Розмір відео: 1280 X 720853 X 480640 X 360
Показувати елементи керування програвачем
Автоматичне відтворення
Автоповтор
ที่อาจารย์โจพูด จิงคับ ตอนนี้จนปี2030จะมีเรื่องใหญ่มากๆเกิดขึ้นคับ อาหารที่ดินคือทางรอดคับ
ขอน้อมกราบ ท่านอาจารย์ เป็นอย่างสูงยิ่งค่ะ ท่านมองเห็นปัญหาที่ชัดเจนมากค่ะ เมื่อมนุษย์ เห็นปัญหาได้ชัดเจนแจ่มแจ้ง มนุษย์จะสามารถ ปรับตัวได้ดีและ มีความสุข สงบ ร่มเย็น ค่ะ ( ตามความเป็นจริง แห่งสัจธรรม อันจริงแท้ ค่ะ ท่านอาจารย์กราบ กราบ ขอบพระคุณ ท่านอารีย์มากๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ค่ะ
ชอบวิธีคิดของคุณโจนจันไดมากค่ะ
บางคนก็โรคจิต ชอบซื้อรองเท้ามานั่งดูได้ทั้งวัน มันมีอะไรน่าดู ดูต้นไม้ที่ปลูกยังมีการเปลี่ยนแปลงแต่ดูรองเท้ามันก็ได้แค่นั้น
รักน้าโจนจริงๆ....ดูเป็นธรรมชาติ เป็นตัวตนของตัวเอง นับถือน้าเสมอครับ
เตรียมตัวเก็บข้อมูลมาราวปีเศษ ประกาศถอนตัวจากยุทธภพ ในใจอยากจะเลื่อนออกไปอีกนิด อีกนิด พอกลับมาฟังท่านโจนหลายต่อหลายรอบ ในหลายคลิป จะกระตุ้นเตือนใจเสมอ เฮ้ย...อย่าๆๆ อย่าเลื่อนๆ ต้องรีบทำ อารมณ์นั้นจริงๆครับ
เป็นกำลังใจให้นะครับ
เกษตรทำเป็นอาชีพไม่ได้ ทำแค่พอกิน ได้
อิสรภาพแรกที่ทุกคนต้องตามหาก็คือ อิสรภาพในจิตใจ คนที่ถูกบังคับมาตลอดชีวิต มันยากมากที่จะลุกขึ้นมาทำอะไรสักอย่างเพื่อตัวเอง หรือทำอะไรให้มันสำเร็จเพื่อพิสูจน์ให้คนอื่นเห็นว่าเราทำได้ ยิ่งคนที่พังไปแล้วนั้นเป็นไปไม่ได้เลยที่จะทำอะไรให้มันสำเร็จ ต้องเริ่มจากการทวงคื่นอำนาจในการตัดสินใจของตัวเองกลับมาครับ เริ่มทำตามความฝันทีละเล็กละน้อยเหมือนกับเด็กหัดเดิน คือถ้าไม่พังระดับเจียนตายจริงๆก็ไม่แนะนำให้หยุดเรียนหยุดทำงานนะครับ ทำแบบพอไปรอดก็ได้อยู่ คือถ้าเราคิดทวงอำนาจคืนแล้วใจมันทำงานเองแล้วครับ ไม่ว่าเราจะทำอะไรอยู่มันไม่สำคัญเลย ความรู้สึกที่ถูกบังคับ ถูกกดดัน มันจะค่อยๆหายไป มันจะไม่หนักเหมือนก่อนที่จะตัดสินใจต่อสู้เพื่อตัวเอง เมื่อถึงจุดหนึ่งเราจะเจอเส้นทางที่อยากเดินครับ ปักหมุดแล้วค่อยๆทำตามแผนไปเรื่อยๆแล้วสักวันหนึ่งก็จะได้อยู่บนเส้นทางนั้นเองทุกวันนี้ผมก็พยายามต่อสู้กับความรู้สึกที่เจ็บปวดต่างๆในอดีต มันก็ค่อยๆหายไปทีละเล็กละน้อยเมื่อก่อนก็จะกดดันมากเพราะตอนเด็กเป็นคนฉลาดระดับอัจฉริยะ แต่ถูกบังคับ ถูกกดดันให้ทำนู่นทำนี่ ถูกเลี้ยงดูอย่างผิดวิธีซึ่งไม่เหมาะกับอัจฉริยะ ก็เลยกลายเป็นคนไม่เอาอ่าวอะไรสักอย่าง ทำแค่พอผ่านๆไปตอนทวงอำนาจตัวเองกลับมาใหม่ๆก็ยากครับ วันๆเอาแต่เล่นเกมกับนอน อยากจะฝึกทักษะอะไรไม่ได้เลยเวลาผ่านไปหนึ่งปีทุกอย่างเริ่มดีขึ้น ผมก็ได้เริ่มทำอะไรจริงๆจังๆมากขึ้น ได้มีโอกาสฝึกทักษะมากขึ้นกว่าเดิม เวลาเล่นเกมก็ลดลงเพราะว่ามันน่าเบื่ออย่างที่อาจารย์โจนบอกน่ะครับ แต่เพราะผมรักการเล่นเกมครับ ไม่ได้จำกัดแค่วิดีโอเกม แต่เป็นเกมโดยรวมตั้งแต่สมัยเด็กก็มีเป่ากบ เป่าไม้ไอติม เล่นหมากฮอส หมากรุก เกมเรือรบ เกมผจญภัยบนกระดาษ บอร์ดเกม แน่นอนว่าวิดีโอเกมผมก็ชอบเหมือนกันแต่ก็จะเลือกมากกว่าชาวบ้านสักหน่อย ผมจะมองที่คุณค่าทางศิลปะครับ อย่างเช่นเนื้อเรื่อง ภาพ เพลงประกอบ หรือแม้กระทั่งความเหมาะสมของระบบการเล่นถ้าเรามองเกมในแบบมุมมองคนทั่วๆไปก็จะเห็นเป็นสื่อบันเทิงอย่างหนึ่ง แต่ในมุมมองของผม เกมนั้นเป็นงานศิลปะรูปแบบหนึ่ง ซึ่งมีส่วนสำคัญในการพัฒนาทักษะของมนุษย์ และวิดีโอเกมนั้นเป็นเหมือนกับกระดานวาดรูปที่เราจะละเลงแสงสีเสียงได้ดั่งใจอาการติดเกมนั้นเป็นปัญหาจริงๆครับ แต่การบังคับให้จำกัดการเล่นหรือบังคับให้หยุดนั้นไม่ได้ช่วยให้อะไรดีขึ้นเลย ประสบการณ์ตรงครับ บังคับตัวเองมาแล้ว บังคับเลิกเล่น บังคับหยุดมาแล้ว ช่วงที่ติดเกมเวลาไม่ได้เล่นจะตัวสั่นเหมือนคนจะลงแดงครับ ใจไม่นิ่ง สติจะไม่มีคิดอะไรไม่ออกแต่น่าแปลกคือ อาการติดเกมของผมหายไปหลังจากที่จิตใจของผมเป็นอิสระแล้ว ผมเล่นเท่าที่อยากเล่นจริงๆ เบื่อก็ปิดทิ้ง บางทีเปิดเกมมาเล่นได้ห้านาทีปิดทิ้งก็มีก็จะหันมาทำงานครับ จากเมื่อก่อนทำได้วันละห้านาที สิบนาที ถ้าฝืนตัวเองก็ทำได้ชั่วโมงสองชั่วโมง ซึ่งการฝืนตัวเองก็ไม่ดีเช่นกัน ผมสังเกตว่าการฝืนตัวเองมันทำให้จิตใจห่อเหี่ยว ผมทำงานได้วันละสองชั่วโมงก็จริง บางวันอาจได้ถึงสี่ชั่วโมงถ้าฝืนจัดๆ ทำได้แค่อาทิตย์เดียวครับ แล้วก็ต้องพักยาวอย่างน้อยสองอาทิตย์ บางทีก็พักเป็นเดือนเลยเพราะว่าสมองไม่ยอมที่จะลุกขึ้นมาทำการฝืนตัวเอง ก็คือการบังคับตัวเองรูปแบบหนึ่งครับ คนเราไม่ต้องมีใครมาบังคับก็บังคับและกดดันตัวเองได้เหมือนกันสิ่งที่ผมเป็นเรียกว่าอาการ Burn out ครับ คนทำงานสื่อกับศิลปะน่าจะเป็นกันทุกคนตอนนี้ผมก็พยายามที่จะทำ Life Work BalanceLife ต้องมาก่อน Work ครับการรักงานที่ทำ ทำตามความฝันตัวเอง ใช่ว่าจะไม่เหนื่อย เราต้องพักกันบ้าง ยิ่งรักมากๆยิ่งเป็นความฝันก็ยิ่งไม่อยากหยุดใช่ไหมครับ ผมเป็นอย่างนั้นแต่สิ่งที่ดีที่สุดก็คือ เราทำ เมื่อเราโอเคที่จะทำ ถามตัวเองว่าเราเจ็บป่วยอะไรหรือเปล่า จิตใจเราสับสนวุ่นวายไหม ถ้าทุกอย่างโอเคแล้วก็ทำเลยครับ
ข้อความของคุณ ถือเป็นข้อความที่ผมประทับใจที่สุดข้อความหนึ่งตั้งแต่เปิดช่องมาเลยครับ ขอบคุณที่แบ่งปันเล่าประสบการณ์ที่มีคุณค่า ขอให้เขียนบทความที่ถ่ายทอดอารมณ์ความรู้อย่างจริงใจอย่างนี้ต่อไปนะครับ ผมเชื่อว่ามีคนที่ชอบเช่นเดียวกันกับผมอีกมาก แวะมาพิมพ์ข้อความในช่องผมอีกเยอะๆบ่อยๆได้เลยนะครับ ขอบคุณครับ
เหมือนเอาชีวิตผมมาเขียนเลย คล้ายกันมากกกกกกก 55555
เราจะกำจัดระบบสังคม
มาตกใจตอนที่ท่านบอกว่าอายุคนเราเฉลี่ยแค่60 แล้วนี่ผมยังมัวแต่ทำงานในอุตสาหกรรมอยู่เลย แล้วมรดกที่มีอยู่เมื่อไหร่จะได้กลับไปทำตามใจอยากล่ะเนี่ย ตั้งใจไว้ว่าขอให้ลูกเรียนจบก่อนละกัน แล้วพ่อจะขอไปใช้ชีวิตแบบคนบ้านนอกบ้านนาธรรมดาๆคนหนึ่ง
ใกล้ใจ ไกลกาย คิดเหมือนกันเลยครับ อยากกลับไปตามความฝัน แต่อย่าลืมไปอบรมก่อนนะครับ..
พูดถูกจริงๆ ครับ ไม่แปลกใจ ทำไมเกษตรกร จน อาชีพนายหน้า พ่อค้า นายทุน ทำแล้วก็ไม่จน
สุดยอดแนวคิด และ ปฎิบัติเป็นผลจริง รักพี่โจนครับ
เป็นจริงตามที่อาจารย์ พูดทุกอย่างเลยครับตอนนี้ (วันที่ 1 เดือน เมษายน 2567)
ขอบคุณครับ🙏
Hello Mr. Jon..he is the real person..my thumb up to you Sir...thanks for sharing a great idea to everyone..thanks
ฟังแล้วใด้รู้สนุกด้วย
จริงครับ ประเทศไทย ปลูกยางพาราเยอะมาก แล้วเป็นไงล่ะ ผลงาน
สิ่งสำคัญที่สุดและเร่งด่วนที่สุดในการเกิดเป็นมนุษย์ คือ ต้องรู้ (อริยะสัจ๔ )ครับผม.
ลมหายใจสำคัญที่สุด และเป็นกัลยาณมิตรที่ดีที่สุด
ตอนสมัยมัธยมผมชอบสะสมม้วนเทป สุดท้ายก็เบื่อแล้วผมก็ทิ้งไป
ติดตามตลอด. ผศรัธาผู้ชายคนนี้
้เทวดามาเกิด เรืยนนู้ด้วยตัวเอง
แก่มาร่างกายขอให้แข็งแรงจ้าา
ขอบคุณแนวความคิดค่ะ
ที่สวนเป็นดินทราย ทำบ้านดินไม่ได้เทคานคะ ผ่านมา 2 ปีแล้ว ไม่ทรุดคะ อยากทำแบบที่ง่ายที่สุด สามารถทำคนเดียวได้ โดนไม่ต้องอาศัยช่าง
ต้องถมที่มั้ยคะ
ไม่ได้ถมคะ เป็นพื้นเดิมของสวน ดินที่เอามาถมส่วนมากเป็นดินเหนียวน้ำชึมผ่านได้ช้า ลองเข้าไปดูช่องของ แม่หนู อยากมีช่อง ตอน เก็บกุ่ม เพราะจะเห็นบริเวณสร้างบ้านดินชัดคะ
พอมีใครรับสร้างบ้านดินมั้ยคะ ยุ่สุพรรณค่ะ กรุณาแนะนำด้วยค่ะ
ชอบมากๆได้ความรู้
ขอบคุณมากครับสำหรับความรู้ล้วนๆเลยครับ
😮😂เอาเยี่ยวเป็นปุ๊ยดีค่ะ
ทำยังไงจะมีเมียเป็นฝรั่งครับ
ผมรู้วิธีเอาหินปูนออกจากน้ำ
ยังไงเหรอครับ
มันคือความมั่นคงทางจิตใจ...555 9มิถุนา กัญชาจงเจริญ...
ไม่มีจะถอนซิครับ5555
ที่บ้านนอกสมัยก่อนก็ไช้เยี่ยวนิแหละหดผัก แต่คนปัจจุบันนี้รังเกลียจ
ใช่ค่ะ ยายเราก็เอามารถผักเหมือนกันค่ะ
ผมทำเกษตรอินทรีอยู่ครับแต่ไม่ได้ทำนาแต่เวลาเขาเกี่ยวข้าวจะไปเก็บฟางมาใช้แต่นาที่เขาทำใช้เคมีจะมีผลกับดินและต้นไม้ที่ปลูกไหมครับ
หากนาที่เค้าทำใช้เคมีฟางที่ได้ก็มีปนเปื้อนเคมีไปด้วยเป็นธรรมดาครับ เอาที่เราสะดวก หากผ่านกระบวนการหมักย่อยเป็นปุ๋ยก่อนนำมาลงดินปลูกก็ช่วยลดเคมีพอได้อยู่
คือไปลากฟางมาคลุมโคนต้นไม้หน้าแล้งกันน้ำระเหยแล้วก็เอาฟางมาคลุมหญ้าให้มันตายแล้วฟางมันก็แห้งย่อยสลายแบบนี้ดินจะมีปัญหาไหมครับคือไปลากฟางมาแล้วใช้เลยไม่ได้ผ่านกระบวนการหมักก่อน
ผมว่าเอาแบบง่ายๆคับ ฟางไกล้เราเราต้องเอาฟาง หรีอจะต้องไปขนที่ไกลๆเอาแบบง่ายๆคับ อันไหนไกล้เอาอันนั้นคับ
จริงค่ะคนที่บ้านเป็นแบบนี้ค่ะชอบซื้อของหาที่เก็บไม่ได้
ถ้าเราปลูกผักติดกำแพงควรทำอย่างไรดีคับ
ททท ทำทันที
ตอนนี้สุขภาพสำคัญสุดครับไม่เจ็บไม่ป่วยก็ดีมากๆแล้วครับ
ชอบค่ะชีวิตแบบอาจารย์เรียบง่ายสบายๆค่ะ
โหอาจารย์รู้ลึกมากผมพึ่งรู้จักเรื่องเเคลเซี่ยมพาราดอกไม่กี่เดือนเองจากอาจารย์ฟูจิที่นักวิจัยญี่ปุ่นออกมาเผยเเพร่
ที่อาจารย์โจพูด จิงคับ ตอนนี้จนปี2030จะมีเรื่องใหญ่มากๆเกิดขึ้นคับ อาหารที่ดินคือทางรอดคับ
ขอน้อมกราบ ท่านอาจารย์ เป็นอย่างสูงยิ่งค่ะ ท่านมองเห็นปัญหาที่ชัดเจนมากค่ะ เมื่อมนุษย์ เห็นปัญหาได้ชัดเจนแจ่มแจ้ง มนุษย์
จะสามารถ ปรับตัวได้ดี
และ มีความสุข สงบ ร่มเย็น ค่ะ ( ตามความเป็นจริง แห่งสัจธรรม อันจริงแท้ ค่ะ ท่านอาจารย์
กราบ กราบ ขอบพระคุณ ท่านอารีย์มากๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ค่ะ
ชอบวิธีคิดของคุณโจนจันไดมากค่ะ
บางคนก็โรคจิต ชอบซื้อรองเท้ามานั่งดูได้ทั้งวัน มันมีอะไรน่าดู ดูต้นไม้ที่ปลูกยังมีการเปลี่ยนแปลงแต่ดูรองเท้ามันก็ได้แค่นั้น
รักน้าโจนจริงๆ....ดูเป็นธรรมชาติ เป็นตัวตนของตัวเอง นับถือน้าเสมอครับ
เตรียมตัวเก็บข้อมูลมาราวปีเศษ ประกาศถอนตัวจากยุทธภพ ในใจอยากจะเลื่อนออกไปอีกนิด อีกนิด พอกลับมาฟังท่านโจนหลายต่อหลายรอบ ในหลายคลิป จะกระตุ้นเตือนใจเสมอ เฮ้ย...อย่าๆๆ อย่าเลื่อนๆ ต้องรีบทำ อารมณ์นั้นจริงๆครับ
เป็นกำลังใจให้นะครับ
เกษตรทำเป็นอาชีพไม่ได้ ทำแค่พอกิน ได้
อิสรภาพแรกที่ทุกคนต้องตามหาก็คือ อิสรภาพในจิตใจ คนที่ถูกบังคับมาตลอดชีวิต มันยากมากที่จะลุกขึ้นมาทำอะไรสักอย่างเพื่อตัวเอง หรือทำอะไรให้มันสำเร็จเพื่อพิสูจน์ให้คนอื่นเห็นว่าเราทำได้ ยิ่งคนที่พังไปแล้วนั้นเป็นไปไม่ได้เลยที่จะทำอะไรให้มันสำเร็จ ต้องเริ่มจากการทวงคื่นอำนาจในการตัดสินใจของตัวเองกลับมาครับ เริ่มทำตามความฝันทีละเล็กละน้อยเหมือนกับเด็กหัดเดิน คือถ้าไม่พังระดับเจียนตายจริงๆก็ไม่แนะนำให้หยุดเรียนหยุดทำงานนะครับ ทำแบบพอไปรอดก็ได้อยู่ คือถ้าเราคิดทวงอำนาจคืนแล้วใจมันทำงานเองแล้วครับ ไม่ว่าเราจะทำอะไรอยู่มันไม่สำคัญเลย ความรู้สึกที่ถูกบังคับ ถูกกดดัน มันจะค่อยๆหายไป มันจะไม่หนักเหมือนก่อนที่จะตัดสินใจต่อสู้เพื่อตัวเอง เมื่อถึงจุดหนึ่งเราจะเจอเส้นทางที่อยากเดินครับ ปักหมุดแล้วค่อยๆทำตามแผนไปเรื่อยๆแล้วสักวันหนึ่งก็จะได้อยู่บนเส้นทางนั้นเอง
ทุกวันนี้ผมก็พยายามต่อสู้กับความรู้สึกที่เจ็บปวดต่างๆในอดีต มันก็ค่อยๆหายไปทีละเล็กละน้อย
เมื่อก่อนก็จะกดดันมากเพราะตอนเด็กเป็นคนฉลาดระดับอัจฉริยะ แต่ถูกบังคับ ถูกกดดันให้ทำนู่นทำนี่ ถูกเลี้ยงดูอย่างผิดวิธีซึ่งไม่เหมาะกับอัจฉริยะ ก็เลยกลายเป็นคนไม่เอาอ่าวอะไรสักอย่าง ทำแค่พอผ่านๆไป
ตอนทวงอำนาจตัวเองกลับมาใหม่ๆก็ยากครับ วันๆเอาแต่เล่นเกมกับนอน อยากจะฝึกทักษะอะไรไม่ได้เลย
เวลาผ่านไปหนึ่งปีทุกอย่างเริ่มดีขึ้น ผมก็ได้เริ่มทำอะไรจริงๆจังๆมากขึ้น ได้มีโอกาสฝึกทักษะมากขึ้นกว่าเดิม เวลาเล่นเกมก็ลดลงเพราะว่ามันน่าเบื่ออย่างที่อาจารย์โจนบอกน่ะครับ แต่เพราะผมรักการเล่นเกมครับ ไม่ได้จำกัดแค่วิดีโอเกม แต่เป็นเกมโดยรวมตั้งแต่สมัยเด็กก็มีเป่ากบ เป่าไม้ไอติม เล่นหมากฮอส หมากรุก เกมเรือรบ เกมผจญภัยบนกระดาษ บอร์ดเกม แน่นอนว่าวิดีโอเกมผมก็ชอบเหมือนกันแต่ก็จะเลือกมากกว่าชาวบ้านสักหน่อย ผมจะมองที่คุณค่าทางศิลปะครับ อย่างเช่นเนื้อเรื่อง ภาพ เพลงประกอบ หรือแม้กระทั่งความเหมาะสมของระบบการเล่น
ถ้าเรามองเกมในแบบมุมมองคนทั่วๆไปก็จะเห็นเป็นสื่อบันเทิงอย่างหนึ่ง แต่ในมุมมองของผม เกมนั้นเป็นงานศิลปะรูปแบบหนึ่ง ซึ่งมีส่วนสำคัญในการพัฒนาทักษะของมนุษย์ และวิดีโอเกมนั้นเป็นเหมือนกับกระดานวาดรูปที่เราจะละเลงแสงสีเสียงได้ดั่งใจ
อาการติดเกมนั้นเป็นปัญหาจริงๆครับ แต่การบังคับให้จำกัดการเล่นหรือบังคับให้หยุดนั้นไม่ได้ช่วยให้อะไรดีขึ้นเลย ประสบการณ์ตรงครับ บังคับตัวเองมาแล้ว บังคับเลิกเล่น บังคับหยุดมาแล้ว ช่วงที่ติดเกมเวลาไม่ได้เล่นจะตัวสั่นเหมือนคนจะลงแดงครับ ใจไม่นิ่ง สติจะไม่มีคิดอะไรไม่ออก
แต่น่าแปลกคือ อาการติดเกมของผมหายไปหลังจากที่จิตใจของผมเป็นอิสระแล้ว ผมเล่นเท่าที่อยากเล่นจริงๆ เบื่อก็ปิดทิ้ง บางทีเปิดเกมมาเล่นได้ห้านาทีปิดทิ้งก็มี
ก็จะหันมาทำงานครับ จากเมื่อก่อนทำได้วันละห้านาที สิบนาที ถ้าฝืนตัวเองก็ทำได้ชั่วโมงสองชั่วโมง ซึ่งการฝืนตัวเองก็ไม่ดีเช่นกัน ผมสังเกตว่าการฝืนตัวเองมันทำให้จิตใจห่อเหี่ยว ผมทำงานได้วันละสองชั่วโมงก็จริง บางวันอาจได้ถึงสี่ชั่วโมงถ้าฝืนจัดๆ ทำได้แค่อาทิตย์เดียวครับ แล้วก็ต้องพักยาวอย่างน้อยสองอาทิตย์ บางทีก็พักเป็นเดือนเลยเพราะว่าสมองไม่ยอมที่จะลุกขึ้นมาทำ
การฝืนตัวเอง ก็คือการบังคับตัวเองรูปแบบหนึ่งครับ คนเราไม่ต้องมีใครมาบังคับก็บังคับและกดดันตัวเองได้เหมือนกัน
สิ่งที่ผมเป็นเรียกว่าอาการ Burn out ครับ คนทำงานสื่อกับศิลปะน่าจะเป็นกันทุกคน
ตอนนี้ผมก็พยายามที่จะทำ Life Work Balance
Life ต้องมาก่อน Work ครับ
การรักงานที่ทำ ทำตามความฝันตัวเอง ใช่ว่าจะไม่เหนื่อย เราต้องพักกันบ้าง ยิ่งรักมากๆยิ่งเป็นความฝันก็ยิ่งไม่อยากหยุดใช่ไหมครับ ผมเป็นอย่างนั้น
แต่สิ่งที่ดีที่สุดก็คือ เราทำ เมื่อเราโอเคที่จะทำ ถามตัวเองว่าเราเจ็บป่วยอะไรหรือเปล่า จิตใจเราสับสนวุ่นวายไหม ถ้าทุกอย่างโอเคแล้วก็ทำเลยครับ
ข้อความของคุณ ถือเป็นข้อความที่ผมประทับใจที่สุดข้อความหนึ่งตั้งแต่เปิดช่องมาเลยครับ ขอบคุณที่แบ่งปันเล่าประสบการณ์ที่มีคุณค่า ขอให้เขียนบทความที่ถ่ายทอดอารมณ์ความรู้อย่างจริงใจอย่างนี้ต่อไปนะครับ ผมเชื่อว่ามีคนที่ชอบเช่นเดียวกันกับผมอีกมาก แวะมาพิมพ์ข้อความในช่องผมอีกเยอะๆบ่อยๆได้เลยนะครับ ขอบคุณครับ
เหมือนเอาชีวิตผมมาเขียนเลย คล้ายกันมากกกกกกก 55555
เราจะกำจัดระบบสังคม
มาตกใจตอนที่ท่านบอกว่าอายุคนเราเฉลี่ยแค่60 แล้วนี่ผมยังมัวแต่ทำงานในอุตสาหกรรมอยู่เลย แล้วมรดกที่มีอยู่เมื่อไหร่จะได้กลับไปทำตามใจอยากล่ะเนี่ย ตั้งใจไว้ว่าขอให้ลูกเรียนจบก่อนละกัน แล้วพ่อจะขอไปใช้ชีวิตแบบคนบ้านนอกบ้านนาธรรมดาๆคนหนึ่ง
ใกล้ใจ ไกลกาย คิดเหมือนกันเลยครับ อยากกลับไปตามความฝัน แต่อย่าลืมไปอบรมก่อนนะครับ..
พูดถูกจริงๆ ครับ ไม่แปลกใจ ทำไมเกษตรกร จน อาชีพนายหน้า พ่อค้า นายทุน ทำแล้วก็ไม่จน
สุดยอดแนวคิด และ ปฎิบัติเป็นผลจริง รักพี่โจนครับ
เป็นจริงตามที่อาจารย์ พูดทุกอย่างเลยครับตอนนี้ (วันที่ 1 เดือน เมษายน 2567)
ขอบคุณครับ🙏
Hello Mr. Jon..he is the real person..my thumb up to you Sir...thanks for sharing a great idea to everyone..thanks
ฟังแล้วใด้รู้สนุกด้วย
จริงครับ ประเทศไทย ปลูกยางพาราเยอะมาก แล้วเป็นไงล่ะ ผลงาน
สิ่งสำคัญที่สุดและเร่งด่วนที่สุดในการเกิดเป็นมนุษย์ คือ ต้องรู้ (อริยะสัจ๔ )ครับผม.
ลมหายใจสำคัญที่สุด และเป็นกัลยาณมิตรที่ดีที่สุด
ตอนสมัยมัธยมผมชอบสะสมม้วนเทป สุดท้ายก็เบื่อแล้วผมก็ทิ้งไป
ติดตามตลอด. ผศรัธาผู้ชายคนนี้
้เทวดามาเกิด เรืยนนู้ด้วยตัวเอง
แก่มาร่างกายขอให้แข็งแรงจ้าา
ขอบคุณแนวความคิดค่ะ
ที่สวนเป็นดินทราย ทำบ้านดินไม่ได้เทคานคะ ผ่านมา 2 ปีแล้ว ไม่ทรุดคะ อยากทำแบบที่ง่ายที่สุด สามารถทำคนเดียวได้ โดนไม่ต้องอาศัยช่าง
ต้องถมที่มั้ยคะ
ไม่ได้ถมคะ เป็นพื้นเดิมของสวน ดินที่เอามาถมส่วนมากเป็นดินเหนียวน้ำชึมผ่านได้ช้า ลองเข้าไปดูช่องของ แม่หนู อยากมีช่อง ตอน เก็บกุ่ม เพราะจะเห็นบริเวณสร้างบ้านดินชัดคะ
พอมีใครรับสร้างบ้านดินมั้ยคะ ยุ่สุพรรณค่ะ กรุณาแนะนำด้วยค่ะ
ชอบมากๆได้ความรู้
ขอบคุณมากครับสำหรับความรู้ล้วนๆเลยครับ
😮😂เอาเยี่ยวเป็นปุ๊ยดีค่ะ
ทำยังไงจะมีเมียเป็นฝรั่งครับ
ผมรู้วิธีเอาหินปูนออกจากน้ำ
ยังไงเหรอครับ
มันคือความมั่นคงทางจิตใจ...555 9มิถุนา กัญชาจงเจริญ...
ไม่มีจะถอนซิครับ5555
ที่บ้านนอกสมัยก่อนก็ไช้เยี่ยวนิแหละหดผัก แต่คนปัจจุบันนี้รังเกลียจ
ใช่ค่ะ ยายเราก็เอามารถผักเหมือนกันค่ะ
ผมทำเกษตรอินทรีอยู่ครับแต่ไม่ได้ทำนาแต่เวลาเขาเกี่ยวข้าวจะไปเก็บฟางมาใช้แต่นาที่เขาทำใช้เคมีจะมีผลกับดินและต้นไม้ที่ปลูกไหมครับ
หากนาที่เค้าทำใช้เคมีฟางที่ได้ก็มีปนเปื้อนเคมีไปด้วยเป็นธรรมดาครับ เอาที่เราสะดวก หากผ่านกระบวนการหมักย่อยเป็นปุ๋ยก่อนนำมาลงดินปลูกก็ช่วยลดเคมีพอได้อยู่
คือไปลากฟางมาคลุมโคนต้นไม้หน้าแล้งกันน้ำระเหยแล้วก็เอาฟางมาคลุมหญ้าให้มันตายแล้วฟางมันก็แห้งย่อยสลายแบบนี้ดินจะมีปัญหาไหมครับคือไปลากฟางมาแล้วใช้เลยไม่ได้ผ่านกระบวนการหมักก่อน
ผมว่าเอาแบบง่ายๆคับ ฟางไกล้เราเราต้องเอาฟาง หรีอจะต้องไปขนที่ไกลๆเอาแบบง่ายๆคับ อันไหนไกล้เอาอันนั้นคับ
จริงค่ะคนที่บ้านเป็นแบบนี้ค่ะชอบซื้อของหาที่เก็บไม่ได้
ถ้าเราปลูกผักติดกำแพงควรทำอย่างไรดีคับ
ททท ทำทันที
ตอนนี้สุขภาพสำคัญสุดครับไม่เจ็บไม่ป่วยก็ดีมากๆแล้วครับ
ชอบค่ะชีวิตแบบอาจารย์เรียบง่ายสบายๆค่ะ
โหอาจารย์รู้ลึกมากผมพึ่งรู้จักเรื่องเเคลเซี่ยมพาราดอกไม่กี่เดือนเองจากอาจารย์ฟูจิที่นักวิจัยญี่ปุ่นออกมาเผยเเพร่