Öğrencimiz Defne Kar'ın "NINA" Monologu

Tiyatro Teras'ın kuruluşundan bu yana emek veren, oyunlarımızda Peter Quince, Karı, Luciana, Bobçinski ve Eva rolleri ile sahneye çıkan, ilk öğrencilerimizden Defne'nin, yeni monologu yayında!
Oyun adı: Martı
Yazan: Anton Çehov
Çeviren: Ataol Behramoğlu
NINA:
Benden nefret edersiniz diye korkuyordum. Her gece düşümde karşılaşıyoruz, tanımıyorsunuz beni... Ah bir bilseniz! Geldiğimden beri buralarda dolaşıyorum...
Gölün çevresinde... Birçok kez evinizin yakınına kadar geldim, ama bir türlü cesaret edemedim içeri girmeye... Ne güzel burası, kuytu, rüzgârı işitiyor musunuz?
Bir cümle vardır Turgenyev'de: ''Böyle gecelerde, sıcak bir köşesi, bir yuvası olanlara ne mutlu!'' Bense bir martıyım... Yok, değil.
Ne diyordum... Ha, Turgenyev... ''Tanrı tüm barınaksızların yardımcısı olsun...'' Neyse.
(Ağlar.)
Biliyor musunuz, iki yıldır hiç ağlamadım. Dün akşam geç vakit tiyatromuz yerinde mi diye bahçeye bakmaya geldim. Baktım, duruyor orada! İki yıldan sonra ilk kez ağladım. İçim açıldı, ferahladım. Bakın, ağlamıyorum artık...
Demek, yazar oldunuz. Siz yazar, ben aktrist... Böylece biz de bir girdaba yuvarlandık...
Oysa bir çocuk sevinciyle yaşıyordum burada... Sabahları uyanınca bir şarkı tutturuyor,
sizi seviyor, şöhret düşleri kuruyordum; ya şimdi?
Yarın sabah erkenden üçüncü mevkide köylülerin arasında Yeletz'e gidip kültürlü görünme meraklısı tüccarların yapışkan iltifatlarına katlanmam gerekecek...