Розмір відео: 1280 X 720853 X 480640 X 360
Показувати елементи керування програвачем
Автоматичне відтворення
Автоповтор
สวัสดีครับครูเจนเห็นคุณหายไปเป็นอาทิตย์เลยนึกว่าไม่สบายหรืองานยุ่งไปซะแล้วเลยไม่ได้อัพวีดีโอให้ดูกันเลยเห็นกลับมาอย่างนี้แล้วก็สบายใจครับ 1 อาทิตย์ที่ผ่านมาบ้านนี้แข่งกันป่วยเฉพาะพ่อกับแม่นะครับส่วนเด็กๆไม่เป็นอะไรเลยแปลกมากนางนั่งสภาวะอากาศทุกอย่างก็เหมือนกันหมดช่วงนี้หมอกควันพิษนี้เมืองไทยก็ยังเยอะอยู่โดยเฉพาะช่วงเช้าครับ มีลมเย็นๆพัดมาตอนเช้าเพราะเปิดหน้าต่างออกไปดูเท่านั้นแหละรู้สึกคัดจมูกน้ำหูน้ำตาไหลสัมผัสได้อย่างทันทีเลยครับว่าอาการแย่มากแต่พอใกล้ๆเที่ยงก็เข้าสู่สภาวะปกติแนะนำคุณมากคุณแม่บ้านนี้ป่วยทั้งคู่จึงจะหายนี่แหละครับแต่เด็กๆไม่เป็นอะไรเลยซึ่งก็โชคดีไปเพราะถ้าเห็นเด็กป่วยคุณพ่อกับคุณแม่ต้องมานั่งดูทีนี้ล่ะครับทรมานยิ่งกว่าตัวผู้ใหญ่ป่วยเองสิก
สวัสดีคะคุณโธมัส พอดีน้องสาวมาเยี่ยมจากไทยคะ เลยพาน้องเที่ยวทั่วๆซานฟรานซิสโกคะ ขอบคุณที่เป็นห่วงกันนะคะ กท.อากาศเป็นมลพิษ รักษาสุขภาพกันด้วยนะคะ ไว้น้องสาวกลับแล้วจะกลับมาอัพคลิปต่อนะคะ
@@JennitaStudio รับทราบครับผมไม่ทราบว่าคุณเจนอยู่ย่านไหนของซานฟานครับปกรณ์ตอนยังแข่งกีฬาอยู่ผมได้ไปซานฟรานบ่อยมากเมืองที่จะไปบ่อยๆส่วนใหญ่ก็จะเป็นชิคาโก อยู่ท่าและโอเรกอนบ่อยมากโดยสถิติส่วนตัวแล้วไปซานฟรานทีไรมักจะไม่ค่อยชนะกับมาเลยครับเรียกง่ายๆว่าไปที่นี่ 3 ครั้งตกรอบแรกหมดไม่ใช่ว่าเมืองไม่ดีมากครับแต่ว่าคงจะไม่ถูกดวงชะตากันมากกว่าจริงๆนะครับไปทีไรแพ้ทุกครั้งเลยครั้งแรก 2010 2014 และปีสุดท้ายคือ 2016 ตกรอบแรกหมดที่เหลือตั้งแต่ไปแข่งมาตั้งแต่ปี 1994 ยูเอสโอเพ่นทีไรยังครั้งแรกที่ตัวคุณพ่อไปตอนนั้นยังแข็งในรุ่นยุวชนอยู่เลยไม่เกิน 10 ปีก็ชนะนะครับแต่เป็นตัวสำรองเขาก็ดีใจแต่ถ้าไม่สุดเท่านั้นเองเพราะว่าได้เหรียญทองแบบไม่ต้องเหนื่อยบางคนถ้าเขาไม่คิดอะไรมากเขาก็คงจะดีใจว่าเราไม่ต้องทำอะไรก็ได้เหรียญทองได้ตังแต่ตัวคุณพ่อไม่ชอบครับอยากเป็นคนที่ลงมือเองภูมิใจในสิ่งที่ตัวเองทำไม่ว่าจะชนะหรือแพ้มากกว่าอดทนตั้งแต่ 6 ขวบจนถึง 13 กว่าจะได้เริ่มเป็นตัวจริงอดทนหนักมาก จนบางคนเพื่อนๆบางคนในทีมที่ติดทีมชาติมาตั้งแต่เด็กๆด้วยกันยอมแพ้ไปเล่นกีฬาอย่างอื่นหรือเลิกเล่นกีฬาไปเลยก็มีแต่คุณพ่ออดทนรอได้อดทนจนคนในบ้านทางบ้านเย็ดๆพี่ๆน้องๆเขาบอกให้เลิกเล่นได้แล้วเล่นไปก็ไม่ได้เป็นตัวจริงจะเล่นไปทำไมซ้อมก็หนักแต่ไม่ได้แข่งเลิกเสียเถอะผมเลยมีประโยคประจำใจอยู่ครับ 1 ว่าจะไม่ยอมแพ้ไม่ว่าจะเป็นยังไงก็ขอสู้จะจะแพ้จะชนะก็ขอให้ได้ทำให้ได้สู้ด้วยมือของตัวเองก่อนแพ้ชนะจะไม่เสียใจเลย
ว้าวๆ เป็นนักกีฬาด้วย เท่มากๆเลยคะ ครูเจนเคยอยู่ในตัวเมืองเลยคะ อยู่ประมาณ 6-7 ปี ตอนนี้ย้ายออกมานอกเมืองหน่อยคะ เพราะเบื่อชีวิตในเมืองแล้วคะ
@@JennitaStudio สวัสดีครับครูเจนถูกต้องแล้วครับ ผมเคยเป็นนักกีฬาทีมชาติมาก่อนเพิ่งจะมาเลิกเล่นตอนพาราลิมปิกครั้งที่ผ่านมานี่ล่ะครับ 2016 จำได้เลยว่าตอนนั้นสองสาวยังเล็กๆอยู่เลยประมาณ 8-9 เดือนเองกระเตงกันไปด้วยกัน 4 คนพ่อแม่ลูกนี่แหละมีแต่คนเข้ามาขอถ่ายรูปเราเต็มไปหมดเลยไม่รู้ว่าเขาอยากถ่ายรูปกับลูกเราหรือกับตัวคุณพ่อคุณแม่กันแน่ก็หาดีครับตอนเด็กๆก็ไม่คิดนะว่าตัวเองจะมาเล่นกีฬาได้ถึงขนาดนี้ ตัวคุณพ่อตอนเล็กๆนอกจากตาจะบอดแล้วยังเป็นไฮเปอร์อีกต่างหากเจนก็น่าจะพอนึกออกนะครับว่าเป็นยังไงทั้งซนทั้งดื้อรั้นไม่ฟังใครไม่มีระเบียบวินัยหาดีอะไรแทบไม่ได้เลยคนในบ้านมีแต่คนเขาไม่ชอบนิสัยของเราไม่ชอบไลฟ์สไตล์ของเรากันหมดเวลาคุณพ่อไม่ได้ดั่งใจหรือคุณพ่ออาละวาดขึ้นมาก็มีแต่คุณแม่คนเดียวนี่แหละครับที่เอารับอารมณ์คุณพ่อได้อยู่คนเดียวจริงๆนะครับเพราะคุณพ่อเข้าโรงเรียนตอน 4 ขวบด้วยความที่ว่าเราก็อยากออกไปข้างนอกบ้างตามประสาเด็กเล็กๆแต่ที่โรงเรียนเขาจะไม่ค่อยพาเด็ก ดึกๆออกไปไหนส่วนใหญ่จะให้วิ่งเล่นอยู่ในโรงเรียนนั่นแหละถ้าจะไปก็ต้องไปกับเป็นคณะใหญ่ๆมีอยู่วันนึงเลิกเรียนแล้วกำลังรอคุณพ่อคุณแม่มารับคุณพ่อเผอิญไปเห็นรุ่นพี่เขาซ้อมกรีฑากันอยู่หลังโรงเรียนกำลังขว้างจักรทุ่มน้ำหนักพุ่งแหลนกันอยู่คุณพ่อก็เลยไปขอเขาดูบ้างพอดูเสร็จปุ๊บคุณพ่อก็เลยขอขว้างจักรเล่นดูบ้างปรากฏว่ามันไปได้ไกลเชียวครับทั้งๆที่ไม่ได้ฝึกไม่ได้อะไรมาก่อนเลยคุณครูเขาก็เลยขออนุญาตทางบ้านให้ผมมาลองฝึกดูเผื่อจะมีอะไรดีติดตัวบ้าง ตัวคุณพ่อกับคุณแม่เขาไม่มีปัญหาครับลูกอยากทำอะไรดูแล้วมีศักยภาพด้านไหนก็ไปให้เต็มที่เถอะติดอยู่ที่ทางปู่ย่าตายายนี่แหละครับค่อนข้างจะหัวโบราณไปหน่อยเห็นว่าลูกหลานตัวเองมองไม่เห็นแล้วก็ให้เรียนหนังสือไปอย่างอื่นช่างมันอะไรทำนองนี้นะครับฝึกแรกๆจำได้เลยว่าคุณครูต้องอดทนกับคุณพ่อมากๆเพราะคุณพ่อร้านและดื้อสุดๆหนีซ้อมด้วยอะไรด้วยไม่ยอมซ้อมบ้างซ้อมไปก็จะกลับบ้านร้องไห้โฮสารพัดสารพันเลยครับคุณเจนใครที่สามารถอดทนเลี้ยงคุณพ่อฝึกคุณพ่อมาได้ถึงขนาดนี้ไม่ว่าใครก็ตามทั้ง คุณพ่อคุณแม่เองคุณครูหลายๆคนทั่วไปทั้งตกคู่ชีวิตแล้วก็ลูกของเราด้วยถือว่าเขาต้องอดทนสุดๆเลยครับและคงต้องเป็นบุพเพสันนิวาสจริงๆถึงจะมาอยู่ใช้ชีวิตร่วมโลกกับคุณพ่อได้
@@JennitaStudio ข้อความที่ 2 ครับอย่างที่บอกว่าเจนไปแล้วล่ะครับว่าคุณพ่อเด็กๆไม่ได้เรื่องเลยการใช้ชีวิตก็ไม่ได้เรื่องเรียนหนังสือยิ่งแย่ใหญ่ไม่ค่อยมีวิชาไหนที่ได้คะแนนดีๆหรอกครับเห็นจะมีแต่วิชาที่เคลื่อนไหวร่างกายเยอะๆหรือให้เราได้แสดงความเป็นตัวตนออกมาคุณพ่อจะมีนิสัยอยู่อย่างคือชอบเต้นชอบพูดกล้าแสดงออกโดยที่ไม่ต้องฝึกไม่ต้องเข็นไม่ต้องเคี่ยวเลยโรงเรียนเขาก็ดีนะครับเห็นว่าคุณพ่อชอบแบบไหนก็ทำให้คุณพ่อได้เต็มที่เลยให้แสดงละครเวทีสอนบัลเล่ต์ให้คุณพ่อไปเต้นโชว์ให้ป้า หรั่งดูเต็มไปหมดอย่างนี้เป็นต้นครับอย่างที่เคยบอกคุณเจนไปแล้วนะครับว่าเราฝึกมาตั้งแต่เด็กมีโอกาสได้ไปแข่งครั้งแรกตอน 6 ขวบครับไปที่ญี่ปุ่นก่อนเพื่อนเลยคือชิงแชมป์เอเชียรุ่นเด็กแต่ไม่ประสบความสำเร็จครับแพ้ราบคาบเลยขนาดแข่งกันเองในโรงเรียนกีฬาสีหรือแม้กระทั่งแค่ชิงแชมป์ประเทศไทยกีฬานักเรียนคนพิการเองรุ่นเด็กด้วยกันคุณพ่อยังไม่ค่อยประสบความสำเร็จเลยในช่วงแรกๆแต่ก็แปลกครับก็ติดทีมชาติมาเรื่อยๆเป็นตัวสำรองบ้างเป็นตัวจริงแต่ไม่ได้เรื่องบ้างอยู่อย่างนี้แหละกว่าจะ จะได้ขึ้นทีมชาติชุดใหญ่จริงๆก็ปาเข้าไป 13 แล้วอย่างที่บอกคุณเจนไปข้อความแรกนู่นเหรอครับว่าจนจะเลิกอยู่แล้วแต่ปฏิหารย์ก็ไม่มีจริงๆครับตอนปี 2001 ชิงแชมป์โลกรุ่นใหญ่ครั้งแรกของคุณพ่อเลยแข่งที่มิชิแกนตอนนั้นคุณพ่อไม่ค่อยได้เตรียมตัวเท่าไหร่นะเจ็บด้วยอะไรด้วยแต่ก็แปลกครับไปแข่งสู้กับผู้ใหญ่ตัวโตๆได้อย่างไม่น่าเชื่อจากก็หนักมากมันไม่ใช่รุ่นของเด็กด้วยซ้ำเป็นจากสำหรับรุ่นผู้ใหญ่เขาโยนกันแล้วแชมป์โลกครั้งแรกของคุณพ่อก็มาจนได้อย่างปาฏิหาริย์สุดๆมาแบบงงๆเลยเหรอครับ ทุกวันนี้แชมป์โลก 6 ครั้งของคุณพ่อที่ได้มาครั้งแรกนี่ยอมรับครับว่างงที่สุดเพราะไม่รู้ว่ามาได้ยังไงและด้วยเหตุผลไหนถึงเป็นอย่างนั้น
สี่เดือนครึ่งตัวโตมากค่ะ หนักเท่าไรค่ะเนี้ยะ จ้ำม่ำเชียวค่ะครูเจน
ตอนนั้นน่าจะประมาณ 12 lbs หรือ 5.5 กก. คะ 😁 หมอบอกน้ำหนักดีใช้ได้เลยคะ
แฮ้... ลูกอิฉันสี่เดือนเต็ม หนัก 9.6 โล แม่เครียด
คุณมลน้องกี่คนแล้วครับ
เพิ่งจะมีน้องมาลัยคนเดียวนี่ละคะ
@@JennitaStudio น่ารักมากเลยครับท่าจะได้แม่มาเยอะนะครับ
ขอบคุณมากๆเลยคะ น้องก็มีส่วนคล้ายทั้งสองฝั่งคะ แต่ความน่ารักน่าเอ็นดูต้องมาจากทางฝั่งไทยเราแน่นอนคะ อิอิ ขอบคุณที่เอ็นดูน้องมาลัยนะคะ
มามี้ขาหนูมาลัยเหนื่อยจนเหงื่อไหลออกทางปากแล้วค่ะ คว่ำนานๆหนูก็มีบ่นนะคะ
5555555 บ่นอุบอิบเลย มัมมิ๊ชอโทษค่าาา
@@JennitaStudio ตอนหิวนมมีบ่นไหมคะแม่เจน พี่คิดว่าน่าจะบ้นหนักกว่านี้นะคะ
5555 บ่นกนักมากค่าาาาา น่ากลคมาก 🤣🥰😘
@@JennitaStudio รอชมคลิปตอนหนูมาลัยบ่นหนักๆนะคะ555
สวัสดีครับครูเจนเห็นคุณหายไปเป็นอาทิตย์เลยนึกว่าไม่สบายหรืองานยุ่งไปซะแล้วเลยไม่ได้อัพวีดีโอให้ดูกันเลยเห็นกลับมาอย่างนี้แล้วก็สบายใจครับ 1 อาทิตย์ที่ผ่านมาบ้านนี้แข่งกันป่วยเฉพาะพ่อกับแม่นะครับส่วนเด็กๆไม่เป็นอะไรเลยแปลกมากนางนั่งสภาวะอากาศทุกอย่างก็เหมือนกันหมดช่วงนี้หมอกควันพิษนี้เมืองไทยก็ยังเยอะอยู่โดยเฉพาะช่วงเช้าครับ มีลมเย็นๆพัดมาตอนเช้าเพราะเปิดหน้าต่างออกไปดูเท่านั้นแหละรู้สึกคัดจมูกน้ำหูน้ำตาไหลสัมผัสได้อย่างทันทีเลยครับว่าอาการแย่มากแต่พอใกล้ๆเที่ยงก็เข้าสู่สภาวะปกติแนะนำคุณมากคุณแม่บ้านนี้ป่วยทั้งคู่จึงจะหายนี่แหละครับแต่เด็กๆไม่เป็นอะไรเลยซึ่งก็โชคดีไปเพราะถ้าเห็นเด็กป่วยคุณพ่อกับคุณแม่ต้องมานั่งดูทีนี้ล่ะครับทรมานยิ่งกว่าตัวผู้ใหญ่ป่วยเองสิก
สวัสดีคะคุณโธมัส พอดีน้องสาวมาเยี่ยมจากไทยคะ เลยพาน้องเที่ยวทั่วๆซานฟรานซิสโกคะ ขอบคุณที่เป็นห่วงกันนะคะ กท.อากาศเป็นมลพิษ รักษาสุขภาพกันด้วยนะคะ ไว้น้องสาวกลับแล้วจะกลับมาอัพคลิปต่อนะคะ
@@JennitaStudio รับทราบครับผมไม่ทราบว่าคุณเจนอยู่ย่านไหนของซานฟานครับปกรณ์ตอนยังแข่งกีฬาอยู่ผมได้ไปซานฟรานบ่อยมากเมืองที่จะไปบ่อยๆส่วนใหญ่ก็จะเป็นชิคาโก อยู่ท่าและโอเรกอนบ่อยมากโดยสถิติส่วนตัวแล้วไปซานฟรานทีไรมักจะไม่ค่อยชนะกับมาเลยครับเรียกง่ายๆว่าไปที่นี่ 3 ครั้งตกรอบแรกหมดไม่ใช่ว่าเมืองไม่ดีมากครับแต่ว่าคงจะไม่ถูกดวงชะตากันมากกว่าจริงๆนะครับไปทีไรแพ้ทุกครั้งเลยครั้งแรก 2010 2014 และปีสุดท้ายคือ 2016 ตกรอบแรกหมดที่เหลือตั้งแต่ไปแข่งมาตั้งแต่ปี 1994 ยูเอสโอเพ่นทีไรยังครั้งแรกที่ตัวคุณพ่อไปตอนนั้นยังแข็งในรุ่นยุวชนอยู่เลยไม่เกิน 10 ปีก็ชนะนะครับแต่เป็นตัวสำรองเขาก็ดีใจแต่ถ้าไม่สุดเท่านั้นเองเพราะว่าได้เหรียญทองแบบไม่ต้องเหนื่อยบางคนถ้าเขาไม่คิดอะไรมากเขาก็คงจะดีใจว่าเราไม่ต้องทำอะไรก็ได้เหรียญทองได้ตังแต่ตัวคุณพ่อไม่ชอบครับอยากเป็นคนที่ลงมือเองภูมิใจในสิ่งที่ตัวเองทำไม่ว่าจะชนะหรือแพ้มากกว่าอดทนตั้งแต่ 6 ขวบจนถึง 13 กว่าจะได้เริ่มเป็นตัวจริงอดทนหนักมาก จนบางคนเพื่อนๆบางคนในทีมที่ติดทีมชาติมาตั้งแต่เด็กๆด้วยกันยอมแพ้ไปเล่นกีฬาอย่างอื่นหรือเลิกเล่นกีฬาไปเลยก็มีแต่คุณพ่ออดทนรอได้อดทนจนคนในบ้านทางบ้านเย็ดๆพี่ๆน้องๆเขาบอกให้เลิกเล่นได้แล้วเล่นไปก็ไม่ได้เป็นตัวจริงจะเล่นไปทำไมซ้อมก็หนักแต่ไม่ได้แข่งเลิกเสียเถอะผมเลยมีประโยคประจำใจอยู่ครับ 1 ว่าจะไม่ยอมแพ้ไม่ว่าจะเป็นยังไงก็ขอสู้จะจะแพ้จะชนะก็ขอให้ได้ทำให้ได้สู้ด้วยมือของตัวเองก่อนแพ้ชนะจะไม่เสียใจเลย
ว้าวๆ เป็นนักกีฬาด้วย เท่มากๆเลยคะ ครูเจนเคยอยู่ในตัวเมืองเลยคะ อยู่ประมาณ 6-7 ปี ตอนนี้ย้ายออกมานอกเมืองหน่อยคะ เพราะเบื่อชีวิตในเมืองแล้วคะ
@@JennitaStudio สวัสดีครับครูเจนถูกต้องแล้วครับ ผมเคยเป็นนักกีฬาทีมชาติมาก่อนเพิ่งจะมาเลิกเล่นตอนพาราลิมปิกครั้งที่ผ่านมานี่ล่ะครับ 2016 จำได้เลยว่าตอนนั้นสองสาวยังเล็กๆอยู่เลยประมาณ 8-9 เดือนเองกระเตงกันไปด้วยกัน 4 คนพ่อแม่ลูกนี่แหละมีแต่คนเข้ามาขอถ่ายรูปเราเต็มไปหมดเลยไม่รู้ว่าเขาอยากถ่ายรูปกับลูกเราหรือกับตัวคุณพ่อคุณแม่กันแน่ก็หาดีครับตอนเด็กๆก็ไม่คิดนะว่าตัวเองจะมาเล่นกีฬาได้ถึงขนาดนี้ ตัวคุณพ่อตอนเล็กๆนอกจากตาจะบอดแล้วยังเป็นไฮเปอร์อีกต่างหากเจนก็น่าจะพอนึกออกนะครับว่าเป็นยังไงทั้งซนทั้งดื้อรั้นไม่ฟังใครไม่มีระเบียบวินัยหาดีอะไรแทบไม่ได้เลยคนในบ้านมีแต่คนเขาไม่ชอบนิสัยของเราไม่ชอบไลฟ์สไตล์ของเรากันหมดเวลาคุณพ่อไม่ได้ดั่งใจหรือคุณพ่ออาละวาดขึ้นมาก็มีแต่คุณแม่คนเดียวนี่แหละครับที่เอารับอารมณ์คุณพ่อได้อยู่คนเดียวจริงๆนะครับเพราะคุณพ่อเข้าโรงเรียนตอน 4 ขวบด้วยความที่ว่าเราก็อยากออกไปข้างนอกบ้างตามประสาเด็กเล็กๆแต่ที่โรงเรียนเขาจะไม่ค่อยพาเด็ก ดึกๆออกไปไหนส่วนใหญ่จะให้วิ่งเล่นอยู่ในโรงเรียนนั่นแหละถ้าจะไปก็ต้องไปกับเป็นคณะใหญ่ๆมีอยู่วันนึงเลิกเรียนแล้วกำลังรอคุณพ่อคุณแม่มารับคุณพ่อเผอิญไปเห็นรุ่นพี่เขาซ้อมกรีฑากันอยู่หลังโรงเรียนกำลังขว้างจักรทุ่มน้ำหนักพุ่งแหลนกันอยู่คุณพ่อก็เลยไปขอเขาดูบ้างพอดูเสร็จปุ๊บคุณพ่อก็เลยขอขว้างจักรเล่นดูบ้างปรากฏว่ามันไปได้ไกลเชียวครับทั้งๆที่ไม่ได้ฝึกไม่ได้อะไรมาก่อนเลยคุณครูเขาก็เลยขออนุญาตทางบ้านให้ผมมาลองฝึกดูเผื่อจะมีอะไรดีติดตัวบ้าง ตัวคุณพ่อกับคุณแม่เขาไม่มีปัญหาครับลูกอยากทำอะไรดูแล้วมีศักยภาพด้านไหนก็ไปให้เต็มที่เถอะติดอยู่ที่ทางปู่ย่าตายายนี่แหละครับค่อนข้างจะหัวโบราณไปหน่อยเห็นว่าลูกหลานตัวเองมองไม่เห็นแล้วก็ให้เรียนหนังสือไปอย่างอื่นช่างมันอะไรทำนองนี้นะครับฝึกแรกๆจำได้เลยว่าคุณครูต้องอดทนกับคุณพ่อมากๆเพราะคุณพ่อร้านและดื้อสุดๆหนีซ้อมด้วยอะไรด้วยไม่ยอมซ้อมบ้างซ้อมไปก็จะกลับบ้านร้องไห้โฮสารพัดสารพันเลยครับคุณเจนใครที่สามารถอดทนเลี้ยงคุณพ่อฝึกคุณพ่อมาได้ถึงขนาดนี้ไม่ว่าใครก็ตามทั้ง คุณพ่อคุณแม่เองคุณครูหลายๆคนทั่วไปทั้งตกคู่ชีวิตแล้วก็ลูกของเราด้วยถือว่าเขาต้องอดทนสุดๆเลยครับและคงต้องเป็นบุพเพสันนิวาสจริงๆถึงจะมาอยู่ใช้ชีวิตร่วมโลกกับคุณพ่อได้
@@JennitaStudio ข้อความที่ 2 ครับอย่างที่บอกว่าเจนไปแล้วล่ะครับว่าคุณพ่อเด็กๆไม่ได้เรื่องเลยการใช้ชีวิตก็ไม่ได้เรื่องเรียนหนังสือยิ่งแย่ใหญ่ไม่ค่อยมีวิชาไหนที่ได้คะแนนดีๆหรอกครับเห็นจะมีแต่วิชาที่เคลื่อนไหวร่างกายเยอะๆหรือให้เราได้แสดงความเป็นตัวตนออกมาคุณพ่อจะมีนิสัยอยู่อย่างคือชอบเต้นชอบพูดกล้าแสดงออกโดยที่ไม่ต้องฝึกไม่ต้องเข็นไม่ต้องเคี่ยวเลยโรงเรียนเขาก็ดีนะครับเห็นว่าคุณพ่อชอบแบบไหนก็ทำให้คุณพ่อได้เต็มที่เลยให้แสดงละครเวทีสอนบัลเล่ต์ให้คุณพ่อไปเต้นโชว์ให้ป้า หรั่งดูเต็มไปหมดอย่างนี้เป็นต้นครับอย่างที่เคยบอกคุณเจนไปแล้วนะครับว่าเราฝึกมาตั้งแต่เด็กมีโอกาสได้ไปแข่งครั้งแรกตอน 6 ขวบครับไปที่ญี่ปุ่นก่อนเพื่อนเลยคือชิงแชมป์เอเชียรุ่นเด็กแต่ไม่ประสบความสำเร็จครับแพ้ราบคาบเลยขนาดแข่งกันเองในโรงเรียนกีฬาสีหรือแม้กระทั่งแค่ชิงแชมป์ประเทศไทยกีฬานักเรียนคนพิการเองรุ่นเด็กด้วยกันคุณพ่อยังไม่ค่อยประสบความสำเร็จเลยในช่วงแรกๆแต่ก็แปลกครับก็ติดทีมชาติมาเรื่อยๆเป็นตัวสำรองบ้างเป็นตัวจริงแต่ไม่ได้เรื่องบ้างอยู่อย่างนี้แหละกว่าจะ จะได้ขึ้นทีมชาติชุดใหญ่จริงๆก็ปาเข้าไป 13 แล้วอย่างที่บอกคุณเจนไปข้อความแรกนู่นเหรอครับว่าจนจะเลิกอยู่แล้วแต่ปฏิหารย์ก็ไม่มีจริงๆครับตอนปี 2001 ชิงแชมป์โลกรุ่นใหญ่ครั้งแรกของคุณพ่อเลยแข่งที่มิชิแกนตอนนั้นคุณพ่อไม่ค่อยได้เตรียมตัวเท่าไหร่นะเจ็บด้วยอะไรด้วยแต่ก็แปลกครับไปแข่งสู้กับผู้ใหญ่ตัวโตๆได้อย่างไม่น่าเชื่อจากก็หนักมากมันไม่ใช่รุ่นของเด็กด้วยซ้ำเป็นจากสำหรับรุ่นผู้ใหญ่เขาโยนกันแล้วแชมป์โลกครั้งแรกของคุณพ่อก็มาจนได้อย่างปาฏิหาริย์สุดๆมาแบบงงๆเลยเหรอครับ ทุกวันนี้แชมป์โลก 6 ครั้งของคุณพ่อที่ได้มาครั้งแรกนี่ยอมรับครับว่างงที่สุดเพราะไม่รู้ว่ามาได้ยังไงและด้วยเหตุผลไหนถึงเป็นอย่างนั้น
สี่เดือนครึ่งตัวโตมากค่ะ หนักเท่าไรค่ะเนี้ยะ จ้ำม่ำเชียวค่ะครูเจน
ตอนนั้นน่าจะประมาณ 12 lbs หรือ 5.5 กก. คะ 😁 หมอบอกน้ำหนักดีใช้ได้เลยคะ
แฮ้... ลูกอิฉันสี่เดือนเต็ม หนัก 9.6 โล แม่เครียด
คุณมลน้องกี่คนแล้วครับ
เพิ่งจะมีน้องมาลัยคนเดียวนี่ละคะ
@@JennitaStudio น่ารักมากเลยครับท่าจะได้แม่มาเยอะนะครับ
ขอบคุณมากๆเลยคะ น้องก็มีส่วนคล้ายทั้งสองฝั่งคะ แต่ความน่ารักน่าเอ็นดูต้องมาจากทางฝั่งไทยเราแน่นอนคะ อิอิ ขอบคุณที่เอ็นดูน้องมาลัยนะคะ
มามี้ขาหนูมาลัยเหนื่อยจนเหงื่อไหลออกทางปากแล้วค่ะ คว่ำนานๆหนูก็มีบ่นนะคะ
5555555 บ่นอุบอิบเลย มัมมิ๊ชอโทษค่าาา
@@JennitaStudio ตอนหิวนมมีบ่นไหมคะแม่เจน พี่คิดว่าน่าจะบ้นหนักกว่านี้นะคะ
5555 บ่นกนักมากค่าาาาา น่ากลคมาก 🤣🥰😘
@@JennitaStudio รอชมคลิปตอนหนูมาลัยบ่นหนักๆนะคะ555