Bu Son Şarkımda Sen Varsın - Nota Eşliğinde Karaoke (Ahenk: Kız Neyi - A - 4 Ses)

BU SON ŞARKIMDA SEN VARSIN
Beste: Muzaffer İlkar
Güfte: Muzaffer İlkar
Makam: Mâhûr
Usûl: Düyek
Bu son şarkımda sen varsın ilk şarkımda yine sen vardın
Bana yıllarca ruh verdin ilhâmınla beni yaşattın
Sendin gönlümün varlığı her nefesde yine sen vardın
Geçti seninle bu hayat son şarkımda yine sen varsın
MUZAFFER İLKAR (1910-1987)
Muzaffer İlkar 1910 yılında İstanbul’da doğmuş. Muzaffer İlkar’ın ilk musiki hevesi 1916 yılında Kemani Cevdet Çağla ve Vamik Bey’in Çubuklu Gazinosu’ndan Beykoz’daki evine dönerken, sandalda okudukları gazelin etkisi altında kalarak başlamış.
Musikiye ilgisi ise daha ilkokul sıralarında ailesinin ve öğretmenlerinin dikkatini çekmesi ile keşfedilmiştir. Kadıköy’ünde oturdukları için “Şark Mûsikisi Cemiyeti” ne devam ederek Leon Hanciyan, Dr. Hamit Hüsnü Bey, Hanende Boğos Efendi’den pek çok eser meşk etti.
İlkar’ın asıl hocası ve yetiştiricisi Fulya Akaydın’dır. Akaydın’ın teşviki ile ilk İstanbul Radyosu’nda 1932 yılından itibaren fantezi şarkılardan oluşan programlar yapardı. Telsiz-Telefon Şirketi’nin açtığı bir anketi kazanarak Vecihe Daryal ile Reşat Erer’in kurslarına katıldı. Mesut Cemil’den de ders aldı.
Ankara Radyosu 1938’de hizmete girince, Muzaffer İlkar da her hafta İstanbul’dan Ankara’ya gelerek programlara katılıyordu. Bu durum dört yıl kadar sürdü. Sonunda ticareti bıraktı, kendini tamamıyla musikiye vererek Ankara’ya yerleşti. Nuri Halil Poyraz, Mesut Cemil, Ruşen Kam gibi hocalardan Devlet Konservatuarına devam ederek Batı Musikisi hocalarından teknik bilgiler edindi. Ankara Radyosu’nda çeşitli idari görevlerde bulundu, koro şefliği yaptı, programlar yönetti.
Nihavent makamındaki "Bu aşkın namesiyle coşmuştu gönül" şarkısı ile bestecilik hayatına başlayan İlkar’ın ve elimizde TRT kayıtlarına göre 100 kadar bestesi bulunuyor.
Her bestekârın gönlünde yatan bir makam olduğunu düşünürsek İlkar’ın da Hicaz makamı favorisi olmuştur. ''Mademki gidiyorsun bırakıp burada beni'', ''Beni canımdan ayırdı, gönlümü yıktı temelden'', ''Gönül penceresinden ansızın bakıp geçtin'', ''Tadı yok sensiz geçen ne baharın ne yazın'', ''Gözlerimden yüzün, kulaklarımdan sesin silinmedi senelerdir'', “Gönlümün şarkısını gözlerinde okurum” gibi zamanında çok meşhur olan eserleri Türk Müziği'nin popüler sanatçılarının gözde şarkıları olmuş ve günümüze kadar tazeliğini sürdürmektedir. Şarkılarından bazıları filmlere konu olmuştur.
1975 yılında yaş haddinden emekli oldu. Bundan bir süre sonra İstanbul’a yerleşti 22 Şubat 1987 tarihinde vefat etti. Zeynep İlkar’la evli olan sanatkârın iki çocuğu vardır. Hafif müzik sanatçısı Sibel Egemen ise torunudur.
Kaynak:(Yılmaz Öztuna, Müzik Ansiklopedik Sözlük C: 1, S: 386,
Muzaffer İlkar'ın En Çok Bilinen Eserlerinden Bazıları Şunlardır:
Şarkılar seni söyler dillerde nağme adın
Gönlümün şarkısını gözlerinde okurum
Gönül penceresinden ansızın bakıp geçtin
Yükselen nağmenle bak solan güller renk aldı
Beni canımdan ayırdı gönlümü yıktı temelden
Mâdem ki gidiyorsun bırakıp burda beni
Onu bir gül gibi sevdiğimi solduğu gün anladım
Tadı yok sensiz geçen ne baharın ne yazın
Kalbime koy başını doktor nabzımı bırak
Gel sen bize akşam yine mehtâb görünsün
Ne senin aşkına muhtaç ne esirin olacağım
Bu son şarkımda sen varsın
Sensiz her gecenin sabahı olmayacak sanırım