Video UA-cam'un videoyu işleyememesinden dolayı 15 dakika gecikti kusura bakmayın. Ayrıca videoyu yaparken hastaydım o yüzden oyunu halsiz anlattıysam özür dilerim. Haftaya güzel bir videoyla telafi edeceğim. Seviliyorsunuz ♥
2 yıllık ilişkim, delilerce aşık olduğum kişi kan kanseri( lösemiden vefat etti) üzerinden 2 yıl geçmesine rağmen geçen onun olduğu bir halisünasyon gördüm. Hayatımın sonuna kadar benimle ilerleyecek bir yaram olduğunu fark ettim, kalp yarası.
böyle bişey bendede vardı, anneannem öldükten sonra başlamıştım benle, korku yoktu, içimden bi his onun anneannem olduğunu ve korkmamam gerektiğini söylüyodu, o günden beri korkmadım, alışıyosun ama bazen alışamiycağın şeyler oluyo bu yüzden kendini sakinleştirmeli ve onu sevdiğin insan olduğunu ve korkmaman gerektiğini söylemen gerek, inan bana geçiyo
Bu adama baktığımda ne hissediyorum biliyonuzmu bu adam gerçekten gerçek biri olması hissettiğim bu gerçekten gerçek olması gösterdiği oyunların yeri oldumu mutlu yeri oldumu çok duygusal sonları var ama bu adam kadar duygusal anlatan yok ve kendine göre bakış açısı bile orjinellik var bu yorumu görüyorsan kral benim tanıdığım en havalı ve orjinal tek gerçek adamsın
Sadece anlatış tarzı değil,Carry oyunları aşırı bir focusla oynuyorki oyundaki %80 in fark etmediği ince detayları yakalayabiliyor silent hill 2 ve şu askeri oyun vardı en korkunç oyun sahnesi diye olan videosunda ağacın bizim ana karakterimiz geçtikten sonra yapraklarının solması gibi ufak ama tatlı detayları carry sayesinde fark ediyor çoğumuz.Seviliyorsun Carry😊
Sevdiğim çoğu insanı kaybettim. Annem, kuzenlerim, dedelerim, ninelerim, amcam, manevi kardeşim Hepsi öldüler. Seslerini unuttum, videolara baktığımda sesleri çok yabancı geliyor. Kaybedecek pek bir şeyim kalmadı. Sadece ağlama isteği, hüzünüm ve acılarım var. Bunlar arasında beni en çok sarsan annemin ölümüydü. Annem gözümün önünde öldü. İçimi rahatça dökebilecğim pek dostum-arkadaşım yok. Bu yüzden buraya yazıp biraz içimi rahatlatmak istedim. Okuduğun için teşekkür ederim. Seni seviyorum. ❤
Bende çok yakın bir zamanda annemi kaybettim ve herşey çok tetikliyor seni muhtemelen anlayamam çünkü herkesin yaşadığı kendi bakış açısında farklıdır ben bunu yine annesini küçük yaşta kaybetmiş bir arkadaşımla konuşunca anladım evet ilk başta beni anladığını düşündüm ama daha sonra aslında acılarımızın tamamıyla farklı olduğunu anladım bunu seni üzmek için söylemiyorum ama seni senden daha iyi anlayacak kimse yok bana bu dönemde en çok kendim iyi geliyor kitap okumak uyumak ders çalışmak yani sevdiğim ve kendimle vakit geçirmemi sağlayan şeyler ama tabi hiç geçmiyor yavaş yavaş alışmıyorsun da en azından ben hala alışamadım "alışmak" kelimesi de çok mide bulandırıcı geliyor çünkü sevdiğim kişinin yokluğuna alışmak gerçekten bir insanın yaşayabileceği en iğrenç hislerden biri bana bu süreçte herkes "kendine gel" "Güçlü ol" "sen güçlü bir kızsın" gibi şeyler zırvaladılar ama hiç öyle olmuyor gün geçtikce daha çok özlüyor her şey daha da anlamsız geliyor insana ve hiçbir şey beklemez hale geliyorsun yemek yemiyorsun su içmiyorsun uyumak bile çok canını yakıyor çünkü bazen bilinç altın rüyaların onu sayıklıyor ama yine de "alışıyorsun"...
Videoların çok güzel ve çok hoş son zamanlarda ağır bir depresyon geçiriyorum ama ilaçlarımı içtiğim sürece eskisine göre daha iyi hissediyorum ve videolarını severek izliyorum:3 umarım kimsenin sevdiğine bişey olmaz ayrilmaz
Zamanında babaannemi kaybettim. Kendisini çok sever o da bana bayılırdı. Onu ilk kaybettiğimiz zaman etrafta kimsem yoktu çünkü babaannem başka bir yerde yaşıyordu. O yüzden kimseye duygularımı anlatamadım. Ama şunu fark ettim, birini kaybetmenin acısı geçmiyor sadece hafifliyor. Hatta bazı zamanlar sesini duyuyor gibi oluyor, rüyalarımda görüyordum ama artık bu etkileri görmüyorüm. Sanki onu kaybetmek içimden bir parçayı götürdü ve o parçayı nasıl geri alacağımı bilmiyorum. Onu kaybettikten sonra kendimi iyice oyunlara verdim. Özellikle duygularımızı kusubildiğimiz oyunlara. Burada da senin videoların yardıma koştu. Videolarındaki bazı oyunlar gerçekten yaşadığım durumu yansıtıyor Videoların mükemmel carry
Mesala okulda herkes beni zorbalıyor kardeşim var ama beni çok rahatsız ediyor ama onu yine de seviyorum okulda bı ara kardeşim buğazı yaralıdı çok sinirledim ve kavga çıkardım ve bu arada ben baya zayıfım yinede gözüm bizde tutanak yedik ve ben eve gidince şu nu fark etim hayatta her naparsak yapalım hayatta hep bazı şeylere göğüs gelmemiz lazım keşke bu olanlara hep çözüm bulsak arkadaşım derdini aynıya biliyorum gel sende bana içini dök ben okulda her nerde olsun başkarına yardım edip ruhsal olurak onlara yardımcı oluyorum keşke hepimiz gerçekte tanışsakta kötü gün dostu olsak umarım yada inşaalah caryy poter bunu görür çok isterim😢❤
@metingebel8234 yapmam gereken benim gibi sevdiğin şeyler ile ilgilenmek. Basit gibi gözükebilir ki zira öyle ama güven bana bu acılarını azaltacak ve bu yaşadığın, ağladığın veya öfkelendiğin olaya gülüp geçeceksin, acını hafifleteceksin. Yaşadığın olaylar için üzgünüm
babamı trafik kazasında kaybettim beni görmeye gelecekti kendimi o kadar çok suçladım ki... bazen gerçekten de insanın tek dileği sevdiklerinden önce bu dünyadan gitmek olabiliyor 🤍
6 şubat depremi olduğunda benimle yıllarımı çocukluğumu gençliğimin bi kısmını beraber geçirdiğim canım hatta herşeyim olmuş olan bir insanı 16 yıldır benimle olan arkadaşımı kaybettim.. biliyorum bi aşk yada aynı kanı taşıdığımız biri değil ama neredeyse öyleydikde çok anımız oldu çok şey yaşadık her anımda yanımda oldu kendisi ve onu kaybettiğimi öğrendiğim gün yıkılmıştım açık konuşucam aylarca odamdan çıkamamış kimseyle konuşmak bile istememiştim o dönemler bana çok değer verdiğini fark etmediğim bi insanı kırdım hatta. yani benim için hayat bitmişti hiçbir şey yapmak istemiyordumda hala toplarlanmış sayılır mıyım bilmiyorum bu olay sadece beni körüklemişde oldu ama bunlar çok başka bi konu. bazıları bana abartıyorsun falanda dedi bazıları gelip geçer falanda dendi ama bilmiyorum bu boşluk hala içimde var ve kaderi değiştirmek çok isterdim ama marvel izleyeniniz varsa hatta ya böyle olsaydı serisini izleyeniniz. oyundada anlatıldığı gibi dönüm noktaları değiştirilemez kader çizgimizdir deprem kaderdir demiyorum yanlış anlaşılmasın bu kayıp her şekilde yaşanıcaktı belki de bilemeyiz.. başka ne dicemi bilmiyorum okuduğun için teşekkür ederim kolay kolay yaşadığım şeyleri anlatamam içimde tutarım buda çok iyi olmayan sonuçlara sebeb oluyor bende ne yazkki o yüzden tekrardan acımı dinlediğin yani okuduğun için teşekkürler umarım hayatın iyi devam eder
Öncelikle başın sağ olsun bende senin gibi yaşadığım şeyleri kimseye anlatmam genelde arkadaşlarımı dinlerim ve onlara tavsiyeler vermeye çalışırım ama sen benim gibi herşeyi içine atma insanlarla konuş tabi onlarıda dinle bu iki tarafında birazda olsa rahatlamasına yardımcı olur
@@furkiturki9323 tavsiyen için teşekkürler ama keşke yapabilsem kendim hakkında bişiler anlatmak benim için hep zordu içinde yük oluyorum düşüncesi var ve dahada fazla sebeb var ne yazkki yanlış yol olsada kendi içimde yaşamaya devam ediyorum yani çok karışık nasıl ifade edeceğimide bilmiyorum insanları daha çok dinlerim çok dinlerim hatta yanlarında olmaya çalışırım benim gibi bi çıkmaza çıkmalarını istemiyorum çünkü böyle sessizliğine dalmış çok insan var bide buda çok kötü ki sen anlatmak istersen dinlerim ben tek yapabildiğim şey zaten
Bir depremzede olarak söylüyorum ki bende yakın bir arkadaşımı kaybettim.zamanında onunla olan küslüğüm aklıma geldi ve şimdi düşününce bu kısacık hayatımızda birbirimize küsüp birbirimizin kalbini kırmak bana çok anlamsız gelmeye başladı. Aylarca sadece kabuslar görmüştüm ve insanlar ile olan iletişimimi kesmiştim ama her şeye rağmen hayatımız devam ediyor kaybettiğimiz ve sevdiğimiz insanlar için onların da hayalleri için yaşamaya devam etmemiz gerek her ne kadar yoklukları acı verse de. Bende anlatmış olayım bari içimi dökmeyeli uzun zaman oldu 😊😊
videoyu henüz izlemedim ama altı gün önce çok yakın bir arkadaşımı 23 yaşında kendisi, beyin kanamasından kaybettim dünyanın en iyi insanlarından biriydi kendisi, ya senin zamanlaman çok iyi carry ya da o bana mesaj gönderiyor. teşekkür ederim
Carry potter video atınca sevinçten gülümsüyorum, çok kaliteli bir kanal kafa dağıtmaya çok yardımcı oluyor. Carry poter gerçekten mutlu olmayı hak ediyor.
Yakın bir zamanda babamı beyin tümöründen dolayı kaybettim ve hayatımın büyük bir kısmını onun benimle gurur duyması için yaşadım fakat o daha benim 18. Yaşımı göremedi, doğum günüm dündü ama onun ömrü yetmedi, onsuzken kendimi gerçekten yalnız hissediyorum, yarıda kalan çok şey var yapamadığımız ve zamanında bu zamanı doya doya yaşayamadığım için bi yandan kendime kızıyorum bi yandan da özlüyorum.
o kadar ince düşünüyorsun ki sırf insanlar bu tür olayları anlatabilsin içini dökebilsin diye bu tür videolar çekmek çok ince bir davranış bu kanalı gerçekten çok seviyorum eline emeğine sağlık
hayatımda biri yok ama olmamasına rağmen en büyük korkum hayatımın aşkını çok geç bulup çok erken kaybetmem. Dediğin gibi sadece sevgili değil anne baba ve kardeş içinde aynısı geçerli video için teşekkürler
Bundan asla korkma kimbilir belkide o bulduğun ömrünün sonuna kadar senle olub senle sevinib senle üzülücek veya onu kaybetib başqa ve daha güzel birini bulucaksın o yüzden asla korkma ve unutma hayatda yanlışlarla büyürsün
bu gün babannemi kaybettim ve bu video başlığını gördüm. Babam Babanneme küs veda etti ve bu babamı çok rahatsız etti. ben babamı hüngür hüngür ağlarken ilk defa gördüm. yanına gidip teselli ettiğimdede ben anneme küs veda ettim diyerek ayrıldı ve bu söz benim unutamayacağım bir söz oldu.
Sevgili Carry maalesef gittiğim psikologlar yaşadığım hiçbir olayı atlatmam için yardımcı olmadı. Hatta belki daha kötü oldum. Bir çözüm arıyordum ki bakışlarımı başka bir yöne çevirmenin ve bu dünya ya herkesinde benim gibi ilk kez geldiklerini fark ettikten sonra daha rahatladım. Bu herkesin ilk seferi ve niyet ahlaksızca yada cidden kötü olmadığı sürece herşeyi affettim. ❤umarım iyileşmişsindir. Videolarının bir çoğunu indirdim sürekli sürekli izliyorum. Özellikle silent hill
Belki yapım gereği bu tarz şeylerden etkilenmeyen birisiyim. Empati yeteneğim çok zayıf diyebilirim. Ama anlatımın o kadar iyi ki beni bile hikayenin içine çekip az da olsa adamın yerine koydurmayı başardın. Anlatım tek kelime ile şahane idi.
carry ozellikle indie oyun anlatisini cok seviyorum kendine has bi tarzin var ve bu donemde senin gibisini bulmak zor umarim yakin zamanda cok cok daha buyursun. herkese iyi seyirler 🫡🫡
O kadar zorlanıyorum ki. Geçmişe donebilmek icin her seyimi vermek istiyorum. Son 2 yilimin her günü seri hatalar yaparak devam ediyorum. İnancım olmamasina rağmen gunahlarimdan af diliyorum...
kanka bazen inancı gerçekten zerre olmayan insanların böyle düşünmemesi beni çıldırtıyo sonuç olarak bir hata yaptığında bir şekilde özür dileyemediğin kişiler olduğu için ilahi bir şeyden af diliyorsun ama bunu zerre hissetmeyen gamsız insan olmak istediğim bazı zamanlarda hep kendimi iğrenç bir insan gibi görüyorum çok zor durumlar oluyor ama bi şekilde geçmişte yaşamaktansa ilahi varlığın aflarımı duyup beni bağışladığını düşünüp bi nebzede olsa nefes alıyorum en azından 1 ya da 2 hafta bazen sadece kendi affını özrünü kendin kabul etmeyi deneyebilirsin
Carry ben seni eleştiri içeriğinin ilk zamanlarından beri izliyorum her zaman akıllı bi adam ve bişiler anlatmak istediğini biliyordum o kanalın kapanması birazcık her şeyden uzaklaşman ve geri dönmeni her anında takip ettim. Gerçekten 6-7 yıl önceki eleştiri ve bir şeylerin anlatıcılığını yapmanı severek dinledim şimdi ikimizde büyüdük ve gerçekten insanlara hasass yönlerini etkileyen böylesi hikayelerin anlatıcılığını yapıyor olman hem beni mutlu ediyor hemde nerden nereye dedirtip geçmişe götürüyor umarım geçmişte olduğu gibi şimdide insanlar böylesine bi anlatıcının kıymetini bilir.
evet benimde sevdiğim birisi vardı deliler gibi aşık olduğum birisi ama kaderi değiştiremezsin ona hiç bir zaman söyleyemedim ama hiç düşünmeden canımı verirdim bazen bazı anılar hatırlatır insana sevdiğini geçmişe gidip ona bütün herşeyi anlatmak ve onu tekrar görmek isterdim geçmiş sadece hatırlanır tekrar yaşanılmaz ama bazen o yaşadıklarımız bile yeter. sağol carry bu videoyu yapacak kadar düşünceli olman çok güzel şimdi ki ilişkinize de mutlu günler ve yıllar diliyorum. Görüşürüz.
5 yaşımdan beri benimle olan canım köpeğim, kızım. 19 yaşımda, üniversite sınavına 1 ay kala kollarımda kaybetmiştim. Hani derler ya, evcil hayvanınız sizin hayatınızın bir kısmında var ama siz onun tüm hayatısınız diye, o da benim o ana kadar tüm hayatımdı. Göreceğiniz en tatlı kızdı. Ben yorgun argın okuldan geldiğimde uykudan kafasını kaldırır, ben olduğumu görünce kulaklarını arkaya yatırıp kuyruğunu sallayarak koşa koşa gelirdi, uyku sersemi olurdu çoğunlukla sallanırdı bi de sağa sola. Tüm yorgunluğumu, stresimi unuturdum o an. Yavaş yavaş yürüyüşü yavaşlamaya, uyanması gecikmeye başladı, sonra uykudan bile uyanmamaya ama değişmeyen tek bir şey vardı ki uyanmasa bile yanına gittiğimde benim geldiğimi görür yattığı yerden kuyruğunu sallardı, sevgisini kendince gösterirdi. Biliyorum ki yapabilse kalkardı, kalkamayacak kadar yorgundu. Bir akşam onda bir şeylerin ters gittiğini anladım. Kendine gelsin diye "bıcı bıcı" yaptırdık, normalde nefret eden kızım gıkını çıkarmamıştı. Olsun... iyileşir, halleder diye düşünmüştüm. Hep öyle olmuştu. Bir kez ben 7 yaşımdayken kalbinde sorun vardı, ailem veterinerle konuşurken duymuştum neredeyse hiçbir köpek sağ çıkamamış yaşadığı durumdan. 1 gece veterinerde kalmıştı sabaha kadar ağlamıştım unutmuyorum. Ama akşamında yanıma geldi yine kuyruğunu sallayarak, evdeki herkesi tek tek gezdi kendini sevdirdi. Veterinerin dediğine göre "kendini bırakmamıştı" yine öyle olur diye düşündüm. Neyse, banyo yaptırdığımızın ertesi günü veterinere götürdük. Serum, ilaç verdiler. İyi olur diye düşündüm ama akşamında iyice güçten düştü, yürüyemiyordu neredeyse. Ertesi gün tekrar götürdük, veterinerin dediğine göre "bırakmış kendini". O tatlı zeytin burnunu kuru gördüğüm an anlamıştım. Ağrıdan uyuyamıyordu, kıvranıp duruyordu, kafasını bile tutamıyordu. Sabaha karşı onu kucağıma yatırdım beton zemine oturdum ben de. Saatlerdir ağrıdan uyanıp duran, acı acı sesler çıkaran kızım huzurla uyumuştu kucağımda. O gün son günümüzdü biliyorum, ertesi gün ötenaziye götürecektik çünkü. Tek tesellim ona veda edebilmem. O yatağında yattı ben onun başından bir saniye bile ayrılmadım geceye kadar. Aldım kucağıma, veda ettim güzelce. Söz verdim son anında bile onu hiç sevmediğim kadar seveceğime, sevildiğini hissettireceğime ki bu dünyadan göçüp gitmesinden yıllar geçse bile hep sevileceğini bilsin, şüphe etmesin. Söz verdim son anında bile öpüp seveceğime. Ne kadar güzel bir köpek olduğunu, hayatımdaki nasıl en güzel armağan olduğunu anlattım ona. Gözleri açık dinledi beni göğsümde yatarken, bir ara kafasını kaldırmaya çalıştı ama hareket ettirecek gücü bile kalmamıştı. Biliyorum ki yapabilse her zamanki gibi kafasını yana yatırıp dinlerdi beni, ağladığım için teselli verdi. O gece son kez birlikte uyumamız için yanıma aldım onu. Bu süreçte hiç fotoğrafını çekmedim çünkü onu hep neşeli, hep iyi hatırlamak istiyordum. Birden can çekişmeye başladı, vücudu kasıldı, anladım o an. Kocaman sarıldım, öptüm başından, çok seviyorum seni diyebildim sadece, ağzımdan o çıkabildi. Oracıkta can verdi kollarımda. Birkaç gün ağlayamadım bile. Ölmeden önce son günü için içini dökmek amaçlı ona yazdığım bir mektup vardı. Annem bedenini soğuk bi odaya koyduktan sonra gittim onu tamamladım. En sevdiği kıyafetini giydirdik annemle, mektubunu da içine koyup bir evcil hayvan mezarlığına gömdük. Ben gömmeye gitmedim çünkü dayanamazdım. Yine de bedeni soğumadan sımsıkı sarılmıştım cansız bedenine son kez. Gözleri öyle güzel bakıyordu ki sanki huzurla gitmiş gibi, yine de kapattım biricik kızımın göz kapaklarını. Yumuşacıktı. Kokusunu içime çektim son kez. Sana verdiğim sözü tuttum kızım, son anında hiç sevmediğim kadar sevdim seni. Melek gibi bir kızdın şimdi gerçekten bir melek oldun, biliyorum ki yine meleklerin en güzelisin de. Seni çok seviyorum Mişa. İyi ki vardın demeyeceğim çünkü benim içimde bir yerlerde hep iyi ki olacaksın. 1,5 yıl geçti üstünden, aklıma geldikçe saatlerce ağlarım yine. Acısı hafiflemedi bile, o evreye geçemedim henüz. Sanırım biraz da her şey kötüleştiğinde ona sarılıp güvende hissettiğim oyuncağım rolünde olduğundan ben küçükken. Babam eve alkollü geldiğinde birbirimize sığınırdık, ağladığımda yalardı yüzümü sevindirmek için şaklabanlık yapardı. O hem o zamanki küçük kızın hem de içimdeki travmalarla dolu çocuğun güvenli sığınağıydı. Şimdi o yokken çok savunmasız hissediyorum, hiç kimseden ondan aldığım o saf sevgiyi alamayacakmışım gibi geliyor bu da canımı yakıyor. Travmalarımı iyileştiremiyorum. Onu kaybetmemden birkaç ay önce intihara kalkışmıştım, belki başarılı olsaydım onun yanında olurdum belki diye düşünüyorum kimi zaman. Birinin yokluğuna alışmak yokluğunu hissetmeyeceğimiz anlamına gelmiyor, insan her şeye alışır ama çok zor unutur. Ben unutamadım, unutmak da istemiyorum. Herkes onu güzel anılarla hatırla diyor ama ben o anıları geri getiremeyeceğim için, özlediğim için üzülüyorum. Uzun süre bir hayvana bakmamış olmayanlar beni anlamayabilir ama diğerleri anlayacaktır. Anısı bir yerlerde benimle birlikte hep yaşayacak. 3 kedim var ve hiçbirini onun kadar sevemiyorum, onun verdiği hissi vermiyor ve bu yüzden suçlu hissediyorum ama biliyorum ki o da sevmemi isterdi. Yine de hiçbir hayvanı onun kadar sevemeyeceğim, hepsinde onu arayacağım biliyorum. Ben yokluğuyla yüzleşebiliyorum ama içimdeki travmalarla dolu, korktuğunda sarıldığı oyuncağı elinden alınan küçük kız yüzleşemiyor. Veda edebildiğim için içim rahat olsa da hayatımdaki en zor andı, kollarımda kaybettiğim andan bile daha zordu, bazen belki bir sabah onu cansız bulsam daha mı kolay olurdu diye düşünüyorum ama geçirdiğimiz koskoca 14 yıl bir vedayı hak ediyordu da. İçimde kalan tek şey son gününde hasta olduğu için onu dışarı çıkaramamam, en sevdiği yemekleri yedirememem, saatlerce oynayıp en sevdiği aktiviteleri birlikte yapamamam, gözündeki o ışığı son kez görememem. En büyük pişmanlığımsa üniversite sınavından dolayı onu ihmal etmek. Özür dilerim kızım, cidden çok özür dilerim, biliyorum her şey için affettin beni ama ben kendimi affedemiyorum. Ağlamamı sevmiyorsun ama ben senin için ağlıyorum, tek fark teselli etmek için yanımda yoksun artık.
geçmeyecek bir acıdır belki, belki de zamanla hafifler emin değilim ancak yine de geçmiş olsun. ellerimde doğan ve üç yıldır hayatıma eşlik eden dünyalar güzeli ve bir o kadar da kibirli bir kediye sahibim ben de. ağladığımda gözyaşlarımı silen, hasta olup yataklara düştüğümde baş ucumda bekleyen ama sevgisini asla gösteremeyen birisi kendisi. yazını okuduğumda empati yapmadan edemedim. kedim hayatımda değer verdiğim sayılı dostlarımdan birisi. onu kaybetmenin düşüncesi bile kalbimi sıkıştırıyor, nefesimi daraltıyor. yazdıklarınla ona sevgimi daha çok göstermem gerektiğini hatırladım, teşekkür ederim. seni asla anlayamam ancak köpeğinin ne kadar değerli bir hayat yaşadığını yazdıklarından anlayabiliyorum. sana sahip olduğu için çok şanslı ve eminimki o da bu şekilde hissediyordur. cennette yemyeşil çimenlerde koştururken yaşamak için ne kadar çok çabaladığını izleyip seninle gurur duyduğuna inaniyorum çünkü ben seninle gurur duyuyorum. köpeğini ve seni tanımadan çok sevdim. dilerim hayat senin için her zaman çok daha güzel ve çok daha parlak olsun. güzel anılarınızın kalbinde yaşadığını bilmenin huzuruyla oraya daha güzel anılar bırakabileceğin günler dilerim. hep çok iyi ol. kendine çok iyi bak ✨
Abi ilk öncelikle videonun basinda ve sonunda yaptığın konusma için teşekkürler. Benimde cok sevdiğim birisi vardi ancak yollarımızı ayırmak zorunda kaldık, onunla birlikte basketbolda tanışmıştık birlikte yemekler yedik, maçlara çıktık, azar işittik yani yaklaşık olarak herseyi yaptık ve bazi kişilerin midesi bulanabilir ama umurumda degil ikimizde kızdık, yaklaşık olarak 4 yıl boyunca aşıktım ona ancak o geçirdiği bir kaza sonucunda hayata gözlerini yumdu. Şuanda içimde hic bir sevgi duygusu yok, her gün onun fotoğraflarına bakıyorum onu cok özlüyorum ama geri gelmiyor keşke zamanda geriye gidip onu kurtarabilseydim ya da seninde dediğin gibi abi keske onun yerinde ben olsaydım. Geçmiş olsun abi umarım sevgilinle güzel bir hayat yaşarsın evlenip bir sürü çocuğunuz olur kendine iyi bak abi
Çok seviyordum. O kadar çok seviyordum ki onsuz olma düşüncesi bana çok korkunç geliyordu, çok güzel, o kadar güzel ki yıllar boyu izlesem sesim çıkmazdı, saatlerce sarılsam bile bile bırakmazdım. Benim için o kadar özel ki, o kadar farklı ki ben bir insanın başka bir insana böyle şeyler hissettirebileceğini tahmin bile edemezdim. O bu dünyadan değil, ona karşı hissettiğim şey aşk değildi ondan da öte bir şey. Her şeyden öte bir his, onu gerçekten çok seviyordum. Hâlâ seviyorum. Ama o beni sevmiyor. Ayrıldıktan birkaç gün sonra beni unutup "arkadaşı" ile çıkmaya başladı.
Yürüyüş yapabilirsin ama geç sagatlerde değil okuldan / işten geldikden sonra bunu sonrasında birileri varsa arkadaşların gibi yarış halina getirebilirsiniz kafanın dağılmasına dahada yardımcı olur ben buraya kendi rekorumuda yazicam belki benim rekorumu geçmeye çalışarak biraz daha kafanı dagitabilirsin diye yarım saatde 4km
Üzülme demiyeceğim çünkü gerçekten üzücü bir şey,ama zamanı geldiğinde onu çok seven birisini bırakıp gitmeye pişman olucaktır elbet kimse yaşattığını yaşamadan ölmez bunları artık düşünme kimse senden daha özel değil sadece sen, ailen ve sevdiğin diğer arkadaşların. Hayatın tadını çıkarmaya bak ve anı yaşa
sevgini hak etmeyen biri için harcamış olman üzücü bir şey gerçekten iyi yanından bakmak lazım sende kötü anılar bırakmış olsa da sevdiğin zamanlardan kalma güzel anıların da oldu sevmenin güzelliğini de görmüş oldun ve belki bu yaşadığın can sıkıcı tecrübeden sonra gelecekte gerçekten sevgine layık birini bulabileceksin ondan üzücü anıları unutmaya sevginin güzelliğini de unutmamaya çalış umuyorum ki mutlu olursun sonraki yaşamında ve bu mutluluğunu paylaşacağın iyi insanlarla da birlikte olursun iyi akşamlar
öncelikle geçmiş olsun çok fazla yorum var, görür müsün bilmiyorum ama her videona bu yorumu yapacağım görmen için. What Remains Of Edith Finch oyununu da incelersen çok hoş olur carry reis. old but gold dediğimiz türden, baya derin bir oyun. seviliyorsun
Oyun özetimde en çok izlediğim youtuber oldun ve cidden tüm sene videolarını resmen tükettim. İşe giderken indirip metroda izledim evde iş yaparken hep arkada videon açık ben işlerimi hallettim. Cidden harika videoların var. Zorla erkek arkadaşımda bağımlı yaptım ve yeni videolarını hep merakla bekledim. Oynamasam bile oyunların içindeymiş gibi hissettirdiğin için teşekkür ederim. Kendi kendine koyduğun hedeften bizde yararalandık umarım bu senede benzer hedeflerin olur. İyi oyunlar. 😊
Hayatta hiçbir şeyin küs kalmaya ve kin tutmaya değmediğini anladığımda 16 yaşımdaydım,hayatımın en berbat yaşını yaşıyordum. Biri bana yanlış yaptığında neden yaptığını sorgular ve içten içe öfkemi sürekli diri tutardım. Ancak daha sonra fark ettim ki, birilerine küs kalmak ve öfkeli olmak yalnızca bizi hasta ediyor. İçteniçe yiyip bitiriyor. O yüzden bir gün oturdum ve yalnız başıma birkaç saatte tüm eski defterleri kapatarak herkesi ve her şeyi affettim. Özellikle de kendimi. Umarım herkes hayatın güzel yanlarını görür, umarım herkes iyileşir. Bu hafta da müthiş bir video olmuş teşekkürler Carry ❤
Benim büyük büyük annem 1 yıl önce ölmüştü. Onu hep çok severdim çünkü ölmeden bir kaç hafta önce köy evinde ailemle beraber yanındaydık ailemin işi vardı abim ve kardeşim beraber rahatsızlık vermemek için başka odaya giderlerdi ben ise orada olurdum öldüğünde en çok ben ve dedem etkilenmiştik. Bu durum beni hala etkiler.
Beş yıl önce ninemi kaybettim. Hafızası hiç iyi olan biri değilimdir ama o gecenin her saniyesini hatırlıyorum tek bir şey dışında. Ninemin yüzünü... sevdiğin insanların yüzünü unutmak öyle garip bir duygu veriyor ki...
Carry daha kovid zamanında izliyodum videolarını vrchatte beatbox felan yapar yine güldürürdün yolun açık geleceğin parlak olsun kral esenlikler dilerim
Bu video tam da ihtiyaç duyduğun ve birşeyleri hatırlamam gerektiği zamana denk geldi. Eşimle aramdaki anlaşmazlıklar ve kimyasal gebelik sonrası bir evlat kaybetmenin ardından sevginin iyileştiriciliğinin nasıl birşey olduğunu hatırlamam gerekiyordu sanırım ve bunu birinden duymak güzel. Teşekkür ederim..
Daha dün gece çok değer verdiğim çok sevdiğim bir insanı kendi hatam yüzünden kaybettim ve sabah eşyalarımı toparlarken bu videonun karşıma çıkması içimi burktu
19 yaşındayım keşke çocukluğuma dönsem diyorum annem babam 3 yıl önce ayrıldı 3 yıl babamla kaldım bana parasal yönden çok yardımı dokunmuştur hâlada dokunuyor ama 3 yıl boyunca 1 eve tek başıma bakmak işsiz kalmanın stresi ve babamın ayrılık acısını 3 yıl boyunca taşımanın yükü beni çok zorladı piskolojik yönden 6 ay evden çıkmadığımı biliyorum babam şu an evlendi hiç sevmediğim bir insanla ve evlendikten sonra o kadar değişti ki bu değişim yok artık diceginiz kadar büyük bir değişim evlendiği insan bir suriyeli ve çocuğu var çocuğunu kendi oğlu gibi görüyor sadece onu sevip sayıyor bana çocukluğumda yapmadığı şeyleri başkasının oğluna yapması canımı acıtıyor evde istenmiyorum ve hâla işsizim çünkü okuyordum lise bittikten sonra işsiz olmamın verdiği stresle artık bı son vermem gerektigini farkettim 6 ay öncede bir kızla tanıştım İstanbul'da oturuyor ben Denizli'de dünyada onun kadar naif ve sadık insan daha görmedim çok seviyorum onu ama işsiz ve parasız olduğum için yanına buluşmaya bile gidemiyorum artık bir son vermeye karar verdim bu herşeye intiharı her gün düşünüyorum 19 yaşındayım ve intiharı hâler gün her saniye düşünüyorum ama sadece o kız için yaşadığımı farkediyorun özel güvenlik sınavlarına hazırlanıyorum 15 Aralık sınavım var kazanırsam herşeyi bırakıp İstanbul'a gidip tek başıma bı evde yaşayıp çalışmayı hedefliyorum hâla psikolojik olarak zor durumda hissediyorum her gün kabuslarla uyanıyorum ama o kıza anlatmak onu da üzmek istemiyorum umarım sınavı kazandığım gün buraya gelir ve kazandım diyebilirim yanımda olduğun için çok teşekkür ederim seni çok seviyorum aleyna parasız işsiz 19 yaşında bir genç olduğum halde bana her konuda destek olduğun için sana çok teşekkür ederim sen benim sahip olduğum tek ailemsin seni seviyorum senin için ayakta duruyorum ♥️🥰
Kazanamasan bile seni seven biri olduğunu unutma ve intihar fikrinden vazgeç daha 19 yaşındasın ve önünde uzun bi yol var bu hayatta illaki kötü şeyler olucak ama sen pes etmediğin sürece herşeyin üstesinden gelebilirsin kötü zamanlar olduğu gibi iyi zamanlarda olacak bunu unutma
Üstteki arkadaş çok güzel yazmış. Ama ben de birkaç şey eklemek istiyorum hayatta en olmaz denilen şeyler bile başa gelebiliyor o yüzden kendini tek bir sonuca körü körüne bağlama. Umarım her şey gönlünce olur sınavı geçersın o kızla buluşursun ama unutma int*har bi kurtuluş değil kesinlikle. Kendine dikkat et.
Bu sene çok sevdiğim bir yakınımı kaybettim...Benim için çok yıkıcıydı.Onun şuan aramızda olmasını çok isterdim ama elimden bir şey gelmiyor.Onunla geçirdiğim güzel anılar geldikçe duygusallaşıyorum bu yorumu yazarken ağlıyorum.Engel olamıyorum.Her doğum günümde aramasını unutamıyorum.Bunlar küçük şeyler farkındayım ama insan bir seviğini kaybedince anlıyor o küçük anın ne kadar değerli olduğunu.Bir kaç ay sonra doğum günüm.Onun sesini duymayı çok isterdim...
Bi yakınını kaybetmek nedir bilirim onun yeri doldurulamaz ama yinede bunun gibi olaylara takılı kalmak kötüdür unutmanı söylemiyorum ama ölenle ölünmez senin önünde hala uzun bir ömür var başın sağolsun
abi güzel video, böyle videolar attığında yine izliyorum ama bence korku oyunları hakkında çektiğin videolar daha güzel ve sürükleyici oluyo, yinede böyle videolarında gerçekten güzel
Ben de anlatmak istiyorum kardeşimi kaybettiğim zaman teyzemler gelip senin güçlü olman lazım ağlama annen ile baban daha cok üzülür demişlerdi , kardeşimin cenazesinde kendimi bosluktaymis gibi hissediyordum.Ağlayamıyordum çünkü annem ile babam üzülecekti , ya o zaman ki dusunememden mi yaşımın gereğinden mi kaynaklı cenazeden sonra eve gelince annem kendisini odasına kapatınca babamla ben kalmıştık oturma odasında babam sadece yere bakıyordu banada bakamiyordu ben de dayanamayıp " baba kardeşim öldü benim neden aglamiyorsun üzülmüyor musun sen nasıl bir birisin annem cok üzülüyor" demiştim sonra babama ağlayarak vurmaya çalışmıştım babamda beni durdurup sarılmıştı ve sadece sessiz ağlama sesini duymuştum,aradan yıllar geçti ama ben hala kardeşimin mezarına gidemiyorum hem bana denilen sen onların artık tek çocuğusun üzüldüğünü belli etme onlar daha cok üzülür demesinden çünkü gidersem mezara dayanamam ağlarım biliyorum kendimi diğeri ise o gün babama dediklerim bir daha asla konusu açılmadı ama cok utanıyorum öyle dediğim için kim bilir o zaman babam neler yaşıyordu içinde o da üzülüyordu hatta yaşamak bile ağır geliyordu o an düşünememistim o zaman bunları. Bu olaydan sonra terapiye falan gitmiştim ailemin isteği üzerine çünkü benim hayatımda bu durumun bir travma olmasını istemiyorlardı... Ailem asla ama asla bana olan sevgilerini hissetirmemezlik yapmadılar daha önce kimseye aşık olmadım ama sevmeyi sevilmeyi cok iyi biliyorum bunun sebebi ailem ve onlarda en sevdiklerini kaybettiler ama pes etmediler ve birbirlerini de cok seviyorlar her zorluğun altından birbirlerini kırmadan incitmeden atlatıyorlar ve ben de onlar için en iyi evlat olmaya çalışıyorum ileride geçmesine dönüp baktığımda keşke daha cok onların değerini bilseydim keşke daha cok sevgi mi hissettirseydim demek istemiyorum onların bana olan sevgilerini ben şuan ne kadar hissediyorsam onlarında hissetmelerini istiyorum hatta şuan birer fincan kahve yapip onlarla biraz vakit geçirmek için yanlarına gidicem çünkü geleceği bilmiyorum ve suan ki anımı ailemle mutlu anılarimla hatırlamak istiyorum
Başınız sağolsun ailenle vakit geçirmekte iyi yapıyorsun ama kardeşinin mezarına gitmeni öneririm sonuçta onların çocuğu ve senin kardeşin ailenin tek çocuğu olsanda sende bir insansın ve duyguların var kardeşinin mezarına gittiğinde ağlaman gayet normal aileninde seni anlayışla karşılayacağını düşünüyorum ve babanla yaşadığın olayda yaptığın şey her ne kadar kötü olsada anlık duygu çöküntüsü yaşadığın için gayet doğal bu yüzden çokta utanılacak bir durum yok yine başınız sağolsun
@@filevi Adora Yağmur’un Acıların Hükümdarı kitabı 4 kitaptan oluşacak olan wisteria serisinin 2. Kitabı 1. Kitap Varislerin oyunu 2. Kitap Acıların hükümdarı 3. Kitap İparatorluğun kılıcı 4. Kitap daha çıkmadı
Bir yıl oldu seni kaybedeli.Evet,belki göçüp gitmedin bu dünyadan ama benim dünyamda yoksun artık...Belki sevgi değildi hissettiklerim ama yine de şunu bil istedim:Hayatında her daim mutluluklar dilerim...
Hasta olup videoyu bi şekilde hazırlaman harika dostum. Geçmiş olsun dileklerimi iletiyorum. Kanalındaki her videoyu izledim aralarında en vurucusu bence bu.
Babamı kaybettim kabullenemediğim için kendimi kandırdım babamdan nefret ediyormuş gibi davrandım pişmanım o ölmeden önce kavga etmiştim annem abimi daha çok seviyor benim arkadaşım yok ve diyabet hastasıyım herkes şeker cips yerken canım aşırı çekiyor ama olmaz yersem acı çekerim
Bende babamı kaybettim evin en büyük oğluyum aileme bakma gereği duyuyorum elimden geldiğimce kardeşlerime anneme yardım etmeye çalışıyorum şeker cips gibi şeyleri yiyebiliyorum ama yemektense tercih etmiyorum gayet zararlı kötü aliskanliklar sırf bunları yiyemiyorum diye üzülme mutlu olmaya bak sonuçta elin ayağın yerinde yuruyebiliyorsun konuşabiliyorsun sevebiliyorsun kısaca sorunlarına takılma çözüm bul mutlu olmaya bak biraz devrik yazdım kusura da bakma :)
basin sagolsun, cok kafana takma iyi olmaya bak yapmak istedigin seylerin pesinden kos hayatini yasa eger kendini daha cok birakirsan daha cok pismanliklar icinde kalirsin
13:00 da kadının resim çizmeye başlamasınını gördüm ya ben bir üzüldüm anlatamam çünkü bende kitap yazıyorum ve kitap yazmanın ana sebebi çok yanlız olmam. Sanatla ilgilenen nerdeyse herkesin kötü birşey yaşaması çok üzücü
Bence de. Bu konuda sana hak veriyorum çünkü genelde şairler ne kadar yalnız olurlarsa yazdıkları şiirde de duygu ve düşüncelerini daha iyi aktaraniliyor. Hatta bu yüzden şairler genelde hüzünlü ve içine kapanık eserler yaratıyor
geçmişte yaşanan şeyleri kağıda dökmek doğrudan değilde dolaylı yoldan kendi hayatını o yazılarda anlatıp biraz olsun değiştirmeye çalışmak insanı çok rahatlatan bir şey başka olasılıklar yaşanmamış olsada
Çok oyun kanalı takip ediyorum ama senin kadar güzel ve duyguyu tam vererek anlatanı hiç görmedim kesinlikle muazzam bir videoydu izlerken çok duygulandım emeğine sağlık
en sevdiğim oyundur to the moon ile birlikte.. çok ağlamıştım sonunda :( sevgi fedakarlık ister sözünün oyunlaştırılmış hali ❤
Місяць тому+1
Drive home müthiş bir şarkıdır. Guthrie Govan'ın soloları inanılmaz tadlar katar şarkıya. Steven Wilson ilk bu şarkının klibini yayınladığında her yerde ağlıyordum bunun oynunu yapın diye. Benim gibi bir çok insan vardı sanırım ki yapılmıştı. Çok güzel oyundu. June'un son gününe gelecekti ama eylülün başına kalmıştı. Steven Wilson'ın şarkıları da ayrı ayrı yakışıyor oyna. Hediye sanırım test gibi bir şey değil daha çok bebek oyuncağı yada patik gibi bir şeydi. Yaşlı adam yapıp götürdüğü için öyle olduğunu var saymıştım. Bir de klipteki gibi gazete topu gibi yapsalar sanat yönetmenliği efsane artardı.
Bu video gerçekten beni paramparça etti. Bir kaç yıl evvel sevdiğim kadını kaybettim, yani bilmiyorum nereye gidersem naparsam sürekli çok soğuk ve tatsız geliyor herşey. Oyundakinin aksine ben veda bile edemedim. Keşke ben de onun için kendimi feda edebilseydim. Teşekkür ederim Carry, mutluluklar ve başarılar dilerim.
Salya sümük ağlama vakti. Arkada çalan müziğin de etkisi var tabi ağlamamda. Böyle hikayelerde sesin çok yumuşak geldiği için ağlayacaksam bile daha çok ağlamama sebep oluyor 😭 yine her zamanki gibi güzel bir oyundu. Oynasam, kesin ekran başında duygulanıp ağlamaktan oynayamazdım
Oyunun sonuna baktığımızda Aslında güzel ama gerçek hayata çevirmeye çalıştığımızda bir insanın hangi kadere bağlı olarak öldüğünü bilemeyiz mesela oyununda örnek vererek devam edecek olursam kadının ölmesi de Kader olabilirdi arabada bir kişinin ölmesi de kader olabilirdi kadının hamile bir şekilde ölmesi de kader olabilirdi ve insan bu olasılıkları gerçek hayatta düşünerek kafayı yer bu yüzden aslında sevdiğini kaybetmiş ve Acaba böyle yapsaydım kaybetmez miydim diye düşünen herkese şunu söylemek istiyorum kendi elinizde olan veya olmayan bir şeyi değiştirmek için olasılıklar düşünmenin bir sonu yok uyüzdan hayatta kendi isteğinizle Olmuş veya kendini isteğinize bağlı olmamış her şeyi kabul edin ve hayatınıza devam edin çünkü hayat sizin bir takım şeyleri aşmanızı beklemez zaman durmaz bu oyunda kadın kocasını kaybetmenin verdiği Üzülyle oğluna doğru düzgün bakamayabilirdi Ama son sahnelerde gördüğümüze göre Kadın kocasının ölümünü kabullenmiş ve oğluna gayet iyi bir şekilde bakabiliyor oyunun sonunun bu şekilde bitmesi baya tatlı ve iyi olmuş
Ağlatma artık be abi şu 2 videon da beni gerçekten hüngür hüngür ağatlmaya yetti empati çok fazla yaptığım için açayip büyük bir boşlukta hissettim kendimi o adamın acısını hisedemiyeceğimi asla anlayamiyacağımı bilmek beni çok daha fazla üzdü
Bu oyunun hikayesi cidden gerçekleri iyi bir şekilde anlatıyor ve ders veriyor yaptıklarımızın işe yaramaması kaderin değiştirilemeyeceğini (biliyor olsak da) güzel bir şekilde anlatması profesyonelce hikaye güzel yazılmış 10/9 verilir mekaniğinden 1 puan kırıyorum
bu video ve sonlara doğru sözlerin eskiden deliler gibi aşık olup sevdiğim birisini hatırlattı fena duygulandım anılarım depreşti çok güzel video bu türün devamını istiyoruz
Bu oyun gerçekten çok etkileyici, bir müzisyen olarak oyunun müziklerinin namıdiğer Prog God Steven Wilson tarafından yapılmış olması da içimde çok ilginç duyguları uyandırıyor.
Oyunları çok güzel ve detaylı anlatıyorsunuz. Ben uzun zamandır oyun oynamaya zamanım olmuyor ama sizden böyle videolar izlemek beni çok mutlu ediyo. Pazar günü eğlencesi çok teşekkürler
Hayatta zor zamanlardan geçiyoruz maalesef ama şunun güvencesini verebilirim, ne zaman olur bilmiyorum ama eninde sonunda hepsi geçecek. Sonuçta yaşadığımız dünya bir imtihan yeri ve sınanıyoruz. Emin ol geçecek. Kendine iyi bak sadece
Kaçıncı sınıftasın bilmiyorum ama ben de ortaokulda zorbalığa uğramıştım. Kendini birkaç sene daha dişini sıkıp kitap okuyarak geçirirsen liseye (ya da lisedeysen üniversiteye) geçtiğinde hem karakter olarak gelişmiş hem de bilinçli biri olarak daha doğru insanlarla arkadaşlık kurabilirsin. Bu süreçte yine de arkadaşlıklar edinmeye çalış ama asla onların senin özgüvenini yok etmelerine izin verme sakın kendinden taviz verme. Ayrıca bi günlük tutman içini rahatlatmanda yardımcı olacaktır.
last day of june benim için her zaman çok kıymetli bir oyun olacak ilk bitirdiğim zaman duygusal bi insan olduğum için uzunca ağlamıştım oyunda replikler ve yüz ifadeleri olmasa bile birinin sevdiği biri için ne kadar çabaladığını ve kendisini feda etmeye doğru hissettiği duyguları ve kazadan dolayı kendisini suçlamasını çok güzel bir şekilde hissettirmişti.Umarım herkes hayatında böyle saf bir sevgiyi yaşama fırsatı bulur.
En kötüsü de o kişi hâlâ hayattayken kaybetmek yani terk edilmek en kötüsü onu seviyorsun onu istiyorsun ama ona rağmen ulaşabilme şansın olmana rağmen ulaşamıyorsun çok acı bir çaresizlik
0:36 bu ayni ben lutfen benimle arkadas olur musunuz sanaldan olabiliriz kendimi cok yanliz hissetmeye basladim ve gercekte arkadaslik kuramayacagimi farkettim kiz erkek fark etmez birbirimize instalarimizi verip dmden sohbet edebiliriz zorunda degilsiniz tabii ki benimle arkadas olmak ama yine de lutfen olun arkadas olmasaniz bile lutfen arkadas yapmak ve insanlarla yakinlasmak icin tavsiye verin❤
Eğer okul,iş yeri ya da kurs gibi yerlerde vakit geçiriyorsan etrafını gözlemle. Yardıma ihtiyacı olan birini görüp yardım teklif edebilir ve sonra sohbet edebilirsin. İnsanlara bir şeyler sorabilirsin. Mesela kıyafet ya da aksesuarlarında ilgini çeken bir şey gördüysen nazikçe bunun senin de ilgini çektiğini söyleyebilir,iltifat edebilirsin. Karşıdaki de isterse bir sohbet başlar ve devam edebilir. Sıklıkla görüştüğün kişilerde bunun yardımcı olabileceğini düşünüyorum. Aynı şekilde seninle konuşmaya çalışanlar olursa konuşmayı bir şekilde sürdürmeye çalışabilirsin (tabi bunu yaparken dikkatli olmak lazım,biraz gözlemledikten sonra arkadaş edinilebilir olarak gördüğün insanlara yaklaşman daha güvenli olacaktır). Sanaldan arkadaş bulmak ise daha basit. Direkt olarak ilgi alanların üzerinden arkadaş bulabilirsin. Mesela anime izlemeyi seviyorsan gidip anime izlemeyi seven diğer insanlardan tavsiye isteyebilir ya da izlediğiniz anime üzerine sohbet edebilirsiniz. Müzik,kitap,video oyunları,mimari hatta kanepeler hakkında bile sohbet edebilirsin. İnternette konuşkan insan çok. Umarım yazdıklarım yardımcı olabilir. ✨
İşte Carry Potter da Aynı Oyun Gibi Sevdiği insanlar Üzülmesin diye Biz izleyiciye hasta olmasına Rağmen Video çekip Biz izleyicileri Mutlu ediyor Sağol Carry abim , Geçmiş Olsun ❤😊
Uzun zamandır içimi dökmedim ve bu kesinlikle iyi olacak keşke bunu hiç yaşamasaydım ve böyle bir tecrübem olmasaydı baştan başlayayım... Benim ablam üniversiteye gidiyor ve bu sebeple şehir dışında yaşıyor.Bizde dedemin 80'li yıllarda ucuza yazlık alması sayesinde her sene o yazlığa gideriz (şimdi her şey karısık gelebilir fakat toparlanacak merak etmeyin) ablam birkaç senedir üniversite'ye gider yazlığa haziran başı giderizgeneldede ablam nisan gibi bizi ziyaret eder o da yazlığa temmuzda gelir kısacası bu dönemde pek görüşemeyiz fakat o yıl ablam bizi Mayısının ortasındada ziyarete geldi neyse mutluyuz vs ablam üniversiteye dönücek ben yine üzgünümve bana şunu dedi "üzülme zaten yakında görüşeceğiz" haziran geldi tam olarak 9 haziranda gitmiştik tabi dedem ile anneannem yaşlı olduğu için (yazlığa bizden öncegeliyorlar) çok´temizlik yapamamışlar bu yüzden de annemle koltukta karşılıklı yatıyorduk ilk gün iyiyidi arkadaşlarımla görüştüm 2. gündei yiydi ama 3. günün sabahı garip bir şey vardı annem koltukta yoktu hep ondan önce uyanırdım bu yüzden garipsedim tuvalete baktım yoktu mutfakta da balkonda dedemle anneannem konuşuyolardı sordum bana ablamın kaza geçirdiğini annemle babamınsa hastanede olduğunu söylediler ben balıkesirdeydim onlar ise izmirde çok üzülmüş ve ağlamıştım fakat sonrasında daha iyiydim dizilerde ve filmlerde bu tür olayları görüyordum fakat hiç başıma geleceğini tahmin etmezdim... En sonunda o gün geldi çattı 3 Temmuz anneannemin öksürüşlerine kalktım gittim ve sordum bir şeyin var mı diye hastaneye gideceklerini söylediler tüm kuzenlerim yazlıktaydı zaten beraber oyun oynuyoruz falan dayım beni çağırdı ormana doğru gittik telefonda babamın olduğunu söyledi telefonu aldım ve o haber alındı tahmin ettiniz değil mi yakında tekrar görüşeceğiz diyen ablam... ölmüştü önce dondum 1-2 saniye falan dondum ama bu saniyeler benim için on yıldı dayıma baktım ağlıyordu bu bana şaka gibi gelmişti kendimi odama kapattım 1-1,5 saat orda kaldım en sonunda normal evimize yani İstanbul'a dönecektik kıyafet topladım ve yola çıktık daha yakın olduğu için bizim eve değil dedemlerin evine gitmiştik yarın bizim eve gittik ve yorgunluktan uyuya kaldım anıyı anlattığıma göre biraz da farklı şeylerden bahsedeyim "eğer bir olayın gerçekleşeceği varsa gerçekleşir" sözüne katılıyorum ablamın kaza yapma sebebini söylememiştim motor kazasıydı ablamın arkadaşı onu bırakacağını söylemiş ablam ise dolmuşa binmek yerine motoru tercih etmiş buna seviniyorum çünkü kader kaderdir ve eğer dolmuşa binseydi dolmuş kaza geçirecekti ve bu sefer ablamla birlikte başkalarına da zarar gelecekti bir şey daha var ablamın üniversitesine uzakta oturan bir akrabamız var ara sıra ablam onda kalırdı ve kazanın ilk günleri o akrabamız ablamın raporunu beyin cerrahı arkadaşına vermiş sonra beyin cerrahı arkadaşı dönüş yapmamış akrabamızda unutmuş ölüm haberinde sonra söylemiş ablam kazada ölümüne kadar komadaydı ve öğrendiğimiz şey ABLAM HİÇ UYANAMAYACAKMIŞ yani Allah yada Tanrı ne diyorsanız yaratıcının kararlarını sorgulamayın yani şunu demek istiyorum ablam hala ölmemiş olabilirdi ve bu bizim ailecek İzmir'e taşınmamız ve tüm ortamımızın yok olması anlamına gelirdi yada ampute olabilirdi veya zihinsel engelli yaratıcı yaptıysa bir bildiği vardır...
Sorunlarımı anlatıcak kimseyi bulamıyorum,sadece beni seven güzel eşsiz bir kadının,hayatımda olmasını isterdim.bu oyunun son kısmında yaptığımız fedakarlığı,hayatımda olan doğru kadın için yapmak isterdim.saygı ve sevgilerle.
En büyük korkum değer verdiğim birinin günü gelince gideceği. İnsan, iradesinin güçlü olduğunu düşünüyor ama oturup iki dakika adam akıllı düşününce ne kadar ağır ve atlatılmasının da bir o kadar zor olduğunu anlıyor. Değer verdiğin kişi gidiyor sonuç olarak.
bir psikoloji öğrencisi olarak şöyle bir yorum yapabilirim: june'un kocası kübler ross'un yas aşamalarından sırasıyla geçiyor: 1- inkar: öldüğünü kabullenememe, ölmemiş gibi hissetme veya geri gelecekmiş gibi hissetme 2- öfke: gelmediğini görünce ölen kişiye öfkelenme 3- pazarlık (oyunda gösterilen evre): geçmişle pazarlık yapmaya çalışıp bazı şeyleri yapsa kişinin ölümünü engelleyebileceğini düşünme. oyun boyunca adam, karısını kurtarabileceğini düşünüp başkalarını kontrol etmeye başlıyor. kadere inanmaktan ziyade kendini veya başkalarını suçlayıp bir şeyleri düzeltmeye çalışıyor. 4- depresyon: herkesi kontrol etse bile yaşlı adamın hediyeyi vermesinden itibaren başlayan bir silsileyi değiştiremeyeceğini anlayınca depresyona giriyor. sevdiğini kurtarmak için dünyayı yok etme teması buraya ait. sevdiğiyle beraber olamadığı bir dünyanın var olmasını istemiyor. 5- kabullenme: normalde bu evrede kişinin öldüğünü kabullenip geleceğe bakmaya başlarız. ama karakterimiz bu aşamaya asla geçemiyor. hep pazarlık ve depresyon aşamasında kalıyor. bu yüzden oyunun sonu belki de adamın int1h4r edip karısı ve çocuğuyla buluşabileceği inancına ait bir son olabilir.
Video UA-cam'un videoyu işleyememesinden dolayı 15 dakika gecikti kusura bakmayın. Ayrıca videoyu yaparken hastaydım o yüzden oyunu halsiz anlattıysam özür dilerim. Haftaya güzel bir videoyla telafi edeceğim. Seviliyorsunuz ♥
Geçmiş olsun ağabey
Canın sağ olsun abi seviliyorsun
Geçmiş olsun gülüm kendine dikkat et
Adamsın carry, seviyorum seni
bişey olmaz keri potır abime değer
nedense sadece carry video atınca bu kadar mutlu oluyorum
Bende (yalnız değilsin)
Ben sadece carry izliyorum ❤
yalama ziya
Tatlis annen nasilke
Bende
2 yıllık ilişkim, delilerce aşık olduğum kişi kan kanseri( lösemiden vefat etti) üzerinden 2 yıl geçmesine rağmen geçen onun olduğu bir halisünasyon gördüm. Hayatımın sonuna kadar benimle ilerleyecek bir yaram olduğunu fark ettim, kalp yarası.
Dostum senin en azından bir ilişkin olmuş benim bir gerçek dostum bile yok bence kendini şanslı saymalısın
@@Yagizuysal35 dostum seni de anlıyorum. Biz tanrı nın nefret ettiği yaratıklarız bence
@@Yagizuysal35kanka iyi misin
Allah kolaylık versin
böyle bişey bendede vardı, anneannem öldükten sonra başlamıştım benle, korku yoktu, içimden bi his onun anneannem olduğunu ve korkmamam gerektiğini söylüyodu, o günden beri korkmadım, alışıyosun ama bazen alışamiycağın şeyler oluyo bu yüzden kendini sakinleştirmeli ve onu sevdiğin insan olduğunu ve korkmaman gerektiğini söylemen gerek, inan bana geçiyo
Bu adama baktığımda ne hissediyorum biliyonuzmu bu adam gerçekten gerçek biri olması hissettiğim bu gerçekten gerçek olması gösterdiği oyunların yeri oldumu mutlu yeri oldumu çok duygusal sonları var ama bu adam kadar duygusal anlatan yok ve kendine göre bakış açısı bile orjinellik var bu yorumu görüyorsan kral benim tanıdığım en havalı ve orjinal tek gerçek adamsın
Sadece anlatış tarzı değil,Carry oyunları aşırı bir focusla oynuyorki oyundaki %80 in fark etmediği ince detayları yakalayabiliyor silent hill 2 ve şu askeri oyun vardı en korkunç oyun sahnesi diye olan videosunda ağacın bizim ana karakterimiz geçtikten sonra yapraklarının solması gibi ufak ama tatlı detayları carry sayesinde fark ediyor çoğumuz.Seviliyorsun Carry😊
@@OguzhanAbdiogluişte benim oğlum
türkçe yaz ah
@@justmiraniyimisin dayı?
Sevdiğim çoğu insanı kaybettim. Annem, kuzenlerim, dedelerim, ninelerim, amcam, manevi kardeşim
Hepsi öldüler. Seslerini unuttum, videolara baktığımda sesleri çok yabancı geliyor. Kaybedecek pek bir şeyim kalmadı. Sadece ağlama isteği, hüzünüm ve acılarım var. Bunlar arasında beni en çok sarsan annemin ölümüydü. Annem gözümün önünde öldü. İçimi rahatça dökebilecğim pek dostum-arkadaşım yok. Bu yüzden buraya yazıp biraz içimi rahatlatmak istedim. Okuduğun için teşekkür ederim. Seni seviyorum. ❤
Bende çok yakın bir zamanda annemi kaybettim ve herşey çok tetikliyor seni muhtemelen anlayamam çünkü herkesin yaşadığı kendi bakış açısında farklıdır ben bunu yine annesini küçük yaşta kaybetmiş bir arkadaşımla konuşunca anladım evet ilk başta beni anladığını düşündüm ama daha sonra aslında acılarımızın tamamıyla farklı olduğunu anladım bunu seni üzmek için söylemiyorum ama seni senden daha iyi anlayacak kimse yok bana bu dönemde en çok kendim iyi geliyor kitap okumak uyumak ders çalışmak yani sevdiğim ve kendimle vakit geçirmemi sağlayan şeyler ama tabi hiç geçmiyor yavaş yavaş alışmıyorsun da en azından ben hala alışamadım "alışmak" kelimesi de çok mide bulandırıcı geliyor çünkü sevdiğim kişinin yokluğuna alışmak gerçekten bir insanın yaşayabileceği en iğrenç hislerden biri bana bu süreçte herkes "kendine gel"
"Güçlü ol" "sen güçlü bir kızsın" gibi şeyler zırvaladılar ama hiç öyle olmuyor gün geçtikce daha çok özlüyor her şey daha da anlamsız geliyor insana ve hiçbir şey beklemez hale geliyorsun yemek yemiyorsun su içmiyorsun uyumak bile çok canını yakıyor çünkü bazen bilinç altın rüyaların onu sayıklıyor ama yine de "alışıyorsun"...
O his....
... Mekanları cennet olsun
Videoların çok güzel ve çok hoş son zamanlarda ağır bir depresyon geçiriyorum ama ilaçlarımı içtiğim sürece eskisine göre daha iyi hissediyorum ve videolarını severek izliyorum:3 umarım kimsenin sevdiğine bişey olmaz ayrilmaz
Zamanında babaannemi kaybettim. Kendisini çok sever o da bana bayılırdı. Onu ilk kaybettiğimiz zaman etrafta kimsem yoktu çünkü babaannem başka bir yerde yaşıyordu. O yüzden kimseye duygularımı anlatamadım. Ama şunu fark ettim, birini kaybetmenin acısı geçmiyor sadece hafifliyor. Hatta bazı zamanlar sesini duyuyor gibi oluyor, rüyalarımda görüyordum ama artık bu etkileri görmüyorüm. Sanki onu kaybetmek içimden bir parçayı götürdü ve o parçayı nasıl geri alacağımı bilmiyorum. Onu kaybettikten sonra kendimi iyice oyunlara verdim. Özellikle duygularımızı kusubildiğimiz oyunlara. Burada da senin videoların yardıma koştu. Videolarındaki bazı oyunlar gerçekten yaşadığım durumu yansıtıyor
Videoların mükemmel carry
Mesala okulda herkes beni zorbalıyor kardeşim var ama beni çok rahatsız ediyor ama onu yine de seviyorum okulda bı ara kardeşim buğazı yaralıdı çok sinirledim ve kavga çıkardım ve bu arada ben baya zayıfım yinede gözüm bizde tutanak yedik ve ben eve gidince şu nu fark etim hayatta her naparsak yapalım hayatta hep bazı şeylere göğüs gelmemiz lazım keşke bu olanlara hep çözüm bulsak arkadaşım derdini aynıya biliyorum gel sende bana içini dök ben okulda her nerde olsun başkarına yardım edip ruhsal olurak onlara yardımcı oluyorum keşke hepimiz gerçekte tanışsakta kötü gün dostu olsak umarım yada inşaalah caryy poter bunu görür çok isterim😢❤
@metingebel8234 yapmam gereken benim gibi sevdiğin şeyler ile ilgilenmek. Basit gibi gözükebilir ki zira öyle ama güven bana bu acılarını azaltacak ve bu yaşadığın, ağladığın veya öfkelendiğin olaya gülüp geçeceksin, acını hafifleteceksin. Yaşadığın olaylar için üzgünüm
@@Gariban_Adam soğal keşke tanışsak❤️☺️
Kardeşim başın sağ olsun . İstediğin gibi bu yorumun altına yaz . Zor durumda hissettiğinde yada üzüldüğünde. Hemen cevap vereceğim.
@@mertbektaş-d2b sağol kardeşim. Artık çok kötü hissetmiyorum çünkü aradan 2-3 yıl geçti. Ama beni düşündüğün için teşekkür ederim.
Gözlerim doldu çok güzel anlatmışsın abi ve cidden kaderi değiştiremiyoruz ölümü kendi sevdiklerimize yakıştıramıyoruz ama acı ve kaçınılmaz gerçek...
babamı trafik kazasında kaybettim beni görmeye gelecekti kendimi o kadar çok suçladım ki... bazen gerçekten de insanın tek dileği sevdiklerinden önce bu dünyadan gitmek olabiliyor 🤍
başın sag olsun kanka tekrardan
@ teşekkürler
Mekanı cennet olsun yattığı yer onu incitmesin inşallah ♡
@@mistechus çok teşekkür ederim 🤍
başın sağalsın acısını hissettim resmen
Dedemi 3 gün önce kaybettikten sonra böyle bir videonun karşıma gelmesini beklemiyordum, sağol Carry.
başın sağolsun dostum
Başın sağolsun 😢
Geçmiş olsun ve basın sağolsun
Başın sağ olsun kardeşim
başın sağ olsun
6 şubat depremi olduğunda benimle yıllarımı çocukluğumu gençliğimin bi kısmını beraber geçirdiğim canım hatta herşeyim olmuş olan bir insanı 16 yıldır benimle olan arkadaşımı kaybettim.. biliyorum bi aşk yada aynı kanı taşıdığımız biri değil ama neredeyse öyleydikde çok anımız oldu çok şey yaşadık her anımda yanımda oldu kendisi ve onu kaybettiğimi öğrendiğim gün yıkılmıştım açık konuşucam aylarca odamdan çıkamamış kimseyle konuşmak bile istememiştim o dönemler bana çok değer verdiğini fark etmediğim bi insanı kırdım hatta. yani benim için hayat bitmişti hiçbir şey yapmak istemiyordumda hala toplarlanmış sayılır mıyım bilmiyorum bu olay sadece beni körüklemişde oldu ama bunlar çok başka bi konu. bazıları bana abartıyorsun falanda dedi bazıları gelip geçer falanda dendi ama bilmiyorum bu boşluk hala içimde var ve kaderi değiştirmek çok isterdim ama marvel izleyeniniz varsa hatta ya böyle olsaydı serisini izleyeniniz. oyundada anlatıldığı gibi dönüm noktaları değiştirilemez kader çizgimizdir deprem kaderdir demiyorum yanlış anlaşılmasın bu kayıp her şekilde yaşanıcaktı belki de bilemeyiz.. başka ne dicemi bilmiyorum okuduğun için teşekkür ederim kolay kolay yaşadığım şeyleri anlatamam içimde tutarım buda çok iyi olmayan sonuçlara sebeb oluyor bende ne yazkki o yüzden tekrardan acımı dinlediğin yani okuduğun için teşekkürler umarım hayatın iyi devam eder
Öncelikle başın sağ olsun bende senin gibi yaşadığım şeyleri kimseye anlatmam genelde arkadaşlarımı dinlerim ve onlara tavsiyeler vermeye çalışırım ama sen benim gibi herşeyi içine atma insanlarla konuş tabi onlarıda dinle bu iki tarafında birazda olsa rahatlamasına yardımcı olur
@@furkiturki9323 tavsiyen için teşekkürler ama keşke yapabilsem kendim hakkında bişiler anlatmak benim için hep zordu içinde yük oluyorum düşüncesi var ve dahada fazla sebeb var ne yazkki yanlış yol olsada kendi içimde yaşamaya devam ediyorum yani çok karışık nasıl ifade edeceğimide bilmiyorum insanları daha çok dinlerim çok dinlerim hatta yanlarında olmaya çalışırım benim gibi bi çıkmaza çıkmalarını istemiyorum çünkü böyle sessizliğine dalmış çok insan var bide buda çok kötü ki sen anlatmak istersen dinlerim ben tek yapabildiğim şey zaten
Bir depremzede olarak söylüyorum ki bende yakın bir arkadaşımı kaybettim.zamanında onunla olan küslüğüm aklıma geldi ve şimdi düşününce bu kısacık hayatımızda birbirimize küsüp birbirimizin kalbini kırmak bana çok anlamsız gelmeye başladı. Aylarca sadece kabuslar görmüştüm ve insanlar ile olan iletişimimi kesmiştim ama her şeye rağmen hayatımız devam ediyor kaybettiğimiz ve sevdiğimiz insanlar için onların da hayalleri için yaşamaya devam etmemiz gerek her ne kadar yoklukları acı verse de.
Bende anlatmış olayım bari içimi dökmeyeli uzun zaman oldu 😊😊
videoyu henüz izlemedim ama altı gün önce çok yakın bir arkadaşımı 23 yaşında kendisi, beyin kanamasından kaybettim dünyanın en iyi insanlarından biriydi kendisi, ya senin zamanlaman çok iyi carry ya da o bana mesaj gönderiyor. teşekkür ederim
Carry potter video atınca sevinçten gülümsüyorum, çok kaliteli bir kanal kafa dağıtmaya çok yardımcı oluyor. Carry poter gerçekten mutlu olmayı hak ediyor.
Yakın bir zamanda babamı beyin tümöründen dolayı kaybettim ve hayatımın büyük bir kısmını onun benimle gurur duyması için yaşadım fakat o daha benim 18. Yaşımı göremedi, doğum günüm dündü ama onun ömrü yetmedi, onsuzken kendimi gerçekten yalnız hissediyorum, yarıda kalan çok şey var yapamadığımız ve zamanında bu zamanı doya doya yaşayamadığım için bi yandan kendime kızıyorum bi yandan da özlüyorum.
o kadar ince düşünüyorsun ki sırf insanlar bu tür olayları anlatabilsin içini dökebilsin diye bu tür videolar çekmek çok ince bir davranış bu kanalı gerçekten çok seviyorum eline emeğine sağlık
Ohh pazar pazar mis gibi izlerik sunu eyvallah carry baba
hayatımda biri yok ama olmamasına rağmen en büyük korkum hayatımın aşkını çok geç bulup çok erken kaybetmem. Dediğin gibi sadece sevgili değil anne baba ve kardeş içinde aynısı geçerli video için teşekkürler
Bundan asla korkma kimbilir belkide o bulduğun ömrünün sonuna kadar senle olub senle sevinib senle üzülücek veya onu kaybetib başqa ve daha güzel birini bulucaksın o yüzden asla korkma ve unutma hayatda yanlışlarla büyürsün
bu gün babannemi kaybettim ve bu video başlığını gördüm. Babam Babanneme küs veda etti ve bu babamı çok rahatsız etti. ben babamı hüngür hüngür ağlarken ilk defa gördüm. yanına gidip teselli ettiğimdede ben anneme küs veda ettim diyerek ayrıldı ve bu söz benim unutamayacağım bir söz oldu.
Basin sag olsun
Başın sağolsun umarım mekanı cennet olur😢
Başın sağ olsun.
başın sağ olsun inanır mısın bilmem ama kovid zamanında aynısını yaşadım beni derinden bu ve o yıl içindeki teyzemin vefatı etkilemişti.
üç gün geçmiş. şuan cidden cenaze evindeyim ve yorumum aklıma geldi. Baş sağlığı dileyen herkese çok teşekkür ederim
Sevgili Carry maalesef gittiğim psikologlar yaşadığım hiçbir olayı atlatmam için yardımcı olmadı. Hatta belki daha kötü oldum. Bir çözüm arıyordum ki bakışlarımı başka bir yöne çevirmenin ve bu dünya ya herkesinde benim gibi ilk kez geldiklerini fark ettikten sonra daha rahatladım. Bu herkesin ilk seferi ve niyet ahlaksızca yada cidden kötü olmadığı sürece herşeyi affettim. ❤umarım iyileşmişsindir. Videolarının bir çoğunu indirdim sürekli sürekli izliyorum. Özellikle silent hill
Belki yapım gereği bu tarz şeylerden etkilenmeyen birisiyim. Empati yeteneğim çok zayıf diyebilirim. Ama anlatımın o kadar iyi ki beni bile hikayenin içine çekip az da olsa adamın yerine koydurmayı başardın. Anlatım tek kelime ile şahane idi.
Her bu tarz duygusal oyunlari izlediğimde oturup aglamak çok iyi geliyor bunun yanında senin anlatımın olunca daha iyi oluyor
carry ozellikle indie oyun anlatisini cok seviyorum kendine has bi tarzin var ve bu donemde senin gibisini bulmak zor umarim yakin zamanda cok cok daha buyursun. herkese iyi seyirler 🫡🫡
O kadar zorlanıyorum ki. Geçmişe donebilmek icin her seyimi vermek istiyorum. Son 2 yilimin her günü seri hatalar yaparak devam ediyorum. İnancım olmamasina rağmen gunahlarimdan af diliyorum...
Bende
Maalesef bende ama hatalarımızdan ders çıkararak bu dünyaya geldik
kanka bazen inancı gerçekten zerre olmayan insanların böyle düşünmemesi beni çıldırtıyo sonuç olarak bir hata yaptığında bir şekilde özür dileyemediğin kişiler olduğu için ilahi bir şeyden af diliyorsun ama bunu zerre hissetmeyen gamsız insan olmak istediğim bazı zamanlarda hep kendimi iğrenç bir insan gibi görüyorum çok zor durumlar oluyor ama bi şekilde geçmişte yaşamaktansa ilahi varlığın aflarımı duyup beni bağışladığını düşünüp bi nebzede olsa nefes alıyorum en azından 1 ya da 2 hafta bazen sadece kendi affını özrünü kendin kabul etmeyi deneyebilirsin
@beckshady teşekkür ederim deneyeceğim
Bente😢
Carry ben seni eleştiri içeriğinin ilk zamanlarından beri izliyorum her zaman akıllı bi adam ve bişiler anlatmak istediğini biliyordum o kanalın kapanması birazcık her şeyden uzaklaşman ve geri dönmeni her anında takip ettim. Gerçekten 6-7 yıl önceki eleştiri ve bir şeylerin anlatıcılığını yapmanı severek dinledim şimdi ikimizde büyüdük ve gerçekten insanlara hasass yönlerini etkileyen böylesi hikayelerin anlatıcılığını yapıyor olman hem beni mutlu ediyor hemde nerden nereye dedirtip geçmişe götürüyor umarım geçmişte olduğu gibi şimdide insanlar böylesine bi anlatıcının kıymetini bilir.
evet benimde sevdiğim birisi vardı deliler gibi aşık olduğum birisi ama kaderi değiştiremezsin ona hiç bir zaman söyleyemedim ama hiç düşünmeden canımı verirdim bazen bazı anılar hatırlatır insana sevdiğini geçmişe gidip ona bütün herşeyi anlatmak ve onu tekrar görmek isterdim geçmiş sadece hatırlanır tekrar yaşanılmaz ama bazen o yaşadıklarımız bile yeter. sağol carry bu videoyu yapacak kadar düşünceli olman çok güzel şimdi ki ilişkinize de mutlu günler ve yıllar diliyorum. Görüşürüz.
5 yaşımdan beri benimle olan canım köpeğim, kızım. 19 yaşımda, üniversite sınavına 1 ay kala kollarımda kaybetmiştim. Hani derler ya, evcil hayvanınız sizin hayatınızın bir kısmında var ama siz onun tüm hayatısınız diye, o da benim o ana kadar tüm hayatımdı. Göreceğiniz en tatlı kızdı. Ben yorgun argın okuldan geldiğimde uykudan kafasını kaldırır, ben olduğumu görünce kulaklarını arkaya yatırıp kuyruğunu sallayarak koşa koşa gelirdi, uyku sersemi olurdu çoğunlukla sallanırdı bi de sağa sola. Tüm yorgunluğumu, stresimi unuturdum o an. Yavaş yavaş yürüyüşü yavaşlamaya, uyanması gecikmeye başladı, sonra uykudan bile uyanmamaya ama değişmeyen tek bir şey vardı ki uyanmasa bile yanına gittiğimde benim geldiğimi görür yattığı yerden kuyruğunu sallardı, sevgisini kendince gösterirdi. Biliyorum ki yapabilse kalkardı, kalkamayacak kadar yorgundu. Bir akşam onda bir şeylerin ters gittiğini anladım. Kendine gelsin diye "bıcı bıcı" yaptırdık, normalde nefret eden kızım gıkını çıkarmamıştı. Olsun... iyileşir, halleder diye düşünmüştüm. Hep öyle olmuştu. Bir kez ben 7 yaşımdayken kalbinde sorun vardı, ailem veterinerle konuşurken duymuştum neredeyse hiçbir köpek sağ çıkamamış yaşadığı durumdan. 1 gece veterinerde kalmıştı sabaha kadar ağlamıştım unutmuyorum. Ama akşamında yanıma geldi yine kuyruğunu sallayarak, evdeki herkesi tek tek gezdi kendini sevdirdi. Veterinerin dediğine göre "kendini bırakmamıştı" yine öyle olur diye düşündüm. Neyse, banyo yaptırdığımızın ertesi günü veterinere götürdük. Serum, ilaç verdiler. İyi olur diye düşündüm ama akşamında iyice güçten düştü, yürüyemiyordu neredeyse. Ertesi gün tekrar götürdük, veterinerin dediğine göre "bırakmış kendini". O tatlı zeytin burnunu kuru gördüğüm an anlamıştım. Ağrıdan uyuyamıyordu, kıvranıp duruyordu, kafasını bile tutamıyordu. Sabaha karşı onu kucağıma yatırdım beton zemine oturdum ben de. Saatlerdir ağrıdan uyanıp duran, acı acı sesler çıkaran kızım huzurla uyumuştu kucağımda. O gün son günümüzdü biliyorum, ertesi gün ötenaziye götürecektik çünkü. Tek tesellim ona veda edebilmem. O yatağında yattı ben onun başından bir saniye bile ayrılmadım geceye kadar. Aldım kucağıma, veda ettim güzelce. Söz verdim son anında bile onu hiç sevmediğim kadar seveceğime, sevildiğini hissettireceğime ki bu dünyadan göçüp gitmesinden yıllar geçse bile hep sevileceğini bilsin, şüphe etmesin. Söz verdim son anında bile öpüp seveceğime. Ne kadar güzel bir köpek olduğunu, hayatımdaki nasıl en güzel armağan olduğunu anlattım ona. Gözleri açık dinledi beni göğsümde yatarken, bir ara kafasını kaldırmaya çalıştı ama hareket ettirecek gücü bile kalmamıştı. Biliyorum ki yapabilse her zamanki gibi kafasını yana yatırıp dinlerdi beni, ağladığım için teselli verdi. O gece son kez birlikte uyumamız için yanıma aldım onu. Bu süreçte hiç fotoğrafını çekmedim çünkü onu hep neşeli, hep iyi hatırlamak istiyordum. Birden can çekişmeye başladı, vücudu kasıldı, anladım o an. Kocaman sarıldım, öptüm başından, çok seviyorum seni diyebildim sadece, ağzımdan o çıkabildi. Oracıkta can verdi kollarımda. Birkaç gün ağlayamadım bile. Ölmeden önce son günü için içini dökmek amaçlı ona yazdığım bir mektup vardı. Annem bedenini soğuk bi odaya koyduktan sonra gittim onu tamamladım. En sevdiği kıyafetini giydirdik annemle, mektubunu da içine koyup bir evcil hayvan mezarlığına gömdük. Ben gömmeye gitmedim çünkü dayanamazdım. Yine de bedeni soğumadan sımsıkı sarılmıştım cansız bedenine son kez. Gözleri öyle güzel bakıyordu ki sanki huzurla gitmiş gibi, yine de kapattım biricik kızımın göz kapaklarını. Yumuşacıktı. Kokusunu içime çektim son kez. Sana verdiğim sözü tuttum kızım, son anında hiç sevmediğim kadar sevdim seni. Melek gibi bir kızdın şimdi gerçekten bir melek oldun, biliyorum ki yine meleklerin en güzelisin de. Seni çok seviyorum Mişa. İyi ki vardın demeyeceğim çünkü benim içimde bir yerlerde hep iyi ki olacaksın. 1,5 yıl geçti üstünden, aklıma geldikçe saatlerce ağlarım yine. Acısı hafiflemedi bile, o evreye geçemedim henüz. Sanırım biraz da her şey kötüleştiğinde ona sarılıp güvende hissettiğim oyuncağım rolünde olduğundan ben küçükken. Babam eve alkollü geldiğinde birbirimize sığınırdık, ağladığımda yalardı yüzümü sevindirmek için şaklabanlık yapardı. O hem o zamanki küçük kızın hem de içimdeki travmalarla dolu çocuğun güvenli sığınağıydı. Şimdi o yokken çok savunmasız hissediyorum, hiç kimseden ondan aldığım o saf sevgiyi alamayacakmışım gibi geliyor bu da canımı yakıyor. Travmalarımı iyileştiremiyorum. Onu kaybetmemden birkaç ay önce intihara kalkışmıştım, belki başarılı olsaydım onun yanında olurdum belki diye düşünüyorum kimi zaman. Birinin yokluğuna alışmak yokluğunu hissetmeyeceğimiz anlamına gelmiyor, insan her şeye alışır ama çok zor unutur. Ben unutamadım, unutmak da istemiyorum. Herkes onu güzel anılarla hatırla diyor ama ben o anıları geri getiremeyeceğim için, özlediğim için üzülüyorum. Uzun süre bir hayvana bakmamış olmayanlar beni anlamayabilir ama diğerleri anlayacaktır. Anısı bir yerlerde benimle birlikte hep yaşayacak. 3 kedim var ve hiçbirini onun kadar sevemiyorum, onun verdiği hissi vermiyor ve bu yüzden suçlu hissediyorum ama biliyorum ki o da sevmemi isterdi. Yine de hiçbir hayvanı onun kadar sevemeyeceğim, hepsinde onu arayacağım biliyorum. Ben yokluğuyla yüzleşebiliyorum ama içimdeki travmalarla dolu, korktuğunda sarıldığı oyuncağı elinden alınan küçük kız yüzleşemiyor. Veda edebildiğim için içim rahat olsa da hayatımdaki en zor andı, kollarımda kaybettiğim andan bile daha zordu, bazen belki bir sabah onu cansız bulsam daha mı kolay olurdu diye düşünüyorum ama geçirdiğimiz koskoca 14 yıl bir vedayı hak ediyordu da. İçimde kalan tek şey son gününde hasta olduğu için onu dışarı çıkaramamam, en sevdiği yemekleri yedirememem, saatlerce oynayıp en sevdiği aktiviteleri birlikte yapamamam, gözündeki o ışığı son kez görememem. En büyük pişmanlığımsa üniversite sınavından dolayı onu ihmal etmek. Özür dilerim kızım, cidden çok özür dilerim, biliyorum her şey için affettin beni ama ben kendimi affedemiyorum. Ağlamamı sevmiyorsun ama ben senin için ağlıyorum, tek fark teselli etmek için yanımda yoksun artık.
Biraz fazla uzun bir yazı oldu o yüzden muhtemelen kimse okumayacak, yine de bana iyi geldi içimi dökmek, o yüzden sorun yok
Okudum. Geçmis olsun.
@@ilgazmore teşekkür ederim
geçmeyecek bir acıdır belki, belki de zamanla hafifler emin değilim ancak yine de geçmiş olsun. ellerimde doğan ve üç yıldır hayatıma eşlik eden dünyalar güzeli ve bir o kadar da kibirli bir kediye sahibim ben de. ağladığımda gözyaşlarımı silen, hasta olup yataklara düştüğümde baş ucumda bekleyen ama sevgisini asla gösteremeyen birisi kendisi. yazını okuduğumda empati yapmadan edemedim. kedim hayatımda değer verdiğim sayılı dostlarımdan birisi. onu kaybetmenin düşüncesi bile kalbimi sıkıştırıyor, nefesimi daraltıyor. yazdıklarınla ona sevgimi daha çok göstermem gerektiğini hatırladım, teşekkür ederim. seni asla anlayamam ancak köpeğinin ne kadar değerli bir hayat yaşadığını yazdıklarından anlayabiliyorum. sana sahip olduğu için çok şanslı ve eminimki o da bu şekilde hissediyordur. cennette yemyeşil çimenlerde koştururken yaşamak için ne kadar çok çabaladığını izleyip seninle gurur duyduğuna inaniyorum çünkü ben seninle gurur duyuyorum. köpeğini ve seni tanımadan çok sevdim. dilerim hayat senin için her zaman çok daha güzel ve çok daha parlak olsun. güzel anılarınızın kalbinde yaşadığını bilmenin huzuruyla oraya daha güzel anılar bırakabileceğin günler dilerim. hep çok iyi ol. kendine çok iyi bak ✨
Abi ilk öncelikle videonun basinda ve sonunda yaptığın konusma için teşekkürler. Benimde cok sevdiğim birisi vardi ancak yollarımızı ayırmak zorunda kaldık, onunla birlikte basketbolda tanışmıştık birlikte yemekler yedik, maçlara çıktık, azar işittik yani yaklaşık olarak herseyi yaptık ve bazi kişilerin midesi bulanabilir ama umurumda degil ikimizde kızdık, yaklaşık olarak 4 yıl boyunca aşıktım ona ancak o geçirdiği bir kaza sonucunda hayata gözlerini yumdu. Şuanda içimde hic bir sevgi duygusu yok, her gün onun fotoğraflarına bakıyorum onu cok özlüyorum ama geri gelmiyor keşke zamanda geriye gidip onu kurtarabilseydim ya da seninde dediğin gibi abi keske onun yerinde ben olsaydım. Geçmiş olsun abi umarım sevgilinle güzel bir hayat yaşarsın evlenip bir sürü çocuğunuz olur kendine iyi bak abi
Çok seviyordum. O kadar çok seviyordum ki onsuz olma düşüncesi bana çok korkunç geliyordu, çok güzel, o kadar güzel ki yıllar boyu izlesem sesim çıkmazdı, saatlerce sarılsam bile bile bırakmazdım. Benim için o kadar özel ki, o kadar farklı ki ben bir insanın başka bir insana böyle şeyler hissettirebileceğini tahmin bile edemezdim. O bu dünyadan değil, ona karşı hissettiğim şey aşk değildi ondan da öte bir şey. Her şeyden öte bir his, onu gerçekten çok seviyordum. Hâlâ seviyorum. Ama o beni sevmiyor. Ayrıldıktan birkaç gün sonra beni unutup "arkadaşı" ile çıkmaya başladı.
ozaman sende onu unut gitsin bende böyle olmuştum zaman geçtikçe alışıyorsun . zaman gerçekten bir ilaç gibi
Yürüyüş yapabilirsin ama geç sagatlerde değil okuldan / işten geldikden sonra bunu sonrasında birileri varsa arkadaşların gibi yarış halina getirebilirsiniz kafanın dağılmasına dahada yardımcı olur ben buraya kendi rekorumuda yazicam belki benim rekorumu geçmeye çalışarak biraz daha kafanı dagitabilirsin diye yarım saatde 4km
Üzülme demiyeceğim çünkü gerçekten üzücü bir şey,ama zamanı geldiğinde onu çok seven birisini bırakıp gitmeye pişman olucaktır elbet kimse yaşattığını yaşamadan ölmez bunları artık düşünme kimse senden daha özel değil sadece sen, ailen ve sevdiğin diğer arkadaşların. Hayatın tadını çıkarmaya bak ve anı yaşa
sevgini hak etmeyen biri için harcamış olman üzücü bir şey gerçekten iyi yanından bakmak lazım sende kötü anılar bırakmış olsa da sevdiğin zamanlardan kalma güzel anıların da oldu sevmenin güzelliğini de görmüş oldun ve belki bu yaşadığın can sıkıcı tecrübeden sonra gelecekte gerçekten sevgine layık birini bulabileceksin ondan üzücü anıları unutmaya sevginin güzelliğini de unutmamaya çalış umuyorum ki mutlu olursun sonraki yaşamında ve bu mutluluğunu paylaşacağın iyi insanlarla da birlikte olursun iyi akşamlar
@@mehmetakdere2374 unutamıyorum ama, sorun orada
öncelikle geçmiş olsun
çok fazla yorum var, görür müsün bilmiyorum ama her videona bu yorumu yapacağım görmen için. What Remains Of Edith Finch oyununu da incelersen çok hoş olur carry reis. old but gold dediğimiz türden, baya derin bir oyun.
seviliyorsun
Oyun özetimde en çok izlediğim youtuber oldun ve cidden tüm sene videolarını resmen tükettim. İşe giderken indirip metroda izledim evde iş yaparken hep arkada videon açık ben işlerimi hallettim.
Cidden harika videoların var. Zorla erkek arkadaşımda bağımlı yaptım ve yeni videolarını hep merakla bekledim. Oynamasam bile oyunların içindeymiş gibi hissettirdiğin için teşekkür ederim.
Kendi kendine koyduğun hedeften bizde yararalandık umarım bu senede benzer hedeflerin olur. İyi oyunlar. 😊
Hayatta hiçbir şeyin küs kalmaya ve kin tutmaya değmediğini anladığımda 16 yaşımdaydım,hayatımın en berbat yaşını yaşıyordum. Biri bana yanlış yaptığında neden yaptığını sorgular ve içten içe öfkemi sürekli diri tutardım. Ancak daha sonra fark ettim ki, birilerine küs kalmak ve öfkeli olmak yalnızca bizi hasta ediyor. İçteniçe yiyip bitiriyor. O yüzden bir gün oturdum ve yalnız başıma birkaç saatte tüm eski defterleri kapatarak herkesi ve her şeyi affettim. Özellikle de kendimi. Umarım herkes hayatın güzel yanlarını görür, umarım herkes iyileşir. Bu hafta da müthiş bir video olmuş teşekkürler Carry ❤
Hsjsnxnssksmx ahhahahahaha
Benim büyük büyük annem 1 yıl önce ölmüştü. Onu hep çok severdim çünkü ölmeden bir kaç hafta önce köy evinde ailemle beraber yanındaydık ailemin işi vardı abim ve kardeşim beraber rahatsızlık vermemek için başka odaya giderlerdi ben ise orada olurdum öldüğünde en çok ben ve dedem etkilenmiştik. Bu durum beni hala etkiler.
Beş yıl önce ninemi kaybettim. Hafızası hiç iyi olan biri değilimdir ama o gecenin her saniyesini hatırlıyorum tek bir şey dışında. Ninemin yüzünü... sevdiğin insanların yüzünü unutmak öyle garip bir duygu veriyor ki...
Allah rahmet eylesin kral inşallah cennette buluşursunuz
Başın sağ olsun
Carry daha kovid zamanında izliyodum videolarını vrchatte beatbox felan yapar yine güldürürdün yolun açık geleceğin parlak olsun kral esenlikler dilerim
Popülerliği geçmiş olsa bile bence Twelve Minutes videosu da yapmalısın. Senin anlatımınla dinlemek güzel olur.
Yakın arkadaşım kanserden vefat ettiginde böyle acı dolu ve hüzünlü hissetmiştim. Keşke zamanı geri alabilsek
Başın sağ olsun gerçekten çok zor birşey
tekrardan bu kadar yükselmeni beklemiyordum açıkçası. 200 Bin aboneni kutlarım.
19:09 Çok duygulandım... inşallah hep yan yana mutlu olursunuz :)
6:11 Ünlü youtuber enes ba-
0:48 e kadar olan o samimi konuşman o kadar rahatlatırki bir kaç kişiyi kardeşim emeğine düşüncene sağlık adamsın
Kısa olmasına rağmen bu kadar duygulandırmasına şaşırdım ilk başta kıskançlığım vardı o bile gitti
videonun son dakikalarına kalbimi bıraktım.bizler için en iyisini yapmaya çalışıyor olman ve mütevazılığının sınır tanımaması çok muhteşem.
Bu kanalı çok seviyorum video geç gelecek diye çok korkmuştum seviliyorsun reis ❤
Bu video tam da ihtiyaç duyduğun ve birşeyleri hatırlamam gerektiği zamana denk geldi. Eşimle aramdaki anlaşmazlıklar ve kimyasal gebelik sonrası bir evlat kaybetmenin ardından sevginin iyileştiriciliğinin nasıl birşey olduğunu hatırlamam gerekiyordu sanırım ve bunu birinden duymak güzel. Teşekkür ederim..
23:04 abi arka koltuğa otursaydı
Knk ona bakarsak hiç arabaya binmesinler olay düzeltmek değil oyundaki adamın kaderi değiştiremiyeceğini anlamadı
Daha dün gece çok değer verdiğim çok sevdiğim bir insanı kendi hatam yüzünden kaybettim ve sabah eşyalarımı toparlarken bu videonun karşıma çıkması içimi burktu
19 yaşındayım keşke çocukluğuma dönsem diyorum annem babam 3 yıl önce ayrıldı 3 yıl babamla kaldım bana parasal yönden çok yardımı dokunmuştur hâlada dokunuyor ama 3 yıl boyunca 1 eve tek başıma bakmak işsiz kalmanın stresi ve babamın ayrılık acısını 3 yıl boyunca taşımanın yükü beni çok zorladı piskolojik yönden 6 ay evden çıkmadığımı biliyorum babam şu an evlendi hiç sevmediğim bir insanla ve evlendikten sonra o kadar değişti ki bu değişim yok artık diceginiz kadar büyük bir değişim evlendiği insan bir suriyeli ve çocuğu var çocuğunu kendi oğlu gibi görüyor sadece onu sevip sayıyor bana çocukluğumda yapmadığı şeyleri başkasının oğluna yapması canımı acıtıyor evde istenmiyorum ve hâla işsizim çünkü okuyordum lise bittikten sonra işsiz olmamın verdiği stresle artık bı son vermem gerektigini farkettim 6 ay öncede bir kızla tanıştım İstanbul'da oturuyor ben Denizli'de dünyada onun kadar naif ve sadık insan daha görmedim çok seviyorum onu ama işsiz ve parasız olduğum için yanına buluşmaya bile gidemiyorum artık bir son vermeye karar verdim bu herşeye intiharı her gün düşünüyorum 19 yaşındayım ve intiharı hâler gün her saniye düşünüyorum ama sadece o kız için yaşadığımı farkediyorun özel güvenlik sınavlarına hazırlanıyorum 15 Aralık sınavım var kazanırsam herşeyi bırakıp İstanbul'a gidip tek başıma bı evde yaşayıp çalışmayı hedefliyorum hâla psikolojik olarak zor durumda hissediyorum her gün kabuslarla uyanıyorum ama o kıza anlatmak onu da üzmek istemiyorum umarım sınavı kazandığım gün buraya gelir ve kazandım diyebilirim yanımda olduğun için çok teşekkür ederim seni çok seviyorum aleyna parasız işsiz 19 yaşında bir genç olduğum halde bana her konuda destek olduğun için sana çok teşekkür ederim sen benim sahip olduğum tek ailemsin seni seviyorum senin için ayakta duruyorum ♥️🥰
Kazanamasan bile seni seven biri olduğunu unutma ve intihar fikrinden vazgeç daha 19 yaşındasın ve önünde uzun bi yol var bu hayatta illaki kötü şeyler olucak ama sen pes etmediğin sürece herşeyin üstesinden gelebilirsin kötü zamanlar olduğu gibi iyi zamanlarda olacak bunu unutma
Üstteki arkadaş çok güzel yazmış. Ama ben de birkaç şey eklemek istiyorum hayatta en olmaz denilen şeyler bile başa gelebiliyor o yüzden kendini tek bir sonuca körü körüne bağlama. Umarım her şey gönlünce olur sınavı geçersın o kızla buluşursun ama unutma int*har bi kurtuluş değil kesinlikle. Kendine dikkat et.
@@ilgazmore teşekkür ederim hepinize içimi dökmek istedim sadece
ileride yaşanabilecek güzel şeylerin olma ihtimalini böyle belirsiz bir olayla kesme lütfen.
Carry potter. Her hafta beni üzen ve travmatize eden annemden beni kurtardığın için teşekürler. Videoların bir şifa.
Neden öyle yapıyor?
@turc_24 ver bela evladı doğur bir tane cocuk onun kafasının etini yesin.
Bu kanalı keşfettiğimden beri izliyorum broo böyle devam
Hasta halinle video attığın için teşekkürler gayet güzel bir video olmuş emeğine sağlık carry. Pazar klasiği oldu artık her hafta beklioz
Bu sene çok sevdiğim bir yakınımı kaybettim...Benim için çok yıkıcıydı.Onun şuan aramızda olmasını çok isterdim ama elimden bir şey gelmiyor.Onunla geçirdiğim güzel anılar geldikçe duygusallaşıyorum bu yorumu yazarken ağlıyorum.Engel olamıyorum.Her doğum günümde aramasını unutamıyorum.Bunlar küçük şeyler farkındayım ama insan bir seviğini kaybedince anlıyor o küçük anın ne kadar değerli olduğunu.Bir kaç ay sonra doğum günüm.Onun sesini duymayı çok isterdim...
Bi yakınını kaybetmek nedir bilirim onun yeri doldurulamaz ama yinede bunun gibi olaylara takılı kalmak kötüdür unutmanı söylemiyorum ama ölenle ölünmez senin önünde hala uzun bir ömür var başın sağolsun
@@furkiturki9323 Çok teşekkür ederim.Bana destek olduğun ve güzel bir şekilde açıkladığın için.Bunlar benim için çok değerli.
Başın çok sağ olsun.
@@nightshade36340 Teşekkür ederim
abi güzel video, böyle videolar attığında yine izliyorum ama bence korku oyunları hakkında çektiğin videolar daha güzel ve sürükleyici oluyo, yinede böyle videolarında gerçekten güzel
çok güzel bir video konusu senin anlatımın vs vs keşke daha sık video gelebilse haftada 1 yetmiyor :(
Ben de anlatmak istiyorum kardeşimi kaybettiğim zaman teyzemler gelip senin güçlü olman lazım ağlama annen ile baban daha cok üzülür demişlerdi , kardeşimin cenazesinde kendimi bosluktaymis gibi hissediyordum.Ağlayamıyordum çünkü annem ile babam üzülecekti , ya o zaman ki dusunememden mi yaşımın gereğinden mi kaynaklı cenazeden sonra eve gelince annem kendisini odasına kapatınca babamla ben kalmıştık oturma odasında babam sadece yere bakıyordu banada bakamiyordu ben de dayanamayıp " baba kardeşim öldü benim neden aglamiyorsun üzülmüyor musun sen nasıl bir birisin annem cok üzülüyor" demiştim sonra babama ağlayarak vurmaya çalışmıştım babamda beni durdurup sarılmıştı ve sadece sessiz ağlama sesini duymuştum,aradan yıllar geçti ama ben hala kardeşimin mezarına gidemiyorum hem bana denilen sen onların artık tek çocuğusun üzüldüğünü belli etme onlar daha cok üzülür demesinden çünkü gidersem mezara dayanamam ağlarım biliyorum kendimi diğeri ise o gün babama dediklerim bir daha asla konusu açılmadı ama cok utanıyorum öyle dediğim için kim bilir o zaman babam neler yaşıyordu içinde o da üzülüyordu hatta yaşamak bile ağır geliyordu o an düşünememistim o zaman bunları. Bu olaydan sonra terapiye falan gitmiştim ailemin isteği üzerine çünkü benim hayatımda bu durumun bir travma olmasını istemiyorlardı... Ailem asla ama asla bana olan sevgilerini hissetirmemezlik yapmadılar daha önce kimseye aşık olmadım ama sevmeyi sevilmeyi cok iyi biliyorum bunun sebebi ailem ve onlarda en sevdiklerini kaybettiler ama pes etmediler ve birbirlerini de cok seviyorlar her zorluğun altından birbirlerini kırmadan incitmeden atlatıyorlar ve ben de onlar için en iyi evlat olmaya çalışıyorum ileride geçmesine dönüp baktığımda keşke daha cok onların değerini bilseydim keşke daha cok sevgi mi hissettirseydim demek istemiyorum onların bana olan sevgilerini ben şuan ne kadar hissediyorsam onlarında hissetmelerini istiyorum hatta şuan birer fincan kahve yapip onlarla biraz vakit geçirmek için yanlarına gidicem çünkü geleceği bilmiyorum ve suan ki anımı ailemle mutlu anılarimla hatırlamak istiyorum
Başınız sağolsun ailenle vakit geçirmekte iyi yapıyorsun ama kardeşinin mezarına gitmeni öneririm sonuçta onların çocuğu ve senin kardeşin ailenin tek çocuğu olsanda sende bir insansın ve duyguların var kardeşinin mezarına gittiğinde ağlaman gayet normal aileninde seni anlayışla karşılayacağını düşünüyorum ve babanla yaşadığın olayda yaptığın şey her ne kadar kötü olsada anlık duygu çöküntüsü yaşadığın için gayet doğal bu yüzden çokta utanılacak bir durum yok yine başınız sağolsun
Bu hikaye bana okuduğum bir kitaptaki sözü hatırlattı "Sevgi zayıflık değildi, sevgi ölümdü"
hangi kitap acaba
@@filevi Adora Yağmur’un Acıların Hükümdarı kitabı 4 kitaptan oluşacak olan wisteria serisinin 2. Kitabı
1. Kitap Varislerin oyunu 2. Kitap Acıların hükümdarı 3. Kitap İparatorluğun kılıcı 4. Kitap daha çıkmadı
İnsanın ne kadar duygusal ve sevdiklerini korumak uğruna herşeyi yapabileceğini böyle vidyolar izleyince tekrardan anlıyorum anlıyoruz😢
Memleketin ruh haline çok iyi hitap ediyorsun
Güzel video 👍
Bir yıl oldu seni kaybedeli.Evet,belki göçüp gitmedin bu dünyadan ama benim dünyamda yoksun artık...Belki sevgi değildi hissettiklerim ama yine de şunu bil istedim:Hayatında her daim mutluluklar dilerim...
Hasta olup videoyu bi şekilde hazırlaman harika dostum. Geçmiş olsun dileklerimi iletiyorum. Kanalındaki her videoyu izledim aralarında en vurucusu bence bu.
Babamı kaybettim kabullenemediğim için kendimi kandırdım babamdan nefret ediyormuş gibi davrandım pişmanım o ölmeden önce kavga etmiştim annem abimi daha çok seviyor benim arkadaşım yok ve diyabet hastasıyım herkes şeker cips yerken canım aşırı çekiyor ama olmaz yersem acı çekerim
Kendine lütfen dikkat et olur mu❤
Cok geçmiş olsun ama unutma bunlarda geçecek
Bende babamı kaybettim evin en büyük oğluyum aileme bakma gereği duyuyorum elimden geldiğimce kardeşlerime anneme yardım etmeye çalışıyorum şeker cips gibi şeyleri yiyebiliyorum ama yemektense tercih etmiyorum gayet zararlı kötü aliskanliklar sırf bunları yiyemiyorum diye üzülme mutlu olmaya bak sonuçta elin ayağın yerinde yuruyebiliyorsun konuşabiliyorsun sevebiliyorsun kısaca sorunlarına takılma çözüm bul mutlu olmaya bak biraz devrik yazdım kusura da bakma :)
Başın sağolsun umarım şu an daha iyisindir
basin sagolsun, cok kafana takma iyi olmaya bak yapmak istedigin seylerin pesinden kos hayatini yasa eger kendini daha cok birakirsan daha cok pismanliklar icinde kalirsin
200k abone hayırlı olsun. sonuna kadar hakkettin, videolarını baya seviyorum umarım daha çok büyürsün.
13:00 da kadının resim çizmeye başlamasınını gördüm ya ben bir üzüldüm anlatamam çünkü bende kitap yazıyorum ve kitap yazmanın ana sebebi çok yanlız olmam. Sanatla ilgilenen nerdeyse herkesin kötü birşey yaşaması çok üzücü
Bence de. Bu konuda sana hak veriyorum çünkü genelde şairler ne kadar yalnız olurlarsa yazdıkları şiirde de duygu ve düşüncelerini daha iyi aktaraniliyor. Hatta bu yüzden şairler genelde hüzünlü ve içine kapanık eserler yaratıyor
geçmişte yaşanan şeyleri kağıda dökmek doğrudan değilde dolaylı yoldan kendi hayatını o yazılarda anlatıp biraz olsun değiştirmeye çalışmak insanı çok rahatlatan bir şey başka olasılıklar yaşanmamış olsada
Evet 😓
Yani ğünümüzü ğüzellestiren canımız abimiz bizi gene bu videoda hepimizi mutlu etti (Seni seviyoruz Carry)
Keşke babam son nefesini vermeden önce yanında olabilseydim. Kavgalı gitmeseydi
Ah be. Ben de babamı son nefesinde görmek isterdim (kalp krizinden öldü)
Emin ol affetmiştir, kalbini ferah tut. Ölüler yakınlarından haberdardır ♡ Allah rahmet eylesin
Çok oyun kanalı takip ediyorum ama senin kadar güzel ve duyguyu tam vererek anlatanı hiç görmedim kesinlikle muazzam bir videoydu izlerken çok duygulandım emeğine sağlık
22:54 ana karakterin esi nasıl yürüyebiliyor
hikayeleri anlatış tarzın ve bakış açın gerçekten çok hoşuma gidiyor. umarım daha iyi yerlere güzel bir kitle ile gelebilirsin carry, seviliyorsun
200bine çok az kalmııs
en sevdiğim oyundur to the moon ile birlikte.. çok ağlamıştım sonunda :( sevgi fedakarlık ister sözünün oyunlaştırılmış hali ❤
Drive home müthiş bir şarkıdır. Guthrie Govan'ın soloları inanılmaz tadlar katar şarkıya. Steven Wilson ilk bu şarkının klibini yayınladığında her yerde ağlıyordum bunun oynunu yapın diye. Benim gibi bir çok insan vardı sanırım ki yapılmıştı. Çok güzel oyundu. June'un son gününe gelecekti ama eylülün başına kalmıştı. Steven Wilson'ın şarkıları da ayrı ayrı yakışıyor oyna. Hediye sanırım test gibi bir şey değil daha çok bebek oyuncağı yada patik gibi bir şeydi. Yaşlı adam yapıp götürdüğü için öyle olduğunu var saymıştım. Bir de klipteki gibi gazete topu gibi yapsalar sanat yönetmenliği efsane artardı.
UA-cam sadece carry video atınca sarıyor
Bu video gerçekten beni paramparça etti. Bir kaç yıl evvel sevdiğim kadını kaybettim, yani bilmiyorum nereye gidersem naparsam sürekli çok soğuk ve tatsız geliyor herşey. Oyundakinin aksine ben veda bile edemedim. Keşke ben de onun için kendimi feda edebilseydim. Teşekkür ederim Carry, mutluluklar ve başarılar dilerim.
Babamı yeni kaybettim babanız yaşıyorken ona sımsıkı sarılın öpün onu bu hayat hiç bir şeye değmiyor birbirinizin kalbini kırmayın
Allah rahmet eylesin, mekanı cennet olsun🤍
başın sağ olsun, çok haklısın anlıyorum seni
Başın sağ olsun
@İ.i.i.i-x8🙏
Başın sağ olsun
Salya sümük ağlama vakti. Arkada çalan müziğin de etkisi var tabi ağlamamda. Böyle hikayelerde sesin çok yumuşak geldiği için ağlayacaksam bile daha çok ağlamama sebep oluyor 😭 yine her zamanki gibi güzel bir oyundu. Oynasam, kesin ekran başında duygulanıp ağlamaktan oynayamazdım
16:30 işte kratos bu yüzden zeusu öldürdü arkadaşlar
Bu kanalı seviyorum zor günlerimde ve zamanlarımda hep bana destek çıktı çok eskiden beri ...
Oyunun sonuna baktığımızda Aslında güzel ama gerçek hayata çevirmeye çalıştığımızda bir insanın hangi kadere bağlı olarak öldüğünü bilemeyiz mesela oyununda örnek vererek devam edecek olursam kadının ölmesi de Kader olabilirdi arabada bir kişinin ölmesi de kader olabilirdi kadının hamile bir şekilde ölmesi de kader olabilirdi ve insan bu olasılıkları gerçek hayatta düşünerek kafayı yer bu yüzden aslında sevdiğini kaybetmiş ve Acaba böyle yapsaydım kaybetmez miydim diye düşünen herkese şunu söylemek istiyorum kendi elinizde olan veya olmayan bir şeyi değiştirmek için olasılıklar düşünmenin bir sonu yok uyüzdan hayatta kendi isteğinizle Olmuş veya kendini isteğinize bağlı olmamış her şeyi kabul edin ve hayatınıza devam edin çünkü hayat sizin bir takım şeyleri aşmanızı beklemez zaman durmaz bu oyunda kadın kocasını kaybetmenin verdiği Üzülyle oğluna doğru düzgün bakamayabilirdi Ama son sahnelerde gördüğümüze göre Kadın kocasının ölümünü kabullenmiş ve oğluna gayet iyi bir şekilde bakabiliyor oyunun sonunun bu şekilde bitmesi baya tatlı ve iyi olmuş
Ağlatma artık be abi şu 2 videon da beni gerçekten hüngür hüngür ağatlmaya yetti empati çok fazla yaptığım için açayip büyük bir boşlukta hissettim kendimi o adamın acısını hisedemiyeceğimi asla anlayamiyacağımı bilmek beni çok daha fazla üzdü
Cidden aşırı iyi olmuş oyunda çok iyi videoda kaliteli konu muq izleyin izletin tarzından
Bu oyunun hikayesi cidden gerçekleri iyi bir şekilde anlatıyor ve ders veriyor yaptıklarımızın işe yaramaması kaderin değiştirilemeyeceğini (biliyor olsak da) güzel bir şekilde anlatması profesyonelce hikaye güzel yazılmış 10/9 verilir mekaniğinden 1 puan kırıyorum
Eyvallah abim ellerine sağlık 🖤
bu video ve sonlara doğru sözlerin eskiden deliler gibi aşık olup sevdiğim birisini hatırlattı fena duygulandım anılarım depreşti çok güzel video bu türün devamını istiyoruz
tam çekirdeği aldım yanıma bi baktım carry cideo atmış daha ne olsun ki
Bu oyun gerçekten çok etkileyici, bir müzisyen olarak oyunun müziklerinin namıdiğer Prog God Steven Wilson tarafından yapılmış olması da içimde çok ilginç duyguları uyandırıyor.
24:50 geçmiş olsun abi
Oyunları çok güzel ve detaylı anlatıyorsunuz. Ben uzun zamandır oyun oynamaya zamanım olmuyor ama sizden böyle videolar izlemek beni çok mutlu ediyo. Pazar günü eğlencesi çok teşekkürler
Eline Sağlık ❤
Carry seni yıllardır takip ediyorum eskiden bu zamana kadar hiç değişmeyen ve kader olan şey kaliten ve videoların mükemmeliği olucak!
ben okulda sürekli zorbalanıp yalnız bırakılıyorum ailem falan yardım etmiyo kendimi anlatabileceğim biride yok en azından buvideo biraz yardım etti
Hayatta zor zamanlardan geçiyoruz maalesef ama şunun güvencesini verebilirim, ne zaman olur bilmiyorum ama eninde sonunda hepsi geçecek. Sonuçta yaşadığımız dünya bir imtihan yeri ve sınanıyoruz. Emin ol geçecek. Kendine iyi bak sadece
Kaçıncı sınıftasın bilmiyorum ama ben de ortaokulda zorbalığa uğramıştım. Kendini birkaç sene daha dişini sıkıp kitap okuyarak geçirirsen liseye (ya da lisedeysen üniversiteye) geçtiğinde hem karakter olarak gelişmiş hem de bilinçli biri olarak daha doğru insanlarla arkadaşlık kurabilirsin. Bu süreçte yine de arkadaşlıklar edinmeye çalış ama asla onların senin özgüvenini yok etmelerine izin verme sakın kendinden taviz verme. Ayrıca bi günlük tutman içini rahatlatmanda yardımcı olacaktır.
last day of june benim için her zaman çok kıymetli bir oyun olacak ilk bitirdiğim zaman duygusal bi insan olduğum için uzunca ağlamıştım oyunda replikler ve yüz ifadeleri olmasa bile birinin sevdiği biri için ne kadar çabaladığını ve kendisini feda etmeye doğru hissettiği duyguları ve kazadan dolayı kendisini suçlamasını çok güzel bir şekilde hissettirmişti.Umarım herkes hayatında böyle saf bir sevgiyi yaşama fırsatı bulur.
İşte bu yüzden pazar günü en sevdiğim gün
En kötüsü de o kişi hâlâ hayattayken kaybetmek yani terk edilmek en kötüsü onu seviyorsun onu istiyorsun ama ona rağmen ulaşabilme şansın olmana rağmen ulaşamıyorsun çok acı bir çaresizlik
0:36 bu ayni ben lutfen benimle arkadas olur musunuz sanaldan olabiliriz kendimi cok yanliz hissetmeye basladim ve gercekte arkadaslik kuramayacagimi farkettim kiz erkek fark etmez birbirimize instalarimizi verip dmden sohbet edebiliriz zorunda degilsiniz tabii ki benimle arkadas olmak ama yine de lutfen olun arkadas olmasaniz bile lutfen arkadas yapmak ve insanlarla yakinlasmak icin tavsiye verin❤
Instagram kullanıyor musun
Eğer okul,iş yeri ya da kurs gibi yerlerde vakit geçiriyorsan etrafını gözlemle. Yardıma ihtiyacı olan birini görüp yardım teklif edebilir ve sonra sohbet edebilirsin. İnsanlara bir şeyler sorabilirsin. Mesela kıyafet ya da aksesuarlarında ilgini çeken bir şey gördüysen nazikçe bunun senin de ilgini çektiğini söyleyebilir,iltifat edebilirsin. Karşıdaki de isterse bir sohbet başlar ve devam edebilir. Sıklıkla görüştüğün kişilerde bunun yardımcı olabileceğini düşünüyorum. Aynı şekilde seninle konuşmaya çalışanlar olursa konuşmayı bir şekilde sürdürmeye çalışabilirsin (tabi bunu yaparken dikkatli olmak lazım,biraz gözlemledikten sonra arkadaş edinilebilir olarak gördüğün insanlara yaklaşman daha güvenli olacaktır). Sanaldan arkadaş bulmak ise daha basit. Direkt olarak ilgi alanların üzerinden arkadaş bulabilirsin. Mesela anime izlemeyi seviyorsan gidip anime izlemeyi seven diğer insanlardan tavsiye isteyebilir ya da izlediğiniz anime üzerine sohbet edebilirsiniz. Müzik,kitap,video oyunları,mimari hatta kanepeler hakkında bile sohbet edebilirsin. İnternette konuşkan insan çok. Umarım yazdıklarım yardımcı olabilir. ✨
gel konuşalım
@@enhauiyeoja tesekkurler peki ya biz arkadas olamaz miyiz
Gel benim arkadaşım ol
İşte Carry Potter da Aynı Oyun Gibi Sevdiği insanlar Üzülmesin diye Biz izleyiciye hasta olmasına Rağmen Video çekip Biz izleyicileri Mutlu ediyor Sağol Carry abim , Geçmiş Olsun ❤😊
Uzun zamandır içimi dökmedim ve bu kesinlikle iyi olacak keşke bunu hiç yaşamasaydım ve böyle bir tecrübem olmasaydı baştan başlayayım...
Benim ablam üniversiteye gidiyor ve bu sebeple şehir dışında yaşıyor.Bizde dedemin 80'li yıllarda ucuza yazlık alması sayesinde her sene o yazlığa gideriz (şimdi her şey karısık gelebilir fakat toparlanacak merak etmeyin) ablam birkaç senedir üniversite'ye gider yazlığa haziran başı giderizgeneldede ablam nisan gibi bizi ziyaret eder o da yazlığa temmuzda gelir kısacası bu dönemde pek görüşemeyiz fakat o yıl ablam bizi Mayısının ortasındada ziyarete geldi neyse mutluyuz vs ablam üniversiteye dönücek ben yine üzgünümve bana şunu dedi "üzülme zaten yakında görüşeceğiz" haziran geldi tam olarak 9 haziranda gitmiştik tabi dedem ile anneannem yaşlı olduğu için (yazlığa bizden öncegeliyorlar) çok´temizlik yapamamışlar bu yüzden de annemle koltukta karşılıklı yatıyorduk ilk gün iyiyidi arkadaşlarımla görüştüm 2. gündei yiydi ama 3. günün sabahı garip bir şey vardı annem koltukta yoktu hep ondan önce uyanırdım bu yüzden garipsedim tuvalete baktım yoktu mutfakta da balkonda dedemle anneannem konuşuyolardı sordum bana ablamın kaza geçirdiğini annemle babamınsa hastanede olduğunu söylediler ben balıkesirdeydim onlar ise izmirde çok üzülmüş ve ağlamıştım fakat sonrasında daha iyiydim dizilerde ve filmlerde bu tür olayları görüyordum fakat hiç başıma geleceğini tahmin etmezdim... En sonunda o gün geldi çattı 3 Temmuz anneannemin öksürüşlerine kalktım gittim ve sordum bir şeyin var mı diye hastaneye gideceklerini söylediler tüm kuzenlerim yazlıktaydı zaten beraber oyun oynuyoruz falan dayım beni çağırdı ormana doğru gittik telefonda babamın olduğunu söyledi telefonu aldım ve o haber alındı tahmin ettiniz değil mi yakında tekrar görüşeceğiz diyen ablam... ölmüştü önce dondum 1-2 saniye falan dondum ama bu saniyeler benim için on yıldı dayıma baktım ağlıyordu bu bana şaka gibi gelmişti kendimi odama kapattım 1-1,5 saat orda kaldım en sonunda normal evimize yani İstanbul'a dönecektik kıyafet topladım ve yola çıktık daha yakın olduğu için bizim eve değil dedemlerin evine gitmiştik yarın bizim eve gittik ve yorgunluktan uyuya kaldım anıyı anlattığıma göre biraz da farklı şeylerden bahsedeyim "eğer bir olayın gerçekleşeceği varsa gerçekleşir" sözüne katılıyorum ablamın kaza yapma sebebini söylememiştim motor kazasıydı ablamın arkadaşı onu bırakacağını söylemiş ablam ise dolmuşa binmek yerine motoru tercih etmiş buna seviniyorum çünkü kader kaderdir ve eğer dolmuşa binseydi dolmuş kaza geçirecekti ve bu sefer ablamla birlikte başkalarına da zarar gelecekti bir şey daha var ablamın üniversitesine uzakta oturan bir akrabamız var ara sıra ablam onda kalırdı ve kazanın ilk günleri o akrabamız ablamın raporunu beyin cerrahı arkadaşına vermiş sonra beyin cerrahı arkadaşı dönüş yapmamış akrabamızda unutmuş ölüm haberinde sonra söylemiş ablam kazada ölümüne kadar komadaydı ve öğrendiğimiz şey ABLAM HİÇ UYANAMAYACAKMIŞ yani Allah yada Tanrı ne diyorsanız yaratıcının kararlarını sorgulamayın yani şunu demek istiyorum ablam hala ölmemiş olabilirdi ve bu bizim ailecek İzmir'e taşınmamız ve tüm ortamımızın yok olması anlamına gelirdi yada ampute olabilirdi veya zihinsel engelli yaratıcı yaptıysa bir bildiği vardır...
Sorunlarımı anlatıcak kimseyi bulamıyorum,sadece beni seven güzel eşsiz bir kadının,hayatımda olmasını isterdim.bu oyunun son kısmında yaptığımız fedakarlığı,hayatımda olan doğru kadın için yapmak isterdim.saygı ve sevgilerle.
Tüm hype puanlarımı carryye atıyorum. Aç kalıp içerik üretmeye son vermesini istemiyorum...
En büyük korkum değer verdiğim birinin günü gelince gideceği. İnsan, iradesinin güçlü olduğunu düşünüyor ama oturup iki dakika adam akıllı düşününce ne kadar ağır ve atlatılmasının da bir o kadar zor olduğunu anlıyor. Değer verdiğin kişi gidiyor sonuç olarak.
15 dk geç... İDAM İDAM İDAM!!!
bir psikoloji öğrencisi olarak şöyle bir yorum yapabilirim: june'un kocası kübler ross'un yas aşamalarından sırasıyla geçiyor:
1- inkar: öldüğünü kabullenememe, ölmemiş gibi hissetme veya geri gelecekmiş gibi hissetme
2- öfke: gelmediğini görünce ölen kişiye öfkelenme
3- pazarlık (oyunda gösterilen evre): geçmişle pazarlık yapmaya çalışıp bazı şeyleri yapsa kişinin ölümünü engelleyebileceğini düşünme. oyun boyunca adam, karısını kurtarabileceğini düşünüp başkalarını kontrol etmeye başlıyor. kadere inanmaktan ziyade kendini veya başkalarını suçlayıp bir şeyleri düzeltmeye çalışıyor.
4- depresyon: herkesi kontrol etse bile yaşlı adamın hediyeyi vermesinden itibaren başlayan bir silsileyi değiştiremeyeceğini anlayınca depresyona giriyor. sevdiğini kurtarmak için dünyayı yok etme teması buraya ait. sevdiğiyle beraber olamadığı bir dünyanın var olmasını istemiyor.
5- kabullenme: normalde bu evrede kişinin öldüğünü kabullenip geleceğe bakmaya başlarız. ama karakterimiz bu aşamaya asla geçemiyor. hep pazarlık ve depresyon aşamasında kalıyor. bu yüzden oyunun sonu belki de adamın int1h4r edip karısı ve çocuğuyla buluşabileceği inancına ait bir son olabilir.