Ողջույն իմ շատ սիրելի տնօրենին։ Գործընկերային և համագործակցային մշակույթի կրող, ռադիոյի նաև ԱՄԻՐՅԱՆԱԿԱՆ լավագույն ավանդույթները շարունակած Գարեգին Խումարյան ջան։ Նախ հերթական անգամ խոստովանում եմ, որ աշխարհի երջանիկ մարդկանցից մեկն եմ, որ ի դեմս ռադիոյի, գրեթե, բոլոր ժամանակների տնօրենների` հաղորդակցվել եմ լավագույն գործատուների հետ։ Տնօրեն֊գործընկեր լինելու կուլտուրան շատ քչերն են իրենց մեջ կրում, մեր` ռադիոյականներիս բախտն այդ առումով միշտ բերել է։ Հայաստանի Հանրային ռադիոն հայկական իրականության մեջ մի մեծ քաղաքակրթական շերտ է, որը պղծել, կերպափոխել, ինքնությունից զրկել հնարավոր չէ, ռադիոն տուն է` հայ ՊԱՀՊԱՆՈՂԱԿԱՆ ընտանիքին բնորոշ ՀԻԵՐԱՐԽԻԿ կառուցվածքով, որտեղ կան պատվարժան, հարգանքի արժանի ՄԵԾԵՐ, ՀԱՅՐ, որն առաջնորդն է, հետևաբար ընտանիքը զորացնողն ու թիվ մեկ պաշտպանը, և կան ցեղի (խմբագրություններ) հայրեր (խմբագիրներ), մայրեր (խմբագրուհիներ) ու զավակներ (երիտասարդ ու նորածին գնդի որդիներ), որ թիկունքն են և տունը շենացնողը։ Ռադիոյի պատերն ամուր են, քանզի մեր տանը բոլորս "մենք ենք"` մեր թերացումներով ու թերություններով, և իհարկե, առավելություններով, և սա միայն տնեցիք գիտեն։ Ռադիոտունն ունի ԿԱՄՔ, ԳԻՏԵԼԻՔ և միշտ պատրաստ է ցանկացած ՆՈՐԱՐԱՐՈՒԹՅԱՆ, քանզի ՆԱԽԿԻՆ ՏՆՕՐԵՆՆԵՐԸ գիտեին` տան առաջնորդի ուժը խմբային միասնության փիլիսոփայությունը ՊԱՀԵԼՈՒ մեջ է, ինչը ՀԱՆՐԱՅԻՆ կառավարումը դարձնում է արդյունավետ և նպատակային։ ՇՆՈՐՀԱԿԱԼ ԵՄ Գարեգին Խումարյան ջան, ռադիոյին բնորոշ կոռեկտության և հայ տղամարդուն բնորոշ մեծահոգության, ռազմի դաշտում ԱՌԱՋԻՆԸ ԼԻՆԵԼՈՒ և ներքին կուլտուրայի համար։
Որտե՞ղ կարող եմ գտնել Գարեգին Խումարյանի հոդվածը, որը գրված էր Նիկոլ Փաշինյանի 2024 հունվարի «Ցլերի եւ կարմիր շորերի» մասին հարցազրույցի հետքերով ? Առանց դրա այս հետապնդումնլրի պատմությունը շատ կիսատ է։
Ողջույն իմ շատ սիրելի տնօրենին։
Գործընկերային և համագործակցային մշակույթի կրող, ռադիոյի նաև ԱՄԻՐՅԱՆԱԿԱՆ լավագույն ավանդույթները շարունակած Գարեգին Խումարյան ջան։ Նախ հերթական անգամ խոստովանում եմ, որ աշխարհի երջանիկ մարդկանցից մեկն եմ, որ ի դեմս ռադիոյի, գրեթե, բոլոր ժամանակների տնօրենների` հաղորդակցվել եմ լավագույն գործատուների հետ։ Տնօրեն֊գործընկեր լինելու կուլտուրան շատ քչերն են իրենց մեջ կրում, մեր` ռադիոյականներիս բախտն այդ առումով միշտ բերել է։
Հայաստանի Հանրային ռադիոն հայկական իրականության մեջ մի մեծ քաղաքակրթական շերտ է, որը պղծել, կերպափոխել, ինքնությունից զրկել հնարավոր չէ, ռադիոն տուն է` հայ ՊԱՀՊԱՆՈՂԱԿԱՆ ընտանիքին բնորոշ ՀԻԵՐԱՐԽԻԿ կառուցվածքով, որտեղ կան պատվարժան, հարգանքի արժանի ՄԵԾԵՐ, ՀԱՅՐ, որն առաջնորդն է, հետևաբար ընտանիքը զորացնողն ու թիվ մեկ պաշտպանը, և կան ցեղի (խմբագրություններ) հայրեր (խմբագիրներ), մայրեր (խմբագրուհիներ) ու զավակներ (երիտասարդ ու նորածին գնդի որդիներ), որ թիկունքն են և տունը շենացնողը։ Ռադիոյի պատերն ամուր են, քանզի մեր տանը բոլորս "մենք ենք"` մեր թերացումներով ու թերություններով, և իհարկե, առավելություններով, և սա միայն տնեցիք գիտեն։
Ռադիոտունն ունի ԿԱՄՔ, ԳԻՏԵԼԻՔ և միշտ պատրաստ է ցանկացած ՆՈՐԱՐԱՐՈՒԹՅԱՆ, քանզի ՆԱԽԿԻՆ ՏՆՕՐԵՆՆԵՐԸ գիտեին` տան առաջնորդի ուժը խմբային միասնության փիլիսոփայությունը ՊԱՀԵԼՈՒ մեջ է, ինչը ՀԱՆՐԱՅԻՆ կառավարումը դարձնում է արդյունավետ և նպատակային։
ՇՆՈՐՀԱԿԱԼ ԵՄ Գարեգին Խումարյան ջան, ռադիոյին բնորոշ կոռեկտության և հայ տղամարդուն բնորոշ մեծահոգության, ռազմի դաշտում ԱՌԱՋԻՆԸ ԼԻՆԵԼՈՒ և ներքին կուլտուրայի համար։
Շնորհակալ եմ հաղորդման հեղինակին մեր տնօրենին հյուրընկալելու համար։
Հրաշալի հարցազրույց։ Պարոն Խումարյանը հույս ունենանք, որ կվերընտրվի որպես Հանրային ռադիոյի տնօրեն։
Պարոն Խումարյանը հրաշալի մասնագետ է, խոսք չկա։ Հաղորդավար/լրագրողը մի քիչ անպատրաստ թվաց։
Որտե՞ղ կարող եմ գտնել Գարեգին Խումարյանի հոդվածը, որը գրված էր Նիկոլ Փաշինյանի 2024 հունվարի «Ցլերի եւ կարմիր շորերի» մասին հարցազրույցի հետքերով ? Առանց դրա այս հետապնդումնլրի պատմությունը շատ կիսատ է։
ահա հոդվածը
hy.armradio.am/archives/549094
իսկ այստեղ թեմայով էթիկական մեդիա չափանիշների վերաբերյալ եզրակացությունն է media.am/hy/newsroom/2024/03/22/38426/
Պարոն Խումարյան հարգանքնԵրս.մԵծն Կորյուն Խումարյանի մԵծն զավակ.......