Als ik dit weer zie wordt ik zo verdietig , Ik heb altijd een zwak voor hem gehad. Hij was altijd zo puur als mens, iets wat in deze maatschapij nooit wordt gezien of geaccepteerd. Heel treurig. Maar vind en vond hem zo mooi mens!❤
Wat het is, net zoals ik. Ik heb een redelijke baan. Had een leuke relatie. Depressie gebeurt bij iedereen. Te weinig rust, te veel van dit, te weinig van dat. Als een mens zijnde weet je op een gegeven moment je draai niet meer te vinden. Je kan dan op een gegeven moment alleen maar afwachten totdat er weer wat nieuws komt. En dat kost vaak velen jaren, waarvan je af en toe denkt, van wat doe ik hier nog... Je kan de nieuwste tv of geluid set kopen. Je zoveel x films op bluray of dvd hebben. Je kan hier en daar op de wereld je voet hebben gezet voor een paar weken. Maar waar eindig je dan, als de techniek nog niet zo ver is als waar je inleeft bijvoorbeeld? Dan keer je weer terug in Nederland bijvoorbeeld en zit je weer in dezelfde sleur. Dat is voor mij hoe depressie een beetje in mekaar steekt. Nooit gelukkig zijn met wat je hebt en om je heen. Te weinig geld is niet goed, teveel geld is niet goed. Het overleven en het doorzetten, alsof je in een simulatie zit. Net zolang totdat de stekker er uiteindelijk op zijn natuurlijks eruit wordt getrokken.
Zoek je heil bij de islam. Velen genezen echt door de echte islam te ontdekken. Anders hoop ik oprecht dat je je geluk elders echt zal verdienen want hoe dan ook iedereen verdient het om zonder depressie te leven.
Ik moet het volgende eerlijk bekennen: ik dacht dat psychische ziektes je niet zo moe konden maken en onderschatte het jaren lang maar nu ik zelf ptss heb, weet ik hoe slopend het is. En nu ik ook een inlevingsvermogen heb probeer ik mij in de ander te verplaatsen, wat gelukkig lukt. Ik hoop dat iedereen ooit geneest van alle psychische ziektes waar ze onder lijden.
dat valt me ook elke keer op aan hem, maar de bipolaire stoornis sloopt je zo erg!....ik zie hoe krampachtig hij probeert om zijn lach echt te laten lijken, maar we weten dat het niet echt is. Erg dat dat vandaag de dag nog nodig is om nog enigszins geaccepteert te worden in deze maatschappij vol met stigma's...
Dat is echt zo, wat je zegt. Toen ik deze indruk kreeg over Antonie in dit filmpje, toen las ik pas je tekst. Dat zegt wel genoeg over de kracht van deze emotie die Antonie ervaart. Ik heb echt de indruk dat hij in dit interview over zichzelf positief probeert te zijn, maar dat de waarheid toch anders is 😥
Ik heb me hele leven al een depressie, maar sinds ik Taekwondo (vechtsport) ben gaan doen ben ik veel energieker geworden en heb ik weer plezier in mijn leven. Sporten onderdrukt een depressie met name een vechtsport want daar leren zij jezelf te accepteren zoals je bent en dat geeft een bepaalde rust.
Zoveel talenten en zo'n mooi en eerlijk persoon. Ik heb net nog even je bezoekjes bij Jensen bekeken...Heerlijk om je daar zo te zien lachen. Dank voor al het moois wat je voor ons hebt gemaakt ❤
Ik had ook zware depressies, en net zoals hij zei, van alles geprobeerd, behalvebtherapie, hypnose, en accepunktuur, uiteindelijk ging ik de bijbel lezen, en praktiseren en dat maakte echt een groot verschil, nu ben ik zelfs clean, en gewoon gelukkig geworden.
Ik herken heel veel in wat hij hier beschrijft .. mensen met depressie`s worden zovaak onderschat. ik ben zelf ook al jaren bezig met overleven.. Ik heb ook al de nodige therapieen en psychologen en en en ... Maar het komt er toch op neer dat je het allemaal zelf moet doen... Ik heb met mijzelf de afspraak gemaakt omdat ik weet hoe erg het voor de nabestaanden is om met zelfmoord om te moeten gaan,dat ik het nooit zou doen uit respect voor mijn naasten.... R.I.P Antonie
Wat vriendelijk om dat te vragen. Het gaat eigenlijk wel goed met me, dankzij medicijnen en een aantal "leefregels", bijvoorbeeld niet te veel dingen tegelijk doen, niet te veel hooi op mijn vork nemen etc. Daarnaast zit ik bij een groep met (bipolaire) lotgenoten. Het geeft veel steun ervaringen te delen. Bedankt voor je belangstelling!
Je bent een lieverd je heb gestreden,mensen die gezond zijn snappen het niet ze denken dat je overdrijft.Het is een hele zware ziekte ik snap je hoop dat je nu rust heb gevonden
Zo jammer van zo,n lieve intelligente man!! ik ook weet wat depressies zijn !! sommige zitten in je genen en je erft ze, daar is niks aan te doen of weinig!!
Ik ben ook bipolair, net als Antonie, het is een gruwelijke hel en hemel tegelijk. Het is moeilijk uit te leggen aan iemand die dit niet heeft omdat de razende storm in je kop soms zo gruwelijk is dat een buitenstaander dit niet kan begrijpen. Ik leef hier nu al bijna dertig jaar mee en heb ook vaak de handdoek in de ring willen gooien, maar hoe gruwelijk ook, ik kom ALTIJD door mijn depressies heen, ook al denk ik er ook vaak aan een eind aan te maken. Filosofisch denken heeft mij houvast gegeven. Alles gaat voorbij, 'goede tijden', maar ook 'slechte tijden'. Hóe ironisch??? Als je erin zit is het enige dat je kunt doen het doormaken en doorleven, en aan de andere kant van elk zwart gat is altijd weer een nieuw leven....
Ik denk inderdaad dat als je uit twee depressies bent kunnen klimmen je eindelijk in je achterhoofd aanvoelt wanneer het weer begint & je oprijd hulp kunt vragen. Anderzijds is de vader van mijn beste vriend psycholoog en bipolair en nu al twee jaar lang ernstig depressief. Ik vind het heel knap dat hij blijft zoeken naar een ladder om uit het dal te klimmen. Ik weet niet of ik twee jaar depressie aan zou kunnen.
@@evelien135 is het eigenlijk een kwestie van een 'ladder' zoeken? Of gewoon de depressieve storm doorstaan en gewoon af te wachten tot het overwaait? Komt in wezen op hetzelfde neer, maar het laatste is meer berusten in de wisselvalligheid en minder energie kwijtzijn aan het 'zoeken' naar die ladder.
@@Flup2 voor mij geldt dat laatste! Op het moment dat ik accepteer dat het oké is dat ik even niet oké ben is het iets beter te ‘handelen’. Maar dat is ontzettend moeilijk omdat je een onmenselijk lang geduld moet hebben en het is echt het verschrikkelijkste gevoel wat er bestaat.
Zo herkenbaar.. Had Anthonie zo graag de hulp gegund die ik heb gekregen. Richard heeft een lans gebroken om open over z'n gevoel te praten wanneer de depressie jouw hele lichaam en geest overneemt. Ik zeg vaak: iets donkers is in mij gekropen en ik kan het niet wegsturen. Hoe graag ik ook wil. Alleen maar doelloos elke dag opnieuw hopen op het doorbreken van en weer een klein beetje te kunnen voelen is een zwaar heel zwaar gevecht. Soms is dat gevecht niet te winnen.. Dan blijft alles doelloos. Anthony heeft veel nagelaten en ik heb diep respect voor z'n vrouw en kinderen die zich bsdr hebben gebeten in de persoon Anthonie.. Een eerbetoon aan de man die diepe dalen maar ook hoge bergen vol geluk heeft gekend. karinvantol
Het raakt me echt om dit nu te zien, wetende hoe zijn verhaal ten einde kwam. Alles wat hij zegt is zo herkenbaar en duidelijk, maar voor iemand die er zelf geen ervaring mee heeft bijna niet te begrijpen. Ik hoor niet alleen wat hij zegt, ik voel wat hij zegt 😔 RIP Anthony Kamerling.
Ik kijk huilend naar deze video, want ik ben zelf bipolair (ik weet niet of Anonie dat ook was, maar ik herken veel in wat hij zegt). Depressie is afschuwelijk, het is een enorme negatieve kracht die je van binnen kapotscheurt en je kunt er niets tegen doen, slechts met onmenselijk veel geduld hopen op betere tijden. Ondertussen gaat het leven van anderen door, en je voelt je compleet langs de zijlijn staan. Het contact met de wereld is weg. Vreselijk. Rust zacht, Antonie.
Ik hoop dat dit helpt. Je denkt "Ik voel mij depressief ". De ik en de mij zijn verschillend? De mij is depressief, en die is de baas in je hoofd. Laat de ik overheersen. Lees eens een stukje uit "De kracht van het nu", van Eckhart Tolle. Hij wijst het simpel aan.
zijn liefde voor isa laat hem vechten dat hoor je... zo moeilijk in je hoofd te weten dat je je gelukkig MOET voelen ...en in je hart en lijf dat dat niet zo is.. Hier zou je achteraf en vooral achteraf kunnen horen dat DIE KNOP ER NIET IS.
+Malle Babbe Heel goed bedoeld, maar totale onzin. Maar dat is moeilijk te begrijpen als je het niet zelf beleeft/beleefd hebt. Niet alles is vooropgezet. Zelfmoord is nog altijd voor iedereen met depressie het allerlaatste redmiddel, maar iedereen blijft op zijn eigen manier vechten tot het bittere eind om dat te voorkomen. Op het moment dat iemand manisch wordt (zoals hier), heeft hij het idee dat hij sterker is geworden dan de depressie en dat hij alles aankan en dat het nooit meer terug zal komen. Niemand wilt dood, men wilt alleen niet meer lijden. En op het moment van zelfmoord is het lijden het grootst en daardoor het uitzicht op een uitweg zwaar vertroebeld. Op het moment van manie het compleet tegenovergestelde.
+Tijmen J Sorry, is inderdaad zonder ervaring gesproken...hij lijkt zo niet gelukkig en doet zo zijn best in het filmpje, zo kwam het bij mij over, blijft intens zielig... Je kan mijn commentaar verwijderen, vind ik prima ;-)
Malle Babbe nee joh, hoeft toch niet verwijderd. Denk dat er meer mensen hetzelfde gedacht hebben. Hoeft ook geen Sorry te zeggen! Het is ook heel moeilijk te begrijpen van buitenaf.
@@TijmenJanssen Manisch is veel complexer. Je hersenen gaan anders werken. Je hebt totaal geen idee meer van de werkelijkheid. Je eigen beeld is werkelijkheid geworden. En daar tegen vechten vraagt heel veel wilskracht.
Zelf op 't moment ziek van de depressie, veel wat hij zegt herken ik wel. Zeker dat gevoel van levend dood zijn... RIP Antonie Kamerling, hoop dat je nu wel de rust heb gevonden waar je zo naar op zoek was.
Alles wat hij zegt klopt voor mijn gevoel, veral het stuk dat hij naar zijn hart wijst. Je voelt een soort van uitputting en vermoeide iritatie/ woede. Toen ik dat zag versteende ik bijna van gelijkheid ofzo... en hij zei dat hij levend dood is en alles grijs is, en dat klopt. Terwijl ik gewoon gelukkig ben maar zo erg geïrriteerd, dat ik soms wil huilen uit irritatie terwijl ik niet eens weet waarvan. En zijn rol in De Kleine Blonde Dood was prachtige !!
Misschien dat het liedje van Don McLean "'Vincent (starry, starry night)" steun biedt bij het rouwproces. Het nummer is zo puur en de tekst is toepasselijk.
Hij is hier vreselijk aan het vechten met zichzelf. Het lachen en de vrolijke reactie is ook een verdedigingsmechanisme. Depressie is slopend. Groter en sterker dan jezelf..
Hier zat hij dus in een manie. Je merkt het ook aan zijn praten. Zonde van zo een mooi mens. Vond het zo een leuke en interessante man en een van de weinige acteurs hier met echt veel talent.
@mangelier4083 heel erg vrolijk. Je hoort hem best blij erover praten, hij lacht veel, zelfs bij de gevoelige onderwerpen. En dat is dus ook hoe bipolaire stoornis werkt: Je hebt 2 extreme soort buien: extreme gelukkigheid (manie dus) en hele heftige negatieve gevoelens (depressie, die omdat het zo heftig is ook gepaard gaat met suïcidale neigingen en psychoses). Er is bijna geen tussenin.
Deze lieverd was ook zo mooi voor deze wereld ❤❤❤❤. Verschrikkelijk wat hij heeft moeten doorstaan. Maar dat hij deze manier koos is Verschrikkelijk. Maar altijd nog nog beter als de keuze van mijn lieve moeder destijds. Ze nam de laatste trein. En helaas heeft mijn collega der zoon hier ook voor gekozen 5 weken geleden. Steun deze nabestaanden en laat ze weten dat je ze wil helpen. Want destijds was zelfdoding een groot taboe. Maar nog steeds helaas. 😢😢
Tjee wat hakt dat erin zeg! De laatste paar maanden voel je je altijd gelukkiger... Als je dan beseft dat je gelukkig bent.. Wat dan uiteindelijk die druppel is om er uit te komen? Alle boeken, cursussen en meditaties ten spijt.. Antonie weet het ook niet. Terwijl je hem zo hoort zoeken naar het antwoord. Ik was weer eens depressief. Ik heb dat eens in de zoveel tijd. Ik had het er zeau ver-schrik-ke-lijk mee gehad! Ik was eigenlijk zeau kwaad!! GRRR Je moet gewoon een knop omzetten. Dat kan zij blijkbaar. Kon die knop alleen nooit vinden. Het is een knop in mezelf. Als de depressiviteit nu weer zou komen, ga ik weer op zoek naar die knop. Denk wel dat ik onthouden heb waar 'ie zit. Had te maken met een soort van woede. IK WIL DIT GEWOON NIET! Ik wil iets anders… *mijn hart voelen* IK WIL GEWOON LEVEN! Depressiviteit is alsof je levend dood bent. Het is echt heel erg náár! Het duurt ook zo lang. Al duurt het maar een week, voor mijn gevoel duurt het een jaar. Je voelt je alleen maar grijs. Het rare is als je zo lang geen depressiviteit hebt gehad, ben je nog extra gelukkig dat je gelukkig bent. Ik wil van jullie houden! Het hart is de enige manier om iemand met een depressie te bereiken. Er is geen knop. Alleen het diepste gevoel breekt door de grijze mist. Soms dan… Er is echt leven dat op je wacht! Je ziet het soms alleen niet. Het licht van een ander hart dat verbinding probeert te maken door de grijze mist heen. Dat kan het verschil maken. Soms dan… Geef niet op!
Echt waar joh? Geef niet op? Hij heeft heel lang gevochten denk je niet. T houd een keer op. Hoe erg ook voor zijn geliefden. Was er maar een knop. Maar dat is er niet
Ik wil Isa en de kinderen, vooral na deze maanden waarin alles zal beginnen door te dringen en misschien wel wat duidelijker geworden zal zijn, heel veel sterkte wensen met het doorgaan. Ik heb de laatste week pas voor de eerste keer kunnen kijken en lezen over de dood van Antonie. Ik ben zelf bipolair en net herstellende van een hele zware depressie. Ik kan beamen dat het HEL is en dat alle goede bedoelingen absoluut niet doordringen. Oordeel aub niet over Antonie. Leef mee met zijn familie:)
maak je geen illusie, als je depressief bent is er niemand voor je. als je dan de knoop doorhakt roepen ze aan je graf dat je om hulp had moeten vragen.
Daar zit wel waarheid in wat je zegt Rob, heb zelf ook een paar keer een depressie gehad. De 1e keer na de geboorte van ons 2e kind. De eerste was een zoon, de tweede een dochter...ik had alles wat ik wilde hebben maar voelde me zo ongelukkig....na een paar gesprekken die niets hielpen medicijnen gehad. Gelukkig hielpen die wat en klom ik er na verloop van tijd iets uit. Maar ik ben eigenlijk nooit meer dezelfde geworden. Niemand begreep het ook...ik had toch alles ?? Ja ik had alles maar het voelde of ik in een groot zwart gat zat waar ik niet uit kon komen. Nu gaat het redelijk en kan ik ook wel weer genieten van dingen...en wil ik zeker nog niet stoppen met leven....maar het negatieve gevoel blijft altijd op de loer liggen.
@@ritadejong6007 ik heb een hoge opleiding met mooi cv. maar ik heb niets meer, geen gezin, geen inkomen of werk, geen hulp. uwv stuurt me weg want ik ben geen werknemer, overheid helpt niet want ik spaarcenten. aan het werk komen die je niet meer als oude(49) witte man. en ik ben nu ook geen entertainer bij het koffie apparaat. en depressie is negatief en dat wordt massaal vermeden. dus het wordt elke dag moeilijker. om hulp vragen heeft geen zin. medicatie is een val en begin ik niet aan en dat lost mijn probleem ook niet op alleen de symptomen. gesprekken helpen bij mij niet, ook geprobeerd. iemand die echt niet weet wat depressie is geen gesprekspartner. ik wil mijn huisje leefbaar maken maar dat lukt niet zo goed in deze toestand. verder wat moet je nog als de wereld je niet meer wil maar je moet wat doen om je huur te betalen. ik vermijd contact met mensen, dat bespaart me verdriet van afwijzing. ik geniet van de vogeltjes en verder leef ik van dag tot dag. wat mij als freelancer wel opviel is dat er partijen zijn die misbruik van je proberen te maken. ik ben depressief, niet gek.
@@RobJorg Ja mensen kunnen heel kortzichtig zijn soms....mensen die nooit een depressie hebben gehad snappen er echt niks van. Willen ook de moeite niet doen om het te snappen, willen je het liefst ontwijken. Want ja....wat moeten ze ermee ? Hetzelfde overkwam mij 20 jaar geleden met iets anders. Toen is er een goedaardige tumor zo groot als een mandarijn uit mijn hoofd gehaald. Jarenlang met klachten gelopen, mijn dokter begreep er niets van en stuurde mij telkens weer naar huis. Ik heb de man ook nooit meer aangekeken. Na die heftige operatie kreeg ik pijn in mij lijf, begon met mijn arm en verspreide zich in korte tijd door mijn hele lichaam. Niemand begreep waar het door kwam, ik denk dat er iets is geraakt in mijn hoofd tijdens de operatie. Maar goed, ik vertel dit verhaal om aan te geven dat de mensen om mij heen die pijn ook niet begrijpen en ik dus ook door niemand meer word gevraagd. Want ja...ze kan niet lang meer lopen dus haar vragen we niet meer...de mensen zijn zo hard, op zo'n manier kom je daar achter. Altijd met veel pijn lopen elke dag is niet te doen....het is steeds stiller geworden om me heen....
@@RobJorg Lees net je antwoord. Sterkte in alles. Ik zit in hetzelfde schuitje. De dagen zijn lang. En leeg. En eenzaam. Ik heb nog een gezin, maar zoals Antonie in de video al zegt: Je wil er voor ze zijn maar het gaat niet. Dat is zo herkenbaar. Overigens: Mocht je iets in de IT doen dan kan ik wellicht iets voor je betekenen m.b.t. een baan.
@actoramsterdam1983 Herken wat je zegt, ik heb 't zelf ook jaren lang gehad, maar ben er nu gelukkig sinds een aantal jaar helemaal vanaf, maar NIEMAND kan er ook wat aan doen, alhoewel de ''normale'' mensen dat wel zo stelt, je bent dan zo diep in je hoofd met jezelf in de knoop, dat er niks aan te doen valt. Ben gelukkig nu alweer 3 jaar helemaal gelukkig, maar begrijp waarom Kamerling het heeft kunnen doen. :( R.I.P
Helaas weet ik, en velen anderen, precies wat hij zegt over depressief zijn, over lamlendig zijn, over passief zijn, maar we weten ook, die knop is er niet!! "Een knop omzetten" is zo een stom advies. Sorry voor zijn lieve vrouw Isa, maar echt, dan weet je niet wat je zegt en wat er in de ander omgaat. Is ook heel erg moeilijk. Er is geen 1 waarheid, het is niet zwart wit, maar wat een gemis.
@robbertvanelferen Ik begrijp het ook wel. Een vriendin van mij die had dat ook, het gaat nu wel beter met haar, maar ze heeft nog wel stemminswisselingen.
Ik kan een depressie nooit echt "begrijpen".. Als ik depressieve periodes in mijn leven heb, dan heeft dat een duidelijke reden: - relatie is uit gegaan - langere tijd gepest worden - beseffen dat sommige dingen in het leven toch niet haalbaar zijn etc etc etc Maar altijd begrijp ik "waarom" ik me depressief of down voel.. (en kan ik me er dus bij neerleggen) Maar echt depressief zijn, terwijl je zelf het gevoel hebt dat je alles hebt en dat alles loopt in het leven zoals je wil!?? nee dat kan ik niet plaatsen... dat maakt voor mij een echte depressie ook zo onbegrijpelijk. (gelukkig maar, denk ik dan!)
Je bent niet depressief geweest. Je hebt gewoon een mindere periode of moeilijkere periode gehad. Een echte depressieve periode is heel wat anders en zit in je hoofd, niet in je situatie.
@@robbertag808 Daarom is een depressie voor mij lastig te bevatten. Kun je misschien aangeven hoe het voelt om depressief te zijn, en wat er in iemand omgaat op zo'n moment?
@@dzjowie Een letterlijk waardeloos gevoel. Het maakt niet uit welke prestatie je levert, je voelt je een 0. Al ben je de rijkste, knapste, persoon op aarde. Niks kan dat gevoel wegnemen. Al zeggen 100 mensen dat ze van je houden en hoe geweldig je bent, je voelt er niks van en zelfs de kleinste taak voelt als een enorme opgave omdat je totaal geen (levens)energie hebt. Het is heel lastig uit te leggen voor iemand die het gevoel niet kent. Maar het zit in ieder geval niet in situaties als een relatiebreuk, baanverlies of gepest worden. Het zit in het hoofd en net zoals Antonie zegt is er niks wat die knop kan omzetten behalve jouw eigen gedachtes en juist in die gedachtes zit het probleem. Dus om die knop te vinden, dat lukt (vrijwel) niet of 'maar' tijdelijk.
Tijdje buiten NL, dus ben vaak erg laat met dingen uitvinden, maar jammer dat hij dus uiteindelijk 'de knop' niet heeft kunnen vinden. Je hoort het te vaak dat depressie levens kapot maakt. Triest.
Er is geen knop. Zeggen dat je de knop moet omzetten is iemand verantwoordelijk maken voor voor iets wat niet tastbaar is. Meestal komt dat "advies" van mensen die geen idee hebben hoe depressie werkelijk voelt. Het ergste moment is dat je na een manische periode, waarin je de hele wereld aankunt, gelukkig bent en denkt dat dát gevoel eindelijk zal blijven, je weer in een depressie terecht komt, alle zekerheden verdwijnen, je eigenwaarde verdwijnt en bang bent dáár nooit meer uit te komen. Het is een uitputtingsslag.
de knop om zetten ..hoe doe je dat..ik kan al jaren die knop niet vinden..het gevoel binnen in je. hij legt het zooo goed uit..alles hebben en je zo ongelukkig voelen...lachen als ik buiten met mensen , ben en dood,donker voelen als ik alleen ben.. denk nog vaak aan je Antonie...
Jim Carrey had ook altijd last van een depressie. Er worden medicijnen door de dokter voorgeschreven, maar dat zijn vaak medicijnen die veel bijwerkingen hebben. Daarom gaf hij in een interview aan dat hij 5 HTP gebruikte dat de aanmaak van serotonine in het brein stimuleert. Als iemand hier in de reacties dus ook last heeft van depressieve momenten, probeer het eens! Mijn eigen ervaring ermee is erg positief.
Ik hoorde de zelfde woorden als mijn moeder zei destijds en dat harde lachen soms maar het was een schreeuw om hulp en alleen niemand kon dit zien aankomen maar kijk in zijn ogen en je ziet echt niks glinsteren op dat moment van deze opname. Maar ook ik zag het niet bij me eigen moeder destijds echt zeer goed toneelspel zowel van Antonnie als me moeder alleen zie ik het wel terug bij Antonnie nu pas nu het telaat is. Liefs Sylvia Bos
wat herken ik dit zeg! Depressiviteit heb je niet in de hand al zou je alle middelen hebben om wel gelukkig te kunnen zijn. Het komt gewoon oppoppen voor niks, ik heb het zelf ook. Mensen en vrienden om mij heen snappen het dan niet. ach, zet je er overheen zeggen ze dan, of waarom kan je nou depressief zijn Den? Nou,die antwoord kan ik ook nooit geven! Het is gewoon een dof gevoel in jezelf en op dat moment zou je wel voor een trein willen springen,maar een week later als het over is snap ik mij eigen gedachtes van die momenten niet en dan gaat het weer weken en/of maanden goed totdat die rot depressie weer terugkomt
Vervelend voor je man. Men noemt zich al gauw depressief, terwijl het dan slechts gaat om een sombere periode gaat, waar ze vrij makkelijk uitkomen. Psychische stoornissen worden over het algemeen niet begrepen, al is dat sowieso als buitenstaander moeilijk voor te stellen.
Lieve Antonie je verwoordt het zo goed alsof je levend dood bent ik herken het ben nu al ruim 40 jaar ernstig depressief niemand kan het begrijpen als je het niet meegemaakt hebt en inderdaad het duurt soms een week maar voelt als jaren en ik word ook boos en denk hetzelfde ik wil dit niet ik heb het toch goed ik ben er nog jij niet meer maar wie is er beter af? Jij hebt eindelijk rust geniet ervan jongen na al je pijn....
Je moet maar zo denken: je bent (gemiddeld) zo'n 80 jaar op deze wereld, voor jou zijn 65 miljoen jaren geweest die je niet hebt mee mogen maken. Dit kleine 'window' waarin wij allen leven is maar een minuscuul stipje op de horizon. Pak de tijd die je nog hebt, ontdek wat er te ontdekken valt. Niet alles is even leuk of spannend of geweldig, maar doodgaan kan altijd nog. (Makkelijk praten voor iemand die niet depressief is, maar dit is hoe ik erin sta.)
@toplov heb je de video niet gezien.dat is nou net waar hij over praat.. LUL. dat hij alles heeft en zich nog steeds erg depressief voelde en het niet snapte. .dus de les. gelukkig zijn en een berg succes hebben niks met elkaar te maken.
Ben hier terecht gekomen, nu ik sinds een kleine tijd ben begonnen met gtst clasics. Geeft me een rare gevoel… Hij komt als een lieve oprechte mens over
die knop is er wel! maar je moet alleen daarna blijven vechten en iedere dag is er weer een. gaat het vandaag niet dan is er weer een morgen. en zo ga je door!
Antonin leed aan een ziekte die we allemaal hebben.Sommige mensen kunnen het heel goed verbergen. Maar van binnen voelt iedereen een gemis. Een gemis dat je met niets kan opvullen. Ja even geeft iets nieuws een afleiding, maar nooit bevrediging. Tevredenheid... Maar als dat het doel is in je leven. Dan mis je toch heel wat.
0:49 Je kunt daar wel zien hoe diep het zat. Kan een mens het uitzitten? Hangt er uiteindelijk maar net vanaf hoe hard het toeslaat. Maar ja... je kunt het wel. "God ik ben depressief, en hier kom ik nooit meer uit." Dat is precies hoe zware depressie werkt. De enige genezing is uiteindelijk om (op lange duur) leuke dingen te blijven doen, maar een depressie ontneemt je de energie om eraan te beginnen. Dus je wilt niks leuks doen. En je doet ook slechte ervaringen op met dingen die je plezier zouden geven als je depressief bent. Daarna denk je wel twee keer na voor je er weer aan begint. Als je echt aan zware depressie lijdt: vind een bepaald houvast of geloof in jezelf, of iets of iemand waar je echt veel om geeft. Na 13 jaar zie ik hoe depressie me ook heeft geholpen, maar je hebt daar niets aan als je er echt diep in zit. En vooral het verschil in persoonlijkheid, waardoor het soms tragisch afloopt, valt niemand aan te rekenen - of in te schatten. Dus vraag niet teveel van jezelf, of van een depressief persoon. Maar blijf!
@SannaBreeze Tenzij je een psychiater bent moet je zeker geen diagnose stellen vanuit jou visie. Hij heeft voor zover bekend geen bipolaire stoornis gehad. Hij geeft aan alleen meer te genieten wanneer hij zich niet depressief voelde. Ondanks alles geloof ik dat hij ook dit interview met een masker op heeft gegeven. Depressief zijn is niet even wel en weer even niet aanwezig. Helaas is het voor Antonie niet gelukt om uit de put te klimmen.
Geluk is niet objectief. De maatschappij doet mensen dat geloven, meteen al op school. Vaste baan, mooi huis enz. En dan gaat het goed DUS dan ben je vanzelf gelukkig. Maar zo werkt het niet. Geluk is subjectief. Niet iedereen wordt van hetzelfde gelukkig. Of dezelfde omstandigheden. In zijn geval, was zijn beroemdheid en geld geen voorwaarde voor geluk, wat hij waarschijnlijk zelf wel vanuit ging. En taste kompleet in het duister waarom hij niet gelukkig is. En dan komt de depressie, en die wordt chronisch, tot het punt dat iemanr mentaal zo vermoeid raakt dat diegene er een einde aan maakt.
Hij zegt dat hij het heeft overwonnen, maar in zijn ogen zie je anders. Hij reageert alleen maar zo omdat hij geen andere uitweg weet bij de druk van de journalist.
Depressies putten je uit. Dit begon al rond zijn 30e. Dat betekent dat hij 14 jaar gestreden heeft. Een week of twee voor deze zelfmoordpoging heeft hij het òok al geprobeerd. Wat ik niet begrijp is waarom hij zich toen niet op een gesloten afdeling van een psychiatrische kliniek heeft op laten nemen. Het enige wat ik kan bedenken is dat hij totaal uitgeput was. Oordeel niet als je niet onder een depressie geleden hebt. What a waste of a life. En ik neem mijn petje af voor Isa.
Die 'knop' waar Antonie het over heeft is ontzettend lastig, moeilijk te vinden als je op een diep niveau zit qua geestelijke toestand. Ik heb meerdere keren diep gezeten in mijn leven, begon al op puber niveau, zit een nare historie aan vast (vader overleden op jonge leeftijd, moeder niet in staat om gezin draaiende te houden etc.). Telkens op het dieptepunt van mijn geestelijk bevinden kon ik de kracht vinden om die zogenaamde 'knop' om te zetten. Heb hier veel psychologen over gesproken en zij zeiden dat dit letterlijk mijn redding was, anders had ik dit niet kunnen schrijven. Het is verschrikkelijk, het gevoel dat op materialistisch gebied, relaties, kinderen etc. het lijkt alsof je alles hebt, maar van binnen ga je letterlijk dood. Die eenzaamheid is tergend, martelend en op dat soort momenten voel je je onmenselijk eenzaam. Het neigt naar onmacht, alsof een grotere kracht je duwt in de richting van de afgrond. Een hulpverlener die ik zo ontzettend dankbaar ben, woorden schieten mij tekort, maar hij is een engel, echt een engel, heeft mij toen verteld dat ik mij niet langer moest verzetten tegen die grote kracht, dat monster, maar meebuigen zodat het monster niet langer hoeft te duwen. Klinkt heel abstract en zo ervoer ik dit in het begin ook, maar zijn therapie die wel wat zakelijk was (goddank) heeft mij uiteindelijk doen inzien dat de druk van de buitenwereld niet belangrijk is. Ik dacht dat iedereen grote verwachtingen van mij had, haast onmenselijke verwachtingen en daarmee werd ik mijn eigen duivel. Het is lastig uit te leggen en ieder geval is persoonlijk anders, maar het is vreselijk als je zwaar depressief door het leven gaat. Ik ben er nog niet, verre van dat, maar ik hoop dat door mijn diverse persoonlijke ervaringen ik steeds beter opgewassen ben tegen het monster van depressie.
Niet alsof ik de waarheid in pacht heb, maar het klinkt voor mij alsof die donkere depressie juist zijn 'echte' gevoel was terwijl dat wat hij hier liet zien veel meer zijn aangepaste ik was. We begrijpen als samenleving maar schrikbarend weinig van hoe gevoelige mensen depressief raken en hoe er mee om te gaan...'de knop om' is het in elk geval zeker niet!
En hij beschrijft alles zo kraakhelder, super slim en gevoelig mens dus! Paradoxaal waarschijnlijk dusiemand die niet pessimistisch in het leven stond...
Levend dood zijn, en zo maar is die depressiviteit er weer, voor de zoveelste keer. Ik ben niet bang voor je, ik luister aandachtig naar je, wat probeer je mij te vertellen? Ik nodig je uit, kan dagen je aanschouwen, en dan ineens ga je weer zonder te vertellen wanneer je weer terugkomt. Accepteer zoals je bent, en wees trots!
depressie kan vele oorzaken zoals inhoudelijke zware traumas maar hij leek niet met een specefiek probleem te zitten. als je zelfmoord pleegt door een sneeuwbaleffect van een nare stemming en erin blijft zoals wel eens uitgedrukt word, kan het zijn dat een externe geest nare gevoelens stuurt en of vaak een nare herinnering herhaalt waardoor die nare gevoelsreakties die daarbij horen nog krachtiger worden. misschien had hij dus stemmen die niet tegen hem spraken in zijn hoofd maar zonder dat hij zich bewust van die stemmen/geesten was wel hem aanvielen. en als je je hier niet bewust van bent denk je dat het bij jou hoort en word je nog onzekerder en kom je nog meer in de negatieve spiraal. je kan jezelf leren niet nare gedachten of herinneringen te herhalen en proberen je stemming stabiel te forceren door van een afstand in te zien wat de patronen in je denken zijn bij jezelf, maar is erg moeilijk, en je moet ook geloven dat negatieve gedachten van buitenaf kunnen komen net als een idee wat je te binnen schiet. ik kan me zijn zelfmoord voorstellen omdat hij sprak over een woede en onmacht dat zijn stemming weer negatief was geworden en zelfmoord is een soort vecht of verdedigingsreaktie. als bij veel zelfmoorden externe geesten betrokken zijn [ zoals mensen die stemmen horen] kan je dus spreken over moord in plaats van zelfmoord. een laffe moord omdat de meeste mensen zich niet bewust zijn van de invloeden in hun denkprocessen. als bij mij iets binnenkomt wat me niet bevalt heb ik een reaktie ontwikkelt om er niet aan te denken om mezelf te beschermen, en dat is moeilijk omdat ik van karakter in principe alles confronteer .
Als ik dit weer zie wordt ik zo verdietig , Ik heb altijd een zwak voor hem gehad. Hij was altijd zo puur als mens, iets wat in deze maatschapij nooit wordt gezien of geaccepteerd. Heel treurig. Maar vind en vond hem zo mooi mens!❤
Helemaal met u eens
Wat het is, net zoals ik. Ik heb een redelijke baan. Had een leuke relatie. Depressie gebeurt bij iedereen. Te weinig rust, te veel van dit, te weinig van dat. Als een mens zijnde weet je op een gegeven moment je draai niet meer te vinden. Je kan dan op een gegeven moment alleen maar afwachten totdat er weer wat nieuws komt. En dat kost vaak velen jaren, waarvan je af en toe denkt, van wat doe ik hier nog... Je kan de nieuwste tv of geluid set kopen. Je zoveel x films op bluray of dvd hebben. Je kan hier en daar op de wereld je voet hebben gezet voor een paar weken. Maar waar eindig je dan, als de techniek nog niet zo ver is als waar je inleeft bijvoorbeeld? Dan keer je weer terug in Nederland bijvoorbeeld en zit je weer in dezelfde sleur. Dat is voor mij hoe depressie een beetje in mekaar steekt. Nooit gelukkig zijn met wat je hebt en om je heen. Te weinig geld is niet goed, teveel geld is niet goed. Het overleven en het doorzetten, alsof je in een simulatie zit. Net zolang totdat de stekker er uiteindelijk op zijn natuurlijks eruit wordt getrokken.
@@phlebiax5592snap ik heel goed... ik zit in dezelfde situatie; ik zit vast.
Je mist zijn punt.
Ik voel hem, ik zit er ook mee, heb alles wat ik nodig ben, maar toch altijd somber en moe..en kan gewoon mijn geluk niet vinden
Respect voor deze man
@powershel23 god bestaat niet.
@@kaassaus4230 nee inderdaad. Als god echt had bestaan was er niet zoveel ellende in de wereld...stom sprookjes verhaal.
Zoek je heil bij de islam. Velen genezen echt door de echte islam te ontdekken. Anders hoop ik oprecht dat je je geluk elders echt zal verdienen want hoe dan ook iedereen verdient het om zonder depressie te leven.
Luister maar eens naar mufti menk bijvoorbeeld.
@@mariam84925Pfff wat een achterlijk advies. Het grote sprookjesboek als doel in je leven. Doe normaal.
Het was een mooi en oprecht mens. Bovendien ook een groot talent als acteur en zanger. Ik gun je de rust Antonie, waar je zo naar op zoek was.
Ik moet het volgende eerlijk bekennen: ik dacht dat psychische ziektes je niet zo moe konden maken en onderschatte het jaren lang maar nu ik zelf ptss heb, weet ik hoe slopend het is. En nu ik ook een inlevingsvermogen heb probeer ik mij in de ander te verplaatsen, wat gelukkig lukt. Ik hoop dat iedereen ooit geneest van alle psychische ziektes waar ze onder lijden.
❤
Gek is dat dat hij alles maar weg lacht maar in zijn ogen zie je soms een heel lege triieste blik
dat valt me ook elke keer op aan hem, maar de bipolaire stoornis sloopt je zo erg!....ik zie hoe krampachtig hij probeert om zijn lach echt te laten lijken, maar we weten dat het niet echt is. Erg dat dat vandaag de dag nog nodig is om nog enigszins geaccepteert te worden in deze maatschappij vol met stigma's...
Dat is echt zo, wat je zegt.
Toen ik deze indruk kreeg over Antonie in dit filmpje, toen las ik pas je tekst.
Dat zegt wel genoeg over de kracht van deze emotie die Antonie ervaart.
Ik heb echt de indruk dat hij in dit interview over zichzelf positief probeert te zijn, maar dat de waarheid toch anders is 😥
Projectie.
Klopt, heel goed te zien in zijn ogen...heb zelf ook depressies gehad, ik wens het niemand toe.
@@ritadejong6007 Niemand begrijpt je en op een gegeven moment begrijp je jezelf niet meer.
Hoop dat het beter met je gaat.
Ik heb me hele leven al een depressie, maar sinds ik Taekwondo (vechtsport) ben gaan doen ben ik veel energieker geworden en heb ik weer plezier in mijn leven.
Sporten onderdrukt een depressie met name een vechtsport want daar leren zij jezelf te accepteren zoals je bent en dat geeft een bepaalde rust.
Sjors Driessen Taekwondo is een mooie sport Sjors. Ben je echt zo lenig? ;) Sjezus, ik heb het nooit gekund, ik moest me beperken tot karate.
Probeer ook iyengar yoga.
Jouw eerlijkheid, hoop dat je nu gelukkiger bent. Ik weet hoe het voelt. R.I.P.
Sylvia Soentken de mijne duurt ook niet zo lang meer!
+Sylvia Soentken ik ook
Nu, gelukkiger bent? Hij is helemaal foetsie, dood en opgelost joh.
Arme jongen, rust zacht.
Yes, en zo voelt het. Wat had ik graag langer van je genoten!
Zoveel talenten en zo'n mooi en eerlijk persoon. Ik heb net nog even je bezoekjes bij Jensen bekeken...Heerlijk om je daar zo te zien lachen. Dank voor al het moois wat je voor ons hebt gemaakt ❤
Moedig en prachtig mens ! Rip Antonie ❣
Ik had ook zware depressies, en net zoals hij zei, van alles geprobeerd, behalvebtherapie, hypnose, en accepunktuur, uiteindelijk ging ik de bijbel lezen, en praktiseren en dat maakte echt een groot verschil, nu ben ik zelfs clean, en gewoon gelukkig geworden.
Ik herken heel veel in wat hij hier beschrijft .. mensen met depressie`s worden zovaak onderschat. ik ben zelf ook al jaren bezig met overleven.. Ik heb ook al de nodige therapieen en psychologen en en en ... Maar het komt er toch op neer dat je het allemaal zelf moet doen... Ik heb met mijzelf de afspraak gemaakt omdat ik weet hoe erg het voor de nabestaanden is om met zelfmoord om te moeten gaan,dat ik het nooit zou doen uit respect voor mijn naasten.... R.I.P Antonie
Jah, depressie is een boos spook waar je doodsbang voor bent.
Wat vriendelijk om dat te vragen. Het gaat eigenlijk wel goed met me, dankzij medicijnen en een aantal "leefregels", bijvoorbeeld niet te veel dingen tegelijk doen, niet te veel hooi op mijn vork nemen etc. Daarnaast zit ik bij een groep met (bipolaire) lotgenoten. Het geeft veel steun ervaringen te delen. Bedankt voor je belangstelling!
Wat erg voor je ik voel me ook klote gebruik je drugs alcohol sterkte trouwens
Je bent een lieverd je heb gestreden,mensen die gezond zijn snappen het niet ze denken dat je overdrijft.Het is een hele zware ziekte ik snap je hoop dat je nu rust heb gevonden
Zo jammer van zo,n lieve intelligente man!! ik ook weet wat depressies zijn !! sommige zitten in je genen en je erft ze, daar is niks aan te doen of weinig!!
steinderbush ik weet het!
Ik ben ook bipolair, net als Antonie, het is een gruwelijke hel en hemel tegelijk. Het is moeilijk uit te leggen aan iemand die dit niet heeft omdat de razende storm in je kop soms zo gruwelijk is dat een buitenstaander dit niet kan begrijpen. Ik leef hier nu al bijna dertig jaar mee en heb ook vaak de handdoek in de ring willen gooien, maar hoe gruwelijk ook, ik kom ALTIJD door mijn depressies heen, ook al denk ik er ook vaak aan een eind aan te maken. Filosofisch denken heeft mij houvast gegeven. Alles gaat voorbij, 'goede tijden', maar ook 'slechte tijden'. Hóe ironisch??? Als je erin zit is het enige dat je kunt doen het doormaken en doorleven, en aan de andere kant van elk zwart gat is altijd weer een nieuw leven....
Ik denk inderdaad dat als je uit twee depressies bent kunnen klimmen je eindelijk in je achterhoofd aanvoelt wanneer het weer begint & je oprijd hulp kunt vragen. Anderzijds is de vader van mijn beste vriend psycholoog en bipolair en nu al twee jaar lang ernstig depressief. Ik vind het heel knap dat hij blijft zoeken naar een ladder om uit het dal te klimmen. Ik weet niet of ik twee jaar depressie aan zou kunnen.
@@evelien135 je kan het aan, ik hou het ook al dertig jaar vol
@@evelien135 is het eigenlijk een kwestie van een 'ladder' zoeken? Of gewoon de depressieve storm doorstaan en gewoon af te wachten tot het overwaait? Komt in wezen op hetzelfde neer, maar het laatste is meer berusten in de wisselvalligheid en minder energie kwijtzijn aan het 'zoeken' naar die ladder.
@@Flup2 voor mij geldt dat laatste! Op het moment dat ik accepteer dat het oké is dat ik even niet oké ben is het iets beter te ‘handelen’. Maar dat is ontzettend moeilijk omdat je een onmenselijk lang geduld moet hebben en het is echt het verschrikkelijkste gevoel wat er bestaat.
Zo herkenbaar.. Had Anthonie zo graag de hulp gegund die ik heb gekregen. Richard heeft een lans gebroken om open over z'n gevoel te praten wanneer de depressie jouw hele lichaam en geest overneemt. Ik zeg vaak: iets donkers is in mij gekropen en ik kan het niet wegsturen. Hoe graag ik ook wil. Alleen maar doelloos elke dag opnieuw hopen op het doorbreken van en weer een klein beetje te kunnen voelen is een zwaar heel zwaar gevecht. Soms is dat gevecht niet te winnen.. Dan blijft alles doelloos. Anthony heeft veel nagelaten en ik heb diep respect voor z'n vrouw en kinderen die zich bsdr hebben gebeten in de persoon Anthonie.. Een eerbetoon aan de man die diepe dalen maar ook hoge bergen vol geluk heeft gekend.
karinvantol
Zo herkenbaar......helaas😢
Respect voor deze openhartigheid. RIP Antonie.
Het raakt me echt om dit nu te zien, wetende hoe zijn verhaal ten einde kwam. Alles wat hij zegt is zo herkenbaar en duidelijk, maar voor iemand die er zelf geen ervaring mee heeft bijna niet te begrijpen. Ik hoor niet alleen wat hij zegt, ik voel wat hij zegt 😔 RIP Anthony Kamerling.
Ik kijk huilend naar deze video, want ik ben zelf bipolair (ik weet niet of Anonie dat ook was, maar ik herken veel in wat hij zegt). Depressie is afschuwelijk, het is een enorme negatieve kracht die je van binnen kapotscheurt en je kunt er niets tegen doen, slechts met onmenselijk veel geduld hopen op betere tijden. Ondertussen gaat het leven van anderen door, en je voelt je compleet langs de zijlijn staan. Het contact met de wereld is weg. Vreselijk. Rust zacht, Antonie.
Ja, Antonie was bipolair. Heel aangrijpend deze video. Hoe gaat het nu met u?
@@justdirk jij bent echt een eng type gadverdamme
Ik hoop dat dit helpt. Je denkt "Ik voel mij depressief ". De ik en de mij zijn verschillend? De mij is depressief, en die is de baas in je hoofd. Laat de ik overheersen.
Lees eens een stukje uit "De kracht van het nu", van Eckhart Tolle. Hij wijst het simpel aan.
@@justdirk geen sprookjes vertellen
@@justdirk fabels bewijs het maar
Mooie video! Rust zacht Antonie.
zijn liefde voor isa laat hem vechten dat hoor je... zo moeilijk in je hoofd te weten dat je je gelukkig MOET voelen ...en in je hart en lijf dat dat niet zo is.. Hier zou je achteraf en vooral achteraf kunnen horen dat DIE KNOP ER NIET IS.
Wat verwoordt hij het goed. Echt knap dat hij er zo open over wat. Doodzonde
Heel herkenbaar
Hij wist hier al... dat het "ooit" zou gebeuren, zo zielig
+Malle Babbe Heel goed bedoeld, maar totale onzin. Maar dat is moeilijk te begrijpen als je het niet zelf beleeft/beleefd hebt. Niet alles is vooropgezet. Zelfmoord is nog altijd voor iedereen met depressie het allerlaatste redmiddel, maar iedereen blijft op zijn eigen manier vechten tot het bittere eind om dat te voorkomen. Op het moment dat iemand manisch wordt (zoals hier), heeft hij het idee dat hij sterker is geworden dan de depressie en dat hij alles aankan en dat het nooit meer terug zal komen. Niemand wilt dood, men wilt alleen niet meer lijden. En op het moment van zelfmoord is het lijden het grootst en daardoor het uitzicht op een uitweg zwaar vertroebeld. Op het moment van manie het compleet tegenovergestelde.
+Tijmen J Sorry, is inderdaad zonder ervaring gesproken...hij lijkt zo niet gelukkig en doet zo zijn best in het filmpje, zo kwam het bij mij over, blijft intens zielig... Je kan mijn commentaar verwijderen, vind ik prima ;-)
Malle Babbe nee joh, hoeft toch niet verwijderd. Denk dat er meer mensen hetzelfde gedacht hebben. Hoeft ook geen Sorry te zeggen! Het is ook heel moeilijk te begrijpen van buitenaf.
+TheRonijpma Ja hoor ik ga ook dood, geldt voor iedereen maar ik ben niet depressief, dus laten we het wel even op topic houden....
@@TijmenJanssen Manisch is veel complexer. Je hersenen gaan anders werken. Je hebt totaal geen idee meer van de werkelijkheid. Je eigen beeld is werkelijkheid geworden. En daar tegen vechten vraagt heel veel wilskracht.
R.I.P Antonie. Such a loving father husband and son ❤.
How do you know?
@@loveisthething leef je naam dat is fijner voor iedereen incl jezelf
Zelf op 't moment ziek van de depressie, veel wat hij zegt herken ik wel. Zeker dat gevoel van levend dood zijn... RIP Antonie Kamerling, hoop dat je nu wel de rust heb gevonden waar je zo naar op zoek was.
Hoe is het met je?
Hoe gaat het nu met je?
@@mc02zb wow kan me amper herinneren dat ik hier ooit op gereageerd heb. Gelukkig gaat het beter met me!
Alles wat hij zegt klopt voor mijn gevoel, veral het stuk dat hij naar zijn hart wijst. Je voelt een soort van uitputting en vermoeide iritatie/ woede. Toen ik dat zag versteende ik bijna van gelijkheid ofzo... en hij zei dat hij levend dood is en alles grijs is, en dat klopt. Terwijl ik gewoon gelukkig ben maar zo erg geïrriteerd, dat ik soms wil huilen uit irritatie terwijl ik niet eens weet waarvan.
En zijn rol in De Kleine Blonde Dood was prachtige !!
Hopelijk kan je nog zien wat ik heb getypt. Het komt bijna overeen.
Zo waar😢💖
Misschien dat het liedje van Don McLean "'Vincent (starry, starry night)" steun biedt bij het rouwproces. Het nummer is zo puur en de tekst is toepasselijk.
Hij is hier vreselijk aan het vechten met zichzelf. Het lachen en de vrolijke reactie is ook een verdedigingsmechanisme. Depressie is slopend. Groter en sterker dan jezelf..
Ach lieverd... ❤ Zo herkenbaar 😢
Hier zat hij dus in een manie. Je merkt het ook aan zijn praten. Zonde van zo een mooi mens. Vond het zo een leuke en interessante man en een van de weinige acteurs hier met echt veel talent.
Hoe praat iemand met een manie?
@mangelier4083 heel erg vrolijk. Je hoort hem best blij erover praten, hij lacht veel, zelfs bij de gevoelige onderwerpen.
En dat is dus ook hoe bipolaire stoornis werkt: Je hebt 2 extreme soort buien: extreme gelukkigheid (manie dus) en hele heftige negatieve gevoelens (depressie, die omdat het zo heftig is ook gepaard gaat met suïcidale neigingen en psychoses). Er is bijna geen tussenin.
Tussen leven en dood zit een enorm verschil... maar toch ook weer niet...
"Sterkte aan de nabestaanden" is wat oveblijft.
Zodra je niet meer leeft dan ben je overal vanaf. Tenzij je in fabeltjes gelooft natuurlijk.
Ik herken het zo erg wat hij verteld 😥😥😥😥
Deze lieverd was ook zo mooi voor deze wereld ❤❤❤❤. Verschrikkelijk wat hij heeft moeten doorstaan. Maar dat hij deze manier koos is Verschrikkelijk. Maar altijd nog nog beter als de keuze van mijn lieve moeder destijds. Ze nam de laatste trein. En helaas heeft mijn collega der zoon hier ook voor gekozen 5 weken geleden. Steun deze nabestaanden en laat ze weten dat je ze wil helpen. Want destijds was zelfdoding een groot taboe. Maar nog steeds helaas. 😢😢
Triest...........rust zacht! 🙏
,ik begrijp je goed aantonnie dat voel ik ook in me hart zoveel mensen om me heen en ik voel me eenzaam en grijs...........
Tjee wat hakt dat erin zeg! De laatste paar maanden voel je je altijd gelukkiger...
Als je dan beseft dat je gelukkig bent.. Wat dan uiteindelijk die druppel is om er uit te komen? Alle boeken, cursussen en meditaties ten spijt.. Antonie weet het ook niet. Terwijl je hem zo hoort zoeken naar het antwoord.
Ik was weer eens depressief. Ik heb dat eens in de zoveel tijd. Ik had het er zeau ver-schrik-ke-lijk mee gehad! Ik was eigenlijk zeau kwaad!! GRRR
Je moet gewoon een knop omzetten. Dat kan zij blijkbaar. Kon die knop alleen nooit vinden. Het is een knop in mezelf. Als de depressiviteit nu weer zou komen, ga ik weer op zoek naar die knop. Denk wel dat ik onthouden heb waar 'ie zit. Had te maken met een soort van woede. IK WIL DIT GEWOON NIET! Ik wil iets anders…
*mijn hart voelen*
IK WIL GEWOON LEVEN! Depressiviteit is alsof je levend dood bent. Het is echt heel erg náár! Het duurt ook zo lang. Al duurt het maar een week, voor mijn gevoel duurt het een jaar. Je voelt je alleen maar grijs.
Het rare is als je zo lang geen depressiviteit hebt gehad, ben je nog extra gelukkig dat je gelukkig bent. Ik wil van jullie houden!
Het hart is de enige manier om iemand met een depressie te bereiken. Er is geen knop. Alleen het diepste gevoel breekt door de grijze mist. Soms dan… Er is echt leven dat op je wacht! Je ziet het soms alleen niet. Het licht van een ander hart dat verbinding probeert te maken door de grijze mist heen. Dat kan het verschil maken. Soms dan… Geef niet op!
Echt waar joh? Geef niet op? Hij heeft heel lang gevochten denk je niet. T houd een keer op. Hoe erg ook voor zijn geliefden. Was er maar een knop. Maar dat is er niet
Herkenning.
The eyes are the windows to the soul
Still missing your music especially toen ik je zag
Ik wil Isa en de kinderen, vooral na deze maanden waarin alles zal beginnen door te dringen en misschien wel wat duidelijker geworden zal zijn, heel veel sterkte wensen met het doorgaan.
Ik heb de laatste week pas voor de eerste keer kunnen kijken en lezen over de dood van Antonie. Ik ben zelf bipolair en net herstellende van een hele zware depressie. Ik kan beamen dat het HEL is en dat alle goede bedoelingen absoluut niet doordringen. Oordeel aub niet over Antonie. Leef mee met zijn familie:)
Ik hoop dat je hebt kunnen leren leven hiermee ❤ Dacht net aan Anthonie en typte zijn naam weer in.
Schei uit met die "Isa & de kinderen." Het gaat hier om Antonie Kamerling.
Misschien was zij wel een narciste.
maak je geen illusie, als je depressief bent is er niemand voor je. als je dan de knoop doorhakt roepen ze aan je graf dat je om hulp had moeten vragen.
Daar zit wel waarheid in wat je zegt Rob, heb zelf ook een paar keer een depressie gehad. De 1e keer na de geboorte van ons 2e kind. De eerste was een zoon, de tweede een dochter...ik had alles wat ik wilde hebben maar voelde me zo ongelukkig....na een paar gesprekken die niets hielpen medicijnen gehad. Gelukkig hielpen die wat en klom ik er na verloop van tijd iets uit. Maar ik ben eigenlijk nooit meer dezelfde geworden. Niemand begreep het ook...ik had toch alles ?? Ja ik had alles maar het voelde of ik in een groot zwart gat zat waar ik niet uit kon komen. Nu gaat het redelijk en kan ik ook wel weer genieten van dingen...en wil ik zeker nog niet stoppen met leven....maar het negatieve gevoel blijft altijd op de loer liggen.
@@ritadejong6007 ik heb een hoge opleiding met mooi cv. maar ik heb niets meer, geen gezin, geen inkomen of werk, geen hulp. uwv stuurt me weg want ik ben geen werknemer, overheid helpt niet want ik spaarcenten. aan het werk komen die je niet meer als oude(49) witte man. en ik ben nu ook geen entertainer bij het koffie apparaat. en depressie is negatief en dat wordt massaal vermeden. dus het wordt elke dag moeilijker. om hulp vragen heeft geen zin. medicatie is een val en begin ik niet aan en dat lost mijn probleem ook niet op alleen de symptomen. gesprekken helpen bij mij niet, ook geprobeerd. iemand die echt niet weet wat depressie is geen gesprekspartner. ik wil mijn huisje leefbaar maken maar dat lukt niet zo goed in deze toestand. verder wat moet je nog als de wereld je niet meer wil maar je moet wat doen om je huur te betalen. ik vermijd contact met mensen, dat bespaart me verdriet van afwijzing. ik geniet van de vogeltjes en verder leef ik van dag tot dag. wat mij als freelancer wel opviel is dat er partijen zijn die misbruik van je proberen te maken. ik ben depressief, niet gek.
@@RobJorg Ja mensen kunnen heel kortzichtig zijn soms....mensen die nooit een depressie hebben gehad snappen er echt niks van. Willen ook de moeite niet doen om het te snappen, willen je het liefst ontwijken. Want ja....wat moeten ze ermee ? Hetzelfde overkwam mij 20 jaar geleden met iets anders. Toen is er een goedaardige tumor zo groot als een mandarijn uit mijn hoofd gehaald. Jarenlang met klachten gelopen, mijn dokter begreep er niets van en stuurde mij telkens weer naar huis. Ik heb de man ook nooit meer aangekeken. Na die heftige operatie kreeg ik pijn in mij lijf, begon met mijn arm en verspreide zich in korte tijd door mijn hele lichaam. Niemand begreep waar het door kwam, ik denk dat er iets is geraakt in mijn hoofd tijdens de operatie. Maar goed, ik vertel dit verhaal om aan te geven dat de mensen om mij heen die pijn ook niet begrijpen en ik dus ook door niemand meer word gevraagd. Want ja...ze kan niet lang meer lopen dus haar vragen we niet meer...de mensen zijn zo hard, op zo'n manier kom je daar achter. Altijd met veel pijn lopen elke dag is niet te doen....het is steeds stiller geworden om me heen....
@@RobJorg Lees net je antwoord. Sterkte in alles. Ik zit in hetzelfde schuitje. De dagen zijn lang. En leeg. En eenzaam. Ik heb nog een gezin, maar zoals Antonie in de video al zegt: Je wil er voor ze zijn maar het gaat niet. Dat is zo herkenbaar. Overigens: Mocht je iets in de IT doen dan kan ik wellicht iets voor je betekenen m.b.t. een baan.
Klopt. Je ziet niemand meer.
mooi mens en een moeilijk leven
Waarom is antonie er niet meer?
@actoramsterdam1983 Herken wat je zegt, ik heb 't zelf ook jaren lang gehad, maar ben er nu gelukkig sinds een aantal jaar helemaal vanaf, maar NIEMAND kan er ook wat aan doen, alhoewel de ''normale'' mensen dat wel zo stelt, je bent dan zo diep in je hoofd met jezelf in de knoop, dat er niks aan te doen valt.
Ben gelukkig nu alweer 3 jaar helemaal gelukkig, maar begrijp waarom Kamerling het heeft kunnen doen. :(
R.I.P
Een groot verlies ❤️
wat een fantastische man! geen oordeel hier
Ik blijf aan hem denken 😇 gelukkig mijn geloof sterkt . God dank 🙏🙏🙏
Wat fijn voor je. God bestaat alleen niet. Anders zou dit er bv niet zijn . Oja hij is willekeurig dat is t
Wat zo moeilijk is dat je zo moeilijk te bereiken bent lieve Antonie ik voel het.
We hebben een sterke mooie man verloren.
Zo een mooie mens weg 😥
Hopelijk ben je nu op een plek waar je ue gelukkiger voelt, R.i.p. Antonie
Helaas weet ik, en velen anderen, precies wat hij zegt over depressief zijn, over lamlendig zijn, over passief zijn, maar we weten ook, die knop is er niet!! "Een knop omzetten" is zo een stom advies. Sorry voor zijn lieve vrouw Isa, maar echt, dan weet je niet wat je zegt en wat er in de ander omgaat. Is ook heel erg moeilijk. Er is geen 1 waarheid, het is niet zwart wit, maar wat een gemis.
@robbertvanelferen Ik begrijp het ook wel. Een vriendin van mij die had dat ook, het gaat nu wel beter met haar, maar ze heeft nog wel stemminswisselingen.
Ik kan een depressie nooit echt "begrijpen"..
Als ik depressieve periodes in mijn leven heb, dan heeft dat een duidelijke reden:
- relatie is uit gegaan
- langere tijd gepest worden
- beseffen dat sommige dingen in het leven toch niet haalbaar zijn
etc etc etc
Maar altijd begrijp ik "waarom" ik me depressief of down voel.. (en kan ik me er dus bij neerleggen)
Maar echt depressief zijn, terwijl je zelf het gevoel hebt dat je alles hebt en dat alles loopt in het leven zoals je wil!?? nee dat kan ik niet plaatsen...
dat maakt voor mij een echte depressie ook zo onbegrijpelijk. (gelukkig maar, denk ik dan!)
Het wordt ook beschouwd als een breuk in je hoofd.
Je hebt het wel heel goed verwoord zoals mensen er over zouden denken die het niet kennen.
Je bent niet depressief geweest. Je hebt gewoon een mindere periode of moeilijkere periode gehad. Een echte depressieve periode is heel wat anders en zit in je hoofd, niet in je situatie.
@@robbertag808 Daarom is een depressie voor mij lastig te bevatten. Kun je misschien aangeven hoe het voelt om depressief te zijn, en wat er in iemand omgaat op zo'n moment?
@@dzjowie Een letterlijk waardeloos gevoel. Het maakt niet uit welke prestatie je levert, je voelt je een 0. Al ben je de rijkste, knapste, persoon op aarde. Niks kan dat gevoel wegnemen. Al zeggen 100 mensen dat ze van je houden en hoe geweldig je bent, je voelt er niks van en zelfs de kleinste taak voelt als een enorme opgave omdat je totaal geen (levens)energie hebt. Het is heel lastig uit te leggen voor iemand die het gevoel niet kent. Maar het zit in ieder geval niet in situaties als een relatiebreuk, baanverlies of gepest worden. Het zit in het hoofd en net zoals Antonie zegt is er niks wat die knop kan omzetten behalve jouw eigen gedachtes en juist in die gedachtes zit het probleem. Dus om die knop te vinden, dat lukt (vrijwel) niet of 'maar' tijdelijk.
dat laatste waar die t over heeft van al die dingen nog willen doen.. lijkt weer heel erg op een manische periode
Hij legt een vorm van depressie hier heel goed uit.
RIP
hoe lang duurt dit grijs?
Helaas heeft hij toch nooit die knop gevonden in deze wereld, moge hij nu op een betere plek voor hem zijn..
xx de wereld is wel wazig geworden xx
Tijdje buiten NL, dus ben vaak erg laat met dingen uitvinden, maar jammer dat hij dus uiteindelijk 'de knop' niet heeft kunnen vinden.
Je hoort het te vaak dat depressie levens kapot maakt. Triest.
Er is geen knop. Zeggen dat je de knop moet omzetten is iemand verantwoordelijk maken voor voor iets wat niet tastbaar is. Meestal komt dat "advies" van mensen die geen idee hebben hoe depressie werkelijk voelt. Het ergste moment is dat je na een manische periode, waarin je de hele wereld aankunt, gelukkig bent en denkt dat dát gevoel eindelijk zal blijven, je weer in een depressie terecht komt, alle zekerheden verdwijnen, je eigenwaarde verdwijnt en bang bent dáár nooit meer uit te komen. Het is een uitputtingsslag.
de knop om zetten ..hoe doe je dat..ik kan al jaren die knop niet vinden..het gevoel binnen in je. hij legt het zooo goed uit..alles hebben en je zo ongelukkig voelen...lachen als ik buiten met mensen , ben en dood,donker voelen als ik alleen ben.. denk nog vaak aan je Antonie...
Jim Carrey had ook altijd last van een depressie. Er worden medicijnen door de dokter voorgeschreven, maar dat zijn vaak medicijnen die veel bijwerkingen hebben. Daarom gaf hij in een interview aan dat hij 5 HTP gebruikte dat de aanmaak van serotonine in het brein stimuleert. Als iemand hier in de reacties dus ook last heeft van depressieve momenten, probeer het eens! Mijn eigen ervaring ermee is erg positief.
Kevin Lamberts waar krijg je dat?
Lache lache... en toen... dood. Dank je ANtonie dat je ons probleem duidelijk heb gemakt. ... Niet dat iemand luisterd.
Ik hoorde de zelfde woorden als mijn moeder zei destijds en dat harde lachen soms maar het was een schreeuw om hulp en alleen niemand kon dit zien aankomen maar kijk in zijn ogen en je ziet echt niks glinsteren op dat moment van deze opname. Maar ook ik zag het niet bij me eigen moeder destijds echt zeer goed toneelspel zowel van Antonnie als me moeder alleen zie ik het wel terug bij Antonnie nu pas nu het telaat is. Liefs Sylvia Bos
Ik vond en vind het nog steeds een wereldgozer.
@kamkam22100 Waar baseer je dat op?
wat herken ik dit zeg! Depressiviteit heb je niet in de hand al zou je alle middelen hebben om wel gelukkig te kunnen zijn. Het komt gewoon oppoppen voor niks, ik heb het zelf ook. Mensen en vrienden om mij heen snappen het dan niet. ach, zet je er overheen zeggen ze dan, of waarom kan je nou depressief zijn Den? Nou,die antwoord kan ik ook nooit geven! Het is gewoon een dof gevoel in jezelf en op dat moment zou je wel voor een trein willen springen,maar een week later als het over is snap ik mij eigen gedachtes van die momenten niet en dan gaat het weer weken en/of maanden goed totdat die rot depressie weer terugkomt
Vervelend voor je man. Men noemt zich al gauw depressief, terwijl het dan slechts gaat om een sombere periode gaat, waar ze vrij makkelijk uitkomen.
Psychische stoornissen worden over het algemeen niet begrepen, al is dat sowieso als buitenstaander moeilijk voor te stellen.
Lieve Antonie je verwoordt het zo goed alsof je levend dood bent ik herken het ben nu al ruim 40 jaar ernstig depressief niemand kan het begrijpen als je het niet meegemaakt hebt en inderdaad het duurt soms een week maar voelt als jaren en ik word ook boos en denk hetzelfde ik wil dit niet ik heb het toch goed ik ben er nog jij niet meer maar wie is er beter af? Jij hebt eindelijk rust geniet ervan jongen na al je pijn....
Je moet maar zo denken: je bent (gemiddeld) zo'n 80 jaar op deze wereld, voor jou zijn 65 miljoen jaren geweest die je niet hebt mee mogen maken. Dit kleine 'window' waarin wij allen leven is maar een minuscuul stipje op de horizon. Pak de tijd die je nog hebt, ontdek wat er te ontdekken valt. Niet alles is even leuk of spannend of geweldig, maar doodgaan kan altijd nog. (Makkelijk praten voor iemand die niet depressief is, maar dit is hoe ik erin sta.)
@toplov heb je de video niet gezien.dat is nou net waar hij over praat.. LUL. dat hij alles heeft en zich nog steeds erg depressief voelde en het niet snapte. .dus de les. gelukkig zijn en een berg succes hebben niks met elkaar te maken.
Ik weet hoe het is , het is vreselijk. Helaas heeft hij wel iets moois achtergelaten. Hopelijk is hij nu gelukkig
Zo sneu.
Depressie is gewoon een ziekte wat erg onderschat wordt. Je ziet t niet aan iemand zijn of haar buitenkant. 💔
Ben hier terecht gekomen, nu ik sinds een kleine tijd ben begonnen met gtst clasics. Geeft me een rare gevoel… Hij komt als een lieve oprechte mens over
Blij dat hij dit soort periodes heeft gekend. :)
In zijn ogen kun je het zo duidelijk zien
die knop is er wel! maar je moet alleen daarna blijven vechten en iedere dag is er weer een. gaat het vandaag niet dan is er weer een morgen. en zo ga je door!
Intimiteit met Maker ben je nodig. Alleen via Jezus kan je echte vrijheid voor eeuwig ervaren
Nu weten we het wel
Antonin leed aan een ziekte die we allemaal hebben.Sommige mensen kunnen het heel goed verbergen. Maar van binnen voelt iedereen een gemis. Een gemis dat je met niets kan opvullen. Ja even geeft iets nieuws een afleiding, maar nooit bevrediging. Tevredenheid... Maar als dat het doel is in je leven. Dan mis je toch heel wat.
0:49 Je kunt daar wel zien hoe diep het zat.
Kan een mens het uitzitten? Hangt er uiteindelijk maar net vanaf hoe hard het toeslaat.
Maar ja... je kunt het wel.
"God ik ben depressief, en hier kom ik nooit meer uit."
Dat is precies hoe zware depressie werkt. De enige genezing is uiteindelijk om (op lange duur) leuke dingen te blijven doen, maar een depressie ontneemt je de energie om eraan te beginnen. Dus je wilt niks leuks doen. En je doet ook slechte ervaringen op met dingen die je plezier zouden geven als je depressief bent.
Daarna denk je wel twee keer na voor je er weer aan begint.
Als je echt aan zware depressie lijdt: vind een bepaald houvast of geloof in jezelf, of iets of iemand waar je echt veel om geeft.
Na 13 jaar zie ik hoe depressie me ook heeft geholpen, maar je hebt daar niets aan als je er echt diep in zit.
En vooral het verschil in persoonlijkheid, waardoor het soms tragisch afloopt, valt niemand aan te rekenen
- of in te schatten.
Dus vraag niet teveel van jezelf, of van een depressief persoon.
Maar blijf!
@SannaBreeze Tenzij je een psychiater bent moet je zeker geen diagnose stellen vanuit jou visie. Hij heeft voor zover bekend geen bipolaire stoornis gehad. Hij geeft aan alleen meer te genieten wanneer hij zich niet depressief voelde. Ondanks alles geloof ik dat hij ook dit interview met een masker op heeft gegeven. Depressief zijn is niet even wel en weer even niet aanwezig. Helaas is het voor Antonie niet gelukt om uit de put te klimmen.
Geluk is niet objectief. De maatschappij doet mensen dat geloven, meteen al op school. Vaste baan, mooi huis enz. En dan gaat het goed DUS dan ben je vanzelf gelukkig. Maar zo werkt het niet. Geluk is subjectief. Niet iedereen wordt van hetzelfde gelukkig. Of dezelfde omstandigheden. In zijn geval, was zijn beroemdheid en geld geen voorwaarde voor geluk, wat hij waarschijnlijk zelf wel vanuit ging. En taste kompleet in het duister waarom hij niet gelukkig is. En dan komt de depressie, en die wordt chronisch, tot het punt dat iemanr mentaal zo vermoeid raakt dat diegene er een einde aan maakt.
Hij zegt dat hij het heeft overwonnen, maar in zijn ogen zie je anders. Hij reageert alleen maar zo omdat hij geen andere uitweg weet bij de druk van de journalist.
rip antonie kamerling #hero
zo herkenbaar, god dank hoeft hij nu niet te leven in deze idiote wereld waar je vrijheid steeds meer ingeperkt word
Depressies putten je uit. Dit begon al rond zijn 30e. Dat betekent dat hij 14 jaar gestreden heeft. Een week of twee voor deze zelfmoordpoging heeft hij het òok al geprobeerd. Wat ik niet begrijp is waarom hij zich toen niet op een gesloten afdeling van een psychiatrische kliniek heeft op laten nemen. Het enige wat ik kan bedenken is dat hij totaal uitgeput was. Oordeel niet als je niet onder een depressie geleden hebt. What a waste of a life. En ik neem mijn petje af voor Isa.
Die 'knop' waar Antonie het over heeft is ontzettend lastig, moeilijk te vinden als je op een diep niveau zit qua geestelijke toestand. Ik heb meerdere keren diep gezeten in mijn leven, begon al op puber niveau, zit een nare historie aan vast (vader overleden op jonge leeftijd, moeder niet in staat om gezin draaiende te houden etc.). Telkens op het dieptepunt van mijn geestelijk bevinden kon ik de kracht vinden om die zogenaamde 'knop' om te zetten. Heb hier veel psychologen over gesproken en zij zeiden dat dit letterlijk mijn redding was, anders had ik dit niet kunnen schrijven. Het is verschrikkelijk, het gevoel dat op materialistisch gebied, relaties, kinderen etc. het lijkt alsof je alles hebt, maar van binnen ga je letterlijk dood. Die eenzaamheid is tergend, martelend en op dat soort momenten voel je je onmenselijk eenzaam. Het neigt naar onmacht, alsof een grotere kracht je duwt in de richting van de afgrond. Een hulpverlener die ik zo ontzettend dankbaar ben, woorden schieten mij tekort, maar hij is een engel, echt een engel, heeft mij toen verteld dat ik mij niet langer moest verzetten tegen die grote kracht, dat monster, maar meebuigen zodat het monster niet langer hoeft te duwen. Klinkt heel abstract en zo ervoer ik dit in het begin ook, maar zijn therapie die wel wat zakelijk was (goddank) heeft mij uiteindelijk doen inzien dat de druk van de buitenwereld niet belangrijk is. Ik dacht dat iedereen grote verwachtingen van mij had, haast onmenselijke verwachtingen en daarmee werd ik mijn eigen duivel. Het is lastig uit te leggen en ieder geval is persoonlijk anders, maar het is vreselijk als je zwaar depressief door het leven gaat. Ik ben er nog niet, verre van dat, maar ik hoop dat door mijn diverse persoonlijke ervaringen ik steeds beter opgewassen ben tegen het monster van depressie.
Antonie kon het leven niet aan. Zelfs niet met zijn kinderen. Dat zegt alles over hoe erg het voor hem was.
Niet alsof ik de waarheid in pacht heb, maar het klinkt voor mij alsof die donkere depressie juist zijn 'echte' gevoel was terwijl dat wat hij hier liet zien veel meer zijn aangepaste ik was. We begrijpen als samenleving maar schrikbarend weinig van hoe gevoelige mensen depressief raken en hoe er mee om te gaan...'de knop om' is het in elk geval zeker niet!
En hij beschrijft alles zo kraakhelder, super slim en gevoelig mens dus! Paradoxaal waarschijnlijk dusiemand die niet pessimistisch in het leven stond...
🥺 💔
Rocky😢😢😢😢😢
Wat bijzonder mens toch
ik heb het zelf ook en ik vind het niet leuk zo naar stemmen in mijn hoofd nu gaat het goed tot ziens van Mireille v.d Burg
Levend dood zijn, en zo maar is die depressiviteit er weer, voor de zoveelste keer.
Ik ben niet bang voor je, ik luister aandachtig naar je, wat probeer je mij te vertellen? Ik nodig je uit, kan dagen je aanschouwen, en dan ineens ga je weer zonder te vertellen wanneer je weer terugkomt.
Accepteer zoals je bent, en wees trots!
Wat triest wat er uiteindelijk is gebeurd.😞
depressie kan vele oorzaken zoals inhoudelijke zware traumas maar hij leek niet met een specefiek probleem te zitten. als je zelfmoord pleegt door een sneeuwbaleffect van een nare stemming en erin blijft zoals wel eens uitgedrukt word, kan het zijn dat een externe geest nare gevoelens stuurt en of vaak een nare herinnering herhaalt waardoor die nare gevoelsreakties die daarbij horen nog krachtiger worden. misschien had hij dus stemmen die niet tegen hem spraken in zijn hoofd maar zonder dat hij zich bewust van die stemmen/geesten was wel hem aanvielen. en als je je hier niet bewust van bent denk je dat het bij jou hoort en word je nog onzekerder en kom je nog meer in de negatieve spiraal. je kan jezelf leren niet nare gedachten of herinneringen te herhalen en proberen je stemming stabiel te forceren door van een afstand in te zien wat de patronen in je denken zijn bij jezelf, maar is erg moeilijk, en je moet ook geloven dat negatieve gedachten van buitenaf kunnen komen net als een idee wat je te binnen schiet. ik kan me zijn zelfmoord voorstellen omdat hij sprak over een woede en onmacht dat zijn stemming weer negatief was geworden en zelfmoord is een soort vecht of verdedigingsreaktie. als bij veel zelfmoorden externe geesten betrokken zijn [ zoals mensen die stemmen horen] kan je dus spreken over moord in plaats van zelfmoord. een laffe moord omdat de meeste mensen zich niet bewust zijn van de invloeden in hun denkprocessen. als bij mij iets binnenkomt wat me niet bevalt heb ik een reaktie ontwikkelt om er niet aan te denken om mezelf te beschermen, en dat is moeilijk omdat ik van karakter in principe alles confronteer .