Розмір відео: 1280 X 720853 X 480640 X 360
Показувати елементи керування програвачем
Автоматичне відтворення
Автоповтор
จริงค่ะ บางทีก็ระแวงกันเองอีกด้วย แม้แต่คนในครอบครัว
ความสุขเล็กๆน้อยๆจากการได้ทำบางสิ่งบางอย่างด้วยมือตัวเองเมื่อรวมๆกันแล้วมันก็ทำให้ใช้ชีวิตอย่างเป็นสุขได้ครับ แค่ได้ทำอาหารด้วยตัวเอง ทำขนม หรือแม้แต่ทำงานฝีมือต่างๆ ไม่ต้องอร่อยระดับมืออาชีพก็สร้างความสุข ความภาคภูมิใจให้ได้แล้ว
จริงด้วยค่ะ
ที่รู้สึกขาดเพราะกิเลสมันเยอะขึ้นครับ สมัยก่อนความเจริญทางวัตถุน้อย คนไม่ค่อยขวนขวายอะไรมากมาย แค่พออยู่พอกินก็โอเคแล้ว แต่สมัยนี้ความเจริญทางวัตถุมีมาก สิ่งยั่วยวนมันเยอะ คนมันก็อยากได้มาก ความโลภก็มาก กิเลสมาก เลยรู้สึกขาดแคลน
สวัสดีครับ อ.โจน จันใด ผมดูคลิป อาจารย์ครั้งแรกๆยังไม่ค่อยเปิดใจ แต่พอดูๆไปหลายคลิปก็ได้ประโยชน์มาใช้กับตนเองครับ ขอบคุณมากๆครับ
มันคือความวิปริตทางด้านความคิด มันเป็นวิกฤตในด้านปัญญา มันเป็นความหลงผิดที่ถูกสังคมหล่อหลอมให้ต้องเป็นอย่างนั้น ต้องมีอย่างนี้ถึงจะยอมรับ ถึงจะเป็นคนใช้ได้ เป็นคนน่านับหน้าถือตา ทุกคนจึงพยายามดิ้นรนเพื่อ มี อย่างที่สังคมคิดว่าควรมี พยายามเป็น อย่างที่สังคมบอกว่าควร เป็น หลายๆคนถึงเหนื่อยทั้งร่างกายและจิตใจ รวมถึงวิญญาณ
สวัสดีครับ อาจารย์ครับ คลิปนี้ผมฟังหลายรอบ ฟังแล้วฟังอีกครับ และเช้านี้หลังจากนั่งเจริญสมาธิภาวนา เติมพลังก่อนจะลงพื้นที่ทำกิบการงานในแต่ละวัน การฟังคลิปเช้านี้นอกจากจะเข้าใจอรรถอธิบายเป็นลำดับยังต้องกลับมาฟังซ้ำๆ ด้วยน้ำเสียงทุ่มๆมีพลัง แต่กลับนุ่มนวลช้าๆ (เสียงเหมือนโฆษณาวิทยุธานินทร์สมัยเมื่อ50 ปีก่อน) นอกจากสะออนเสียงแล้ว เนื้อหาสาระทัศนะมุมมองของอาจารย์ลุ่มลึก ชัดเจน แจ่มแจ้งแทงตลอด (สอดงาไม้เลยครับ) ปานเสียงพิณอ้ายทองใส ทับถนน ผมฟังคลิปนี้หลายรอบเพราะเป็นเนื้อหาที่มีส่วนสำคัญยิ่ง โดยเฉพาะประเด็น "ความว่างเปล่า" อาจารย์อธิบายทำให้เข้าใจในอีกมิติง่ายๆที่แสดงตัวอย่างจากสิ่งของเครื่องใช้ในชีวิยประจำวัน สาธุๆ พอฟังแบบเก็บประเด็ยมีช่วงนาทีที่ 5.25 ความว่า "เท่าไหร่ถึงจะพอ?" ป้าด! แทงใจคักครับ! ผมเองก็พูดคำนี้กับเพื่อนๆนักธุรกิจเมืองขอนแก่น บ่อยๆทุกๆครั้งที่ไปเยี่ยมหมู่คณะ เพื่อเตือนสติเตือนใจให้ฉุกคิด. "เท่าไหร่ถึงจะพอ"? แต่ว่า! ผมขาดอรรถอธิบายให้เข้าใจแบบง่ายไม่เป็นครับ ขออนุญาติส่งคลิปนี้ไปให้เพื่อนๆฟัง เผื่อพวกเขาจะเข้าใจ ผมหวังว่าเช่นนั้นครับอาจารย์ครับ กราบขอบพระคุณมากครับ อายุมั่นขวัญยืนเด้ออาจารย์เด้อ
ความไม่รู้จักพอ ความโลภ และการมองไม่เห็นคุณค่าในสิ่งที่ตนเองมี เป็นเหตุของทุกข์ครับ
ขอบคุณที่ให้ "วิธีคิด" ที่ถูกทาง ที่ดีมีความสุขแท้จริง..ครับ อาจารย์..
ใช่ค่ะขอบคุณนะคะที่ทำคลิปป่ะเหนียวมากทุกคนไม่คิดแบบนี้แหละโมติว่าประเทศไทยยอดจนทุกคนยากจนมันไม่คิดกลับกันว่าสมัยก่อนนอนลำบากขนาดไหนเราไม่เห็นจะบอกขาดแคนอะไรเลยทำให้คิดได้ดีมากเลยค่ะขอบคุณค่ะทำสิ่งดีดีออกมาขอให้อาจารย์สุขภาพแข็งแรงนะคะ
เราไม่ได้เกิดมา เราแค่ปรากฎตัวขึ้น แค่ชั่วคราว แล้วเราก้อหายไป ทุกสิ่งเป็นอนัตตา ไม่มีตัวตน เป็นเพียงสภาวะธรรม เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป ของรูป นาม
ดูแล้วอบอุ่นใจ😀😀🥰🥰
ใช่คะ บ้านยายทวดตอนเรืัอออก ไม่มีตะปูสักตัว ดิฉันเองตอนเป็นเด็กไม่เคยไปเดินตลาดเพื่อซื้อของเล่น ทั้งที่บ้านอยู่แค่หลังตลาด อยากเล่นอะไรก็ทำเอง ม้าก้านกล้วย เล่นขายของ แต่งเล็บด้วยสีของเมล็ดหรือใบไม้ จำได้ว่าสนุกมากๆๆๆๆๆ
🙏ขอบพระคุณค่ะ อ.โจน
หนูเกิดมาบ่เคยมีเกิบใส่ รองเท้านักเรียนไม่ต้องพูดถึง ป5 ถึงได้รับแจก ทุกวันนี้อยากกลับสู่อดีต คือการเอาไม้งิ้วมาทำเกิบแตะใส่เอง สนุกมากค่ะ
จริงค่ะอาจารย์พูดถูก..ความโลภทำให้ทุกคนแย่งชิงกันค่ะ
ใช่ค่ะ คนมีทุกอย่างยกเว้นความพอใจ
ใช่คะ มีทุกอย่างแต่รู้สึกขาด นี่คือความรู้สึกตอนนี้เลยคะ
มีความสุขในขณะที่ฟังทุกๆครั้งค่ะ
จำไค้ว่าตอนเป็นเด็ก บ้านผมมีมีดโต้เล่มเดียว ทำกับข้าว ตัดต้นไม้ ตัดฟืน ฯลฯ หนังสือเรียน เสื้อผ้า ใช้ต่อจากพี่ๆ จอบเสียมเกี่ยว มีมากหน่อย ตามจำนวนแรงงานในบ้าน
ใช่ค่ะ ตามยุคสถาบันครอบครัวลดลงมันน่าเสิยดายสมัยนี้คนเป็นโรคซึมเศร้าไม่น้อยเลบค่ะ🌹🌹👍👍✌️✌️💐3/3/65
อยากฟังอาจารย์แนะนำ เรื่องการทำจิตใจให้สงบ ว่าง เบิกบาน ท่ามกลางความวุ่นวายของสังคม ครับ
ขอบคุณแง่คิดดี ๆ ค่ะ
กรณีศึกษาD.I.Yของคลิปนี้ ส่วนตัวก็ชอบCreateสิ่งของต่างๆที่มีอยู่รอบๆ เพิ่มมูลค่าเพื่อทำประโยชน์สูงสุด หรือสร้างชิ้นงานอะไรขึ้นมากับสิ่งที่มีอยู่ ขอบคุณสำหรับ”Inspiration”ค่ะ💡🛠🤩
เมื่อมีของมากก็เกิดการทิ้งขยะมาก ผมก็เป็นคนไม่ชอบทิ้งขยะเหมือนกันครับ โดยเฉพาะขวดน้ำพลาสติกใช้ทำประโยชน์ได้มากมาย ทนทานดีด้วยขนาดตากแดดตากฝนเป็นสิบปีก็ยังไม่ผุ ถุงพลาสติก, โฟม ก็ไม่ทิ้งครับ เอามาใช้ซ้ำ แล้วเอามายุบเป็นก้อนเล็กๆ ใส่กระถางปลูกต้นไม้ เคยเห็นอบต.บางแห่งเอาขยะพลาสติกไปทิ้งลงคลองแล้วมันก็ไหลลงทะเล เคยเห็นพระทิ้งถุงพลาสติกลงแหล่งน้ำตอนลอยอังคาร ถุงพลาสติก 1 ใบ ฆ่าเต่าทะเล 1 ตัวครับ ที่แตกสลายก็ไปเป็นไมโครพลาสติกอยู่ในเนื้อปลาให้เรากินกัน เข้าไปในป่าเขาก็ยังเจอขวดน้ำพลาสติก ถุงพลาสติกเลยครับ น่าเศร้าใจกับจิตสำนึกของคนครับ ต้องปลูกฝังจิตสำนึกตั้งแต่เด็กจำความได้ครับ
ไม่มีอะไรเป็นตัวเองเลยครับ ลุงโจน ที่มีรอบกาย มีแต่ของเขาทั้งนั้น "อยู่ภายใต้ระบบทาสเงียบ ที่ระบบโลกสร้าง" ผมโชคดีที่มีหลักยึดในจิตในใจ กระทบน้อยมากครับ
แม่นคัก จารย์
ตอนนี้ผมกำลังทำทุกอย่าง เพื่อให้ได้กลับไปสู่วิถีแบบดั้งเดิมของบรรพบุรุษ
ขอบคุณอาจารย์ ครับที่ให้มุมมองชี้ให้เห็นว่า ที่จริงแล้วพระพุทธองค์ก็ได้ ชี้แนะบอกสอนไว้แล้วว่า สิ่งสพคัญที่สุดจำเป็นที่สุดในชีวิตำม่ได่มีมากมายเลยไม่ต้องหามาดให้เหนื่อยให้เสียเวลาเลย มีแค่ อาหาร ที่อยู่ เครื่องนุ่งห่ม(รวมสิ่งของจำเป็น) และยาหรือสมุนไพรที่ใช้ดูแลสุขภาพ แค่นี้ครับ นอกนั้นคือไม่จำเป็นมาก มี/ไม่มี ก็พออยู่ได้ แล้ว ครับ คนทุกวันนี้ไม่คิดเช่นนี้เวลาในชีวิตจึงลำบากไแกับการกาส่วนเกิน ครับ
อ. คิดยังไงกับสงครามคับตอนนี้คับ
คนที่ยังไม่มี ก็อาจยังไม่เข้าใจ และคิดว่าถ้ามีคงมีความสุขมาก จึงไขว่คว้าหาให้มีทั้งชีวิต จนหมดลมหายใจ
ขอบคุณ ครับ😃
คาราวะครับ ชี้ให้เห็นทางว่าชีวิตว่าจริง ๆ แล้วคนเราต้องการอะไรกันแน่ ทำให้ผมได้ย้อนกลับมามองเห็นตัวเองอีกครั้ง :)
เรื่องจริงเลยค่ะคุณ
คุณโจนคะขอตามเพจนะคะ..ชอบคุณโจนมากคะ....
ถูกต้องเลยค่า
สมัยก่อนมีเสื้อผ้าน้อย แต่เดียวนึ้มีมากจนไม่มีที่เก็บ บางทีมีเยอะทำให้รกเปล่าๆ
สมัยก่อนผมใช้ถุงข้าวเกรียบกุ้งห่อข้าวไปโรงเรียนใช้อันเดียว ล้างแล้วล้างอีก จนกว่าจะใช้ไม่ได้ แต่ทุกวันนี้บางชิ้นยังไม่ได้ใช้เราก็ทิ้งกันแล้ว
เราโดนพวกนักล่าอานานิคม ล้างสมอง ระบบศึกษาล้างสมองอีกที แข่งขัน เป็นทาสของระบบ
เนื้อหาดีมากเลยครับ😀
สวัสดีครับอาจารย์
ที่พี่พูดมาทั้งหมดนั้นมันคือสิ่งที่เกิดขึ้นในสังคมปัจจุบัน..และดูเหมือนว่ามันจะยากจนแทบจะเป็นไปไม่ได้ที่จะกลับไปเหมือนสมัยที่เราเป็นเด็ก..หลายอย่างเปลี่ยนไปมากจริงโดยเฉพาะพี่น้องที่เคยรักกัน..เชาห่วงแต่ลูกผัวและครอบครัวตนเองครับ.
สิ่งที่เขาใฝ่ฝันหานั้น แท้ที่จริงแล้วอยู่ในตัวเรานี่เอง
ประโยคโดนใจ ความว่างเปล่าในท่ามกลางสิ่งของมากมาย
สุดยอดครับ
เยี่ยมม
คนส่วนใหญ่ในปัจจุบันนี้ต้องถามว่า จนเพราะว่าไม่มีหรือ จนเพราะว่าไม่พอ.ค่ะ
ผมกลับมาอยู่บ้านใด้2ปีแล้ว กลับมาสร้างอาหารเองต่อไปจะไม่พึ่งพาอาหารนอกบ้านครับ
ขอบคุณคับ
โลกพัฒนาไปมากครับ โอกาสหาวัตถุมาครอบครองมีมากขึ้น ความคิดด้านวัตถุนิยมมีมาตั้งแต่ฝรั่งเข้ามาค้าขายกับไทย เคยได้ยินเขาเล่าใหัฟังสมัยปู่ย่าตายายเขาก็เห่อของแพงๆ นาฬิกาสวิส รถยุโรป ฯลฯ เป็นของนำเข้าล้วนๆ ราคาแพงมาก เมื่อเทียบกับค่าเงินสมัยนี้ คนบ้านนอกก็เห่อเหมือนกันแต่ไม่ค่อยมีโอกาสได้ซื้อหาเหมือนคนในเมือง แต่ก็ยังมีบางคนใส่นาฬิกาข้อมือสวิสราคาแพงๆ มาอวดกัน
มนุษย์ทุกวันนี้ไม่ได้หาเพื่อกิน แต่เขามีความต้องการมากกว่านั้น.เขาสร้างความจำเป็นขึ้นมามากมาย สร้างขึ้นมาแล้วต้องรัษา และต่อเติมไปเรื่อยๆ.ถ้าเราเรียนรู้ที่จะลดความจำเป็นลงหนึ่งอย่าง ความจำเป็นต่อเนื่องจะลดลงอีกมาก เป็นการตัดข้อต่อโซ่ความจำเป็นลง...ชีวิตจะง่ายขึ้น
ชีวิตผมดีขึ้นก็เพราะน้า จันไดครับ
อยากทำเหมือนอ.จารณ์ค่ะ
ได้พักผ่อนอยู่กับครัว มันกินใจมาก
ตอนเด็กเป็นค่ะ
คนเราหวังพึ่งแต่สิ่งภายนอกมากเกินไป ไม่เคยคิดพึ่งตนเองเลย
อยากให้พูดเรื่องประโยชน์ของโพนหน่อยคับ(โพนคือกองดินที่ก่อตัวขึ้นจากปลวก)ทุกวันนี้ชาวนาทำลายโพนกันเยอะจนระบบนิเวศเปลี่ยน
ยุคสมัย เอาวัตถุ เอาสิ่งแวดล้อมเป็นตัวตั้ง เครียด ร่างหลั่ง คทร์ติโซล สาเหตุแห่งมะเร็งส่วนตัวผมเองวัย 65 ดำเนินตามรอยพ่อหลวง ร.๙ และปราชญ์แผ่นดินแบบท่านโจนจันได และอีกหลายท่าน
รองเท้าแตะตราดาวเทียม หูรองเท้าขาดไปซื้อแค่หูมาเปลี่ยนก็ใช้ได้แล้ว
เพราะวันวานเป็นคนล้มเหลวจากโลกวัตถุนิยม ทำให้วันนี้ได้มาฝึกตนให้เป็นคน "อดอยาก มักง่ายและไร้อนาคต"
ช่วงเวลาที่เป็นเด็ก วิ่งเตะบอลพลาสติกอยู่หน้าบ้านกับเพื่อนนี้คือมีความสุขที่สุดแล้ว ตอนนี้ทำงานมีบ้านมีรถเครื่องอำนวยความสะดวกมากมายแต่มันรู้สึกว่างปล่าวในใจจริงๆครับ
สุดยอดชีวิตคร๊าบๆๆๆๆๆๆๆ
เพราะการยึดติด โลภ โกรธ หลง จึงเกิดทุกข์ หลายๆคนจึงเป็นเช่นนี้
กิเลสตัณหาราคะ แล้วความต้องการไม่มีสิ้นสุดครับอาจารย์
ดีมากหัวข้อนี้
ขอบคุณครับอาจารย์ในคุณูปการของทุกสาขาสรรพสิ่งที่นำมาเตือนคนไทยให้เข้าใจถึงกำพืดหรือพื้นของตนเองขอโมทนาในกุศลกรรมอันนี้
🙏🙏🙏
อดีตกับปัจจุบันมันต่างยุคสมัยกันม
ดีทุกคลิปครับ
คนเรามีแต่ไม่พอครับอาจารย์
ที่ข้าวของเยอะเพราะเป็นหนี้สินเยอะครับ ที่ว่างเปล่าเพราะไม่รู้จะผ่อนหนี้ยังไงไหว อันนี้น่าจะเป็นเหตุ
พอมีพอกิน
อจ คิดยังไงกับ สงคราม รัสเซีย-ยูเครน ตอนนี้?
😊👍
สวัสดีครับ
Maybe next year I hope
อีกไม่กี่เดือน ผมจะไปอยุ่ในที่ดินนึง ซึ่ง แน่นอนว่า ว่างเปล่า แม้กระทั่งบ้าน คำถามคือ ผมจะนับ1ยังงัยกับที่ดินนี้
( คุณต้องมีเป้าหมายชัดเจน) ว่าคุณจะอยู่แบบไหน เกษียณ ไม่ทำงานล่ะ ปลูกผัก เลี้ยงปลา เลี้ยงไก่ สบายๆ แบบไม่เน้นขายออก1. คุณต้องดูทางน้ำด้วยนะครับ ถ้าอยู่ไกลน้ำแนะนำให้ ขุดบ่อ หรือ สระ ก็ได้ ราคาขุดไม่รู้กี่บาทแต่ละพื้นที่ ( จะขุดปลายๆที่ดินเป็น รูปตัว L หรือ วงกลม ) เอาให้มันสวยงามเหมาะกับที่ดินเรา ไว้เลี้ยงปลา ใช้รดน้ำผัก จะปลาดุก ปลาหมอ (ปลานิล ปลาทับทิม ถ้าน้ำไหลเวียนตลอด ถ่ายเท มันจะโตเร็ว และตัวใหญ่) (แล้วแต่ตามใจชอบครับ) สำคัญมันจะดีต่อที่ดิน เรา2. คือ ดิน ดินเราเป็นแบบไหน ร่วน แห้ง แข็ง เหนียว ปลูก พืช ชนิดไหนเหมาะกับดินนั้นๆ ต้องปรับดินไหม เรื่อง ดิน เราต้องศึกษาละเอียดนิดนึง ถ้าดินร่วน เราจะปลูกง่าย ไม่เหนื่อยเราในครั้งต่อไป ถ้าปลูกพืชไม่เข้ากับดิน (ตรงนี้ผมพูดเผื่อนะ เผื่อขยาย หรือจะไว้ขายบ้าง) ถ้าไม่เยอะ ก็ไม่ต้องปรับ ครับ เกษตรยุคใหม่ ซื้อดินมาผสมเอา แล้วปลูกกับพัสดุ ง่ายๆ มีให้ดูแบบอย่างเยอะเลย (สำคัญ คือ ต้องมีเป้าหมายที่ชัดเจน อยู่แบบไหน ปลูกบ้านไหม ปลูก กี่หลัง ต้องมีเป้าหมาย จะจัดใช้พื้นที่ยังไง ถ้าพื้นฐานเกษตรไม่มีเลย จะเหนื่อยช่วงแรกๆครับ แต่ถ้าไม่เป้าหมายเลย จะ งง 2. ถ้าอยู่แต่ต้อง ทำงานประจำ มีภาระอยู่ ข้อนี้ งบ เงิน เหลือมากไหมพอขุด ปรับที่ป่าว แล้วต้องคิดด้วย เงินจะเหลือเท่าไหร่ ถ้ามาก ก็จัด คุณอยากประหยัด จะปลูกผัก เลี้ยงปลา ไม่ต้องลงทุนเยอะทำงานก้เหนื่อย ค่อยๆ ทำ เปลี่ยนวิถี มาเลี้ยงมาปลูก เกษตร ยุคใหม่ก็ได้ครับ (เผื่อเป็นประโยชน์ให้ทุกคนได้ครับ) ท่านไหนมี ประสบการณ์ ง่ายๆ ไม่ยุ่งยาก พิมพ์มาบอกมาคุยกันบ้างนะครับ
❤❤❤
ไม่น่ะผมไม่ได้รู้สึกว่าเปล่า ผมมีความสุขอยู่แล้ว วันที่พ่อผมตายผมรู้สึกว่าชีวิตมันมีค่า ต่อให้ได้รับมรดกเยอะแค่ไหน ตายไปก็เอาไม่ได้แม้แต่ร่างกายตัวเอง ใช้ชีวิตให้มีความสุข และทำเพื่อสังคม และโลก ผมอยากทำให้ชีวิตมีความสุขไม่เบื่อหนายครับความต้องการมันไม่สิ้นสุดครับ สิ่งที่ผมต้องการก็คือสังคมและครอบครัว
มีน้อย = ยากจน
👌😊👍
😀😀🥰👍👍🙏🙏🙏🥰
🙏👍🙂
❤️❤️❤️❤️❤️❤️💖💖💖💖💖
เคยมีชีวิตอยู่ในไร่ ปลูกผักกินเอง รู้สึกมีตวามสุขแต่พอมาอยู่ในตลาดต้องทำกินแข่งขันกัน แย่งกัน
I love to come back home kaa pee
🌺✌🤘👍🥰☺☺☺
🙂🙏🙏🙏🙏
🙂
ช่วงนี้ผมก็มีคำถามชวนคิดอยู่ในใจตลอดเวลาเลยครับ ว่าคนเราต้องมีเงินมากแค่ไหนเท่าไหร่จึงจะพอ
ความว่างเปล่าเงินร้อยล้านพันล้านหมื่อล้านแสนล้านก็มีความสุขทุกคนคิดได้ดี
ขอบคุณอาจารย์ที่เมตตาไม่เหนื่อยที่จะสอนให้ทุกคนได้ตระหนักรู้ถึงความจริงของชีวิตขอบคุณมากค่า
ได้ข้อคิดดีๆคะอาจารย์ตอนนี้คิดทบทวนอู่ยคะมีทุกสิ่งแต่ก็ยังวุ่นวายอู่ยเลย
ฮ่าๆๆวัตถุภายนอกจอมปลอมๆยามตายความดีกับชั้วเท่านั้นบุญกุศลค่ะ
อย่าไปอยู่ในไร่ใช้ชีวิตแบบเดิมๆแต่แฟนไม่ยอมไป
ความเป็นจริงกำลังเกิดขึ้นทุกวันแล้วหนักขึ้นเรื่อยๆ
จริงมากๆครับทุกวันนี้ความเจริญมีมากแต่ความเมตตามีน้อยลงครับ
คุณโจนยายอย่างได้เม็ดพันผักแต่ยายติดต่อคุณโจนไม่เป็นคุณโจนส่งให้ยายบ้างได้ไหม
แจ้งที่อยู่และชื่อผักที่อยากได้มาได้ครับ
คุณโจนมีความคึดทีไม่เวอร์ไม่เหนื่อยสบายๆ
อยากให้ช่องโจนจันไดมทำเพจเฟสบุ็คครับ
แล้วเราจะใช้ชีวิตยังงัยคับถ้าไม่ทำงาน
มีจนเยอะเกินจนเป็นทุกข์ว่ามีเยอะเกิน
![Lp. Сердце Вселенной #30 ДВА В ОДНОМ [Один человек]• Майнкрафт](http://i.ytimg.com/vi/nrXy15orKhY/mqdefault.jpg)
จริงค่ะ บางทีก็ระแวงกันเองอีกด้วย แม้แต่คนในครอบครัว
ความสุขเล็กๆน้อยๆจากการได้ทำบางสิ่งบางอย่างด้วยมือตัวเองเมื่อรวมๆกันแล้วมันก็ทำให้ใช้ชีวิตอย่างเป็นสุขได้ครับ แค่ได้ทำอาหารด้วยตัวเอง ทำขนม หรือแม้แต่ทำงานฝีมือต่างๆ ไม่ต้องอร่อยระดับมืออาชีพก็สร้างความสุข ความภาคภูมิใจให้ได้แล้ว
จริงด้วยค่ะ
ที่รู้สึกขาดเพราะกิเลสมันเยอะขึ้นครับ สมัยก่อนความเจริญทางวัตถุน้อย คนไม่ค่อยขวนขวายอะไรมากมาย แค่พออยู่พอกินก็โอเคแล้ว แต่สมัยนี้ความเจริญทางวัตถุมีมาก สิ่งยั่วยวนมันเยอะ คนมันก็อยากได้มาก ความโลภก็มาก กิเลสมาก เลยรู้สึกขาดแคลน
สวัสดีครับ อ.โจน จันใด ผมดูคลิป อาจารย์ครั้งแรกๆยังไม่ค่อยเปิดใจ แต่พอดูๆไปหลายคลิปก็ได้ประโยชน์มาใช้กับตนเองครับ ขอบคุณมากๆครับ
มันคือความวิปริตทางด้านความคิด มันเป็นวิกฤตในด้านปัญญา มันเป็นความหลงผิดที่ถูกสังคมหล่อหลอมให้ต้องเป็นอย่างนั้น ต้องมีอย่างนี้ถึงจะยอมรับ ถึงจะเป็นคนใช้ได้ เป็นคนน่านับหน้าถือตา ทุกคนจึงพยายามดิ้นรนเพื่อ มี อย่างที่สังคมคิดว่าควรมี พยายามเป็น อย่างที่สังคมบอกว่าควร เป็น หลายๆคนถึงเหนื่อยทั้งร่างกายและจิตใจ รวมถึงวิญญาณ
สวัสดีครับ อาจารย์ครับ คลิปนี้ผมฟังหลายรอบ ฟังแล้วฟังอีกครับ และเช้านี้หลังจากนั่งเจริญสมาธิภาวนา เติมพลังก่อนจะลงพื้นที่ทำกิบการงานในแต่ละวัน การฟังคลิปเช้านี้นอกจากจะเข้าใจอรรถอธิบายเป็นลำดับยังต้องกลับมาฟังซ้ำๆ ด้วยน้ำเสียงทุ่มๆมีพลัง แต่กลับนุ่มนวลช้าๆ (เสียงเหมือนโฆษณาวิทยุธานินทร์สมัยเมื่อ50 ปีก่อน) นอกจากสะออนเสียงแล้ว เนื้อหาสาระทัศนะมุมมองของอาจารย์ลุ่มลึก ชัดเจน แจ่มแจ้งแทงตลอด (สอดงาไม้เลยครับ) ปานเสียงพิณอ้ายทองใส ทับถนน ผมฟังคลิปนี้หลายรอบเพราะเป็นเนื้อหาที่มีส่วนสำคัญยิ่ง โดยเฉพาะประเด็น "ความว่างเปล่า" อาจารย์อธิบายทำให้เข้าใจในอีกมิติง่ายๆที่แสดงตัวอย่างจากสิ่งของเครื่องใช้ในชีวิยประจำวัน สาธุๆ พอฟังแบบเก็บประเด็ยมีช่วงนาทีที่ 5.25 ความว่า "เท่าไหร่ถึงจะพอ?" ป้าด! แทงใจคักครับ! ผมเองก็พูดคำนี้กับเพื่อนๆนักธุรกิจเมืองขอนแก่น บ่อยๆทุกๆครั้งที่ไปเยี่ยมหมู่คณะ เพื่อเตือนสติเตือนใจให้ฉุกคิด. "เท่าไหร่ถึงจะพอ"? แต่ว่า! ผมขาดอรรถอธิบายให้เข้าใจแบบง่ายไม่เป็นครับ ขออนุญาติส่งคลิปนี้ไปให้เพื่อนๆฟัง เผื่อพวกเขาจะเข้าใจ ผมหวังว่าเช่นนั้นครับอาจารย์ครับ กราบขอบพระคุณมากครับ อายุมั่นขวัญยืนเด้ออาจารย์เด้อ
ความไม่รู้จักพอ ความโลภ และการมองไม่เห็นคุณค่าในสิ่งที่ตนเองมี เป็นเหตุของทุกข์ครับ
ขอบคุณที่ให้ "วิธีคิด" ที่ถูกทาง ที่ดีมีความสุขแท้จริง..ครับ อาจารย์..
ใช่ค่ะขอบคุณนะคะที่ทำคลิปป่ะเหนียวมากทุกคนไม่คิดแบบนี้แหละโมติว่าประเทศไทยยอดจนทุกคนยากจนมันไม่คิดกลับกันว่าสมัยก่อนนอนลำบากขนาดไหนเราไม่เห็นจะบอกขาดแคนอะไรเลยทำให้คิดได้ดีมากเลยค่ะขอบคุณค่ะทำสิ่งดีดีออกมาขอให้อาจารย์สุขภาพแข็งแรงนะคะ
เราไม่ได้เกิดมา เราแค่ปรากฎตัวขึ้น แค่ชั่วคราว แล้วเราก้อหายไป ทุกสิ่งเป็นอนัตตา ไม่มีตัวตน เป็นเพียงสภาวะธรรม เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป ของรูป นาม
ดูแล้วอบอุ่นใจ😀😀🥰🥰
ใช่คะ บ้านยายทวดตอนเรืัอออก ไม่มีตะปูสักตัว ดิฉันเองตอนเป็นเด็กไม่เคยไปเดินตลาดเพื่อซื้อของเล่น ทั้งที่บ้านอยู่แค่หลังตลาด อยากเล่นอะไรก็ทำเอง ม้าก้านกล้วย เล่นขายของ แต่งเล็บด้วยสีของเมล็ดหรือใบไม้ จำได้ว่าสนุกมากๆๆๆๆๆ
🙏ขอบพระคุณค่ะ อ.โจน
หนูเกิดมาบ่เคยมีเกิบใส่ รองเท้านักเรียนไม่ต้องพูดถึง ป5 ถึงได้รับแจก ทุกวันนี้อยากกลับสู่อดีต คือการเอาไม้งิ้วมาทำเกิบแตะใส่เอง สนุกมากค่ะ
จริงค่ะอาจารย์พูดถูก..ความโลภทำให้ทุกคนแย่งชิงกันค่ะ
ใช่ค่ะ คนมีทุกอย่างยกเว้นความพอใจ
ใช่คะ มีทุกอย่างแต่รู้สึกขาด นี่คือความรู้สึกตอนนี้เลยคะ
มีความสุขในขณะที่ฟังทุกๆครั้งค่ะ
จำไค้ว่าตอนเป็นเด็ก บ้านผมมีมีดโต้เล่มเดียว ทำกับข้าว ตัดต้นไม้ ตัดฟืน ฯลฯ หนังสือเรียน เสื้อผ้า ใช้ต่อจากพี่ๆ จอบเสียมเกี่ยว มีมากหน่อย ตามจำนวนแรงงานในบ้าน
ใช่ค่ะ ตามยุคสถาบันครอบครัวลดลงมันน่าเสิยดายสมัยนี้คนเป็นโรคซึมเศร้าไม่น้อยเลบค่ะ🌹🌹👍👍✌️✌️💐3/3/65
อยากฟังอาจารย์แนะนำ เรื่องการทำจิตใจให้สงบ ว่าง เบิกบาน ท่ามกลางความวุ่นวายของสังคม ครับ
ขอบคุณแง่คิดดี ๆ ค่ะ
กรณีศึกษาD.I.Yของคลิปนี้ ส่วนตัวก็ชอบCreateสิ่งของต่างๆที่มีอยู่รอบๆ เพิ่มมูลค่าเพื่อทำประโยชน์สูงสุด หรือสร้างชิ้นงานอะไรขึ้นมากับสิ่งที่มีอยู่ ขอบคุณสำหรับ”Inspiration”ค่ะ💡🛠🤩
เมื่อมีของมากก็เกิดการทิ้งขยะมาก ผมก็เป็นคนไม่ชอบทิ้งขยะเหมือนกันครับ โดยเฉพาะขวดน้ำพลาสติกใช้ทำประโยชน์ได้มากมาย ทนทานดีด้วยขนาดตากแดดตากฝนเป็นสิบปีก็ยังไม่ผุ ถุงพลาสติก, โฟม ก็ไม่ทิ้งครับ เอามาใช้ซ้ำ แล้วเอามายุบเป็นก้อนเล็กๆ ใส่กระถางปลูกต้นไม้ เคยเห็นอบต.บางแห่งเอาขยะพลาสติกไปทิ้งลงคลองแล้วมันก็ไหลลงทะเล เคยเห็นพระทิ้งถุงพลาสติกลงแหล่งน้ำตอนลอยอังคาร ถุงพลาสติก 1 ใบ ฆ่าเต่าทะเล 1 ตัวครับ ที่แตกสลายก็ไปเป็นไมโครพลาสติกอยู่ในเนื้อปลาให้เรากินกัน เข้าไปในป่าเขาก็ยังเจอขวดน้ำพลาสติก ถุงพลาสติกเลยครับ น่าเศร้าใจกับจิตสำนึกของคนครับ ต้องปลูกฝังจิตสำนึกตั้งแต่เด็กจำความได้ครับ
ไม่มีอะไรเป็นตัวเองเลยครับ ลุงโจน ที่มีรอบกาย มีแต่ของเขาทั้งนั้น "อยู่ภายใต้ระบบทาสเงียบ ที่ระบบโลกสร้าง" ผมโชคดีที่มีหลักยึดในจิตในใจ กระทบน้อยมากครับ
แม่นคัก จารย์
ตอนนี้ผมกำลังทำทุกอย่าง เพื่อให้ได้กลับไปสู่วิถีแบบดั้งเดิมของบรรพบุรุษ
ขอบคุณอาจารย์ ครับที่ให้มุมมองชี้ให้เห็นว่า ที่จริงแล้วพระพุทธองค์ก็ได้ ชี้แนะบอกสอนไว้แล้วว่า สิ่งสพคัญที่สุดจำเป็นที่สุดในชีวิตำม่ได่มีมากมายเลยไม่ต้องหามาดให้เหนื่อยให้เสียเวลาเลย มีแค่ อาหาร ที่อยู่ เครื่องนุ่งห่ม(รวมสิ่งของจำเป็น) และยาหรือสมุนไพรที่ใช้ดูแลสุขภาพ แค่นี้ครับ นอกนั้นคือไม่จำเป็นมาก มี/ไม่มี ก็พออยู่ได้ แล้ว ครับ คนทุกวันนี้ไม่คิดเช่นนี้เวลาในชีวิตจึงลำบากไแกับการกาส่วนเกิน ครับ
อ. คิดยังไงกับสงครามคับตอนนี้คับ
คนที่ยังไม่มี ก็อาจยังไม่เข้าใจ และคิดว่าถ้ามีคงมีความสุขมาก จึงไขว่คว้าหาให้มีทั้งชีวิต จนหมดลมหายใจ
ขอบคุณ ครับ😃
คาราวะครับ ชี้ให้เห็นทางว่าชีวิตว่าจริง ๆ แล้วคนเราต้องการอะไรกันแน่ ทำให้ผมได้ย้อนกลับมามองเห็นตัวเองอีกครั้ง :)
เรื่องจริงเลยค่ะคุณ
คุณโจนคะขอตามเพจนะคะ..ชอบคุณโจนมากคะ....
ถูกต้องเลยค่า
สมัยก่อนมีเสื้อผ้าน้อย แต่เดียวนึ้มีมากจนไม่มีที่เก็บ บางทีมีเยอะทำให้รกเปล่าๆ
สมัยก่อนผมใช้ถุงข้าวเกรียบกุ้งห่อข้าวไปโรงเรียนใช้อันเดียว ล้างแล้วล้างอีก จนกว่าจะใช้ไม่ได้ แต่ทุกวันนี้บางชิ้นยังไม่ได้ใช้เราก็ทิ้งกันแล้ว
เราโดนพวกนักล่าอานานิคม ล้างสมอง ระบบศึกษาล้างสมองอีกที แข่งขัน เป็นทาสของระบบ
เนื้อหาดีมากเลยครับ😀
สวัสดีครับอาจารย์
ที่พี่พูดมาทั้งหมดนั้นมันคือสิ่งที่เกิดขึ้นในสังคมปัจจุบัน..และดูเหมือนว่ามันจะยากจนแทบจะเป็นไปไม่ได้ที่จะกลับไปเหมือนสมัยที่เราเป็นเด็ก..หลายอย่างเปลี่ยนไปมากจริงโดยเฉพาะพี่น้องที่เคยรักกัน..เชาห่วงแต่ลูกผัวและครอบครัวตนเองครับ.
สิ่งที่เขาใฝ่ฝันหานั้น แท้ที่จริงแล้วอยู่ในตัวเรานี่เอง
ประโยคโดนใจ ความว่างเปล่าในท่ามกลางสิ่งของมากมาย
สุดยอดครับ
เยี่ยมม
คนส่วนใหญ่ในปัจจุบันนี้
ต้องถามว่า จนเพราะว่าไม่มีหรือ จนเพราะว่าไม่พอ.ค่ะ
ผมกลับมาอยู่บ้านใด้2ปีแล้ว กลับมาสร้างอาหารเองต่อไปจะไม่พึ่งพาอาหารนอกบ้านครับ
ขอบคุณคับ
โลกพัฒนาไปมากครับ โอกาสหาวัตถุมาครอบครองมีมากขึ้น ความคิดด้านวัตถุนิยมมีมาตั้งแต่ฝรั่งเข้ามาค้าขายกับไทย เคยได้ยินเขาเล่าใหัฟังสมัยปู่ย่าตายายเขาก็เห่อของแพงๆ นาฬิกาสวิส รถยุโรป ฯลฯ เป็นของนำเข้าล้วนๆ ราคาแพงมาก เมื่อเทียบกับค่าเงินสมัยนี้ คนบ้านนอกก็เห่อเหมือนกันแต่ไม่ค่อยมีโอกาสได้ซื้อหาเหมือนคนในเมือง แต่ก็ยังมีบางคนใส่นาฬิกาข้อมือสวิสราคาแพงๆ มาอวดกัน
มนุษย์ทุกวันนี้ไม่ได้หาเพื่อกิน แต่เขามีความต้องการมากกว่านั้น.เขาสร้างความจำเป็นขึ้นมามากมาย สร้างขึ้นมาแล้วต้องรัษา และต่อเติมไปเรื่อยๆ.ถ้าเราเรียนรู้ที่จะลดความจำเป็นลงหนึ่งอย่าง ความจำเป็นต่อเนื่องจะลดลงอีกมาก เป็นการตัดข้อต่อโซ่ความจำเป็นลง...ชีวิตจะง่ายขึ้น
ชีวิตผมดีขึ้นก็เพราะน้า จันไดครับ
อยากทำเหมือนอ.จารณ์ค่ะ
ได้พักผ่อนอยู่กับครัว มันกินใจมาก
ตอนเด็กเป็นค่ะ
คนเราหวังพึ่งแต่สิ่งภายนอกมากเกินไป ไม่เคยคิดพึ่งตนเองเลย
อยากให้พูดเรื่องประโยชน์ของโพนหน่อยคับ(โพนคือกองดินที่ก่อตัวขึ้นจากปลวก)ทุกวันนี้ชาวนาทำลายโพนกันเยอะจนระบบนิเวศเปลี่ยน
ยุคสมัย เอาวัตถุ เอาสิ่งแวดล้อมเป็นตัวตั้ง เครียด ร่างหลั่ง คทร์ติโซล สาเหตุแห่งมะเร็ง
ส่วนตัวผมเองวัย 65 ดำเนินตามรอยพ่อหลวง ร.๙ และปราชญ์แผ่นดินแบบท่านโจนจันได และอีกหลายท่าน
รองเท้าแตะตราดาวเทียม หูรองเท้าขาดไปซื้อแค่หูมาเปลี่ยนก็ใช้ได้แล้ว
เพราะวันวานเป็นคนล้มเหลวจากโลกวัตถุนิยม ทำให้วันนี้ได้มาฝึกตนให้เป็นคน "อดอยาก มักง่ายและไร้อนาคต"
ช่วงเวลาที่เป็นเด็ก วิ่งเตะบอลพลาสติกอยู่หน้าบ้านกับเพื่อนนี้คือมีความสุขที่สุดแล้ว ตอนนี้ทำงานมีบ้านมีรถเครื่องอำนวยความสะดวกมากมายแต่มันรู้สึกว่างปล่าวในใจจริงๆครับ
สุดยอดชีวิตคร๊าบๆๆๆๆๆๆๆ
เพราะการยึดติด โลภ โกรธ หลง จึงเกิดทุกข์ หลายๆคนจึงเป็นเช่นนี้
กิเลสตัณหาราคะ แล้วความต้องการไม่มีสิ้นสุดครับอาจารย์
ดีมากหัวข้อนี้
ขอบคุณครับอาจารย์ในคุณูปการของทุกสาขาสรรพสิ่งที่นำมาเตือนคนไทยให้เข้าใจถึงกำพืดหรือพื้นของตนเองขอโมทนาในกุศลกรรมอันนี้
🙏🙏🙏
อดีตกับปัจจุบันมันต่างยุคสมัยกันม
ดีทุกคลิปครับ
คนเรามีแต่ไม่พอครับอาจารย์
ที่ข้าวของเยอะเพราะเป็นหนี้สินเยอะครับ ที่ว่างเปล่าเพราะไม่รู้จะผ่อนหนี้ยังไงไหว อันนี้น่าจะเป็นเหตุ
พอมีพอกิน
อจ คิดยังไงกับ สงคราม รัสเซีย-ยูเครน ตอนนี้?
😊👍
สวัสดีครับ
Maybe next year I hope
อีกไม่กี่เดือน ผมจะไปอยุ่ในที่ดินนึง ซึ่ง แน่นอนว่า ว่างเปล่า แม้กระทั่งบ้าน คำถามคือ ผมจะนับ1ยังงัยกับที่ดินนี้
( คุณต้องมีเป้าหมายชัดเจน)
ว่าคุณจะอยู่แบบไหน เกษียณ ไม่ทำงานล่ะ ปลูกผัก เลี้ยงปลา เลี้ยงไก่ สบายๆ แบบไม่เน้นขายออก
1. คุณต้องดูทางน้ำด้วยนะครับ ถ้าอยู่ไกลน้ำแนะนำให้ ขุดบ่อ หรือ สระ ก็ได้ ราคาขุดไม่รู้กี่บาทแต่ละพื้นที่ ( จะขุดปลายๆที่ดินเป็น รูปตัว L หรือ วงกลม ) เอาให้มันสวยงามเหมาะกับที่ดินเรา ไว้เลี้ยงปลา ใช้รดน้ำผัก จะปลาดุก ปลาหมอ (ปลานิล ปลาทับทิม ถ้าน้ำไหลเวียนตลอด ถ่ายเท มันจะโตเร็ว และตัวใหญ่) (แล้วแต่ตามใจชอบครับ) สำคัญมันจะดีต่อที่ดิน เรา
2. คือ ดิน ดินเราเป็นแบบไหน ร่วน แห้ง แข็ง เหนียว ปลูก พืช ชนิดไหนเหมาะกับดินนั้นๆ ต้องปรับดินไหม เรื่อง ดิน เราต้องศึกษาละเอียดนิดนึง ถ้าดินร่วน เราจะปลูกง่าย
ไม่เหนื่อยเราในครั้งต่อไป ถ้าปลูกพืชไม่เข้ากับดิน (ตรงนี้ผมพูดเผื่อนะ เผื่อขยาย หรือจะไว้ขายบ้าง) ถ้าไม่เยอะ ก็ไม่ต้องปรับ ครับ เกษตรยุคใหม่ ซื้อดินมาผสมเอา แล้วปลูกกับพัสดุ ง่ายๆ มีให้ดูแบบอย่างเยอะเลย
(สำคัญ คือ ต้องมีเป้าหมายที่ชัดเจน
อยู่แบบไหน ปลูกบ้านไหม ปลูก กี่หลัง ต้องมีเป้าหมาย จะจัดใช้พื้นที่ยังไง ถ้าพื้นฐานเกษตรไม่มีเลย จะเหนื่อยช่วงแรกๆครับ แต่ถ้าไม่เป้าหมายเลย จะ งง
2. ถ้าอยู่แต่ต้อง ทำงานประจำ มีภาระอยู่
ข้อนี้ งบ เงิน เหลือมากไหมพอขุด ปรับที่ป่าว แล้วต้องคิดด้วย เงินจะเหลือเท่าไหร่ ถ้ามาก ก็จัด คุณอยากประหยัด จะปลูกผัก เลี้ยงปลา ไม่ต้องลงทุนเยอะทำงานก้เหนื่อย ค่อยๆ ทำ เปลี่ยนวิถี มาเลี้ยงมาปลูก เกษตร ยุคใหม่ก็ได้ครับ (เผื่อเป็นประโยชน์ให้ทุกคนได้ครับ) ท่านไหนมี ประสบการณ์ ง่ายๆ ไม่ยุ่งยาก พิมพ์มาบอกมาคุยกันบ้างนะครับ
❤❤❤
ไม่น่ะผมไม่ได้รู้สึกว่าเปล่า
ผมมีความสุขอยู่แล้ว วันที่พ่อผมตายผมรู้สึกว่าชีวิตมันมีค่า ต่อให้ได้รับมรดกเยอะแค่ไหน ตายไปก็เอาไม่ได้แม้แต่ร่างกายตัวเอง ใช้ชีวิตให้มีความสุข
และทำเพื่อสังคม และโลก ผมอยากทำให้ชีวิตมีความสุขไม่เบื่อหนายครับ
ความต้องการมันไม่สิ้นสุดครับ สิ่งที่ผมต้องการก็คือสังคมและครอบครัว
มีน้อย = ยากจน
👌😊👍
😀😀🥰👍👍🙏🙏🙏🥰
🙏👍🙂
❤️❤️❤️❤️❤️❤️💖💖💖💖💖
เคยมีชีวิตอยู่ในไร่ ปลูกผักกินเอง รู้สึกมีตวามสุขแต่พอมาอยู่ในตลาดต้องทำกินแข่งขันกัน แย่งกัน
I love to come back home kaa pee
🌺✌🤘👍🥰☺☺☺
🙂🙏🙏🙏🙏
🙂
ช่วงนี้ผมก็มีคำถามชวนคิดอยู่ในใจตลอดเวลาเลยครับ ว่าคนเราต้องมีเงินมากแค่ไหนเท่าไหร่จึงจะพอ
ความว่างเปล่าเงินร้อยล้านพันล้านหมื่อล้านแสนล้านก็มีความสุขทุกคนคิดได้ดี
ขอบคุณอาจารย์ที่เมตตาไม่เหนื่อยที่จะสอนให้ทุกคนได้ตระหนักรู้ถึงความจริงของชีวิตขอบคุณมากค่า
ได้ข้อคิดดีๆคะอาจารย์ตอนนี้คิดทบทวนอู่ยคะมีทุกสิ่งแต่ก็ยังวุ่นวายอู่ยเลย
ฮ่าๆๆวัตถุภายนอกจอมปลอมๆยามตายความดีกับชั้วเท่านั้นบุญกุศลค่ะ
อย่าไปอยู่ในไร่ใช้ชีวิตแบบเดิมๆแต่แฟนไม่ยอมไป
ความเป็นจริงกำลังเกิดขึ้นทุกวันแล้วหนักขึ้นเรื่อยๆ
จริงมากๆครับทุกวันนี้ความเจริญมีมากแต่ความเมตตามีน้อยลงครับ
คุณโจนยายอย่างได้เม็ดพันผักแต่ยายติดต่อคุณโจนไม่เป็นคุณโจนส่งให้ยายบ้างได้ไหม
แจ้งที่อยู่และชื่อผักที่อยากได้มาได้ครับ
คุณโจนมีความคึดทีไม่เวอร์ไม่เหนื่อยสบายๆ
อยากให้ช่องโจนจันไดมทำเพจเฟสบุ็คครับ
แล้วเราจะใช้ชีวิตยังงัยคับถ้าไม่ทำงาน
มีจนเยอะเกินจนเป็นทุกข์ว่ามีเยอะเกิน