Dziekuje serdecznie za porady pań jak pokonać strach przed wodą. Ja właśnie nie potrafię się przełamać, próbowałam dwa razy z trenerem ok. 2 lat z przerwami no i nie dałam rady. Strach mnie tak paraliżuję, że nie potrafię długo wykonywać ruchów potrzebnych do poprawnego utrzymywania się na wodzie i porostu robię jakieś chaotyczne ruchy i nie umiem utrzymać się na wodzie tylko z pomocami.Mój trener był bardzo cierpliwy i krok po kroku starał się mnie przekonać, że dam radę. No cóż stwierdził, że u mnie w głowie jest duża blokada i muszę ją przełamać i wtedy być może będę bardziej rozluźniona. Dadam, że żadnej traumy nie przeżyłam nigdy się nie topiłam itp. Będę słuchać pani rad i jak zrobiě porządek w głowie to wtedy nauczę się pływać. Pozdrawiam Joanna 😊
Hej Joasiu! Super, że piszesz! Cieszę się, że to nagranie Ci się podobała i wyciągnęłaś coś z niej dla siebie :) Dziękuję, za opowiedzenie o swojej historii. Każdy niepływających ma jakąś blokadę przed wodą, ponieważ jesteśmy świadomi tego, że nie potrafimy pływać i wiemy, że pod wodą nie ma dla nas tlenu. Nasz instynkt nas chroni i ta blokada ma się włączać, dopóki nie nauczymy się pływać. To tak właśnie ma być z tym lękiem i blokadą przed wodą - chronią nas :) Lęk przed wodą i blokady w głowie można pokonać odpowiednimi ćwiczeniami dla niepływających. Jeśli ten etap się zaniedba, to potem utkwimy w miejscu z nauką. Np. w programie Swim Boost, z którego korzystają moim kursanci w Wirtualnej Szkole Pływania, to sam etap wstępnej adaptacji do wody i nauki swobodnego zanurzania głowy pod wodę składa się aż z 40 ćwiczeń. Właśnie po to, by małymi krokami odblokować blokady w głowie i załagodzić lęk. Zachęcam do maleńkich kroków, bo to ułatwia odblokowanie. A potem jak człowiek się odblokuje, to nauka pływania jest samą przyjemnością :)
W brzuchu mamy pływamy w wodach płodowych. Być może taki strach może się wywodzić z czasów ciąży np emocje mamy, lęk o dziecko z zagrożonej ciąży, skurcze, duszności "zapamiętane" w czasie porodu itp. Oczywiście również topienie się w życiu, ale też brak uczucia kontroli jeżeli jesteśmy w wodzie itp. Tylko przerobienie lęku, znalezienie przyczyny, oswojenie lęku pozwala pójść dalej. Dobrze, że o tym mówicie.
Dziekuje serdecznie za porady pań jak pokonać strach przed wodą. Ja właśnie nie potrafię się przełamać, próbowałam dwa razy z trenerem ok. 2 lat z przerwami no i nie dałam rady. Strach mnie tak paraliżuję, że nie potrafię długo wykonywać ruchów potrzebnych do poprawnego utrzymywania się na wodzie i porostu robię jakieś chaotyczne ruchy i nie umiem utrzymać się na wodzie tylko z pomocami.Mój trener był bardzo cierpliwy i krok po kroku starał się mnie przekonać, że dam radę. No cóż stwierdził, że u mnie w głowie jest duża blokada i muszę ją przełamać i wtedy być może będę bardziej rozluźniona. Dadam, że żadnej traumy nie przeżyłam nigdy się nie topiłam itp. Będę słuchać pani rad i jak zrobiě porządek w głowie to wtedy nauczę się pływać. Pozdrawiam Joanna 😊
Hej Joasiu! Super, że piszesz! Cieszę się, że to nagranie Ci się podobała i wyciągnęłaś coś z niej dla siebie :)
Dziękuję, za opowiedzenie o swojej historii.
Każdy niepływających ma jakąś blokadę przed wodą, ponieważ jesteśmy świadomi tego, że nie potrafimy pływać i wiemy, że pod wodą nie ma dla nas tlenu. Nasz instynkt nas chroni i ta blokada ma się włączać, dopóki nie nauczymy się pływać. To tak właśnie ma być z tym lękiem i blokadą przed wodą - chronią nas :)
Lęk przed wodą i blokady w głowie można pokonać odpowiednimi ćwiczeniami dla niepływających. Jeśli ten etap się zaniedba, to potem utkwimy w miejscu z nauką. Np. w programie Swim Boost, z którego korzystają moim kursanci w Wirtualnej Szkole Pływania, to sam etap wstępnej adaptacji do wody i nauki swobodnego zanurzania głowy pod wodę składa się aż z 40 ćwiczeń. Właśnie po to, by małymi krokami odblokować blokady w głowie i załagodzić lęk.
Zachęcam do maleńkich kroków, bo to ułatwia odblokowanie. A potem jak człowiek się odblokuje, to nauka pływania jest samą przyjemnością :)
W brzuchu mamy pływamy w wodach płodowych. Być może taki strach może się wywodzić z czasów ciąży np emocje mamy, lęk o dziecko z zagrożonej ciąży, skurcze, duszności "zapamiętane" w czasie porodu itp. Oczywiście również topienie się w życiu, ale też brak uczucia kontroli jeżeli jesteśmy w wodzie itp. Tylko przerobienie lęku, znalezienie przyczyny, oswojenie lęku pozwala pójść dalej. Dobrze, że o tym mówicie.