Συμμετοχή στον διαγωνισμό «Πες μου μια Ιστορία»/Participation for the competition «Tell me a story»

Συμμετοχή για τον διαγωνισμό «Πες μου μια Ιστορία»
Η Ιστορία που διάλεξα να σας πω είναι η ιστορία του θρακιώτικου τραγουδιού "Αλέξανδρος κι ο Βασιλιάς" επίσης γνωστό και ως "Αλέξης Ανδρειωμένος".
Καταρχάς θα ήθελα να πω ότι «παράδοση» για μένα σημαίνει «σύνδεση», είναι κάτι που συνδέει το παρελθόν με το παρόν, το «παλιότερο» με το «νεότερο». Εδώ λοιπόν έχουμε ένα τραγούδι που συνδέει την αρχαία Ελλάδα, συγκεκριμένα τον Μέγα Αλέξανδρο, με τον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο, τον τελευταίο αυτοκράτορα πριν πέσει η Κωνσταντινούπολη στα χέρια των Οθωμανών. Οι δύο ηγέτες λοιπόν, παρόλο που έζησαν με δεκαοχτώ αιώνες διαφορά μεταξύ τους, καθώς συνέτρωγαν, εμφανίζεται Αρχάγγελος Κυρίου και τους πληροφορεί ότι η Πόλη θα πέσει στα χέρια των Τούρκων. Εδώ λοιπόν έχουμε μια δεύτερη σύνδεση ιδιαίτερα σημαντική συνδέοντας τη σκηνή και με τον Χριστιανισμό. Οι δυο πρωταγωνιστές της ιστορίας μας, δεν πιστεύουν στα λόγια του Αρχαγγέλου και ζητάνε να ζωντανέψει τον πετεινό που μαγειρεύονταν και τα ψάρια που τηγανίζονταν ως απόδειξη.
Όταν αυτά ξαφνικά ζωντάνεψαν, τότε πίστεψαν στα λόγια του Αγγέλου.
Εδώ λοιπόν έχουμε μια ακόμα σύνδεση με τις λαϊκές δοξασίες και τους θρύλους που υπήρχαν γύρω από την πτώση της Πόλης. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τον θρύλο, όταν έπεσε η Πόλη στους Οθωμανούς, κάποιος που τηγάνιζε ψάρια πληροφορήθηκε για την Άλωση της Πόλης, αλλά δεν το πίστεψε και είπε, «Μόνο αν ζωντανέψουν τα μισοτηγανισμένα ψάρια θα πιστέψω ότι έπεσε Πόλη» και έτσι ζωντάνεψαν τα μισοτηγανισμένα ψάρια και έπεσαν στο νερό, όπου κολυμπάνε μέχρι σήμερα, περιμένοντας την απελευθέρωση της πόλης για να βγουν και να ολοκληρωθεί το τηγάνισμα τους. Να σημειώσουμε ότι ακόμα και σήμερα οι ξεναγοί στην Κωνσταντινούπολή δείχνουν το μέρος που υποτίθεται ότι βρίσκονται τα μισοτηγανισμένα ψάρια και «καλούνε» τους τουρίστες να κοιτάξουν προσεχτικά στα νερά μήπως και δούνε κάποιο από τα μισοτηγανισμένα ψάρια.
Αξίζει να σημειώσουμε ότι ένα από τα γνωρίσματα της θρακιώτικης μουσικής, όπως εξάλλου και εδώ, είναι ότι δυσάρεστα γεγονότα αφηγούνται με δυναμικό ή και χαρούμενό τρόπο και μουσική.
Καταλαβαίνετε, λοιπόν, γιατί αυτό το τραγούδι αποτελεί για μένα ίσως το πιο αντιπροσωπευτικό τραγούδι για το τί είναι παράδοση. Συνδέει με όμορφο τρόπο την Αρχαία Ελλάδα, την Βυζαντινή Εποχή του Παλαιολόγου, τον Χριστιανισμό, τους θρύλους και ένα σημαντικό ιστορικό γεγονός, εν προκειμένω την Άλωση της Πόλης και όλα αυτά με έντονο χορευτικό ρυθμό, ζωναράδικο το πιο αντιπροσωπευτικό είδος μουσικής της Θρακιώτικης Παράδοσης.
Participation for the competition «Tell me a story»
The story I chose to tell is about the Thracian song "Alexander and the King" also known as "Alexis the Brave".
Firstly, I would like to mention the meaning of tradition for me, it is a "connection", between the past and the present, the "old" with the "new". So here we have a song that connects ancient Greece, specifically Alexander the Great, with Constantine Paleologos, the last Byzantine emperor before Constantinople fell to the Ottomans. So the two leaders, although they lived eighteen centuries apart, as they were sitting on a table, the Archangel of God appears to them and informs them that the City will fall into the hands of the Turks. Here we have a second very important connection. The song connects the entire scene with Christianity. The two leading characters of our story do not believe in the words of the Archangel and ask to bring to life the rooster that was cooking and the fish that were half-fried as proof.
When they suddenly came to life, then they believed in the words of the Angel. So here we have another connection with the legends that exist about the fall of Constantinople. Specifically, according to the legend, when the City fell to the Ottomans, someone who was frying fish was informed that the City has fallen, but he did not believe it and said, "Only if the half-fried fish come to life, I will believe that the City fell" and so the half-fried fish came to life and jump into the water, where they swim till these days, waiting for the city to be free again, to get out of the water and complete their frying. It should be noted that even today the tourist guides in Constantinople show the place where the half-fried fish supposed to be and "challenge" the tourists to look carefully into the water so maybe they will find any of the half-fried fish.
Also it is worth noticing that one characteristics of Thracian music, as we see in this song also, is that sad stories are narrated in a dynamic and even a happy way and music.
So you understand why this song is for me perhaps the most representative song of what tradition is. It connects beautifully Ancient Greece, the Byzantine Age of Palaiologos, the Christianity, legends and an important historical event, in this case the Fall of Constantinople and all this with a strong dance rhythm, zonaradikos, which is the most common kind of dance of the Thracian Tradition.

[@Α.ΣΗΛΙΟΥΠΟΛΗΣΑΡΜΟΝΙΑ]

Τελειο

[@paratiritisparadosis5161]

Ευχαριστούμε, ρίξαμε πολύ κόπο σε αυτό το βίντεο