ثواب هزار رکعت نماز در وقت خواب _متن حدیث را درتوضیحات زیرویدیو بخوانید

هرکسی در هنگام خواب سه مرتبه بگوید:
《 یَفْعَلُ اللّٰهُ مَا یَشاءُ بِقُدْرَتِهِ وَ یَحْکُمُ مَا یُرِیدُ بِعِزَّتِهِ 》
《خدا هر چه را خواهد به قدرتش انجام می‌دهد و هرچه را خواهد به عزتش حکم می‌کند»
.به مانند آن است که هزار رکعت نماز اقامه کرده باشد.《مستدرک الوسائل ج5ص49》
💙💙💙💙💙💙💙💜💚❤💙💙💙💙💙💛🧡❤
جَابِرٍ الْجُعْفِیِّ عَمَّنْ حَدَّثَهُ قَالَ: بَیْنَا رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) فِی مَسِیرٍ لَهُ إِذْ رَأَی سَوَاداً مِنْ بَعِیدٍ فَقَالَ هَذَا سَوَادٌ لَا عَهْدَ لَهُ بِأَنِیسٍ فَلَمَّا دَنَا سَلَّمَ فَقَالَ لَهُ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) أَیْنَ أَرَادَ الرَّجُلُ قَالَ أَرَادَ یَثْرِبَ قَالَ وَ مَا أَرَدْتَ بِهَا قَالَ أَرَدْتُ مُحَمَّداً (صلی الله علیه و آله) قَالَ فَأَنَا مُحَمَّدٌ (صلی الله علیه و آله) قَالَ وَ الَّذِی بَعَثَکَ بِالْحَقِّ مَا رَأَیْتُ إِنْسَاناً مُذْ سَبْعَهًِْ أَیَّامٍ وَ لَا طَعِمْتُ طَعَاماً إِلَّا مَا تَنَاوَلَ مِنْهُ دَابَّتِی قَالَ فَعَرَضَ عَلَیْهِ الْإِسْلَامَ فَأَسْلَمَ قَالَ فَعَضَّتْهُ رَاحِلَتُهُ فَمَاتَ وَ أَمَرَ بِهِ فَغُسِّلَ وَ کُفِّنَ ثُمَّ صلَّی عَلَیْهِ النَّبِیُّ (صلی الله علیه و آله) قَالَ فَلَمَّا وُضِعَ فِی اللَّحَدِ قَالَ هَذَا مِنَ الَّذِینَ آمَنُوا وَ لَمْ یَلْبِسُوا إِیمانَهُمْ بِظُلْمٍ.
جابر جعفی از کسی که برایش حدیث کرده نقل می‌کند: یکی از روزها رسول خدا (صلی الله علیه و آله) در راهی حرکت می‌کرد که ناگهان از دور سیاهی به چشم خورد، رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرمود: «این سیاهی که از دور به نظر می‌رسد با ما رفاقتی ندارد و تاکنون با ما مأنوس نبوده است». هنگامی‌که آن مرد رسید سلام کرد، رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرمود: «کجا می‌روی». گفت: «می‌خواهم به یثرب بروم». فرمود: «در آنجا چه کار داری»؟ گفت: «می‌خواهم نزد محمّد (صلی الله علیه و آله) بروم». فرمود: «من محمّد (صلی الله علیه و آله) هستم». آن مرد گفت: «سوگند به خدایی که تو را مبعوث کرد من هفت روز است آدمی ندیده‌ام و غذایی نخورده‌ام، مگر از گیاهانی که چارپایم خورده است». رسول خدا (صلی الله علیه و آله) اسلام را بر وی عرضه کرد و او هم مسلمان شد، دراین‌هنگام مرکبش او را گاز گرفت و او بلافاصله درگذشت، رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) امر کرد او را غسل دادند و کفن کردند و بعد خود بر او نماز گزارد هنگامی‌که او را در قبر می‌گذاشتند رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرمود: این مرد از جمله کسانی است که ایمان آورده و ایمان خود را با هیچ ستم [و شرک] نیالوده است.
تفسیر اهل بیت علیهم السلام آیه (۸۲ سوره انعام)ج۴، ص۴۶۰
بحارالأنوار، ج۶۶، ص۱۵۲
💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💚💚
أمیرالمؤمنین (علیه السلام)- عَنْ سَلْمَانَ (رحمة الله علیه) قُلْتُ لِعَلِیِّ‌بنِ‌أَبِی‎طَالِبٍ (علیه السلام) أَ یَدْخُلُ النَّارَ الْمُؤْمِنُ الْعَارِفُ الدَّاعِی قَالَ لَا قُلْتُ أَ یَدْخُلُ الْجَنَّهًَْ مَنْ لَا یَعْرِفُ إِمَامَهُ قَالَ لَا إِلَّا أَنْ یَشَاءَ اللَّهُ قُلْتُ أَ یَدْخُلُ النَّارَ إِلَّا کَافِرٌ أَوْ مُشْرِکٌ قَالَ لَا یَدْخُلُ النَّارَ إِلَّا کَافِرٌ إِلَّا أَنْ یَشَاءَ اللَّهُ قُلْتُ فَمَنْ لَقِیَ اللَّهَ مُؤْمِناً عَارِفاً بِإِمَامِهِ مُطِیعاً لَهُ أَ مِنْ أَهْلِ الْجَنَّهًِْ هُوَ قَالَ نَعَمْ إِذَا لَقِیَ اللَّهَ وَ هُوَ مُؤْمِنٌ قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ الَّذِینَ آمَنُوا وَ کانُوا یَتَّقُونَ الَّذِینَ آمَنُوا وَ لَمْ یَلْبِسُوا إِیمانَهُمْ بِظُلْمٍ قُلْتُ فَمَنْ لَقِیَ اللَّهَ مِنْهُمْ عَلَی الْکَبَائِرِ قَالَ هُوَ فِی مَشِیَّتِهِ إِنْ عَذَّبَهُ فَبِذَنْبِهِ وَ إِنْ تَجَاوَزَ عَنْهُ فَبِرَحْمَتِه.
امام علی (علیه السلام)- سلمان (رحمة الله علیه) نقل می‌کند: به امیرالمؤمنین (علیه السّلام) عرض کردم: «أَصْلَحَکَ اللهُ، آیا مؤمن عارف داعی داخل آتش می‌شود»؟ فرمود: «نه». عرض کردم: «آیا کسی که امامش را نشناسد داخل بهشت می‌شود»؟ فرمود: «نه، مگر آنکه خدا بخواهد». عرض کردم: «آیا کافر یا مشرک داخل بهشت می‌شوند»؟ فرمود: «جز کافر کسی داخل آتش نمی‌شود مگر آنکه خدا بخواهد». عرض کردم: «أَصْلَحَکَ اللهُ، هرکس با ایمان به خدا و معرفت به امامش و اطاعت او خدا را ملاقات کند، از اهل بهشت است»؟ فرمود: «آری، اگر خدا را ملاقات کند و از مؤمنینی باشد که خداوند عزّوجلّ می‌فرماید: آن‌ها که ایمان آورده، و کارهای شایسته انجام داده‌اند. (بقره/۸۲)، همان‌ها که ایمان آوردند، و [از مخالفت فرمان خدا] پرهیز می‌کردند. (یونس/۶۳). الَّذِینَ آمَنُوا وَ لَمْ یَلْبِسُوا إِیمانَهُمْ بِظُلْمٍ عرض کردم: «هرکس از آنان که خدا را با گناهان کبیره ملاقات کند چه می‌شود»؟ فرمود: «او در اختیار مشیّت خداوند است، اگر او را عذاب کند به خاطر گناه اوست و اگر از او بگذرد به رحمت خویش است».
تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۴، ص۴۶۲