ฟ้อนขันดอก--ฟ้อนผาง (สะล้อ ซอ ซึง) [HD] มรดกล้ำค่าภูมิปัญญาโบราณแห่งล้านนา

ฟ้อน เป็นภาษาเหนือ หมายถึง การร่ายรำ เพื่อบูชาสิ่งต่างๆ อันเป็นศิลปะล้านนาของไทยฝ่ายเหนือ โดยเอกลักษณ์ของการฟ้อน คือการจีบนิ้วที่มีความอ่อนช้อยไปพร้อมๆ กับท่าทางกรีดกรายร่ายรำ โยกตัวไปตามท่วงทำนองเพลง ในสมัยโบราณฟ้อนใช้แสดงประกอบเฉพาะในวันสำคัญในพระราชพิธีและพระราชฐานเท่านั้น เช่น ในคุ้มหลวง ผู้ฟ้อนโดยมากล้วนเป็นเจ้านายเชื้อพระวงศ์ฝ่ายในทั้งสิ้น ศิลปะการฟ้อนอยู่ที่ความพร้อมเพรียงและความอ่อนช้อยของท่าฟ้อนเป็นสำคัญ