Περήφανος που γεννήθηκα Πόντιος περήφανος που μιλάω και χορεύω τα ποντιακά..Χρύσανθος μέγας τον άκουγα στο μυθριο νάσαι καλά εκεί που είσαι και να μάς τραγουδάς από εκεί ψηλά
Το τραγούδι αυτό,μόνον όταν θρηνείς τον χαμό αγαπημένου σου το νιώθεις.. Ουσιαστικά δεν νιώθεις το αίμα να κυλά στη φλέβα..χρυσανθε ας είναι η φωνή σου ζεστη παρέα στον αδερφό μου..
ΦΩΤΗΣΕ ΗΛΙΕ ΜΟΥ Φώτισε ήλιε μου φώτισε ας λιώσουνε τα χιόνια, ας έρθουνε στον τάφο μου να κελαηδήσουν τ’ αηδόνια. Φώτισε φεγγάρι μου φώτισε βοήθησε τον ήλιο, μαζί για να ζεστάνετε του τάφου μου το ξύλο. Κι εσείς άστρα του ουρανού φωτίστε στο σκοτάδι, βαθύ έκαναν τον τάφο μου μέσα στην υγρασία. (Το τραγούδι αυτό είναι ένα από τα πιο γνωστά τραγούδια που έγραψε ο Χρύσανθος. Οι εικόνες που περιγράφει είναι συνταρακτικές. Παρουσιάζει έναν νεκρό να εκλιπαρεί τα στοιχεία του ουρανού (ήλιος, φεγγάρι, άστρα) να τον βοηθήσουν να υποφέρει τον υγρό και κρύο τάφο του. Ερμηνεύτηκε στον δίσκο με τίτλο «Ο Χρύσανθος τραγουδάει Ματσούκα» το 1986. Στη λύρα τον συνόδευσε ο Κώστας Πετρίδης (Γωγοπούλ)
Μια φορα και μονο ειχα την τυχη να καθισω κοντα του και να τον ακουσω σε μουχαπετι. ΕΝΑΣ και μοναδικος Χρυσανθος που η φωνη του θα ταξιδευει πολλες γεννιες Ποντιων και μη.
Ατωρα σα σεραντα χρονεμ, μαθανω την λύραν..Σιτε σύρω το τοξαρ , τραγωδω πα. Την καλατσην εμουν πρεπ' να μαθανω καλά.. Παππομ να εζηνες εναξα κι άλλον,κ' εφουκρουμουν τεσον τα λόγια κι άλλον καλλιον.... Αγαπώ σε. Καλην ανταμωσην
Περήφανος που γεννήθηκα Πόντιος περήφανος που μιλάω και χορεύω τα ποντιακά..Χρύσανθος μέγας τον άκουγα στο μυθριο νάσαι καλά εκεί που είσαι και να μάς τραγουδάς από εκεί ψηλά
τεράστιοςςςς... δεν υπάρχει άλλος
Το τραγούδι αυτό,μόνον όταν θρηνείς τον χαμό αγαπημένου σου το νιώθεις..
Ουσιαστικά δεν νιώθεις το αίμα να κυλά στη φλέβα..χρυσανθε ας είναι η φωνή σου ζεστη παρέα στον αδερφό μου..
ΟΜΗΡΙΚΟΣ...θα έλεγα...
Χρισαναι,,,, οθεως,,,, μαζισου,,,, καλοτάξιδο,,, να,,, ησε,,,, μαι,,,,, αγαποι,,, θα,,,, σε θιμομαστε,,,, πάντα,,,, με,,, αγαποι
Το αηδόνι τού Πόντου 🎶🎵🎼♥️
Πατέρα, για σένα το τραγούδι...
ΦΩΤΗΣΕ ΗΛΙΕ ΜΟΥ
Φώτισε ήλιε μου φώτισε
ας λιώσουνε τα χιόνια,
ας έρθουνε στον τάφο μου
να κελαηδήσουν τ’ αηδόνια.
Φώτισε φεγγάρι μου φώτισε
βοήθησε τον ήλιο,
μαζί για να ζεστάνετε
του τάφου μου το ξύλο.
Κι εσείς άστρα του ουρανού
φωτίστε στο σκοτάδι,
βαθύ έκαναν τον τάφο μου
μέσα στην υγρασία.
(Το τραγούδι αυτό είναι ένα από τα πιο γνωστά τραγούδια που έγραψε ο Χρύσανθος. Οι εικόνες που περιγράφει είναι συνταρακτικές. Παρουσιάζει έναν νεκρό να εκλιπαρεί τα στοιχεία του ουρανού (ήλιος, φεγγάρι, άστρα) να τον βοηθήσουν να υποφέρει τον υγρό και κρύο τάφο του. Ερμηνεύτηκε στον δίσκο με τίτλο «Ο Χρύσανθος τραγουδάει Ματσούκα» το 1986. Στη λύρα τον συνόδευσε ο Κώστας Πετρίδης (Γωγοπούλ)
Η φωνή,η γενοκτονία,ο ξεριζωμός,η δύναμη των ποντίων...στην φωνή του!!Αθάνατος!
Μπράβο σας!
τεράστιος ο ένας και μοναδικός έπεται το χαος
Το αίμα μ α σι καρδιάς
Μια φορα και μονο ειχα την τυχη να καθισω κοντα του και να τον ακουσω σε μουχαπετι. ΕΝΑΣ και μοναδικος Χρυσανθος που η φωνη του θα ταξιδευει πολλες γεννιες Ποντιων και μη.
Δεν βρίσκω λόγια το μόνο που μπωρό δεν θα γεννηθεί άλος σαν τον Χρύσανθο φυσικά και τον πατριάρχη της λύρας τους δυο αίμνηστους Γώγος - Χρύσανθος,
έχω ανατριχιάσει
Ωφ ήλε...Φώταξον..
Εγω για τεσεν βαθεα θα νουνιζω..................ΧΡΥΣΑΝΘΕΕΕ
ότι και να πεις ένας
αυτα ειναι ασματα που πρεπει να διδασκονται..
Έχετε απόλυτο δίκιο!
@@evgenia-ge discord.com/invite/jGdUhcs
Θα φανεί τραβηγμένο, αλλά το ακούω και μου έρχεται στο μυαλό ο Όμηρος
W⭐ XRYSANTHE, EYXOMAI O TAPHOS POY✨✨✨✨✨ KLEISTHKES ,BASILIKOS NA TON PRASINIZEI!!✨
[Ωχ! Και] Φώταξον, ήλιε μ’, φώταξον,
ας λύγουνταν τα χ̌ι͜όνι͜α
[Ωχ! Και] Να έρχουν σο ταφόπο μου
και κελαηδούν τ’ αηδόνι͜α
♫
Να έρχουν σο ταφόπο μου
και κελαηδούν τ’ αηδόνι͜α
[Και] Φώταξον, ήλιε μ’, φώταξον,
ας λύγουνταν τα χ̌ι͜όνι͜α
♫
[Ωχ! Και] Φώταξον, φέγγο μ’, φώταξον,
ποίσον γιαρτίμ τον ήλιον
[Ωχ! Και -ν-] Εντάμαν να χουλένετε
τη κασελί’ μ’ το ξύλον
♫
Εντάμαν να χουλένετε
τη κασελί’ μ’ το ξύλον
[Και] Φώταξον, φέγγο μ’, φώταξον,
ποίσον γιαρτίμ τον ήλιον
♫
[Ωχ! Και -ν-] Εσείς, αστρόπα τ’ ουρανού,
φωτάξ’τεν ση σκοτίαν
[Ωχ! Και] Βαθύν εποίκαν το ταφί μ’
κι απέσ’ σην υγρασίαν
♫
Βαθύν εποίκαν το ταφί μ’
κι απέσ’ σην υγρασίαν
[Και -ν-] Εσείς, αστρόπα τ’ ουρανού,
φωτάξ’τεν ση σκοτίαν
Ευχαριστώ!
Ατωρα σα σεραντα χρονεμ, μαθανω την λύραν..Σιτε σύρω το τοξαρ , τραγωδω πα. Την καλατσην εμουν πρεπ' να μαθανω καλά.. Παππομ να εζηνες εναξα κι άλλον,κ' εφουκρουμουν τεσον τα λόγια κι άλλον καλλιον.... Αγαπώ σε. Καλην ανταμωσην