Розмір відео: 1280 X 720853 X 480640 X 360
Показувати елементи керування програвачем
Автоматичне відтворення
Автоповтор
เหตุผลเดียวที่จะทำให้เราพิจารณามีลูกคือ โลกใบนี้ช่างสวยงามน่าอยู่ ชีวิตช่างน่ารื่นรมย์ และเราอยากแชร์ความสุขล้นนี้ให้กับคนที่เราจะรักที่สุด (ลูก) พอฟังคุณฟาโรห์กับคุณรุ้งคุยกันแล้วก็ได้ไอเดียต่อยอดเลยค่ะสิ่งที่เราพอจะมีหวังน่าจะเป็นการ1. สนับสนุนเอกชนเพื่อให้พนักงานมีคุณภาพชีวิตดีขึ้น มีเวลามากขึ้น โดยยังคงความสามารถในการแข่งขันอยู่ ปิดกั้นธุรกิจจีน สร้างความมั่นคงทางเศรษฐกิจให้ประชาชนก่อน เช่น ลดหย่อนภาษีให้บริษัทที่ลดวันทำงานของพนักงานจาก 6 วันเป็น 5 วัน, จาก 5 วันเป็น 4 วัน, ลดหย่อนให้บริษัทที่มีพื้นที่เลี้ยงดูเด็กอ่อนหรือที่ปั๊มนม, บริษัทที่ให้วันลาเลี้ยงดูบุตรกับผู้ชาย ฯลฯ2. ปราบปรามคอรัปชั่นอย่างจริงจัง เม็ดเงินมหาศาลจะช่วยให้รัฐสนับสนุนประชาชนได้โดยไม่ต้องคิดหาทางเพิ่มภาษี3. ลดหย่อนภาษีให้ประชากรที่มีคุณภาพ เช่น คนที่มีความสามารถทางภาษาและมีรายได้จากต่างประเทศหรือบริษัทข้ามชาติ/บริษัทค้าขายต่างประเทศ/ธุรกิจการท่องเที่ยว ฯลฯ ก็ลดหย่อน คนที่มีวิชาชีพ เช่น แพทย์ ทนาย ช่างเทคนิคที่มีใบประกอบวิชาชีพ ฯลฯ ก็ลดหย่อน สร้างแรงจูงใจให้ประชากรอยากอัพสกิลเป็นแรงงานคุณภาพมีหลายอย่างเหลือเกินที่รัฐมีอำนาจทำได้ แต่ปัญหาคงอยู่ที่กลุ่มคนที่ถูกขัดผลประโยชน์นี่ล่ะค่ะ เป็นการบ้านที่รัฐต้องไปคิดต่อหากต้องการแก้ปัญหาอย่างจริงจัง
เคยวางแผนอยากมีลูกครับแต่ศึกษาระบบการศึกษาในไทยแล้ว ต้องจ่ายเงินเยอะมาก เพื่อให้ลูกมีการศึกษาที่ไม่เสียเปรียบคนอื่นมากเกินไปนักรู้สึกเลยว่า ถ้ายังอยู่ในประเทศที่เหลื่อมล้ำขนาดนี้ ก็ไม่มีดีกว่าเก็บเงินเพื่อดูแลตัวเองตอนเกษียณ ปลอดภัยกว่ามีลูกอย่างเห็นได้ชัดในประเทศนี้ครับ
ดีมากเลยค่ะ คลิปแทนใจเลย ❤
ส่วนตัว ไม่อยากมีลูก แม้จะอยู่ในประเทศที่สวัสดิการรัฐดี เพราะการเป็นพ่อ แม่ มันยากจริงๆ สังคมคาดหวังมากๆ ให้พ่อ แม่ ต้องดีเลิศเกินความเป็นคน และในความเป็นจริง คำว่าพร้อม ไม่มีหรอก ต่อให้พร้อมเงิน ความรู้สึก การต้องเสียสละหลายอย่าง โดยที่ไม่รู้ว่าจะได้อะไรกลับมา มันคือความเสี่ยงอย่างหนึ่งไม่ต่างจากการมีคู่ คนชอบบอกว่า มีลูก อย่าคาดหวัง ซึ่งนั่นก็ยากอีก อย่าว่าแต่คนไทยที่บอกว่า สังคมไม่ดี สวัสดิการรัฐไม่ดี ประเทศเจริญแล้วในยุโรป คนก็ไม่นิยมมีลูกเยอะ
ปัจจัยแวดล้อมในสังคมอนาคตก็ยากจะคาดเดา แค่ตัวเองใช้ชีวิตรายวันยังเอาตัวไม่รอดจริงๆ ไหนจะวางแผนตัวเองเรื่องสุขภาพ และการเกษียญ พอมาคิดวางแผนมีลูกคือบทใหญ่ในชีวิตมากๆจริงคิดภาพไม่ออกเลยว่าชีวิตจะเป็นยังไงเพราะเลี่ยงไม่ได้จริงว่า เงิน คือสิ่งสำคัญ สภาวะเศษฐกิจ สังคม ภัยธรรมชาติ ในอนาคตก็เกินกว่าจะคาดเดา เพราะตอนนี้โลกหมุนไวมากๆจริงๆ
กว่าจะถึงวันที่รัฐพร้อมดูแล(ซึ่งจะไม่มีวันนั้นจริง)😅มดลูกก็ฝ่อกันหมดแล้ว เอาจริงๆนะคนที่อยากมีลูกต้องคิดให้มากๆๆๆ แม้คิดว่าตัวเองพร้อมแต่อนาคตไม่แน่นอน ทั้งเรื่องค่าเงินลดลง แต่สินค้าแพงขึ้น รัฐบาลโกงกิน คอร์รัปชั่นทุกสถาบันของสังคม สภาพสิ่งแวดล้อมทั้งธรรมชาติและสังคมที่มีแต่เลวร้ายลงทุกวัน ยุคนี้ลำพังตัวเรายังผ่านเรื่องเลวร้ายในแต่ละวันอย่างยากลำบาก ยังอยากจะสร้างชีวิตน้อยๆมาร่วมทุกข์กับเราด้วยอีกเหรอ ลบภาพมายาคติครอบครัวสุขสันต์พ่อแม่ลูกออกไปจากหัวได้แล้ว การไม่มีลูกน่ะไม่ตาย แต่ถ้ามีลูกในยุคโลกาวิบัติเช่นนี้ มันก็แทบไม่ต่างจากคำว่าตายทั้งเป็น
กดติดตามช่องเพราะ Gender Friendly เลยครับ
นี่แหละคือสิ่งที่รอให้คนทำ
ความมั่นคงสมัยนี้ มันไม่ใช่แค่ปัจจัยภายในครอบครัวอย่างเดียวนะ สภาพสังคมมันมีผลเยอะ ถ้าคิดเป็น % ก็ไม่ต่ำกว่า 70-80 % ผมเลยไม่แปลกใจว่า ทำไมหลายประเทศทั่วโลก ประชากรถึงลดลงมาก
กัญชาเอย ยาบ้าเอย คาสิโนเอย ใครจะไปอยากมีล่ะลูกอะ เด็กสมัยนี้เลี้ยงยากจะตาย
สนับสนุนให้เก็บภาษีนอกระบบ เอามาขึ้นในระบบให้หมด แล้วเก็บภาษีรวมเพิ่มขึ้น จะได้มาสนับสนุนบริการประชาชนให้หมดครับ
ประเทศไทยเก็บ ภาษีได้แค่นี้จะมาเอาความพร้อมอะไรจากรัฐ😂
ชีวิตในไทย ถ้าจะลาออกก็ลำบากจริง อยากให้ลูกมีbondingกับพ่อแม่ เลี้ยงลูกให้ได้ดั่งใจน่าจะต้องลาออกมาเป็นแม่ฟูลไทม์ 4-6 ปีอ่ะ จนได้ กว่าจะไปเริ่มเดิมอีกมีก็นาน และพบายามบาลานซ์ชีวิตไม่ให้สูญเสียตัวตน ยังมีความสุขเพื่อตัวเองได้ และแผ่มวลไปให้คนในบ้าน,,,เกาหลีซึ่งปิตาสูงกว่าไทยอีก ผญ เกา มีควาทเป็นตัวเองสูงกว่าเก่าไม่อยากจะเอาตัวเองไปอยู่กับครอบครัวแบบปิตา เลือกอยู่คนเดียว โสด ไม่แต่ง สุขภาพกายใจดี ไม่เสี่ยงสุขภาพจิตเสีย,,,
จริงรัฐซัพพอร์ตอะไรบ้าง ทั้งinfrastrugeure กม. เห็นด้วยกับที่คุณฟาโรห์พูด และเห็นด้วยกับคุณผญ. ในด้านเอกชน
ชีวิตช่างขึ้นอยู่กับการมองของคนอื่นจังเลย อย่ามีเลยถ้าอย่างนั้นหัวจะปวด
แบบนี้มั้ยไทยเลยเริ่มให้สัญชาติเพื่อนบ้าน
เหตุผลเดียวที่จะทำให้เราพิจารณามีลูกคือ โลกใบนี้ช่างสวยงามน่าอยู่ ชีวิตช่างน่ารื่นรมย์ และเราอยากแชร์ความสุขล้นนี้ให้กับคนที่เราจะรักที่สุด (ลูก)
พอฟังคุณฟาโรห์กับคุณรุ้งคุยกันแล้วก็ได้ไอเดียต่อยอดเลยค่ะ
สิ่งที่เราพอจะมีหวังน่าจะเป็นการ
1. สนับสนุนเอกชนเพื่อให้พนักงานมีคุณภาพชีวิตดีขึ้น มีเวลามากขึ้น โดยยังคงความสามารถในการแข่งขันอยู่ ปิดกั้นธุรกิจจีน สร้างความมั่นคงทางเศรษฐกิจให้ประชาชนก่อน เช่น ลดหย่อนภาษีให้บริษัทที่ลดวันทำงานของพนักงานจาก 6 วันเป็น 5 วัน, จาก 5 วันเป็น 4 วัน, ลดหย่อนให้บริษัทที่มีพื้นที่เลี้ยงดูเด็กอ่อนหรือที่ปั๊มนม, บริษัทที่ให้วันลาเลี้ยงดูบุตรกับผู้ชาย ฯลฯ
2. ปราบปรามคอรัปชั่นอย่างจริงจัง เม็ดเงินมหาศาลจะช่วยให้รัฐสนับสนุนประชาชนได้โดยไม่ต้องคิดหาทางเพิ่มภาษี
3. ลดหย่อนภาษีให้ประชากรที่มีคุณภาพ เช่น คนที่มีความสามารถทางภาษาและมีรายได้จากต่างประเทศหรือบริษัทข้ามชาติ/บริษัทค้าขายต่างประเทศ/ธุรกิจการท่องเที่ยว ฯลฯ ก็ลดหย่อน คนที่มีวิชาชีพ เช่น แพทย์ ทนาย ช่างเทคนิคที่มีใบประกอบวิชาชีพ ฯลฯ ก็ลดหย่อน สร้างแรงจูงใจให้ประชากรอยากอัพสกิลเป็นแรงงานคุณภาพ
มีหลายอย่างเหลือเกินที่รัฐมีอำนาจทำได้ แต่ปัญหาคงอยู่ที่กลุ่มคนที่ถูกขัดผลประโยชน์นี่ล่ะค่ะ เป็นการบ้านที่รัฐต้องไปคิดต่อหากต้องการแก้ปัญหาอย่างจริงจัง
เคยวางแผนอยากมีลูกครับ
แต่ศึกษาระบบการศึกษาในไทยแล้ว ต้องจ่ายเงินเยอะมาก เพื่อให้ลูกมีการศึกษาที่ไม่เสียเปรียบคนอื่นมากเกินไปนัก
รู้สึกเลยว่า ถ้ายังอยู่ในประเทศที่เหลื่อมล้ำขนาดนี้ ก็ไม่มีดีกว่า
เก็บเงินเพื่อดูแลตัวเองตอนเกษียณ ปลอดภัยกว่ามีลูกอย่างเห็นได้ชัดในประเทศนี้ครับ
ดีมากเลยค่ะ คลิปแทนใจเลย ❤
ส่วนตัว ไม่อยากมีลูก แม้จะอยู่ในประเทศที่สวัสดิการรัฐดี เพราะการเป็นพ่อ แม่ มันยากจริงๆ สังคมคาดหวังมากๆ ให้พ่อ แม่ ต้องดีเลิศเกินความเป็นคน และในความเป็นจริง คำว่าพร้อม ไม่มีหรอก ต่อให้พร้อมเงิน ความรู้สึก การต้องเสียสละหลายอย่าง โดยที่ไม่รู้ว่าจะได้อะไรกลับมา มันคือความเสี่ยงอย่างหนึ่งไม่ต่างจากการมีคู่ คนชอบบอกว่า มีลูก อย่าคาดหวัง ซึ่งนั่นก็ยากอีก อย่าว่าแต่คนไทยที่บอกว่า สังคมไม่ดี สวัสดิการรัฐไม่ดี ประเทศเจริญแล้วในยุโรป คนก็ไม่นิยมมีลูกเยอะ
ปัจจัยแวดล้อมในสังคมอนาคตก็ยากจะคาดเดา แค่ตัวเองใช้ชีวิตรายวันยังเอาตัวไม่รอดจริงๆ ไหนจะวางแผนตัวเองเรื่องสุขภาพ และการเกษียญ พอมาคิดวางแผนมีลูกคือบทใหญ่ในชีวิตมากๆจริงคิดภาพไม่ออกเลยว่าชีวิตจะเป็นยังไงเพราะเลี่ยงไม่ได้จริงว่า เงิน คือสิ่งสำคัญ สภาวะเศษฐกิจ สังคม ภัยธรรมชาติ ในอนาคตก็เกินกว่าจะคาดเดา เพราะตอนนี้โลกหมุนไวมากๆจริงๆ
กว่าจะถึงวันที่รัฐพร้อมดูแล(ซึ่งจะไม่มีวันนั้นจริง)😅มดลูกก็ฝ่อกันหมดแล้ว เอาจริงๆนะคนที่อยากมีลูกต้องคิดให้มากๆๆๆ แม้คิดว่าตัวเองพร้อมแต่อนาคตไม่แน่นอน ทั้งเรื่องค่าเงินลดลง แต่สินค้าแพงขึ้น รัฐบาลโกงกิน คอร์รัปชั่นทุกสถาบันของสังคม สภาพสิ่งแวดล้อมทั้งธรรมชาติและสังคมที่มีแต่เลวร้ายลงทุกวัน ยุคนี้ลำพังตัวเรายังผ่านเรื่องเลวร้ายในแต่ละวันอย่างยากลำบาก ยังอยากจะสร้างชีวิตน้อยๆมาร่วมทุกข์กับเราด้วยอีกเหรอ ลบภาพมายาคติครอบครัวสุขสันต์พ่อแม่ลูกออกไปจากหัวได้แล้ว การไม่มีลูกน่ะไม่ตาย แต่ถ้ามีลูกในยุคโลกาวิบัติเช่นนี้ มันก็แทบไม่ต่างจากคำว่าตายทั้งเป็น
กดติดตามช่องเพราะ Gender Friendly เลยครับ
นี่แหละคือสิ่งที่รอให้คนทำ
ความมั่นคงสมัยนี้ มันไม่ใช่แค่ปัจจัยภายในครอบครัวอย่างเดียวนะ สภาพสังคมมันมีผลเยอะ ถ้าคิดเป็น % ก็ไม่ต่ำกว่า 70-80 % ผมเลยไม่แปลกใจว่า ทำไมหลายประเทศทั่วโลก ประชากรถึงลดลงมาก
กัญชาเอย ยาบ้าเอย คาสิโนเอย ใครจะไปอยากมีล่ะลูกอะ เด็กสมัยนี้เลี้ยงยากจะตาย
สนับสนุนให้เก็บภาษีนอกระบบ เอามาขึ้นในระบบให้หมด แล้วเก็บภาษีรวมเพิ่มขึ้น จะได้มาสนับสนุนบริการประชาชนให้หมดครับ
ประเทศไทยเก็บ ภาษีได้แค่นี้จะมาเอาความพร้อมอะไรจากรัฐ😂
ชีวิตในไทย ถ้าจะลาออกก็ลำบากจริง อยากให้ลูกมีbondingกับพ่อแม่ เลี้ยงลูกให้ได้ดั่งใจน่าจะต้องลาออกมาเป็นแม่ฟูลไทม์ 4-6 ปีอ่ะ จนได้ กว่าจะไปเริ่มเดิมอีกมีก็นาน และพบายามบาลานซ์ชีวิตไม่ให้สูญเสียตัวตน ยังมีความสุขเพื่อตัวเองได้ และแผ่มวลไปให้คนในบ้าน,,,เกาหลีซึ่งปิตาสูงกว่าไทยอีก ผญ เกา มีควาทเป็นตัวเองสูงกว่าเก่าไม่อยากจะเอาตัวเองไปอยู่กับครอบครัวแบบปิตา เลือกอยู่คนเดียว โสด ไม่แต่ง สุขภาพกายใจดี ไม่เสี่ยงสุขภาพจิตเสีย,,,
จริงรัฐซัพพอร์ตอะไรบ้าง ทั้งinfrastrugeure กม. เห็นด้วยกับที่คุณฟาโรห์พูด และเห็นด้วยกับคุณผญ. ในด้านเอกชน
ชีวิตช่างขึ้นอยู่กับการมองของคนอื่นจังเลย อย่ามีเลยถ้าอย่างนั้นหัวจะปวด
แบบนี้มั้ยไทยเลยเริ่มให้สัญชาติเพื่อนบ้าน