Je vous parle d'un temps Que les moins de vingt ans Ne peuvent pas connaître Montmartre en ce temps-là Accrochait ses lilas Jusque sous nos fenêtres Et si l'humble garni Qui nous servait de nid Ne payait pas de mine C'est là qu'on s'est connu Moi qui criait famine Et toi qui posais nue La bohème, la bohème Ça voulait dire On est heureux La bohème, la bohème Nous ne mangions qu'un jour sur deux Dans les cafés voisins Nous étions quelques-uns Qui attendions la gloire Et bien que miséreux Avec le ventre creux Nous ne cessions d'y croire Et quand quelque bistro Contre un bon repas chaud Nous prenait une toile Nous récitions des vers Groupés autour du poêle En oubliant l'hiver La bohème, la bohème Ça voulait dire Tu es jolie La bohème, la bohème Et nous avions tous du génie Souvent il m'arrivait Devant mon chevalet De passer des nuits blanches Retouchant le dessin De la ligne d'un sein du galbe d'une hanche Et ce n'est qu'au matin Qu'on s'asseyait enfin Devant un café-crème Épuisés mais ravis Fallait-il que l'on s'aime Et qu'on aime la vie La bohème, la bohème Ça voulait dire On a vingt ans La bohème, la bohème Et nous vivions de l'air du temps Quand au hasard des jours Je m'en vais faire un tour À mon ancienne adresse Je ne reconnais plus Ni les murs, ni les rues Qui ont vu ma jeunesse En haut d'un escalier Je cherche l'atelier Dont plus rien ne subsiste Dans son nouveau décor Montmartre semble triste Et les lilas sont morts La bohème, la bohème On était jeunes On était fous La bohème, la bohème Ça ne veut plus rien dire du tout
Եթե քսան դեռ չկաք Գուցե չհասկանաք Դուք իմ այս պատմությունը Մոնմարտրն այն ժամանակ իր յասամաններով ճերմակ Զարդարում էր մեր տունը Որ համեստ էր անշուք Բայց մեր բույնն էր տաքուկ Ու սիրո մեր դրախտը Ես նկարիչ էի Որ փնտրում էր բախտը Իսկ դու բնորդուհի Դա բոհեմն էր մեր բոհեմը Երջանկության օրերը մեր Դա բոհեմն էր մեր բոհեմը Թեկուզ սոված աղքատ օրեր Նստած սրճարանում Տղերքով անանուն Երազում էինք փառքը Թե մեզ բախտ վիճակվեր Ու մի նկար ծախվեր Կգնայինք մեր հարկը Կուտեինք մի փոր հաց Ու հետո գինովցած Կերգեինք մեր երգերը Մինջև լույս առավոտ Մոռանալով ձմեռը Նստած բուխարու մոտ Դա բոհեմն էր մեր բոհեմը Դու լավն էիր գեղեցկուհի Դա բոհեմն էր մեր բոհեմը Ամեն մեկս հանճար էր մի Հաճախ մինչ լուսադեմ Կանգնած կտավի դեմ Վրձնել եմ քո պատկերը Մերկությունդ անբիծ Մարմինդ գիծ առ գիծ Քո մարմարե կոնքերը Ու միայն առավոտ Հոգնած բայց հիացկոտ Շարունակում էինք կյանքը Մի բաժակ սուրճ խմում Ու սիրում մեր տքնանքը Եվ սերը մեր սրտում Դա բոհեմն էր մեր բոհեմը Զույգեր էինք քսան տարեկան Դա բոհեմն էր մեր բոհեմը Հեշտ էր ապրել օդով միայն Պատահում է մերթ մերթ Երբ գնում եմ ես ետ Անցյալի մեր վայրերը Նույնը չէ ոչ մի բան Այն տեղերը չկան Ուր ծնվել է մեր սերը Ձեղնահարկը գողտրիկ Մեր սանդուղքը նեղլիկ Եվ իմ արվեստանոցը Օ տխուր է այնքան Մոնմարտրի մեր փողոցը Ուր էլ վարդեր չկան Դա բոհեմն էր մեր բոհեմը Ջահել էինք ազատ ու խենթ Դա բոհեմն էր մեր բոհեմը Այդ օրերը էլ չեն գա ետ։
Que les moins de vingt ans Ne peuvent pas connaître Montmartre en ce temps-là Accrochait ses lilas Jusque sous nos fenêtres Et si l'humble garni Qui nous servait de nid Ne payait pas de mine C'est là qu'on s'est connu Moi qui criait famine Et toi qui posais nue
Bonjour. Y a t-il des tablatures lorsque l'on prend un abonnement. Je n'ai jamais fait de piano ni solfège mais au envie de m'y mettre sans pour autant passer par le solfège. Merci de votre réponse.
Bonjour Virginie. La vérité m'oblige à vous dire qu'il n'y a pas de piano sans solfège, quoi que peuvent en dire des publicités sur Internet. Sauf à faire des choses terriblement simples et vite dépassées, le piano sans solfège n'existe pas. Je ne peux pas me permettre de laisser un élève dans la croyance d'un piano sans solfège, d'un piano par des tutoriaux vidéos sommaires, ... Il faut passer par le solfège. Le solfège nécessite quelques semaines de travail, puis une pratique et une expérience. C'est le prix de la liberté pianistique, faute de quoi c'est le poids de l'esclavage.
Love all the piano versions, but this sound is like a feather touching the soul. 🙂❤ Thank you!
Interprétations toujours tres mélodieuses, chapeau Monsieur...❤
Merci beaucoup
Je vous parle d'un temps
Que les moins de vingt ans
Ne peuvent pas connaître
Montmartre en ce temps-là
Accrochait ses lilas
Jusque sous nos fenêtres
Et si l'humble garni
Qui nous servait de nid
Ne payait pas de mine
C'est là qu'on s'est connu
Moi qui criait famine
Et toi qui posais nue
La bohème, la bohème
Ça voulait dire
On est heureux
La bohème, la bohème
Nous ne mangions qu'un jour sur deux
Dans les cafés voisins
Nous étions quelques-uns
Qui attendions la gloire
Et bien que miséreux
Avec le ventre creux
Nous ne cessions d'y croire
Et quand quelque bistro
Contre un bon repas chaud
Nous prenait une toile
Nous récitions des vers
Groupés autour du poêle
En oubliant l'hiver
La bohème, la bohème
Ça voulait dire
Tu es jolie
La bohème, la bohème
Et nous avions tous du génie
Souvent il m'arrivait
Devant mon chevalet
De passer des nuits blanches
Retouchant le dessin
De la ligne d'un sein
du galbe d'une hanche
Et ce n'est qu'au matin
Qu'on s'asseyait enfin
Devant un café-crème
Épuisés mais ravis
Fallait-il que l'on s'aime
Et qu'on aime la vie
La bohème, la bohème
Ça voulait dire
On a vingt ans
La bohème, la bohème
Et nous vivions de l'air du temps
Quand au hasard des jours
Je m'en vais faire un tour
À mon ancienne adresse
Je ne reconnais plus
Ni les murs, ni les rues
Qui ont vu ma jeunesse
En haut d'un escalier
Je cherche l'atelier
Dont plus rien ne subsiste
Dans son nouveau décor
Montmartre semble triste
Et les lilas sont morts
La bohème, la bohème
On était jeunes
On était fous
La bohème, la bohème
Ça ne veut plus rien dire du tout
🤩 bravo Élie... beaucoup d'émotion s'en dégage 👏
Content que tu aimes. Merci.
C’est tellement beau, magnifique 😍😍😍😍😍
Merci Karine !
Merci a tous bonjoir you tube je ne vous oublierez jamais un grand merci
Եթե քսան դեռ չկաք
Գուցե չհասկանաք
Դուք իմ այս պատմությունը
Մոնմարտրն այն ժամանակ
իր յասամաններով ճերմակ
Զարդարում էր մեր տունը
Որ համեստ էր անշուք
Բայց մեր բույնն էր տաքուկ
Ու սիրո մեր դրախտը
Ես նկարիչ էի
Որ փնտրում էր բախտը
Իսկ դու բնորդուհի
Դա բոհեմն էր մեր բոհեմը
Երջանկության օրերը մեր
Դա բոհեմն էր մեր բոհեմը
Թեկուզ սոված աղքատ օրեր
Նստած սրճարանում
Տղերքով անանուն
Երազում էինք փառքը
Թե մեզ բախտ վիճակվեր
Ու մի նկար ծախվեր
Կգնայինք մեր հարկը
Կուտեինք մի փոր հաց
Ու հետո գինովցած
Կերգեինք մեր երգերը
Մինջև լույս առավոտ
Մոռանալով ձմեռը
Նստած բուխարու մոտ
Դա բոհեմն էր մեր բոհեմը
Դու լավն էիր գեղեցկուհի
Դա բոհեմն էր մեր բոհեմը
Ամեն մեկս հանճար էր մի
Հաճախ մինչ լուսադեմ
Կանգնած կտավի դեմ
Վրձնել եմ քո պատկերը
Մերկությունդ անբիծ
Մարմինդ գիծ առ գիծ
Քո մարմարե կոնքերը
Ու միայն առավոտ
Հոգնած բայց հիացկոտ
Շարունակում էինք կյանքը
Մի բաժակ սուրճ խմում
Ու սիրում մեր տքնանքը
Եվ սերը մեր սրտում
Դա բոհեմն էր մեր բոհեմը
Զույգեր էինք քսան տարեկան
Դա բոհեմն էր մեր բոհեմը
Հեշտ էր ապրել օդով միայն
Պատահում է մերթ մերթ
Երբ գնում եմ ես ետ
Անցյալի մեր վայրերը
Նույնը չէ ոչ մի բան
Այն տեղերը չկան
Ուր ծնվել է մեր սերը
Ձեղնահարկը գողտրիկ
Մեր սանդուղքը նեղլիկ
Եվ իմ արվեստանոցը
Օ տխուր է այնքան
Մոնմարտրի մեր փողոցը
Ուր էլ վարդեր չկան
Դա բոհեմն էր մեր բոհեմը
Ջահել էինք ազատ ու խենթ
Դա բոհեմն էր մեր բոհեմը
Այդ օրերը էլ չեն գա ետ։
très bel agencement!!
Excellent travail ! merci Elie. Amicalement Voyou
Magnifique
Merci,merci
Que les moins de vingt ans
Ne peuvent pas connaître
Montmartre en ce temps-là
Accrochait ses lilas
Jusque sous nos fenêtres
Et si l'humble garni
Qui nous servait de nid
Ne payait pas de mine
C'est là qu'on s'est connu
Moi qui criait famine
Et toi qui posais nue
C’est vremment mervellieux et ça touches au coeur… Puis-je demander oú est possible de trouver les partition? Merci beaucoup
Contactez : www.eliedrai.com/contact/
Que c'est beau ❤️
Puis-je avoir la partition svp ?
Ecrire à maileliedrai@gmail.com
Bonjour. Y a t-il des tablatures lorsque l'on prend un abonnement. Je n'ai jamais fait de piano ni solfège mais au envie de m'y mettre sans pour autant passer par le solfège. Merci de votre réponse.
Bonjour Virginie. La vérité m'oblige à vous dire qu'il n'y a pas de piano sans solfège, quoi que peuvent en dire des publicités sur Internet. Sauf à faire des choses terriblement simples et vite dépassées, le piano sans solfège n'existe pas. Je ne peux pas me permettre de laisser un élève dans la croyance d'un piano sans solfège, d'un piano par des tutoriaux vidéos sommaires, ... Il faut passer par le solfège. Le solfège nécessite quelques semaines de travail, puis une pratique et une expérience. C'est le prix de la liberté pianistique, faute de quoi c'est le poids de l'esclavage.
👏👏
Có bản nhac thì thích hơn
Magnifique
Magnifique