Yaklaşık 15 sene önce lisede millete salça olan biri vardı. Babası polis mi savcı mı neydi. Herkese salça oluyordu. Bir gün bizim arkadaşa durduk yere yumruk attı. o da mahallede ki çingene tipli kekolara söyledi. Çocuğu korkutun diye bunlar okul çıkışı çocuğu bir dövdüler ağzı burnu pert oldu. Zor aldık ellerinden. Bir daha kimseye küfür bile etmedi. Babası da bir bok yapamadı. 5 sene önce gördüm. Gayet efendi olmuş. Bazen disiplin iyidir. Çocuklarınıza gerekli eğitimi vermezseniz başkası verir. O yüzden çocuklara empatiyi iyi öğretmek gerekir.
5-6 yaşlarındayken tecavüze uğradım. 12-13 yaşıma kadar yalnız yürümekten, karanlık yerlere girmekten korkuyordum. Bu tecavüz olayı ilkokuldaki çocuklarla iletişim kurmamı ve korkak olmamı sağladı, bu yüzden çok zorbalığa uğradım. Şu anda 28 yaşındayım, çocukluğumda yaşadığım zorlukları aileme ve tanıdıklarıma hiç anlatmadım. Utandım. İsmim burada gizli olduğundan biraz yazayım dedim. BU zorbalık konuları çok ciddi mesele lütfen anneler babalar çoçuklarnıza arkadaş gibi davranın onlarda dertlerini size anlatsın belki bir çözüm yolu bulabilirsniz iyi günler dilerim.
@@necaticeyhan504 kız değilim bizim mahale taraflarında bi mezarlık var dışarda oynarken bir amca sana aslan göstereyim mi dedi bende göster amca demiştim mezarlığa götürüp cinsel organını zorla ağzıma soktu hatırladığım bu kadar elinden kaçıp kurtulmayı başardım
@@necaticeyhan504 Kız değilim, mahallede oynarken biri bana sana aslan göstereyim mi dedi. Bende göster amca dedim Yakınlarda mezarlık var. Beni oraya götürdü ve şeyini zorla ağzıma soktu. Hatırladığım bu kadar
@@se5cu cidden çok üzüldüm.. vay aq ya... dediğiniz gibi ailelerin çocuklarının her hareketini anlayabiliyor olması lazım, çocuğu gözlüyor olması lazım ama maalesef ailelerde de eksikler çok...
Tweetleri atan abinin medeniliği açıkçası gözlerimi yaşarttı. Ben 18 yaşındayım ama babam hâlâ bana bebek gibi davranır. Okulumda şöyle bir durum yaşasaydım pamuk gibi olan, sürekli espriler yapan, bir kere kaşlarını çattığını bile görmediğim babam okula gelir ve o okulu yıkardı. İnsanlara zarar vermeyi savunmuyorum ama bazen göz korkutmak iyidir. Herkes dünyanın kendisinin etrafında döndüğünü düşünüyor ve kaba şiddetten başka bir şey anlamıyorlar. Ben şimdiye kadarki eğitim hayatımda çok şanslıydım, zorbalık görmedim ama zorbalığa tanık oldum. Ortaokulda kilolu bir arkadaş vardı ve sınıfın zengin şımarık çocuğu, bu kilolu çocuğun göbeğinde balon patlatmaya çalışmıştı bayağı boğuşarak. O zaman bunun bu kadar yaralayıcı olabileceğinin farkında olan bir bilinçte değildim ama şimdiki aklım olsa o zorbayı iterdim :/
@@MerveWhatpad birkaç kişi savunmuştu ama çocuk epey antipatik biriydi, çok sevilmiyordu. Hem bir zorba sırf birkaç kişi onu durdurmaya çalıştı diye durur mu :'). O zorba bana da salça olmuştu bir ara. Aylarca benimle uğraşmıştı ama umursamadığımdan ileri taşımadı olayı. Aşırı kindar, kararlı, birisine kafayı taktı mı sürekli onunla uğraşan birisiydi.
Kızın babasının yaptığı şey medenilik olabilir ama kesinlikle doğru değil. Bilhassa türkiye gibi bir yerde o ağırlığı koymaz o sesi çıkarmaz o yumruğu atmazsan sen de ezilirsin kızın da ezilir. Bizim topraklar böyledir, insanımız medeniyeti zayıflıkla bir görür. Lise sonda sanırım başıma gelmişti, çok yakın bir arkadaşıma haysiyetsizin teki sataşır oldu. Kız ise suskun ve çekingen bir tipti, anlatmazdı ailesine. En son bunu ailesine bizzat ben ilettim kızın çekingenliğinden usanıp. Babası geldi, önce öğretmenlerle koridorun ortasında bağıra çağıra kavga etti, müdürün odasına kapıyı kırarcasına girip adamın ağzına tabiri caizse sıçtı. Sonra da kıza sataşan çocuğa ve ailesine davalarla tehditler yağdırdı. O olaydan sonra sınıfta kimse kıza tek ses çıkarmaya cüret edememişti.
Bende akran zorbalığı hakkindaki bir hikayemi anlatmak istiyorum. Bu olan çok şükür benim başıma gelmedi ancak bir arkadaşımın başıma geldi. Kız 10. Sınıf ve sessiz insanlara saygısızlık yapmaktan çekinen biri. Zorbalığı gerçekleştiren ise -yokluktan- onu güzel bulan erkeklerin ve siyasi gücü olan bir aileye sahip kız. Bu kız kendi arasında "arkadaş" grubu oluşturarak en basta hafif sonradan ise ağırlamaya başlayan zorbalıklar yapıyor. Başlarda sadece zorla ders notları arıyorken iş şiddete bindi. Okul kuruluna belki 20 kere dilekce yazdik beraber. Hicbiri kabul edilmedi. En sonunda mudur iki kızı da çağırdı. "Aranızdaki sorunu çözün" diye onları azarladıktan sonra kız ağlayıp onun bir şey yapmadığını, inanmiyorlarsa ailesini cagirabileceklerini söyledi. Müdür olacak "egitimci" de kızın ailesinden maddi destek aldığı icin arkadaşımın savunmasını dinlemeden ona kızdı. Bu iş o kadar ciddileşti ki, arkadaşım şu an okul degiştirmek zorunda... Lütfen herkes egitimci ve ebeveyn olmasın. Mümkünse de her çocuk okutulmasin.
merhaba 28 yaşımdayım ilk öğretmenlik tecrübem geçen dönemdi buna benzer sınır bilmeyen ailesi tarafından cezalardan korunan sınıfına kan kusturan(katıldığım veli toplantısında o sınıftan gelen 4 veli bu arkadaşın sınıfta yaptıklarını bana anlatarak şikayet ettiler ben sadece haftada bir saat beden eğitimi dersine giren ücretli bir öğretmendim ) bir çocuğun basketbol dersinde top sekerek potadan ona değil bana geldiği için bana saldırması sonucu bir kaç tekme ve yumruk darbesi yedikten sonra kendimi savunmak için kollarından tutarak çirkinleşme pislikleşme kendine gel demem sonucu ki bulunduğumuz yerde kameralarda bulunmaktaydı yöneticiler ve ailenin çirkin saldırgan saygısız davranışlarına psikolojik şiddetlerine maruz kalarak saçma sapan bir kod ile işten çıkarıldım.sistem maalesef problem çözmüyor problemi besliyor.toplumdan ne kadar uzak o kadar iyi şükürler olsun kurtuldum ve öğretmenliğe en azından özel okullar için söyleyebilirim tövbe ettim
o çocukta yönetimde haksız zaten ama şunu demek istiyorum kusura bakma da sana saldıran çocuğa da elini kaldırmayıp sünepe gibi dayak yiyeceksen sen ne diye hocalık yapıyorsun disiplin nasıl sağlayabileceğinizi zannediyorsunuz sizin gibi hocalardan da yüz buluyor bunlar hep düzgün yaklaştın da noldu sustun gene işten atıldın bunlar insan değil insan onları köpek gibi eğitmek gerekiyor yeri gelince, hem sen bile çocuğa birşey yapmıyorsun sana saldırdığı halde öğrenciler nasıl başa çıkacak öğrencilere kim sahip çıkacak o çocuğun haksızlık yaptığı öğrencilere karşın hiçmi sorumluluk duymuyorsun vicdanın sızlamıyor
bizim müd. yrd' bir kaç sene önce disiplin dilekçesi götürünce ters ters bakıp ve böyle tek tek getirmeyim hocam biriktirin topluca getirin dedi.. o okulda daha 2. yılı filandı benim o okulda 10. yıl yani adam tek tek uğraşmaya bile üşeniyo.. zaten yapacağı bi iş de yok onur disiplin kurulu var.. öğretmenlerden oluşan.. ona sevk edecek onlar da toplantı yapıp görüşüp ceza alması gerekiyorsa ceza verecek.. yani onlar da her öğrenci için tek tek toplantı yapmıyolardır topluca görüşüyolardır ama öğretmenden "hocam tek tek yazma" diye istekte bulunması (içimden bi daha dilekçe yazanda suç.. artık kendim hallederim.. dedim çok elzem olmadıkça dilekçe yazmadım.. olay taze iken olayı idareye bildirmek varken.. aradan haftalar geçince bunu yapmanın ne mantığı var.. zaten okulun prestiji bozulmasın diye kimseye ceza verilmiyor, verilse de yıl sonunda siliniyor.)
13 yaşındaydım ortaokulda biraz şişman ve sivilceli bir çocuktum ve babamın mesleği gereği Van'da yaşıyorduk (burda ırkçılık yapicam) sivilcelerimle kilomla ten rengimle gözlerimle herseyimle dalga geciyolardi artık okul hapishane gibi bir yer olmuştu tenefuse çıkmıyor başımı kaldirmiyordum ogretmenlerimin uyarılarına rağmen aynı davranislari gösteriyorlardı en sonunda düzelmeye zayıflamaya karar verdim 14 gün hiç bişe yemedim içmedim 3,5 ayın sonunda kalp yetmezligim cikti çok teşekkürler zorbalar sayenizde 3 yıldır cihazlara bağlı yaşıyorum
13 yaşına geçiyorum bende ilginç sakin bir bakış açısına sahip olduğumdan dışlanıyodum. İlkokulda ise saçım uzun diye oldu bu olay. Reynmen gibi kişiler yerine Erkin Koray gibi kişiler dinliyorum ayrıca klasik müzik seviyorum. İlk defa bu sene bir abaza 12 yaşımdaki kız kardeşime sataşıp edince (boynuna makas dayadı) patladım sevinç içinde dayağa gittim ama yapamadım. Annemleri aradığı için kardeşim halasına ve anasına laf dalaşında baskı uyguladım. Ona yapılan önemli ben onun dışında ağır patlamadım. Çocuğun 4 falan tutanağı vardı. Potansiyelimi arttırıcam. Kpop sevdi diye lezbiyen denen arkadaşımın örneği iyice beni kararlandırıyor. Gelsinler denesinler aldırmam. Az arkadaş ile görüşmek yeterli. Aslında genelden uzak kalmak daha iyi oluyor zeka gibi durumlardan. Umarım hayallerime vararım.
12 yaşındayım 7 senedir zorbalığa uğradım 4 senedir zorbalık yüzünden bir dayaktan yürüyemiyorum okul başlıyor ve ailem bu konuda hiçbirsey yapmadı bide üstüne yarı suriyeliğim ama iyi Türkçe konuşabilmeme rağmen hep dayak yiyorum notlarım iyi olmasına rağmen hocalar beni dövüyor eskiden severdim okulu ama orası bu yüzden cehennem
Zorbalik yapan insanlar yok olsun lutfen 4 yil boyunca ugradim gerek sozlu gerek fiziksel olsun her gun cehennem gibiydi babamin ve cevredekilerin haberi olmasina ragmen ses cikarmadilar o masum kucuk kiz cocugu halim aklima geldikce agliyorum hak etmedi bunlari diye
Küçüklüğümde öğretmenimin de desteği ile sınıfımdaki neredeyse herkes tarafından zorbalanan birisi olarak iletişim hala daha güçlükleri çeken birisiyim. Korkularımın çoğunun üzerine gidebilmiş ve ilkokuldaki sıfır sosyal yaşamımın acısını aşırı sosyallik ile bir nebze kapatmaya çalışsam dahi. Arkadaşlıklarım maximum 1 yıl sürüyor. İnsan ilişkileri hakkında en ufak bir fikrim yok. Küçükken genel olarak aşırı baskılandığım ve duygularımı gösterdiğim anda öğretmen tarafından tehtidlere mağruz kaldığım için hala dahi duygularımı gösteremem. Çoğu zaman insanları korkutan, ağlatan veya etkileyen şeyler bana hiç bir etki göstermez. O lanet okula gitmeden önce çok mutlu bir çocuktum. Okul hayatında zorbalanmadığım ve okula gidebildiğim yanlızca 3 yıl oldu. Hep sorun bende zannederdim ancak sorun beni hayattan soğutup 12 yaşında in*ihara sürükletip bileklerimi kestiren kişilerdeymiş. Çok kısa bir sürede okul 1. Liği ve benzeri bir çok başarı yakaladım. Hala kendime güven sorunları yaşadığım için o dönem boks öğrendim. Hep düşünürüm eğer düzgün bir sınıfa veya benden nefret etmeyen bir öğretmene denk gelseydim hayatım ne yönde ilerlerdi. Ha bir not eklemek istiyorum: küçüklüğümde beni zorbalayan çoğu insanla ortamlar vb aracılığı ile tekrar denk geldim. Beni eski zamanlardaki gibi zorbalamak için 1 saat boş boş konuşup sonunda sinirlenip üzerime yürüyen çocuğun kolunu kırdım. Ve ilk defa hayatımda bu kadar büyük bir rahatlama yaşadım. Her köşede eski sınıfımdaki şerefsizleri arıyorum eski günleri yaad etmek için.
süpersin be valla ne yalan söyliyim böyle hikayeleri görünce mutlu hissediyorum, umarım hayatında bir daha boyle seylerle karsilasmak zorunda kalmazsin
Benzer durumlar içerisinde bulundum toplam 10 yıl boyunca devam eden ve dediğin gibi öğretmenlerimin de dahil olduğu şeylerden ben de muzdariptim. Seni çok iyi anlıyorum
Banada her ne kadar zorbalandığım dönemde çok sessiz bir kız olarak kalmıs olsam dahi o günlerden sonra birisi karsıma gecip(zorbamdı) sen de o zamanlar herkese satasıyodun demisti ağzını burnunu kırasım geldi ama yapmamıstım hala kendimi sorguluyorum sayesinde zorbalık gördüğüm dönem çok uzun sürmesede çok travmalı gecmisti çünkü sadece 10 yasındaydım...
normalde yorum yapmak gibi bir adetim yoktur ama bu konuyla ilgili tecrübelerimi yazmaya karar verdim. Ben bir inşaat mühendisiyim, 5 yıldır da özel meslek liselerinde inşaat teknolojileri bölümünde "usta öğretici" olarak öğretmenlik yapıyorum. 5 yılda bu söylediğin şeylerin hemen hemen hepsini fazlasıyla gördüm. disiplin kurullarında görev aldım, bu ve bundan beter fiilleri işlemiş çocukların ifadesini aldım, tutanaklarını tuttum. bir o kadar olayı da öğrencilerle aram çok iyi olduğu için yaşanmadan önlemeyi başardım. Özel okullarda akran zorbalığı, yasaklı madde kullanımı, alım satımı, kumar, darp, silahlı yaralama, taciz ve hatta tecavüz gibi fillerin iki net sebebi var. birincisi Milli Eğitim Bakanlığına bağlı İlçe ve İl Milli Eğitim müdürlüklerinin öğrenci birinin yaşamına son vermedikçe işlenen fiilin öğrencinin eğitim öğretim hayatını bitirmek için yeterli olduğuna kani olmaması. Onlarca dilekçemiz geri döndü, kesmiyorlar işte bu çocukların eğitimle ilişiğini. Aksine münferit örnek gösteremezsiniz, gösterdiğiniz örnekler muhakkak başka fiiller ve cezalarla birleşmiştir, aile okuldan almıştır vs. Öğretmen arkadaşlarım bu söylediğim şeyi gayet iyi anlıyorlardır. Bir diğeri de "özel okul" hüviyetine sahip ticarethaneler. ne veli, ne öğrenci okulların gözünde daha iyi hizmet verilmesi gereken insanlar değil. hatta eğitimcilik daha iyisini vermek için sürekli kafa patlattıkları bir vazife de değil. sadece ticaret. her şeyin olabilecek minimumunu vererek (eğitim, kıyafet, kültürel imkan, akademik imkan, öğretmen maaşı, tuvalet temizliği, aklınıza ne gelirse) maksimum para almak dışında hiçbir gayeleri yok. Bu örnekte de görebileceğimiz gibi okuldaki öğrencilerden öğretmenlere herkese illallah ettirmiş şımarık bir çocuğu bile okuldan uzaklaştırıp kalan çocukların huzur içinde eğitimlerini almalarını sağlayacak kadar bile umursamıyorlar. çünkü o düzeni bozan çocuk da, zorbalığa maruz kalıp psikolojisi bozulan çocuk da birer insandan önce gelir kapısı. yürüyen 300 biner lira onlar. bu gelirden vazgeçmemek için ellerinden gelen her şeyi yapıyorlar. ne kadar ikiyüzlü, ne kadar ahlaksız, ne kadar ahraz insanlar olduğunu söylediğinizde akıllarına geliyor eğitimci oldukları, "sen benim eğitimciliğime laf edemezsin" diyorlar. ezcümle, bırakın devlet okulunda hayatta kalmanın yolunu bulsun çocuğunuz. witcher gibi hayatta kalırsa hiçbir güç çocuğunuzu yıkamaz. akademik olarak da koleje gönderdiğiniz versiyonundan çok daha başarılı olur. devlet okulu çok mu iyi durumda? hayır orası da berbat halde ama en azından orada asgari ücretle geçinmeye çalışıp bir yandan kolej mobbinginden hayatı kaymış, psikolojisi allak bullak olduğu için işini yapmakta dahi zorlanan öğretmenler olmaz. gerçi devlet okulunda da gamsız, meslektaşlarının çektiği çilelere yüzünü çevirmiş güruh çoğunluğu oluşturuyor. siz iyisi mi özel liselerle anlaşın, çocuğun kaydını yaptırın, maksat prosedür olsun (bazı özel liselerde kayıt yaptırmanız karşılığında okul idaresi çocuğun sınavlarını öğretmenlere doldurtup kağıt üzerinde sınıfı geçmiş saydırıyor, yoklamalarda sınıfta var olarak gösteriyor. okula gitmeye gerek bile yok yani artık) zorunlu eğitim tamamlansın. kendiniz verin eğitimi öğretimi. bunların insafına kaldıysanız vay halinize.
Lütfen beni yanlış anlamayın (şiddet en gereksiz şeylerden biri) ama ben 97 doğumluyum benim zamanımda zorbalık yapanlar genel olarak ağızlarının burunlarının dağılacağını bildiği için bu tarz olaylar bu kadar fazla değildi. Biz yetiştirilirken ülkenin genel aile kavramı rezalet olsa bile bu tarz konularda ailemiz bize tembih ederdi (en azından benim ve çevremdeki aileler) kimseyi üzmeyin, hakkına girmeyin, aldığınız yemeyi herkesin önünde yemeyin, sizden zayıf olanları koruyun vb. şimdiki aileler çocuk yapmak ve yetiştirmek için bir teste tabi tutulmalı
@@Bluesandrockmen valla bende 2006 lıyım aynı şekilde hatta bizzat zorbalığımsı bir hamle sezdiğimiz an tepki gösterirdik bu tepki o kişiyide düzgün bi insana dönüştürür hatta sonrasında normal arkadaşlar olurduk ,bence en önemlisi bilinçli ve merhemetli hakkını isteyebilen ama haddinide bilen çocuklar yetiştirmek. Yani ebeveyn eğitimi. Bir sınıfta bir tane böyle kişi olsa diğerlerinide örgütleye bilir onlarında karakterini olumlu etkiler
2006lıyım benim ailemde de öyle oldu açıkcası aynı şeyleri bana ve kardeslerime de söylüyorlar fakat kardeşim falan sürekli anlatıyor onların sınıfındaki cocukların ailelerin çoğu bunu yapmıyor yavaş yavaş çığrından çıkıyor
Harbi yemek alsak arkadaşlarımızın önünde yesek ve paylaşmasak en azından suçluluk hissederdik bunlar böyle şeyler yaparken hiç mi vicdan azabı yaşamıyor?
Ankara’nın ortasında, Keçiören Katip Çelebi Lisesi’nde göz göre göre gelen bir ölüm! 15 yaşında bir kız çocuğu, Din Kültürü öğretmeninin baskı ve aşağılamasına dayanamayıp canına kıydı. Kimse duymasın diye üstü organize bir şekilde örtüldü.
akran zorbaligi yapan kim varsa,yaptiklarindan pisman dahi olsa,umarim yasattiklarini yasamadan olmezler. umarim hayatinin belli bir doneminde ben ne yaptim da basima bunlar geldi diye sorarlar.
benim tek duam çocukları da aynı benim gibi olsun ve onların karşılarına da kendileri gibi insanlar çıksın .Bir anne baba olarak hayatları boyunca çocuklarından sınansınlar .
İlkokul, Ortaokul ve Lisede zorbalığa uğramış birisiyim. Ortaokulun sonlarında sınıfta sorunlu bi çocuk vardı cüssesi de çoğumuzdan büyüktü. Her gün birini döverdi (kavga değil döverdi) fakat okul hiçbir şey yapmazdı. Defalarca kez şikayet ettik "onun raporu var bir şey yapamıyoruz." tarzında saçma bir cevap aldık. Beni de dövmüştü bir kere, sonra öğrendik ki çocuğun raporu falan yok tabii şu yaşımda yalan olduğunu anlamak çok daha kolay ama o zaman ortaokula giden bir çocuğun bunu anlaması zor. Lisede de psikolojik şiddetin alasını gördüm. Ve en kötüsü "arkadaşım" dediğiniz insanların da bir süre sonra herkese katılıp zorbalaması oluyor. Neyse içimi dökesim geldi. Bu arada benimle alay eden insanlar bugün benimle dalga geçtikleri her şeyi çatır çutur yapıp şiddetin zorbalığın ne kadar "kötü" olduğundan bahsediyor. Hayat adil değil :D
Zorbalık görmem okul degistirmemle bitmisti benimde ama en kotusu o donem cok fazla sessiz ve zorbalara sadece vurmasinlar diye kolumu kaldirarak engelleyen bir kizdim o yillardan sonra birisi gelip o donem icin beni suclayip sozde herkese satastigimi soyledi... Cok acimasiz
Benzer şeyi bende yaşadım, zengin veya öyle hakim çocuğu falan değildi. ortaokula gidiyordum kaç kere kendim gittim müdüre şikayet ettim anneme söyledim hiçbir şey yapmadı 1 kez okula geldi çocuklar yalan söyledi diye gitti sonra benle dalga geçti, hâlâ daha dalga konusu arada konuşurken anlatıyor gülüyor falan ama bir ben bir de sınıftakiler biliyor kaç kez dövdüler vurdular kötğ söz söylediler devamsızlıktan kalacaktım belki de sınırdaydı gitmek istemiyordum aşırı içime kapanmıştım kendimi savunamıyordum 4-5 kişiler hepsi aynı hatta hatırlıyorum karşılık vermeye çalıştığımda çocuktan birisi kolumu ters çevirip sıranın üzerüne itip vurmuştu kaç kez ortaokul diyorum ya ortaokul kimse yardım etmiyor hep ağlıyorum en son okuldan kaçtım ağlaya ağlaya annemle karşılaştık bakkala gidiyordu gittik müdüre sınıfımı değiştirdi SINIFIM o kadar güzeldi ki pandemi olmasaydı keşke, onlara borçluyum şu anki biraz olsun toparlayan özgüvenimi o ortaokulda beni bir kere bile savunmayan kızlara, oradaki erkeklere hiçbirine hakkımı helal etmiyorum allah belanızı versin
ben bir keresinde, müdürün bana favorilerin niye uzun lan dediği an, dayanamayıp sesimi yükseltip şunu demiştim. hocam ben kötü bir öğrenci değilim, favorimin uzun olduğuna dikkat etmemişim ama kötü bir öğrenciymişim gibi bana böyle bağırmanız doğru değil diyerek karşı koymuştum, yanımdan uzaklaşmıştı sonra, yer elması :))
Bu konunun daha da fazla üzerinde durulması gerektiğini düşünüyorum.Bu ciddi bir sorun.Bu videodaki kız kadar kötü olmasa da aynı şeyleri tüm ortaokulda (4 yıl boyunca) bende yaşadım(ben erkeğim).Hiçbir zaman aileme bahsetmedim(Bu arada bunun sebebi ailem değil gayet yardımcı olurlardı ve umursarlardı.Ama ben sadece onları bu konuyla rahatsız ve meşgul etmek istemedim) ve tek başıma savaştım.Ve şuanda 11. sınıfa geçmek üzereyim ve evet hala 2 sene önce yaşadığım olaylar yüzünden çok ciddi sosyal ve psikolojik sorunlarım var.Lisedeki çevrem çok daha iyi insanlardan oluştuğu için bu sorunları azda olsa aşmaya başlayabildim.Ama bir düşünün ya Lisede'de aynı şey olsaydı.O zaman çok daha kötü durumda olacaktım.Bu yüzden kesinlikle bu videoda bahsedilen konunun çok ciddi olduğunu ve okulların kesinlikle artık bu konuda bir şeyler yapmaya başlaması gerektiğini düşünüyorum.
kardeşim seninle aynı yollardan geçmişiz bende ortaokuldayken çok zorbalığa uğradım.ailem bunu biliyordu sınıfını değiştirelim mi dediler ama ben aynı şeyleri yaşamaktan korktuğum için kabul etmedim salak gibi 4 sene boyunca zorbalığa uğradım. sonra liseye geçtim lisedeki arkadaşlarım biraz daha iyiydi ama onları çok tanımadım zira benim liseye geçtiğim yıl covid salgının çıktığı dönemdi. Karantinadan sonra 11.sınıfın ikinci haftası okulumu değiştirdim daha yakın ve iyi bir okula kaydımı aldırdım. Oradaki sınıf arkadaşlarım çok daha iyiydi artık zorbalığa uğramıyordum ve çok iyi anlaştığım bir arkadaş edindim. Lisedeki son iki yılımda psikolojik olarak baya düzeldim ve şuan çok iyiyim .Zorbalığa uğrayan arkadaşlara tavsiyem sakın korkmayın veya çekinmeyin mutlaka ailenize anlatın eğer düzgün bir aileniz varsa size yardım ederler zorbalıktan kurtulmak için sınıfınızı hatta mümkünse okulunuzu değiştirin benim yaptığım hatayı yapmayın zorbalık psikolojinizi çok kötü etkileyen bir şey kendimden biliyorum buna değmez. Bugün yks ye girdim inşallah ünivesitede güzel bir arkadaş çevrem olur neyse benden bu kadar hepinize iyi akşamlar dilerim.
Ortaokuldan sonra lisede de aynı şeyleri yaşamış biri olarak lise bitti ve ben depresyonla tam 3 senedir savaştım hala atlatmiş sayılmam okuldan ,okumaktan ve insanlardan soğudum . Tek dileğim kimsenin yaşattığını yaşamadan ölmemesi .
@@ZaferGoktanBalc Lisede özellikle son sene zorbalığa çok uğradım valla psikolojimi dediğin gibi kötü etkiledi ama dayandım ortaokulda da dahil zorbalığa uğradım valla insanın dövesi geliyor ama sicil denen şey var yani
Bende akran zorbalığı görmüş biriyim. Yolun en başından, taaa ilk okuldan başlıyor. benim okulum ilkokul ve ortaokul tek bir binaydı bu yüzden ben bu zorbalığı 8 sene gördüm. sırf derslerime düzgün çalışamadığım için beni sınıfta istemiyorlardı. öğretmenlere sene sonunda sohbet edilirken "hocam Mikail'i sınıfta bırakın" diyorlardı. benden "bana şunu yapar mısın?, kantine gider misin?" falan tarzında istekleri olurdu hiç kırmazdım. ortaokul son sene mezun haftasında yine böyle bir istekte bulundular, kantinde sıra çok uzundu bende geri gidip "sıra çok uzundu" dedim, parasını geri verdim. bu sefer kendi gitti geldi ve bana "hani sıra çok uzundu o****u çocuğu" dedi. gittim öğretmene söyledim sağ olsun hiç ilgilenmedi yaşadığımla kaldım. bundan önce de başka bir gün sınıfta herkesin içinde bana sataşıyordu, en sonunda sinir oldum gittim boğazını sıktım. sonra "seni müdüre şikayet edicem" dedim. bana "hayır sakın söyleme" dediler. gittim yine de söyledim. müdür hepimizi çağırdı "nasıl oldu?" dedi. ve bilin bakalım ne oldu. kimse olayı yaşandığı gibi anlatmayıp o çocuğun tarafını tuttular. yani mağdurken suçlu oldum. yine başka bir gün matematik dersinde soruya başka bir bakış açısıyla öğretmene anlattım. öğretmende "evet arkadaşlar Mikail'in dediği gibi" diye başlayım. soruyu tekrar anlattı. teneffüs oldu, pencereye doğru gittim ve arkamdan enseme bir silgi geldi. arkamı döndüğümde o çocuk bana parmak salladı. ders zili çaldı, geldi, "niye silgi fırlatıyorsun?" "ne soruyu biliyorsun lan, bilmiceksin" gibi tavırlar sergiledi. ha bu arada ben bir kişi anlatıyorum ama bunlar aslında 5 kişiler. sağolsun öğretmenlerde hiç yardım etmediler onlarda onun tarafını tuttular. ders 40dk ise 30dk bana işkence etmekle geçiyordu. 3 ya da 4'ü sınıfta hatırlamıyorum 2 de olabilir. o hafta çarpım tablosu ezberliyorduk. ben ezberleyemiyordum müdür bir gün sınıfa girdi herkese sorular sordu. sonra bana bakım öğretmene "Mikail derslerine çalışıyor mu?" dedi. öğretmende "hayır hiç çalışmıyor" dedi. kendimi alev çukuruna atılmış gibi hissettim. öyle de oldu zaten. beni yanına çağırdı gittim bir de o dövdü. ablamla aynı okulda okuyorduk o da öğretmenlerin tarafını tutup "hocam dövmeyin ağlar şimdi" dedi. evet çok ağlayan bir insandım. belki de hala öğleyim. o da bana zorbalık yapanlarla arkadaşlık yapıyordu. biride çıkıp demedi ya bu çocuk niye böyle demedi. sorsalardı, yardım etselerdi gerçekten bu olaylar hiç yaşanmaya bilirdi. daha sağlıklı bir psikolojim olabilirdi. Tanıştığım insanlardan bir müddet sonra bana zekası düşük, kafada var biraz, ÇOCUK HALA O muamelesi görüyorum. sadece 3'üncü taraf kişilerle değil, akrabalar arasında da görüyorum. ilköğretim de "okul bitsin bunların hepsinden kurtulucam" diyerek sabrettim. liseye geçtim yine aynı. aynı karakter sadece tipleri farklı. yine aynı şekilde sabrettim. askere gittim yine aynı yine aynı. hatta bu olaylar yüzünden intihar etmeyi bile düşündüm. çekilmiyor gerçekten çekilmiyor. insan içine çıkmak istemiyorum. ama iş vs. illa ki tanışıyorsun.
Çevrendeki herkes yvşakmış. Benim yaşım seninkine göre biraz küçük ama empati duygum iyi olduğundan neler hissettiğini anlayabiliyorum. Hayatım boyunca sürekli asosyal ve dışlanan insanlarla arkadaşlık yaptım bilerek ve isteyerek. Onlara toplumun bir parçası gibi hissettirmeyi başardım. Hatta dışlanan insanlarla arkadaşlık yaptığım için dışlandım ama umurumda değildi ve hala değil. Yanında olamadıklarıma da sadece dua edebiliyorum maalesef:) sakın ümidini kaybetme. Eninde sonunda seni anlayan bir insan çıkacak. Bunun için dua edeceğim.
Akran zorbalığını da geçtim. Kimse psikopat bir sınıf hocasıyla yıllarca ders görecek bir hayat yaşamasın. Size 100 vericem diyip sınıftakileri bana dövdürmüştü. 2 yıl korkutmuşlardı anneme söyleyememiştim. Ortaokulda başıma gelmişti bunlar. Şimdi de 13 yıldır sosyal anksiyeteyle hayatıma devam ediyorum. İnsanların sürekli bana "neden sessizsin, konuşmuyorsun" demesine katlanamıyorum artık. Her şeyi geçtim. Sırf bu anksiyete durumum yüzünden iş yerleri bile beni kabul etmemeye başladı. Sanki çoklu kişilik bozukluluğum var, sanki bipolarım. Tek sorunum sessiz olmam. Onun dışında staj yaptığım zamanlar işimde cok iyiydim. Hayatımı bitirdiler benim hayatımı. Yine de pes etmeyicem iş bulucam
hocayı ilk önce müdüre sonra cimere olmadı daha üst mevkilere şikayet ediceksin he oda mı olmadı mı avrupa insan hakları mahkemesine şikayet ediceksin hakkını arıyıcaksın
@@yokumben7475 en son annem olanlari anladı. Sınıftan bi cocuk anneme anlatmıştı. Mahkeme falan oldu. Hoca hocalıktan atıldı artık hoca olamıyor. Ama olan yine de bana oldu. Psikolojimi kimse düzeltemedi. O kadar psikiyatriye psikologa gitmeme rağmen
20 yaşındayım Sporcuyum ,Ortaokulda Şişman olduğum için Çok yaşadım aynı kişi Lisede Sözel olarak sürekli alay ediyor, sırama tükürüyor defterimi karalıyordu ve her defasında bu çocuğu ne kadar vursam dövsemde uslanmamıştıi En son lise zamanında canıma tak etmişti, (Judo sporları ile uğraşıyorum ) bunu yapan elebaşı çocuğu Lisede sakat bırakacak darp ettim ve suçlu ben oldum sicilim var ,sayesinde memur olamayacağım . Eğer sizinde çocuklarınıza böyle yapıldı ise o karşı taraftaki çocuk millete salça oluyorsa derhal çocuğunuzu okuldan alın , yada çocuğunuz böyle ise bi zahmet sağlam dayak çekin ki başka çocukların hakkına girmesin . benden anne babalara tavsiye çocuğunuz bu tür operasoyon çocuklarına karşı dirayetli savunmalı olması için erken yaşta spora yazdırın yoksa mahkeme mahkeme hastane hastane dolaşırsınız
Arkadaşlarım şuanda çalışıyorum ve üniversiteyi bitirmiş bir kardeşiniz bir ağabeyiniz olarak şunu söylemek lise hayatım boyunca hiçkimseye zorbalık etmedim lisedeki en yakın arkadaşım Musa vardı o çocuğa herkes zorbalık yapardı ben onu korurdum lise biteli yıllar oldu hala arar canım arkadaşım bir tek beni arar ama başkasını değil. geçenlerde kardeşim için okuluna gittim ve öğretmeni bu çocuk başkalarına zorbalık yapıyor dedi ne kadar üzüldüm ne kadar kırıldım tarif edemem... Hani bilmiyorum neden böyle o zorba çocuk neden benim kardeşim.KİMSEYE ZORBALIK ETMEYİN ZORBALIĞIN KARŞISINDA HER ZAMAN DURUN! Gerek şiddettle Gerek Sözle!
Normalde seni pek izlemiyorum fakat bu videoyu gördükten sonra tekrardan milli eğitimin oyuncağı olmaktan bıktığımı hatırladım. Gittiğim ilk ortaokulu maalesef taciz ve akran zorbalığından dolayı değiştirmek zorunda kaldım. Yeni okulumda, 6-7. sınıfta sınıf arkadaşlarım tarafından hem zorbalık gördüm hemde gine taciz edildim hatta az kalsın tecavüz ediliyordum. 14 yaşıma girmeme az kaldı ve ben bunu anneme daha yeni söyleyebildim. Dava süreci konusunda baya strestliyim, amcam ve halanda bana bu konuda destek oluyorlar fakat ben sonsuza dek bu travmayla kalacağımı, okula ve okumaya aynı gözle bakamayacağımı biliyorum. MEB'e sorsan şimdi bu çocuklar kendi kendine böyle oldu diyecekler fakat ne okul nede MEB gram müdahale etmiyor bu olaylara. Bunu insanlara anlatmaya çalıştığımda bunun normal olduğunu, onların çocuk olduğunu söyleyip geçiştiriyordu. Asıl zorbalığı işte bu insanlar yapıyor, zorbalığı, tacizi, şiddeti normalleştirenler yapıyor. Bu videoyu izlerken, bu yorumu yazarken gözlerim doldu. Bu aileyi tebrik ediyor, kızı ve zorbalığa uğramış diğer insanlara iyi dilekler diliyorum. Bu konu hakkında video yaptığın için sana çok teşekkür ederim.
Ve ayrıca bu videonun altına kendi hikayesini yazan insanlar, sizi canı gönülden tebrik ediyorum. Zorbalığa maruz kalan insanlar maalesef kendini ifade edemiyor, benim gibi umursanmamaktan korkuyor. Fakat şunu unutmayın, siz güçlüsünüz, sandığınızdan daha dayanıklı ve daha güçlü. Bu saçmalığa beraber son verebiliriz çünkü gerçekten çok geç olmayabilir. Hala bu durum hakkında bilgi yaymaya devam edebilir, hakkımızı arayabiliriz. Unutmayın, zorbalık heryerde olabilir fakat bizler bu duruma karşı kendimizi savunabilir, birazda olsa insanlara bilgi yayıp durumun daha fazla artmasını engelleyebiliriz. En azından ben buna inanıyorum. İllaha biri çıkıpta diyecek zaten yeter diye. Bu durum normal değil, zorbalık normal değil ve aslada olmayacak, ne kadar yaygın olursa olsun.
ortaokulda bende maalesef büyük bir akran zorbalığına maruz kalmıştım ve bende ailemden gizli boks eğitimi alarak bana zorbalık yapanları bi güzel dövmüştüm biliyorum doğru bir davranış değil ama en azından adaleti kendim sağlayarak bende bir travma bırakmasını engelledim
@@hakiyagzklc4360 moralini yerine getirdiysem ne mutlu bana, sporun gerçekten antidepresan bir özelliği var sen sporunu yap kafana takma bu insanları ve adalet yerine gelmediği taktirde bas tekmeyi ama dikkat et gözün dönüp pişman olacağın seviyede dövme 😁
@@hakiyagzklc4360 sadece tek başınıza hareket etmeyin, sizin gibi olan arkadaşlarınızı da örgütleyin, çünkü bu pislikler aslında korkağın tekidir ve tek olarak hareket etmezler. Bir döversin, iki döversin ama sonra çullanıverirler üstüne, o yüzden senin gibi olan arkadaşlarını da örgütlemekte fayda var. Hayatta her zaman örgütlü olan kazanır.
Geçen sene 9. Sınıfın ikinci yarısında bana da zorbalık yapmaya başladılar. Önce kız grubu başladı bunları yapmaya. Söylediğim, yaptığım her şeyle dalga geçtiler. Ağzımdan yanlış bir şey çıktı biriyle ilgili gidip özür diledim özür dilememle bile dalga geçtiler. Sonrasında sınıftaki erkekler de katıldı bu duruma. Ben derse katılamaya çalışırken bilerek masaya vuruyorlardı dikkat dağıtıcı sesler çıkartıyorlardı, konuşurken dalga geçiyorlardı. Bu sene sınıfımı değiştirmeye çalıştım ama başaramadım. Çok kez müdür olsun rehberlik olsun konuştum. Tamam diyip hiç bir şeyi değiştirmediler ve psikolojim alt üst oldu. :)
Kardeşim Allah senin yolunu açık etsin güçlü kal sabırlı ol bende yaşadım dokuza geçtiğimde ismimle dalga geçtiler onlar güldü ben güldüm onlara takılmadım akışa bıraktım sustum bazen benim yerime cevap veren oldu ama bazen bu cevabı beklerken çok geç oluyor o yüzden cevabını ver güçlü görünmeye çalışki güçlü olasın bende senle yaşıt sayılırım ama bildiklerim bu kadar unarım yardımcı olmuşumdur
Kızım olursa bu gibi durumlarda kendisini koruyabilecek fiziksel ve zihinsel üstünlükte yetiştiririm. Bunun yanında kızımın üstesinden gelemeyeceği bir sorun varsa da bizzat ben çözerim. Adamın yerine kendimi koydum. Kızımın gitarını bir çocuk parçalarsa ben de onun kolunu ve kaval kemiğini parçalamaktan inanılmaz keyif alırım. Son 1 ayını evde ağlayarak geçiren zorba okula gelemez ve kızım da bu neticede mutlukukla aşağlık okuluna gider. Arkasında kendisini koruyan bir baba olduğunu bilen kızım hiçbir sorunu tek başına süspanse etmek zorunda kalmaz. Akran zorbalığı var. Ve bu zorbalıkla mücadele konusunda çözüm yoksa kişiler bireysel çözümlere başvuracaklardır. Ben küçükken bir arkadaşımdan dayak yemiştim. Babam gelip bu zorbalıkları fiziksel şiddet ve tehtit ile çözdü. Keşke ben de küçükken güçlü ve bilinçli olsaydım da babama mahal vermeden kendi sorunlarımı çözebilseydim diyorum. Bununla birlikte şiddetin çözümü şiddettir. Zorbalığın çözümü zorbalıktır. Bu insanlar tatlı dilden cezadan ve azardan anlamazlar. Anladıkları dilden konuşulması adaletlidir.
millet kafayı yemiş dayı biri bırak kızımı yeğenime yapsa burdan 500 km gider döverim babası gelir onuda döverim baktım herif benden güclü ne farkeder dayakta yeriz bidahakine tek gitmeyiz nolucak susulurmu la buna .
@@godlaaps Dostum zaten çektiğimiz tüm bu zulmün sebebi bu pembe götlülerin(bu bir hakaret değildir genelleştirilmiş bir tutum uygulayan topluluğa takılmış açıklayıcı bir lakaptır) kendilerini savunamaması. Ağlayarak çözüm bekleyerek ya da şikayet ederek bir pisliği temizleyemezsin. Pisliği yalnızca temizleyerek işi çözersin. Saygılar...
@@casinogirll zorbalık yapabilecek kadar cesaretli birisi eninde sonunda şiddete başvurur. Başvurmasa bile ağır laflar edebilen birisi yine laftan anlamaz. Kısacası dayaktan başka çare yo. Pembe görüşlü olmayın. Hiç kimse filmlerdeki gibi bir iki tatlı sözle düzelmez.
Genelde herkese iyi devranma taraftarıyım ne olursa olsun çünkü birinin ne yaşadığını bilmeden kötü davranmak istemem . Başkaları mutlu olsun diye genelde kendimden ödün veren biriyim anlayacağınız. Sınıfımdaki kızlar bana çok iyi davranıyorlardı başta. Beni hep savunur korurlardı. Ama bir gün başka bir olayda kendimi savunmak istedim ve benimle aralarına duvar koydular. Arkamdan demediklerini bırakmadılar. Kıyafetlerimle dalga geçtiler. Sırf bir konuda benim istediğim olmasın diye çeşitli şeyler yaptılar. Ben okulu çok severdim. Ben bu sene ilk defa nefret duygusuyla karşılaştım. Küçükken kapandım diye (kendi isteğim) benle dalga geçen insanlardan bile nefret etmemiştim. Kimine göre bunlar hafif şeylerdir evet ama ben bu seneyi çok zor geçirdim. Sevdiğim şeylerden sırf beni istemediler diye alı konuldum. Voleybol maçında ilk maçımda dizim sakat diye yerime O MAÇLIK birini koydular. Ama sonrasında beni oynatmadılar. Ve ben kendimden nefret ettim başkasından değil. Kendimden tiksindim başkasından değil. Okulda sırf optik vermedim diye disipline gittim. Ama o kızlar hiç birinin hayatını mahvetti diye bir ceza almadı. Adalete inancımı yitirdim. Umarım bu videodaki baba bu konuda başarılı olur. Çünkü ben dayanamayacak seviyeye geldim bu adaletsizliğe ve korkudan sessizliğe...
Cogu okulda zorbalik var ama ogretmenler ugrasmamak icin ses cikarmiyo her cocukta gidip ailesine anlatmiyo okullarda kurallar cok esnek disipline gitmek cok nadir cogu cocuk her seviyede maruz kaliyo ve ozguven eksiltiyo ben bunlar yuzunden 18 19 yasina kadar cekingen bi tip olarak kaldim yani insanin okula gitme hevesini aliyolar okulu nefret ettiriyorlar
bende sosyofobi gelişti bu durumlardan ötürü üniversitede. Çok erken yaşta duyarlı bir insan olmak çok zor, aileniz de sizi güçlendirecek ilgiden uzaksa daha zor. Çünkü insanların çok vahşi olduklarını ya unutmuş oluyorlar hayatın koşturmacasında ya da çok iyi dinlemedikleri için anlayamıyorlar, siz de çırpınıp duruyorsunuz, maalesef. Çünkü yetişkinlerin hayatında her şey daha sert daha katı kural ve yasalara tabi olduğundan yetişkinler okul zamanlarındaki yaşadığı zorbalıkları çok hatırlamıyorlar ya da üstesinden gelmişlerse de bunu çocuklarına aktarmıyorlar, değişik bir durum.
Çocukluğumda fiziksel şiddete kadar varan akran zorbalığı yaşamış birisi olarak hayatımın mahvolduğunu onaylayabilirim. Şuan mental sorunlarım ve kişilik bozukluklarım var, ayrıca akademik hayatım çok kötü geçiyor. Ben tüm sorunlarımı akran zorbalığına bağlamasam da en büyük sebebi budur. Umarım okullardaki bu sorunu çözecek adımlar atılır. Pek sanmasam da...
Hayır atlatilmaz kalıcıdır doktora gidip doktor düzeltemez ben artık bu dünya için saldım ahiret için çalişicam bu dünyadan bir şey beklemiyorum 3 hayalim var emekli olmak yaşlanmak ve ölmek
dünyada en çok ne yapmak istiyorsan onu yapmanı öneriyorum. kişilik bozuklukları olan birisi olarak, tecrübeli bir ucubeye güvenebilirsin. intihar etmek dışında tabi...
5-6 yıl oldu lisenin başında yediğim zorbalığı altı ayda bir hatırlayıp kafayı yiyorum. pısırık biri de değildim kendimi savundukça söylenenler ve kişi sayısı giderek arttı. okuldan kendimden her şeyden nefret ettirdiler, erkek olarak saçma kurallarım vardır bu yüzden aileme de anlatmadım bunları. notlarım hayatımda hiç olmadığı kadar düştü, 20-30'lardan bahsediyorum. yapan yaptığıyla kaldı ve zorbalamaya devam edip kendi aralarında benim bok gibi olan notlarımdan bahsediyorlardı. belki de int*har etmeyi hayatımda ciddi bir şekilde ilk ve son kez o zamanlar düşündüm. birkaç liseli erkeğin giderek artan baskısından dolayı o yaşlarda çoğunluğun haklı olduğunu sandığımdan sosyal çöp gibi hissettim. kendimi biliyordum ama bunlar da arada sırada acaba? dedirtiyordu. Zamanla sosyal bütün sorunları çözdüm ya da diğerlerinin laf söylemeye cesaret edemeyeceği biri oldum ancak lise benim için hep berbat bir yer olarak kaldı. nasıl başlarsan öyle gider ve istediğim için değil enerjim olmadığı için derslere kafamı veremedim. bu baya bir süre böyle gitti, kendimi düzeltsem de hâlâ oralarda bir yerlerde hem sosyal hem akademik eksikliklerim var. keşke az şanslı olup öyle bir ortama düşmeseydim.
valla çalıştığım kurumu cidden bu konuda çok seviyorum hiç tolerans tanımıyorlar böyle konularda direkt şutluyorlar ve gercekten okumak isteyen çocuklar kalıyor yok o para vermiş yok kontenjan eksikliği hiç önemli değil
16 yaşımdayım lise 3 oldum bu artık çok iyi hatırlıyorum ben ilk okul 1 - 2 iken recep hocamız vardı gayet severim kendisini sınıfta kıza yada erkege saygısızlık küfür kavga da bütün hepsi tahtaya kalkar kulağımızı tavana kadar çeker çok ağır bişi oldumuda tokat atardı tabi öyle osmanlı tokatı gibi bişi değil 4 parmak hafif acıtıcak kadar hak ettik mi ettik hiç birimizde gidip velimize şikayet etmedik haddimize değildi bence öğretmenlere izin verilmeli bu konuda
Şu anda 20 yaşındayım ilk okulda sürekli akran zorbalığına maruz kalmış biri olarak birkaç şey söylemek istiyorum.Hala üzerimde etkisi var desem abartmış olmam ortaokulun sonuna kadar bu duruma maruz kaldım.Bu durum hayatınızı cidden etkiliyor. Umarım bu konuda öğretmenler ve yönetim önlem alırlar.
Evet bende 21 yaşındayım ilkokuldaki bir öğretmen çocuğu yüzünden nerdeyse tüm sınıfın zorbalığına maruz kalıyordum. Ortaokulda da belalı bi tip vardı onun sayesinde devam etti bu durum dediğim gibi şuan 21 yaşındayım ve etkisi hala devam ediyor hiç bir ortamda kendimi rahat hissetmiyorum kalabalık ortamlara giremiyorum sanki herkes benimle sessiz sessiz dalga geçiyor gibi geliyor
Bende 20 yaşındaydım lise 1de okulu bıraktım direk zorbalamaya çalıştılar direk kavga edip okuldan tastiknamemi istedim gittik baba mesleği yapıyorum kafam rahat bu konuda seneye evleniyorum
Duyarsız öğretmenler yüzünden böyle oluyor ben ilk zorbalığa maruz kaldığımda öğretmen bı anda sınıfa girip beni azarlamaya başlamıştı ağlamama bile tahammül edemiyordu zaten ondan sorakilere de sessiz kaldım çünkü bişey değişmiyordu
Akran zorbalığı küçümsense de ciddi bir mesele.Zorbalık yapan kişinin ilerleyen yaşamında başka yerlerde de zorbalık yapmayacağının garantisi yok.Şiddet asla çözüm değil şiddet gören çocuk gelir başkalarına da şiddet uygular.İyi bir aile eğitimi ve bu konularda bilinçlenmek önemli. Zamanında önlem alınmazsa daha beter şeyler yapar ilerleyen yaşamında.Bi de çevresini de etkiler ve böyle şeyler yapmayan biri de sana zorbalık yapıverir. Akran zorbalığına maruz kalan kişide büyük travmalara sebebiyet verebiliyor çok ciddi şeyler olmasına gerek yok dalga geçilmek yok sayılmak da travmatik etki yaratır en başta özgüven kaybı,insanlara güvenememe sorunları baş gösteriyor.Okullarda psikologlar veya pedagoglar olmalı ailelere ve öğrencilere sık sık seminerler verilip bilinçlendirilmeli öğrencilere psikolojik destek verilmeli sık sık iletişime geçilmeli sözde değil özde yapılmalı çünkü yalap şap yapılıyor bazı şeyler ülkemizde lafta kalıyor.Bu sorun çözülmeli zorbalık gören kişi gün gelir başkasına da zorbalık yaparken bulur kendini.
Uğradığım yoğun akran zorbalığı yüzünden bende çoğu zaman bu düşüncelerle başbaşa kalıyorum. Aşırı yorucu geliyor, okul böyle şeylere müsade ediyor, ülke değiştirmek zorunda kalanlar oldu. Bazen ne yapmam gerekiyor bilmiyorum abi, kimsenin beni gerçekten önemsemediğini iliklerime kadar hissediyorum.
Bende senin gibidiydim sonradan boks ile tanıştım ve gittikçe kendime odaklanmaya başladım. Emin ol insanlar senin neler yapabileceğini görünce dalga geçemiyecekler. İlla boks yap demiyorum ama bir spor dalında sınırlarını aş
@@YunusemreGuler-pm6jq satranç var, profesyonel düzeyde oynuyorum zaten, takdir ediyorlar saygı da duyuyorlar. Ama duygusal yapım yüzünden çok fazla alay konusu oluyorum ve üstüme geliniyor.
@@denizsener1282 büyük ihtimal belirli bir yaşın altında olup kendilerini yetiştiremedikleri için küçükken bende böyle konuları dert ediyordum ama nedense gereksiz yere kendimi üzdüğümü anladım biri sana kötü davranıyorsa sende ona öyle davranacaksın gerekirse uzaklaşacaksın ya da tek takılacaksın işin çözümü bu bende muay thai + brazilian jiu jitsu öğrendim zamanında dövüştümde ama şöyle bir gerçek var ki şiddet göstermek ya da kendini fiziksel şekilde savunmak hiç bir şeyi değiştirmiyor aksine nefreti arttırıyor ondan takmamak ve yalnız ve güçlü karakterli biri olmak daha güzel bence
@@denizsener1282 siz salakmısınız ben anlamıyorum biri sizi rahatsız ediyorsa ilk önce uyarırsın baktın devam edıyor dövemesen bile vur gitsin kaldır sırayı kafasına at okulun cezası falan yok gecir gitsin bi daha yapamıcak zaten emin ol dayak yemekten korkma 1 yersin 2 yersin 3 de anlar diş geciremeyecegini lan biz lise 1 ken 4 lere kafa tutuyorduk yeni nesil cok acayip
Ayni durumlari bende yaşadım maalesef. Ailem arkamdaydi savundu her zaman okuldan almadilar. İlkokulda, ortaokulda ve lisede olmak uzere 3 kere iftiraya ugramistim. Ben sessiz icine kapanik ve uzuntumu sinirimi disariya aglayarak atan bi insandim savunmak istesemde savunamayan tiptim. Ailem her zaman savundu beni ilkokul ve lisede erkeklerden zorla ozur dilettirdiler ve bir daha yasamadim kimseyede yapamadilar. Lise de hersey tam tersiydi savunmalarimiza ramen ben suclu bulundum ve sirf erkek arkadasim var diye ve onun hatalari yuzunden o... Damgasi yedim. 10. Sinif tamamen cehennemdi benim icin. Yakinda evleneceğim. Ve bende cocugumun basina gelirse eşimle arkasinda durup yumrugumuzu masaya vuracagiz. İslemezse videodaki baba gibi uğraşacağım. Ve her ailenin boyle olmasi gerekir. Cocuguklarimizi guzel yetistirelim empati duygulari insan hayvan sevgisi aşilayalim. Ama haksizliklara zorbaliklara sessiz kalmayalim. Umarim duzelmese bile bu durum zorbaliklar en aza indirebiliriz 🙏🏻
akran zorbalığını çocukluğum boyunca yaşadım.6-7. sınıfa kadar her deneme sınavında türkiyede ilk beşe girebilecek kadar başarılı olan, sevecen bir çocuktum. kilom yüzünden dayak yediğim oldu, öğretmenlerim yine hiçbir şey yapmamıştı. ailem beni dik başlı biri olarak büyüttüğünden kaynaklı ben de yanıt veriyordum. suçluysa ben oluyordum. sinir problemlerim çocuklukta yaşadığım zorbalıkla başladı.7. sınıfta okula her gün ağlayarak gelmeye başlayacak kadar artmıştı zorbalık. öğretmenlerim de yapıyordu bana bu zorbalığı. bir öğretmenim beni kilolu olduğum için şişirilmiş bir balonun üstüne oturtup herkesin bana gülmesini sağlamıştı. ailem o zamanlar boşanma dönemindeydi. abim arkadaşlarımı tehdit ediyordu yeter rahat bırakın bu kızı diye.abim öyle yapınca her şey daha kötü olmuştu, hepsi yetmezmiş gibi ailemin boşanmasının öğretmenim sayesinde duyulmasıyla her şey daha kötü ve yerle bir oldu.artık ailemle de dalga geçiliyordu.derslerde bir şeyler başarmayı çok seven bir çocuktum. tahtaya çıkmamaya, ders çalışmamaya başlamıştım. benim kızım süper zekalı bir kız diyen ailem artık sürekli neden ders çalışmadığımı soran bir aileye dönmüştü.yedinci sınıfta henüz 12 yaşında bir kızken kendime zarar vermeye başlayınca ve elim kolumdaki kesikleri ailem görünce okulumu değiştirdiler ama hayatımda hiçbir şey bir daha eskisi gibi olmadı. hiçbir zaman bir daha çok çalışkan bir çocuk olmadım. her zaman ortalamanın etrafında gezinen biri olmaya başladım hatta ailem süper zekalı kızlarının hala yaşadığını unutmuş gibi, erasmus kazandığımda sevinemediler bile.hayatımı karartan ve bende büyük bir tramva bırakan bir dönemdi ve çocuktum henüz.artık hayatımda herkese mesafeli ve inanılmaz asosyalim.yapmayın, yaptırmayın.
nesil cok değişmiş la ben okuyunca anladım yorumları bizdede 3 5 cakal olurdu döverdik dövülürdük durulurlardı baktılar diş geciremeyince de kızlara zorbalık yapıldıgını ılk defa duydum arada öylesine dalga gecilirdi ancak herkes hududunu bılırdı garip ne bilim herkes arkadaştı bizde.
@@barsy4081 aha benim kafadan biri ula korkmayın gecırın bı tane burnuna tam ortasına sızden guclu olsa bıle gerıye ıtılır sonrada malum bolgeye gecır gucun yetmıyorsa :D uygunlandı ceza meza yok zaten
@@barsy4081 zorbalığa hiç uğradığınızı düşünmüyorum. Kendini kesecegine onları kesseydin ne demek ya. Bu kişi bir kişi değil birden fazla kişi, öyle ol demekle yap demekle olacak iş değil. Evet kardeşim sana 10 kişi zorbalık yapacak sen onlara dersini vereceksin,hayat dizilerdeki kadar kolay değil. Destek olmadan yapılacak iş de değil zaten kız kendisi söylüyor ailemde bana destek vermedi diyerek.
Bende 8.sınıfta lgs ye hazırlandığım dönemde kültür kurs merkezine yazılmıştım ve maalesef bende akran zorbalığına maruz kaldım sesiz sakin ve içimde kapanık biriydim biraz kilolu bir çocuk olduğum için de öz güvenimde yoktu çabuk sosyalleşemeyen biriydim tam zorbalık yapılacak biri yani. Annem kaç kez arayıp durumu anlattı gitmek istemediğimden bahsetti ağladığımı söyledi ama öğretmen annemin ısrarlarıyla bizi bir araya getirdikten sonra bir de beni azarladı ve bu benim için son oldu,dershaneyi bıraktım ve sınava evde kendim hazırlandım olan sadece paramıza değil benim mental sağlığıma ve sınav seneme olmuştu 🙂
o zamanlar pısırık bir çocuktum şu an 20 yaşımdayım ve o dönemden kalma travmalarım nedeniyle herkese sert yaklaşıyorum çünki insanlar yumuşak bir taraf bulduğunda üzerinize geliyorlar şu an hayatım çok yolunda ancak her an kavgaya meilli biri olarak yaşıyorum
bu konu benim için çok özel çünkü hayatımın içine sıçıldı zamanında. Ne normal insanlar gibi yeni arkadaşlar edinebildim ne de kendime basit bi kahve bile almaya cesaret edebildim. Bunlar artık geçti neredeyse mezun oluyorum, bir şeyleri aklımda artık atlattım ama gençliğimi elimden aldılar. Ben zorbalığa maruz kalırken grubu susturmak yerine beni susturan hocamın hala cümleleri aklımda. Bana aynen şöyle demişti ''Sakin bir şey söyleme sus sen büyüklüğünü koru'' keşke benim büyüklüğümü korumama gerek kalmasaydı, keşke yanımda bir arkadaş veya bir hoca beni destekleseydi belki bazı şeyler böyle olmazdı. Şu anki aklım olsa bana yapılan hiçbir şeye izin vermezdim ama olan oldu. Kendimi toparladığım için mutluyum ama her gün buna maruz kalıp yıllarca izlerini taşıyan herkes için çok üzülüyorum
1 veya 2 sene önce bu tür bir olaya maruz kalmıştım. Çok güvendiğim bir arkadaşım vardı. Ama görseniz onun kadar iyi biri yok yani. Günlerden bir gün kız resim yarışmasına katıldı, benimde o aralar resmim iyi olduğu için katılayım dedim. Hocalar form verdi bizde doldurduk. Bakın, ben formu doldurdum ve çantama koydum, arkadaşım sıranın altında unuttu, Ertesi gün hasta olduğum için gitmedim. Yarın oldu işte ben de okula gittim ama sınıfa girdiğim anda herkes bana bir bakıyor aklınız almaz sonra birine ne olduğunu sordum o da dedi ki "Niye kızın formunu yırttın?" Ben orada küçük çaplı bir kriz geçirdim sonra kızın yanına gittim ,kız yüzüme bakmadı bile. Eğer o an sakin olmasaydım onu ortadan ikiye bölerdim. Hem dün yoktum ve kağıdı nasıl yırtabilirdim? bu olaylar yüzünden 1 sene benim için cehennem gibiydi zorbalıklar, kavgalar derken ben hep kafamı eğip ağlıyordum anca. Sonraki sene yani 6.sınıfın ilk dönemi ben okuldaki voleybol kursuna gitmeye başladım, iyi güzel hoş derken bir gün biz kursa kaldık ve o gün böyle küçük toplarla zeka oyunu oynuyorduk. Sonra bu toplardan biri düştü ve bulamadım. Sonra gitti arkadaşım bunu hocaya söyledi hoca bir güzel bağırdı kızdı. Okul çıkışı ağlaya ağlaya kapıya gittim arkadaşım çantamı kontrol etti hızla bende onda ne olduğunu anlamadım ve bir anda o küçük top çıktı. Benim gözüm fal taşı gibi açıldı sonra kızda sırıtarak hocanın yanına koştu ve topu gösterdi, bende korkudan eve gittim. Sabah annemi çağırdılar annem, müdür, yardımcısı, o lanet bedenci ve rehberlik konuşmaya başladı bende kapının eşiğin de ağlıyorum. Beni okul malını çalmak ve bir kaç nedenden dolayı uzaklaştılar ama Allah'a şükür müdür yardımcısı bana nazik bir sesle durumu açıkladı o bir haftanın benim için bir izin olarak yaptığını ve bu süreç boyunca başka okula transfer olmamı tavsiye etti bende tamam dedim. Biz annemle bir sürü okula gittik ama dönem ortası olduğu için kabul etmediler ama başka bir okula gittik ve oranın müdürü bizim müdür yardımcısı ile arkadaşmış işte benim notlarıma da baktılar iyi güzel yarına gel dediler. Yani dostlarım demek istediğim şu, arkadaşınızı iyi seçin. Ve eğer zorbalığa maruz kalıyorsanız ailenize açıklayın ve sessiz kalmayın.
İyi olmayın ,güçlü olun.İnsan güçlünün yanında olma güdüsü ile güçlüyü iyi karşısındakini de kötü olarak görür.İnsanların sözde "objektif" iyi ve kötü yargısı güç dengesi değişene kadar sürer. Sonuç olarak insanların ne kadar iğrenç olduğunu görürsünüz.Erken farkedersiniz ya da acı çekerek öğrenirsiniz.İyi insan yok.
Saf iyi insan olduğuna inanıyorum ama çok istisna Ama güç konusunda tamamen hak veriyorum Beni paramlarça ettiler bende kendimi istediğim gbi yeniden birleştirip intikamımı cok tatlı birşekilde aldım ve ne oldu biliyormusun ? Herkes bana çok iyi davranmaya başladı ahahqhqhqh
@@mrbsclips1472 full kol çalıştım dövüş teknikleri inceledim. Sonra oturup bir bahane bekledim ki garip birşekilde bana dokunmayı bıraktılar. Bende kendi bahanemi uydurdum
Aynı durumları bende yaşadım maalesef 19 yaşındayım sosyal fobim var ve insanlar içine kapanık biri olduğumu düşünüyor . Sebebi tamamen ortaokul boyunca gördüğüm psikolojik zorbalık . Sadece bir defa yaşadığım zorbalığı sınıf hocama anlatmaya karar vermiştim .ondada ben suçlu çıktım hatta azar işittim hocadan . Akranlarımın zorbalığı yetmiyormuş gibi hocada bana inanmayıp azarlayınca iyice içime kapandım sözlü tacizlere sesimi çıkaramadım sırf arkadaşım olsun diye saçma sapan insanlarla takıldım ve karakterimde ve kişiliğimde çok büyük değişimlere sebep oldu tabiiki . Hala etkilerini sürdürüyorum sosyal fobim var çekingen biriyim kolay kolay iletişim kuramıyorum insanlarla. maalesef benim tecrübe edip gördüğümde bu tarz durumlarda gerçekten ailenden yardım istemediğin sürece ne hocalar ne okul ne de meb hiç bir önlem almıyor ki çoğu çocuk da gidip ailesine anlatamıyor . En kötüsüde sahip olduğu potansiyelide kullanamıyor ben 8.sınıftada psikolojik zorbalık gördüğüm için belkide çok iyi bir liseye gidebilecekken ortalama bir liseye gittim . Hem psikolojik hem ders başarısı açısından gerçekten berbat bir durum
Çok iyi hatırlıyorum benzer bir şeye maruz kalmıştım. Okuldaki popüler kızlar beni zorbalamaya başlamıştı. Devamı da gelmeye başlamıştı tabiki. Teknolojiye inanılmaz hakimdim çünkü daha 2. Sınıfken ilk bilgisayarım alınmıştı. Bu kişiler ise daha hayatlarında ne bilgisayar ne telefon görmüş kör topal cahil diyeceğimiz kitle. Ara not olarak sayısal sözel tam bir dahi gibiydim okulda hocalarım çok severdi beni. Bu elebaşını hocalara farketmeyecekleri şekilde kötülemeye başladım. Çok uzun bir süreçti ama ailemin beni yetiştirme biçimi sebebi ile o yaşlara göre inanılmaz bir mental gücüm vardı, fit ve güçlüydüm, uzundum yakışıklı olduğumun farkındaydım, maddi olarak baya iyiydim ve baya sosyaldim.Bu sebeple neredeyse hiç zorbalığa uğramamıştım. 2 ay sonra artık işler öyle bir raddeye gelmişti ki kız hala zorbalamaya devam ediyordu, buna karşılık artık tüm hocalar derste kızı asla konuşturmuyordu dedikodusu çıkmıştı ve mentali yok olmaya gidiyordu. Bunu bilerek ben onu zorbalamaya başlamıştım saçım da sırtıma kadar geliyordu. Saçımdan tuttu beni çekmeye başladı laf atınca o gün öğrenim hayatım boyunca ilk ve son olacak şekilde birini fena dövdüm. Kız şokla mıdır yoksa yumruğum dolaylı mıdır bilmem baya böyle kaldı çünkü hani baya sakin tiplerdendim. O günden sonra bir daha da görmemiştim ama bu kız daha önce de birkaç kişiye bulaşmıştı ve baya mentallerini yok etmişti pişman değilim. Tüm bu süreç boyunca ailemin bana desteği asla yok sayılamaz bu arada. Beni bu şekilde yetiştirmeselerdi ben de çoğu kişi gibi dayanamazdım.
Çok iyi yapmışsın, bu tipler hep birilerini aşağı çekmeye çalışıp zorbalarlar.Kimisi bazen kıskanır başarılarını.Gerek sözle gerek şiddetle başka türlü anlamıyorlar.
Zorbalara karşı durup sevdiğim arkadaşımı koruduğum için zorbalanıp, beraber zorbalandığın aganla şuan hepsinden daha iyi, daha başarılı ve daha güzel bir hayat yaşamamız gerçeği 😂😂 (agamla birlikte e-ticarete girdik ve planımız işe yaradı dostum 😎)
Kolej olduğunu duyana kadar her şey anormaldi.Kolejlerdeki şımarık zengin çocuklarından her şey beklenir.Kardeşim 6 yaşında ve gelecek yıl 1.sınıfa başlayacak ailem de çok zeki(1.sınıf soru bankası bitirdi bu yıl) olduğu için daha çok ilgileneceklerini düşünerek özel okula vermek istiyor ama ısrarla karşı çıkıyorum.Biz bir doğu ilinde yaşıyoruz ve sözde kültürlü(!) hakim çocuğu İstanbul gibi bir yerde böyle rahat davranıyorsa yaşadığım şehirdeki kaçakçılık,inşaat vs gibi gelirlerle zengin olan ilk okul mezunu barzoların çocuklarının yapabileceklerini düşünemiyorum.Son cümlem yanlış anlaşılmasın Doğu'da eğitim seviyesinden bağımsız çok terbiyeli aileler de var ama bu çok kötülerin olduğunu da değiştirmiyor ve biz her zaman en kötüyü düşünerek önlem almalıyız.
Akran zorbalığı ilkokulda ve ortaokulda hocalarımla başladı, arkadaşlarla devam etti lisede giderek arttı. Şuan hayatımda kronik (geçmeyecek) psikolojik problemler var :) OKULLARA REHBER ÖĞRETMEN YERİNE BİR ADET PSİKOLOĞUN ATANMASI ŞARTTIR.
Kardeş ben de okulda psikolojik danışmanım MEB'in belirlediği kritere göre 400 öğrenciye bir tane psikolojik danışman düşüyor. Ülkemizdeki bazı okullarda ya hiç yok ya da 1500 öğrencili okullarda 1 tane var. Okulda psikolojik danışma hizmetine ihtiyaç duyan nereden baksan yüzlerce öğrenci var ve bir psikolojik danışmanın psikolojik danışma hizmeti sunabileceği sayı bunu yakalayabilir mi? Onu geçtim okul ortamında okul imkanlarıyla ne kadar verimli psikolojik yardım sunacaksın. Psikolojik destek için öğrenci ve ailesi gönüllü, işbirlikçi olacak mı? aslında sıkıntı MEB'in okullara ihtiyacı kadar görevlendirme yapmamasında.
@@LastRookie28 Dediğiniz gibi gerekli ancak bu ülke şartlarında malesef yapılacak durumda değil. Tasarruf diye zaten kamuya alımlar kesildi sen şimdi tüm okullara psikolog nasıl atayacaksın onun altından nasıl kalkacaksın. Malesef ki olan yetişen gençlere oluyor. Düzelmeyeceğini biliyoruz düzelmeyeceği içinde ülke hiçbir zaman istenilen atılımı yakın zamanda yapamayacak.
bendede aynı şekilde ilkokul ortaokul lisede sürekli neredeyse her gün yaşadım ve şuan çok ciddi özgüven cesaret problemleri korku içe kapanıklık asosyallik depresiflik öfke problemleri ne ararsan var psikolojimin yerle bir olması sebebiyle hiç bir şey yapma hevesim yok cesarette edemiyorum
@@withrain2282 Biliyorum çok zor hayata tekrar bağlanmak ama hayat bir şekilde ilerliyor. Çektiğimiz zorlukları ancak bizim gibi yaşayanlar anlar ve biliyorum burada ne yazsam fayda sağlamaz. Sormak danışmak söylemek istediğin birşey varsa dinlerim hocam.
bende akran zorbalığı gören birisiyim,ortaokuldayken bir zorba grubu vardı aynı videodaki gibi bir zorbayı takip eden çocuk sürüsüydü resmen ortaokulun bina ile iç içe bi pansiyonu vardı orda kalıyordum.Bir de benim gibi sürekli zorbalığa uğrayan bir arkadaş çevrem vardı.Bir gün pansiyonda yatma saatinde bu zorba grup gecenin birinde veya herhangi bi saatinde bizi durmadan uyandırıyorlardı.Ertesi gün ilgili pansiyon müdürüne şikayet ettik topluca hemen ardından hoca zorba grubu odasına aldı ve hiçbirşey yapmadı hatta şakalaştılar bile grup içerden güle oynaya çıktı.Şu an lise 2yim ve insanlarla iletişim kuramıyorum ,dertlerimi kimseye açamıyorum ve çekiniyorum sürekli.Durmadan zorbalandığım günleri hatırlıyorum ve kafamdan atamıyorum.Bu video bana birnevi iyi geldi içimi dökmek açısından okuduysanız teşekkür ederim
Ebeveynlerin tutumu gerçekten çok önemli ilkokula başladığım zaman sınıfımdaki bir asker çocuğu çantamı yere atıp üstünde tepinmişti bu durumu ailemle paylaşınca ertesi gün annem okula gelerek okul yönetimini sert bir dille uyarmış ve babasının ya da annesinin mesleği fark etmeksizin kimsenin bana böyle davranamayacağını söylemişti. Daha sonrasında yönetim ve ailesinin cocukla konuşması etkili oldu ve artık kimseye zorbalık yapmadı. Uzun lafın kısası zorbalık ilk zamanlarda gerekli tedbir alırsa engellenebilir ve kimsenin travması olmaz.
Yaşı nispeten daha küçük dostlarıma söylüyorum, şiddet bir çözüm olmasa da çözüm uğrunda bir başkaldırı olabilir. Olur da birisi sizin gitarınızı bu şekilde duvara vura vura kırıyorsa siz de suluğunuzla dişini kırmaktan korkmayın. Ne yazık ki böyle bir durumda hakkınızı savunan biri bile olsa siz pasif olduğunuz sürece değiştirebileceğiniz çok birşey yok. Güçlü olun.
Ortaokulda erkekler tarafindan sözlü tacize ve fiziksel siddete uğramama rağmen aileme asla bundan bahsetmiyordum ve kendimde çözemiyordum ögretmenler deseniz umurlarinda degildi omzumda karnımda kaç kere morlukla geldiğimi hatırlarım ve sınıf arkadaşlarimda hic buna karsi cikmaz gormezden gelirlerdi sesiz bir tiptim zaten kendimde savunamiyordum siz siz olun kesinlikle yardım alın ailenize söyleyin ne olursa olsun sizler oraya okumaya gidiyorsunuz dayak yemeye zorbalanmaya değil
Şimdk şoyleki bende ilkokulda ögretmenim tarafından hem şiddet hemde zorbaliğa magruz kaldım ve gerçekten özgüven kirıcı bir durum ustelik bunu akli basında ve okuyup öğretmen olan birisinin yapması çok daha kotü ve acınası bir durum böyle hassas konularda MEB hiçbir denetleme yapmamasıda ülkenin neden gelişemediğini acıklar durumda üstelik geçen haftalarde lgs sınavına girdim ve o an aklıma ilk okul hocam geldi ve senden hiç bir bok olmaz diyişi kulaklarımda çınladı sınavın ortasında hiç bir şey yapamadım ve duşüncelerim sıfırlandı lutfen hiç bir çocuğa bu tür konularda zorbalik yapmayın
Küçükken zorba olanlar değişmiyor asla. İlk okulda zorbalık gördüğüm çocuk, hala aynı zorba ve kaba birisi, o zorbalıkları hala unutamıyorum, ve o çocukla beraber bana zorbalık yapanlar şuan çok güzel yaşıyor. Ama ben hala doğru düzgün hayatımı düzene sokamadım
cidden hiç anlam veremediğim ve çok üzüldüğüm bir konu. zorunlu eğitim diye gidilen yerde çocukların birbirlerine bu kadar sert olması ve pek çok tramvaya sebep olmaları korkunç. bu zorbalığın ağırlığına dayanamayıp liseyi açık okuyup bitiren biri olarak söylüyorum lütfen yapmayın.
7. sınıfa gidiyorum evet yaşım çok küçük olabilir ama en çokta ortaokul lisede olur akran zorbalığı kendimi bildim bileli sessiz bir kızdım ve sulu gözdüm sebebi ailemin işleri yüzünden beni hep yanlız bırakmalarıydı ne sosyalleşmeyi öğrendim ne cesaretli olabildim ne de kendimi herhangi bir konuda savunabildim birinci sınıfta hafif zorbalık gördüm eşyalarım kıyafetlerim kitaaplarım çalınır yapmadığım konulardan ceza alırdım ve bunu yapan öğretmenin çocuğuydu bu yüzden öğretmen buna göz yumdu çocğu beni sevmediği için gizlice notlarımı kırar ek dersler aldırır sınıf ortasında beni aşağılar bağırırdı bu yüzden birinci sınıfta asla düzgün bir eğitim alamadım okulumu değiştrdim ikinci sınıfta. arkadaş edinemedim çückü ne cesaretim ne iletişim becerim vardı yanlız kaldım ve sınıf ortalamasıyüksek olduğu benim ise notlarımın birinci sınıf yüzünden berbat olduğu için hakaretlere uğradım ve sınıftan atıldım o yaşta gecemi gündüzüme kattım bildiğin. sabah9da çalışmaya başladım aralıklarla akşam dokuza kadar çalıştım sonra tekrar okul değiştirdim üçüncü sınıfta berbat bir sınıftaydım herkesin notları düşükken benimkiler mükemmeldi öğretmenlerin gözdesi olduğum için zorbalığa uğradım... o an anladım ne yaparsam yapayım hiç sevilmeyeceğimi eve hüngür hüngür ağlayarak geldim 1 hafta boyunca annemle bile konuşamadım annem en sonunda konuşmam için ağladı yalvardı.. konuşamadım. 4. sınıfta aynı sınıftaydım gezilerde kitap okuyorum diye velilerin dedikodusu oldum ama bende aslında sosyalleşmeyi çok isterdim.. ve beşinci sınıfa başlar başlamaz böbrek hastası oldum okulumu dondurdum 2 ay hastahanede yattım her gün ağlıyordum yürümeyi unuttum vücudum delik deşikti ve bir yıl sonra tekrar beşinci sınıda başladım yine arkadaş edinemedim oysaki elimden geleni yapmıştım ve sonra hayatımı berbat eden asıl algı ile karşılaştım güzellik algısı. sınıfımızda sarışın bir kız vardı kız çok güzeldi ve benim hoşlandığım çocuk ondan hoşlanıyordu herkes kızın arkadaşı olmak için can atıyordu ve bir gün kızla konuştuğumda çok şaşırmıştm çünkü kız kabaydı, ben nazik, kız insanlara bok çuvalı gibi davranırdı, ben ise herkese iyyiydim, kız borç alırdı ödemezdi, ben borç verirdim borcu almazdım.. milleti sorguladım neden ben daha iyiyken o kızla olmak istiyorlardı anladım ki hayatta notlar iyilik ve kibarlık önemli değildi önemli olan para ve güzellikti sonra okulumu değiştirdim altıncı sınıfta. evet şaka gibi yine okul değiştirdim.. ve hayatımın en büyük zorbalığını yaşadım. ikinci döneme kadar her şey iyiydi arkadaşlarım vardı ailemle aram iyiydi sonra ben bir çocuktan çok hoşlandım ona şiirler dahi yazdım bir gün o şiir defterini masamın altında unutmuşum ve çocuk her şeyi okumuş meğerse başkasından hoşlanıyormuş çcukta baya popülerdi okul çıkışı sözde en iyi ve tek arkadaşım ona telefonunu verdi ve çocuk beni aradı.. küfürler hakaretler etti sevmek suçmuşta ben bilmiyormuşum.. halbuki çok güzel sevmiştim daha o yaşta. ilk aşkım çocukluk aşkımdı kendisi ama o amlayamadı işte akşama geziye gittik annem çok takmamamı söyledi ama o beni bırakıp gittiğinde çok pis dayak yediğimi hatırlıyorum çocuktan ve arkadaşlarından. sözde arkadaşlarım ise arkamdan konuşmaya başladı sırf o çocuktan hoşlanıyorum diye.. 2. dönem full aşağılandım dövüldüm param çalındı ses edemedim aileme anlattım suçlu benmiş gibi davrandılar sonra o gün geldi çocuk aniden bana çıkma teklifi etti kabul ettim işte maldım kabul ediyorum söve bilirsiniz bana ama çok seviyordum daha küçüksün demeyin yeminle çok seviyordum çocuğa ve arkadaşlarına tüm paramı verip 12 saat aç kalırdım 6 kilo verdim çocuktan hoşlanan kızlardan dayak yedim susardım çocuk beni aşağılardı gülerdim.. en sonunda sadece beni para için kullandığını söyledi ve anladım dünyada ben ve benim gibi saflara yer yoktu sevilmem için en iyisi olmak zorundaydım o okuldan olabildiğince hızlı kaçtım ve şuanda 7. sınıfım kimse ile konuşmayan kendi halinde takılan sürekli kitap okuyan kızımdır genelde. şuanda safe insanların yanındayım ama onlarla takılmak yerine en iyisi olmaya odaklıyım çünkü zorundayım her sabah tonlarca makyajla gidiyorum çünkü güzel olmalıyım derslerime odaklanmalıyım çünkü başarılı olmalıyım derimi kazıyorum çünkü beyaz vei ince olmalıyım.. ama hala kimse beni yeterli bulmuyor ve sevdiğim çocuk ise.. 5. sınıfımdaki sarışın kızdan hoşlanıyor. keşke yeterli olabilseydim
Lise sona giden bir ağabeyin olarak sana şunu söyleyeyim, bizim ülkemizdeki okullarda kültür ve ahlak eksikliği var. Ben de liseye kadar zorbalığa uğrayarak büyüdüm, dövüldüm, sözlü hakarete uğradım. Liseye geçtiğim zaman bir flörtüm oldu, aldattı. Ondan sonra açıldı gözlerim, hayatın nasıl işlediğini gördüm. Senin benden iyi olduğunun konu toplumun nasıl olduğu bilincini küçük yaşta öğrenmen. Sana tavsiyem: Kendin gibi ol, özgün ol. Sosyal medyada gördüğün ve sadece insanları uyutmak için çıkarılan akımlardan, sahte hayatlardan, toz pembe şeylerden uzak dur. Özellikle senin yaş grubundaki çocuklar buna maruz kalıyor. Bir zorba ismini seslendiği zaman ona yüz verme, gerekirse yönünü değiştir. Bir konuda yardım almak istiyorsan bana yaz. Elimden geldiğince yardımcı olmaya çalışacağım.
Ekonominin kötüleşmesiyle özel okullar, standartlarının dışına çıkmaya ve alabildiği kadar öğrenci -müşteri- almaya başladılar. Tabii ki bazı istisna güzel tabanını koruyabilmiş okullar var ancak geri kalan çoğu zaten ya battı ya da batmak üzere. Mesela herkes günümüzde asgari maaş bir memur maaşına yaklaştığını dillendirirken özellikle pandemiyle birlikte özel okullarda asgari ücretle öğretmen çalıştırılmaya başlanmıştı bile... Genel tabloya bakarsak; Kötü şartlarda çalıştırılan kötü öğretmenler, Devlet okullarına disiplinden ötürü giremeyen serseriler, Fen Liselerinde Anadolu Lisesi Öğrencisi, Anadolu Lisesi'nde ise Düz Lise Öğrencisi, Ağır işçi mesaileri gibi konulan nöbetler ve ders saatleri vb. daha bir sürü şey- Bu tür etkenlerin etkili olduğu bi okulda: genelde, öğretmeni ben maaşımı alayım işime bakayım modunda, öğrencisi zaten az kişili sınıflarda yalnızlaşmamak için serserilere ortak olmak zorunda, müdürü aman öğrencimizi -müşterimizi- kaybetmeyelim hayatını etkilemeyelim (!) havasında olur. Bir ülkenin iktisadi sorunları kelebek etkisiyle bu raddeye kadar varıyor çok ironik .) Ancak dostlar bu sorunlar çözülebilir sorunlar bizim asıl sıkıntımız direkt eğitimde herkesi doktor olmaya mühendis olmaya zorlayan bir irtica müfredatına sahip sistemde mavi yaka değerlenir ve beyaz yakanın rağbeti düşer Çünkü bir şeyden ne kadar az varsa o o kadar değerlidir. Hükümetin Türkiye'ye verdiği yegane sorun eğitimsiz bir halk yetiştirmeye çalışmasıdır
Eskiden okuduğum okulda 3 tane erkek bir beyinden engelli arkadaşımızı arabanın önüne doğru itmişti, çocuk kurtuldu ve bunu bir ben birde dindar bir arkadaşım gördük. Sabahına annesi bunu kim yaptı diye sormaya geldiğinde ben 3 kişiyi gösterdim, kendilerini yerden yere vurdular biz yapmadık dediler daha sonra dindar arkadaşımda dayanamadı bende gördüm dedi. O olaydan sonra ikimizide zorbalamaya başladılar, dindar arkadaşımı zorbalayamadılar çünkü o biraz diğerlerinden güçlüydü ama 2 yıl boyunca kimsenin benimle konuşmadığını hatırlıyorum, benim için korkunç bir dönemdi 5 kez okul değişmiş biri olarak.
benim bir arkadaşım da buna benzer zorbalıklar yaşadı. Çocuk genel olarak çok saygılı ,okumak isteyen ve düzgün bir çocuktu. Sınıfımızdaki tüm erkekler(ayılar) o çocuğu sürekli zorbalıyordu onunla sıra arkadaşı olduğum için onla sohbet ediyorduk ve o çocuğa sürekli 'ooooo' diyorlardı ve biz sadece ders hakkında konuşuyorduk. Çok sinirime dokunuyordu sınıf öğretmenimize defalarca şikayet ettik ama hiçbirşey olmadı...En az 20 şikayet vardır ama hiçbirşey...3yıldır o kuldaydım o yüzden öncesini bilmiyorum ama o çocuk çok nazik ve saygılıydı diğerleri gibi saygısızlık yapıp öğretmenlere karşı gelip küfür etmiyor diye zorbalıyorlardı, arkalarından konuşuyorlardı,birçok başka kötülükler yapıyorlardı...O çocuğun notları nedense düşüktü ona olabildiğince yardımcı olmaya çalıştım ve ona dedim ki 'Tek amacın notlarınınn yükseltip onlarla aynı liseye düşmemek olsun'İnşalllah onlarla veya onlar gibi insanların yanına düşmez
Aynisi şuanda lise hayatımda yaşıyorum sürekli zorbalıyorlar beni elimden bişey gelmiyor ve daha lise 1 deyim şimdi okullarda bitti tek umudum onların (bana zorbalık yapanların)hepsinin sınıfta kalması inşallah seneye 10. Sınıf olcam ve hepsinin sınıfta kalmasını istiyorum umarım olur😢
Ortaokul doneminde 4 yil boyunca bu kiz gibi zorbaliga uğradım. Benimle birlikte zorbaliga ugrayan bir kiz daha vardi onun abisi gelip cocuklari tehdit edip uyarmıştı ve onunla ugrasmayi birakip bana iyice odaklanmalarina sebep oldu bu olay, binlerce kez anneme ve abime soyledim bir seyler yapmalarini okula gelip sikayet etmelerini kilini kipirdatmadilar. Ben o donemde asiri utangac ozguvensiz ve insanlardan uzak birine donusmustum. 8. Sinifin son doneminde yine bir tanesiyle aramda laf dalaşı oldu ve artik bana tak etti. Bu cocugu biraz hirpaladim ve bagira bagira agladim sanki tum 4 yilin sinirini o gun cikariyordum. Sinif ogretmenime mudure herkese aglayarak gidip anlattim ve herhangi bi uzaklastirma uyarilma almadilar sadece matematik ogretmenim bayagi sert konusup birer tokat indirmisti hepsine tabi zorbaliklari azaldi o olaydan sonra ama tamamen bitmedi. Simdi hepsi universiteyi bitirmis çağda ben 2002liyim allahtan istegim bana yasattiklarini cok agir sekilde cezasini ceksinler hayatlarinda hiç mutlu mesut olmasinlar allah belalarini versin suanki hayatimda karakterimde kotu bir iz biraktilar ve bu yillar boyu cozmeye ugrastigim bir sey. Bu durumlar hic oyle gorundugu gibi yuzeysel degil zorbaliga ugrayan kiside kötü izler birakiyor lutfen bilincli olalim bu konuda ve çocuklarımız olunca onlara sahip cikalim bizden baska kimse kotu soz soyleyemesin.
Lise 1'e giden biri olarak bizzat bende bu akran zorbalığını yaşıyorum. Sınıfımızda ben de dahil toplam 11 tane erkek var ve bu ben dışında olan 10 kişinin 10'u da bana akran zorbalığı yapıyor. İşin kötü kısmı ise bunun şiddeti son 20 25 gündür artıyor. Ve bu olayı daha hiç kimseye anlatmadım. Annem veya babama anlatırsam onlarda otomatik olarak okula başvuracaklar. Ve okula başvururlarsa gülünç duruma düşeceğimden korkuyorum. Akran zorbalığı yapan kişilerin, benim korkak davranmamdan dolayı daha çok şiddet göstereceklerini düşünüyorum. Umursamamaya çalışıyorum ama çok zor durumdayım. Okulun bitmesine son 5 gün diyerekten kendimi motive ediyorum. Ve bu yüzden spora başladım 3 ay boyunca da devam edeceğim maksatım bana şiddet gösterenlere daha sert şiddet göstermek değil. Sadece bana karşı zorbalık yapanlara dur demek.
Babayı da tebrik etmek gerekiyor. Genelde zorbalığa uğrayan çocuklar (kreşteyken ben de) ailelerine anlatamıyor, öğretmenler ile paylaşamıyor ya da olduğu gibi hiç bir şey de yapmayabiliyorlar. Bu tür zorbalıklara karşı bir eylem başlattığı için teşekkürler.
Ben 9. Sınıfım arkadaşlarımdan her zaman olmasa sürekli fiziksel zorbalık yaşıyorum bu fiziksel ve sözel olarak devam etti hocalara söylediğimde de ispiyoncu oluyorum ve 2. Dönemin sonunda okul değiştirdim ve benim ve ailemin hayatımda verdim en iyi karar olarak görüyorum çünkü artık yeni okulumda arkadaşlarım oldu onlarla telefon oynayıp sohbet ediyorum ve sinif az kişi olduğu için dersleri mi daha iyi dinledim ve kotu olan notlarımı da yükselttim keşke daha önceden bu karar verseydik. Bu arada gerçek zorbalık icraatlar ailelerine söylesin benim gibi kimsenin saklamasin çünkü kendime çok zarar verdiğimi gördüm sizde zorbalığa hayır diyin
ispiyoncu derler, türlü türlü sıfat takarlar.. hiçbir önemi yok, esas kendilerine baksınlar, aşağılık, pislik yaratıklar hepsi, ispiyoncu olmak pislik olmaktan bin kat daha iyidir ki zaten çocuksun ve kendini korumaya çalışıyorsun.
Bu tarz bir olayı bende yaşadım 9. Sınıfa kadar hemde. 1. sınıftan 4. Sınıfa kadar korkak tavuk demişlerdi bana 5. Sınıftan 8e kadar da canavar demişlerdi ve bu canavar ismini hocamdan öğrenmişlerdi hem fiziksel hem de mental olarak saldırdılar bana yıllarca ailem defalarca konuştu okulla tabii özel okul ne yapacak bursla okula geleni mi önemseyecek yoksa parası olan zengin ucube cocuklarını mı önemseyecek bir keresinde kıyafetimin üstü mürekkep dolu rehber hocasına gitmiştim bana "Neden sadece sen? Neden başkalarına yapılmıyor neden sadeve sen" diye sormuştu o an yaşadığım hissi hala çok net şekilde hatırlıyorum kendime defalarca neden sadece ben diye sormuştum ben bana zorbalık yapan bebeler yanlız kaldığında gidip onlara iyi misin diye soran bir çocuktum hatta şunu hatırlıyorum Yarendi sanırım kızın adı sonradan gelmişti okula sınıfımıza o da katılmıştı tabii ki sonrasında onuda dışlamışlardı kızlar tuvaletinde aglıyordu yanına gitmiştim dertleşmiştik son cumlesinde "Keşke sana öyle davranmasaydım bunları hak etmiyorsun özür dilerim" demişti hiçbir şey hissedememiştim 2 hafta sonra falan eski haline dönmüştü kız zaten neyse şuan lisenin yarısında hiçbir hedefi olmayan depresif kişinin tekiyim keşke hayatım böyle olmasaydı her zaman şuan yaptığım gibi insanlara karşılık verebilseydim
Zorbalığı çocuklar yapar; hayatın gerçeklerini görmeyip, empati yetenekleri gelişmediği için fakat ben lisede zorbalığın daniskasini gördüm ve çok sıkıntı çektim.İnsanlar çok duyarsız, halden anlamaz ve ben bunları hep okulda yaşıyorum özellikle eğitim kurumlarında. Okullarda öğrencileri at gibi yarıştırmak yerine eğitim verilip hayatın öğretilmesi gerektiğini düşünüyorum.
Ben çok empati yapardım eskiden birşey söyleyeceksem 40 kere düşünürdüm şöyle anlar üzülür mü diye. Şimdi empati felan kalmadı bende ama hepsine teşşekkür ederim Ne moral kodum ne ahlaki değerlerim kaldı sadece amacıma yönelik yaşıyorum
@@fentanyllie benimde tavsiyem diğer insanları umursama Tek umursamaya değer şey statü ve para Günün sonunda diğerlerinden üste olduğun sürece gerisi önemli değil
@@verminosuslo bir zamanlar bende öyleydim akran zorbalığına maruz kaldım bi süre ama sonra birşeyler öğrendim sürekli şimdi ise iyi olana iyiyim kötü olana hayatında görebilceği en kötü kişiyim istediğim kişinin hayatını karartabilcek gücede bilgiyede sahibim bu yüzden diyebilceğim tek şey akran zorbalığına maruz kalıyorsanız kendinizi birşeylerde geliştirmeye başlayın ve zorbalık yapanlara karşılığını verin siz üzüleceğinize bırakın onlar üzülsün Bu hayatta hiçbir şey sizden daha değerli değildir unutmayın
@@danielsoft0x ben intikamımı tekrar tekrar aldım xd Ben ise gerizekâlı numarası yapmayı öğrendim. Birisi senin sâf olduğunu sanınca her türlü açığı veriyor ve vakti gelince üstüne basıp geçmen daha easy peasy
abi dürüst olmak gerekirse ben 13 yaşında birisiyim, 7.sınıf öğrencisiyim şuan tatildeyiz. Ben okulda pek ders işlemeyi sevmeyip uyuyan öğrencilerdenim. Sınıfımda oldukça uygunsuz, yapılmaması gereken hareketler sergileyenler vardı fakat ben arkadaş çevremde öyle birini barındırmayıp kendi halimde takılan bi kızdım. Aralarından bir kız vardı o da ilkokuldan eski birisiydi tanıdığım. Kız baya zorba ve çingenelerden biri, hoş davranışları yok ama arkadaş çevresi onu seviyor niyeyse, belkide bahsettiğin gibi onun tarafına geçiyorlardır. Ben bu kız okuldan atılma raddesine geldiğinde sevinerek zıplıyodum falan, birisi kıza yetiştirmiş. Yaptığım doğru değil ama ani bir tepkiydi ve pişmanım. Kız bunu duyunca geldi beni sıkıştırıp tehdit falan etti, ben sinirden ağlayacak raddeye geldim. Aileme bahsetmek istedim ama gelip konuşurlarsa daha da kötüye gider diye sesimi çıkarmadım. Arkadaşlarım boşver diyip duruyordu ama kızın her fırsatta bana laf atması ve görünüşüme hakaret etmesi kalbimi kırıyordu. Kız bir gün saçıma yağlı ve çirkin dedi, ben bunu gereksiz fazla alınıp saçımı boynuma kadar kestirdim, resmen bir erkek oldum. Kız neden kestin diyerek dalga geçince keyfimden, sıcakladım dedim. Kızın bir ailesi yok muhtemelen ve ilgiyi alması gereken yerden almayıp akranlarından alıyor ve bir yandan da akranlarını zorbalıyor. Şikayetçi olsamda bir şey demiyorum. Muhtemelen seneye sınıf değiştireceğim ya da okul, çünkü bu iş böyle ilerlemiyor. Ailelerin çocuklarına özen göstermesi ve dikkat etmesi için onları buradan küçük bir şekilde uyarıyorum ve iyi günler diliyorum.
Ben akran zorbalığı yaşamadım fakat, öğretmen zorbalığı yaşadım sırf tahtadaki yazıyı defterime geçirmedim diye kafama dosyayla vurmuştu o günden sonra hiç okula gitmek gelmedi içimden çünkü korkuyordum 2sene okula gitmedim korkudan 2senem heba oldu şuan lise 4olmam gerekirken lise2yim. Akran zorbalığına gelirsek okuduğum okul evimize yakındı ailemde bu okulu tercih etmişti. Okulun çevresi pek hoş bir çevreye sahip değildi 6. 7.sınıfa giden çocuklar koridorlarda birbirine bıçak çekiyor çıkışta 8 10kişi kavga etmeye gidiyorlardı bunlardan en çok zarar görenler ise bu çocuklara sesini çıkartmaya içine kapanık çocuklardı bu marjinal çocuklar içine kapanık çocuklara ne yaparsa yapsın ses çıkmayınca kendilerini, "Ya baksana hiçbiri karşımda duramıyor ben en iyisim" ilan ediyor. Allah'tan okulumdaki müdür ve müdür yardımcısı bu konuya duyarlılık gösterdi ve akran zorbalığı oranınıbüyük bir ölçüde düşürdü. Tabi burda aile terbiyesi de çok önemli çocuklar ailesinde ne görürse onu yapmaya meyillidir örneğin bir bebeğin önünde emeklerseniz bebekte aynı şeyi yapmak için çabalar demek istedim bence akran zorbalığının en büyük temeli aile terbiyesi.
Kendimi gördüm. Benim zorbam ben okuldan mezun olduğumdan beridir sapığım da oldu. Bir platformda yeni bir hesap oluşturduğum anda hesabımı bulup bana yazıyor. Bu durumdan ben kurtuldum ama psikolojik etkileri devam ediyor, dışarıdan bakıldığında normal görünüyor ve davranıyor olabilirim ama öyle değilim. 4 senelik lise eğitiminin tükettiği sabrım ve oluşturduğu kin yüzünden tanıştığım yeni insanlarla sağlıklı arkadaşlıklar kuramıyorum. Arkadaşlıklardaki normal kavgalar ve düşüşlerden sonra ben arkadaşlığımızın normal seyrine gelmiş olduğu noktada bile soğumuş olmuyorum. Karşımdaki insanlara karşı en ufak negatif düşüncem çok hızlı bir şekilde nefrete dönüşüyor. En kötüsü de bazen düşüncelerimi kontrol edemiyor oluşum. Bir noktada sürekli kendimi "Artık saçmalıyorsun, gidip ona/onlara fiziksel olarak mı zarar vereceksin" derken buluyorum. Günlük hayatımda hala daha öfke kontrolü yapamıyorum, yapıyormuş gibi yapıyorum. Sevmediğim ya da soğuduğum insanlara karşı yüz ifadem onlar arkalarını döndüğü gibi değişiyor.
abi bizim okul da bahsettiği kültür kolejine çok yakındır, hasan polatkan AL. kültür koleji olsun başka kolej olsun özel eğitim kurumlarında iş ticaret amaçlı olduğu için öğretmen ezilir, yeri gelir öğrenci ezilir. sırf velilerden gelen parayı ve okulun imajını korumak için bunlar yapılır. bizim okulumuzda zorbalık yoktur, bu zorbalık değildir demek için. böyle kurumlarda öğrenci eğlendirilir, müfredat fazlasıyla basite indirgenir ki çocuk kendini iyi hissetsin ana baba da çocuğunu iyi sansın. okuldaki haksızlıklara sessiz kalınır ki okul dışardan iyi görünsün. böyle yerlerde eğitim görmeden önce 2 değil gerekirse 10 kere düşünün taşının, okulun asıl yüzünü göstermesi zaman alır çünkü.
Kendimi bildim bileli özel okullar beş para etmezler birçok konuda. Yani çok büyük bir okul olması lazım, TED koleji gibi ki oraya çocuklarını veren veliler zaten neredeyse dilenerek çocuklarını yazdırdıkları için okul bu durumda güçlü hale geliyor, ama diğer özel okulların çoğu maalesef dediğiniz gibi. Tabi TED'te de neler yaşanıyor ediyor bilmiyorum, belki orası da *oktandır bu konuda.
Öncelikle konuyu çok iyi şekilde aktardığınız için teşekkür ediyorum. Bana göre bu zorbalığın en büyük problemi videoda da dediğin gibi çocuğun artık okulu ve dersi sevmemesi. Ne yazık ki bende yaklaşık 10 senedir (12. Sınıftayım) Akran Zorbalığı görüyorum, sadece 2 kere biri çok sinir etti diye onu paramparça ettim ama suçlu ben oldum sistem işte... Sonuç ne oldu ? Benim YKS ye hazırlanmam gerekirken ben okula keyifsiz ve ders çalışma arzusu olmadan gidiyorum. (Dersi çok seven bir çocuktum.) Artık zorbalık diye bir şek kalmamış olsa da (O kişiler artık okulda yok) Olan oldu psikoloji yerlerde, eski okuma hevesi yok...
Ben de ilkokul ortaokul çok çektim akran zorbalığından hep kendimi suçladım.kendimi yeterince iyi koruyamadığım için olduğunu düşündüm.3 senedir anaokulu öğretmenliği yapıyorum ve zorbalığa eğilimli olan çocukların hepsi aşağılık kompleksine sahip tedavi edilmesi gereken çocuklar acınası durumdalar.Kendilerinin zavallı oluşlarının o kadar farkındalarki başkalarını kendilerinden aşağıya çekmek için herşeyi yaparlar.
maalesef o kadar *oktan bir aileye sahip ki bu çocuklar, tedavinin ana kaynağı ailelerinden uzaklaştırılmaları olur, yoksa o ailede oldukça o çocuklar şefkat, sevecenlik hissetmeden büyümeye devam edecek ve zorbalıklarının derecesi de artacak.. maalesef.
1) Özel Okullar ya kapatılmalı ya da çok belirgin yönetmeliklerle çocuklar bizzat MEB kurallarıyla korunmalı. 2) Öğretmenlerin özgül ağırlığını ve koruyucu otoritesini yok eden MEB yaklaşımı değişmeli. Özel okullarda zorbalık yapan çocuğun ve velisinin toplumu şımarıkça tehtid etmesi engellenmeli. 3)Özel okullarda idareci devlet kadrosundan olmalı ve okulla ticari bir iş-sözleşme bağı olmamalı. 4) Disiplini sağlamaya ve çocukları korumaya çalışan öğretmen ve idarenin yetki ve yaptırımları dengeli bir biçimde kanun-tüzük-yönetmeliklerle düzenlenmeli. Zorba çocuk ve bu zorbalığa sahip çıkan velinin hangi sınırı geçtiğinde neyle cezalandırılacağı çok net olmalı. 5) Son tahlilde bu kurallarla güçlenen devlet okulları özel okul denen garabetin sonunu getirmeli. Eğitim sistemi o toplumun temel örgütlenmesini, organizasyonunu belirleyen o toplumun ideolojisini de yetkin kadrolar yaratarak yaşama geçiren kurumlardır. Bu sistemi bu hale getirenlerin zaten bu ülke ile ilgili düşünceleri bellidir. Herkes bireysel şiddet önermiş ya da deneyimini anlatmış. Kendi hayatınızı mahvetmek dışında bir işe yaramaz. Herkesin judo yapmak ya da çıkışa çingene çağırmak gibi bir seçeneği olamaz ayrıca toplumun çözemediği sorunları böyle tali yerlere havale etmesi toplumsal zekamızın bitik olduğunu da kanıtlar. Toplumsal sorunlar toplumsal çözümler gerektirir. İyi yüzme öğrenerek batan Titanik'ten canlı kurtulamazsınız; donmadan önce biraz daha yüzersiniz.
Ortaokulu kolejde okumuş biri olarak kolejlerdeki zorbaların devlet okullarındaki Zorbalıktan kat ve kat daha fazla olduğunu söyleyebilirim. Çünkü kolejde okulun seni atmak gibi bir şansı yok çünkü senden para alıyor ve para kaynağını kaybetmek istemiyor kolejlerin öğretmenleri umursadığını da söyleyemem çünkü az maaşla istediği öğretmeni birkaç saatte bulabilir yani öğretmenin psikolojiside önemli değil. Paranın gücünü bilen çocuklarda başlarına bir şey gelmeyeceğinden emin oldukları için zorbalığı istediği gibi devam ettirebiliyor. Genelde ana zorba diğerlerinden daha üstün veya daha zengin bir aileye de sahip olabiliyor
okul öncesi ve sonrası farketmeden zorbalığa uğramış biriyim ve ailem asla bu konuda birşey yapmadı ona rağmen gel bize anlat diyodu durmadan anlatsamda yine asla birşey yapmazlardı orta okulda karantina sonrası 7. sınıfa geçtiğimde tüm sınıf bana tamamen düşman bir şekilde duruyodu birbirinin ağzından yemek yiyen kızlar bana mikrop diyodu ve benim tek sorunum ise hızlı terlememdi annem bazen okula gelsede sınıftan gitmemem gibi şeyler konusunda durmadan ikna etme çabaları içerisindelerdi ve zorbalığın devam etmesine karşıda asla hiçbirşey yapılmadı sadece sözlü bir şekilde uyarıldılar asla bir işlem bile yapılmamıştı bu durumdan o kadar çok sıkılmıştımki tüm ders uyumaktan başka birşey yapmaz oldum bu durum lisemede yansıdı ve orda her zaman yine zorbalık görmeye devam ettim yine hocalara gittim yine kimse umursamadı eğer bunları yaşamasaydım belki derslerimde yine rahat edebilirdim 10. sınıf olmam gerekirken sınıfta kaldım insanların çoğu benimle konuşurken alay ediyorlar gibi hissettiriyor bunu yazarken bile yine alay konusu olucak gibi hissetsemde içimi aylar sonra dökmem rahat hissettirdi pek birşey anlatamasam bile
merhaba 16 yasındayım lise 2. sınıf öğrencisiyim. bu zamana kadar hep akran zorbalığı yaşadım. okulun 1. dönemi sozlü zorbalıklar çok fazla artmıştı psikolojim bunu kaldırmıyordu. 2. dönemin başında okul değiştirdim. iyi bir ozel okula gectim. sınıfım benimle birlikte 9 kişi. ilk başta dışlandım ama normal olduğunu düşündüm sınıfta 2 tane arkadaş edindim, onun dışındakiler beni sürekli zorbalıyordu. ne kadar müdüre gitsem dilekçe yazsam hiç bir şey olmadı. 2 hafta önce bana bir erkek çocuğu (ben kızım) sebepsiz yere kafamı sertçe 5 kere sıraya 2 kere cama vurdu. kurtulmaya çalışsam da kurtulamadım. en sonunda kaçmayı başardım ve resmen titreyerek müdürün odasına gittim. revire gönderdi. cocugun annesi ve babasını çağırmışlar. ben o sirada revirde kafama buz koyuyordum. annemi de çağırmışlar ve hastaneye götürün tomografi çektirin demişler. benim durumumun ciddiliginin farkındaydılar ancak ambulans çağırılmadı. taksiyle hastaneye gittik 7 saat hastanede durduk sonra karakola gittik çocuktan şikayetçi olmak için. olduk. avukat falan da tuttuk. hatta sınav haftam gelmişti iki haftadır ilk ders sınavımı olup okuldan cıkıyorum korktuğum için. ve cocuk herhangi bir ceza almadi. uzaklastirma bile almadı.
ben ilk okul zamanlarında bu tar bir zorbalığa uğruyordum. Ama ben buna bir şekilde sesimi çıkardıkça artık karışamamaya başladılar. Bende kendime orta okula geçince daha baskın bir karkter olucağıma söz vermiştim. 5. sınıfta yavaş yavaş yeni beni herkese dayatyordum. Sınıf içerisinde olay olduğunda veya birine karşı herhangi bir durum söz konusu olduğunda haklının yanında durmaya çalıştım. Ne yazıkki araya pandemi girdi. Bu süreci kendimi geliştirerek ve sınıf içerisinde aynı zamanlarda ortak derslerle beraber diğer şubelerdeki kişiler arasında az buçuk tanınmıştım. Hali hazırda derse katılımım iyi olduğu için hocalar diğer sınıflara örnek öğrenci olarak tanıtıyordu. Artık pandemi bitti ve 7.sınıf başladı. Başladığı andan itaberen benim okuldaki popüleritem gerçekten yüksekti. Bu alt sınıflar arasında tanınmama bile yol açmıştı. Herkesin hayatında en az bir kez karşılaştığı zorba 3 kişilik bir kız grubuda bizim okulda vardı. Bunlar herkesi kanka olarak seslenip arkasından demediğini bırakmayan tiplerdi aynı zamandada zorbalık yapıyorlardı. Banada bu şekilde davranıyorlardı. Bunlar benimde aşk hayatıma filan karışmaya başlamıştılar, benimde damarıma basınca kişiliğime kadar değişir. O günlerden birindede ben bu kızların başı diyebilceğim kızın boğazına yapıştım.( o zamanlar yaptığım spordan ötürü yaşıtlarım olan kızlardan ve bazı erkeklerden gözle görülür bir güç farkı vardı.) Hani sıkmıyordum daha çok kendi elimi sıkıyordum. Ters bir hareketinde gerçekten sıkardımda. Daha sonrasında ( ondan uzundum) çenesinin altından kafasını yana yatırıp onun kulağına fısıldamıştım. Olay kapanmıştı ama o kızların zorbalığına maruz kalan kızlar bir anda benim tarafıma geldi. Anlıcağınız onların saltanatı benim sayemde bitmişti. Bu olaydan sonra küçük boyutlarda olaylar meydana geldi. Bunlara rağmen o gün onlara kafa tuttuğum için çoğu kişide belki tıravmalar oluşmasını engellemiş olmuştum. Ondan sonraki iki yıl(bahsi geçen zaman 7.sınıfın ilk dönemi) boyunca zorbalıktan hiç kimse etkilenmedi. Hatta bu bazı hocaların kulağına gitmiş( büyük ihtimalle). Çünkü ( hocalarla arası sıkı fıkı olan birisiyim) bir iki hoca bana gelip imalı imalı konuşmuştular.
Benim önceki okullarımda şikayet ettiğim zaman hemen ilgilenirlerdi acımazlardı direk ceza verirlerdi ama şimdi lise 3’üm ve iki tane adını veremiyeceğim kiş var birini 9 öbürünü 6 kez şikayet ettim ve artık şikayet edersem bana ve şikayet ettiğim kişiye tutanak tutulacağı söylendi, bu iki şahıs kendilerini herkesten üstün sanıyorlar öğretmene soru sorsam dalga geçerler tahtaya çıkıp soru çözsem yine dalga geçiyorlar sınavlarıma karışıyorlar, çocuğun çevresi var diye arkadaşlarım bile beni savunamıyor. Keşke adam akıllı kim olduğuna bakmadan direk ceza verseler
Ben 99'luyum ve bu kızın fazlasını yaşadım eksiğini değil. Çok iyi anlıyorum onun hayatındaki travmaları gelecekte sosyal hayatında kalıcı yaralar açacaktır. Ben 2006'da ilkokula başladım ve öğretmenim tam bir sorunluydu. Erkek olduğumuz için aşağılardı, en ufak hatamızda tekme tokat döverdi. Üstüne tüm sınıf tarafından 2013'e kadar akran zorbalığına maruz kalırdım. Herkesi bir sınıfa toplarlarlardı beni de zorla o sınıfa 3 kişi beni kaldırarak alıkoyarlardı o sınıfa ve herkesin ortasında her yerime dokunup keyfine tekme tokat attırırlardı herkese. Her teneffüs beni zorla dövüştürürlerdi birileriyle ya da beden derslerinde birisi eline keskin taş alıp tehdit eder kovalar dı beni. Otur kalk komutu verip herkesin gözü önünde tokat atanı bile vardı. Bir de bizim beden dersleri için 5 metre karelik soyunma kulübesinde iken bir tanesi 10 erkeğin içinde üzerimde kafa atma tekniği denemişliği oldu. En ufak rahat hareketimde beni indirirler, derslerim iyi olsa beni yine döverlerdi. Bu cehennemi 2006'dan 2014'e kadar yaşadım. Ailem de biliyordu ama okulumu değiştirmedi hiçbir zaman ve üstüne babam ve annem evde kıyamet kavga çıkarırdı neden kendimi ezdiriyorum diye. Bu sıralar kariyer olarak fena olmayan konumdayım ama insan ilişkilerinde sürekli hastalanıyorum sanki
Kendim de böyle bir zorbalık yaşamıştım okulda hem öğretmen hem tüm sınıf tarafından ve kendimi suçlu hissetmiştim diğer öğretmenler ve müdür de meslektaşını savunuyor ve öğrencilere bişi demiyorlardı babamla da konuştular kavga ettiler okul değiştirememişrim hem lgs hem de az kaldığı için neyse benim hikayem çok uzun kısaca kesinlikle sistemin hatası eğer baştakiler müdür ve öğretmenler buna ses çıkarsa diğer öğrenciler bunu yapamıcaklardı
Bunu uzun süre yaşamış biriyim, lgs öğrencisiyim ve artık o iğrenç sınıftan kurtuluyorum. Biz 5. sınıfı okumadık (covid) 6. sınıftada sınıfımızdaki bir çocuk sınıftaki herkese karşı "akran zorbalığı" yapıyordu. 6. sınıfta sessiz sakin derslerine ilgili bir kızdım. Bu çocuk sınıftaki erkekleri yine bu olaydaki gibi "örgütledi" diyelim, kim onunla takılırsa ona benziyordu. Ben o zamanlar saf sayılabilecek biriydim, bir çocuktum. Çocuk bir süre sonra bana taktı. O zamanki çirkinliğim, konuşmam, yazım, fanı olduğum şeyler, haraketlerim vb. herşeyde sözlü zorbalığa uğruyordum. Bütün öğretmenler bunu görüyordu ama ağzını açabilen yoktu. Ben pekçok kez sınıfımı değiştirmek istedim ama olmadı. Kimsenin umrunda olmadı. Derslerde o kadar başarılıydım ki 6. sınıfta okul birincisi olmaya çok yaklaşmıştım hatta sanırım ortalamam 97 falandı o zamanlar her neyse sonra işte okullar kapandı yaz tatili falan filan. 7. sınıf oldum. 7. sınıfta bu çocuk iyice saçma sapan bi hal almıştı. Birgün sınıftaki erkeklerle beraber geldi bahçede eşyalarımı falan almaya çalışmışlardı, belki çok saçma gelebilir ama çok zoruma gitti benle öyle bir uğraşıyorlardı ki artık canıma tak etti. Dersleri anlayamıyordum, konuşsam dalga geçiyorlardı, fikrimi söylesem dalga, derse katılsam dalga... O gün canıma tak etti müdür yardımcısına gitiim, hatırlıyorum sinirden ağlamıştım baya bi sonra hoca bir şekilde onu haklı çıkardı (ben sınıf birincisi efendi adam akıllı bir öğrenci o ise onlarca tutanağı olan bi çocuktu) sonra sanırsam yine yediği bi boklardan (sanırsam sınıftan bi kızın eline pergel batırmış) okul değişikliği oldu ama o çocuğun etkisi sınıfımdan gitmedi. Ben onların aralarına karışmaya çalıştım, aynı durumdaydık hepimiz az çok zorbalık görmüştük. Ama onlar tamamen zorbalamak için beni seçti. 7. sınıfta bitti ve yaz tatili o kadar kötü geçmişti ki. 8. sınıfa geldim ve bu sene herşey yerlebir oldu. Bana pekçok iftira attılar ve bunlardan sonra artık bunlardan anneme açık açık anlatmam gerektiğini fark ettim. Annem sınıf öğretmenimizle konuştu. Hocamız benim gitmediğim birgün sınıfa açıklama yaptı. Sonrasında herkes 2 hafta kadar suspus oldu ve ardından devam ettiler. Hiçbirşeyde yapamadım. Kötüydu ve bu aptal ortaokul maceramdan sonra ders başarımı, piskolojimi, hayallerimi ve umutlarımı kaybettim. Umarım onların gelecekte olacağı yerde benim yaşadıklarımı yaşayan kimse olmaz, umarım ki kimse bida akran zorbalığına maruz kalmaz. Umarım yaşattıklarının daha beterini yaşarlar.
O kızın yaşadığı zorbalığı çok iyi anlıyorum aynısını ortaokulda bende yaşıyordum hâlâ bazen sosyal medyada işletiyorlar engelli biri olarak ortaokulda hayatım mahvolmuştu intihar etmeye kalkmiştim çok şükür liseye geçince bu zorbalıklar azaldı 😔
Bana yapılan akran zorbalığı fiziksel değil psikolojikti. İşin en kötü yanı ailem beni değil ONLARI tutmasıydı. Ne kadar iyi olursam olayım onların gözleri bende olmadığı için iyi yanlarını neredeyse hiç görmediler. Ama en ufak bir kötü tarafım olsun, bana bin ton laf koyup sürekli ankisyete ve de panik atakları geçiriyordum. Şu an halen o ankisyetelerle başa çıkmaya çalışıyorum. (Geçmişin depresyonu ile geleceğin ankisyetesi) Bu durum yüzünden benim hiçbir zaman gerçek dostum olmadı O zamandaki hayatım anki kral Sisifos gibiydi ve de halen de o etkideyim ama ikimizin farkı hem keşkelerim çok hem de içtenlikle gülmeyi unuttum
ilk tekvandoya başladığımda gayet güzel ilerliyordum ve sürekli gitme isteği oluşmuştu daha sonra beni hocam en üst kademeye aldı . ordada bi süre güzel geçti hatta sevdiğim insanlarda vardı . ardından antreman aksattıkları için hoca üst gruptan onları çıkardı ve ben istemediğim bir ortama maruz kaldım . birlikte antreman yaptığım kişi yani partnerim erkekti ve kafaya vuruşlarda aşırı abanıyordu ve ben artık tekvandodan soğumaya başladım . zaten kız olarak 3 kişiydik ve hicbiri benle antreman yapmaya uygun değildi kilom fazla ve sert vuruşlarım vardı . en sonunda hocayla bu durumu konustum bi sekilde hoca onla konustu ama cocuk hayla devam etti ama işin sonunda cocuk tekvandoyu bıraktı.daha sonra bana uygun kimse olmadığından rastgele kişilerle antreman yapmak zorunda kaldım . kafamda kask yokken kafama vurdular bana hicbirsey yapmama rağmen dalga gectiler tipimden dolayı dışladılar . hatta birtane erkek antreman yaparken ona dokunduğum için dokunduğum yeri gözümün önünde sildi ve bende otomatikmen ben kirlimiyim pislik biriyim gibi düşünceler çıktı bide şey geçebilir aklınızdan dokunma ozaman istemiyorsa diye ama mecburdum zaten antreman yaparken herkes birbirine dokunuyor . zaten antreman yaparken zorlanıyor acı çekiyordum üstüne bide yapılanlar ağır geliyordu.artık nezaman antreman saati yaklaşsa içimde sebepsiz korku beliriyordu. normalde bırakmak istiyordum zaten ama şampiyonalara okadar hazırlık yapmıştım ki bırakmak ve bırakmamak arasında kaldım . en sonunda bursada şampiyon oldum ve sıra türkiye şampiyonluğundaydı .sivasa gittik ve ilk 3 gün güzel geçti daha sonra beni dışlamaya sırf bedenim büyük olduğu için benim oyun hakkımı kullandılar[oyun hakkı derken oyun yerine gitmiştik beni oynatmadılar].ailemi özlediğimden değilde yaşadığım şeylerden dolayı geceleri gizlice ağlıyordum.hatta kiloölçümü için 1. Kata gittiğimde cocugun biri Koridorun yoğun olduğunu buyüzden ilerlerken yavaş olduğunu bilmesine rağmen arkamdan terbiyesizce birşey yaptı sesimi çıkardım ama ses verdikten sonra devam etti tam bağırıcakken cocuk ortadan gitmis ses cıkarmadım .en sonunda bursaya geri döndük ve ben tekvandoyu bıraktım zaten sivastaki şampiyonluğumda derece macımda elendim . daha sonra 6 7 ay gecti hoca beni aradı ve bursa şampiyonluk fotoğrafımı attı ve sen buralara kolay mı geldin eğer senin başaramayacağını bilseydim seni zorlarmıydım dedi . işin garip yanıda hocanın benim acı çekmekten kaçtığımı düşünmesi tabi arada insan kaçar ama enim kaçtığım şey insanlardı . 3 4 gün önce başladım tekrardan ve eski halimdeydim hersey cok güzeldi ama ortam hayla aynı . ben bırakmadan 3 4 ay önce gelen kız dışlanıyor diye arama almıstım simdi kalbi okadar kirlenmişki bana durduk yere saydı sövdü falan bende boş duramam artık madem sözden geçiremiyorum bende kafasına geçiririm diyerek kızın ensesine sertçe vurdum ama aslında amacım kafasına sakince vurarak onu rezil etmekti . vurduktan sonra kız ağladı birz sonra kendine geldi. bide tekrar başladığımdan beri kimseyle konusmuyorum ve bana asosyal demeye başladılar. eğer geldiğim gibi ortama neşe saçmaya çalışsaydım beni mal otistik otizmli olarak lakap takacaklardı . zaten ben hocaya dedimki ben 8e gecicem dershanem var haftada hergün gelemem dedim hocada ayarladı gene.benim içimde halen aynı korku var hiçirşey olmamasına rağmen orta gruptayım rahatım ama eskiden yaşadıklarım aklıma geldikçe her gün o saatin yaklaşmasına karşın içimde büyük bir korku var. belki tekrardan bırakırım kendimi zorlayamam. buarada bilgisayardan yazıyorum bu yüzden yazım hataları var kusura bakmayın klavyem cok iyi değil
benim otistik bir kardesim var ve bu benim icin hic sorun degil. ben onu bu haliyle cooookk seviyorum ve insanlarin onun hakkinda dusundugu dar gorusler ne benim fikrimi ne de sevgimi degistiriyor fakat bazen benim de sabrimi tasiriyorlar. kardesim egitim hayatina basladigi donemlerden beri hep okullarda dislandi. hicbir tepki vermedim. bir gun ogrendik ki kardesim okulda dersleri birak siniflara bile sokulmuyormus. gene sakin kaldim, hicbir sey demedim. mahalleye cikinca insanlar kardesimi igrenc parmaklariyla gosterim "kacalim" diyorlardi. gene hicbir sey demedim. kardesime bilincli bir sekilde yapmadigi seylerden dolayi laf attilar. gene hicbir sey demedim. kardesim ilkokula basladi. ilk basta her sey harika gidiyordu fakat bir gun aksam annemler kardesimi giydirirken sirtindaki mosmor dis izlerini gorduler. veliyiz biz bizim ogrenciyle konusmamiz dogru olmaz, diyerek ogretmene soylediler ve ogretmen de "sozde" uyardi ogrenciyi. surekli kardesim hakkinda ogrencilerden sikayetler gelmeye basladi. insanlar kardesim nefes alsa onu yanlarindan kovar olmaya basladi. her sey ilkokulda basladi. okulda cesitli zorbaliklar gordu ogrencilerden fakat ogretmenler hicbir sey yapmadi. ustune ogretmenler de onu okuldan yollamaya calisti. sikayet ettik. hicbir sey olmadi. annem kardesimin kafasina ogrenciler vururken yakaladi ve ogretmene soyledi fakat ogretmen kardesimi sucladi. babam okulda kardesimin pantolonu herkesin icinde indirilirken yakaladi ve ogretmenler kardesimi gormezden geldi. kardesimin derste en onde oturmasi gibi bir zorunlulugu var fakat bilerek benim kardesim derslerde en arkada oturdu. simdi kardesim farkli bir okula gidiyor ve mutlu fakat gecen gun dershane cikisi kardesim de ozel dersinden cikmisti. birlikte eve giderken eski sinif ogretmenini gorduk. uzuluyorum ve sinirleniyorum. kardesim onun yuzune bakarak gulerken o kendinden hic utandi mi? uzuluyorum cunku kardesim her seye iyi ve mutlu yaklasirken onlar hep onyargili yaklasti. kiziyorum cunku benim kardesim bunlari hak etmedi.
Eğer zorbalığa uğruyosanız ağır başlı olmak tek çare eğer hapse bile girecek olsanız bişeyler yapın çünkü yaptığın davranış onun yaptığı kötülükleri etkileyecektir
Akran zorbalığı ülkemizde gerçekten çok fazla var bu bir tek ilkokullarda değil liselerde üniversitelerde de mevcut bu durumu düzeltebilmenin yolu var ama sesimizi duyan yok. Benim bu konu hakkında diyeceğim tek şey bir aralar bende aynı şekilde akran zorbalığına benzer bir zorbalık yaşadım dış görünüşüyle ya da kişiliğiyle dalga geçen insanlarla aynı duruma düştüm hatta yeri geldiğinde darp bile edilmiştim gerçekten sessiz kaldığım o dönemlerde benim içimi yiyip bitiren bir canlı olmuştu. Bu tarz akran zorbalığı yapan elemanlar büyüdükleri zaman lise döneminde harika bir değişime uğruyorlar zorbalık bir nevi artık zarar vermeye kadar çıkıyor bıçak sigara gibi gibi eşyalar taşıyıp öğrencilerle çıkışta ölümüne kavga eden bir sürü öğrenci ve bu öğrencilerin hepsi 14-18 yaşlarında kaç öğrenci böyle zorbalık dışında hayatını kaybetti ya da ağır yaralandı. MEB gerçekten bu konunun ciddiyetini anlamalı eğer MEB her öğrenciyi alıyorsa okulların katı kuralları olması lazım fakat katı kurallarla kalmaksızın MEB'in okulları denetlemesi daha önemli çünkü videoda izlediğim kadarıyla katı kuralların olması işe yaramıyor anlaşıldığı kadarıyla.
bu konularla yillarca ugrasmis sayisiz disiplin yemis biri olarak konusuyorum ama bu sefer zorbalanan degil sozde zorba olan taraftan, bu ise baska bir bakis acisi sa getirelim. 23 yasindayim yuksek lisans yapiyorum ve lisede derslerim cok iyiydi ve cok sevilen ornek ogrencileeden biriydim istisnasiz herkesle iyi anlasirdim uyumlu biriydim herkese de iyi davrandigimi dusunuyorum... e peki neden bu kadar disiplin cezasi yedim? evet benim bir kusurum vardi yani ne kadar kusur denirse ben escinseldim ve kendimj bildim bileli boyleydim etrafimdakiler beni yargilamazdi ve buna alosik oldugum icin lisede de rahattim ve 9. sinifta bir kiz lisesinde okuyordum. hayatimjn en kotu donemiydi bizzat. her hareketim arkadaslarima batiyordu her hareketimj yanlis algiliyorlardi en ufak bir iltifatimda bile onlardan hoslandigimi v.s dusunebiliyorlardi ve bu igrenc bir durum ve haliyle surekli beni sikayet ediyorlardi... mesai saatleri disinda ogretmenlere instagramdan yazmalar ogretmenin kapisinin altina anonim olarak sikayet atip birakmalar. evet burnum boktan cikmiyordu. bu sadece 9.sinifta yasadiklarimin yuzde biri ben 4 sene bunlarla ugrastim surekli okul degistirdim ve sonunda mezun oldum. ve bu konuda ogretmenlerimin de cok fazla sucu var beni hic dinlemediker benim gorusumu almadilar tek yaptiklari onume bir kagit birakip "al buna savunmani yaz" demeleriydi. ve asla kendimi aciklayamiyordum kimligimi soylemekten tabii ki de cekinmem yanlis ama cekiniyordum... bu surecte cok fazla intihar girisimim de oldu ve bunlar yuzunden de disiplin cezasi yedim. yani bir sonuc cikartacaksak lutfen herkes ogretmen olmasin. "cogunluk haklidir" algisini artik biraz asalim. iyi gunler 💙
okulda hicbir sebep yokken, sirf bana gulmek istedikleri icin dovulmustum... bu adamin dediklerine cok agir empati duydum. boyle bir arastirmayi sonuna kadar desteklerim.
Bizim okulda da kendileri bir grup kurmuş insanları belirli kapasiteye sokuyorlar,yok o en çirkini yok bu en topu diye. Bende o listede vardım arkadaşları arasında bana obez falan diyorlarmış bunu öğrenince annemle okul müdürüne gittik,hiç bişi olmadi bide üstüne sınıf hocası beni azarladı niye müdüre gittin diye (bi daha yaparsa disiplin yicekmis ama öyle bisi olmadı,halada devam ediyor arkadaş) müdür bile zorbalık olunca bana gelin diyordu gittik te noldu hiç birsey olmadı.
ya sorma hakkaten... sınıfın enleri diye bir saçmalık, bizde de vardı... ben artık yaşımı başımı aldım ama bunu kim çıkardıysa demek hala devam ediyor bu saçmalık.
Malesef ortaokulda bunu yaşadım okula sikayet ettik en sonunda okuldan gitmek durumunda kaldim ailem ilk basta malesef hic yardim etmedi malesef stresten hasta dahi oldum fakat bana zorbalik yapanlara hic bir durum olmadi ceza almadilar hayatim boyunca kimseyle iletişime dahi geçemedim zorbalık sebebim ise obez olmamdi stresten dolayi anoreksiya oldum çocukların ebeveyni "benim çocuğum yapmaz" demesi daha acınası..
yaptığım tek zorbalık oyunda arkadaşımı yenip ez yazmak galiba. Kendilerini birşey sanıp özgüven ayağına arkadaşlarına zorbalık yapanları anlamıyorum,genelde aşağılık kompleksi olur bunlarda egolarını insanları döverek tatmin ediyorlar .
Ben bu yıl mezun olan bir lise öğrencisi olarak geçen yıl bu gibi bir akran zorbalığına maruz kaldım ve sınıf değiştirdim. Ayrıca yaşadığım bu zorbalık kendi hemcinslerim tarafından oldu. Lise de net olan bir şey varsa o da şudur '' Zorbalanmak istemiyorsan, zorbalayacaksın''. Bir çok insan tanıyorum okulumda hiç bir boka sap olamayan ama iki arkadaş çevresi poh pohlayınca etrafındaki insanlara salça olmaya başlayan. Benim size diyeceğim şu ki; ailem bana kızar, yok işte disiplin alırım, müdür kızar gibi düşüncelerle kendinizi bastırmayın sesinizi çıkarın. gerekirse dövüşün çünkü artık sistem o kadar kötü ki. Öğretmenler öğrencilerden korkar oldu. Ben aile baskısı yüzünden sustum ama siz susmayın çünkü sınıfta değiştirseniz de zorbalık bitmiyor arkadaşlar
Sadece özel okullar değil,devlet okulları da akran zorbalığına göz yumuyor.Sınıfımda beni sürekli rahatsız eden bir keko vardı.Ben ve ailem kaç kez şikayet ettik.Müdür her seferinde ailemi geçiştirdi.Ayrıca olay sadece müdür de değil.Öğretmenler de akran zorbalığı hakkında hiçbir şey yapmıyorlar.Örneğin öğretmen derste çocuğa ‘’yapma oğlum’’ deyince bir şey yaptıklarını sanıyorlar.Ayrıca bu aynı öğretmenler kopyaya da göz yumuyor.Aynı öğretmene kopyadan 2 kez yakalanan çocuk disiplin yüzü görmedi.Öğretmen sınav başladıktan 20 dk sonra kağıdı alıp çöpe attı,çocuğun kağıdına ne kopya yazıldı ne de el konuldu.
Yaklaşık 15 sene önce lisede millete salça olan biri vardı. Babası polis mi savcı mı neydi. Herkese salça oluyordu. Bir gün bizim arkadaşa durduk yere yumruk attı. o da mahallede ki çingene tipli kekolara söyledi. Çocuğu korkutun diye bunlar okul çıkışı çocuğu bir dövdüler ağzı burnu pert oldu. Zor aldık ellerinden. Bir daha kimseye küfür bile etmedi. Babası da bir bok yapamadı. 5 sene önce gördüm. Gayet efendi olmuş. Bazen disiplin iyidir. Çocuklarınıza gerekli eğitimi vermezseniz başkası verir. O yüzden çocuklara empatiyi iyi öğretmek gerekir.
Elinize sağlık
elinize sağlık bi tanede sen vursaydın
adam hakklı
Kral adam tamda zorba değilmiş gibi ya sanki siz serserisi bizde serseri arkadaslarınızı cagırmıs gibisinşz
@@alperencelkin-dn7tt durduk yere arkadaşına yumruk atmış herkese salça oluyomuş nasıl zorba olmuyo
5-6 yaşlarındayken tecavüze uğradım. 12-13 yaşıma kadar yalnız yürümekten, karanlık yerlere girmekten korkuyordum. Bu tecavüz olayı ilkokuldaki çocuklarla iletişim kurmamı ve korkak olmamı sağladı, bu yüzden çok zorbalığa uğradım. Şu anda 28 yaşındayım, çocukluğumda yaşadığım zorlukları aileme ve tanıdıklarıma hiç anlatmadım. Utandım. İsmim burada gizli olduğundan biraz yazayım dedim. BU zorbalık konuları çok ciddi mesele lütfen anneler babalar çoçuklarnıza arkadaş gibi davranın onlarda dertlerini size anlatsın belki bir çözüm yolu bulabilirsniz iyi günler dilerim.
Abla 5 yaşında kim nasıl tecavüz etti, baban bir şey yapmadı mı, kimseye söylemedin mı, kanım çekildi yazdıklarını okuyunca
@@necaticeyhan504 kız değilim bizim mahale taraflarında bi mezarlık var dışarda oynarken bir amca sana aslan göstereyim mi dedi bende göster amca demiştim mezarlığa götürüp cinsel organını zorla ağzıma soktu hatırladığım bu kadar elinden kaçıp kurtulmayı başardım
@@necaticeyhan504 Kız değilim, mahallede oynarken biri bana sana aslan göstereyim mi dedi. Bende göster amca dedim Yakınlarda mezarlık var. Beni oraya götürdü ve şeyini zorla ağzıma soktu. Hatırladığım bu kadar
@@se5cu geçmiş olsun, allah kimseye yaşattırmasın aga
@@se5cu cidden çok üzüldüm.. vay aq ya... dediğiniz gibi ailelerin çocuklarının her hareketini anlayabiliyor olması lazım, çocuğu gözlüyor olması lazım ama maalesef ailelerde de eksikler çok...
Tweetleri atan abinin medeniliği açıkçası gözlerimi yaşarttı. Ben 18 yaşındayım ama babam hâlâ bana bebek gibi davranır. Okulumda şöyle bir durum yaşasaydım pamuk gibi olan, sürekli espriler yapan, bir kere kaşlarını çattığını bile görmediğim babam okula gelir ve o okulu yıkardı. İnsanlara zarar vermeyi savunmuyorum ama bazen göz korkutmak iyidir. Herkes dünyanın kendisinin etrafında döndüğünü düşünüyor ve kaba şiddetten başka bir şey anlamıyorlar. Ben şimdiye kadarki eğitim hayatımda çok şanslıydım, zorbalık görmedim ama zorbalığa tanık oldum. Ortaokulda kilolu bir arkadaş vardı ve sınıfın zengin şımarık çocuğu, bu kilolu çocuğun göbeğinde balon patlatmaya çalışmıştı bayağı boğuşarak. O zaman bunun bu kadar yaralayıcı olabileceğinin farkında olan bir bilinçte değildim ama şimdiki aklım olsa o zorbayı iterdim :/
valla benim de çocuğuma zorbalık yapılsa, bir, iki, üç... dört olmaz, o zorbayı yok ederim, gerekirse ailesini de...
Kimse o çocuğu savunmadı mı?
@@MerveWhatpad birkaç kişi savunmuştu ama çocuk epey antipatik biriydi, çok sevilmiyordu. Hem bir zorba sırf birkaç kişi onu durdurmaya çalıştı diye durur mu :'). O zorba bana da salça olmuştu bir ara. Aylarca benimle uğraşmıştı ama umursamadığımdan ileri taşımadı olayı. Aşırı kindar, kararlı, birisine kafayı taktı mı sürekli onunla uğraşan birisiydi.
Kızın babasının yaptığı şey medenilik olabilir ama kesinlikle doğru değil. Bilhassa türkiye gibi bir yerde o ağırlığı koymaz o sesi çıkarmaz o yumruğu atmazsan sen de ezilirsin kızın da ezilir. Bizim topraklar böyledir, insanımız medeniyeti zayıflıkla bir görür. Lise sonda sanırım başıma gelmişti, çok yakın bir arkadaşıma haysiyetsizin teki sataşır oldu. Kız ise suskun ve çekingen bir tipti, anlatmazdı ailesine. En son bunu ailesine bizzat ben ilettim kızın çekingenliğinden usanıp. Babası geldi, önce öğretmenlerle koridorun ortasında bağıra çağıra kavga etti, müdürün odasına kapıyı kırarcasına girip adamın ağzına tabiri caizse sıçtı. Sonra da kıza sataşan çocuğa ve ailesine davalarla tehditler yağdırdı. O olaydan sonra sınıfta kimse kıza tek ses çıkarmaya cüret edememişti.
Bende akran zorbalığı hakkindaki bir hikayemi anlatmak istiyorum. Bu olan çok şükür benim başıma gelmedi ancak bir arkadaşımın başıma geldi. Kız 10. Sınıf ve sessiz insanlara saygısızlık yapmaktan çekinen biri. Zorbalığı gerçekleştiren ise -yokluktan- onu güzel bulan erkeklerin ve siyasi gücü olan bir aileye sahip kız. Bu kız kendi arasında "arkadaş" grubu oluşturarak en basta hafif sonradan ise ağırlamaya başlayan zorbalıklar yapıyor. Başlarda sadece zorla ders notları arıyorken iş şiddete bindi. Okul kuruluna belki 20 kere dilekce yazdik beraber. Hicbiri kabul edilmedi. En sonunda mudur iki kızı da çağırdı. "Aranızdaki sorunu çözün" diye onları azarladıktan sonra kız ağlayıp onun bir şey yapmadığını, inanmiyorlarsa ailesini cagirabileceklerini söyledi. Müdür olacak "egitimci" de kızın ailesinden maddi destek aldığı icin arkadaşımın savunmasını dinlemeden ona kızdı. Bu iş o kadar ciddileşti ki, arkadaşım şu an okul degiştirmek zorunda... Lütfen herkes egitimci ve ebeveyn olmasın. Mümkünse de her çocuk okutulmasin.
o kızı yakın en iyisi
merhaba 28 yaşımdayım ilk öğretmenlik tecrübem geçen dönemdi buna benzer sınır bilmeyen ailesi tarafından cezalardan korunan sınıfına kan kusturan(katıldığım veli toplantısında o sınıftan gelen 4 veli bu arkadaşın sınıfta yaptıklarını bana anlatarak şikayet ettiler ben sadece haftada bir saat beden eğitimi dersine giren ücretli bir öğretmendim ) bir çocuğun basketbol dersinde top sekerek potadan ona değil bana geldiği için bana saldırması sonucu bir kaç tekme ve yumruk darbesi yedikten sonra kendimi savunmak için kollarından tutarak çirkinleşme pislikleşme kendine gel demem sonucu ki bulunduğumuz yerde kameralarda bulunmaktaydı yöneticiler ve ailenin çirkin saldırgan saygısız davranışlarına psikolojik şiddetlerine maruz kalarak saçma sapan bir kod ile işten çıkarıldım.sistem maalesef problem çözmüyor problemi besliyor.toplumdan ne kadar uzak o kadar iyi şükürler olsun kurtuldum ve öğretmenliğe en azından özel okullar için söyleyebilirim tövbe ettim
o çocukta yönetimde haksız zaten ama şunu demek istiyorum kusura bakma da sana saldıran çocuğa da elini kaldırmayıp sünepe gibi dayak yiyeceksen sen ne diye hocalık yapıyorsun disiplin nasıl sağlayabileceğinizi zannediyorsunuz sizin gibi hocalardan da yüz buluyor bunlar hep düzgün yaklaştın da noldu sustun gene işten atıldın bunlar insan değil insan onları köpek gibi eğitmek gerekiyor yeri gelince, hem sen bile çocuğa birşey yapmıyorsun sana saldırdığı halde öğrenciler nasıl başa çıkacak öğrencilere kim sahip çıkacak o çocuğun haksızlık yaptığı öğrencilere karşın hiçmi sorumluluk duymuyorsun vicdanın sızlamıyor
Merhaba yaşadığınız durumun zorluğunu ancak tahmin edebilirim haklı olduğunuz yerde birde işten çıkarılmanız... Peki dava etmeyi v.s düşündünüz mü?
Reis tek yumrukta bayiltsaydin keske
@@Kurtajgazisi3131 İşten çıkarılmak için ne güzel sebepte vermiş olurdu. Böyle insanın gururuna dokunuyor.
bizim müd. yrd' bir kaç sene önce disiplin dilekçesi götürünce ters ters bakıp ve böyle tek tek getirmeyim hocam biriktirin topluca getirin dedi.. o okulda daha 2. yılı filandı benim o okulda 10. yıl yani adam tek tek uğraşmaya bile üşeniyo.. zaten yapacağı bi iş de yok onur disiplin kurulu var.. öğretmenlerden oluşan.. ona sevk edecek onlar da toplantı yapıp görüşüp ceza alması gerekiyorsa ceza verecek.. yani onlar da her öğrenci için tek tek toplantı yapmıyolardır topluca görüşüyolardır ama öğretmenden "hocam tek tek yazma" diye istekte bulunması (içimden bi daha dilekçe yazanda suç.. artık kendim hallederim.. dedim çok elzem olmadıkça dilekçe yazmadım.. olay taze iken olayı idareye bildirmek varken.. aradan haftalar geçince bunu yapmanın ne mantığı var.. zaten okulun prestiji bozulmasın diye kimseye ceza verilmiyor, verilse de yıl sonunda siliniyor.)
13 yaşındaydım ortaokulda biraz şişman ve sivilceli bir çocuktum ve babamın mesleği gereği Van'da yaşıyorduk (burda ırkçılık yapicam) sivilcelerimle kilomla ten rengimle gözlerimle herseyimle dalga geciyolardi artık okul hapishane gibi bir yer olmuştu tenefuse çıkmıyor başımı kaldirmiyordum ogretmenlerimin uyarılarına rağmen aynı davranislari gösteriyorlardı en sonunda düzelmeye zayıflamaya karar verdim 14 gün hiç bişe yemedim içmedim 3,5 ayın sonunda kalp yetmezligim cikti çok teşekkürler zorbalar sayenizde 3 yıldır cihazlara bağlı yaşıyorum
13 yaşına geçiyorum bende ilginç sakin bir bakış açısına sahip olduğumdan dışlanıyodum. İlkokulda ise saçım uzun diye oldu bu olay. Reynmen gibi kişiler yerine Erkin Koray gibi kişiler dinliyorum ayrıca klasik müzik seviyorum. İlk defa bu sene bir abaza 12 yaşımdaki kız kardeşime sataşıp edince (boynuna makas dayadı) patladım sevinç içinde dayağa gittim ama yapamadım. Annemleri aradığı için kardeşim halasına ve anasına laf dalaşında baskı uyguladım. Ona yapılan önemli ben onun dışında ağır patlamadım. Çocuğun 4 falan tutanağı vardı. Potansiyelimi arttırıcam. Kpop sevdi diye lezbiyen denen arkadaşımın örneği iyice beni kararlandırıyor. Gelsinler denesinler aldırmam. Az arkadaş ile görüşmek yeterli. Aslında genelden uzak kalmak daha iyi oluyor zeka gibi durumlardan. Umarım hayallerime vararım.
12 yaşındayım 7 senedir zorbalığa uğradım 4 senedir zorbalık yüzünden bir dayaktan yürüyemiyorum okul başlıyor ve ailem bu konuda hiçbirsey yapmadı bide üstüne yarı suriyeliğim ama iyi Türkçe konuşabilmeme rağmen hep dayak yiyorum notlarım iyi olmasına rağmen hocalar beni dövüyor eskiden severdim okulu ama orası bu yüzden cehennem
Aga orda spor salonu falan yokmuydu?veya ne bileyim,yanlış bir diyet uyguladın yani.
@@XBaxcardX artık yapamayılor zaten
@@goldmanx8888 spor yap biraz bile faydalı olabilir
Zorbalik yapan insanlar yok olsun lutfen 4 yil boyunca ugradim gerek sozlu gerek fiziksel olsun her gun cehennem gibiydi babamin ve cevredekilerin haberi olmasina ragmen ses cikarmadilar o masum kucuk kiz cocugu halim aklima geldikce agliyorum hak etmedi bunlari diye
zorbalık yapan insanların ailelerini yok etmek lazım. ben suçu çocukta değil ailede buluyorum. sağlıcakla kal kardeşim
Zorbalık yapanlar zorba gören çocukta psikolojisi ne oluyor knk okulda soğuyormu okumaktan bikarmin?
@@semihkoseoglu1799 sahsen bazı zamanlar okula gitmek istemiyordum ama özellikle okuldan nefret etmedim hiçbir zaman
o zaman gyme gelme vaktin gelmiş
4 yıl boyunca zorbalığa uğrayıp. bir kere bile karşılık vermediysen. zaten hak etmişsin ben lırık burun ile zorbalık yapan birini görmedim daha önce
Küçüklüğümde öğretmenimin de desteği ile sınıfımdaki neredeyse herkes tarafından zorbalanan birisi olarak iletişim hala daha güçlükleri çeken birisiyim. Korkularımın çoğunun üzerine gidebilmiş ve ilkokuldaki sıfır sosyal yaşamımın acısını aşırı sosyallik ile bir nebze kapatmaya çalışsam dahi. Arkadaşlıklarım maximum 1 yıl sürüyor. İnsan ilişkileri hakkında en ufak bir fikrim yok. Küçükken genel olarak aşırı baskılandığım ve duygularımı gösterdiğim anda öğretmen tarafından tehtidlere mağruz kaldığım için hala dahi duygularımı gösteremem. Çoğu zaman insanları korkutan, ağlatan veya etkileyen şeyler bana hiç bir etki göstermez. O lanet okula gitmeden önce çok mutlu bir çocuktum. Okul hayatında zorbalanmadığım ve okula gidebildiğim yanlızca 3 yıl oldu. Hep sorun bende zannederdim ancak sorun beni hayattan soğutup 12 yaşında in*ihara sürükletip bileklerimi kestiren kişilerdeymiş. Çok kısa bir sürede okul 1. Liği ve benzeri bir çok başarı yakaladım. Hala kendime güven sorunları yaşadığım için o dönem boks öğrendim. Hep düşünürüm eğer düzgün bir sınıfa veya benden nefret etmeyen bir öğretmene denk gelseydim hayatım ne yönde ilerlerdi. Ha bir not eklemek istiyorum: küçüklüğümde beni zorbalayan çoğu insanla ortamlar vb aracılığı ile tekrar denk geldim. Beni eski zamanlardaki gibi zorbalamak için 1 saat boş boş konuşup sonunda sinirlenip üzerime yürüyen çocuğun kolunu kırdım. Ve ilk defa hayatımda bu kadar büyük bir rahatlama yaşadım. Her köşede eski sınıfımdaki şerefsizleri arıyorum eski günleri yaad etmek için.
süpersin be valla ne yalan söyliyim böyle hikayeleri görünce mutlu hissediyorum, umarım hayatında bir daha boyle seylerle karsilasmak zorunda kalmazsin
Benzer durumlar içerisinde bulundum toplam 10 yıl boyunca devam eden ve dediğin gibi öğretmenlerimin de dahil olduğu şeylerden ben de muzdariptim. Seni çok iyi anlıyorum
Banada her ne kadar zorbalandığım dönemde çok sessiz bir kız olarak kalmıs olsam dahi o günlerden sonra birisi karsıma gecip(zorbamdı) sen de o zamanlar herkese satasıyodun demisti ağzını burnunu kırasım geldi ama yapmamıstım hala kendimi sorguluyorum sayesinde zorbalık gördüğüm dönem çok uzun sürmesede çok travmalı gecmisti çünkü sadece 10 yasındaydım...
Enes şu motoru adam akıllı sürermisin
Harbiden izlerken bende kanser oldum
oyun videosu onun değil kanka
Adam telifsiz videolarının arkasına konuşuyor
Allahım Ya Rabbim adam bu kadar can sıkıcı bir konu konuşuyor senin takıldığın şeye bak...
Enes oynamıyor oyun videosu bu
normalde yorum yapmak gibi bir adetim yoktur ama bu konuyla ilgili tecrübelerimi yazmaya karar verdim. Ben bir inşaat mühendisiyim, 5 yıldır da özel meslek liselerinde inşaat teknolojileri bölümünde "usta öğretici" olarak öğretmenlik yapıyorum. 5 yılda bu söylediğin şeylerin hemen hemen hepsini fazlasıyla gördüm. disiplin kurullarında görev aldım, bu ve bundan beter fiilleri işlemiş çocukların ifadesini aldım, tutanaklarını tuttum. bir o kadar olayı da öğrencilerle aram çok iyi olduğu için yaşanmadan önlemeyi başardım.
Özel okullarda akran zorbalığı, yasaklı madde kullanımı, alım satımı, kumar, darp, silahlı yaralama, taciz ve hatta tecavüz gibi fillerin iki net sebebi var. birincisi Milli Eğitim Bakanlığına bağlı İlçe ve İl Milli Eğitim müdürlüklerinin öğrenci birinin yaşamına son vermedikçe işlenen fiilin öğrencinin eğitim öğretim hayatını bitirmek için yeterli olduğuna kani olmaması. Onlarca dilekçemiz geri döndü, kesmiyorlar işte bu çocukların eğitimle ilişiğini. Aksine münferit örnek gösteremezsiniz, gösterdiğiniz örnekler muhakkak başka fiiller ve cezalarla birleşmiştir, aile okuldan almıştır vs. Öğretmen arkadaşlarım bu söylediğim şeyi gayet iyi anlıyorlardır.
Bir diğeri de "özel okul" hüviyetine sahip ticarethaneler. ne veli, ne öğrenci okulların gözünde daha iyi hizmet verilmesi gereken insanlar değil. hatta eğitimcilik daha iyisini vermek için sürekli kafa patlattıkları bir vazife de değil. sadece ticaret. her şeyin olabilecek minimumunu vererek (eğitim, kıyafet, kültürel imkan, akademik imkan, öğretmen maaşı, tuvalet temizliği, aklınıza ne gelirse) maksimum para almak dışında hiçbir gayeleri yok. Bu örnekte de görebileceğimiz gibi okuldaki öğrencilerden öğretmenlere herkese illallah ettirmiş şımarık bir çocuğu bile okuldan uzaklaştırıp kalan çocukların huzur içinde eğitimlerini almalarını sağlayacak kadar bile umursamıyorlar. çünkü o düzeni bozan çocuk da, zorbalığa maruz kalıp psikolojisi bozulan çocuk da birer insandan önce gelir kapısı. yürüyen 300 biner lira onlar. bu gelirden vazgeçmemek için ellerinden gelen her şeyi yapıyorlar. ne kadar ikiyüzlü, ne kadar ahlaksız, ne kadar ahraz insanlar olduğunu söylediğinizde akıllarına geliyor eğitimci oldukları, "sen benim eğitimciliğime laf edemezsin" diyorlar.
ezcümle, bırakın devlet okulunda hayatta kalmanın yolunu bulsun çocuğunuz. witcher gibi hayatta kalırsa hiçbir güç çocuğunuzu yıkamaz. akademik olarak da koleje gönderdiğiniz versiyonundan çok daha başarılı olur. devlet okulu çok mu iyi durumda? hayır orası da berbat halde ama en azından orada asgari ücretle geçinmeye çalışıp bir yandan kolej mobbinginden hayatı kaymış, psikolojisi allak bullak olduğu için işini yapmakta dahi zorlanan öğretmenler olmaz. gerçi devlet okulunda da gamsız, meslektaşlarının çektiği çilelere yüzünü çevirmiş güruh çoğunluğu oluşturuyor. siz iyisi mi özel liselerle anlaşın, çocuğun kaydını yaptırın, maksat prosedür olsun (bazı özel liselerde kayıt yaptırmanız karşılığında okul idaresi çocuğun sınavlarını öğretmenlere doldurtup kağıt üzerinde sınıfı geçmiş saydırıyor, yoklamalarda sınıfta var olarak gösteriyor. okula gitmeye gerek bile yok yani artık) zorunlu eğitim tamamlansın. kendiniz verin eğitimi öğretimi. bunların insafına kaldıysanız vay halinize.
Lütfen beni yanlış anlamayın (şiddet en gereksiz şeylerden biri) ama ben 97 doğumluyum benim zamanımda zorbalık yapanlar genel olarak ağızlarının burunlarının dağılacağını bildiği için bu tarz olaylar bu kadar fazla değildi. Biz yetiştirilirken ülkenin genel aile kavramı rezalet olsa bile bu tarz konularda ailemiz bize tembih ederdi (en azından benim ve çevremdeki aileler) kimseyi üzmeyin, hakkına girmeyin, aldığınız yemeyi herkesin önünde yemeyin, sizden zayıf olanları koruyun vb. şimdiki aileler çocuk yapmak ve yetiştirmek için bir teste tabi tutulmalı
Kral ben 2005 liyim bizdede öyle olurdu
@@Bluesandrockmen valla bende 2006 lıyım aynı şekilde hatta bizzat zorbalığımsı bir hamle sezdiğimiz an tepki gösterirdik bu tepki o kişiyide düzgün bi insana dönüştürür hatta sonrasında normal arkadaşlar olurduk ,bence en önemlisi bilinçli ve merhemetli hakkını isteyebilen ama haddinide bilen çocuklar yetiştirmek. Yani ebeveyn eğitimi. Bir sınıfta bir tane böyle kişi olsa diğerlerinide örgütleye bilir onlarında karakterini olumlu etkiler
2006lıyım benim ailemde de öyle oldu açıkcası aynı şeyleri bana ve kardeslerime de söylüyorlar fakat kardeşim falan sürekli anlatıyor onların sınıfındaki cocukların ailelerin çoğu bunu yapmıyor yavaş yavaş çığrından çıkıyor
Özellikle son söylediğinde okadar haklısınki hatta testi geçenler bir ebeveynlik belgesi alıp kontrollü çocuk yetiştirmeliler
Harbi yemek alsak arkadaşlarımızın önünde yesek ve paylaşmasak en azından suçluluk hissederdik bunlar böyle şeyler yaparken hiç mi vicdan azabı yaşamıyor?
Ankara’nın ortasında, Keçiören Katip Çelebi Lisesi’nde göz göre göre gelen bir ölüm!
15 yaşında bir kız çocuğu, Din Kültürü öğretmeninin baskı ve aşağılamasına dayanamayıp canına kıydı. Kimse duymasın diye üstü organize bir şekilde örtüldü.
Aga dinciler kadar sinir insan tipi yok harbiden
Ne zaman oldu bu günlerde mi?
@@MerveWhatpad mayıs ayının son haftası olması lazım
@@haberkedisi6674 bana olayin detayini ve kaynagini anlatirmisin
@@aqop5548 vallahi ya
akran zorbaligi yapan kim varsa,yaptiklarindan pisman dahi olsa,umarim yasattiklarini yasamadan olmezler.
umarim hayatinin belli bir doneminde ben ne yaptim da basima bunlar geldi diye sorarlar.
bana kalırsa, kendini bilmez bir serserinin teki olarak ölmeleri daha iyi. böylece değersiz bir varlık olarak kalırlar
yasatmadan ölmüyor merak etme ben zorbalıkta yaptım ama yaptığım zorbalıktan daha büyük zorbalığa maruz kaldım yaptığım her şeyden pişmanım
Pişman olman yetmez, kafanın levyeyle dağıtılması lazım
@@necaticeyhan504😂
benim tek duam çocukları da aynı benim gibi olsun ve onların karşılarına da kendileri gibi insanlar çıksın .Bir anne baba olarak hayatları boyunca çocuklarından sınansınlar .
Zorbalığın hiçbir şekilde affı olamaz yok olsun bu dünyadan zorbalar.
İlkokul, Ortaokul ve Lisede zorbalığa uğramış birisiyim. Ortaokulun sonlarında sınıfta sorunlu bi çocuk vardı cüssesi de çoğumuzdan büyüktü. Her gün birini döverdi (kavga değil döverdi) fakat okul hiçbir şey yapmazdı. Defalarca kez şikayet ettik "onun raporu var bir şey yapamıyoruz." tarzında saçma bir cevap aldık. Beni de dövmüştü bir kere, sonra öğrendik ki çocuğun raporu falan yok tabii şu yaşımda yalan olduğunu anlamak çok daha kolay ama o zaman ortaokula giden bir çocuğun bunu anlaması zor. Lisede de psikolojik şiddetin alasını gördüm. Ve en kötüsü "arkadaşım" dediğiniz insanların da bir süre sonra herkese katılıp zorbalaması oluyor. Neyse içimi dökesim geldi. Bu arada benimle alay eden insanlar bugün benimle dalga geçtikleri her şeyi çatır çutur yapıp şiddetin zorbalığın ne kadar "kötü" olduğundan bahsediyor. Hayat adil değil :D
Zorbalık görmem okul degistirmemle bitmisti benimde ama en kotusu o donem cok fazla sessiz ve zorbalara sadece vurmasinlar diye kolumu kaldirarak engelleyen bir kizdim o yillardan sonra birisi gelip o donem icin beni suclayip sozde herkese satastigimi soyledi... Cok acimasiz
Benzer şeyi bende yaşadım, zengin veya öyle hakim çocuğu falan değildi. ortaokula gidiyordum kaç kere kendim gittim müdüre şikayet ettim anneme söyledim hiçbir şey yapmadı 1 kez okula geldi çocuklar yalan söyledi diye gitti sonra benle dalga geçti, hâlâ daha dalga konusu arada konuşurken anlatıyor gülüyor falan ama bir ben bir de sınıftakiler biliyor kaç kez dövdüler vurdular kötğ söz söylediler devamsızlıktan kalacaktım belki de sınırdaydı gitmek istemiyordum aşırı içime kapanmıştım kendimi savunamıyordum 4-5 kişiler hepsi aynı hatta hatırlıyorum karşılık vermeye çalıştığımda çocuktan birisi kolumu ters çevirip sıranın üzerüne itip vurmuştu kaç kez ortaokul diyorum ya ortaokul kimse yardım etmiyor hep ağlıyorum en son okuldan kaçtım ağlaya ağlaya annemle karşılaştık bakkala gidiyordu gittik müdüre sınıfımı değiştirdi SINIFIM o kadar güzeldi ki pandemi olmasaydı keşke, onlara borçluyum şu anki biraz olsun toparlayan özgüvenimi o ortaokulda beni bir kere bile savunmayan kızlara, oradaki erkeklere hiçbirine hakkımı helal etmiyorum allah belanızı versin
Asıl zorbalığı Meb 12 yıl boyunca yapıyor. Bugün de çoğu akranım için noktayı koydular. Hepimizin içinden geçtiler YKS'de.
Hangi alan en zordu
bruh doğru
ÖSYM kolay yaparak teker teker her öğrencinin hakkına giriyor gerçekten yarınki sınavda herkese başarılar dilerim
Hepsi kolaydı
Çalışsaydın kardeşim
Bir öğrenci akran zorbalığı görünce müdür : 😂
Bir öğrenci okul kıyafeti giymeyince müdür : 😡
ben bir keresinde, müdürün bana favorilerin niye uzun lan dediği an, dayanamayıp sesimi yükseltip şunu demiştim. hocam ben kötü bir öğrenci değilim, favorimin uzun olduğuna dikkat etmemişim ama kötü bir öğrenciymişim gibi bana böyle bağırmanız doğru değil diyerek karşı koymuştum, yanımdan uzaklaşmıştı sonra, yer elması :))
Su yorumu uplayin hemen.
Bu konunun daha da fazla üzerinde durulması gerektiğini düşünüyorum.Bu ciddi bir sorun.Bu videodaki kız kadar kötü olmasa da aynı şeyleri tüm ortaokulda (4 yıl boyunca) bende yaşadım(ben erkeğim).Hiçbir zaman aileme bahsetmedim(Bu arada bunun sebebi ailem değil gayet yardımcı olurlardı ve umursarlardı.Ama ben sadece onları bu konuyla rahatsız ve meşgul etmek istemedim) ve tek başıma savaştım.Ve şuanda 11. sınıfa geçmek üzereyim ve evet hala 2 sene önce yaşadığım olaylar yüzünden çok ciddi sosyal ve psikolojik sorunlarım var.Lisedeki çevrem çok daha iyi insanlardan oluştuğu için bu sorunları azda olsa aşmaya başlayabildim.Ama bir düşünün ya Lisede'de aynı şey olsaydı.O zaman çok daha kötü durumda olacaktım.Bu yüzden kesinlikle bu videoda bahsedilen konunun çok ciddi olduğunu ve okulların kesinlikle artık bu konuda bir şeyler yapmaya başlaması gerektiğini düşünüyorum.
Keşke ailenize söyleseydiniz.
ben bu bahsedilen kolejin 15 dakika mesafesinde oturuyorum, keşke yapabileceğim birşey olsada gidip yapsam
kardeşim seninle aynı yollardan geçmişiz bende ortaokuldayken çok zorbalığa uğradım.ailem bunu biliyordu sınıfını değiştirelim mi dediler ama ben aynı şeyleri yaşamaktan korktuğum için kabul etmedim salak gibi 4 sene boyunca zorbalığa uğradım. sonra liseye geçtim lisedeki arkadaşlarım biraz daha iyiydi ama onları çok tanımadım zira benim liseye geçtiğim yıl covid salgının çıktığı dönemdi. Karantinadan sonra 11.sınıfın ikinci haftası okulumu değiştirdim daha yakın ve iyi bir okula kaydımı aldırdım. Oradaki sınıf arkadaşlarım çok daha iyiydi artık zorbalığa uğramıyordum ve çok iyi anlaştığım bir arkadaş edindim. Lisedeki son iki yılımda psikolojik olarak baya düzeldim ve şuan çok iyiyim .Zorbalığa uğrayan arkadaşlara tavsiyem sakın korkmayın veya çekinmeyin mutlaka ailenize anlatın eğer düzgün bir aileniz varsa size yardım ederler zorbalıktan kurtulmak için sınıfınızı hatta mümkünse okulunuzu değiştirin benim yaptığım hatayı yapmayın zorbalık psikolojinizi çok kötü etkileyen bir şey kendimden biliyorum buna değmez. Bugün yks ye girdim inşallah ünivesitede güzel bir arkadaş çevrem olur neyse benden bu kadar hepinize iyi akşamlar dilerim.
Ortaokuldan sonra lisede de aynı şeyleri yaşamış biri olarak lise bitti ve ben depresyonla tam 3 senedir savaştım hala atlatmiş sayılmam okuldan ,okumaktan ve insanlardan soğudum . Tek dileğim kimsenin yaşattığını yaşamadan ölmemesi .
@@ZaferGoktanBalc Lisede özellikle son sene zorbalığa çok uğradım valla psikolojimi dediğin gibi kötü etkiledi ama dayandım ortaokulda da dahil zorbalığa uğradım valla insanın dövesi geliyor ama sicil denen şey var yani
Bende akran zorbalığı görmüş biriyim. Yolun en başından, taaa ilk okuldan başlıyor. benim okulum ilkokul ve ortaokul tek bir binaydı bu yüzden ben bu zorbalığı 8 sene gördüm. sırf derslerime düzgün çalışamadığım için beni sınıfta istemiyorlardı. öğretmenlere sene sonunda sohbet edilirken "hocam Mikail'i sınıfta bırakın" diyorlardı. benden "bana şunu yapar mısın?, kantine gider misin?" falan tarzında istekleri olurdu hiç kırmazdım. ortaokul son sene mezun haftasında yine böyle bir istekte bulundular, kantinde sıra çok uzundu bende geri gidip "sıra çok uzundu" dedim, parasını geri verdim. bu sefer kendi gitti geldi ve bana "hani sıra çok uzundu o****u çocuğu" dedi. gittim öğretmene söyledim sağ olsun hiç ilgilenmedi yaşadığımla kaldım. bundan önce de başka bir gün sınıfta herkesin içinde bana sataşıyordu, en sonunda sinir oldum gittim boğazını sıktım. sonra "seni müdüre şikayet edicem" dedim. bana "hayır sakın söyleme" dediler. gittim yine de söyledim. müdür hepimizi çağırdı "nasıl oldu?" dedi. ve bilin bakalım ne oldu. kimse olayı yaşandığı gibi anlatmayıp o çocuğun tarafını tuttular. yani mağdurken suçlu oldum. yine başka bir gün matematik dersinde soruya başka bir bakış açısıyla öğretmene anlattım. öğretmende "evet arkadaşlar Mikail'in dediği gibi" diye başlayım. soruyu tekrar anlattı. teneffüs oldu, pencereye doğru gittim ve arkamdan enseme bir silgi geldi. arkamı döndüğümde o çocuk bana parmak salladı. ders zili çaldı, geldi, "niye silgi fırlatıyorsun?" "ne soruyu biliyorsun lan, bilmiceksin" gibi tavırlar sergiledi. ha bu arada ben bir kişi anlatıyorum ama bunlar aslında 5 kişiler. sağolsun öğretmenlerde hiç yardım etmediler onlarda onun tarafını tuttular. ders 40dk ise 30dk bana işkence etmekle geçiyordu. 3 ya da 4'ü sınıfta hatırlamıyorum 2 de olabilir. o hafta çarpım tablosu ezberliyorduk. ben ezberleyemiyordum müdür bir gün sınıfa girdi herkese sorular sordu. sonra bana bakım öğretmene "Mikail derslerine çalışıyor mu?" dedi. öğretmende "hayır hiç çalışmıyor" dedi. kendimi alev çukuruna atılmış gibi hissettim. öyle de oldu zaten. beni yanına çağırdı gittim bir de o dövdü. ablamla aynı okulda okuyorduk o da öğretmenlerin tarafını tutup "hocam dövmeyin ağlar şimdi" dedi. evet çok ağlayan bir insandım. belki de hala öğleyim. o da bana zorbalık yapanlarla arkadaşlık yapıyordu. biride çıkıp demedi ya bu çocuk niye böyle demedi. sorsalardı, yardım etselerdi gerçekten bu olaylar hiç yaşanmaya bilirdi. daha sağlıklı bir psikolojim olabilirdi. Tanıştığım insanlardan bir müddet sonra bana zekası düşük, kafada var biraz, ÇOCUK HALA O muamelesi görüyorum. sadece 3'üncü taraf kişilerle değil, akrabalar arasında da görüyorum. ilköğretim de "okul bitsin bunların hepsinden kurtulucam" diyerek sabrettim. liseye geçtim yine aynı. aynı karakter sadece tipleri farklı. yine aynı şekilde sabrettim. askere gittim yine aynı yine aynı. hatta bu olaylar yüzünden intihar etmeyi bile düşündüm. çekilmiyor gerçekten çekilmiyor. insan içine çıkmak istemiyorum. ama iş vs. illa ki tanışıyorsun.
Çevrendeki herkes yvşakmış. Benim yaşım seninkine göre biraz küçük ama empati duygum iyi olduğundan neler hissettiğini anlayabiliyorum. Hayatım boyunca sürekli asosyal ve dışlanan insanlarla arkadaşlık yaptım bilerek ve isteyerek. Onlara toplumun bir parçası gibi hissettirmeyi başardım. Hatta dışlanan insanlarla arkadaşlık yaptığım için dışlandım ama umurumda değildi ve hala değil. Yanında olamadıklarıma da sadece dua edebiliyorum maalesef:) sakın ümidini kaybetme. Eninde sonunda seni anlayan bir insan çıkacak. Bunun için dua edeceğim.
Akran zorbalığını da geçtim. Kimse psikopat bir sınıf hocasıyla yıllarca ders görecek bir hayat yaşamasın. Size 100 vericem diyip sınıftakileri bana dövdürmüştü. 2 yıl korkutmuşlardı anneme söyleyememiştim. Ortaokulda başıma gelmişti bunlar. Şimdi de 13 yıldır sosyal anksiyeteyle hayatıma devam ediyorum. İnsanların sürekli bana "neden sessizsin, konuşmuyorsun" demesine katlanamıyorum artık. Her şeyi geçtim. Sırf bu anksiyete durumum yüzünden iş yerleri bile beni kabul etmemeye başladı. Sanki çoklu kişilik bozukluluğum var, sanki bipolarım. Tek sorunum sessiz olmam. Onun dışında staj yaptığım zamanlar işimde cok iyiydim.
Hayatımı bitirdiler benim hayatımı. Yine de pes etmeyicem iş bulucam
hocayı ilk önce müdüre sonra cimere olmadı daha üst mevkilere şikayet ediceksin he oda mı olmadı mı avrupa insan hakları mahkemesine şikayet ediceksin hakkını arıyıcaksın
@@yokumben7475 en son annem olanlari anladı. Sınıftan bi cocuk anneme anlatmıştı. Mahkeme falan oldu. Hoca hocalıktan atıldı artık hoca olamıyor. Ama olan yine de bana oldu. Psikolojimi kimse düzeltemedi. O kadar psikiyatriye psikologa gitmeme rağmen
@@CountryhumansUssr- geçmiş olsun knk
@@yokumben7475 saol :/
Olum hocanın şerefi nerde
20 yaşındayım Sporcuyum ,Ortaokulda Şişman olduğum için Çok yaşadım aynı kişi Lisede Sözel olarak sürekli alay ediyor, sırama tükürüyor defterimi karalıyordu ve her defasında bu çocuğu ne kadar vursam dövsemde uslanmamıştıi En son lise zamanında canıma tak etmişti, (Judo sporları ile uğraşıyorum ) bunu yapan elebaşı çocuğu Lisede sakat bırakacak darp ettim ve suçlu ben oldum sicilim var ,sayesinde memur olamayacağım . Eğer sizinde çocuklarınıza böyle yapıldı ise o karşı taraftaki çocuk millete salça oluyorsa derhal çocuğunuzu okuldan alın , yada çocuğunuz böyle ise bi zahmet sağlam dayak çekin ki başka çocukların hakkına girmesin . benden anne babalara tavsiye çocuğunuz bu tür operasoyon çocuklarına karşı dirayetli savunmalı olması için erken yaşta spora yazdırın yoksa mahkeme mahkeme hastane hastane dolaşırsınız
İşte bende bunlar yüzünden hayatımı bitirdim okulu bıraktım.
Okusan nolacakti? Diploma cok mu bi boka yariyor bu ulkede ? @@Vampxd32
şu anda ben yaşıyom
abi
@@barstopcu16 tekwandoya yazıl kardeşim bu devirde öyle koruyacaksın Kanun işlemiyor bu ülkede
Dostun ben de bu sebepten ötürü Judo ya başladım ve etkiside oldu fakat senin durumunun sonuçları daha ağır olmuş geçmiş olsun(Eline sağlık moruq)
Arkadaşlarım şuanda çalışıyorum ve üniversiteyi bitirmiş bir kardeşiniz bir ağabeyiniz olarak şunu söylemek lise hayatım boyunca hiçkimseye zorbalık etmedim lisedeki en yakın arkadaşım Musa vardı o çocuğa herkes zorbalık yapardı ben onu korurdum lise biteli yıllar oldu hala arar canım arkadaşım bir tek beni arar ama başkasını değil. geçenlerde kardeşim için okuluna gittim ve öğretmeni bu çocuk başkalarına zorbalık yapıyor dedi ne kadar üzüldüm ne kadar kırıldım tarif edemem... Hani bilmiyorum neden böyle o zorba çocuk neden benim kardeşim.KİMSEYE ZORBALIK ETMEYİN ZORBALIĞIN KARŞISINDA HER ZAMAN DURUN! Gerek şiddettle Gerek Sözle!
işte bu benim dövdüğüm tiplerden :QWEQWE vur enseye ekmeeği al misaali tenefüs arasında kantine yolla kendi parasıyla tost alsın QWE:QWEQWE
Bunla övünecek kadar embesil ve salaksan yapacak bişi yok@@Rz-bv3fy
@@Rz-bv3fy çok çılgınsın men (kendine çok güvenme aslan parçası havanı alırlar)
Mal aq@@Rz-bv3fy
Bişey dicem alınma genetik olarak ikinizde andaval gibisiniz deme sadece merak ettım
Normalde seni pek izlemiyorum fakat bu videoyu gördükten sonra tekrardan milli eğitimin oyuncağı olmaktan bıktığımı hatırladım. Gittiğim ilk ortaokulu maalesef taciz ve akran zorbalığından dolayı değiştirmek zorunda kaldım. Yeni okulumda, 6-7. sınıfta sınıf arkadaşlarım tarafından hem zorbalık gördüm hemde gine taciz edildim hatta az kalsın tecavüz ediliyordum. 14 yaşıma girmeme az kaldı ve ben bunu anneme daha yeni söyleyebildim. Dava süreci konusunda baya strestliyim, amcam ve halanda bana bu konuda destek oluyorlar fakat ben sonsuza dek bu travmayla kalacağımı, okula ve okumaya aynı gözle bakamayacağımı biliyorum. MEB'e sorsan şimdi bu çocuklar kendi kendine böyle oldu diyecekler fakat ne okul nede MEB gram müdahale etmiyor bu olaylara. Bunu insanlara anlatmaya çalıştığımda bunun normal olduğunu, onların çocuk olduğunu söyleyip geçiştiriyordu. Asıl zorbalığı işte bu insanlar yapıyor, zorbalığı, tacizi, şiddeti normalleştirenler yapıyor. Bu videoyu izlerken, bu yorumu yazarken gözlerim doldu. Bu aileyi tebrik ediyor, kızı ve zorbalığa uğramış diğer insanlara iyi dilekler diliyorum. Bu konu hakkında video yaptığın için sana çok teşekkür ederim.
Ve ayrıca bu videonun altına kendi hikayesini yazan insanlar, sizi canı gönülden tebrik ediyorum. Zorbalığa maruz kalan insanlar maalesef kendini ifade edemiyor, benim gibi umursanmamaktan korkuyor. Fakat şunu unutmayın, siz güçlüsünüz, sandığınızdan daha dayanıklı ve daha güçlü. Bu saçmalığa beraber son verebiliriz çünkü gerçekten çok geç olmayabilir. Hala bu durum hakkında bilgi yaymaya devam edebilir, hakkımızı arayabiliriz. Unutmayın, zorbalık heryerde olabilir fakat bizler bu duruma karşı kendimizi savunabilir, birazda olsa insanlara bilgi yayıp durumun daha fazla artmasını engelleyebiliriz. En azından ben buna inanıyorum. İllaha biri çıkıpta diyecek zaten yeter diye. Bu durum normal değil, zorbalık normal değil ve aslada olmayacak, ne kadar yaygın olursa olsun.
ortaokulda bende maalesef büyük bir akran zorbalığına maruz kalmıştım ve bende ailemden gizli boks eğitimi alarak bana zorbalık yapanları bi güzel dövmüştüm biliyorum doğru bir davranış değil ama en azından adaleti kendim sağlayarak bende bir travma bırakmasını engelledim
Bence doğru bir davranış. Sistem adaleti sağlamıyorsa kendi adaletinizi kendiniz sağlarsınız.
Yarrak doğru bir davranış değil
@@hakiyagzklc4360 moralini yerine getirdiysem ne mutlu bana, sporun gerçekten antidepresan bir özelliği var sen sporunu yap kafana takma bu insanları ve adalet yerine gelmediği taktirde bas tekmeyi ama dikkat et gözün dönüp pişman olacağın seviyede dövme 😁
abicim iyi yapmışsın sana karışana vur affetme sktir et sonra ne halleri varsa görsün
@@hakiyagzklc4360 sadece tek başınıza hareket etmeyin, sizin gibi olan arkadaşlarınızı da örgütleyin, çünkü bu pislikler aslında korkağın tekidir ve tek olarak hareket etmezler. Bir döversin, iki döversin ama sonra çullanıverirler üstüne, o yüzden senin gibi olan arkadaşlarını da örgütlemekte fayda var. Hayatta her zaman örgütlü olan kazanır.
Geçen sene 9. Sınıfın ikinci yarısında bana da zorbalık yapmaya başladılar. Önce kız grubu başladı bunları yapmaya. Söylediğim, yaptığım her şeyle dalga geçtiler. Ağzımdan yanlış bir şey çıktı biriyle ilgili gidip özür diledim özür dilememle bile dalga geçtiler. Sonrasında sınıftaki erkekler de katıldı bu duruma. Ben derse katılamaya çalışırken bilerek masaya vuruyorlardı dikkat dağıtıcı sesler çıkartıyorlardı, konuşurken dalga geçiyorlardı. Bu sene sınıfımı değiştirmeye çalıştım ama başaramadım. Çok kez müdür olsun rehberlik olsun konuştum. Tamam diyip hiç bir şeyi değiştirmediler ve psikolojim alt üst oldu. :)
ABİ VARYA VURCAK SIN HERYERİNİ MORARTACAKSIN DÖVECEKSİN RAHATLICAKSIN YA ARTİSTLER ŞEREFSİZELRRR
Kardeşim Allah senin yolunu açık etsin güçlü kal sabırlı ol bende yaşadım dokuza geçtiğimde ismimle dalga geçtiler onlar güldü ben güldüm onlara takılmadım akışa bıraktım sustum bazen benim yerime cevap veren oldu ama bazen bu cevabı beklerken çok geç oluyor o yüzden cevabını ver güçlü görünmeye çalışki güçlü olasın bende senle yaşıt sayılırım ama bildiklerim bu kadar unarım yardımcı olmuşumdur
Kızım olursa bu gibi durumlarda kendisini koruyabilecek fiziksel ve zihinsel üstünlükte yetiştiririm. Bunun yanında kızımın üstesinden gelemeyeceği bir sorun varsa da bizzat ben çözerim. Adamın yerine kendimi koydum. Kızımın gitarını bir çocuk parçalarsa ben de onun kolunu ve kaval kemiğini parçalamaktan inanılmaz keyif alırım. Son 1 ayını evde ağlayarak geçiren zorba okula gelemez ve kızım da bu neticede mutlukukla aşağlık okuluna gider. Arkasında kendisini koruyan bir baba olduğunu bilen kızım hiçbir sorunu tek başına süspanse etmek zorunda kalmaz. Akran zorbalığı var. Ve bu zorbalıkla mücadele konusunda çözüm yoksa kişiler bireysel çözümlere başvuracaklardır. Ben küçükken bir arkadaşımdan dayak yemiştim. Babam gelip bu zorbalıkları fiziksel şiddet ve tehtit ile çözdü. Keşke ben de küçükken güçlü ve bilinçli olsaydım da babama mahal vermeden kendi sorunlarımı çözebilseydim diyorum. Bununla birlikte şiddetin çözümü şiddettir. Zorbalığın çözümü zorbalıktır. Bu insanlar tatlı dilden cezadan ve azardan anlamazlar. Anladıkları dilden konuşulması adaletlidir.
millet kafayı yemiş dayı biri bırak kızımı yeğenime yapsa burdan 500 km gider döverim babası gelir onuda döverim baktım herif benden güclü ne farkeder dayakta yeriz bidahakine tek gitmeyiz nolucak susulurmu la buna .
çok haklısın dostum kötülüge iyilikle cevap verilmez
@@godlaaps Dostum zaten çektiğimiz tüm bu zulmün sebebi bu pembe götlülerin(bu bir hakaret değildir genelleştirilmiş bir tutum uygulayan topluluğa takılmış açıklayıcı bir lakaptır) kendilerini savunamaması. Ağlayarak çözüm bekleyerek ya da şikayet ederek bir pisliği temizleyemezsin. Pisliği yalnızca temizleyerek işi çözersin. Saygılar...
Çoğu konuda sana hak veriyorum ama eğer ki zorbalık sadece sözlü zorbalıksa şiddete başvurmadan konuşarak çözülmeli
@@casinogirll zorbalık yapabilecek kadar cesaretli birisi eninde sonunda şiddete başvurur. Başvurmasa bile ağır laflar edebilen birisi yine laftan anlamaz. Kısacası dayaktan başka çare yo. Pembe görüşlü olmayın. Hiç kimse filmlerdeki gibi bir iki tatlı sözle düzelmez.
Genelde herkese iyi devranma taraftarıyım ne olursa olsun çünkü birinin ne yaşadığını bilmeden kötü davranmak istemem . Başkaları mutlu olsun diye genelde kendimden ödün veren biriyim anlayacağınız. Sınıfımdaki kızlar bana çok iyi davranıyorlardı başta. Beni hep savunur korurlardı. Ama bir gün başka bir olayda kendimi savunmak istedim ve benimle aralarına duvar koydular. Arkamdan demediklerini bırakmadılar. Kıyafetlerimle dalga geçtiler. Sırf bir konuda benim istediğim olmasın diye çeşitli şeyler yaptılar. Ben okulu çok severdim. Ben bu sene ilk defa nefret duygusuyla karşılaştım. Küçükken kapandım diye (kendi isteğim) benle dalga geçen insanlardan bile nefret etmemiştim. Kimine göre bunlar hafif şeylerdir evet ama ben bu seneyi çok zor geçirdim. Sevdiğim şeylerden sırf beni istemediler diye alı konuldum. Voleybol maçında ilk maçımda dizim sakat diye yerime O MAÇLIK birini koydular. Ama sonrasında beni oynatmadılar. Ve ben kendimden nefret ettim başkasından değil. Kendimden tiksindim başkasından değil. Okulda sırf optik vermedim diye disipline gittim. Ama o kızlar hiç birinin hayatını mahvetti diye bir ceza almadı. Adalete inancımı yitirdim. Umarım bu videodaki baba bu konuda başarılı olur. Çünkü ben dayanamayacak seviyeye geldim bu adaletsizliğe ve korkudan sessizliğe...
İyi seyirler,ne kadar iyi olabilirse.
İyi olay yok ki Ülkede.
Teşekkürler
Renault kullanıcısı olarak ppyi çok beğendim
@@BMW_VW_CRS_TR teşekkürler
celal abine laf mı attın lağn sen ?!
Cogu okulda zorbalik var ama ogretmenler ugrasmamak icin ses cikarmiyo her cocukta gidip ailesine anlatmiyo okullarda kurallar cok esnek disipline gitmek cok nadir cogu cocuk her seviyede maruz kaliyo ve ozguven eksiltiyo ben bunlar yuzunden 18 19 yasina kadar cekingen bi tip olarak kaldim yani insanin okula gitme hevesini aliyolar okulu nefret ettiriyorlar
Daha da kötüsü disipline götürülen sen oluyorsun tepki gösterip kendi hakkını savunmaya çalıştığın için.
bende sosyofobi gelişti bu durumlardan ötürü üniversitede. Çok erken yaşta duyarlı bir insan olmak çok zor, aileniz de sizi güçlendirecek ilgiden uzaksa daha zor. Çünkü insanların çok vahşi olduklarını ya unutmuş oluyorlar hayatın koşturmacasında ya da çok iyi dinlemedikleri için anlayamıyorlar, siz de çırpınıp duruyorsunuz, maalesef. Çünkü yetişkinlerin hayatında her şey daha sert daha katı kural ve yasalara tabi olduğundan yetişkinler okul zamanlarındaki yaşadığı zorbalıkları çok hatırlamıyorlar ya da üstesinden gelmişlerse de bunu çocuklarına aktarmıyorlar, değişik bir durum.
Çocukluğumda fiziksel şiddete kadar varan akran zorbalığı yaşamış birisi olarak hayatımın mahvolduğunu onaylayabilirim. Şuan mental sorunlarım ve kişilik bozukluklarım var, ayrıca akademik hayatım çok kötü geçiyor. Ben tüm sorunlarımı akran zorbalığına bağlamasam da en büyük sebebi budur. Umarım okullardaki bu sorunu çözecek adımlar atılır. Pek sanmasam da...
Umarım sizin de hayatınız eski günlere inat çok güzel bir şekilde gider ve bu sıkıntılarınızı bir an önce atlatırsınız. 🌸🌺
Hayır atlatilmaz kalıcıdır doktora gidip doktor düzeltemez ben artık bu dünya için saldım ahiret için çalişicam bu dünyadan bir şey beklemiyorum 3 hayalim var emekli olmak yaşlanmak ve ölmek
@@semihkoseoglu1799ben ahiretdende birşey beklemiyorum
Tek amacım kâriyer yapmak ve hepsine tepeden bakmak
@@semihkoseoglu1799öyle bir yer yok bu dünyada napıyorsan yap
dünyada en çok ne yapmak istiyorsan onu yapmanı öneriyorum. kişilik bozuklukları olan birisi olarak, tecrübeli bir ucubeye güvenebilirsin. intihar etmek dışında tabi...
5-6 yıl oldu lisenin başında yediğim zorbalığı altı ayda bir hatırlayıp kafayı yiyorum. pısırık biri de değildim kendimi savundukça söylenenler ve kişi sayısı giderek arttı. okuldan kendimden her şeyden nefret ettirdiler, erkek olarak saçma kurallarım vardır bu yüzden aileme de anlatmadım bunları. notlarım hayatımda hiç olmadığı kadar düştü, 20-30'lardan bahsediyorum.
yapan yaptığıyla kaldı ve zorbalamaya devam edip kendi aralarında benim bok gibi olan notlarımdan bahsediyorlardı. belki de int*har etmeyi hayatımda ciddi bir şekilde ilk ve son kez o zamanlar düşündüm. birkaç liseli erkeğin giderek artan baskısından dolayı o yaşlarda çoğunluğun haklı olduğunu sandığımdan sosyal çöp gibi hissettim. kendimi biliyordum ama bunlar da arada sırada acaba? dedirtiyordu.
Zamanla sosyal bütün sorunları çözdüm ya da diğerlerinin laf söylemeye cesaret edemeyeceği biri oldum ancak lise benim için hep berbat bir yer olarak kaldı. nasıl başlarsan öyle gider ve istediğim için değil enerjim olmadığı için derslere kafamı veremedim. bu baya bir süre böyle gitti, kendimi düzeltsem de hâlâ oralarda bir yerlerde hem sosyal hem akademik eksikliklerim var. keşke az şanslı olup öyle bir ortama düşmeseydim.
valla çalıştığım kurumu cidden bu konuda çok seviyorum hiç tolerans tanımıyorlar böyle konularda direkt şutluyorlar ve gercekten okumak isteyen çocuklar kalıyor yok o para vermiş yok kontenjan eksikliği hiç önemli değil
Böyle kurumların olduğunu duymak beni sevindirdi açıkçası. Her kurum, her okul böyle olursa akran zorbalığı önemli ölçüde azalır.
Hangi kurum beni de alin 😢
16 yaşımdayım lise 3 oldum bu artık çok iyi hatırlıyorum ben ilk okul 1 - 2 iken recep hocamız vardı gayet severim kendisini sınıfta kıza yada erkege saygısızlık küfür kavga da bütün hepsi tahtaya kalkar kulağımızı tavana kadar çeker çok ağır bişi oldumuda tokat atardı tabi öyle osmanlı tokatı gibi bişi değil 4 parmak hafif acıtıcak kadar hak ettik mi ettik hiç birimizde gidip velimize şikayet etmedik haddimize değildi bence öğretmenlere izin verilmeli bu konuda
Şu anda 20 yaşındayım ilk okulda sürekli akran zorbalığına maruz kalmış biri olarak birkaç şey söylemek istiyorum.Hala üzerimde etkisi var desem abartmış olmam ortaokulun sonuna kadar bu duruma maruz kaldım.Bu durum hayatınızı cidden etkiliyor. Umarım bu konuda öğretmenler ve yönetim önlem alırlar.
Evet bende 21 yaşındayım ilkokuldaki bir öğretmen çocuğu yüzünden nerdeyse tüm sınıfın zorbalığına maruz kalıyordum. Ortaokulda da belalı bi tip vardı onun sayesinde devam etti bu durum dediğim gibi şuan 21 yaşındayım ve etkisi hala devam ediyor hiç bir ortamda kendimi rahat hissetmiyorum kalabalık ortamlara giremiyorum sanki herkes benimle sessiz sessiz dalga geçiyor gibi geliyor
Bende 20 yaşındaydım lise 1de okulu bıraktım direk zorbalamaya çalıştılar direk kavga edip okuldan tastiknamemi istedim gittik baba mesleği yapıyorum kafam rahat bu konuda seneye evleniyorum
Duyarsız öğretmenler yüzünden böyle oluyor ben ilk zorbalığa maruz kaldığımda öğretmen bı anda sınıfa girip beni azarlamaya başlamıştı ağlamama bile tahammül edemiyordu zaten ondan sorakilere de sessiz kaldım çünkü bişey değişmiyordu
Çok haklısın. 13 yıldır sosyal anksiyetem var geçmiyor. İş yerleri bu durumum yüzünden beni kabul etmiyor. Hayatımı bitirdiler.
Zorbaliğa uğrayinca ne gibi psikolojisi ne oluyor merak ediyorum örnek yazarmisiniz
Akran zorbalığı küçümsense de ciddi bir mesele.Zorbalık yapan kişinin ilerleyen yaşamında başka yerlerde de zorbalık yapmayacağının garantisi yok.Şiddet asla çözüm değil şiddet gören çocuk gelir başkalarına da şiddet uygular.İyi bir aile eğitimi ve bu konularda bilinçlenmek önemli. Zamanında önlem alınmazsa daha beter şeyler yapar ilerleyen yaşamında.Bi de çevresini de etkiler ve böyle şeyler yapmayan biri de sana zorbalık yapıverir.
Akran zorbalığına maruz kalan kişide büyük travmalara sebebiyet verebiliyor çok ciddi şeyler olmasına gerek yok dalga geçilmek yok sayılmak da travmatik etki yaratır en başta özgüven kaybı,insanlara güvenememe sorunları baş gösteriyor.Okullarda psikologlar veya pedagoglar olmalı ailelere ve öğrencilere sık sık seminerler verilip bilinçlendirilmeli öğrencilere psikolojik destek verilmeli sık sık iletişime geçilmeli sözde değil özde yapılmalı çünkü yalap şap yapılıyor bazı şeyler ülkemizde lafta kalıyor.Bu sorun çözülmeli zorbalık gören kişi gün gelir başkasına da zorbalık yaparken bulur kendini.
Uğradığım yoğun akran zorbalığı yüzünden bende çoğu zaman bu düşüncelerle başbaşa kalıyorum. Aşırı yorucu geliyor, okul böyle şeylere müsade ediyor, ülke değiştirmek zorunda kalanlar oldu. Bazen ne yapmam gerekiyor bilmiyorum abi, kimsenin beni gerçekten önemsemediğini iliklerime kadar hissediyorum.
Bende senin gibidiydim sonradan boks ile tanıştım ve gittikçe kendime odaklanmaya başladım. Emin ol insanlar senin neler yapabileceğini görünce dalga geçemiyecekler. İlla boks yap demiyorum ama bir spor dalında sınırlarını aş
@@YunusemreGuler-pm6jq satranç var, profesyonel düzeyde oynuyorum zaten, takdir ediyorlar saygı da duyuyorlar. Ama duygusal yapım yüzünden çok fazla alay konusu oluyorum ve üstüme geliniyor.
@@denizsener1282 büyük ihtimal belirli bir yaşın altında olup kendilerini yetiştiremedikleri için küçükken bende böyle konuları dert ediyordum ama nedense gereksiz yere kendimi üzdüğümü anladım biri sana kötü davranıyorsa sende ona öyle davranacaksın gerekirse uzaklaşacaksın ya da tek takılacaksın işin çözümü bu bende muay thai + brazilian jiu jitsu öğrendim zamanında dövüştümde ama şöyle bir gerçek var ki şiddet göstermek ya da kendini fiziksel şekilde savunmak hiç bir şeyi değiştirmiyor aksine nefreti arttırıyor ondan takmamak ve yalnız ve güçlü karakterli biri olmak daha güzel bence
@@denizsener1282 siz salakmısınız ben anlamıyorum biri sizi rahatsız ediyorsa ilk önce uyarırsın baktın devam edıyor dövemesen bile vur gitsin kaldır sırayı kafasına at okulun cezası falan yok gecir gitsin bi daha yapamıcak zaten emin ol dayak yemekten korkma 1 yersin 2 yersin 3 de anlar diş geciremeyecegini lan biz lise 1 ken 4 lere kafa tutuyorduk yeni nesil cok acayip
@@denizsener1282nasıl yani biraz açıklar mısın
Ayni durumlari bende yaşadım maalesef. Ailem arkamdaydi savundu her zaman okuldan almadilar. İlkokulda, ortaokulda ve lisede olmak uzere 3 kere iftiraya ugramistim. Ben sessiz icine kapanik ve uzuntumu sinirimi disariya aglayarak atan bi insandim savunmak istesemde savunamayan tiptim. Ailem her zaman savundu beni ilkokul ve lisede erkeklerden zorla ozur dilettirdiler ve bir daha yasamadim kimseyede yapamadilar. Lise de hersey tam tersiydi savunmalarimiza ramen ben suclu bulundum ve sirf erkek arkadasim var diye ve onun hatalari yuzunden o... Damgasi yedim. 10. Sinif tamamen cehennemdi benim icin. Yakinda evleneceğim. Ve bende cocugumun basina gelirse eşimle arkasinda durup yumrugumuzu masaya vuracagiz. İslemezse videodaki baba gibi uğraşacağım. Ve her ailenin boyle olmasi gerekir. Cocuguklarimizi guzel yetistirelim empati duygulari insan hayvan sevgisi aşilayalim. Ama haksizliklara zorbaliklara sessiz kalmayalim. Umarim duzelmese bile bu durum zorbaliklar en aza indirebiliriz 🙏🏻
akran zorbalığını çocukluğum boyunca yaşadım.6-7. sınıfa kadar her deneme sınavında türkiyede ilk beşe girebilecek kadar başarılı olan, sevecen bir çocuktum. kilom yüzünden dayak yediğim oldu, öğretmenlerim yine hiçbir şey yapmamıştı. ailem beni dik başlı biri olarak büyüttüğünden kaynaklı ben de yanıt veriyordum. suçluysa ben oluyordum. sinir problemlerim çocuklukta yaşadığım zorbalıkla başladı.7. sınıfta okula her gün ağlayarak gelmeye başlayacak kadar artmıştı zorbalık. öğretmenlerim de yapıyordu bana bu zorbalığı. bir öğretmenim beni kilolu olduğum için şişirilmiş bir balonun üstüne oturtup herkesin bana gülmesini sağlamıştı. ailem o zamanlar boşanma dönemindeydi. abim arkadaşlarımı tehdit ediyordu yeter rahat bırakın bu kızı diye.abim öyle yapınca her şey daha kötü olmuştu, hepsi yetmezmiş gibi ailemin boşanmasının öğretmenim sayesinde duyulmasıyla her şey daha kötü ve yerle bir oldu.artık ailemle de dalga geçiliyordu.derslerde bir şeyler başarmayı çok seven bir çocuktum. tahtaya çıkmamaya, ders çalışmamaya başlamıştım. benim kızım süper zekalı bir kız diyen ailem artık sürekli neden ders çalışmadığımı soran bir aileye dönmüştü.yedinci sınıfta henüz 12 yaşında bir kızken kendime zarar vermeye başlayınca ve elim kolumdaki kesikleri ailem görünce okulumu değiştirdiler ama hayatımda hiçbir şey bir daha eskisi gibi olmadı. hiçbir zaman bir daha çok çalışkan bir çocuk olmadım. her zaman ortalamanın etrafında gezinen biri olmaya başladım hatta ailem süper zekalı kızlarının hala yaşadığını unutmuş gibi, erasmus kazandığımda sevinemediler bile.hayatımı karartan ve bende büyük bir tramva bırakan bir dönemdi ve çocuktum henüz.artık hayatımda herkese mesafeli ve inanılmaz asosyalim.yapmayın, yaptırmayın.
nesil cok değişmiş la ben okuyunca anladım yorumları bizdede 3 5 cakal olurdu döverdik dövülürdük durulurlardı baktılar diş geciremeyince de kızlara zorbalık yapıldıgını ılk defa duydum arada öylesine dalga gecilirdi ancak herkes hududunu bılırdı garip ne bilim herkes arkadaştı bizde.
Niye onların yaptıklarını yanına bıraktın? Okurken ben gerildim. Kendini k3seceğine onları k3sseydin ya.
Çok geçmiş olsun...senin dediğin gibi insanlar,zorbalar yaşamamalı...
@@barsy4081 aha benim kafadan biri ula korkmayın gecırın bı tane burnuna tam ortasına sızden guclu olsa bıle gerıye ıtılır sonrada malum bolgeye gecır gucun yetmıyorsa :D uygunlandı ceza meza yok zaten
@@barsy4081 zorbalığa hiç uğradığınızı düşünmüyorum. Kendini kesecegine onları kesseydin ne demek ya. Bu kişi bir kişi değil birden fazla kişi, öyle ol demekle yap demekle olacak iş değil. Evet kardeşim sana 10 kişi zorbalık yapacak sen onlara dersini vereceksin,hayat dizilerdeki kadar kolay değil. Destek olmadan yapılacak iş de değil zaten kız kendisi söylüyor ailemde bana destek vermedi diyerek.
Bende 8.sınıfta lgs ye hazırlandığım dönemde kültür kurs merkezine yazılmıştım ve maalesef bende akran zorbalığına maruz kaldım sesiz sakin ve içimde kapanık biriydim biraz kilolu bir çocuk olduğum için de öz güvenimde yoktu çabuk sosyalleşemeyen biriydim tam zorbalık yapılacak biri yani. Annem kaç kez arayıp durumu anlattı gitmek istemediğimden bahsetti ağladığımı söyledi ama öğretmen annemin ısrarlarıyla bizi bir araya getirdikten sonra bir de beni azarladı ve bu benim için son oldu,dershaneyi bıraktım ve sınava evde kendim hazırlandım olan sadece paramıza değil benim mental sağlığıma ve sınav seneme olmuştu 🙂
Bide bu tiplerin sevilmesi😤
o zamanlar pısırık bir çocuktum şu an 20 yaşımdayım ve o dönemden kalma travmalarım nedeniyle herkese sert yaklaşıyorum çünki insanlar yumuşak bir taraf bulduğunda üzerinize geliyorlar şu an hayatım çok yolunda ancak her an kavgaya meilli biri olarak yaşıyorum
bu konu benim için çok özel çünkü hayatımın içine sıçıldı zamanında. Ne normal insanlar gibi yeni arkadaşlar edinebildim ne de kendime basit bi kahve bile almaya cesaret edebildim. Bunlar artık geçti neredeyse mezun oluyorum, bir şeyleri aklımda artık atlattım ama gençliğimi elimden aldılar. Ben zorbalığa maruz kalırken grubu susturmak yerine beni susturan hocamın hala cümleleri aklımda. Bana aynen şöyle demişti ''Sakin bir şey söyleme sus sen büyüklüğünü koru'' keşke benim büyüklüğümü korumama gerek kalmasaydı, keşke yanımda bir arkadaş veya bir hoca beni destekleseydi belki bazı şeyler böyle olmazdı. Şu anki aklım olsa bana yapılan hiçbir şeye izin vermezdim ama olan oldu. Kendimi toparladığım için mutluyum ama her gün buna maruz kalıp yıllarca izlerini taşıyan herkes için çok üzülüyorum
1 veya 2 sene önce bu tür bir olaya maruz kalmıştım. Çok güvendiğim bir arkadaşım vardı. Ama görseniz onun kadar iyi biri yok yani. Günlerden bir gün kız resim yarışmasına katıldı, benimde o aralar resmim iyi olduğu için katılayım dedim. Hocalar form verdi bizde doldurduk. Bakın, ben formu doldurdum ve çantama koydum, arkadaşım sıranın altında unuttu, Ertesi gün hasta olduğum için gitmedim. Yarın oldu işte ben de okula gittim ama sınıfa girdiğim anda herkes bana bir bakıyor aklınız almaz sonra birine ne olduğunu sordum o da dedi ki "Niye kızın formunu yırttın?" Ben orada küçük çaplı bir kriz geçirdim sonra kızın yanına gittim ,kız yüzüme bakmadı bile. Eğer o an sakin olmasaydım onu ortadan ikiye bölerdim. Hem dün yoktum ve kağıdı nasıl yırtabilirdim? bu olaylar yüzünden 1 sene benim için cehennem gibiydi zorbalıklar, kavgalar derken ben hep kafamı eğip ağlıyordum anca. Sonraki sene yani 6.sınıfın ilk dönemi ben okuldaki voleybol kursuna gitmeye başladım, iyi güzel hoş derken bir gün biz kursa kaldık ve o gün böyle küçük toplarla zeka oyunu oynuyorduk. Sonra bu toplardan biri düştü ve bulamadım. Sonra gitti arkadaşım bunu hocaya söyledi hoca bir güzel bağırdı kızdı. Okul çıkışı ağlaya ağlaya kapıya gittim arkadaşım çantamı kontrol etti hızla bende onda ne olduğunu anlamadım ve bir anda o küçük top çıktı. Benim gözüm fal taşı gibi açıldı sonra kızda sırıtarak hocanın yanına koştu ve topu gösterdi, bende korkudan eve gittim. Sabah annemi çağırdılar annem, müdür, yardımcısı, o lanet bedenci ve rehberlik konuşmaya başladı bende kapının eşiğin de ağlıyorum. Beni okul malını çalmak ve bir kaç nedenden dolayı uzaklaştılar ama Allah'a şükür müdür yardımcısı bana nazik bir sesle durumu açıkladı o bir haftanın benim için bir izin olarak yaptığını ve bu süreç boyunca başka okula transfer olmamı tavsiye etti bende tamam dedim. Biz annemle bir sürü okula gittik ama dönem ortası olduğu için kabul etmediler ama başka bir okula gittik ve oranın müdürü bizim müdür yardımcısı ile arkadaşmış işte benim notlarıma da baktılar iyi güzel yarına gel dediler. Yani dostlarım demek istediğim şu, arkadaşınızı iyi seçin. Ve eğer zorbalığa maruz kalıyorsanız ailenize açıklayın ve sessiz kalmayın.
vay aq... ya insanlar hakikaten psikopatlar...
Daha kötüsünüde yaşadım ama senin dediğini dinlerken ben kriz geçirdim
İyi olmayın ,güçlü olun.İnsan güçlünün yanında olma güdüsü ile güçlüyü iyi karşısındakini de kötü olarak görür.İnsanların sözde "objektif" iyi ve kötü yargısı güç dengesi değişene kadar sürer. Sonuç olarak insanların ne kadar iğrenç olduğunu görürsünüz.Erken farkedersiniz ya da acı çekerek öğrenirsiniz.İyi insan yok.
Saf iyi insan olduğuna inanıyorum ama çok istisna
Ama güç konusunda tamamen hak veriyorum
Beni paramlarça ettiler bende kendimi istediğim gbi yeniden birleştirip intikamımı cok tatlı birşekilde aldım ve ne oldu biliyormusun ?
Herkes bana çok iyi davranmaya başladı ahahqhqhqh
@@verminosuslo nasıl yaptın peki
@@mrbsclips1472 çok basit anladıkları tek dilli bende konuşmaya başladım
@@mrbsclips1472 full kol çalıştım dövüş teknikleri inceledim.
Sonra oturup bir bahane bekledim ki garip birşekilde bana dokunmayı bıraktılar.
Bende kendi bahanemi uydurdum
vicdan ve empatisi olan insan sayısı maalesef az ama herkes şeytani seviyede kötüdür demek, bunu kendini de dahil etmek, biraz aptalca değil mi?
Aynı durumları bende yaşadım maalesef 19 yaşındayım sosyal fobim var ve insanlar içine kapanık biri olduğumu düşünüyor . Sebebi tamamen ortaokul boyunca gördüğüm psikolojik zorbalık . Sadece bir defa yaşadığım zorbalığı sınıf hocama anlatmaya karar vermiştim .ondada ben suçlu çıktım hatta azar işittim hocadan . Akranlarımın zorbalığı yetmiyormuş gibi hocada bana inanmayıp azarlayınca iyice içime kapandım sözlü tacizlere sesimi çıkaramadım sırf arkadaşım olsun diye saçma sapan insanlarla takıldım ve karakterimde ve kişiliğimde çok büyük değişimlere sebep oldu tabiiki . Hala etkilerini sürdürüyorum sosyal fobim var çekingen biriyim kolay kolay iletişim kuramıyorum insanlarla. maalesef benim tecrübe edip gördüğümde bu tarz durumlarda gerçekten ailenden yardım istemediğin sürece ne hocalar ne okul ne de meb hiç bir önlem almıyor ki çoğu çocuk da gidip ailesine anlatamıyor . En kötüsüde sahip olduğu potansiyelide kullanamıyor ben 8.sınıftada psikolojik zorbalık gördüğüm için belkide çok iyi bir liseye gidebilecekken ortalama bir liseye gittim . Hem psikolojik hem ders başarısı açısından gerçekten berbat bir durum
Çok iyi hatırlıyorum benzer bir şeye maruz kalmıştım. Okuldaki popüler kızlar beni zorbalamaya başlamıştı. Devamı da gelmeye başlamıştı tabiki. Teknolojiye inanılmaz hakimdim çünkü daha 2. Sınıfken ilk bilgisayarım alınmıştı. Bu kişiler ise daha hayatlarında ne bilgisayar ne telefon görmüş kör topal cahil diyeceğimiz kitle. Ara not olarak sayısal sözel tam bir dahi gibiydim okulda hocalarım çok severdi beni. Bu elebaşını hocalara farketmeyecekleri şekilde kötülemeye başladım. Çok uzun bir süreçti ama ailemin beni yetiştirme biçimi sebebi ile o yaşlara göre inanılmaz bir mental gücüm vardı, fit ve güçlüydüm, uzundum yakışıklı olduğumun farkındaydım, maddi olarak baya iyiydim ve baya sosyaldim.Bu sebeple neredeyse hiç zorbalığa uğramamıştım. 2 ay sonra artık işler öyle bir raddeye gelmişti ki kız hala zorbalamaya devam ediyordu, buna karşılık artık tüm hocalar derste kızı asla konuşturmuyordu dedikodusu çıkmıştı ve mentali yok olmaya gidiyordu. Bunu bilerek ben onu zorbalamaya başlamıştım saçım da sırtıma kadar geliyordu. Saçımdan tuttu beni çekmeye başladı laf atınca o gün öğrenim hayatım boyunca ilk ve son olacak şekilde birini fena dövdüm. Kız şokla mıdır yoksa yumruğum dolaylı mıdır bilmem baya böyle kaldı çünkü hani baya sakin tiplerdendim. O günden sonra bir daha da görmemiştim ama bu kız daha önce de birkaç kişiye bulaşmıştı ve baya mentallerini yok etmişti pişman değilim. Tüm bu süreç boyunca ailemin bana desteği asla yok sayılamaz bu arada. Beni bu şekilde yetiştirmeselerdi ben de çoğu kişi gibi dayanamazdım.
Çok iyi yapmışsın, bu tipler hep birilerini aşağı çekmeye çalışıp zorbalarlar.Kimisi bazen kıskanır başarılarını.Gerek sözle gerek şiddetle başka türlü anlamıyorlar.
o çocuğuda, onun ailesinide, okulunuda müdürünüde, disiplinden sorumlu kişileride diyelim o zaman napalım.
beni olaya dahil edebilirsin, gelirim :))
Zorbalara karşı durup sevdiğim arkadaşımı koruduğum için zorbalanıp, beraber zorbalandığın aganla şuan hepsinden daha iyi, daha başarılı ve daha güzel bir hayat yaşamamız gerçeği 😂😂 (agamla birlikte e-ticarete girdik ve planımız işe yaradı dostum 😎)
Kolej olduğunu duyana kadar her şey anormaldi.Kolejlerdeki şımarık zengin çocuklarından her şey beklenir.Kardeşim 6 yaşında ve gelecek yıl 1.sınıfa başlayacak ailem de çok zeki(1.sınıf soru bankası bitirdi bu yıl) olduğu için daha çok ilgileneceklerini düşünerek özel okula vermek istiyor ama ısrarla karşı çıkıyorum.Biz bir doğu ilinde yaşıyoruz ve sözde kültürlü(!) hakim çocuğu İstanbul gibi bir yerde böyle rahat davranıyorsa yaşadığım şehirdeki kaçakçılık,inşaat vs gibi gelirlerle zengin olan ilk okul mezunu barzoların çocuklarının yapabileceklerini düşünemiyorum.Son cümlem yanlış anlaşılmasın Doğu'da eğitim seviyesinden bağımsız çok terbiyeli aileler de var ama bu çok kötülerin olduğunu da değiştirmiyor ve biz her zaman en kötüyü düşünerek önlem almalıyız.
Akran zorbalığı ilkokulda ve ortaokulda hocalarımla başladı, arkadaşlarla devam etti lisede giderek arttı. Şuan hayatımda kronik (geçmeyecek) psikolojik problemler var :)
OKULLARA REHBER ÖĞRETMEN YERİNE BİR ADET PSİKOLOĞUN ATANMASI ŞARTTIR.
Psikolog atansa ne olacakki, zorbanın kemiklerini kırıp bağırta bağırta, yalvarta yalvarta okul bahçesinde dolastiracaksin başka türlü olmaz
Kardeş ben de okulda psikolojik danışmanım MEB'in belirlediği kritere göre 400 öğrenciye bir tane psikolojik danışman düşüyor. Ülkemizdeki bazı okullarda ya hiç yok ya da 1500 öğrencili okullarda 1 tane var. Okulda psikolojik danışma hizmetine ihtiyaç duyan nereden baksan yüzlerce öğrenci var ve bir psikolojik danışmanın psikolojik danışma hizmeti sunabileceği sayı bunu yakalayabilir mi? Onu geçtim okul ortamında okul imkanlarıyla ne kadar verimli psikolojik yardım sunacaksın. Psikolojik destek için öğrenci ve ailesi gönüllü, işbirlikçi olacak mı? aslında sıkıntı MEB'in okullara ihtiyacı kadar görevlendirme yapmamasında.
@@LastRookie28 Dediğiniz gibi gerekli ancak bu ülke şartlarında malesef yapılacak durumda değil. Tasarruf diye zaten kamuya alımlar kesildi sen şimdi tüm okullara psikolog nasıl atayacaksın onun altından nasıl kalkacaksın. Malesef ki olan yetişen gençlere oluyor. Düzelmeyeceğini biliyoruz düzelmeyeceği içinde ülke hiçbir zaman istenilen atılımı yakın zamanda yapamayacak.
bendede aynı şekilde ilkokul ortaokul lisede sürekli neredeyse her gün yaşadım ve şuan çok ciddi özgüven cesaret problemleri korku içe kapanıklık asosyallik depresiflik öfke problemleri ne ararsan var psikolojimin yerle bir olması sebebiyle hiç bir şey yapma hevesim yok cesarette edemiyorum
@@withrain2282 Biliyorum çok zor hayata tekrar bağlanmak ama hayat bir şekilde ilerliyor. Çektiğimiz zorlukları ancak bizim gibi yaşayanlar anlar ve biliyorum burada ne yazsam fayda sağlamaz. Sormak danışmak söylemek istediğin birşey varsa dinlerim hocam.
bende akran zorbalığı gören birisiyim,ortaokuldayken bir zorba grubu vardı aynı videodaki gibi bir zorbayı takip eden çocuk sürüsüydü resmen ortaokulun bina ile iç içe bi pansiyonu vardı orda kalıyordum.Bir de benim gibi sürekli zorbalığa uğrayan bir arkadaş çevrem vardı.Bir gün pansiyonda yatma saatinde bu zorba grup gecenin birinde veya herhangi bi saatinde bizi durmadan uyandırıyorlardı.Ertesi gün ilgili pansiyon müdürüne şikayet ettik topluca hemen ardından hoca zorba grubu odasına aldı ve hiçbirşey yapmadı hatta şakalaştılar bile grup içerden güle oynaya çıktı.Şu an lise 2yim ve insanlarla iletişim kuramıyorum ,dertlerimi kimseye açamıyorum ve çekiniyorum sürekli.Durmadan zorbalandığım günleri hatırlıyorum ve kafamdan atamıyorum.Bu video bana birnevi iyi geldi içimi dökmek açısından okuduysanız teşekkür ederim
Ebeveynlerin tutumu gerçekten çok önemli ilkokula başladığım zaman sınıfımdaki bir asker çocuğu çantamı yere atıp üstünde tepinmişti bu durumu ailemle paylaşınca ertesi gün annem okula gelerek okul yönetimini sert bir dille uyarmış ve babasının ya da annesinin mesleği fark etmeksizin kimsenin bana böyle davranamayacağını söylemişti. Daha sonrasında yönetim ve ailesinin cocukla konuşması etkili oldu ve artık kimseye zorbalık yapmadı. Uzun lafın kısası zorbalık ilk zamanlarda gerekli tedbir alırsa engellenebilir ve kimsenin travması olmaz.
birde bu söylenenler, daha çoooook duymadığımız veya görmediğimiz vardır
Yaşı nispeten daha küçük dostlarıma söylüyorum, şiddet bir çözüm olmasa da çözüm uğrunda bir başkaldırı olabilir. Olur da birisi sizin gitarınızı bu şekilde duvara vura vura kırıyorsa siz de suluğunuzla dişini kırmaktan korkmayın. Ne yazık ki böyle bir durumda hakkınızı savunan biri bile olsa siz pasif olduğunuz sürece değiştirebileceğiniz çok birşey yok. Güçlü olun.
ABİ BİZDE DE VAR BÖYLE BİR ÇOCUK, ADAM OKULU BIRAKTI BİR NEBZE BU YÜZDEN
BIÇAK GETİRİYOR ÇOCUKLAR OKULA
BİZİM OKUL DA KÜLTÜR KOLEJİ
Ortaokulda erkekler tarafindan sözlü tacize ve fiziksel siddete uğramama rağmen aileme asla bundan bahsetmiyordum ve kendimde çözemiyordum ögretmenler deseniz umurlarinda degildi omzumda karnımda kaç kere morlukla geldiğimi hatırlarım ve sınıf arkadaşlarimda hic buna karsi cikmaz gormezden gelirlerdi sesiz bir tiptim zaten kendimde savunamiyordum siz siz olun kesinlikle yardım alın ailenize söyleyin ne olursa olsun sizler oraya okumaya gidiyorsunuz dayak yemeye zorbalanmaya değil
Şimdk şoyleki bende ilkokulda ögretmenim tarafından hem şiddet hemde zorbaliğa magruz kaldım ve gerçekten özgüven kirıcı bir durum ustelik bunu akli basında ve okuyup öğretmen olan birisinin yapması çok daha kotü ve acınası bir durum böyle hassas konularda MEB hiçbir denetleme yapmamasıda ülkenin neden gelişemediğini acıklar durumda üstelik geçen haftalarde lgs sınavına girdim ve o an aklıma ilk okul hocam geldi ve senden hiç bir bok olmaz diyişi kulaklarımda çınladı sınavın ortasında hiç bir şey yapamadım ve duşüncelerim sıfırlandı lutfen hiç bir çocuğa bu tür konularda zorbalik yapmayın
Küçükken zorba olanlar değişmiyor asla. İlk okulda zorbalık gördüğüm çocuk, hala aynı zorba ve kaba birisi, o zorbalıkları hala unutamıyorum, ve o çocukla beraber bana zorbalık yapanlar şuan çok güzel yaşıyor. Ama ben hala doğru düzgün hayatımı düzene sokamadım
cidden hiç anlam veremediğim ve çok üzüldüğüm bir konu. zorunlu eğitim diye gidilen yerde çocukların birbirlerine bu kadar sert olması ve pek çok tramvaya sebep olmaları korkunç. bu zorbalığın ağırlığına dayanamayıp liseyi açık okuyup bitiren biri olarak söylüyorum lütfen yapmayın.
bildiğiniz açık hava cezaevi gibi okullar, hiçbir öğrencinin hayat güvencesi yok, işin kötüsü zorba akranlarına karşı...
yapıcaz
@@muhammedkayalk2216adres ver
@@muhammedkayalk2216 Bence sus.
@@BeratYAVUZs kes velet
7. sınıfa gidiyorum evet yaşım çok küçük olabilir ama en çokta ortaokul lisede olur akran zorbalığı kendimi bildim bileli sessiz bir kızdım ve sulu gözdüm sebebi ailemin işleri yüzünden beni hep yanlız bırakmalarıydı ne sosyalleşmeyi öğrendim ne cesaretli olabildim ne de kendimi herhangi bir konuda savunabildim birinci sınıfta hafif zorbalık gördüm eşyalarım kıyafetlerim kitaaplarım çalınır yapmadığım konulardan ceza alırdım ve bunu yapan öğretmenin çocuğuydu bu yüzden öğretmen buna göz yumdu çocğu beni sevmediği için gizlice notlarımı kırar ek dersler aldırır sınıf ortasında beni aşağılar bağırırdı bu yüzden birinci sınıfta asla düzgün bir eğitim alamadım okulumu değiştrdim ikinci sınıfta. arkadaş edinemedim çückü ne cesaretim ne iletişim becerim vardı yanlız kaldım ve sınıf ortalamasıyüksek olduğu benim ise notlarımın birinci sınıf yüzünden berbat olduğu için hakaretlere uğradım ve sınıftan atıldım o yaşta gecemi gündüzüme kattım bildiğin. sabah9da çalışmaya başladım aralıklarla akşam dokuza kadar çalıştım sonra tekrar okul değiştirdim üçüncü sınıfta berbat bir sınıftaydım herkesin notları düşükken benimkiler mükemmeldi öğretmenlerin gözdesi olduğum için zorbalığa uğradım... o an anladım ne yaparsam yapayım hiç sevilmeyeceğimi eve hüngür hüngür ağlayarak geldim 1 hafta boyunca annemle bile konuşamadım annem en sonunda konuşmam için ağladı yalvardı.. konuşamadım. 4. sınıfta aynı sınıftaydım gezilerde kitap okuyorum diye velilerin dedikodusu oldum ama bende aslında sosyalleşmeyi çok isterdim.. ve beşinci sınıfa başlar başlamaz böbrek hastası oldum okulumu dondurdum 2 ay hastahanede yattım her gün ağlıyordum yürümeyi unuttum vücudum delik deşikti ve bir yıl sonra tekrar beşinci sınıda başladım yine arkadaş edinemedim oysaki elimden geleni yapmıştım ve sonra hayatımı berbat eden asıl algı ile karşılaştım güzellik algısı. sınıfımızda sarışın bir kız vardı kız çok güzeldi ve benim hoşlandığım çocuk ondan hoşlanıyordu herkes kızın arkadaşı olmak için can atıyordu ve bir gün kızla konuştuğumda çok şaşırmıştm çünkü kız kabaydı, ben nazik, kız insanlara bok çuvalı gibi davranırdı, ben ise herkese iyyiydim, kız borç alırdı ödemezdi, ben borç verirdim borcu almazdım.. milleti sorguladım neden ben daha iyiyken o kızla olmak istiyorlardı anladım ki hayatta notlar iyilik ve kibarlık önemli değildi önemli olan para ve güzellikti sonra okulumu değiştirdim altıncı sınıfta. evet şaka gibi yine okul değiştirdim.. ve hayatımın en büyük zorbalığını yaşadım. ikinci döneme kadar her şey iyiydi arkadaşlarım vardı ailemle aram iyiydi sonra ben bir çocuktan çok hoşlandım ona şiirler dahi yazdım bir gün o şiir defterini masamın altında unutmuşum ve çocuk her şeyi okumuş meğerse başkasından hoşlanıyormuş çcukta baya popülerdi okul çıkışı sözde en iyi ve tek arkadaşım ona telefonunu verdi ve çocuk beni aradı.. küfürler hakaretler etti sevmek suçmuşta ben bilmiyormuşum.. halbuki çok güzel sevmiştim daha o yaşta. ilk aşkım çocukluk aşkımdı kendisi ama o amlayamadı işte akşama geziye gittik annem çok takmamamı söyledi ama o beni bırakıp gittiğinde çok pis dayak yediğimi hatırlıyorum çocuktan ve arkadaşlarından. sözde arkadaşlarım ise arkamdan konuşmaya başladı sırf o çocuktan hoşlanıyorum diye.. 2. dönem full aşağılandım dövüldüm param çalındı ses edemedim aileme anlattım suçlu benmiş gibi davrandılar sonra o gün geldi çocuk aniden bana çıkma teklifi etti kabul ettim işte maldım kabul ediyorum söve bilirsiniz bana ama çok seviyordum daha küçüksün demeyin yeminle çok seviyordum çocuğa ve arkadaşlarına tüm paramı verip 12 saat aç kalırdım 6 kilo verdim çocuktan hoşlanan kızlardan dayak yedim susardım çocuk beni aşağılardı gülerdim.. en sonunda sadece beni para için kullandığını söyledi ve anladım dünyada ben ve benim gibi saflara yer yoktu sevilmem için en iyisi olmak zorundaydım o okuldan olabildiğince hızlı kaçtım ve şuanda 7. sınıfım kimse ile konuşmayan kendi halinde takılan sürekli kitap okuyan kızımdır genelde. şuanda safe insanların yanındayım ama onlarla takılmak yerine en iyisi olmaya odaklıyım çünkü zorundayım her sabah tonlarca makyajla gidiyorum çünkü güzel olmalıyım derslerime odaklanmalıyım çünkü başarılı olmalıyım derimi kazıyorum çünkü beyaz vei ince olmalıyım.. ama hala kimse beni yeterli bulmuyor ve sevdiğim çocuk ise.. 5. sınıfımdaki sarışın kızdan hoşlanıyor. keşke yeterli olabilseydim
Lise sona giden bir ağabeyin olarak sana şunu söyleyeyim, bizim ülkemizdeki okullarda kültür ve ahlak eksikliği var. Ben de liseye kadar zorbalığa uğrayarak büyüdüm, dövüldüm, sözlü hakarete uğradım. Liseye geçtiğim zaman bir flörtüm oldu, aldattı. Ondan sonra açıldı gözlerim, hayatın nasıl işlediğini gördüm. Senin benden iyi olduğunun konu toplumun nasıl olduğu bilincini küçük yaşta öğrenmen.
Sana tavsiyem: Kendin gibi ol, özgün ol. Sosyal medyada gördüğün ve sadece insanları uyutmak için çıkarılan akımlardan, sahte hayatlardan, toz pembe şeylerden uzak dur. Özellikle senin yaş grubundaki çocuklar buna maruz kalıyor. Bir zorba ismini seslendiği zaman ona yüz verme, gerekirse yönünü değiştir. Bir konuda yardım almak istiyorsan bana yaz. Elimden geldiğince yardımcı olmaya çalışacağım.
Ekonominin kötüleşmesiyle özel okullar, standartlarının dışına çıkmaya ve alabildiği kadar öğrenci -müşteri- almaya başladılar. Tabii ki bazı istisna güzel tabanını koruyabilmiş okullar var ancak geri kalan çoğu zaten ya battı ya da batmak üzere. Mesela herkes günümüzde asgari maaş bir memur maaşına yaklaştığını dillendirirken özellikle pandemiyle birlikte özel okullarda asgari ücretle öğretmen çalıştırılmaya başlanmıştı bile...
Genel tabloya bakarsak; Kötü şartlarda çalıştırılan kötü öğretmenler, Devlet okullarına disiplinden ötürü giremeyen serseriler, Fen Liselerinde Anadolu Lisesi Öğrencisi, Anadolu Lisesi'nde ise Düz Lise Öğrencisi, Ağır işçi mesaileri gibi konulan nöbetler ve ders saatleri vb. daha bir sürü şey-
Bu tür etkenlerin etkili olduğu bi okulda: genelde, öğretmeni ben maaşımı alayım işime bakayım modunda, öğrencisi zaten az kişili sınıflarda yalnızlaşmamak için serserilere ortak olmak zorunda, müdürü aman öğrencimizi -müşterimizi- kaybetmeyelim hayatını etkilemeyelim (!) havasında olur. Bir ülkenin iktisadi sorunları kelebek etkisiyle bu raddeye kadar varıyor çok ironik .)
Ancak dostlar bu sorunlar çözülebilir sorunlar bizim asıl sıkıntımız direkt eğitimde herkesi doktor olmaya mühendis olmaya zorlayan bir irtica müfredatına sahip sistemde mavi yaka değerlenir ve beyaz yakanın rağbeti düşer Çünkü bir şeyden ne kadar az varsa o o kadar değerlidir. Hükümetin Türkiye'ye verdiği yegane sorun eğitimsiz bir halk yetiştirmeye çalışmasıdır
çok güzel özetlemişsiniz...
Eskiden okuduğum okulda 3 tane erkek bir beyinden engelli arkadaşımızı arabanın önüne doğru itmişti, çocuk kurtuldu ve bunu bir ben birde dindar bir arkadaşım gördük. Sabahına annesi bunu kim yaptı diye sormaya geldiğinde ben 3 kişiyi gösterdim, kendilerini yerden yere vurdular biz yapmadık dediler daha sonra dindar arkadaşımda dayanamadı bende gördüm dedi. O olaydan sonra ikimizide zorbalamaya başladılar, dindar arkadaşımı zorbalayamadılar çünkü o biraz diğerlerinden güçlüydü ama 2 yıl boyunca kimsenin benimle konuşmadığını hatırlıyorum, benim için korkunç bir dönemdi 5 kez okul değişmiş biri olarak.
benim bir arkadaşım da buna benzer zorbalıklar yaşadı. Çocuk genel olarak çok saygılı ,okumak isteyen ve düzgün bir çocuktu. Sınıfımızdaki tüm erkekler(ayılar) o çocuğu sürekli zorbalıyordu onunla sıra arkadaşı olduğum için onla sohbet ediyorduk ve o çocuğa sürekli 'ooooo' diyorlardı ve biz sadece ders hakkında konuşuyorduk. Çok sinirime dokunuyordu sınıf öğretmenimize defalarca şikayet ettik ama hiçbirşey olmadı...En az 20 şikayet vardır ama hiçbirşey...3yıldır o kuldaydım o yüzden öncesini bilmiyorum ama o çocuk çok nazik ve saygılıydı diğerleri gibi saygısızlık yapıp öğretmenlere karşı gelip küfür etmiyor diye zorbalıyorlardı, arkalarından konuşuyorlardı,birçok başka kötülükler yapıyorlardı...O çocuğun notları nedense düşüktü ona olabildiğince yardımcı olmaya çalıştım ve ona dedim ki 'Tek amacın notlarınınn yükseltip onlarla aynı liseye düşmemek olsun'İnşalllah onlarla veya onlar gibi insanların yanına düşmez
Bazen yasadışı silahlanma gerekir..)
@@XingNH silahlanıp kendi hayatını mı mahvetsin cocuk
@@WilliamJasonmorr Dedi bir zorbanın 50 mt. yakınında bulunmamış çocuk.
Aynisi şuanda lise hayatımda yaşıyorum sürekli zorbalıyorlar beni elimden bişey gelmiyor ve daha lise 1 deyim şimdi okullarda bitti tek umudum onların (bana zorbalık yapanların)hepsinin sınıfta kalması inşallah seneye 10. Sınıf olcam ve hepsinin sınıfta kalmasını istiyorum umarım olur😢
Sınıfta kalma olayı yalan bu sorunlu tipler gitse de kurtulsak diye daha bıraktıklarını görmedim@@Fireflakedragon
Ortaokul doneminde 4 yil boyunca bu kiz gibi zorbaliga uğradım. Benimle birlikte zorbaliga ugrayan bir kiz daha vardi onun abisi gelip cocuklari tehdit edip uyarmıştı ve onunla ugrasmayi birakip bana iyice odaklanmalarina sebep oldu bu olay, binlerce kez anneme ve abime soyledim bir seyler yapmalarini okula gelip sikayet etmelerini kilini kipirdatmadilar. Ben o donemde asiri utangac ozguvensiz ve insanlardan uzak birine donusmustum. 8. Sinifin son doneminde yine bir tanesiyle aramda laf dalaşı oldu ve artik bana tak etti. Bu cocugu biraz hirpaladim ve bagira bagira agladim sanki tum 4 yilin sinirini o gun cikariyordum. Sinif ogretmenime mudure herkese aglayarak gidip anlattim ve herhangi bi uzaklastirma uyarilma almadilar sadece matematik ogretmenim bayagi sert konusup birer tokat indirmisti hepsine tabi zorbaliklari azaldi o olaydan sonra ama tamamen bitmedi. Simdi hepsi universiteyi bitirmis çağda ben 2002liyim allahtan istegim bana yasattiklarini cok agir sekilde cezasini ceksinler hayatlarinda hiç mutlu mesut olmasinlar allah belalarini versin suanki hayatimda karakterimde kotu bir iz biraktilar ve bu yillar boyu cozmeye ugrastigim bir sey. Bu durumlar hic oyle gorundugu gibi yuzeysel degil zorbaliga ugrayan kiside kötü izler birakiyor lutfen bilincli olalim bu konuda ve çocuklarımız olunca onlara sahip cikalim bizden baska kimse kotu soz soyleyemesin.
geçmiş olsun ablacıgım hakkımız helal değil hiçbirine
Lise 1'e giden biri olarak bizzat bende bu akran zorbalığını yaşıyorum. Sınıfımızda ben de dahil toplam 11 tane erkek var ve bu ben dışında olan 10 kişinin 10'u da bana akran zorbalığı yapıyor. İşin kötü kısmı ise bunun şiddeti son 20 25 gündür artıyor. Ve bu olayı daha hiç kimseye anlatmadım. Annem veya babama anlatırsam onlarda otomatik olarak okula başvuracaklar. Ve okula başvururlarsa gülünç duruma düşeceğimden korkuyorum. Akran zorbalığı yapan kişilerin, benim korkak davranmamdan dolayı daha çok şiddet göstereceklerini düşünüyorum. Umursamamaya çalışıyorum ama çok zor durumdayım. Okulun bitmesine son 5 gün diyerekten kendimi motive ediyorum. Ve bu yüzden spora başladım 3 ay boyunca da devam edeceğim maksatım bana şiddet gösterenlere daha sert şiddet göstermek değil. Sadece bana karşı zorbalık yapanlara dur demek.
Ben de aynı yaştayım ve zorbalığa uğruyorum.Bana fiziksel değil psikolojik yapılıyor umarım ikimiz de üstesinden geliriz
İnşallah gelirsiniz üstesinden.
Babayı da tebrik etmek gerekiyor. Genelde zorbalığa uğrayan çocuklar (kreşteyken ben de) ailelerine anlatamıyor, öğretmenler ile paylaşamıyor ya da olduğu gibi hiç bir şey de yapmayabiliyorlar. Bu tür zorbalıklara karşı bir eylem başlattığı için teşekkürler.
Ben 9. Sınıfım arkadaşlarımdan her zaman olmasa sürekli fiziksel zorbalık yaşıyorum bu fiziksel ve sözel olarak devam etti hocalara söylediğimde de ispiyoncu oluyorum ve 2. Dönemin sonunda okul değiştirdim ve benim ve ailemin hayatımda verdim en iyi karar olarak görüyorum çünkü artık yeni okulumda arkadaşlarım oldu onlarla telefon oynayıp sohbet ediyorum ve sinif az kişi olduğu için dersleri mi daha iyi dinledim ve kotu olan notlarımı da yükselttim keşke daha önceden bu karar verseydik. Bu arada gerçek zorbalık icraatlar ailelerine söylesin benim gibi kimsenin saklamasin çünkü kendime çok zarar verdiğimi gördüm sizde zorbalığa hayır diyin
ispiyoncu derler, türlü türlü sıfat takarlar.. hiçbir önemi yok, esas kendilerine baksınlar, aşağılık, pislik yaratıklar hepsi, ispiyoncu olmak pislik olmaktan bin kat daha iyidir ki zaten çocuksun ve kendini korumaya çalışıyorsun.
Bu tarz bir olayı bende yaşadım 9. Sınıfa kadar hemde. 1. sınıftan 4. Sınıfa kadar korkak tavuk demişlerdi bana 5. Sınıftan 8e kadar da canavar demişlerdi ve bu canavar ismini hocamdan öğrenmişlerdi hem fiziksel hem de mental olarak saldırdılar bana yıllarca ailem defalarca konuştu okulla tabii özel okul ne yapacak bursla okula geleni mi önemseyecek yoksa parası olan zengin ucube cocuklarını mı önemseyecek bir keresinde kıyafetimin üstü mürekkep dolu rehber hocasına gitmiştim bana "Neden sadece sen? Neden başkalarına yapılmıyor neden sadeve sen" diye sormuştu o an yaşadığım hissi hala çok net şekilde hatırlıyorum kendime defalarca neden sadece ben diye sormuştum ben bana zorbalık yapan bebeler yanlız kaldığında gidip onlara iyi misin diye soran bir çocuktum hatta şunu hatırlıyorum Yarendi sanırım kızın adı sonradan gelmişti okula sınıfımıza o da katılmıştı tabii ki sonrasında onuda dışlamışlardı kızlar tuvaletinde aglıyordu yanına gitmiştim dertleşmiştik son cumlesinde "Keşke sana öyle davranmasaydım bunları hak etmiyorsun özür dilerim" demişti hiçbir şey hissedememiştim 2 hafta sonra falan eski haline dönmüştü kız zaten neyse şuan lisenin yarısında hiçbir hedefi olmayan depresif kişinin tekiyim keşke hayatım böyle olmasaydı her zaman şuan yaptığım gibi insanlara karşılık verebilseydim
Zorbalığı çocuklar yapar; hayatın gerçeklerini görmeyip, empati yetenekleri gelişmediği için fakat ben lisede zorbalığın daniskasini gördüm ve çok sıkıntı çektim.İnsanlar çok duyarsız, halden anlamaz ve ben bunları hep okulda yaşıyorum özellikle eğitim kurumlarında. Okullarda öğrencileri at gibi yarıştırmak yerine eğitim verilip hayatın öğretilmesi gerektiğini düşünüyorum.
Ben çok empati yapardım eskiden birşey söyleyeceksem 40 kere düşünürdüm şöyle anlar üzülür mü diye.
Şimdi empati felan kalmadı bende ama hepsine teşşekkür ederim
Ne moral kodum ne ahlaki değerlerim kaldı sadece amacıma yönelik yaşıyorum
@@fentanyllie benimde tavsiyem diğer insanları umursama
Tek umursamaya değer şey statü ve para
Günün sonunda diğerlerinden üste olduğun sürece gerisi önemli değil
Son cümle çok yerinde.
@@verminosuslo bir zamanlar bende öyleydim akran zorbalığına maruz kaldım bi süre ama sonra birşeyler öğrendim sürekli şimdi ise iyi olana iyiyim kötü olana hayatında görebilceği en kötü kişiyim istediğim kişinin hayatını karartabilcek gücede bilgiyede sahibim bu yüzden diyebilceğim tek şey akran zorbalığına maruz kalıyorsanız kendinizi birşeylerde geliştirmeye başlayın ve zorbalık yapanlara karşılığını verin siz üzüleceğinize bırakın onlar üzülsün Bu hayatta hiçbir şey sizden daha değerli değildir unutmayın
@@danielsoft0x ben intikamımı tekrar tekrar aldım xd
Ben ise gerizekâlı numarası yapmayı öğrendim.
Birisi senin sâf olduğunu sanınca her türlü açığı veriyor ve vakti gelince üstüne basıp geçmen daha easy peasy
abi dürüst olmak gerekirse ben 13 yaşında birisiyim, 7.sınıf öğrencisiyim şuan tatildeyiz. Ben okulda pek ders işlemeyi sevmeyip uyuyan öğrencilerdenim. Sınıfımda oldukça uygunsuz, yapılmaması gereken hareketler sergileyenler vardı fakat ben arkadaş çevremde öyle birini barındırmayıp kendi halimde takılan bi kızdım. Aralarından bir kız vardı o da ilkokuldan eski birisiydi tanıdığım. Kız baya zorba ve çingenelerden biri, hoş davranışları yok ama arkadaş çevresi onu seviyor niyeyse, belkide bahsettiğin gibi onun tarafına geçiyorlardır. Ben bu kız okuldan atılma raddesine geldiğinde sevinerek zıplıyodum falan, birisi kıza yetiştirmiş. Yaptığım doğru değil ama ani bir tepkiydi ve pişmanım. Kız bunu duyunca geldi beni sıkıştırıp tehdit falan etti, ben sinirden ağlayacak raddeye geldim. Aileme bahsetmek istedim ama gelip konuşurlarsa daha da kötüye gider diye sesimi çıkarmadım. Arkadaşlarım boşver diyip duruyordu ama kızın her fırsatta bana laf atması ve görünüşüme hakaret etmesi kalbimi kırıyordu. Kız bir gün saçıma yağlı ve çirkin dedi, ben bunu gereksiz fazla alınıp saçımı boynuma kadar kestirdim, resmen bir erkek oldum. Kız neden kestin diyerek dalga geçince keyfimden, sıcakladım dedim. Kızın bir ailesi yok muhtemelen ve ilgiyi alması gereken yerden almayıp akranlarından alıyor ve bir yandan da akranlarını zorbalıyor. Şikayetçi olsamda bir şey demiyorum. Muhtemelen seneye sınıf değiştireceğim ya da okul, çünkü bu iş böyle ilerlemiyor. Ailelerin çocuklarına özen göstermesi ve dikkat etmesi için onları buradan küçük bir şekilde uyarıyorum ve iyi günler diliyorum.
Ben akran zorbalığı yaşamadım fakat, öğretmen zorbalığı yaşadım sırf tahtadaki yazıyı defterime geçirmedim diye kafama dosyayla vurmuştu o günden sonra hiç okula gitmek gelmedi içimden çünkü korkuyordum 2sene okula gitmedim korkudan 2senem heba oldu şuan lise 4olmam gerekirken lise2yim. Akran zorbalığına gelirsek okuduğum okul evimize yakındı ailemde bu okulu tercih etmişti. Okulun çevresi pek hoş bir çevreye sahip değildi 6. 7.sınıfa giden çocuklar koridorlarda birbirine bıçak çekiyor çıkışta 8 10kişi kavga etmeye gidiyorlardı bunlardan en çok zarar görenler ise bu çocuklara sesini çıkartmaya içine kapanık çocuklardı bu marjinal çocuklar içine kapanık çocuklara ne yaparsa yapsın ses çıkmayınca kendilerini, "Ya baksana hiçbiri karşımda duramıyor ben en iyisim" ilan ediyor. Allah'tan okulumdaki müdür ve müdür yardımcısı bu konuya duyarlılık gösterdi ve akran zorbalığı oranınıbüyük bir ölçüde düşürdü. Tabi burda aile terbiyesi de çok önemli çocuklar ailesinde ne görürse onu yapmaya meyillidir örneğin bir bebeğin önünde emeklerseniz bebekte aynı şeyi yapmak için çabalar demek istedim bence akran zorbalığının en büyük temeli aile terbiyesi.
Olm sende fazla abartmışsın kafana defterle vurdu diye 2 sene niye gitmedin
@@atolye_hanmeli7999 kanka 6 yaşındayım hayatın daha ne olduğunu bilmiyorum içimde bir travma oldu gitmedim
Kendimi gördüm. Benim zorbam ben okuldan mezun olduğumdan beridir sapığım da oldu. Bir platformda yeni bir hesap oluşturduğum anda hesabımı bulup bana yazıyor. Bu durumdan ben kurtuldum ama psikolojik etkileri devam ediyor, dışarıdan bakıldığında normal görünüyor ve davranıyor olabilirim ama öyle değilim. 4 senelik lise eğitiminin tükettiği sabrım ve oluşturduğu kin yüzünden tanıştığım yeni insanlarla sağlıklı arkadaşlıklar kuramıyorum. Arkadaşlıklardaki normal kavgalar ve düşüşlerden sonra ben arkadaşlığımızın normal seyrine gelmiş olduğu noktada bile soğumuş olmuyorum. Karşımdaki insanlara karşı en ufak negatif düşüncem çok hızlı bir şekilde nefrete dönüşüyor. En kötüsü de bazen düşüncelerimi kontrol edemiyor oluşum. Bir noktada sürekli kendimi "Artık saçmalıyorsun, gidip ona/onlara fiziksel olarak mı zarar vereceksin" derken buluyorum. Günlük hayatımda hala daha öfke kontrolü yapamıyorum, yapıyormuş gibi yapıyorum. Sevmediğim ya da soğuduğum insanlara karşı yüz ifadem onlar arkalarını döndüğü gibi değişiyor.
abi bizim okul da bahsettiği kültür kolejine çok yakındır, hasan polatkan AL. kültür koleji olsun başka kolej olsun özel eğitim kurumlarında iş ticaret amaçlı olduğu için öğretmen ezilir, yeri gelir öğrenci ezilir. sırf velilerden gelen parayı ve okulun imajını korumak için bunlar yapılır. bizim okulumuzda zorbalık yoktur, bu zorbalık değildir demek için. böyle kurumlarda öğrenci eğlendirilir, müfredat fazlasıyla basite indirgenir ki çocuk kendini iyi hissetsin ana baba da çocuğunu iyi sansın. okuldaki haksızlıklara sessiz kalınır ki okul dışardan iyi görünsün. böyle yerlerde eğitim görmeden önce 2 değil gerekirse 10 kere düşünün taşının, okulun asıl yüzünü göstermesi zaman alır çünkü.
Kendimi bildim bileli özel okullar beş para etmezler birçok konuda. Yani çok büyük bir okul olması lazım, TED koleji gibi ki oraya çocuklarını veren veliler zaten neredeyse dilenerek çocuklarını yazdırdıkları için okul bu durumda güçlü hale geliyor, ama diğer özel okulların çoğu maalesef dediğiniz gibi. Tabi TED'te de neler yaşanıyor ediyor bilmiyorum, belki orası da *oktandır bu konuda.
Öncelikle konuyu çok iyi şekilde aktardığınız için teşekkür ediyorum. Bana göre bu zorbalığın en büyük problemi videoda da dediğin gibi çocuğun artık okulu ve dersi sevmemesi.
Ne yazık ki bende yaklaşık 10 senedir (12. Sınıftayım) Akran Zorbalığı görüyorum, sadece 2 kere biri çok sinir etti diye onu paramparça ettim ama suçlu ben oldum sistem işte...
Sonuç ne oldu ? Benim YKS ye hazırlanmam gerekirken ben okula keyifsiz ve ders çalışma arzusu olmadan gidiyorum. (Dersi çok seven bir çocuktum.)
Artık zorbalık diye bir şek kalmamış olsa da (O kişiler artık okulda yok) Olan oldu psikoloji yerlerde, eski okuma hevesi yok...
Ben de ilkokul ortaokul çok çektim akran zorbalığından hep kendimi suçladım.kendimi yeterince iyi koruyamadığım için olduğunu düşündüm.3 senedir anaokulu öğretmenliği yapıyorum ve zorbalığa eğilimli olan çocukların hepsi aşağılık kompleksine sahip tedavi edilmesi gereken çocuklar acınası durumdalar.Kendilerinin zavallı oluşlarının o kadar farkındalarki başkalarını kendilerinden aşağıya çekmek için herşeyi yaparlar.
maalesef o kadar *oktan bir aileye sahip ki bu çocuklar, tedavinin ana kaynağı ailelerinden uzaklaştırılmaları olur, yoksa o ailede oldukça o çocuklar şefkat, sevecenlik hissetmeden büyümeye devam edecek ve zorbalıklarının derecesi de artacak.. maalesef.
1) Özel Okullar ya kapatılmalı ya da çok belirgin yönetmeliklerle çocuklar bizzat MEB kurallarıyla korunmalı.
2) Öğretmenlerin özgül ağırlığını ve koruyucu otoritesini yok eden MEB yaklaşımı değişmeli. Özel okullarda zorbalık yapan çocuğun ve velisinin toplumu şımarıkça tehtid etmesi engellenmeli.
3)Özel okullarda idareci devlet kadrosundan olmalı ve okulla ticari bir iş-sözleşme bağı olmamalı.
4) Disiplini sağlamaya ve çocukları korumaya çalışan öğretmen ve idarenin yetki ve yaptırımları dengeli bir biçimde kanun-tüzük-yönetmeliklerle düzenlenmeli. Zorba çocuk ve bu zorbalığa sahip çıkan velinin hangi sınırı geçtiğinde neyle cezalandırılacağı çok net olmalı.
5) Son tahlilde bu kurallarla güçlenen devlet okulları özel okul denen garabetin sonunu getirmeli.
Eğitim sistemi o toplumun temel örgütlenmesini, organizasyonunu belirleyen o toplumun ideolojisini de yetkin kadrolar yaratarak yaşama geçiren kurumlardır. Bu sistemi bu hale getirenlerin zaten bu ülke ile ilgili düşünceleri bellidir.
Herkes bireysel şiddet önermiş ya da deneyimini anlatmış. Kendi hayatınızı mahvetmek dışında bir işe yaramaz. Herkesin judo yapmak ya da çıkışa çingene çağırmak gibi bir seçeneği olamaz ayrıca toplumun çözemediği sorunları böyle tali yerlere havale etmesi toplumsal zekamızın bitik olduğunu da kanıtlar. Toplumsal sorunlar toplumsal çözümler gerektirir. İyi yüzme öğrenerek batan Titanik'ten canlı kurtulamazsınız; donmadan önce biraz daha yüzersiniz.
Ortaokulu kolejde okumuş biri olarak kolejlerdeki zorbaların devlet okullarındaki Zorbalıktan kat ve kat daha fazla olduğunu söyleyebilirim. Çünkü kolejde okulun seni atmak gibi bir şansı yok çünkü senden para alıyor ve para kaynağını kaybetmek istemiyor kolejlerin öğretmenleri umursadığını da söyleyemem çünkü az maaşla istediği öğretmeni birkaç saatte bulabilir yani öğretmenin psikolojiside önemli değil. Paranın gücünü bilen çocuklarda başlarına bir şey gelmeyeceğinden emin oldukları için zorbalığı istediği gibi devam ettirebiliyor. Genelde ana zorba diğerlerinden daha üstün veya daha zengin bir aileye de sahip olabiliyor
okul öncesi ve sonrası farketmeden zorbalığa uğramış biriyim ve ailem asla bu konuda birşey yapmadı ona rağmen gel bize anlat diyodu durmadan anlatsamda yine asla birşey yapmazlardı orta okulda karantina sonrası 7. sınıfa geçtiğimde tüm sınıf bana tamamen düşman bir şekilde duruyodu birbirinin ağzından yemek yiyen kızlar bana mikrop diyodu ve benim tek sorunum ise hızlı terlememdi annem bazen okula gelsede sınıftan gitmemem gibi şeyler konusunda durmadan ikna etme çabaları içerisindelerdi ve zorbalığın devam etmesine karşıda asla hiçbirşey yapılmadı sadece sözlü bir şekilde uyarıldılar asla bir işlem bile yapılmamıştı bu durumdan o kadar çok sıkılmıştımki tüm ders uyumaktan başka birşey yapmaz oldum bu durum lisemede yansıdı ve orda her zaman yine zorbalık görmeye devam ettim yine hocalara gittim yine kimse umursamadı eğer bunları yaşamasaydım belki derslerimde yine rahat edebilirdim 10. sınıf olmam gerekirken sınıfta kaldım insanların çoğu benimle konuşurken alay ediyorlar gibi hissettiriyor bunu yazarken bile yine alay konusu olucak gibi hissetsemde içimi aylar sonra dökmem rahat hissettirdi pek birşey anlatamasam bile
merhaba 16 yasındayım lise 2. sınıf öğrencisiyim. bu zamana kadar hep akran zorbalığı yaşadım. okulun 1. dönemi sozlü zorbalıklar çok fazla artmıştı psikolojim bunu kaldırmıyordu. 2. dönemin başında okul değiştirdim. iyi bir ozel okula gectim. sınıfım benimle birlikte 9 kişi. ilk başta dışlandım ama normal olduğunu düşündüm sınıfta 2 tane arkadaş edindim, onun dışındakiler beni sürekli zorbalıyordu. ne kadar müdüre gitsem dilekçe yazsam hiç bir şey olmadı. 2 hafta önce bana bir erkek çocuğu (ben kızım) sebepsiz yere kafamı sertçe 5 kere sıraya 2 kere cama vurdu. kurtulmaya çalışsam da kurtulamadım. en sonunda kaçmayı başardım ve resmen titreyerek müdürün odasına gittim. revire gönderdi. cocugun annesi ve babasını çağırmışlar. ben o sirada revirde kafama buz koyuyordum. annemi de çağırmışlar ve hastaneye götürün tomografi çektirin demişler. benim durumumun ciddiliginin farkındaydılar ancak ambulans çağırılmadı. taksiyle hastaneye gittik 7 saat hastanede durduk sonra karakola gittik çocuktan şikayetçi olmak için. olduk. avukat falan da tuttuk. hatta sınav haftam gelmişti iki haftadır ilk ders sınavımı olup okuldan cıkıyorum korktuğum için. ve cocuk herhangi bir ceza almadi. uzaklastirma bile almadı.
Çok geçmiş olsun be :(
ben ilk okul zamanlarında bu tar bir zorbalığa uğruyordum. Ama ben buna bir şekilde sesimi çıkardıkça artık karışamamaya başladılar. Bende kendime orta okula geçince daha baskın bir karkter olucağıma söz vermiştim. 5. sınıfta yavaş yavaş yeni beni herkese dayatyordum. Sınıf içerisinde olay olduğunda veya birine karşı herhangi bir durum söz konusu olduğunda haklının yanında durmaya çalıştım. Ne yazıkki araya pandemi girdi. Bu süreci kendimi geliştirerek ve sınıf içerisinde aynı zamanlarda ortak derslerle beraber diğer şubelerdeki kişiler arasında az buçuk tanınmıştım. Hali hazırda derse katılımım iyi olduğu için hocalar diğer sınıflara örnek öğrenci olarak tanıtıyordu.
Artık pandemi bitti ve 7.sınıf başladı. Başladığı andan itaberen benim okuldaki popüleritem gerçekten yüksekti. Bu alt sınıflar arasında tanınmama bile yol açmıştı. Herkesin hayatında en az bir kez karşılaştığı zorba 3 kişilik bir kız grubuda bizim okulda vardı. Bunlar herkesi kanka olarak seslenip arkasından demediğini bırakmayan tiplerdi aynı zamandada zorbalık yapıyorlardı. Banada bu şekilde davranıyorlardı.
Bunlar benimde aşk hayatıma filan karışmaya başlamıştılar, benimde damarıma basınca kişiliğime kadar değişir. O günlerden birindede ben bu kızların başı diyebilceğim kızın boğazına yapıştım.( o zamanlar yaptığım spordan ötürü yaşıtlarım olan kızlardan ve bazı erkeklerden gözle görülür bir güç farkı vardı.) Hani sıkmıyordum daha çok kendi elimi sıkıyordum. Ters bir hareketinde gerçekten sıkardımda. Daha sonrasında ( ondan uzundum) çenesinin altından kafasını yana yatırıp onun kulağına fısıldamıştım. Olay kapanmıştı ama o kızların zorbalığına maruz kalan kızlar bir anda benim tarafıma geldi. Anlıcağınız onların saltanatı benim sayemde bitmişti. Bu olaydan sonra küçük boyutlarda olaylar meydana geldi. Bunlara rağmen o gün onlara kafa tuttuğum için çoğu kişide belki tıravmalar oluşmasını engellemiş olmuştum. Ondan sonraki iki yıl(bahsi geçen zaman 7.sınıfın ilk dönemi) boyunca zorbalıktan hiç kimse etkilenmedi.
Hatta bu bazı hocaların kulağına gitmiş( büyük ihtimalle). Çünkü ( hocalarla arası sıkı fıkı olan birisiyim) bir iki hoca bana gelip imalı imalı konuşmuştular.
Benim önceki okullarımda şikayet ettiğim zaman hemen ilgilenirlerdi acımazlardı direk ceza verirlerdi ama şimdi lise 3’üm ve iki tane adını veremiyeceğim kiş var birini 9 öbürünü 6 kez şikayet ettim ve artık şikayet edersem bana ve şikayet ettiğim kişiye tutanak tutulacağı söylendi, bu iki şahıs kendilerini herkesten üstün sanıyorlar öğretmene soru sorsam dalga geçerler tahtaya çıkıp soru çözsem yine dalga geçiyorlar sınavlarıma karışıyorlar, çocuğun çevresi var diye arkadaşlarım bile beni savunamıyor. Keşke adam akıllı kim olduğuna bakmadan direk ceza verseler
Ben 99'luyum ve bu kızın fazlasını yaşadım eksiğini değil. Çok iyi anlıyorum onun hayatındaki travmaları gelecekte sosyal hayatında kalıcı yaralar açacaktır. Ben 2006'da ilkokula başladım ve öğretmenim tam bir sorunluydu. Erkek olduğumuz için aşağılardı, en ufak hatamızda tekme tokat döverdi. Üstüne tüm sınıf tarafından 2013'e kadar akran zorbalığına maruz kalırdım. Herkesi bir sınıfa toplarlarlardı beni de zorla o sınıfa 3 kişi beni kaldırarak alıkoyarlardı o sınıfa ve herkesin ortasında her yerime dokunup keyfine tekme tokat attırırlardı herkese. Her teneffüs beni zorla dövüştürürlerdi birileriyle ya da beden derslerinde birisi eline keskin taş alıp tehdit eder kovalar dı beni. Otur kalk komutu verip herkesin gözü önünde tokat atanı bile vardı. Bir de bizim beden dersleri için 5 metre karelik soyunma kulübesinde iken bir tanesi 10 erkeğin içinde üzerimde kafa atma tekniği denemişliği oldu. En ufak rahat hareketimde beni indirirler, derslerim iyi olsa beni yine döverlerdi. Bu cehennemi 2006'dan 2014'e kadar yaşadım. Ailem de biliyordu ama okulumu değiştirmedi hiçbir zaman ve üstüne babam ve annem evde kıyamet kavga çıkarırdı neden kendimi ezdiriyorum diye. Bu sıralar kariyer olarak fena olmayan konumdayım ama insan ilişkilerinde sürekli hastalanıyorum sanki
Kendim de böyle bir zorbalık yaşamıştım okulda hem öğretmen hem tüm sınıf tarafından ve kendimi suçlu hissetmiştim diğer öğretmenler ve müdür de meslektaşını savunuyor ve öğrencilere bişi demiyorlardı babamla da konuştular kavga ettiler okul değiştirememişrim hem lgs hem de az kaldığı için neyse benim hikayem çok uzun kısaca kesinlikle sistemin hatası eğer baştakiler müdür ve öğretmenler buna ses çıkarsa diğer öğrenciler bunu yapamıcaklardı
Bunu uzun süre yaşamış biriyim, lgs öğrencisiyim ve artık o iğrenç sınıftan kurtuluyorum. Biz 5. sınıfı okumadık (covid) 6. sınıftada sınıfımızdaki bir çocuk sınıftaki herkese karşı "akran zorbalığı" yapıyordu. 6. sınıfta sessiz sakin derslerine ilgili bir kızdım. Bu çocuk sınıftaki erkekleri yine bu olaydaki gibi "örgütledi" diyelim, kim onunla takılırsa ona benziyordu. Ben o zamanlar saf sayılabilecek biriydim, bir çocuktum. Çocuk bir süre sonra bana taktı. O zamanki çirkinliğim, konuşmam, yazım, fanı olduğum şeyler, haraketlerim vb. herşeyde sözlü zorbalığa uğruyordum. Bütün öğretmenler bunu görüyordu ama ağzını açabilen yoktu. Ben pekçok kez sınıfımı değiştirmek istedim ama olmadı. Kimsenin umrunda olmadı. Derslerde o kadar başarılıydım ki 6. sınıfta okul birincisi olmaya çok yaklaşmıştım hatta sanırım ortalamam 97 falandı o zamanlar her neyse sonra işte okullar kapandı yaz tatili falan filan. 7. sınıf oldum. 7. sınıfta bu çocuk iyice saçma sapan bi hal almıştı. Birgün sınıftaki erkeklerle beraber geldi bahçede eşyalarımı falan almaya çalışmışlardı, belki çok saçma gelebilir ama çok zoruma gitti benle öyle bir uğraşıyorlardı ki artık canıma tak etti. Dersleri anlayamıyordum, konuşsam dalga geçiyorlardı, fikrimi söylesem dalga, derse katılsam dalga... O gün canıma tak etti müdür yardımcısına gitiim, hatırlıyorum sinirden ağlamıştım baya bi sonra hoca bir şekilde onu haklı çıkardı (ben sınıf birincisi efendi adam akıllı bir öğrenci o ise onlarca tutanağı olan bi çocuktu) sonra sanırsam yine yediği bi boklardan (sanırsam sınıftan bi kızın eline pergel batırmış) okul değişikliği oldu ama o çocuğun etkisi sınıfımdan gitmedi. Ben onların aralarına karışmaya çalıştım, aynı durumdaydık hepimiz az çok zorbalık görmüştük. Ama onlar tamamen zorbalamak için beni seçti. 7. sınıfta bitti ve yaz tatili o kadar kötü geçmişti ki. 8. sınıfa geldim ve bu sene herşey yerlebir oldu. Bana pekçok iftira attılar ve bunlardan sonra artık bunlardan anneme açık açık anlatmam gerektiğini fark ettim. Annem sınıf öğretmenimizle konuştu. Hocamız benim gitmediğim birgün sınıfa açıklama yaptı. Sonrasında herkes 2 hafta kadar suspus oldu ve ardından devam ettiler. Hiçbirşeyde yapamadım. Kötüydu ve bu aptal ortaokul maceramdan sonra ders başarımı, piskolojimi, hayallerimi ve umutlarımı kaybettim. Umarım onların gelecekte olacağı yerde benim yaşadıklarımı yaşayan kimse olmaz, umarım ki kimse bida akran zorbalığına maruz kalmaz. Umarım yaşattıklarının daha beterini yaşarlar.
O yalnızlığı iliklerime kadar hissettim
O kızın yaşadığı zorbalığı çok iyi anlıyorum aynısını ortaokulda bende yaşıyordum hâlâ bazen sosyal medyada işletiyorlar engelli biri olarak ortaokulda hayatım mahvolmuştu intihar etmeye kalkmiştim çok şükür liseye geçince bu zorbalıklar azaldı 😔
Bana yapılan akran zorbalığı fiziksel değil psikolojikti.
İşin en kötü yanı ailem beni değil ONLARI tutmasıydı. Ne kadar iyi olursam olayım onların gözleri bende olmadığı için iyi yanlarını neredeyse hiç görmediler. Ama en ufak bir kötü tarafım olsun, bana bin ton laf koyup sürekli ankisyete ve de panik atakları geçiriyordum. Şu an halen o ankisyetelerle başa çıkmaya çalışıyorum. (Geçmişin depresyonu ile geleceğin ankisyetesi)
Bu durum yüzünden benim hiçbir zaman gerçek dostum olmadı
O zamandaki hayatım anki kral Sisifos gibiydi ve de halen de o etkideyim ama ikimizin farkı hem keşkelerim çok hem de içtenlikle gülmeyi unuttum
Ailen ne diye onları tutuyordu?
@@zabuzamomochi4536 daha "zeki", daha "çalışkan" diye
ben de çok çalışıyordum ama görmüyorlardı
@@halkras yani zeki ve çalışkankar kendi evlatlarını ezebilir yazık.
ilk tekvandoya başladığımda gayet güzel ilerliyordum ve sürekli gitme isteği oluşmuştu daha sonra beni hocam en üst kademeye aldı . ordada bi süre güzel geçti hatta sevdiğim insanlarda vardı . ardından antreman aksattıkları için hoca üst gruptan onları çıkardı ve ben istemediğim bir ortama maruz kaldım . birlikte antreman yaptığım kişi yani partnerim erkekti ve kafaya vuruşlarda aşırı abanıyordu ve ben artık tekvandodan soğumaya başladım . zaten kız olarak 3 kişiydik ve hicbiri benle antreman yapmaya uygun değildi kilom fazla ve sert vuruşlarım vardı . en sonunda hocayla bu durumu konustum bi sekilde hoca onla konustu ama cocuk hayla devam etti ama işin sonunda cocuk tekvandoyu bıraktı.daha sonra bana uygun kimse olmadığından rastgele kişilerle antreman yapmak zorunda kaldım . kafamda kask yokken kafama vurdular bana hicbirsey yapmama rağmen dalga gectiler tipimden dolayı dışladılar . hatta birtane erkek antreman yaparken ona dokunduğum için dokunduğum yeri gözümün önünde sildi ve bende otomatikmen ben kirlimiyim pislik biriyim gibi düşünceler çıktı bide şey geçebilir aklınızdan dokunma ozaman istemiyorsa diye ama mecburdum zaten antreman yaparken herkes birbirine dokunuyor . zaten antreman yaparken zorlanıyor acı çekiyordum üstüne bide yapılanlar ağır geliyordu.artık nezaman antreman saati yaklaşsa içimde sebepsiz korku beliriyordu. normalde bırakmak istiyordum zaten ama şampiyonalara okadar hazırlık yapmıştım ki bırakmak ve bırakmamak arasında kaldım . en sonunda bursada şampiyon oldum ve sıra türkiye şampiyonluğundaydı .sivasa gittik ve ilk 3 gün güzel geçti daha sonra beni dışlamaya sırf bedenim büyük olduğu için benim oyun hakkımı kullandılar[oyun hakkı derken oyun yerine gitmiştik beni oynatmadılar].ailemi özlediğimden değilde yaşadığım şeylerden dolayı geceleri gizlice ağlıyordum.hatta kiloölçümü için 1. Kata gittiğimde cocugun biri Koridorun yoğun olduğunu buyüzden ilerlerken yavaş olduğunu bilmesine rağmen arkamdan terbiyesizce birşey yaptı sesimi çıkardım ama ses verdikten sonra devam etti tam bağırıcakken cocuk ortadan gitmis ses cıkarmadım .en sonunda bursaya geri döndük ve ben tekvandoyu bıraktım zaten sivastaki şampiyonluğumda derece macımda elendim . daha sonra 6 7 ay gecti hoca beni aradı ve bursa şampiyonluk fotoğrafımı attı ve sen buralara kolay mı geldin eğer senin başaramayacağını bilseydim seni zorlarmıydım dedi . işin garip yanıda hocanın benim acı çekmekten kaçtığımı düşünmesi tabi arada insan kaçar ama enim kaçtığım şey insanlardı . 3 4 gün önce başladım tekrardan ve eski halimdeydim hersey cok güzeldi ama ortam hayla aynı . ben bırakmadan 3 4 ay önce gelen kız dışlanıyor diye arama almıstım simdi kalbi okadar kirlenmişki bana durduk yere saydı sövdü falan bende boş duramam artık madem sözden geçiremiyorum bende kafasına geçiririm diyerek kızın ensesine sertçe vurdum ama aslında amacım kafasına sakince vurarak onu rezil etmekti . vurduktan sonra kız ağladı birz sonra kendine geldi. bide tekrar başladığımdan beri kimseyle konusmuyorum ve bana asosyal demeye başladılar. eğer geldiğim gibi ortama neşe saçmaya çalışsaydım beni mal otistik otizmli olarak lakap takacaklardı . zaten ben hocaya dedimki ben 8e gecicem dershanem var haftada hergün gelemem dedim hocada ayarladı gene.benim içimde halen aynı korku var hiçirşey olmamasına rağmen orta gruptayım rahatım ama eskiden yaşadıklarım aklıma geldikçe her gün o saatin yaklaşmasına karşın içimde büyük bir korku var. belki tekrardan bırakırım kendimi zorlayamam. buarada bilgisayardan yazıyorum bu yüzden yazım hataları var kusura bakmayın klavyem cok iyi değil
0:05. Cumhurbaşkanı demeni bekledim
benim otistik bir kardesim var ve bu benim icin hic sorun degil. ben onu bu haliyle cooookk seviyorum ve insanlarin onun hakkinda dusundugu dar gorusler ne benim fikrimi ne de sevgimi degistiriyor fakat bazen benim de sabrimi tasiriyorlar.
kardesim egitim hayatina basladigi donemlerden beri hep okullarda dislandi. hicbir tepki vermedim. bir gun ogrendik ki kardesim okulda dersleri birak siniflara bile sokulmuyormus. gene sakin kaldim, hicbir sey demedim. mahalleye cikinca insanlar kardesimi igrenc parmaklariyla gosterim "kacalim" diyorlardi. gene hicbir sey demedim. kardesime bilincli bir sekilde yapmadigi seylerden dolayi laf attilar. gene hicbir sey demedim.
kardesim ilkokula basladi. ilk basta her sey harika gidiyordu fakat bir gun aksam annemler kardesimi giydirirken sirtindaki mosmor dis izlerini gorduler. veliyiz biz bizim ogrenciyle konusmamiz dogru olmaz, diyerek ogretmene soylediler ve ogretmen de "sozde" uyardi ogrenciyi. surekli kardesim hakkinda ogrencilerden sikayetler gelmeye basladi. insanlar kardesim nefes alsa onu yanlarindan kovar olmaya basladi.
her sey ilkokulda basladi. okulda cesitli zorbaliklar gordu ogrencilerden fakat ogretmenler hicbir sey yapmadi. ustune ogretmenler de onu okuldan yollamaya calisti. sikayet ettik. hicbir sey olmadi. annem kardesimin kafasina ogrenciler vururken yakaladi ve ogretmene soyledi fakat ogretmen kardesimi sucladi. babam okulda kardesimin pantolonu herkesin icinde indirilirken yakaladi ve ogretmenler kardesimi gormezden geldi. kardesimin derste en onde oturmasi gibi bir zorunlulugu var fakat bilerek benim kardesim derslerde en arkada oturdu.
simdi kardesim farkli bir okula gidiyor ve mutlu fakat gecen gun dershane cikisi kardesim de ozel dersinden cikmisti. birlikte eve giderken eski sinif ogretmenini gorduk. uzuluyorum ve sinirleniyorum. kardesim onun yuzune bakarak gulerken o kendinden hic utandi mi?
uzuluyorum cunku kardesim her seye iyi ve mutlu yaklasirken onlar hep onyargili yaklasti.
kiziyorum cunku benim kardesim bunlari hak etmedi.
Ses cikarmazken aklin nerdeydi kanka
@@Slayzen_XR ses cikarmadigimizi nereden biliyorsun ki vahiy mi indi?
Eğer zorbalığa uğruyosanız ağır başlı olmak tek çare eğer hapse bile girecek olsanız bişeyler yapın çünkü yaptığın davranış onun yaptığı kötülükleri etkileyecektir
Akran zorbalığı ülkemizde gerçekten çok fazla var bu bir tek ilkokullarda değil liselerde üniversitelerde de mevcut bu durumu düzeltebilmenin yolu var ama sesimizi duyan yok. Benim bu konu hakkında diyeceğim tek şey bir aralar bende aynı şekilde akran zorbalığına benzer bir zorbalık yaşadım dış görünüşüyle ya da kişiliğiyle dalga geçen insanlarla aynı duruma düştüm hatta yeri geldiğinde darp bile edilmiştim gerçekten sessiz kaldığım o dönemlerde benim içimi yiyip bitiren bir canlı olmuştu. Bu tarz akran zorbalığı yapan elemanlar büyüdükleri zaman lise döneminde harika bir değişime uğruyorlar zorbalık bir nevi artık zarar vermeye kadar çıkıyor bıçak sigara gibi gibi eşyalar taşıyıp öğrencilerle çıkışta ölümüne kavga eden bir sürü öğrenci ve bu öğrencilerin hepsi 14-18 yaşlarında kaç öğrenci böyle zorbalık dışında hayatını kaybetti ya da ağır yaralandı. MEB gerçekten bu konunun ciddiyetini anlamalı eğer MEB her öğrenciyi alıyorsa okulların katı kuralları olması lazım fakat katı kurallarla kalmaksızın MEB'in okulları denetlemesi daha önemli çünkü videoda izlediğim kadarıyla katı kuralların olması işe yaramıyor anlaşıldığı kadarıyla.
bu konularla yillarca ugrasmis sayisiz disiplin yemis biri olarak konusuyorum ama bu sefer zorbalanan degil sozde zorba olan taraftan, bu ise baska bir bakis acisi sa getirelim. 23 yasindayim yuksek lisans yapiyorum ve lisede derslerim cok iyiydi ve cok sevilen ornek ogrencileeden biriydim istisnasiz herkesle iyi anlasirdim uyumlu biriydim herkese de iyi davrandigimi dusunuyorum... e peki neden bu kadar disiplin cezasi yedim? evet benim bir kusurum vardi yani ne kadar kusur denirse ben escinseldim ve kendimj bildim bileli boyleydim etrafimdakiler beni yargilamazdi ve buna alosik oldugum icin lisede de rahattim ve 9. sinifta bir kiz lisesinde okuyordum. hayatimjn en kotu donemiydi bizzat. her hareketim arkadaslarima batiyordu her hareketimj yanlis algiliyorlardi en ufak bir iltifatimda bile onlardan hoslandigimi v.s dusunebiliyorlardi ve bu igrenc bir durum ve haliyle surekli beni sikayet ediyorlardi... mesai saatleri disinda ogretmenlere instagramdan yazmalar ogretmenin kapisinin altina anonim olarak sikayet atip birakmalar. evet burnum boktan cikmiyordu. bu sadece 9.sinifta yasadiklarimin yuzde biri ben 4 sene bunlarla ugrastim surekli okul degistirdim ve sonunda mezun oldum. ve bu konuda ogretmenlerimin de cok fazla sucu var beni hic dinlemediker benim gorusumu almadilar tek yaptiklari onume bir kagit birakip "al buna savunmani yaz" demeleriydi. ve asla kendimi aciklayamiyordum kimligimi soylemekten tabii ki de cekinmem yanlis ama cekiniyordum... bu surecte cok fazla intihar girisimim de oldu ve bunlar yuzunden de disiplin cezasi yedim. yani bir sonuc cikartacaksak lutfen herkes ogretmen olmasin. "cogunluk haklidir" algisini artik biraz asalim. iyi gunler 💙
Senin adına onlardan ben özür dilerim...
@@tekirdagoyungucu5073 ozur dilenecek bir sey yaptigimi dusunmuyorum
@@tekirdagoyungucu5073 Neden onlardan diliyorsun?
okulda hicbir sebep yokken, sirf bana gulmek istedikleri icin dovulmustum... bu adamin dediklerine cok agir empati duydum. boyle bir arastirmayi sonuna kadar desteklerim.
Herkes de aynı zaten Enes’in kitlesi bizim gibilerden olusuyor
Bizim okulda da kendileri bir grup kurmuş insanları belirli kapasiteye sokuyorlar,yok o en çirkini yok bu en topu diye. Bende o listede vardım arkadaşları arasında bana obez falan diyorlarmış bunu öğrenince annemle okul müdürüne gittik,hiç bişi olmadi bide üstüne sınıf hocası beni azarladı niye müdüre gittin diye (bi daha yaparsa disiplin yicekmis ama öyle bisi olmadı,halada devam ediyor arkadaş) müdür bile zorbalık olunca bana gelin diyordu gittik te noldu hiç birsey olmadı.
ya sorma hakkaten... sınıfın enleri diye bir saçmalık, bizde de vardı... ben artık yaşımı başımı aldım ama bunu kim çıkardıysa demek hala devam ediyor bu saçmalık.
Malesef ortaokulda bunu yaşadım okula sikayet ettik en sonunda okuldan gitmek durumunda kaldim ailem ilk basta malesef hic yardim etmedi malesef stresten hasta dahi oldum fakat bana zorbalik yapanlara hic bir durum olmadi ceza almadilar hayatim boyunca kimseyle iletişime dahi geçemedim zorbalık sebebim ise obez olmamdi stresten dolayi anoreksiya oldum çocukların ebeveyni "benim çocuğum yapmaz" demesi daha acınası..
yaptığım tek zorbalık oyunda arkadaşımı yenip ez yazmak galiba. Kendilerini birşey sanıp özgüven ayağına arkadaşlarına zorbalık yapanları anlamıyorum,genelde aşağılık kompleksi olur bunlarda egolarını insanları döverek tatmin ediyorlar .
Ben bu yıl mezun olan bir lise öğrencisi olarak geçen yıl bu gibi bir akran zorbalığına maruz kaldım ve sınıf değiştirdim. Ayrıca yaşadığım bu zorbalık kendi hemcinslerim tarafından oldu. Lise de net olan bir şey varsa o da şudur '' Zorbalanmak istemiyorsan, zorbalayacaksın''. Bir çok insan tanıyorum okulumda hiç bir boka sap olamayan ama iki arkadaş çevresi poh pohlayınca etrafındaki insanlara salça olmaya başlayan. Benim size diyeceğim şu ki; ailem bana kızar, yok işte disiplin alırım, müdür kızar gibi düşüncelerle kendinizi bastırmayın sesinizi çıkarın. gerekirse dövüşün çünkü artık sistem o kadar kötü ki. Öğretmenler öğrencilerden korkar oldu. Ben aile baskısı yüzünden sustum ama siz susmayın çünkü sınıfta değiştirseniz de zorbalık bitmiyor arkadaşlar
Sadece özel okullar değil,devlet okulları da akran zorbalığına göz yumuyor.Sınıfımda beni sürekli rahatsız eden bir keko vardı.Ben ve ailem kaç kez şikayet ettik.Müdür her seferinde ailemi geçiştirdi.Ayrıca olay sadece müdür de değil.Öğretmenler de akran zorbalığı hakkında hiçbir şey yapmıyorlar.Örneğin öğretmen derste çocuğa ‘’yapma oğlum’’ deyince bir şey yaptıklarını sanıyorlar.Ayrıca bu aynı öğretmenler kopyaya da göz yumuyor.Aynı öğretmene kopyadan 2 kez yakalanan çocuk disiplin yüzü görmedi.Öğretmen sınav başladıktan 20 dk sonra kağıdı alıp çöpe attı,çocuğun kağıdına ne kopya yazıldı ne de el konuldu.