Λένα Πλάτωνος, Έλλη Πασπαλά- Αίθουσα αναμονής (Πρόβα)

Από την αφιερωματική στην τραγουδοποιό "Πρόβα" της Λιλάντας Λυκιαρδοπούλου το 1987. Το τραγούδι αποτελεί μελοποίηση στίχων του Ιταλού συγγραφέα και δημοσιογράφου Gianni Rodari (απόδοση Άννας Μαργαριτοπούλου) για τον παιδικό δίσκο της Πλάτωνος "Η ηχώ και τα λάθη της" (1985). Εδώ ερμηνευμένο σε ντουέτο με την Έλλη Πασπαλά, στην πρώτη τηλεοπτική εμφάνισή της.
Όποιος δεν έχει σπίτι και νυστάζει
στην αίθουσα αναμονής πλαγιάζει
στον πάγκο, δίπλα σε καμιά βαλίτσα
κλείνει τα μάτια μια σταλίτσα
Κι ο φύλακας συχνά περνοδιαβαίνει
και λέει το τρένο περιμένει
μα κείνος όλη μέρα ταξιδεύει
μέσα στη πόλη κάτι θα γυρεύει
Και πάει και πάει κι αλίμονο παιδιά
το τέρμα που ονειρεύεται δε βρίσκει πουθενά
δεν έχει φίλους, συγγενείς, δουλειά της προκοπής
το βράδυ θα γυρίσει στην αίθουσα αναμονής
Και κάθε μέρα πιο πολύ γερνάει
γιατί το τρένο το δικό του δεν περνάει
κι όταν γλυκό τιτίβισμα αρχίζουν τα πουλιά
εκείνος ονειρεύεται πως έχει μυρωδιά
Προσεκτικά μη διαλυθεί, σιγά μην τον ξυπνήσεις
Τ' ωραίο του το όνειρο που βλέπει θα του σβήσεις

[@himurakenshin4758]

Και πάει και πάει κι αλίμονο παιδιά,
το τραίνο που ονειρεύεται δεν βρίσκει πουθενά
Σας ευχαριστώ από καρδιάς για τη συντριβή

[@user-uu7gk1gc1e]

Διαμάντι!!🎶🎵🎶🎵😍

[@elektra2740]

Πολύ όμορφο τραγούδι, μελωδικό
με μιά απαλή ποιητική έξαρση,
που σε συνεπαίρνει
Ευχαριστούμε πολύ για τη
θαυμάσια δουλειά όλων σας
για την ομορφιά που μας προσφέρετε
απλόχερα.
V.K:L, Zürich

[@yiannigiovanni2219]

έκλαψα

[@user-by4qs4jw9q]

απιστευτη η λενα οπως παντα