Aladağlar Kaldı Zirvesi Klasik Tırmanış (Kılçıktan Dönüş) - Haziran 2023

Kübra Akdeniz ile beraber Aladağlar’da Güzeller Batı Kulvarı’nı çıktıktan sonra kampımızı aşağıya Kocadölek’e taşıdık. 29 Haziran sabahı 2'de kalkıp 3'te kamptan ayrıldık. Kübra benimle Avcıbeli’ne kadar gelip geri dönecekti. Ben de kendim devam edecektim. Bu sene çok fazla kar olduğu için sırtta, Kaldıbaşı ve Kılçık’ta çok fazla kar olduğunu duymuştuk. Zaten Güzeller kulvarı da tamamen karla doluydu. Bu yüzden yanıma kazma, krampon, bivak, ve tek başıma gidecek olsam da T Profil kar kazığı, sikkeler, perlonlar ve 60 m. lik bir yarım ip aldım. Saat 7 civarı Avcıbeli’nin dibinde Kübra’dan ayrıldıktan sonra ağır çantamla ağır ağır yükselmeye devam ettim. Avcıbeli’ne çıkış deadline ım 08.00, zirve deadline ım ise 13.00 idi. Bu şekilde dönüşte 18.00 da Avcıbeli’ne, 21.00 da kampa ulaşabilecektim.
60-70 derecelik Avcıbeli kornişini olabildiğince hızlı geçerek 08.00 deadline ımı yakaladım ve koştur koştur sırtta devam ettim. Kaldıbaşına giden çanak derin ve bele kadar girebilen batak karla dolu olduğu için beni ağır çantamla inanılmaz yavaşlattı. İki ip boyu olan 50-70 derecelik Kaldıbaşı kulvarını çıkarken hızlanmak için bir ara kayaya geçip kramponlarla tırmandım. Fakat kaya tahminimden daha dikti bu yüzden saçma sapan bir pozisyonda kramponları çıkarıp sonra da kaya sevdasından vazgeçip tekrar saçma bir pozisyonda kramponları takıp kara geçtim. Bu da bana yine zaman kaybettirdi. Saat 10.45 te Kaldıbaşı’nın tepesindeki kornişteydim.
Futbol sahası yine bele kadar giren kar ile doluydu. Ağır çantayla bata çıka son zirve kulvarının dibine kadar gittim. 11.30 da kılçığa doğru çıkan son kar dikliğine girdim. 50-60 derece eğimli bu iki ip boyu kısmı da bir saatte bitirip kılçığa vardım. Normalde kılçığın iki üç metre aşağılarından sağından ya da solundan ip açmadan zirveye gidiliyor. Fakat bu sefer kılçığın en yüksek noktalarına kadar kar dolmuştu.
Saat 12.30 da kılçığı tırmanmayı başlayıp deadlineım olan 13.00 da zirveye varmak için hızlı hareket etmem gerekiyordu. Kendi başıma olduğum için kuracağım emniyet sistemiyle açacağım ip baya bir vakit harcatacaktı. Bu yüzden bütün malzemeleri geride bırakarak ipsiz ve hızlıca zirveye gitmeye karar verdim.
Kılçık tepesine kadar kar dolu olduğu için en üst ve en çürük kısımlarından yan geçmem gerekti. Bir noktada ip olmadan geçmek istemedim. Aşağıya kadar uzanan dik kar, Kaldı Kuzey buzul çanağına kadar gidiyor beni tırstırıyordu. Ayrıca geçen günkü kazada kaya kopması sonucu düşerek hayatını kaybeden arkadaşımızın anısı da beni risk alma konusunda düşüncelere itti bu esnada kesinlikle. Kaldı kış raporlarında kılçık etabı çığ riskinden dolayı iple geçilmişti. Dolayısıyla ip açmadan gitme düşüncemde tereddüt ettim. Zirve çok yakındı fakat ip açarsam kesinlikle bivaklamam gerekecekti. Bivaklarım fikriyle geri dönüp ipi bıraktığım yerden almaya gittim. Fakat ilk emniyet noktamı kurarken belime kadar batmaktan ve tozlukların nafile işe yaramadığı derin ıslak kardan dolayı sırılsıklam olmuş pantolon ve ayakkabılarımla bivakta zorlanacağım aklıma geldi. Sağlı sollu gelen yağmur bulutları da beni bu fikirden vazgeçirmeye çalışıyorlardı sanırım.
İstemesem de dönüş kararı aldım. 2 saatim daha olsaydı kesinlikle ip açar devam ederdim ama maalesef zaman yoktu. Çıkardığım ders, kampı Kocadölek’e değil daha yukarı hatta Avcıbeli geçidine çok yakın yerdeki tek çadırlık yere atmanın daha iyi olacağı. Birçok Kaldı yaz raporunda Kılçıktan bu şekilde zaman yetmediği için dönüldüğünü okudum. Diğer bir çözüm de batak karın olmadığı geç mevsimde gelmek tabii ki. Hem bu şekilde kılçıkta kar olmadığı için kılçığın birkaç metre altından ipsiz de geçilebilir fakat ne yalan söyleyeyim kar koşulları kış tırmanışına biraz daha yakın olduğu için daha çok keyif aldım.
Dönüşte yağmur başladığı için koşarak ve batarak 16.30 da Avcıbeli’ne ulaştım. Oradan da müziğimi ve kulaklıklarımı takarak vadiden aşağıya koşmaya başladım. Hiç beklemediğim bir şekilde vadiyi 2 saatte bitirerek aksam 19.00 da hava kararırken kampa vardım ve ayakkabılarımdaki suyu boşaltıp Kübra ile muhabbete ve sonra da uykuya daldım.
Yalnız tırmanmanın tırstırıcı ve sıkıcı olacağını düşünmüştüm ama sürekli koşmam ve hızlı davranmam, dik kar kulvarları çıkmam gereken bir rota olduğundan hep tetikte olduğum için yalnız olduğumu fark etmeme bile vakit kalmadı, son derece eğlenceli ve tatmin edici bir faaliyet oldu.
Tırmanış raporunu buradan okuyabilirsiniz:
/ alada %...

[@burakkaragoz3942]

çok güzel olmuş video

[@Bahadir_Catalyurek]

Tebrik ederim, çok zorlu ama eminim ki keyifli bir tırmanış olmuş. Zirvenin tüm cazibesine rağmen doğru zamanda vazgeçmişsiniz 😊