bu tahammül edememe durumu o kadar sinir bozucu ki kendin dışındaki herkes mal da bi sen akıllıymışsın gibi havalara sokuyo insanı. son 2 3 aydır aynı şeyi yaşıyorum ve hem çevremdekileri hem kendimi huzursuz ediyorum durduk yere. umarım atlatılıyodur hemen yoksa çıldırcam az kaldı 🤌🏼
Video boyunca dediğin şeyleri o kadar iyi anladım ki arkadaşlıklar olsun, tahammülsüzlük olsun, sınır çizme olsun, öz değer olsun hepsi üstüne çok düşündüğüm şeyler..
İnsanlardan ümidimi kesmek benim için en son ihtimal sözğ o kadar dokundu ki bana. Ağlaya ağlaya kendimi açıklamaya çalıştığım insanlar var hayatımda artık bıksam da sıkılsamda hala içime dokunuyor hataları ve onların düzeleceğine inanıyordum...
Asrın sorun ne biliyor musun? Doğduğumuz ilk andan beri hep kalabalığız. Hep kalabalık olmak zorundayız. Okula başlarsın arkadaş çevren geniş olmalı, liseye gidersin kalabalık olmalısın. Üniversite de öyle. Sana üni için verecekleri ilk nasihat hemen arkadaş yap olacak. Yalnız kalırsın olacak. Üniversitede çeteleşmeler hemen olur çünkü. Ama kimse sana yalnızlığın konforunu anlatmaz. Direksiyonda biz varız, ehliyeti yeni almışız. Ama ilk sürüşlerimizi tek başına yapmamız gerekirken kalabalıkla yapıyoruz ve ondan sonra her arabaya bindiğimizde kalabalığın o ilk sürüşteki telaşını kanımıza işlemiş buluyoruz. İnsan ilişkileri de böyle. Yalnız kalmayı, az çevrenin sağlayacağı konforu kullanmayı bilmiyoruz. İki kişilik arkadaş çevresi daha kolaydır. Kendini de daha kolay ifade edersin. Çünkü o aradaki bağlantı noktaları seni üskütmez. İnsanın her zaman koşması gerekmez. İnsanın sürekli kum torbası gibi darbeleri absorbe etmesi gerekmez. Ben böyle kendimi senin gibi hissettiğimde günlük tutuyorum. Telefonları açmıyorum, mesajlara cevap vermiyorum. Biraz kendi içimi dinliyorum. Kolay değil birine kendini açmak ama insanlar daha fazlasıan değmezler buna eminim. Bir taneyiz. Ve biricik oluşumuz kısa bir süreliğine geçerli bu dünyada. Neden ömrümüzü kazara çizdiğimiz o çemberin içinde harcayalım? Yeni şeyler dene. Kendi limitlerini zorla. Yeni yeni hobiler edin. Samimiyeti aşırı kaçmayan yeni insanlar tanı ama herkese hemen arkadaşım deme. Planlar yap. Bildiğim kadarıyla üni sınavına girdin. Yepyeni bir başlangıç yapabilirsin. Kimsenin senin tanımadığı şehirler illa ki vardır. Kendini yeniden yapılandırabilirsin. Bir not: 24 yaşındayım. 24 yaşıma iki ay önce girdim. ve sana şunu söyleyebilirim. 20 yaşında birini hayatından çıkarınca onsuz hayat nasıl olacak, nasıl baş edeceğim, unutmam dedim. ama 24 yaşımdayken o kişinin adı ve görünüşü dışında hiçbir şeyini hatırlamadığımı fark ettim. Dünya dönüyor Asrın. Sana uzun uzun videolar çektirecek kadar huzursuz hissettiren kişinin seninle olmaması gerekir. Kendine iyi bak. Wattpad'de senin gibi bende bir kitap yazıyorum. Oradaki karakterimin sözüyle veda edeyim sana. ''İnsanlar eksiklerini kabullenmezler. Aksine ya ihtiyaçları yok gibi davranırlar ya da ben bunun böyle olmasını!olmamasını istedim zaten diyerek parlatırlar.''
bu tahammülsüzlük, içinde biriken öfke ve kendine yabancılaşmana neden olacak her şey aslında gerçekten başka insanların etkileri yüzünden ve ben bunu anladığımda çok sinirlenmiştim kendime. başrolü olduğum bir hayatta benden daha çok söz sahibi insan olduğunu görmek, öncelik olmadığım insanları önceliğim yapmak gibi hatalar sonradan aptal gibi hissettirdi bana. senin gibi çok öfkeliydim ama zamanla o kadar bıkıp saldım ki insanlari. sevdiğim şeyleri, beni sakinleştiren aktiviteleri yaparak olmak istediğim insana dönüşmek için bir fırsat yarattım kendime. iyi ya da kötü arkadaşlarımla birlikteyken bazen olmadığım bir insanmış gibi ya da hiç istediğim şeylere yetişemiyor gibi hissediyordum. onlardan uzaklaşıp kendimi dinlemek öylesine güzel geldi ki.. böyle duygularını mütis şekilde ifade eden bir videonun altına kendimle ilgili bir şeyi anlatmak istedim. ve umarım hayat seni kötü insanlardan arındırarak mutlu olduğun bir yere savurur. umarım sakinleşip kendini tanıma fırsatı hayatında güzel değişikler yaratır ve bu günleri yaşadığın için iyi ki dersin kendine. güzellikler seninle olsun asrın, uzun uzun konuştuğun videoları özlemiştim
Ben de yirmi yaşındayım. Ve kimse üzerinden beklentiye girmemem gerektiğini bilip sürekli kendime söylememe rağmen hala beklentiye giriyorum. Hayatıma çok zor insan alıyorum ve çıkaramıyorum. Bağlanıyorum ve bunun acısını çok fazla, uzun süre yaşıyorum. Mutsuz olduğum yerde durmamam gerektiğini anlayıp harekete geçmek istiyorum artık.
Size vereceğim tek tavsiye kendim de bu şekilde yaptığım için söylüyorum UA-cam ve WhatsApp hariç eğer gerçekten diğer uygulamalar olmadan yaşabiliyorsanız yaşayın ve o zaman kazandığınız farkındalığı, değerinizi, zihinsel sağlığınızı, zamanınızı ve bir çok şeyin aslında ne kadar güzel olduğunu görün en azından deneyin deneyimli olun aslında her biriniz çok özelsiniz video çok güzel olmuş sevgilerle!
Asrın ya seni şuan o kadar iyi anlıyorum ki bi insana ona olan kırgınlığımı anlattığımda anlamayıp yalandan gönlümü almak için alması ama her ne kadar artik konuşsanızda o yapılan saygısızlığı unutamamak
Genellikle bu duygu durumları insanın değişimden korkmasından yada bizi korumak isteyen bir kısmımızın bu değişimi kabul etmemesinden kaynaklı.Herzaman yeni şeyler öğreniriz ve birşeylerin değişmesi gerektiğini kabul eden bir diğer tarafımızda olur. çok normal, bü süreci nasıl yöneteceğinizle ilgili bilgiler edinmek ve sürecin üzerinde çalışmak, daha sağlıklı bir şekilde yol almanızı sağlar. Kendinizin ve İnsnaların değişebileceğini kabul etmekte önemlidir, kendimiz için gerçekten yormayan ve iyi olan şeyleri seçmekte gelişimin kilit noktasıdırç. aynı süreçten geçmiş biri olarak verebileceğim tavsiye bu.
O aşırı tepki verme durumu bendede olmuştu gerçekten iğrenç bir durum istemsizce birçok hata yapıyorsun o dönemde ve sonrasında çok pişman oluyorsun umarım bu dönemden hemen geçersin
Konuşurken kendini ağlamamak için zor tuttuğunu gördüm çok yorum yapamıyorum ama bir şeyler söylemek istiyorum öncelikle kimse kimseyi benzer şeyler yaşamadan tam anlamıyla anlayamaz ama seninle o kadar benzer şeyler yaşamışız ki ne kadar zor olduğunu biliyorum ve şunu da biliyorum anlatmadığın içine yük olan da çok şey var kendime kızıyorum dediğinde senle o kadar empati yaptım ki kendine neden kızıyorsun sen hayatında bu tecrübeleri yaşamasan bazı şeylere gerçek anlamda hiç uyanamayacaktın biliyorum insan sosyal bir varlık ve kendini sosyalleşerek iyi hissediyor şu anda muhtemelen her şey boş ve anlamsız geliyordur bunları yazarken bile kalbim sıkışıyor gönlüm rahat seni çok iyi anladığımı söyleyebilirim güçlü bir insan olduğunu görüyorum ve bunların da içinden en iyi şekilde çıkacağını biliyorum çok değerlisin🫂🩶
Ben çok uzun uzun yazmayı sevmem ama şunu demeliyim ki hayata bir kere geldiğinizi ve bu hayatın "sizin" olduğunu asla unutmayın. Hiç kimsenin sınırlarınızı ihlal etmesine izin vermeyin.
Bilmiyorum okuyan olur mu ama okursan şimdiden teşekkürler çünkü çevremdeki kimse dinlemiyor beni. Bu yılın başından beri var mıydı yoksa sınava 2-3 ay kaladan beri şiddetlendiği için mi farkettim bilmiyorum ama bende ciddi majör depresyon var. Geçen sene antidepresan almıştım ve 15 kilo aldırdı bana sonra kilo aldığımdan dolayı ayrı bir depresyona girdim çocukluğumdan beri takıntılıyımdır ben kiloma. İlacı bıraktım hayatıma devam ederken son bi kaç ayı majör depresyonun dibini sıyırrken buldum kendimi. Kimseyi sevmediğimi hissetmeye başladım. Arkadaşlarımla küseli 2 sene olacak onlaru bir kez bile görmedim çünkü insanlar hayatımdan çıktıktan sonra bi daha göremeziyorsunuz tesafüden dahi olsa. Belki yanlarından geçtim de görmedim bilmiyorum. Hiç birini affedemiyorum. Ben onlaru gördüğümde dertlerimi unutacak kadar severken onlar arkamdan bin türlü laf söylemeyi vicdanlarına sığdırmışlar ne diyebilirim ki zaten? Annem bile onları evde ağırladığımız gün ne kadar seviyorsun seni ilk defa bu kadar mutlu gördüm demişti. Arkadaşlığımız için çabalayan tek kişi bendim belki de o yüzden en çok yorulan bendim. Yalnız kalmak zoruma gitmiyor ama en çok çabalayan olarak arkadaşlarımın beni yalnız bırakması zoruma gidiyor. Bugün bile onlardan dolayı yaşadığım güven problemlerini aşamıyorum. Hepsi benim aptallığımdı. Değer vermediklerini hissettikten sonra çabalamamalıydım. Şimdi ise tek tük arkadaşım var hatta şu an aktif olarak görüştüğüm bir arkadaşım var. Eskiden neşeliydim her zaman aklıma kendimi eğlendirecek fikirler gelirdi. Fikirlerim tükendi mi büyüdüm mü bilmiyorum tek bildiğim çok sıkıldığım. Artık kimseyi görmek kimseyle konuşmak kimseyle zaman geçirmek istemiyorum. Ailemden kimseye beş dakika dahi tahammül edemiyorum. Bugün arabamızın kapısı bozulduğu için anneannemlerde bir süre zaman geçirmem gerekti nefesim daraldı bağırmak istedim onları seviyorum ama artık görmek istemiyorum. Aslında kızdığım tahammül edemediğim insan benim ama bunu nasıl aşabileceğimi bilmiyorum ve sürekli sinir krizleri geçiyorum. En sevdiğim en mutlu olduğum şeylerden bile keyif almıyorum. Örneğin tiktok reels tarzı şeyler anlık dopamin sağlar ya o bile olmuyor bende sınavdan sonra tt indirdim ama açıp izleyemedim çünkü başım dönmeye başladı. Güldüğüm videolar nereye gitmişti insanlar espri yapmayı mı unutmuştu ben mi komik bulmuyorum anlamıyorum. Umarım bu hislerim geçer yoksa sonumun nasıl olacağını tahmin edebiliyorum ve iyi şeyler değil.
her istediklerinde ihtiyaçları oldugunda yanına koştugun arkadaşlarının bir defa ihtiyaç duyduğunda yanında olmamaları senin aptallığın değil onların karaktersizlikleri
Videonun yarısındayım, devam edicem ama şu arkadaş mevzusunda bende bı kaç bir şey demek istiyorum. O kadar arkadaşlarına değer veren kardeşi olarak gören bı insanım ki, her daim ne olursa olsun yanlarına giderim koşarım çabalarim, her zamanda belirtirim ne olursa olsun diye, tabi şu an gerçekten kardeşim dediğim bı arkadaşım kaldı, diğerleriyle de hâlâ konuşuyorum ama bende kesinlikle aynı konuma sahip değiller, düşünüyorum, aklıma bı şeyler geliyo, en küçük olayda bile arkamda olup destek vermemişler, ben ise hep destekçi oldum, kimle tartissalar bı sorunları olsa hep destegimi belli ettim, ama onlar anca sözde, bu tarz şeyleri gördükçe arkadasliga olan bakış açım degisiyo ve cidden her şeyden ve herkesten uzaklaşıyorum.
@asrın, yorumlarda takipçilerin sana genelde hak veriyorlar ve aynı olayları yaşadıklarını söylüyorlar. Benim Türkçem o kadar iyi değil ve eski videolarını daha izlemedim. Ben seni tam olarak anlamıyorum, neden bu kadar eleştirdiğin insanlarla birliktesin? Hani işyeri olur hergün mecburen görüşürsün yada bazen ailende kuzen, dayı amca birileri olur, konuşmassın ama arkadaşlarından nefretle bahsediyorsun, kazan doldu diyorsun, bu nebiçim bir arkadaşlık insan merak ediyor, birileri sizleri sevmediğiniz insanlarla iletişim kurun diye mecburum ediyor, valla çok heycanlı bir dizi gibi video yapmışsın, devamı gelsinde anlayayım nedemek istediğini, Berlinden selamlar
Mükemmel olmak Değil ki mükemmel olmaya çalışmak ikisi arasında fark var en mükemmel tek bir varlık var o da tanrı yargılamiyorum bu arada ben de böyle ifade etmiştim düşünmüştüm bir ara bu yanlış mükemmel olmuş algısı modern köleliğin sonucu biz ztn mükemmel bir varlığın daha mükemmel olmaya gerek sadecd faniyiz bazen gerçekten insan olmalıyız beşer ya da et çuvalı olmamak için insan olma sorumluluğunu almayı becerip gerçekten insan olmalıyız ki bunu çok az kişi başarır ve mükemmel değil mükemmel olmays çalışan sürekli bunun için uğraşan bir varlık olarak insan olmalıyız ki mükemmel olalım cidden fıtrat gereği en mükemmel olmays gerek yok insan kendine dönüp ben kusurlarkmla mükemmelim demeli asıl mükemmellik bu
Asrın senı o kadar ıyı anlıyorum kı bu vıdeo da kendımı gordum sankı . Ben de ogrendım artık ama o sınırı cızmeyı o yüzden bana hata yapıldıgın da uzaklasıyorum ve o kısıyle bir daha konusmuyorum cunku bana gore bı kerelık diye bısey yok o hatayı yapan gene yapar dıye dusunuyorum o yüzden de hayatımdan cıkartıyorum hemen . Bu arada ters yuz 2 yı ızlemedıysen mutlaka onerırım bana o kadar ıyı geldı kı bence sen de ızlemelısın ❤️🩹
hayatımda hic bu kadar kendime benzer birini gorup dinlememistim amk
bu tahammül edememe durumu o kadar sinir bozucu ki kendin dışındaki herkes mal da bi sen akıllıymışsın gibi havalara sokuyo insanı. son 2 3 aydır aynı şeyi yaşıyorum ve hem çevremdekileri hem kendimi huzursuz ediyorum durduk yere. umarım atlatılıyodur hemen yoksa çıldırcam az kaldı 🤌🏼
Video boyunca dediğin şeyleri o kadar iyi anladım ki arkadaşlıklar olsun, tahammülsüzlük olsun, sınır çizme olsun, öz değer olsun hepsi üstüne çok düşündüğüm şeyler..
İnsanlardan ümidimi kesmek benim için en son ihtimal sözğ o kadar dokundu ki bana. Ağlaya ağlaya kendimi açıklamaya çalıştığım insanlar var hayatımda artık bıksam da sıkılsamda hala içime dokunuyor hataları ve onların düzeleceğine inanıyordum...
Asrın sorun ne biliyor musun? Doğduğumuz ilk andan beri hep kalabalığız. Hep kalabalık olmak zorundayız. Okula başlarsın arkadaş çevren geniş olmalı, liseye gidersin kalabalık olmalısın. Üniversite de öyle. Sana üni için verecekleri ilk nasihat hemen arkadaş yap olacak. Yalnız kalırsın olacak. Üniversitede çeteleşmeler hemen olur çünkü. Ama kimse sana yalnızlığın konforunu anlatmaz. Direksiyonda biz varız, ehliyeti yeni almışız. Ama ilk sürüşlerimizi tek başına yapmamız gerekirken kalabalıkla yapıyoruz ve ondan sonra her arabaya bindiğimizde kalabalığın o ilk sürüşteki telaşını kanımıza işlemiş buluyoruz. İnsan ilişkileri de böyle. Yalnız kalmayı, az çevrenin sağlayacağı konforu kullanmayı bilmiyoruz. İki kişilik arkadaş çevresi daha kolaydır. Kendini de daha kolay ifade edersin. Çünkü o aradaki bağlantı noktaları seni üskütmez.
İnsanın her zaman koşması gerekmez. İnsanın sürekli kum torbası gibi darbeleri absorbe etmesi gerekmez. Ben böyle kendimi senin gibi hissettiğimde günlük tutuyorum. Telefonları açmıyorum, mesajlara cevap vermiyorum. Biraz kendi içimi dinliyorum. Kolay değil birine kendini açmak ama insanlar daha fazlasıan değmezler buna eminim. Bir taneyiz. Ve biricik oluşumuz kısa bir süreliğine geçerli bu dünyada. Neden ömrümüzü kazara çizdiğimiz o çemberin içinde harcayalım? Yeni şeyler dene. Kendi limitlerini zorla. Yeni yeni hobiler edin. Samimiyeti aşırı kaçmayan yeni insanlar tanı ama herkese hemen arkadaşım deme. Planlar yap. Bildiğim kadarıyla üni sınavına girdin. Yepyeni bir başlangıç yapabilirsin. Kimsenin senin tanımadığı şehirler illa ki vardır. Kendini yeniden yapılandırabilirsin.
Bir not: 24 yaşındayım. 24 yaşıma iki ay önce girdim. ve sana şunu söyleyebilirim. 20 yaşında birini hayatından çıkarınca onsuz hayat nasıl olacak, nasıl baş edeceğim, unutmam dedim. ama 24 yaşımdayken o kişinin adı ve görünüşü dışında hiçbir şeyini hatırlamadığımı fark ettim. Dünya dönüyor Asrın. Sana uzun uzun videolar çektirecek kadar huzursuz hissettiren kişinin seninle olmaması gerekir. Kendine iyi bak. Wattpad'de senin gibi bende bir kitap yazıyorum. Oradaki karakterimin sözüyle veda edeyim sana. ''İnsanlar eksiklerini kabullenmezler. Aksine ya ihtiyaçları yok gibi davranırlar ya da ben bunun böyle olmasını!olmamasını istedim zaten diyerek parlatırlar.''
wattpaddeki kitabınızın adı ne hocam yazdıklarınız hosuma gitti bir bakmak istiyorum
Kitabının adı ne?
bu tahammülsüzlük, içinde biriken öfke ve kendine yabancılaşmana neden olacak her şey aslında gerçekten başka insanların etkileri yüzünden ve ben bunu anladığımda çok sinirlenmiştim kendime. başrolü olduğum bir hayatta benden daha çok söz sahibi insan olduğunu görmek, öncelik olmadığım insanları önceliğim yapmak gibi hatalar sonradan aptal gibi hissettirdi bana. senin gibi çok öfkeliydim ama zamanla o kadar bıkıp saldım ki insanlari. sevdiğim şeyleri, beni sakinleştiren aktiviteleri yaparak olmak istediğim insana dönüşmek için bir fırsat yarattım kendime. iyi ya da kötü arkadaşlarımla birlikteyken bazen olmadığım bir insanmış gibi ya da hiç istediğim şeylere yetişemiyor gibi hissediyordum. onlardan uzaklaşıp kendimi dinlemek öylesine güzel geldi ki.. böyle duygularını mütis şekilde ifade eden bir videonun altına kendimle ilgili bir şeyi anlatmak istedim. ve umarım hayat seni kötü insanlardan arındırarak mutlu olduğun bir yere savurur. umarım sakinleşip kendini tanıma fırsatı hayatında güzel değişikler yaratır ve bu günleri yaşadığın için iyi ki dersin kendine. güzellikler seninle olsun asrın, uzun uzun konuştuğun videoları özlemiştim
ruh halim bir video olsaydı o video kesinlikle bu olurdu
Ben de yirmi yaşındayım. Ve kimse üzerinden beklentiye girmemem gerektiğini bilip sürekli kendime söylememe rağmen hala beklentiye giriyorum. Hayatıma çok zor insan alıyorum ve çıkaramıyorum. Bağlanıyorum ve bunun acısını çok fazla, uzun süre yaşıyorum. Mutsuz olduğum yerde durmamam gerektiğini anlayıp harekete geçmek istiyorum artık.
Size vereceğim tek tavsiye kendim de bu şekilde yaptığım için söylüyorum UA-cam ve WhatsApp hariç eğer gerçekten diğer uygulamalar olmadan yaşabiliyorsanız yaşayın ve o zaman kazandığınız farkındalığı, değerinizi, zihinsel sağlığınızı, zamanınızı ve bir çok şeyin aslında ne kadar güzel olduğunu görün en azından deneyin deneyimli olun aslında her biriniz çok özelsiniz video çok güzel olmuş sevgilerle!
Çok haklısın. Denendi ve onaylandı 🙂
Hiç sıkılmadan sonuna kadar dinledim, Asrın. Ciddi anlamda sende kendimi gördüm. Özellikle arkadaşlıklar konusunda
Asrın ya seni şuan o kadar iyi anlıyorum ki bi insana ona olan kırgınlığımı anlattığımda anlamayıp yalandan gönlümü almak için alması ama her ne kadar artik konuşsanızda o yapılan saygısızlığı unutamamak
19:16 affetmekte dunya markasi🥰🥰
Genellikle bu duygu durumları insanın değişimden korkmasından yada bizi korumak isteyen bir kısmımızın bu değişimi kabul etmemesinden kaynaklı.Herzaman yeni şeyler öğreniriz ve birşeylerin değişmesi gerektiğini kabul eden bir diğer tarafımızda olur. çok normal, bü süreci nasıl yöneteceğinizle ilgili bilgiler edinmek ve sürecin üzerinde çalışmak, daha sağlıklı bir şekilde yol almanızı sağlar. Kendinizin ve İnsnaların değişebileceğini kabul etmekte önemlidir, kendimiz için gerçekten yormayan ve iyi olan şeyleri seçmekte gelişimin kilit noktasıdırç. aynı süreçten geçmiş biri olarak verebileceğim tavsiye bu.
Cidden kesinlikle kendime bile tahammülüm yok dediğim zamanlar olmuştu
O aşırı tepki verme durumu bendede olmuştu gerçekten iğrenç bir durum istemsizce birçok hata yapıyorsun o dönemde ve sonrasında çok pişman oluyorsun umarım bu dönemden hemen geçersin
bu kadar benzemesek keske😭 izlerken kendimi tokatlayacaktim gercekler pat pat suratima vurdu YINE... umarim iyi olucaz asrinim
Konuşurken kendini ağlamamak için zor tuttuğunu gördüm çok yorum yapamıyorum ama bir şeyler söylemek istiyorum öncelikle kimse kimseyi benzer şeyler yaşamadan tam anlamıyla anlayamaz ama seninle o kadar benzer şeyler yaşamışız ki ne kadar zor olduğunu biliyorum ve şunu da biliyorum anlatmadığın içine yük olan da çok şey var kendime kızıyorum dediğinde senle o kadar empati yaptım ki kendine neden kızıyorsun sen hayatında bu tecrübeleri yaşamasan bazı şeylere gerçek anlamda hiç uyanamayacaktın biliyorum insan sosyal bir varlık ve kendini sosyalleşerek iyi hissediyor şu anda muhtemelen her şey boş ve anlamsız geliyordur bunları yazarken bile kalbim sıkışıyor gönlüm rahat seni çok iyi anladığımı söyleyebilirim güçlü bir insan olduğunu görüyorum ve bunların da içinden en iyi şekilde çıkacağını biliyorum çok değerlisin🫂🩶
Elıne emeğine sağlık
Her bir kelimesiyle, cümlesiyle öyle güzel ve özel bir video olmuş ki…
İçimde bir yerlere dokundu sanırım. 🥹💖
Aynı şeyler yaşadığımızı fark ettim
bu kızla neredeyse 10 yıldır arkadas olduğum için cok şanslıyım,cok doğru konusuyor
🥹🥹🥹🥹🥹ben de sizinle arkadas oldugum icin cok sansliyim🩵🩵
Az kaldı tetiği çekiyorum
Ben çok uzun uzun yazmayı sevmem ama şunu demeliyim ki hayata bir kere geldiğinizi ve bu hayatın "sizin" olduğunu asla unutmayın. Hiç kimsenin sınırlarınızı ihlal etmesine izin vermeyin.
Bilmiyorum okuyan olur mu ama okursan şimdiden teşekkürler çünkü çevremdeki kimse dinlemiyor beni. Bu yılın başından beri var mıydı yoksa sınava 2-3 ay kaladan beri şiddetlendiği için mi farkettim bilmiyorum ama bende ciddi majör depresyon var. Geçen sene antidepresan almıştım ve 15 kilo aldırdı bana sonra kilo aldığımdan dolayı ayrı bir depresyona girdim çocukluğumdan beri takıntılıyımdır ben kiloma. İlacı bıraktım hayatıma devam ederken son bi kaç ayı majör depresyonun dibini sıyırrken buldum kendimi. Kimseyi sevmediğimi hissetmeye başladım. Arkadaşlarımla küseli 2 sene olacak onlaru bir kez bile görmedim çünkü insanlar hayatımdan çıktıktan sonra bi daha göremeziyorsunuz tesafüden dahi olsa. Belki yanlarından geçtim de görmedim bilmiyorum. Hiç birini affedemiyorum. Ben onlaru gördüğümde dertlerimi unutacak kadar severken onlar arkamdan bin türlü laf söylemeyi vicdanlarına sığdırmışlar ne diyebilirim ki zaten? Annem bile onları evde ağırladığımız gün ne kadar seviyorsun seni ilk defa bu kadar mutlu gördüm demişti. Arkadaşlığımız için çabalayan tek kişi bendim belki de o yüzden en çok yorulan bendim. Yalnız kalmak zoruma gitmiyor ama en çok çabalayan olarak arkadaşlarımın beni yalnız bırakması zoruma gidiyor. Bugün bile onlardan dolayı yaşadığım güven problemlerini aşamıyorum. Hepsi benim aptallığımdı. Değer vermediklerini hissettikten sonra çabalamamalıydım. Şimdi ise tek tük arkadaşım var hatta şu an aktif olarak görüştüğüm bir arkadaşım var. Eskiden neşeliydim her zaman aklıma kendimi eğlendirecek fikirler gelirdi. Fikirlerim tükendi mi büyüdüm mü bilmiyorum tek bildiğim çok sıkıldığım. Artık kimseyi görmek kimseyle konuşmak kimseyle zaman geçirmek istemiyorum. Ailemden kimseye beş dakika dahi tahammül edemiyorum. Bugün arabamızın kapısı bozulduğu için anneannemlerde bir süre zaman geçirmem gerekti nefesim daraldı bağırmak istedim onları seviyorum ama artık görmek istemiyorum. Aslında kızdığım tahammül edemediğim insan benim ama bunu nasıl aşabileceğimi bilmiyorum ve sürekli sinir krizleri geçiyorum. En sevdiğim en mutlu olduğum şeylerden bile keyif almıyorum. Örneğin tiktok reels tarzı şeyler anlık dopamin sağlar ya o bile olmuyor bende sınavdan sonra tt indirdim ama açıp izleyemedim çünkü başım dönmeye başladı. Güldüğüm videolar nereye gitmişti insanlar espri yapmayı mı unutmuştu ben mi komik bulmuyorum anlamıyorum. Umarım bu hislerim geçer yoksa sonumun nasıl olacağını tahmin edebiliyorum ve iyi şeyler değil.
@@pervinerincik6600 instamı on kez yazdım ama asla görünmüyor siliniyor herhalde anlamadım
Okurken kendimden çok şey gördüm.😢
Kuzum umarım iyileşirsin,daha da iyi olursun🫶🏻🫶🏻🧚🏻♀️🦋🦋
kendine salak dee-mee ve seni dinlerken kendimi fark ettim aynıyızz bazı konuslarda
aktiifff oll noluurrr özlüyoruzz seniiğğğ
asrinim tuncayim✨✨✨
Anlamam nedenini üzmüşler bebeğimi aaayyyy
Tam yüzüne dalmışken çizmiş kendi resmini aayyyy🥺
her istediklerinde ihtiyaçları oldugunda yanına koştugun arkadaşlarının bir defa ihtiyaç duyduğunda yanında olmamaları senin aptallığın değil onların karaktersizlikleri
20:10 kase muhur imza her sey
Videonun yarısındayım, devam edicem ama şu arkadaş mevzusunda bende bı kaç bir şey demek istiyorum. O kadar arkadaşlarına değer veren kardeşi olarak gören bı insanım ki, her daim ne olursa olsun yanlarına giderim koşarım çabalarim, her zamanda belirtirim ne olursa olsun diye, tabi şu an gerçekten kardeşim dediğim bı arkadaşım kaldı, diğerleriyle de hâlâ konuşuyorum ama bende kesinlikle aynı konuma sahip değiller, düşünüyorum, aklıma bı şeyler geliyo, en küçük olayda bile arkamda olup destek vermemişler, ben ise hep destekçi oldum, kimle tartissalar bı sorunları olsa hep destegimi belli ettim, ama onlar anca sözde, bu tarz şeyleri gördükçe arkadasliga olan bakış açım degisiyo ve cidden her şeyden ve herkesten uzaklaşıyorum.
Dur kahvemi alıp geliyorum
hemen gel askusummmm
Merhaba @asrın ben en yeni üyenim, videonu beğendim ve abone oldum. Sana Berlin’den selamlar
@asrın, yorumlarda takipçilerin sana genelde hak veriyorlar ve aynı olayları yaşadıklarını söylüyorlar. Benim Türkçem o kadar iyi değil ve eski videolarını daha izlemedim. Ben seni tam olarak anlamıyorum, neden bu kadar eleştirdiğin insanlarla birliktesin? Hani işyeri olur hergün mecburen görüşürsün yada bazen ailende kuzen, dayı amca birileri olur, konuşmassın ama arkadaşlarından nefretle bahsediyorsun, kazan doldu diyorsun, bu nebiçim bir arkadaşlık insan merak ediyor, birileri sizleri sevmediğiniz insanlarla iletişim kurun diye mecburum ediyor, valla çok heycanlı bir dizi gibi video yapmışsın, devamı gelsinde anlayayım nedemek istediğini, Berlinden selamlar
Hgoi 3? 😁😁😁
Mükemmel olmak Değil ki mükemmel olmaya çalışmak ikisi arasında fark var en mükemmel tek bir varlık var o da tanrı yargılamiyorum bu arada ben de böyle ifade etmiştim düşünmüştüm bir ara bu yanlış mükemmel olmuş algısı modern köleliğin sonucu biz ztn mükemmel bir varlığın daha mükemmel olmaya gerek sadecd faniyiz bazen gerçekten insan olmalıyız beşer ya da et çuvalı olmamak için insan olma sorumluluğunu almayı becerip gerçekten insan olmalıyız ki bunu çok az kişi başarır ve mükemmel değil mükemmel olmays çalışan sürekli bunun için uğraşan bir varlık olarak insan olmalıyız ki mükemmel olalım cidden fıtrat gereği en mükemmel olmays gerek yok insan kendine dönüp ben kusurlarkmla mükemmelim demeli asıl mükemmellik bu
saydım, tam 12 kere mükemmel kelimesini kullanmışsın. Berlinden selamlar
canimmmm
Sosyal medyada kendime zihinsel,duygusal olarak bu kadar benzettiğim biri olmadı sanırım.MBTİ kişiliğini biliyor musun Asrın?
@@ayszgecemsdaily4377 enfp’yim guzelim benn
Asrın senı o kadar ıyı anlıyorum kı bu vıdeo da kendımı gordum sankı . Ben de ogrendım artık ama o sınırı cızmeyı o yüzden bana hata yapıldıgın da uzaklasıyorum ve o kısıyle bir daha konusmuyorum cunku bana gore bı kerelık diye bısey yok o hatayı yapan gene yapar dıye dusunuyorum o yüzden de hayatımdan cıkartıyorum hemen . Bu arada ters yuz 2 yı ızlemedıysen mutlaka onerırım bana o kadar ıyı geldı kı bence sen de ızlemelısın ❤️🩹
gidecegim kuzum ben de💖🥰