اول از همه بگم هرجای این دنیا باشم هیچ دوستی مثل خودمون پیدا نمیکنم و یه جورایی دلم نمیخواد که پیدا کنم این تجربه های زندگی کنار تو همیشه برای من میمونه. خودتم میدونی تو جز تاثیرگذار ترین آدمای زندگی منی که اگه نداشتمت این مهسان نبودم و دوم اینکه اون شکلات فشاریارو همیشه من واست میخریدم 😭❤️❤️❤️
ویدیویی که دلی درست کردی قطعا به دل نشسته🫂 با قسمت اول ویدیو دلم گرفت چون میدونم قراره بارها این حسو تجربه کنم :)) ولی اخرش حس خوبی بود که انگار اره سخته ولی راستی میگذرهها🌝 موی بسته خیلی بهت میاد 💚
من این حس رو تو سن 13 سالگی تجربه کردم از شهر بزرگی به نام تهران مهاجرت یهویی کردیم به یه شهر کوچیک به نام ملایروبا مردمی با فرهنگ خیلی پایین وحسود و تنگ نظرو ...یه روستا در مقیاس بزرگتر و دور شدن از یه عالمه دوستی که از بچگی باهاشون بزرگ شدم دلم براشون همیشه تنگ میشد و سالها بود ندیدمشون.بدترین روزهارو گذروندم مثل کیانوش تو برره.الان که 35 سال دارم کلا 3تا دوست خوب دارم برای من بیش فعال و پر هیجان خیلی افسرده کنندس که نتونی با ادمای اینجا ارتباط برقرار کنی.امیدوارم روزی برگردم به زادگاه خودم یا شاید حالا که طعم جدایی رو کشیدم برم لول بالاتر ینی از ایران برم .نمیدونم تصمیم سختیه!!!
یه چیز دیگه یادم اومد باید بگم خوشبحالت تکنولوژی به کمکت اومده و میتونی حداقل تصویرشو ببینی من با دوستام فقط با این تلفن قری ها زنگ میزدم اونم خیلی کوتاه که حس دلتنگی حتی بیشترم میشد.خوشبحالت که میتونی اینجا حستو به اشتراک بذاری و صحبت کنی و کمی از درون خالی بشی.من تک و تنها تو یه شهر غریب که زبونشون رو نمیفهمیدم شبا ساعت 6 خاک مرده ریخته بودن تو شهر اصلا حس خوبی نداشتم.واااای تمام اون روزا اومد جلوی نظرم چه روزای بدی بود
اول از همه بگم هرجای این دنیا باشم هیچ دوستی مثل خودمون پیدا نمیکنم و یه جورایی دلم نمیخواد که پیدا کنم
این تجربه های زندگی کنار تو همیشه برای من میمونه.
خودتم میدونی تو جز تاثیرگذار ترین آدمای زندگی منی که اگه نداشتمت این مهسان نبودم
و دوم اینکه اون شکلات فشاریارو همیشه من واست میخریدم 😭❤️❤️❤️
توام میدونی من این پردیس نبودم ❤️❤️
مژده خواست اداتو دربیاره ببخشید🥺😂
پردیس مثل کوه پشتتییم❤
وای چه حالی میده مثل شماها داشتن❤
يه كوه بزرگ از احساس هاي مختلف
دقیقا
شرقی های غمگین و قوی شدیم💜
GOoOoOoD LUCK 💚
ویدیویی که دلی درست کردی قطعا به دل نشسته🫂
با قسمت اول ویدیو دلم گرفت چون میدونم قراره بارها این حسو تجربه کنم :)) ولی اخرش حس خوبی بود که انگار اره سخته ولی راستی میگذرهها🌝
موی بسته خیلی بهت میاد 💚
تو چرا انقدر قشنگ کامنت میذاری؟
❤️❤️
سوم و یادم رفت
بیخود کردید رفتید خونه مژده اینا 🙂🙃
ویزاتون چه ویزاییه که اینهمه صبر میکنید براش و وقتی میاد خوشحال میشید؟
كه همه داريم تجربه ميكنيم
من این حس رو تو سن 13 سالگی تجربه کردم از شهر بزرگی به نام تهران مهاجرت یهویی کردیم به یه شهر کوچیک به نام ملایروبا مردمی با فرهنگ خیلی پایین وحسود و تنگ نظرو ...یه روستا در مقیاس بزرگتر و دور شدن از یه عالمه دوستی که از بچگی باهاشون بزرگ شدم دلم براشون همیشه تنگ میشد و سالها بود ندیدمشون.بدترین روزهارو گذروندم مثل کیانوش تو برره.الان که 35 سال دارم کلا 3تا دوست خوب دارم برای من بیش فعال و پر هیجان خیلی افسرده کنندس که نتونی با ادمای اینجا ارتباط برقرار کنی.امیدوارم روزی برگردم به زادگاه خودم یا شاید حالا که طعم جدایی رو کشیدم برم لول بالاتر ینی از ایران برم .نمیدونم تصمیم سختیه!!!
عزیزمم🥲🤍🫂
مهاجرت تنها راهه نجات شده
سوم و یادم رفت
بیخود کردید رفتید خونه مژده اینا 🙂🙃
اخییی پردیس هنوز حس میکنم اون حس راحتیرو نداری جلو دوربین🥺
قطعا صد در صد نشده ولی خیلی بهتر شدم معلوم نیست از اول تا اخر ویدیو؟🥺😂
احساسات مامانه پرديس به پوره >>>>>😂😂
نکته بین😂🤌🏻
خیلی سخته ، خیلی زیاد
یه چیز دیگه یادم اومد باید بگم خوشبحالت تکنولوژی به کمکت اومده و میتونی حداقل تصویرشو ببینی من با دوستام فقط با این تلفن قری ها زنگ میزدم اونم خیلی کوتاه که حس دلتنگی حتی بیشترم میشد.خوشبحالت که میتونی اینجا حستو به اشتراک بذاری و صحبت کنی و کمی از درون خالی بشی.من تک و تنها تو یه شهر غریب که زبونشون رو نمیفهمیدم شبا ساعت 6 خاک مرده ریخته بودن تو شهر اصلا حس خوبی نداشتم.واااای تمام اون روزا اومد جلوی نظرم چه روزای بدی بود
سوم و یادم رفت
بیخود کردید رفتید خونه مژده اینا 🙂🙃
باشهههه😢😂