Hmm, poczujesz co to horror dzikiego zachodu. Pakt imigrancki przyklepany. Urszula czekała, aż jej chłoptaś Doni dorwie się do władzy. Strach jaki znałeś z opowieści, POczujemy wszyscy. Pozdrawiam :)
To zestawienie wygląda jakby skomponował je ktoś, kto z horrorami raczej nie miał zbyt wiele do czynienia. Ot, lista najpopularniejszych horrorów ze Steam. Zróbmy pod tym komentarzem listę mniej znanych, ale wartych uwagi horrorów na PC. Zaczynam: - Observer System Redux - Mega klimatyczny, pierwszoosobowy symulator chodzenia osadzony w cyberpunkowym Krakowie.
To jest bardzo subiektywne co kogo straszy. Moje ulubione horrory to seria Dead Space, dwie pierwsze odsłony F.E.A.R., Doom 3, pierwsze dwie części Penumbry, pierwsza i ostatnia Amnesia, Devil Inside. Właściwie to się nie boję tych gier ale mają taki przyjemny, epicki mroczny klimat. Wśród horrorów gdzie nie można pokonać tego złodupca który nas ściga to Obcy Izolacja jest grą genialną. Muszę do niej wrócić. SOMA to chyba moja ulubiona gra tej firmy. Chociaż jak się teraz zastanawiam to oni same świetne horrory zrobili. Najwięcej sentymentu będę miał w przypadku Penumbry. Tam trzeba było jeszcze myśleć. A jak pomyślę o tym strasznych psach w kopalni to aż drżę. Straszne psy w grach to mój kryptonit.
Przepraszam bardzo, Alien, Silent Hill 2, RE7, Amnesia, Soma i Darkwood to świetne gry i genialne horrory. Od siebie polecam Lost in Vivo, Iron lung, Fatal Frame 4, Cry of Fear i Signalis
@@parchemiarz Nie mówię, że to złe gry, tylko raczej po prostu bardzo popularne, a co za tym idzie - nie ma nic odkrywczego w tym zestawieniu. Wyjadacze horrorów już dawno je ograli, a ci, co horrorów nie lubią, tym bardziej nie poczują się zachęceni do zagrania :) Dlatego pytam Was o mniej znane, ale dobre horrory. Z Twoich polecajek np nie słyszałam o Lost in Vivo, czy Iron lung. Na pewno się zapoznam z tymi tytułami!
SH2 to do dziś gra mojego życia. Tyle uczuć co mną targało w czasie rozgrywki. To było coś niepowtarzalnego i absolutnie niesamowitego. Żaden horror, czy to film, czy to gra nie jest nawet blisko tego arcydzieła. Nie ma szans, żeby Blooberowi to się udało, ale bardzo chcę się mylić. Oczywiście czekam na Remake 😍
"Naprawdę lubie horrory" Pajdos 2024 Dobra ale tak serio co do materiału 1. Imo the query to malo straszna gra na jej miejscu postawil bym np. SCP Containment Breach (ktorego nie skończyłeś 😅) sam klimat grozy i niepewności w tej grze zasługuje w 100% w takim zestawieniu. Losowo generowana mapa oraz przedmioty nie poprawiaja naszej pewnosci siebie a swiadomosc ze wszystko (no moze poza pzeslodkim glutem :3) chce nas zabic przyprawia o ciarki (pamietasz windę? 😊) 2. Co do Amnessi, tworcy tej gry million juz wczesniej swietna przygode z podobnym tematem dokladniej mowiac Penumbra. Pomimo ze jest walka w tej grze to sama jej mechanika zniecheca cie do podejmowania "zbrojnych" potyczek z wszelkiego rodzaju pajakami, psami robalami itd. To wlasnie penumbra była protoplastą tych wszystkich zagadek opartych na fizyce którą możemy doświadczyć w Amnessi 3. Brak klasycznego (mam na myśli jako horror nie lata produkcji) horroru w tym zestawieniu powoduje moją złość Michałku... np. Layers of fear, bardzo dobrej jakości i co ważniejsze straszny horror. Co prawda jeśli sie zgubisz może stać sie troszkę nad zyt monotonny ale to może poprostu moje wątpliwej jakości umiejętności gamepleyowe ;) 4. Ostatni może nie najważniejszy pkt. W moich uwagach czyli KLASYKA a dokładniej mówiąc jeden ze starych przedstawicieli gatunku (sam sie go boję) Nosferatu: The Wrath of Malachi gra która na samą myśl powoduje ciarki, pomimo tego ze posiadamy w niej broń to nadal jesteśmy bez bronnymi duszyczkami wrzuconymi w sidła zła :3
Ja jeszcze mam na koncie wybitne Layers of Fear również polski developer, Bloopers Team, odpowiedzialni również za całkiem fajne Medium, Observer oraz Blair Witch. Z zagranicznych znam też The Evil Within, było swego czasu bardzo popularne.
Outlast to jest fenomen którego do teraz nie rozumiem. Symulator jumpscare'ów. Brak suspensu. Jedyny ciekawy aspekt gry to faktycznie historia tego co sie działo w Asylum. Gra za to nudzi po chwili pętlą gameplayową. Jest zdecydowanie więcej ciekawych horrorów. Lost In Vivo, Fatal Frame, MadIson, Dead Space, The Evil Within oraz świetne SIGNALIS SOMA, Darkwood i Silent Hill 2 chyba najlepsze gry z tej listy Gameplayowo RE 7 też, ale powyższa 3 o wiele bardziej mi podpasowała A ostatnia dwójka wypisana jakby tylko wypełnić liste
Pierwszy Silent Hill jest nie do przebicia. Resident 7 jak najbardziej godny polecenia - potyczki z ześwirowaną rodzinką Bakerów dają czadu! Można jeszcze wymienić Dead Space - taka mieszanka horroru i gry akcji oraz Alien Isolation - wędrowanie po korytarzach i czekanie na atak obcego ma swój klimat 😊
Jeśli da radę, to poprosiłbym więcej odcinków o dobrych horrorach, bo we wszystkie bardziej znane już grałem i kończą mi się opcje, to może zarzucicie czymś ciekawym 😅
Brakło w zestawieniu Fatal Frame. Seria u nas nie cieszy się jakąś specjalną rozpoznawalnością zapewne przez "Japońskie straszenie". A szkoda bo gra nie bez powodów jest określana jako najstraszniejsza. Jeśli miałbym oceniać pod względem rycia bani i to co zostaje z nami po zakończeniu grania dałbym znak równości miedzy seriami Silent Hill, Siren, Fatal Frame. Okazja do spróbowania swoich sił jako że ostatnio pojawiła się wersja PC FATAL FRAME / PROJECT ZERO: Mask of the Lunar Eclipse. Powodzenia
Jestem fanem horrorów, zawsze uwielbiałem ten gatunek, nie tylko gry ale też filmy czy książki. Ostatnimi laty ogólnie nie podoba mi się kierunek w którym zwłaszcza te growe horrory zmierzają. Zamiast budowania fantastycznego klimatu i atmosfery grozy za pomocą narzędzi, których dziś twórcy posiadają znacznie więcej niż kiedykolwiek. Odpowiednie wizualne wodotryski, gra świateł i cieni przede wszystkim, budowanie napięcia, odpowiednio dopieszczone lokacje mające swój unikalny charakter w połączeniu ze świetną narracją i przy odpowiednim akompaniamencie efektów dźwiękowych od zwykłego skrzypienia starych drzwi poprzez jakieś niepokojące szmery za plecami, czy też inne bliżej nieokreślone odgłosy. Czasem tylko wzbogacone przez jakiś świetny utwór muzyczny, nawet jeden motyw przewodni na długo zapadający w pamięć. Niekiedy stający się kultowym, tego mi w ówczesnych horrorach brakuje. Tymczasem wiele współczesnych produkcji idzie w stronę rzucenia na gracza w jednej chwili jak najwięcej groteskowej przemocy, brutalności, szybkiej akcji, mnóstwo jumpscarów i w tej jednej chwili potrafi odbiorcę wręcz prze bodźcować. Sprawiają, że mi osobiście nie chce się w to grać, nie dlatego, że jest strasznie tylko zwykle irytująco. Weźmy np. taki Outlast, gdzie narracja nie istnieje, budowanie atmosfery grozy poprzez świetne lokacje (nie wiem nie mamy czasu im się przyjrzeć bo ciągle uciekamy), historie (jakie historie?), gra świateł i cieni, niepokojące odgłosy to wszystko można skreślić. Zamiast tego co buduje "poczucie grozy" mamy liczne jumpscary i przeciwników, którzy są niezniszczalni, ale nie to jest najgorsze. Najgorsze jest to, że już od początku rozgrywki wyskakują na mordę gracza. Większość gameplayu to właśnie tylko uciekanie od nich i odciąganie od "zagadek" (marnych bo często na zasadzie zbierz coś, donieś gdzieś, przestaw coś), aby można je w spokoju zaliczyć, co często wiąże się z bezcelowym bieganiem w koło z goniącym nas przeciwnikiem, aby np. w końcu móc pociągnąć za jakąś dźwignie i aby nam w tym zbyt nie przeszkadzał. To nawet nie jest straszne, ale wręcz szybko robi upierdliwe. Niestety coraz więcej gier z gatunku na tym opiera swoje mechaniki, to nieumiejętne rozłożenie balansów i budowanie poczucia zaszczucia, podobnie jak w ostatnich remakeach Residentów, zabawa w berka z Mister X w drugiej odsłonie szybko robi się nużące, nic nie wnoszące do gry, poza irytacją, że sztucznie wydłuża rozgrywkę i nie można w spokoju nawet podnieść jakiegoś przedmiotu. Twórca materiału dobrze powiedział, że Alien Isolation jest wyjątkowe, tak bo to jedyna gra budująca dobrze klimat, atmosferę i poczucie zaszczucia. Granie natomiast w większość współczesnych horrorów, jak właśnie np. wspomniany Outlast (i wiele innych, przeważnie z widokiem pierwszoosobowym tworzonym często na jedno kopyto) bardziej przypomina mi granie np. w PUBG bo horroru to nie przypomina mi w ogóle. Mamy takie same poczucie zaszczucia, ten sam poziom w battleroyalach, gdzie bez przerwy musimy się przemieszczać, nie wiemy kiedy ktoś nie zacznie do nas strzelać, gdzie nie ma elementu eksploracji tylko wpadamy zbieramy co trzeba jak najszybciej i wypadamy, lecimy dalej. Tylko taki np. PUBG to nie horror i z tym chyba każdy się zgodzi, i ma taką zaletę, że rozgrywki są bardzo szybkie, zanim zdążą gracza znudzić i zacząć irytować. Natomiast jak ktoś tworzy grę, nazywa ją horrorem (bo karykaturalne postacie, krew i flaki to przecież wystarczy aby być horrorem) i całość opiera tylko na intensywnej zabawie w berka (przy czym berek jest bardziej ekscytujący bo role się niejednokrotnie odwracają, a w takiej grze zawsze my jesteśmy uciekającym), która potrafi trwać godziny i zwyczajnie męczy to taki twórca chyba sam nie rozumie czym tak naprawdę jest horror. W ogóle czy nazwałbym np. Dead by Daylight horrorem? Absolutnie nie. To gra co-op, kompetytywna (co najwyżej w horrorowej stylistyce), w której część graczy łączy siły aby uciec przed mordercą, a ktoś wciela się w owego złego mający na celu wyeliminowanie pozostałych uczestników zabawy. Podkręcona rozgrywka przypominająca Pac-mana w fazie kiedy zżera duszki (przy założeniu, że pac-man jest tym złym, a w rolę duszków wcielają się inni gracze). Poważnie jednak czy Dead by Daylight kogoś straszy w ogóle, to całkiem inny rodzaj zabawy. Zaspokajający inne potrzeby graczy i odnoszący się do całkowicie innych impulsów, bodźców niż te których poszukują miłośnicy grozy we wszelakich dziełach kultury. Wracając do Pac-mana, akurat ten przykład bo myślę, że to na tyle kultowa postać iż prawie każdy go kojarzy. Zadajmy sobie pytanie czy gdybyśmy w tej konkretnej grze zamiast kulką zbierającą inne kulki sterowali zranionym, krwawiącym człowiekiem zbierającym np. klucze, a zamiast duszków ganiało nas czworo Nemesisów z Resident Evil 3 to czy wystarczyłoby to, aby taką wersje pac-mana nazwać horrorem? Mam nadzieję, że nikogo swoim komentarzem nie uraziłem, np. fanów Outlasta. Zdaję sobie też sprawę z tego, że zastosowałem wiele uproszczeń schematów, mających jednak na celu nakreślić ogólny zarys tego co dziś często nazywamy horrorem, rzucając tym gatunkiem na lewo i prawo, bez zrozumienia jego kwintesencji. Tworząc przy okazji z gatunku horrorów coś mainstreamowego, czym akurat ten gatunek raczej nigdy nie był i nie tu jego miejsce. Pozdrawiam serdecznie.
A The Evil Within ? Jedynka IMO jest świetna, trzyma w napięciu oraz momentami nawet straszna. Dwójka już mniej, pół-otwarte lokacje rozmyły trochę klimat jedynki.
Zachęcam by dodać coś jeszcze od siebie :P Większe tytuły: *Amnesia; The Bunker *The Evil Within *Alan Wake *The Chant *FEAR (trylogia) *Dead Space Mniejsze tytuły godne sprawdzenia: *Lost in Vivo *Yuppie Psycho *Ikai *Visage *Song of Horror *IB *In Sound Mind *The Coma (w szczególności 2 część) *Corpse Party (2021) *Alisa *Madfather *Cry of Fear *Misao *Maid of Sker *World of Horror *My Beautiful Paper Smile *Yume Nikki *Burnhouse lane *The Mortuary Assistant *Lone Survivor
No nie wiem, o ile rozumiem to nie powiedziałbym, że The Quarry jest lepsze od Until Down. The Quarry co racja, ma ciekawe rozgałęzienia pod-historii, możliwe, że lepsze od Until Dawn, ale one nie są aż takie istotne w The Quarry, a Until Dawn mam wrażenie, że jest bardziej klimatyczną produkcją horrorową. I tak w 100% szczerze, czy naprawdę mamy mentala, żeby do tej listy dawać Outlasta i The Quarry? Moim zdaniem są produkcje warte większej uwagi pod tym kątem. O ile Amnesia TDD tutaj była, to równie dobrze można dać również straszną Amnesię The Bunker, albo już jak gadamy o Silent Hillach to 3 również straszy, a 4 jest niedoceniona.
@@LennexD Dead space to prawdziwy horror jeżeli chodzi o gatunek ale nie jest to najbardizej znienawidzony gatunek przeze mnie czyli "survival horror". Pierwszy raz pamiętam jak grałem w Outlast tak się wkurzyłem bo myślę co za długi toutorial, zapamiętuję wszystkie lokacje przeciwników z myślą że dropnie kosa czy klamka to wrócę i rozwalę wszystkich, a tu dupa. Takiego rozczarowania nie zdzierżyłem co prawda tytuł ukończyłem ale jak zobaczyłem, że w Alien Isolation ten sam chujowy system jest i nie będzie ehektownego rozczłonkowywania obcych jak w AVP to wyłączyłem to gówno od razu. Ale to moje zdanie, nie wiem jak kogoś może jarać kitranie się po szafkach zamiast emocionującą zmierzyć się z przeciwnikiem w boju.
@@XAWEREAO Rozumiem o co Ci chodzi, ale z drugiej strony - czy właśnie ta możliwość "rozczłonkowywania obcych", nie zabija tego, co w horrorach powinno być najcenniejsze? Naprawdę ciężko mi się bać czegoś, co mogę łatwo rozwalić. Zaś kiedy jesteśmy pozbawieni broni, musimy się wsłuchiwać w otoczenie, ważyć kroki i cały czas czujemy na plecach oddech zagrożenia :) Outlast jest akurat słabym przykładem, bo faktycznie trudno tam o strach i dreszczyk emocji. To bardziej powtarzalny symulator uciekania.
@@LennexD fajna dyskusja się robi, oczywiście chciałem zwrócić uwagę że są różne rodzaje horrorów i na co innego kładą nacisk. Jeden woli doświadczyć intensywnego strachu za wszelką cenę unikając walki a inny woli doświadczyć tej niepewności w próbie pokonania przeciwnika. Intensywność doznań jest podobna ale każdy woli inny styl. Szczerze to najlepiej się z wymienionych tytułów w tym materiale przy re7 bawiłem. Chyba z 10 razy tą grę przeszedłem. A za pierwszym razem na prawdę szło się przestraszyć w wielu miejscach no i klimat świetny.
@@XAWEREAO RE7 naprawdę zrobiło robotę. Zwłaszcza grając na VR. W sumie jest to tytuł, który zadowoli większość osób lubujących się w horrorach, bo jest to fajnie zbalansowane połączenie wszystkiego. Masz rację co do tego stylu i subiektywnego odczuwaniu strachu. Nigdy na to nie patrzyłam w ten sposób, ale faktycznie - jeden będzie się bał potworów, inny będzie odczuwać strach przed porażką w starciu, a jeszcze inny będzie się bał w grze, w której nawet nic na nas nie poluje, ale sam klimat i strach przed nieznanym działa na psychikę. Trochę jak z muzyką. Jeden będzie słuchał thrash metalu, a inny black metalu. Niby ten sam gatunek, a jednak daleko im od siebie.
Gracie w horrory w nocy czy w dzień? 😄
ja w dzień, pozdro
Tylko. Nocą i w słuchawkach
Kto żyje w Polsce ten się horrorów nie boi... 😝
To ja chyba nie żyję w Polsce, bo się bardzo boję. XD
@@Kar0lina-d5u Po prostu jesteś delikutaśna 🤷🏻♂️
xD
Hmm, poczujesz co to horror dzikiego zachodu. Pakt imigrancki przyklepany. Urszula czekała, aż jej chłoptaś Doni dorwie się do władzy. Strach jaki znałeś z opowieści, POczujemy wszyscy. Pozdrawiam :)
To zestawienie wygląda jakby skomponował je ktoś, kto z horrorami raczej nie miał zbyt wiele do czynienia. Ot, lista najpopularniejszych horrorów ze Steam.
Zróbmy pod tym komentarzem listę mniej znanych, ale wartych uwagi horrorów na PC. Zaczynam:
- Observer System Redux - Mega klimatyczny, pierwszoosobowy symulator chodzenia osadzony w cyberpunkowym Krakowie.
Pajdos raczej jest osobą którą łatwo wystraszyć ;) wiem bo widziałem jak gra
To jest bardzo subiektywne co kogo straszy. Moje ulubione horrory to seria Dead Space, dwie pierwsze odsłony F.E.A.R., Doom 3, pierwsze dwie części Penumbry, pierwsza i ostatnia Amnesia, Devil Inside. Właściwie to się nie boję tych gier ale mają taki przyjemny, epicki mroczny klimat. Wśród horrorów gdzie nie można pokonać tego złodupca który nas ściga to Obcy Izolacja jest grą genialną. Muszę do niej wrócić. SOMA to chyba moja ulubiona gra tej firmy. Chociaż jak się teraz zastanawiam to oni same świetne horrory zrobili. Najwięcej sentymentu będę miał w przypadku Penumbry. Tam trzeba było jeszcze myśleć. A jak pomyślę o tym strasznych psach w kopalni to aż drżę. Straszne psy w grach to mój kryptonit.
Przepraszam bardzo, Alien, Silent Hill 2, RE7, Amnesia, Soma i Darkwood to świetne gry i genialne horrory.
Od siebie polecam Lost in Vivo, Iron lung, Fatal Frame 4, Cry of Fear i Signalis
Clive Barker's Undying i Call of Cthulhu: Mroczne zakątki świata ❤
@@parchemiarz Nie mówię, że to złe gry, tylko raczej po prostu bardzo popularne, a co za tym idzie - nie ma nic odkrywczego w tym zestawieniu. Wyjadacze horrorów już dawno je ograli, a ci, co horrorów nie lubią, tym bardziej nie poczują się zachęceni do zagrania :) Dlatego pytam Was o mniej znane, ale dobre horrory. Z Twoich polecajek np nie słyszałam o Lost in Vivo, czy Iron lung. Na pewno się zapoznam z tymi tytułami!
SH2 to do dziś gra mojego życia. Tyle uczuć co mną targało w czasie rozgrywki. To było coś niepowtarzalnego i absolutnie niesamowitego. Żaden horror, czy to film, czy to gra nie jest nawet blisko tego arcydzieła. Nie ma szans, żeby Blooberowi to się udało, ale bardzo chcę się mylić. Oczywiście czekam na Remake 😍
"Naprawdę lubie horrory" Pajdos 2024
Dobra ale tak serio co do materiału
1. Imo the query to malo straszna gra na jej miejscu postawil bym np. SCP Containment Breach (ktorego nie skończyłeś 😅) sam klimat grozy i niepewności w tej grze zasługuje w 100% w takim zestawieniu. Losowo generowana mapa oraz przedmioty nie poprawiaja naszej pewnosci siebie a swiadomosc ze wszystko (no moze poza pzeslodkim glutem :3) chce nas zabic przyprawia o ciarki (pamietasz windę? 😊)
2. Co do Amnessi, tworcy tej gry million juz wczesniej swietna przygode z podobnym tematem dokladniej mowiac Penumbra. Pomimo ze jest walka w tej grze to sama jej mechanika zniecheca cie do podejmowania "zbrojnych" potyczek z wszelkiego rodzaju pajakami, psami robalami itd. To wlasnie penumbra była protoplastą tych wszystkich zagadek opartych na fizyce którą możemy doświadczyć w Amnessi
3. Brak klasycznego (mam na myśli jako horror nie lata produkcji) horroru w tym zestawieniu powoduje moją złość Michałku... np. Layers of fear, bardzo dobrej jakości i co ważniejsze straszny horror. Co prawda jeśli sie zgubisz może stać sie troszkę nad zyt monotonny ale to może poprostu moje wątpliwej jakości umiejętności gamepleyowe ;)
4. Ostatni może nie najważniejszy pkt. W moich uwagach czyli KLASYKA a dokładniej mówiąc jeden ze starych przedstawicieli gatunku (sam sie go boję) Nosferatu: The Wrath of Malachi gra która na samą myśl powoduje ciarki, pomimo tego ze posiadamy w niej broń to nadal jesteśmy bez bronnymi duszyczkami wrzuconymi w sidła zła :3
1. Silent Hill 1-4 + Origin i Shattered Memories
2. Project Zero/Fatal Frame
3. Forbidden Siren
4. Soma
5. Amnesia
6. Penumbra
7. Alien Isolation
8. Resident Evil 2/4/7
9. Evil Within
10. Outlast 2
A slyszeliscie o "Visage" ?
Darkwood jest wykurwiste, nie ma nic lepszego od grania w niego na słuchawkach w środku nocy
Ja jeszcze mam na koncie wybitne Layers of Fear również polski developer, Bloopers Team, odpowiedzialni również za całkiem fajne Medium, Observer oraz Blair Witch.
Z zagranicznych znam też The Evil Within, było swego czasu bardzo popularne.
Outlast to jest fenomen którego do teraz nie rozumiem.
Symulator jumpscare'ów. Brak suspensu. Jedyny ciekawy aspekt gry to faktycznie historia tego co sie działo w Asylum.
Gra za to nudzi po chwili pętlą gameplayową.
Jest zdecydowanie więcej ciekawych horrorów. Lost In Vivo, Fatal Frame, MadIson, Dead Space, The Evil Within oraz świetne SIGNALIS
SOMA, Darkwood i Silent Hill 2 chyba najlepsze gry z tej listy
Gameplayowo RE 7 też, ale powyższa 3 o wiele bardziej mi podpasowała
A ostatnia dwójka wypisana jakby tylko wypełnić liste
Ciężko brać za wiarygodny film o horrorach, w którym pojawia się Sons of the Forest 🤣
Pierwszy Silent Hill jest nie do przebicia. Resident 7 jak najbardziej godny polecenia - potyczki z ześwirowaną rodzinką Bakerów dają czadu! Można jeszcze wymienić Dead Space - taka mieszanka horroru i gry akcji oraz Alien Isolation - wędrowanie po korytarzach i czekanie na atak obcego ma swój klimat 😊
Jeśli da radę, to poprosiłbym więcej odcinków o dobrych horrorach, bo we wszystkie bardziej znane już grałem i kończą mi się opcje, to może zarzucicie czymś ciekawym 😅
Darkwood jest wykurwisty, polecam z całego serca
A gdzie Cry of Fear?
nie ma bo tworca danego materiału uważa że jest to gra dla chorych psychicznych i że jest zbyt chora dla niego
Brakło w zestawieniu Fatal Frame. Seria u nas nie cieszy się jakąś specjalną rozpoznawalnością zapewne przez "Japońskie straszenie". A szkoda bo gra nie bez powodów jest określana jako najstraszniejsza. Jeśli miałbym oceniać pod względem rycia bani i to co zostaje z nami po zakończeniu grania dałbym znak równości miedzy seriami Silent Hill, Siren, Fatal Frame.
Okazja do spróbowania swoich sił jako że ostatnio pojawiła się wersja PC FATAL FRAME / PROJECT ZERO: Mask of the Lunar Eclipse. Powodzenia
Jestem fanem horrorów, zawsze uwielbiałem ten gatunek, nie tylko gry ale też filmy czy książki. Ostatnimi laty ogólnie nie podoba mi się kierunek w którym zwłaszcza te growe horrory zmierzają.
Zamiast budowania fantastycznego klimatu i atmosfery grozy za pomocą narzędzi, których dziś twórcy posiadają znacznie więcej niż kiedykolwiek. Odpowiednie wizualne wodotryski, gra świateł i cieni przede wszystkim, budowanie napięcia, odpowiednio dopieszczone lokacje mające swój unikalny charakter w połączeniu ze świetną narracją i przy odpowiednim akompaniamencie efektów dźwiękowych od zwykłego skrzypienia starych drzwi poprzez jakieś niepokojące szmery za plecami, czy też inne bliżej nieokreślone odgłosy.
Czasem tylko wzbogacone przez jakiś świetny utwór muzyczny, nawet jeden motyw przewodni na długo zapadający w pamięć. Niekiedy stający się kultowym, tego mi w ówczesnych horrorach brakuje.
Tymczasem wiele współczesnych produkcji idzie w stronę rzucenia na gracza w jednej chwili jak najwięcej groteskowej przemocy, brutalności, szybkiej akcji, mnóstwo jumpscarów i w tej jednej chwili potrafi odbiorcę wręcz prze bodźcować. Sprawiają, że mi osobiście nie chce się w to grać, nie dlatego, że jest strasznie tylko zwykle irytująco.
Weźmy np. taki Outlast, gdzie narracja nie istnieje, budowanie atmosfery grozy poprzez świetne lokacje (nie wiem nie mamy czasu im się przyjrzeć bo ciągle uciekamy), historie (jakie historie?), gra świateł i cieni, niepokojące odgłosy to wszystko można skreślić. Zamiast tego co buduje "poczucie grozy" mamy liczne jumpscary i przeciwników, którzy są niezniszczalni, ale nie to jest najgorsze.
Najgorsze jest to, że już od początku rozgrywki wyskakują na mordę gracza. Większość gameplayu to właśnie tylko uciekanie od nich i odciąganie od "zagadek" (marnych bo często na zasadzie zbierz coś, donieś gdzieś, przestaw coś), aby można je w spokoju zaliczyć, co często wiąże się z bezcelowym bieganiem w koło z goniącym nas przeciwnikiem, aby np. w końcu móc pociągnąć za jakąś dźwignie i aby nam w tym zbyt nie przeszkadzał.
To nawet nie jest straszne, ale wręcz szybko robi upierdliwe.
Niestety coraz więcej gier z gatunku na tym opiera swoje mechaniki, to nieumiejętne rozłożenie balansów i budowanie poczucia zaszczucia, podobnie jak w ostatnich remakeach Residentów, zabawa w berka z Mister X w drugiej odsłonie szybko robi się nużące, nic nie wnoszące do gry, poza irytacją, że sztucznie wydłuża rozgrywkę i nie można w spokoju nawet podnieść jakiegoś przedmiotu.
Twórca materiału dobrze powiedział, że Alien Isolation jest wyjątkowe, tak bo to jedyna gra budująca dobrze klimat, atmosferę i poczucie zaszczucia.
Granie natomiast w większość współczesnych horrorów, jak właśnie np. wspomniany Outlast (i wiele innych, przeważnie z widokiem pierwszoosobowym tworzonym często na jedno kopyto) bardziej przypomina mi granie np. w PUBG bo horroru to nie przypomina mi w ogóle.
Mamy takie same poczucie zaszczucia, ten sam poziom w battleroyalach, gdzie bez przerwy musimy się przemieszczać, nie wiemy kiedy ktoś nie zacznie do nas strzelać, gdzie nie ma elementu eksploracji tylko wpadamy zbieramy co trzeba jak najszybciej i wypadamy, lecimy dalej.
Tylko taki np. PUBG to nie horror i z tym chyba każdy się zgodzi, i ma taką zaletę, że rozgrywki są bardzo szybkie, zanim zdążą gracza znudzić i zacząć irytować.
Natomiast jak ktoś tworzy grę, nazywa ją horrorem (bo karykaturalne postacie, krew i flaki to przecież wystarczy aby być horrorem) i całość opiera tylko na intensywnej zabawie w berka (przy czym berek jest bardziej ekscytujący bo role się niejednokrotnie odwracają, a w takiej grze zawsze my jesteśmy uciekającym), która potrafi trwać godziny i zwyczajnie męczy to taki twórca chyba sam nie rozumie czym tak naprawdę jest horror.
W ogóle czy nazwałbym np. Dead by Daylight horrorem? Absolutnie nie.
To gra co-op, kompetytywna (co najwyżej w horrorowej stylistyce), w której część graczy łączy siły aby uciec przed mordercą, a ktoś wciela się w owego złego mający na celu wyeliminowanie pozostałych uczestników zabawy. Podkręcona rozgrywka przypominająca Pac-mana w fazie kiedy zżera duszki (przy założeniu, że pac-man jest tym złym, a w rolę duszków wcielają się inni gracze).
Poważnie jednak czy Dead by Daylight kogoś straszy w ogóle, to całkiem inny rodzaj zabawy. Zaspokajający inne potrzeby graczy i odnoszący się do całkowicie innych impulsów, bodźców niż te których poszukują miłośnicy grozy we wszelakich dziełach kultury.
Wracając do Pac-mana, akurat ten przykład bo myślę, że to na tyle kultowa postać iż prawie każdy go kojarzy.
Zadajmy sobie pytanie czy gdybyśmy w tej konkretnej grze zamiast kulką zbierającą inne kulki sterowali zranionym, krwawiącym człowiekiem zbierającym np. klucze, a zamiast duszków ganiało nas czworo Nemesisów z Resident Evil 3 to czy wystarczyłoby to, aby taką wersje pac-mana nazwać horrorem?
Mam nadzieję, że nikogo swoim komentarzem nie uraziłem, np. fanów Outlasta. Zdaję sobie też sprawę z tego, że zastosowałem wiele uproszczeń schematów, mających jednak na celu nakreślić ogólny zarys tego co dziś często nazywamy horrorem, rzucając tym gatunkiem na lewo i prawo, bez zrozumienia jego kwintesencji. Tworząc przy okazji z gatunku horrorów coś mainstreamowego, czym akurat ten gatunek raczej nigdy nie był i nie tu jego miejsce.
Pozdrawiam serdecznie.
Jako pierwszego silent hilla lepiej wybrać trójkę bo jest bardziej przystępna. Przed zagraniem warto jednak poczytać o fabule jedynki
A The Evil Within ? Jedynka IMO jest świetna, trzyma w napięciu oraz momentami nawet straszna. Dwójka już mniej, pół-otwarte lokacje rozmyły trochę klimat jedynki.
Kirde dla mnie SOMA byla przerażająca. Nie lubie ale FNAF by tu pasował.
thx
4:02 "Quarry uznawana za grę lepszą od Until Dawn" - nie powiedział nikt nigdy ;p
a gdzie Fatal Frame: Mask of the Lunar Eclipse i MAIDEN OF BLACK WATER na pc
4:29 quarry w tym wypadku to nie jest kamieniołom tylko zwierzyna łowna.
sons of the forest nie jest starszne
SOMA była zajefajna!
Ja bym dodał jeszcze Condemned: Criminal Origins ;]
Nie wiem co tu robi outlast trials
Co to za tytul wogole. Czy horrory sa gatunkiem, ktore zazwyczaj ciezko jest odpalic na komputerze?
Zachęcam by dodać coś jeszcze od siebie :P
Większe tytuły:
*Amnesia; The Bunker
*The Evil Within
*Alan Wake
*The Chant
*FEAR (trylogia)
*Dead Space
Mniejsze tytuły godne sprawdzenia:
*Lost in Vivo
*Yuppie Psycho
*Ikai
*Visage
*Song of Horror
*IB
*In Sound Mind
*The Coma (w szczególności 2 część)
*Corpse Party (2021)
*Alisa
*Madfather
*Cry of Fear
*Misao
*Maid of Sker
*World of Horror
*My Beautiful Paper Smile
*Yume Nikki
*Burnhouse lane
*The Mortuary Assistant
*Lone Survivor
based
No nie wiem, o ile rozumiem to nie powiedziałbym, że The Quarry jest lepsze od Until Down. The Quarry co racja, ma ciekawe rozgałęzienia pod-historii, możliwe, że lepsze od Until Dawn, ale one nie są aż takie istotne w The Quarry, a Until Dawn mam wrażenie, że jest bardziej klimatyczną produkcją horrorową. I tak w 100% szczerze, czy naprawdę mamy mentala, żeby do tej listy dawać Outlasta i The Quarry? Moim zdaniem są produkcje warte większej uwagi pod tym kątem. O ile Amnesia TDD tutaj była, to równie dobrze można dać również straszną Amnesię The Bunker, albo już jak gadamy o Silent Hillach to 3 również straszy, a 4 jest niedoceniona.
Bardzo nie lubię Outlasta. Dla mnie to symulator ucieczki. Za dużo uciekania. Irytuję mnie to.
Z tej listy w żaden niegrałem oprócz untill down. Chyba zabardzo nie lubie horrorów. 🥺
Po pierwsze gdzie jest Madison?
Polecam gry ze studia Emika-Games
Where Dead Space?
A gdzie najlepszy sf horror dead space?
dead space to bardziej gra akcji niż horror
@@LennexD Dead space to prawdziwy horror jeżeli chodzi o gatunek ale nie jest to najbardizej znienawidzony gatunek przeze mnie czyli "survival horror". Pierwszy raz pamiętam jak grałem w Outlast tak się wkurzyłem bo myślę co za długi toutorial, zapamiętuję wszystkie lokacje przeciwników z myślą że dropnie kosa czy klamka to wrócę i rozwalę wszystkich, a tu dupa. Takiego rozczarowania nie zdzierżyłem co prawda tytuł ukończyłem ale jak zobaczyłem, że w Alien Isolation ten sam chujowy system jest i nie będzie ehektownego rozczłonkowywania obcych jak w AVP to wyłączyłem to gówno od razu. Ale to moje zdanie, nie wiem jak kogoś może jarać kitranie się po szafkach zamiast emocionującą zmierzyć się z przeciwnikiem w boju.
@@XAWEREAO Rozumiem o co Ci chodzi, ale z drugiej strony - czy właśnie ta możliwość "rozczłonkowywania obcych", nie zabija tego, co w horrorach powinno być najcenniejsze? Naprawdę ciężko mi się bać czegoś, co mogę łatwo rozwalić. Zaś kiedy jesteśmy pozbawieni broni, musimy się wsłuchiwać w otoczenie, ważyć kroki i cały czas czujemy na plecach oddech zagrożenia :) Outlast jest akurat słabym przykładem, bo faktycznie trudno tam o strach i dreszczyk emocji. To bardziej powtarzalny symulator uciekania.
@@LennexD fajna dyskusja się robi, oczywiście chciałem zwrócić uwagę że są różne rodzaje horrorów i na co innego kładą nacisk. Jeden woli doświadczyć intensywnego strachu za wszelką cenę unikając walki a inny woli doświadczyć tej niepewności w próbie pokonania przeciwnika. Intensywność doznań jest podobna ale każdy woli inny styl. Szczerze to najlepiej się z wymienionych tytułów w tym materiale przy re7 bawiłem. Chyba z 10 razy tą grę przeszedłem. A za pierwszym razem na prawdę szło się przestraszyć w wielu miejscach no i klimat świetny.
@@XAWEREAO RE7 naprawdę zrobiło robotę. Zwłaszcza grając na VR. W sumie jest to tytuł, który zadowoli większość osób lubujących się w horrorach, bo jest to fajnie zbalansowane połączenie wszystkiego.
Masz rację co do tego stylu i subiektywnego odczuwaniu strachu. Nigdy na to nie patrzyłam w ten sposób, ale faktycznie - jeden będzie się bał potworów, inny będzie odczuwać strach przed porażką w starciu, a jeszcze inny będzie się bał w grze, w której nawet nic na nas nie poluje, ale sam klimat i strach przed nieznanym działa na psychikę. Trochę jak z muzyką. Jeden będzie słuchał thrash metalu, a inny black metalu. Niby ten sam gatunek, a jednak daleko im od siebie.
te wszystkie gry to wsm średniaki są nie posiadają cyklu dnia i nocy
Where Phasmophobia?
Amnesia to było straszne gówno, zadziwiające, że wyśmienita SOMA jest od tych samych ludzi
Little Nightmares.
Zakończenie dwójki było niesamowite!
Nie wiem co napisać
To teraz prosimy o 10 kolorowych platformówek w których poskaczemy na PC
Rayman legends 😊
4 ostatnie tytuły to chyba na kolanie wybierane xD
co Ty, Darkwood zarąbiste. :d ale 2 ostatnie tytuły...
Soma i Darkwood to świetne gry i genialne horrory.
Outlast mi się najbardziej podoba