทสวดแบบที่คุณพอใจสัก2-3นาทีก็ได้ แะ่จบลงด้วยการแผ่เมตตาให้แก่ตนเองและสัตว์ ลองดูสักสามเดือน ความรู้สึกของคุณจะค่อยๆเปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้น
ขอบคุณมากขอบคุณมากๆ เราป็นคนนึงที่กลัวการแต่งงาน กลัวการเป็นแม่เพราะเราไม่ชอบที่แม่เราเป็นแบบนี้ กลัวเป็นแบบเดียวกันแล้วทำให้ลุกเจ็บปวด
ทุกข์จริงค่ะต้องมานั่ง ยืดหลัก ความกตัญญู แล้วพอด่าก็บอกว่าเป็นห่วง ด่าไม่สนใจถึงความคิดลูกเล็ก เอาคำว่า รักวัวให้ผูก รักลูกให้ตี ไปเก็บเถอะมันดู บ้าบอมาก อยากให้เขาเข้าใจด่าได้แต่อย่าด่าจนเกินไปแบบทำร้ายความรู้สึกคนอ่ะ
คำว่าเป็นห่วงคือการพูดให้เข้าใจไม่ใช่ด่าให้รู้สึกแย่ เด็กมันมีหัวใจ มีสมองด่าอะไรก็คิดด้วย แล้วถ้าบอกว่าติเตือนบางทีรุ้สึกมันไม่ใช่ อ่ะ เด็กต้องการพื้นที่ในการพูด ไม่ใช่เขาจะประชด เขาจะพูดในสิ่งที่เขาต้องการ รู้ว่าไม่อยากตามใจ แต่ขอให้ได้พูด โอเค๊! :)#อย่าดราม่าในเม้นน่ะคะ
ไม่ชอบครอบครัว ไม่ชอบญาติบางคนแม่งชอบนินทาฉิปหาย เราเคยแคร์เค้าทุกอย่างและทำดีทุกอย่างดูสิผลสุดท้ายเป็นไง 5555 พอแล้วพอ ไม่แคร์สิ่งที่ไม่จำเป็นต่อชีวิตเรา สำหรับบางคนน่ะ#ครอบครัวไม่ใช่เซฟโซฟจริงๆน่ะ
รวมถึงเราด้วย 🤕🤕
สู้ไปด้วยกันนะคะคนเก่ง🥰😊NoสนNoแคร์แล้วค่ะ
เก่งมาก✌🏻
ตั้งแต่เด็กโดนตลอด เราถูกเลี้ยงโดยยายตา ลุง เราเกลียดที่เราเกิดมาด้วยซ้ำ โดนทำร้ายตลอด ร้ายสุดคงลุงบีบคอ แล้วต่อยตอนเราอยู่ประมาณม.1 เรามองเขาเป็นสีดำหมดแล้ว ยันเขาตายเราก็ไม่อโหสิกรรมเพราะเขาทำให้เรากลายเป็นคนมองโลกแง่ลบ ต้องไปหาหมอจิตเวชทุกเดือน เพราะเป็นโรควิตกกังวลกับเครียดทำร้ายตัวเองบ่อยมาก จนตอนนี้อายุ20แล้ว เราไม่กลับไปเจอเขาเลย ครอบครัวทำร้ายฉันของจริง กตัญญูไม่จำเป็นต้องทำกับคนที่เหี้ยกับเรา เราต้องกลายเป็นคนที่โดนคนอื่นมองว่าเราสร้างโรคนี้ขึ้นมาเอง
คล้ายๆกันเลย ไม่มีที่พึ่งเยาตัดเราออหจากคนที่เราจะพึ่งได้ แล้วกรอกหัวเาาตลอดรั้งแน่อายุสี่ขวบว่าเขาจะตายวันตายพรุ่งเราต้องดธแลน้องลูกเขา เราเป็นีนเครียดและจริงจังมากเพราโดนเลี้ยงมาแบบโดนด่าโดนตีทำอะไรก้อผิด คนอื่นเห็นสภาพเราเขาไม่คิดว่าเราจะรอดมามีชีวิตที่เลี้ยงดธตัวเองได้ แต่เราไม่เคยมีความสุขกับชีวิตแบบนี้
ไอตอนเด็กๆขาดพ่อ แม่ก็ไปทำงานต.จ.ว. อยุ่กะตากะยาย โดนตีกรอบจนจบป.6 เราตัดสินใจบวชเรียนออกมาเรียนจนจบม.3 ทำงานอยุ่คนเดียว มีเงินก็ส่ง ไม่มีก็ไม่เคยขอ อยุ่แบบนี้มาจน30 ตัวไอโชคดีที่แม่ ที่ตายาย ไม่เคยเรียกร้อง ไม่เคยใช้คำว่า กตัญญู มาพูดกดดัน ส่วนน้องๆใครที่โชคไม่ดี พี่ขอให้เราอดทนนะ ต่อให้เราไม่เหลือใคร เราก็ต้องอยุ่ให้ได้ เผชิญกับโลกด้วยสติด้วยสมองสองมือของเรา ไม่ต้องเป็นคนดีมากมาย แต่ก็ไม่ต้องชั่วร้ายอะไรเยอะแยะ เทาๆ ประคับประคองชีวิตเรา ให้ความรักต่อคนที่รักเรา ส่วนหนึ่งที่พี่อยุ่รอดมาได้คงเพราะมิตรภาพจากเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ สมัยที่ทำงานโรงงานนี้ล่ะ ที่พอเป็นพลังรอยยิ้มให้ก้าวต่อไปในชีวิตได้ เพราะก็มีหลายๆครั้งเหมือนกันที่คิดจะตายให้รู้แล้วรู้รอดไป แต่พอมีเค้าเหล่านั้นพี่เลยยืนหยัดผ่านมันมาได้ ความรักบางครั้งมันก็ไม่จำเป็นต้องได้จากคนอื่นก่อนเสมอนะ แค่เราต้องรู้จักให้คนอื่นก่อนด้วยสติ เป็นกำลังใจให้นะ หวังว่าเรื่องของพี่จะพอมีประโยชน์บ้าง
ผมโดนพ่อแม่ผมด่าเหมือนหมู เหมือนหมา มาตั้งแต่เกิด จนตอนนี้อายุ27 ผมยังถูกพ่อเอาผมไปเปรียบเทียบกับหมา ด่าผมต่อหน้าคนอื่นเยอะๆ ทุบตีผม เตะ เอาเท้าเหยียบหน้าผม จนตอนนี้ผม รับราชการ และกำลังจะแต่งงาน พ่อผมก็ยังทำเหมือนเดิมกับผมแบบที่ทำมาตลอด เอาจากใจเลยนะ ผมรักและเกลียดพ่อผมมากๆ ผมอยู่กับความเจ็บปวดมาตลอด และทุกคนแถวบ้านก็รู้ดีว่าผมต้องเจอกับอะไรบ้าง ผมแทบจะหาความสุขจากครอบครัวผมไม่ได้เลยสักนิด
พ่อเเม่ที่ไม่เคยให้ควายใส่ใจ มอบความรักความอมอุ้นให้เรา เเถมยังทำร้ายลูกทั่งกายเเล้วจิตใจเเล้วยังทวงบุญคุณ ขอถามพ่อเเม่ประเภตนี้ว่า ไม่ระอายใจบ่างหรอ ลูกไม่ควรเกิดมาเพื่อเเค่ตอบแตนบุญคุณเพราะเราไม่ใด้ขอเขาเกิด.
โดนพี่ชายบอกว่า เราเป็นคนไม่เอาครอบครัว ทั้งๆที่เราก็อยู่ในสถานะการณ์แย่ๆ มามากมายกับแม่ พี่ชายแทบไม่รับรู้ปัญหาเลย แต่พอถึงวันที่เราเริ่มรับความรู้สึกแย่ๆมากเกินไป บวกกับการที่เราโดนให้อยู่แต่ที่บ้าน ไม่ได้ไปเรียนต่อ เราเลยเครียดจนไม่สามารถทำอะไรได้เลย ณ ตอนนั้น แต่กลับถูกคนในครอบครัวบอกว่า เราเป็นคนไม่เอาครอบครัว และไม่ว่าจะพี่ชายหรือพ่อ กับบอกรู้จัก ว่าเราเป็นคนยังไง ชอบเก็บตัวเงียบ ไม่ค่อยเที่ยว เหตุผลต่างๆ บลาๆๆ ซึ่งมันไม่จริงเลย เราชอบอยู่กับเพื่อน ชอบเที่ยว แต่ที่ไม่ทำเรื่องพวกนั้นเพราะที่บ้านเรา ต้องหมุนเงิน จ่ายหนี้ต่างๆ ในครอบครัว คือจะบอกว่า แค่เราไม่ได้ไปกินเหล้า ยา กับเพื่อน ถือว่าเราชอบเก็บตัว หรอ? แล้วที่เราตั้งใจเรียน กลับมาอ่านหนังสือในห้องนอนบ้าง ไปห้องสมุดบ้าง คือเราทำไปเพราะ เราชอบเก็บตัว เป็นคนเงียบๆ ไม่ค่อยมีเพื่อน? ไม่ใช่เลย เราทำไปเพราะว่าเรามีจุดมุ่งหมาย ไม่ว่าจะเรื่องการงานในอนาคตและช่วยแบ่งเบาเรื่องเงินที่ส่งมาให้เราบ้างก็ยังดี ทำไมพอเราบอกไปแบบนี้ เขาก็ยังจะหาว่าเราเป็นคนอย่างนั้นอย่างนี้ เขาทำเหมือนเขารู้ทุกอย่าง เขาพูดเหมือนเขาแทบจะเป็นเงาของเราเลย แต่จริงๆพวกเขาแทบไม่รู้จักเราเลยด้วยซ้ำไป จะมากล่าวหาหรือจะมาว่าเรา เราไม่ติดใจอะไร เพราะเรารู้ตัวเราเองดีอยู่แล้ว ว่าเราทำเพื่ออะไร แต่การที่มาบอกว่าเรา เป็นคนไม่เอาครอบครัว อันนี้เรารับไม่ได้จริงๆวะ อันนี้คือหนึ่งในเรื่องที่ยังค้างคาใจมาตลอด แต่ก็ยังมีเรื่องราวอีกหลายเรื่องที่ทำให้เรารู้สึกว่า ทำไมมันต้องเกิดขึ้นกับเราด้วย
จริงมากๆเลยค่ะ กตัญญู=ระบบลูกหนีกับเจ้าหนีแม่เราต้องส่งของไปให้คุณยายทุกๆปีแล้วแม่ทะเลาะกับพ่อบ่อยมากแค่เพราะพ่อเราเค้ามองว่าถ้าไม่มีเงินแล้วมันลำบากตัวเองก็ไม่จำเป็น(ด้วยเศรษฐกิจด้วยแหละ)แม่เราว่าพ่อเราว่าอกตัญญูโตมายังไงเนี่ยจะเป็นตัวอย่างที่ดีให้ลูกได้ยังไง ถ้ามีพ่อคิดแบบนี้ไงลูกเลยอกตัญญู แล้วก็ก้าวก่ายถึงคุณย่าเราว่าก็ครอบครัวพ่อเราคงเลี้ยงมาแบบตัวใครตัวมันลูกเลยไม่รู้บุญคุณ เราก็โตแล้วนะเป็นวัยรุ่นแล้วอายุ 14 แต่เราเห็นด้วยกับความคิดของคุณพ่อมากกว่า เนี่ยแหละสำหรับคุณแม่ถ้าจะกตัญญูก็ต้องส่งของไปให้ถ้าไม่ส่งของไปให้หรือไปเยี่ยม=อกตัญญู
ทุกครั้งตั้งแต่เกิดถึงแก่ตอนนี้ พอจะอธิบาย ยังไม่ได้เลย
พ่อแม่ไม่ฟัง พวกเค้าจะพูดฝ่ายเดียว ใส่ร้ายฝ่ายเดียว
พอระบายในเฟส มีคนเข้ามาด่าอีก เอาพ่อแม่มาให้คนอื่นด่าทำไม คือพวกมันไม่โดนกับตัวเองถึงไม่เข้าใจ
จิตสำนึกคือ เกลียดพ่อแม่มาก โดนรุมมาตลอด ไม่้คยได้อธิบาย
เป็นกำลังใจให้ครับ พ่อแม่แบบนี้เราไม่ต้องใส่ใจ ส่งเงินให้ทีละนิดพอ โฟกัสกับอนาคต มีไรให้เราเจออีกเยอะครับ