Ik weet nog dat ik dit nummer voor het eerst hoorde. Pakweg 1985, zomer. De elpee met Raymond met een knalrood masker tegen een vaalbruine achtergrond. 'Habba' achter de rug. Tijd voor een scheutje ernst. We hadden net de 'Simple Minds' en andere geëxalteerde "La-la-la-laaaa"-klanken verteerd. En dan komt Raymond met deze akkoordensekwens in mineur. "Dit is mijn carnavalslied. Men stampt het met de voet. Men klapt het in de handen. Men voelt zich prima, en men zingt" (anders dan de versie hier boven). De Simple Minds hadden net opgetreden in het Amsterdamse Bos, tot in de wijde omgeving te horen. La-la-la-laaaa. Dit mooie, elementaire nummer van Raymond vormde een perfect tegengeluid. Geen borstklopperij, wel lef. Geen feest, wel verlangen. De moed tot ironie toen dat niet zo modieus was; omdat de jongerenwereld de schijn ophield, met z'n mascara en z'n kapsels en z'n kekke bloesjes. Raymond liet zich niet foppen. Een zielsberoerend nummer in mineur. La-la-la-laaaa. Zet de ramen en de deuren en je hart open, en luister naar het origineel. Met die zacht knisperende drums, en die bonkende bas. Bij voorkeur hard. ua-cam.com/video/i1hZtnT90B0/v-deo.html
Als kleuter liep ik door de stront en zo de winkel in...dat vertelde mijn dooppeter altijd...
Met de letterlijke afwas die hier staat en dat was het enige wat ik van mij lijst zou doen vandaag, wat een fijne dag...
Ik weet nog dat ik dit nummer voor het eerst hoorde. Pakweg 1985, zomer. De elpee met Raymond met een knalrood masker tegen een vaalbruine achtergrond. 'Habba' achter de rug. Tijd voor een scheutje ernst.
We hadden net de 'Simple Minds' en andere geëxalteerde "La-la-la-laaaa"-klanken verteerd.
En dan komt Raymond met deze akkoordensekwens in mineur.
"Dit is mijn carnavalslied. Men stampt het met de voet. Men klapt het in de handen. Men voelt zich prima, en men zingt" (anders dan de versie hier boven).
De Simple Minds hadden net opgetreden in het Amsterdamse Bos, tot in de wijde omgeving te horen. La-la-la-laaaa.
Dit mooie, elementaire nummer van Raymond vormde een perfect tegengeluid. Geen borstklopperij, wel lef. Geen feest, wel verlangen. De moed tot ironie toen dat niet zo modieus was; omdat de jongerenwereld de schijn ophield, met z'n mascara en z'n kapsels en z'n kekke bloesjes.
Raymond liet zich niet foppen. Een zielsberoerend nummer in mineur. La-la-la-laaaa.
Zet de ramen en de deuren en je hart open, en luister naar het origineel. Met die zacht knisperende drums, en die bonkende bas. Bij voorkeur hard.
ua-cam.com/video/i1hZtnT90B0/v-deo.html
lieve Raymond wat geef je je hier!!! magnifiek xxxxxxxxxxxxx
Als ik dit nummer live mocht horen, kon ik gelukkig sterven. Wat een geweldig nummer is dit toch.
Ach...
Amai. Wat een fijn moment.
Tijdloos, actueler dan het ooit is geweest.
wat een fijne dag, telkens weer
Tis prachtig !!
Het meest gevoelige nummer maar o zo prachtig en triestig tegelijk....
2 grote muzikanten ! prachtig
Wie is die hele fijne blazer die zo mooi speelt?
@@joanvanbeuzekom4161 Bert Joris.
prachtig magnifiek
Dumpie dumpie dump...
Kolossaal
Mijn kerngezin en mijn partner misbruiken het stroeve trage systeem van de psychiatrie.
Zijn beste nummer...?
'Geef me vuur' is dat voor mij
mannekes, beziet dit eens...het wordt niet beter dan dit