Ja jestem w takim wieku, że niewiele rzeczy mnie rusza, żyję sobie spokojnie i robię co chcę, a robię to, co sprawia mi przyjemność. Czynię też miłe niespodzianki innym.
Zauważyłam to już jakiś czas temu, że odpoczynek, „nicnierobienie” powodowało u mnie poczucie winy i było nim skażone. Zdałam sobie sprawę, że utraciłam beztroskę. Odzyskuję ją stopniowo, ale dopiero teraz, gdy nie mam już tylu obowiązków. Staram się o beztroskie chwile, nie zatruwam ich dobie myślą, że trwonię czas. Czuję się trochę tak, jakbym odzyskała utracony skarb.
Jest to tak idealny materiał, który opisuje w 100% mnie, mam chęci zamiary aczkolwiek kończy się to bardzo często na krótkich próbach po których rozprasza mnie wszystko, kończy się na tym iż zdaję sobie sprawę, że się do tego nie nadaje i zaczynam robic kolejna rzecz aż poraz kolejny dochodze do takiego etapu, gdzie potrzebuje włożyć wiekszy wysiłek z którego po czasie również rezygnuje i znowu szukam kolejnej rzeczy, pasji, dziedziny, zawodu, zajęcia w którym będę się spisywał bardzo dobrze w krótkim czasie z niewielkim wysiłkiem, na siłę szukając tak naprawdę nie wiadomo czego. Wciąż jest ten niepokój i poczucie zmarnowanego czasu i szukanie na ślepo rozwiązania, które stoi przed nami na które znamy odpowiedź ale nie chcemy jej do siebie dopuścić, ponieważ wymaga to czasu i poświęcenia kosztem wygody.
Końcówka o niszczeniu czerpania przyjemności z naszego hobby bardzo mnie uderzyła, bo ostatnio sam przeżywam kryzys w tej kwestii. Konkurencja i robienie progresu w sporcie zawsze mnie motywowało, ale kiedy doszedłem do ściany wszystko wokół sportu zaczęło mnie irytować i obrzydzać mi aktywne spędzanie czasu. Czasem chyba warto się zatrzymać, odpuścić sobie trochę tego ciśnienia i zauważyć, że droga w dążeniu do celu jest równie ważna jak on sam.
Świetny materiał. Wielu ludzi żyje w ciągłym pędzie, rozliczając siebie z każdej minuty i dążąc do osiągnięcia wydajności maszyny. Kosztem siebie samych. Na szczęście mnie te "problemy" i mechanizmy nie dotyczą :)
Miłość rodzi się z szacunku... To nie wiara czyni cuda. Cuda czynią ludzie którzy nie stracili wiary... Jednostka może wiele......ale grupa ludzi współpracująca ze sobą.....może zrobić cuda.....
Życie jest procesem. To doświadczenie sprawia, że widzimy więcej. Nie można się przygotować do tego co ześle los . Raczej przystosowujemy się do sytuacji. Takie poradniki fajnie poczytać ale życie nie da się przejść na skróty. Każdy swój krzyż dźwiga, jedynie spokój ducha....
Łukaszu, Słowa autora są moja codziennością , Która ukształtowałam w sobie intuicyjnie, Wg moich potrzeb, jestem szczęśliwym człowiekiem życzę wszystkim którzy zmagają się sami ze sobą, stanu szczęścia z bycia samym ze sobą oraz chwilami tu i teraz
Wow, bardzo dziękuję za ten materiał. Niestety lubimy pędzić bez tchu za czymś, czego nigdy nie osiągniemy, a nawet jeśli już osiągamy, to jesteśmy zbyt zmęczeni i jednocześnie zniecierpliwieni, by po prostu usiąść i zacząć to kontemplować. Dzięki za te prawdy o życiu, których ostatnio sama poszukuję, ale boję się odnaleźć.
Polecam pewna książeczkę. Autor to Michael Ende a tytuł brzmi MOMO. Dla mnie to idealna odtrutka na toksyczne myślenie dorosłego, które czasem bierze górę. Uwielbiam tą książkę. Przywraca mi równowagę i spojrzenie dziecka bez tego obciążenia doświadczeniem bycia dorosłym. Radość zrozumienia, że wszystko tak naprawdę jest w porządku.
Kiedys bylam na takim seminarium . gdzie jeden facet porownal te gonitwe do biegania w kolko ze szklem powiekszjacym . Dopiero ,gdy sie zatrzymamy i sie na czyns skupimy , jestesmy w stanie wzniecic ogien .
Zdecydowanie zgadzam się z końcówką co do hobby. Martin pisał pierwsze części Gry o tron, bo to jemu spodobała sie historia którą stworzył. Teraz po komercjalizacji ma problem dokończyć sagę.
Świetny wywiad, odcinek! Pierwsza kawa w poniedziałek u mnie w pracy to licytacja kto był bardziej aktywny w weekend, kto spędził ciekawiej czas...odpoczynek musi być produktywny 🥴
Myślę, że ważnym pytaniem jakie powinien sobie zadać człowiek współczesny jest to, czy musi być wybitny w czymś żeby to sprawiało mu radość i przyjemność? Jak teraz tak myślę to np. sportowcy, którzy osiągnęli sukces (ale nie tylko) często serwują nam pogląd jakoby ciężka praca i nie poddawanie się miało prowadzić zawsze do sukcesu, a tak nie jest. Wybitne są tylko jednostki. Bardzo mi się podobało opowiedzenie autora o grze na pianinie, bo takie myślenie o pasjach, przyjemnościach jest mi bliskie.
Powiem Ci, jeśli mogę tak na Ty, że dawno żaden filmik nie dał mi tak to myślenia jak ten. W szczególności to zdanie, że ociągamy się z robieniem tego, co jest dla nas naprawdę ważne. Piątkowa praca od razu wyglądała inaczej. Teraz ilekroć się stresuję zadaniem, które mam do wykonania, mówię sobie, że skoro się stresuję to znaczy, że jest to dla mnie ważne i zmuszam się do wykonana tego działania. Nie sprawia to, że zadanie staje się nagle przyjemniejsze, ale (przytaczając słowa z innego Twojego filmiku) jestem ok z tym, że muszę tę pracę wykonać. Teraz tylko trzeba popracować nad tym, by weszło mi to w nawyk :D
Jest to chyba mój ulubiony odcinek i najbardziej trafny w tym momencie dla mnie! Dużo myśli z tego odcinka mi towarzyszyło w ostatnim czasie w trakcie moich rozkmin życiowych, natomiast czymś, co mnie zaskoczyło był ostatni punkt - odpoczynek ma być celem samym w sobie. Rzeczywiście, zauważyłam, ze czas na własne czucie i byciu w tu i teraz jest często zamieniany na te bardziej „produktywne” rzeczy, które pozornie przynoszą dużo korzyści. Natomiast, po zdaniu sobie sprawy, ze taki szybki i angażujący „we wszystko” tryb życia nie działa pozytywnie ani na nasze zdrowie psychiczne, ani fizyczne, to stabilny psychicznie człowiek, w swojej naturze, sam z siebie dochodzi do momentu odnajdywanie się w momencie teraźniejszym i życiem w tu i teraz, oraz naturalnie zaczyna czerpać z tego satysfakcję :) Najtrudniej chyba jest się przyznać sobie, ze dotychczasowe działania tak naprawdę nie maja tego skutku, jaki by się chciało mieć, a fajnie by było jakby życie na codzień przynosiło satysfakcję, a nie kiedyś tam jak dojdziemy do jakiegoś celu. A odczuwanie takiej radości mogą przynieść rzeczy robione dla siebie samego z intencji dbania o siebie, a nie osiągnięcia celu lub otrzymanie czegoś w zamian. Mam takie obserwacje i przemyślenia 😊
Przykre jest to że żyjemy w takich czasach w których jest bardzo ciężko wdrożyć takie mądrości w życie. Czesto bliscy oraz otoczenie świadomego czlowieka maja problem z akceptacją takiego postępowania. Wykonuje Pan świetna robotę, pozdrawiam i czekam na więcej.
Oglądam Twój kanał już jakiś czas. Bardzo Dziękuję za każdy odcinek. Btw moją pasją też jest muzykowanie. Ten odcinek jest wyjątkowy ponieważ właśnie znajduję się w punkcie ważenia co ma sens co robię i czego chcę. 53 lata przeżyłem właśnie łamiąc tych 5 zasad. Piąta wydaje mi się najbardziej spójna, nad którą jak się zastanowię to zawiera odniesienie do poprzednich czterech. Co nie zmienia faktu, że każda inna jest drogowskazem do pozostałych. Tak nie wiele a tak wiele. Dziękuję i pozdrawiam serdecznie:)
Mimo upływu czasu....Mądrość od wymądrzania się...podobne jest do Starego jak Świat...stwierdzenia..Tylko Stwórca ZNA Nasze Jestestwo..Szlachetny zaczyna od Siebie....:):):):)
Jedyna kwestia z którą się mogę nie zgodzić to próba naciskania wszystkiego podczas chęci i zamiaru naprawy jakiegoś urządzenia. Oczywiście rozumiem co miał na myśl i w pełni się z tym zgadzam, wszak to nie jest nauka ścisła, zdecydowanie warto jednak poświęcić te 10 minut na dogłębną analizę struktury. Najbardziej zaskoczyło i dało mi do myślenia fakt odpoczynku i produktywności w swoich utylitaryzmach. O wielu z tych cech wiedziałem jednak nie, aż tak złożenie nie były, aż tak utrwalone, myślę, że zmieni to moje postrzeganie tych dziwnych momentów przy twórczości. Wspaniały odcinek, wspaniale przedstawione perspektywy i odczucia empirycznego, dobrze, że są jeszcze tacy ludzie jak wy. Coraz mniej nas w tak epoce korupcji wszystkich wartości.
Wszystko to wiedziałam i stosuje. Trzeba pracować i relaksować się codziennie, a co do kasy za hobby to powinna być zawsze obok , chyba autor źle się wypowiedział, że od kiedy za hobby mamy pieniądze, kończy się radość z niego. To 2 można pogodzić ..
Hmmm... trudny temat.. ale nie mam teraz czasu drugi raz słuchać... Dla mnie istotna zawsze była rodzina, a bardziej marzenie od jej posiadaniu, które mi towarzyszyło od dziecka... celem było po prostu być szczęśliwym. Nie miałam nigdy za wysokich wymagań, bo w życiu niczego nie zaplanujesz... przyjmujesz takim jakim jest, ciesząc się z każdej najmniejszej rzeczy... jesteś wdzięczny Bogu za to co masz, bo zawsze przecież możesz nie mieć nic... I człowiek całe życie dążył do tego pomimo burz, dawał z siebie wszystko, a nawet za dużo... Teraz to widzę niestety, nie licząc nigdy wzamian na nic... Ale wiesz co jest najgorsze, że szlag mnie trafia na to, że miliony osób związały ci ręce i nogi zabierając najcenniejsze w imię ich pseudoideii. Nie wspominając o niekompetencji, braku wiedzy, a przede wszystkim rozmowy... próbuję nie czuć, nie myśleć, bo górę bierze pustka tkwiącą gdzieś w zakamarkach umysłu wywołująca paniczny strach o najcenniejsze... Nie wiem co, nie mogę wygrzebać z pamięci, ale prawda jest taka, że wywołuje to strach o najcenniejsze.. To jest efekt prania jakie zrobili w tym parszywym świecie ostatnie 4 lata... dlatego próbuję nie myśleć, oddalać od siebie myśli, bo organizm fiksuje. Nigdy nie miałam czegoś takiego. Mimo trudu życia żyłam "spokojnie" ciesząc się najcenniejszym, co było dla mnie motorem do działań i dodawalo sił. Nigdy nie zrozumiem dlaczego świat jest tak podły. Żadne idee wyższe ich nie tłumaczą. Takie bestwialstwo tylko powoduje nieopisany ból... Bo emocje próbuję zamrozić... Nie robi się takiego prania... To był mój cel mieć kochająca rodzinę i być tylko i aż szczęśliwą. Nigdy nie zrozumiem tego, że inni wtrącają ci się w życie grzebiąc wszystko w trumnie. Cały świat się rozpadł na kawałki, które nie idzie pozbierać. A oni mają radochę, że się pastwią nad Tobą... Nie zrozumiem tego piekła nigdy... ciężko jest samej nieść tak ciężki krzyż, za ciężko... choć niosłam ich wiele... najtrudniej skupić się nad tym co najważniejsze?... hm... Nie, ale jak ci zwiążą rece, nogi, zakneblują usta, to jak masz się skupić?! Co do czasu, logiczne, że w życiu nie zrobimy wszystkiego. Co do cierpliwości, ja zawsze chodzę swoimi drogami. Co jak zaplanuję tak zrobię w swoim tempie... ograniczeniem są niestety od jakiegoś czasu czynniki zewnętrzne: mniej sił, szybciej się męczę. Organizm fizycznie jak u dziecka i to mogłoby być frustrujące.. próbuję się z tym jednak pogodzić... odpoczynek owszem z chęcią, ale jak masz możliwości. Niestety trzeba zarabiać na życie, a pisanie np tutaj nie da mi pieniędzy... chciałabym wyjść w miejsca, na które nigdy nie mogłam sobie pozwolić: kino, teatr, koncert, dobra książka, wyjazd gdzieś, na to musisz mieć jednak fundusze.. całe życie żyłeś skromnie, zdobywając rzeczy, których nie zapewnił Ci nikt, a powinien... niekompetencja tego kraju... Nawet miałabym ochotę wyjść do lasu, ale wiem, że samej ciężko będzie dojść skoro możliwości fizyczne jak u dziecka .. ja już tak ostatnio wysypiam się za całe życie, ale to mnie nie wyżywi... Bez najcenniejszego nie ma to wszystko sensu... Za duży ciężar problemów na młody umysł zrzucili... bez skrupułów... I człowiek jest spokojny i cierpliwy i tak za długo, bo czegoś takiego nie robi się... ludzie ludziom zgotowali taki los... choć to nie są ludzie... pamiątką po tym wszystkim jest to jak spojrzę w lustro... Boli ile z ciebie zostawili.... Co do mądrości, po fakcie dopiero dostrzegasz wiele rzeczy w świecie. Albo po prostu dopiero Twój umysł dojrzał... wsparty doświadczeniem życiowym... Ps. Mądry Pan z filmu... Co do sprzętów zapraszam do mnie. świrują od tygodnia dzien i noc same... powiedzmy, że same... A Ciebie pozdrawiam
@@magdalenamajka798 jestem w trzech: kręgosłup i doświadczenie życiowe emerytalny albo nawet ponademerytalny, dusza i organizm z jego cechami: dziecka, ciało w wieku średnim, bo chyba niedojrzałym wg podziałów, ogólnie to zegar płynący we mnie liczy swój własny czas i tempo... Zbyt skomplikowane. Nie wiem czy ja też wszystko rozumiem. Mogłabym rzec, że jestem przedwieczna...
Uważam, że w tytule zamiast "mądrych" powinno być "wolnych". Autor źle dobrał słowa. Bo człowiek zniewolony nakręca się by jak najwięcej robić,a człowiek wolny nie przejmuje się ani czasem ani ograniczeniami,nie podąża za modą,trendami,nie daje się wpędzać w pułapkę gonitwy z czasem. I nie daje się wkręcać w korporacyjne klimaty.
Czytajac ksiazki i stajac sie niewolnikiem cudzych mysli , nie wiedziac nawet dlaczego idziesz za cudzymi myslami, ktore uwazasz za sluszne nie wiedzac, ze to nie sa sa Twoje do ktorych nie dojrzales. wszystko co prezentujesz nie jest twoje wlasne ,jest przeczytane. Skad wiesz co mowisz? I skad wiesz ,ze to co mowisz nie jest wykreowanymi w przestrzeni myslami faryzeuszy? Ze nie jestes narzedziem, czyli uzytecznym diota w rekach straszych i madrzejszych? Skad twoja pewnosc ze ktos kto nie postrzega swiata jak Ty, nie jest wart szacunku, nie ma prawa do egzystencji? Nie mowisz o tym wprost ale czuc od ciebie niechec do braku tolerancji dla innych jedynie slusznych pogladow.Swiecac swiatlem odbitym nie powines uzurpowac sobie do kreowania pogladow .Wszystko czym sie szczycisz znam z ksiazek czytanych 20 lat temu. Gdybys naprawde kochal zycie nie przyjalbys tauazy ktore zaklucaja dzialanie ciala .Zabijaja merydiamy. Nie mozesz byc autorytetem ,nie rozumiejac tak waznych zagadanien. Nie rozumiejac tego jak siebie zubozyles tatuazami schodzac do poziomu ludzi z odosobnienia. Zal mi cie ze tak latwo ulegasz wplywom swiata z wymiarow prostoty . Zycze wiecej pojmowania swiata, jak zabierasz sie za wyjasnienia innym, jak zycie funkcjonuje.Albo skoncz z pouczaniem , samemu nie majac dosc rozumu? Zaden czlowiek taulujacy sie nie ma rozumu. Nie zdaje sobie sprawy jak blokuje sobie kontakt z natura , podobnie jak chetni do szczepienia mrna nie wiedza co robia, ale wierza ze robia dobrze.
Autor: "skąd twoja pewność, że ktoś, kto nie postrzega świata jak Ty, nie jest wart szacunku" Też autor: "żaden człowiek tatułujacy się nie ma rozumu" Zdecyduj się. Nie możesz być autorytetem, nie rozumiejąc, że w ten sposób sobie przeczysz, przynajmniej interpretując "tatułujacy się" jako "posiadający tatuaż", co wydaje się być jedyną sensowną interpretacją, gdyż zapewne sam nie wiesz, kiedy autor filmu go wykonał, ani czy uważa to za dobry pomysł. Rozum ≠ const, to coś bardziej płynnego. Jeśli uważasz robienie głupich rzeczy za brak rozumu, musisz być świadomy, iż sam jesteś go pozbawiony. Chociażby patrząc to twoją niepoprawną, wręcz idiotyczną interpunkcję. To z kolei czyni cię niegodnym miana autorytetu, podążając tym tokiem rozumowania. Abstrahując od tego, twoje przemyślenia są bardzo... ciekawe. Rozumiem, że są w pełni twoje, jako iż gardzisz powielaniem rozważań innych. Prawda? Prawda, że są w pełni twoje? Sam wymyśliłeś, że tatuaże "zabijają merydiamy"? Podsumowując, twoja wypowiedź jest hipokryzją, na co wskazuje całkowite oderwanie od narzucanych przez samego siebie wymogów.
Bardzo szkoda, że nie ma lektora ( zamiast napisów), można by słuchać. Bo właśnie często słucham przy robieniu innych rzeczy więc napisy nic mi nie dają. Myślę, że wielu osobom lektor by odpowiadał bardziej.
Przyznam, że lubię wiedzieć, że będą napisy. Zupełnie inaczej się organizuję do obejrzenia filmu. A już największym nieszczęściem jest mix spikera z napisami. Obejrzę innym razem 😁
Nie zgadzam się z punktem 3. Dla mnie najważniejsze jest poznawanie świata, podróże, i jak to robię - planuję wyjazd, piszę bloga, obrabiam zdjęcia itp. - to totalnie odpadam i nic nie jest w stanie mnie rozproszyć. Pozdrawiam :)
Ja mądrych ludzi rozpoznaję po tym, że nie chcą mieć ze mną do czynienia.
🤪🙉👍
😅 nie No przestań być dla siebie takim surowym 😅 mam nadzieje ze żartujesz w ten sposob 😊
@@ukaszjarznicki9049
Tak, to tylko żart, jestem dla siebie łagodny jak baranek:)
😜😘
@@koprolity 😂😂😂😂
Ja jestem w takim wieku, że niewiele rzeczy mnie rusza, żyję sobie spokojnie i robię co chcę, a robię to, co sprawia mi przyjemność. Czynię też miłe niespodzianki innym.
Zauważyłam to już jakiś czas temu, że odpoczynek, „nicnierobienie” powodowało u mnie poczucie winy i było nim skażone. Zdałam sobie sprawę, że utraciłam beztroskę. Odzyskuję ją stopniowo, ale dopiero teraz, gdy nie mam już tylu obowiązków. Staram się o beztroskie chwile, nie zatruwam ich dobie myślą, że trwonię czas. Czuję się trochę tak, jakbym odzyskała utracony skarb.
Przychodzi taki dzień w naszym życiu, że stwierdzasz ze jest już za późno. Nie warto tego analizować, ten czas już nie wróci. Tylko tyle.
Za późno, ale na co? Może to na co "jest już za późno" tworzy przestrzeń na coś innego, może nowego?
Kiedyś chciałem przenosić góry, ale pewnego dnia popatrzyłem na nie i stwierdziłem: a chuj niech sobie stoją😉
Genialne
Świetne
Jest to tak idealny materiał, który opisuje w 100% mnie, mam chęci zamiary aczkolwiek kończy się to bardzo często na krótkich próbach po których rozprasza mnie wszystko, kończy się na tym iż zdaję sobie sprawę, że się do tego nie nadaje i zaczynam robic kolejna rzecz aż poraz kolejny dochodze do takiego etapu, gdzie potrzebuje włożyć wiekszy wysiłek z którego po czasie również rezygnuje i znowu szukam kolejnej rzeczy, pasji, dziedziny, zawodu, zajęcia w którym będę się spisywał bardzo dobrze w krótkim czasie z niewielkim wysiłkiem, na siłę szukając tak naprawdę nie wiadomo czego. Wciąż jest ten niepokój i poczucie zmarnowanego czasu i szukanie na ślepo rozwiązania, które stoi przed nami na które znamy odpowiedź ale nie chcemy jej do siebie dopuścić, ponieważ wymaga to czasu i poświęcenia kosztem wygody.
Końcówka o niszczeniu czerpania przyjemności z naszego hobby bardzo mnie uderzyła, bo ostatnio sam przeżywam kryzys w tej kwestii.
Konkurencja i robienie progresu w sporcie zawsze mnie motywowało, ale kiedy doszedłem do ściany wszystko wokół sportu zaczęło mnie irytować i obrzydzać mi aktywne spędzanie czasu.
Czasem chyba warto się zatrzymać, odpuścić sobie trochę tego ciśnienia i zauważyć, że droga w dążeniu do celu jest równie ważna jak on sam.
Świetny materiał. Wielu ludzi żyje w ciągłym pędzie, rozliczając siebie z każdej minuty i dążąc do osiągnięcia wydajności maszyny. Kosztem siebie samych. Na szczęście mnie te "problemy" i mechanizmy nie dotyczą :)
Miłość rodzi się z szacunku... To nie wiara czyni cuda. Cuda czynią ludzie którzy nie stracili wiary... Jednostka może wiele......ale grupa ludzi współpracująca ze sobą.....może zrobić cuda.....
Życie jest procesem. To doświadczenie sprawia, że widzimy więcej. Nie można się przygotować do tego co ześle los . Raczej przystosowujemy się do sytuacji. Takie poradniki fajnie poczytać ale życie nie da się przejść na skróty. Każdy swój krzyż dźwiga, jedynie spokój ducha....
Mądrego rozpoznasz po tym że ma coś do powiedzenia a nie tylko mówi ..
Łukaszu,
Słowa autora są moja codziennością ,
Która ukształtowałam w sobie intuicyjnie,
Wg moich potrzeb,
jestem szczęśliwym człowiekiem
życzę wszystkim którzy zmagają się sami ze sobą, stanu szczęścia z bycia samym ze sobą oraz chwilami tu i teraz
Wow, bardzo dziękuję za ten materiał. Niestety lubimy pędzić bez tchu za czymś, czego nigdy nie osiągniemy, a nawet jeśli już osiągamy, to jesteśmy zbyt zmęczeni i jednocześnie zniecierpliwieni, by po prostu usiąść i zacząć to kontemplować. Dzięki za te prawdy o życiu, których ostatnio sama poszukuję, ale boję się odnaleźć.
Polecam pewna książeczkę. Autor to Michael Ende a tytuł brzmi MOMO. Dla mnie to idealna odtrutka na toksyczne myślenie dorosłego, które czasem bierze górę. Uwielbiam tą książkę. Przywraca mi równowagę i spojrzenie dziecka bez tego obciążenia doświadczeniem bycia dorosłym. Radość zrozumienia, że wszystko tak naprawdę jest w porządku.
Kiedys bylam na takim seminarium . gdzie jeden facet porownal te gonitwe do biegania w kolko ze szklem powiekszjacym . Dopiero ,gdy sie zatrzymamy i sie na czyns skupimy , jestesmy w stanie wzniecic ogien .
Mądrość to właściwe działanie.
Co to jest właściwe działanie?
Działanie na korzyść możliwie największej liczby osób.
Zdecydowanie zgadzam się z końcówką co do hobby. Martin pisał pierwsze części Gry o tron, bo to jemu spodobała sie historia którą stworzył. Teraz po komercjalizacji ma problem dokończyć sagę.
Świetny wywiad, odcinek! Pierwsza kawa w poniedziałek u mnie w pracy to licytacja kto był bardziej aktywny w weekend, kto spędził ciekawiej czas...odpoczynek musi być produktywny 🥴
Myślę, że ważnym pytaniem jakie powinien sobie zadać człowiek współczesny jest to, czy musi być wybitny w czymś żeby to sprawiało mu radość i przyjemność? Jak teraz tak myślę to np. sportowcy, którzy osiągnęli sukces (ale nie tylko) często serwują nam pogląd jakoby ciężka praca i nie poddawanie się miało prowadzić zawsze do sukcesu, a tak nie jest. Wybitne są tylko jednostki. Bardzo mi się podobało opowiedzenie autora o grze na pianinie, bo takie myślenie o pasjach, przyjemnościach jest mi bliskie.
Powiem Ci, jeśli mogę tak na Ty, że dawno żaden filmik nie dał mi tak to myślenia jak ten. W szczególności to zdanie, że ociągamy się z robieniem tego, co jest dla nas naprawdę ważne. Piątkowa praca od razu wyglądała inaczej. Teraz ilekroć się stresuję zadaniem, które mam do wykonania, mówię sobie, że skoro się stresuję to znaczy, że jest to dla mnie ważne i zmuszam się do wykonana tego działania. Nie sprawia to, że zadanie staje się nagle przyjemniejsze, ale (przytaczając słowa z innego Twojego filmiku) jestem ok z tym, że muszę tę pracę wykonać. Teraz tylko trzeba popracować nad tym, by weszło mi to w nawyk :D
Jest to chyba mój ulubiony odcinek i najbardziej trafny w tym momencie dla mnie! Dużo myśli z tego odcinka mi towarzyszyło w ostatnim czasie w trakcie moich rozkmin życiowych, natomiast czymś, co mnie zaskoczyło był ostatni punkt - odpoczynek ma być celem samym w sobie. Rzeczywiście, zauważyłam, ze czas na własne czucie i byciu w tu i teraz jest często zamieniany na te bardziej „produktywne” rzeczy, które pozornie przynoszą dużo korzyści. Natomiast, po zdaniu sobie sprawy, ze taki szybki i angażujący „we wszystko” tryb życia nie działa pozytywnie ani na nasze zdrowie psychiczne, ani fizyczne, to stabilny psychicznie człowiek, w swojej naturze, sam z siebie dochodzi do momentu odnajdywanie się w momencie teraźniejszym i życiem w tu i teraz, oraz naturalnie zaczyna czerpać z tego satysfakcję :) Najtrudniej chyba jest się przyznać sobie, ze dotychczasowe działania tak naprawdę nie maja tego skutku, jaki by się chciało mieć, a fajnie by było jakby życie na codzień przynosiło satysfakcję, a nie kiedyś tam jak dojdziemy do jakiegoś celu. A odczuwanie takiej radości mogą przynieść rzeczy robione dla siebie samego z intencji dbania o siebie, a nie osiągnięcia celu lub otrzymanie czegoś w zamian.
Mam takie obserwacje i przemyślenia 😊
Tak wiele rzeczy dowiedziałam się o sobie i obwinianiem się o wszystko. Bardzo cenna dla mnie lekcja. Dziękuję serdecznie i pozdrawiam
Genialny odcinek. Zachęcająca książka.
Ten materiał należałoby oglądać codziennie przy porannej kawie.
Przykre jest to że żyjemy w takich czasach w których jest bardzo ciężko wdrożyć takie mądrości w życie.
Czesto bliscy oraz otoczenie świadomego czlowieka maja problem z akceptacją takiego postępowania.
Wykonuje Pan świetna robotę, pozdrawiam i czekam na więcej.
Oglądam Twój kanał już jakiś czas. Bardzo Dziękuję za każdy odcinek. Btw moją pasją też jest muzykowanie. Ten odcinek jest wyjątkowy ponieważ właśnie znajduję się w punkcie ważenia co ma sens co robię i czego chcę. 53 lata przeżyłem właśnie łamiąc tych 5 zasad. Piąta wydaje mi się najbardziej spójna, nad którą jak się zastanowię to zawiera odniesienie do poprzednich czterech. Co nie zmienia faktu, że każda inna jest drogowskazem do pozostałych. Tak nie wiele a tak wiele. Dziękuję i pozdrawiam serdecznie:)
Tylko...i aż 5 zasad. Konkret, sama kwintesencja.... gratuluję i pozdrawiam autorów.
Nagrywaj nieustannie Łukasz jesteś super!
Więcej przykładów na podstawie książek i więcej rozmów z ich autorami. 💪
Mimo upływu czasu....Mądrość od wymądrzania się...podobne jest do Starego jak Świat...stwierdzenia..Tylko Stwórca ZNA Nasze Jestestwo..Szlachetny zaczyna od Siebie....:):):):)
Jedyna kwestia z którą się mogę nie zgodzić to próba naciskania wszystkiego podczas chęci i zamiaru naprawy jakiegoś urządzenia. Oczywiście rozumiem co miał na myśl i w pełni się z tym zgadzam, wszak to nie jest nauka ścisła, zdecydowanie warto jednak poświęcić te 10 minut na dogłębną analizę struktury. Najbardziej zaskoczyło i dało mi do myślenia fakt odpoczynku i produktywności w swoich utylitaryzmach. O wielu z tych cech wiedziałem jednak nie, aż tak złożenie nie były, aż tak utrwalone, myślę, że zmieni to moje postrzeganie tych dziwnych momentów przy twórczości. Wspaniały odcinek, wspaniale przedstawione perspektywy i odczucia empirycznego, dobrze, że są jeszcze tacy ludzie jak wy. Coraz mniej nas w tak epoce korupcji wszystkich wartości.
MĄDROŚĆ - TO UMIEJĘTNOŚĆ WYKORZYSTANIA WIEDZY
Czas jest okretem a nie mieszkaniem💥W zaleznosci od wieku rozne sa zadania i prorytety💥Nadejdzie Czas kiedy juz wiesz ze Bog Sam Wystarczy💥
Wszystko to wiedziałam i stosuje. Trzeba pracować i relaksować się codziennie, a co do kasy za hobby to powinna być zawsze obok , chyba autor źle się wypowiedział, że od kiedy za hobby mamy pieniądze, kończy się radość z niego. To 2 można pogodzić ..
Jak ten człowiek nie znając mnie perfekcyjnie opisał moje życie po prostu zawartość mojego mózgu myślenia😕
Dziękuję ❤️
Hmmm... trudny temat.. ale nie mam teraz czasu drugi raz słuchać...
Dla mnie istotna zawsze była rodzina, a bardziej marzenie od jej posiadaniu, które mi towarzyszyło od dziecka... celem było po prostu być szczęśliwym. Nie miałam nigdy za wysokich wymagań, bo w życiu niczego nie zaplanujesz... przyjmujesz takim jakim jest, ciesząc się z każdej najmniejszej rzeczy... jesteś wdzięczny Bogu za to co masz, bo zawsze przecież możesz nie mieć nic... I człowiek całe życie dążył do tego pomimo burz, dawał z siebie wszystko, a nawet za dużo... Teraz to widzę niestety, nie licząc nigdy wzamian na nic...
Ale wiesz co jest najgorsze, że szlag mnie trafia na to, że miliony osób związały ci ręce i nogi zabierając najcenniejsze w imię ich pseudoideii. Nie wspominając o niekompetencji, braku wiedzy, a przede wszystkim rozmowy... próbuję nie czuć, nie myśleć, bo górę bierze pustka tkwiącą gdzieś w zakamarkach umysłu wywołująca paniczny strach o najcenniejsze... Nie wiem co, nie mogę wygrzebać z pamięci, ale prawda jest taka, że wywołuje to strach o najcenniejsze.. To jest efekt prania jakie zrobili w tym parszywym świecie ostatnie 4 lata... dlatego próbuję nie myśleć, oddalać od siebie myśli, bo organizm fiksuje. Nigdy nie miałam czegoś takiego. Mimo trudu życia żyłam "spokojnie" ciesząc się najcenniejszym, co było dla mnie motorem do działań i dodawalo sił. Nigdy nie zrozumiem dlaczego świat jest tak podły. Żadne idee wyższe ich nie tłumaczą. Takie bestwialstwo tylko powoduje nieopisany ból... Bo emocje próbuję zamrozić... Nie robi się takiego prania... To był mój cel mieć kochająca rodzinę i być tylko i aż szczęśliwą. Nigdy nie zrozumiem tego, że inni wtrącają ci się w życie grzebiąc wszystko w trumnie. Cały świat się rozpadł na kawałki, które nie idzie pozbierać. A oni mają radochę, że się pastwią nad Tobą... Nie zrozumiem tego piekła nigdy... ciężko jest samej nieść tak ciężki krzyż, za ciężko... choć niosłam ich wiele... najtrudniej skupić się nad tym co najważniejsze?... hm... Nie, ale jak ci zwiążą rece, nogi, zakneblują usta, to jak masz się skupić?!
Co do czasu, logiczne, że w życiu nie zrobimy wszystkiego. Co do cierpliwości, ja zawsze chodzę swoimi drogami. Co jak zaplanuję tak zrobię w swoim tempie... ograniczeniem są niestety od jakiegoś czasu czynniki zewnętrzne: mniej sił, szybciej się męczę. Organizm fizycznie jak u dziecka i to mogłoby być frustrujące.. próbuję się z tym jednak pogodzić... odpoczynek owszem z chęcią, ale jak masz możliwości. Niestety trzeba zarabiać na życie, a pisanie np tutaj nie da mi pieniędzy... chciałabym wyjść w miejsca, na które nigdy nie mogłam sobie pozwolić: kino, teatr, koncert, dobra książka, wyjazd gdzieś, na to musisz mieć jednak fundusze.. całe życie żyłeś skromnie, zdobywając rzeczy, których nie zapewnił Ci nikt, a powinien... niekompetencja tego kraju... Nawet miałabym ochotę wyjść do lasu, ale wiem, że samej ciężko będzie dojść skoro możliwości fizyczne jak u dziecka .. ja już tak ostatnio wysypiam się za całe życie, ale to mnie nie wyżywi... Bez najcenniejszego nie ma to wszystko sensu... Za duży ciężar problemów na młody umysł zrzucili... bez skrupułów... I człowiek jest spokojny i cierpliwy i tak za długo, bo czegoś takiego nie robi się... ludzie ludziom zgotowali taki los... choć to nie są ludzie... pamiątką po tym wszystkim jest to jak spojrzę w lustro... Boli ile z ciebie zostawili.... Co do mądrości, po fakcie dopiero dostrzegasz wiele rzeczy w świecie. Albo po prostu dopiero Twój umysł dojrzał... wsparty doświadczeniem życiowym... Ps. Mądry Pan z filmu... Co do sprzętów zapraszam do mnie. świrują od tygodnia dzien i noc same... powiedzmy, że same... A Ciebie pozdrawiam
Nic z tego nie rozumiem.
@@mia-zh5sf wystarczy, że absurdalny rozumie. Mamy takie swoje małe tajemnice...
Z tego, co piszesz, możnaby wysnuć wrażenie, że jesteś już wieku emerytalnym......
@@magdalenamajka798 jestem w trzech: kręgosłup i doświadczenie życiowe emerytalny albo nawet ponademerytalny, dusza i organizm z jego cechami: dziecka, ciało w wieku średnim, bo chyba niedojrzałym wg podziałów, ogólnie to zegar płynący we mnie liczy swój własny czas i tempo... Zbyt skomplikowane. Nie wiem czy ja też wszystko rozumiem. Mogłabym rzec, że jestem przedwieczna...
Uważam, że w tytule zamiast "mądrych" powinno być "wolnych". Autor źle dobrał słowa. Bo człowiek zniewolony nakręca się by jak najwięcej robić,a człowiek wolny nie przejmuje się ani czasem ani ograniczeniami,nie podąża za modą,trendami,nie daje się wpędzać w pułapkę gonitwy z czasem. I nie daje się wkręcać w korporacyjne klimaty.
wow naprawdę film otworzył mi oczy na wiele aspektów życia. Pozdrawiam i jeszcze nie raz do tego materiału wrócę
Mam 21 lat i czuję, że marnuje tylko czas, robiąc daną czynność myślę że marnuje czas ..... Jest to tak frustrujące, że ciężko sobie z tym poradzić ;/
Zasada nr1
Stosować maści na zmarszczki tylko na jednej połowie twarzy
Czy udało się Wam trafić "4 tysiące tygodni" jako ebooka?
Naprawdę czuję chrapkę na tę książkę
Ostatnio odkryłem, ze moim marzeniem jest po prostu pracować i ćwiczyć. Po prostu
Czytajac ksiazki i stajac sie niewolnikiem cudzych mysli , nie wiedziac nawet dlaczego idziesz za cudzymi myslami, ktore uwazasz za sluszne nie wiedzac, ze to nie sa sa Twoje do ktorych nie dojrzales. wszystko co prezentujesz nie jest twoje wlasne ,jest przeczytane.
Skad wiesz co mowisz? I skad wiesz ,ze to co mowisz nie jest wykreowanymi w przestrzeni myslami faryzeuszy? Ze nie jestes narzedziem, czyli uzytecznym diota w rekach straszych i madrzejszych? Skad twoja pewnosc ze ktos kto nie postrzega swiata jak Ty, nie jest wart szacunku, nie ma prawa do egzystencji? Nie mowisz o tym wprost ale czuc od ciebie niechec do braku tolerancji dla innych jedynie slusznych pogladow.Swiecac swiatlem odbitym nie powines uzurpowac sobie do kreowania pogladow .Wszystko czym sie szczycisz znam z ksiazek czytanych 20 lat temu. Gdybys naprawde kochal zycie nie przyjalbys tauazy ktore zaklucaja dzialanie ciala .Zabijaja merydiamy. Nie mozesz byc autorytetem ,nie rozumiejac tak waznych zagadanien. Nie rozumiejac tego jak siebie zubozyles tatuazami schodzac do poziomu ludzi z odosobnienia. Zal mi cie ze tak latwo ulegasz wplywom swiata z wymiarow prostoty .
Zycze wiecej pojmowania swiata, jak zabierasz sie za wyjasnienia innym, jak zycie funkcjonuje.Albo skoncz z pouczaniem , samemu nie majac dosc rozumu? Zaden czlowiek taulujacy sie nie ma rozumu. Nie zdaje sobie sprawy jak blokuje sobie kontakt z natura , podobnie jak chetni do szczepienia mrna nie wiedza co robia, ale wierza ze robia dobrze.
Autor: "skąd twoja pewność, że ktoś, kto nie postrzega świata jak Ty, nie jest wart szacunku"
Też autor: "żaden człowiek tatułujacy się nie ma rozumu"
Zdecyduj się. Nie możesz być autorytetem, nie rozumiejąc, że w ten sposób sobie przeczysz, przynajmniej interpretując "tatułujacy się" jako "posiadający tatuaż", co wydaje się być jedyną sensowną interpretacją, gdyż zapewne sam nie wiesz, kiedy autor filmu go wykonał, ani czy uważa to za dobry pomysł. Rozum ≠ const, to coś bardziej płynnego. Jeśli uważasz robienie głupich rzeczy za brak rozumu, musisz być świadomy, iż sam jesteś go pozbawiony. Chociażby patrząc to twoją niepoprawną, wręcz idiotyczną interpunkcję. To z kolei czyni cię niegodnym miana autorytetu, podążając tym tokiem rozumowania.
Abstrahując od tego, twoje przemyślenia są bardzo... ciekawe. Rozumiem, że są w pełni twoje, jako iż gardzisz powielaniem rozważań innych. Prawda? Prawda, że są w pełni twoje? Sam wymyśliłeś, że tatuaże "zabijają merydiamy"?
Podsumowując, twoja wypowiedź jest hipokryzją, na co wskazuje całkowite oderwanie od narzucanych przez samego siebie wymogów.
Dobry materiał ze starszym klonem absurdalnego, starsza wersja z innej rzeczywistości ale podobieństwa na wielu płaszczyznach moim zdaniem😀
Prośba do Ciebie o lepszą jakość audio, bo jest ciche i niskiej jakości a lubię Twoje filmy i uważam, że społeczeństwo powinno je bardziej promować.
Bardzo szkoda, że nie ma lektora ( zamiast napisów), można by słuchać. Bo właśnie często słucham przy robieniu innych rzeczy więc napisy nic mi nie dają. Myślę, że wielu osobom lektor by odpowiadał bardziej.
Odpowiadam na pytanie przed ogladnieciem filmu:
Po wyniku z rozszerzonej matury z matmy
wiem jaki mam cel w życiu, to są używki i potrafię na nich sie skupić, więc nie wiem w czym problem?
Całkiem mądry i ciekawy filmik
Początek mądrości jest bojaźń Pańska, a umiejętność świętych jest rozum. Przypowieści Salomonowe 9,10 (Biblia Gdańska).
Masz prawo do swojego zdania
Przyznam, że lubię wiedzieć, że będą napisy. Zupełnie inaczej się organizuję do obejrzenia filmu.
A już największym nieszczęściem jest mix spikera z napisami.
Obejrzę innym razem 😁
hello:)
Chcę posłuchać odcinka, a tu napisy :(
Szanowny Panie, proszę odróżnić kategorie prawdy od kategorii dobra.
Nie zgadzam się z punktem 3. Dla mnie najważniejsze jest poznawanie świata, podróże, i jak to robię - planuję wyjazd, piszę bloga, obrabiam zdjęcia itp. - to totalnie odpadam i nic nie jest w stanie mnie rozproszyć. Pozdrawiam :)
Teraz już wiem dlaczego tak sie ruszasz. Dużo cieciecia materiału przynajmniej nie widac xd
- film nam się podobał
Smart according to who’s standards men or God ? …That’s the question.
Takie troche pier do lenie o szo pe nie mądry jest ten co nie jest głupi a głupi jest ten co nie jest mądry i tyle
Hajs wszystko niszczy