Czym jest POSTMODERNIZM?
Вставка
- Опубліковано 5 лют 2025
- 👉 Subskrybuj Wojnę Idei: / @wojnaideipl
👉 Zostań Patronem: patronite.pl/w...
👉 Wesprzyj Wojnę Idei przez PayPal: paypal.me/wojn... | Źródła: ⬇⬇⬇
👉 Można też wesprzeć powstawanie kolejnych filmów dowolnym przelewem o tytule "darowizna" na konto: 59 1140 2004 0000 3402 7617 3625
👉 Zapraszam też na serwer dyskusyjny na Discordzie: / discord
Czym jest, skąd wywodzi się oraz jakie okazje i zagrożenia niesie ze sobą postmodernizm?
Źródła:
link.springer....
plato.stanford...
www.ekologiaszt...
plato.stanford...
Michel Foucault „Nadzorować i karać. Narodziny więzienia.”
www.timeout.co...
becoming-that-character-paul-schrader-gets-deep
web.archive.or...
6/threeEssays.html#barthes
www.tandfonlin...
20
iconcollective....
sites.dwrl.ute...
philpapers.org...
link.springer....
repozytorium.u...%
20jest%20postmodernizm.pdf, s. 71
www.wszpwn.com...
Montaż: Wazowsky
wazowsky.pl
Darmowe filmy użyte w odcinku pochodzą m.in. z serwisu www.videvo.net
Autorem logo i motywu graficznego kanału jest Damian Drozdek, którego prace można znaleźć na jego stronie:
damian.drozdek.eu
Muzyka z intro autorstwa CadereSounds użyta na prawach Attribution License:
freesound.org/...
Autor kanału nie rości sobie żadnych praw do zdjęć/grafik zawartych w tym filmie. Materiały wykorzystane w ramach dozwolonego użytku, w celu umożliwienia widzom lepszego zrozumienia przedstawianych informacji. W sprawach dot. praw autorskich proszę o kontakt pod adresem: wojnaidei@gmail.com
-----------------------------------------------------------------------------------
Wojna idei to kanał zajmujący się rozpowszechnianiem wiedzy i ciekawostek z dziedzin takich jak filozofia, socjologia, psychologia i innych tematów społecznych. Poza regularnymi odcinkami pojawiają się tu również przetłumaczone wykłady, wywiady i wypowiedzi ludzi takich jak Jordan Peterson, Camille Paglia, Ben Shapiro, Mohammad Tawhidi i innych.
-----------------------------------------------------------------------------------
Z czym się Wam najbardziej kojarzy postmodernizm?
Chyba z Petersonem bo on ciągle o tym mówi xD A poza tym z odrzuceniem norm społecznych
Z anarchizmem. Takim kulturowym.
Szkoła frankfurcka
Z modami do Minecrafta. Nie wiem czemu. A właśnie, kiedy MC?
Z nowoczesną pocztą.
Uczelnie artystyczne po akcji którą odwalił akwarelista.
- Sztuka jest sztuka. Bierem wszystkich
A właściwie "bierem biernych", czyli takich, których można ukształtować. Artystów prawdziwych, skończonych, nie biorą.
bierem tylko nieudaczników
Nie jest tak. Przy rekrutacji wypierdalana jest ponad połowa na każdym kierunku.a A na samej uczelni pierwsze co usłyszałem to że na sztukę będzie czas potem jeśli w ogóle. I jak komuś się wydaje że jest artystą i będzie się oddawał ekspresji to chyba go pojebało.
@@TheNekron3 Tak, na uczelni ma sie nauczyć technik, wiedzy itp. a potem samodzielnie mozna zostać artystą
Czy jeżeli zaszczepimy się Moderną i zachorujemy to czy ta choroba to postmodernizm?
Tak.
@Zenon Zenkowski Przyjdzie delta i wyrówna
Śmiechom nie było końca...
@@matyjaszmatyszek7306 q jak Delta wyjdzie ujemna ? To co liczby urojone pozostają ?
To zależy
Wszystko wolno! Hulaj dusza!
Do niczego się nie zmuszaj!
Niczym się nie przejmuj za nic!
Nie wyznaczaj sobie granic!
I nie próbuj nic zrozumieć,
Nie pochodzi - mieć - od - umieć.
Możesz wierzyć, lub nie wierzyć,
Nic od tego nie zależy.
Nie wyznaczaj sobie zadań -
Kto się nie wspiął - ten nie spada,
A kto pragnie być na szczycie -
Będzie spadał całe życie.
Nie stać cię na luksus troski,
Jesteś wszakże dziełem boskim,
No a Boga przecież nie ma,
Więc to tyle na ten temat.
Wszystkie mody, wszystkie style
Równie piękne są - i tyle.
(Lub, jak chcesz, równie szkaradne -
Konsekwencje tego żadne).
Zachwyt tyle wart, co wzgarda,
Stryczek tyle, co kokarda,
Prawda tyle, co jej brak,
Smaku brak - tyle co smak.
Bo to o to w końcu chodzi
By niczego nie dowodzić.
Nie wykuwać tarcz utopii
I nie kruszyć o nie kopii.
Nie planować i nie marzyć.
Co się zdarzy - to się zdarzy;
Nie znać dobra ani zła:
To jest gra - i tylko gra!
Ktoś się wzburza, że tak nie jest,
Niech się wzburza! - Ty się śmiejesz!
Nie daj wzburzać się, ni wzruszać:
Wszystko wolno! Hulaj dusza!
- Oj, nie wolno rzeczy wielu,
Kiedy celem jest - brak celu...
(Zwłaszcza, jeśli duszy nie ma -
I to wszystko na ten temat).
Źródło: Musixmatch
Autorzy utworu: Jacek Kaczmarski
Trawestując słowa wieszcza: "Nie wyznaczaj sobie granic - my je wyznaczymy za ciebie"
świetnie to pasuje jako opis do sposobu, w jaki Kaczmarski traktował swoją rodzinę.
fajne hehhe
Dzięki, Szymonie. Na studiach polonistycznych nazwiska Derridy, Foucault, Barthesa pojawiały się często, miałam flashbacki z teorii literatury ;)
Czytałam ich artykuły, ale nikt nie wyjaśnił mi ich poglądów tak przejrzyście jak ten 16-minutowy film. Na studiach humanistycznych to, co pisali ci intelektualiści przyjmuje się jako pewnik, nikt z tym niestety nie dyskutuje.
Nie ma za co :)
Czyli generalnie nie zrozumiałeś, co było na studiach XD
Filmik, który we mnie jaki humanisty wywołuje niesamowity krindż i zażenowanie poziomem autora XD
@@johnwild967 to bardzo proszę, oświeć mnie :)
On był chyba tylko przeciw, może nie mieć nic do powiedzenia. Dziękuję za odważny komentarz o studiach, widzę, że w odpowiedzi pojawiła się bezwartościowa krytyka.
Naprawdę świetne materiały. Do szczegółu przygotowane, a przedstawione w przystępny, niczego nienarzucający sposób - dające bardzo dużo do myślenia. Super, jestem pełen podziwu dla jakości tych filmów, przede wszystkim pod względem merytorycznym.
Lubię ten poziom sarkazmu.
Z postmodernizmem jest taki problem że można sobie dywagować w spokoju i względnym luksusie, problem w tym, że później przychodzi reality check i okazuje się że ile byśmy perspektyw nie uznali i ilu rzeczy nie zdekonstruowali to i tak pewne rzeczy się nie zmienią. Trochę taki buddyzm odwrotny - zamiast pozbyć się złudzeń i patrzeć na świat jakim, pozbywając się postrzegania form dostrzec pustkę, postmodernizm stwierdza że wszystko jest formą a pustki nie ma.
Czy ja wiem, postmodernizm przede wszystkim stwierdza: żyjesz w kulturze, która za pomocą języka mówi tobie i wszystkim wokół ciebie, że świat tak wygląda, ale jak pojedziesz na drugi koniec świata, gdzie nasza europejska kultura nie sięga, to świat wygląda zupełnie inaczej, bo jest inny język. Co notabene się sprawdza, jeśli weźmiemy na tapet pojęcie czasu nasze, europejskie, a pojęcie czasu np. południowo-amerykańskiego plemienia Piraha, które nie ma określeń na czas w języku, bo go nie ogarnia. Nie mają też cyfry 0 i wszystko powyżej 3 to "dużo". To jest duża różnica w myśleniu. Irlandczycy mają wiele określeń na kolor zielony, za to Inuici wiele określeń na śnieg. Język konstruuje nasze spojrzenie na świat kulturowe, więc prawda jest taka, że " Świat się nie zmienia" tylko dlatego, że żyjesz zanurzony w kulturze ;)
@@monikastaron7627 Tyle że nie. To że żyjesz w kulturze to jest oczywiste. Natomiast postmodernizm twierdzić że ta kultura jest kwestią zupełnie dowolną, a każda idea i rozwiązanie to konstrukt społeczny, a to już jest bzdura. Bzdura do której postmodernizm musi zanegować naukę bo ona mu to wywali i pokaże że pewne rzeczy są zdeterminowane zewnętrznie i w związku z tym wspólne dla całej ludzkości albo ściśle zależne od warunków. I tak się można bawić do czasu, aż nie przyjdzie ta rzeczywistość i nie pokaże że ile byś sobie kontekstów nie zrobił to ona cię pacnie młotkiem w łeb. Przed czym żaden dyskurs nie obroni.
@@mikeritter7207 z tym, że kultura nie jest dowolna, a wszystkie znaczenia są dwfiniowane przez kulturę, także nauka. Dlatego teraz mówi się "konsensus naukowy". Przykład jest taki: kiedyś myślano, że istnieją tylko białe łabędzie i wszyscy się co do tego zgadzali, póki nie odkryto, że gdzieś tam istnieją czarne łabędzie. Tak jest wszędzie w nauce, nie ma nic obiektywnego, nawet to, jak funkcjonuje i jest postrzegane ciało jest zdeterminiwane kulturowo. Np. diagnozowanie chorób u kobiet, czy poród na leżąco, który jest bardziej męczący dla kobiety, ale wygodniejszy dla lekarzy. Rzeczywistość, w której żyjesz, jest zdeterminowana kulturowo, to znaczy, że wszystko co postrzegasz za obiektywne, jest wytworem tej kultury. I to, czy cię jakaś rzeczywistość uderzy młotkiem czy inny narzędziem, nie zmienia tego faktu. Kultura nie jest kwestią dowolną, bo rodząc się i wychowując w kulturze nie masz na to wpływu, czy nauczą cię, że niebo jest niebieskie czy zielone. Przyjmujesz to do wiadomości i tyle. Ten młotek, o którym mówisz, jest w sumie dobrą metaforą, która to przedstawia. Rzeczywistość jest twarda, brutalna, więc z automatu zakładasz, że cię jebnie młotkiem, a nie pogłaszcze po główce, prawda? To jest konstrukt społeczny, żywa metafora, która wpływa na twój ogląd świata.
@@monikastaron7627 "Tak jest wszędzie w nauce, nie ma nic obiektywnego, nawet to, jak funkcjonuje i jest postrzegane ciało jest zdeterminiwane kulturowo."
"Rzeczywistość, w której żyjesz, jest zdeterminowana kulturowo, to znaczy, że wszystko co postrzegasz za obiektywne, jest wytworem tej kultury."
No i to jest właśnie przykład postmodernistycznego absolutyzowania rozmijającego się z rzeczywistością. Nie ma nic obiektywnego? To jak funkcjonuje ciało jest zdeterminowane kulturowo? A twoja potrzeba oddychania? Twoje zapotrzebowanie na składniki odżywcze? Przepływ krwi? A może to że kobiety mają okres to jest kulturowe? Mogę tak bardzo bardzo długo. Sorry ale nawet w zakresie postrzegania ciała determinacja kulturowa jest mniej ważna od determinacji biologicznej - znasz jakąś kulturę która za atrakcyjne uważa jawne objawy złego zdrowia? zakażone gnijące rany? Widoczne nowotwory? Wrzody? Objawy poważnych chorób zakaźnych?
Znasz jakąś kulturę która wychowywała ludzi w "nieoddychaniu"? Przynajmniej tak na dłużej....?
To jest standardowa metoda cherrypickingu różnic kulturowych i próby udowodnienia na ich podstawie że WSZYSTKO z tego wynika. Tyle że non sequitur, nie wynika. I antropologia czy biologia jasno wskazują że są rzeczy kulturowo zależne ale są też rzeczy uniwersalne. A najczęściej biją w twarz a nie głaszczą bo odzierają z złudzenia - właśnie takiego które sobie można mieć w wygodnym fotelu że "to wszystko kultura"
@@monikastaron7627 I jeżeli za wszystko jest odpowiedzialna kultura to dlaczego wszyscy się śmieją. Każda kultura, każdy człowiek który nie ma jakiejś neuropatii potrafi się śmiać. Nawet niewidomii, ba niewidomii i głusi od urodzenia się śmieją - jak się tego nauczyli? Jak im to kultura wdrukowała? Osmozą?
Postmodernizm na wiele nurtów i koncepcji. Jednak koncepcja najbardziej rozpowszechniona i najbardziej groźna jest taka: nie ma obiektywnej prawy. A nawet, jeśli jest, nie jesteśmy w stanie do niej dotrzeć. O tym, co jest prawdą, decydują jedynie wielkie narracje, które w danym momencie dominują. To może być dana religia, filozofia, polityka, cokolwiek. W każdym razie nie ma narracji lepszych ani gorszych, są jedynie te, które mają władzę i te, które jej nie mają. I jako że w czasach Foucaulta powszechną narracją był liberalizm i empiryzm, musiał on uznać, że te narracje są po prostu narzucone przez dominującą kulturę białego człowieka. Oczywiście kosztem innych narracji. W związku z tym wiele ruchów, które dziś widzimy, które wyrosły z postmodernizmu, stawiają wielki nacisk na narracje "tłamszone", takie jak wiedzę czarnych, gejów, transseksualistów itd. Oczywiście nie istnieje nic takiego jak narracja homo, black, czy trans, bo te grupy są bardzo zróżnicowane, ale jako że można przypisać pewne cechy narracji "białego człowieka", to z automatu zakłada się, że inne narracje należą do tych zmarginalizowanych grup. To prowadzi do stwierdzenia, że metodologia naukowa, rozsądek czy nawet bycie punktualnym (nie zmyślam teraz) jest domeną białego człowieka, kolonizatora, więc trzeba skupić się na innych głosach, które reprezentują... nie wiem, magię, przesądy, tradycje itd. Stwierdzenie to jest potwornie rasistowskie, ale niestety rozpowszechnione dziś w kulturze. Sam postmodernizm nie promował jakiegokolwiek aktywizmu, bo był to bardzo pesymistyczny ruch, który chciał głównie dekonstruować zastany porządek. Ale dziś różne grupy biorą elementy postmodernizmu i wykorzystują je, aby zmienić społeczeństwo. I najczęściej robią to w najgorszy możliwy sposób.
Ciekawe spostrzeżenia. Dodam od siebie, że postmodernizm nie promował jakiegokolwiek aktywizmu przede wszystkim dlatego, że jak powstawał, był tylko niszową teorią - tak alogiczną, rozproszoną i niepoukładaną, że trudno było o jakikolwiek aktywizm i spójność głosu. Dlatego zresztą przepadł na długo, wyśmiany i wzgardzony, by zostać po wielu latach odkopany jako narzędzie do celów stricte politycznych.
Super komentarz, dzięki
Foucault, opisując swoje teorie, miał na myśli biurokratyzację, modernizację i radykalizacje takie jak faszyzm i nazizm.
Warto przyt tym podkreślić, nawet jeżeli nie darzy się postmodernizmu zbytnią sympatią, że idee i tezy głównych myślicieli tego prądu zostały zawłaszczone i wykoślawione przez lewicujące ruchy polityczne i ideologiczne - dlatego obecnie mamy, co mamy (patrz komentarz powyżej). Jak zwykle bywa w takich sytuacjach, koń jaki jest, każdy widzi - aczkolwiek obecnie widzimy owego konia zaprzęgniętego do najdziwniejszego wozu, jaki tylko można sobie wyobrazić, zwłaszcza w USA. Prawdopodobnie nie do końca o to chodziło ojcom założycielom postmodernizmu.
Czyli podsumowując - pierdolenie o tym, że wszystko jest błędne, niewłaściwe i nieoferowanie kompletnie nic w zamian
Co ciekawe postmodernizm można rozpatrywać w ujęciu politycznym. W latach 90-tych wieszczono koniec ideologii i narracji. Czy tak się stało ? Szczerze wątpię.
Czytałem tekst o Derridzie-filozofie francuskim, który dokonał dekonstrukcji tekstów Leviego-Straussa, chyba najbardziej znanego z antropologów. W skrócie: Derrida zauważa, że przez Leviego-Straussa (który stara się określić czym jest pismo i jakie jest jego znaczenie) przemawia kultura, której jest "dzieckiem" i "wrzuca" go w określone "schematy" "ścieżki" myślenia. Gdy już wykazał ograniczoność spojrzenia L-S (a tym samym - kręgu kulturowego, z którego się Levi wywodzi) konstruuje wypowiedź na temat tego, czym jest pismo. I tu sprawy się komplikują, bo każdy schemat, porządek jest właściwie zapisem, tworzymy też kody kulturowe, które "wyryte" są w naszych psychikach, nawet nasze DNA jest zapisem. Przechodzę do sedna - samo "pisanie" wymyka się temu, co jest zapisane (DNA, kultura). Pisanie jest aktem, dzieje się. Większość ludzi, gdy myśli o poszukiwaniu siebie, zagląda do zapisów, do "historii". Historia jest napisana, grzebanie się w niej jest tylko przekierowaniem uwagi na fragment. Zagląda się niejako do "muzeum" . Ogląda "eksponaty". Zagrzebujesz się żywcem w biologiczno - kulturowym zapisie przez swoje biologiczno-kulturowe uwarunkowanie. Ale to nie jest to, to nie jest odkrywanie prawdy o Sobie, bo "pisanie" się dzieje. Jest Życiem, Ty Nim jesteś (Ale nie myśl sobie:"jestem zyciem" - myślenie to jedna z form czegoś już zapisanego, po prostu czuj życie). Korzystasz z zapisu, który biologicznie jest kobietą lub mężczyzną i ten zapis otrzymał kulturowy ryt przez nadanie mu imienia. Ale ty jesteś "czymś" żywym, umykającym opisowi. To z Ciebie pochodzą wszystkie opisy. Kiedy myślisz o sobie, jak o osobie, to jedynie czytasz księgę biologiczno-kulturową. Oryginalny Ty nie jest zapisem, Ty tworzysz tę księgę. TERAZ.
Mniej więcej.
5:09 Zdecydowałem się nie patrzeć na słowa pana Barthes'a przez pryzmat idei i uczuć które mu towarzyszyły. Zamiast tego zbudowałem własną małą narrację, interpretującą jego słowa zupełnie inaczej, zakorzenioną we własnej perspektywie na świat. Przecież gdyby Barthes chciał mi narzucić swoje rozumienie własnych słów, byłaby to forma kontroli społecznej.
Dobre! Oni sami nie widzą, że dokonują samozaorania. :-)
Słusznie twierdzisz, że on w zasadzie to nic wiążącego nie stwierdził.
Chyba najbardziej oczywistym absurdem postmodernizmu jest krytyka metody naukowej. Przy takim sposobie myślenia zwolennicy teorii o Wielkiej Lechii czy płaskoziemcy staliby się równi poważnym naukowcom. A jeśli ktoś uważa to za zabawne, to niech pomyśli jakie tragiczne konsekwencje miałoby to na przykładzie ruchów antyszczepionkowych albo teorii rasowych.
Chodzi chyba raczej o to, że metoda naukowa ma swoje ograniczenia. Tworzy jednak standardy i potem odrzuca wszystko, co nie spełnia tych standardów.
Tak może umknąć nam pewna "przestrzeń", która mogłaby się okazać niezwykle ważna dla naszej egzystencji, ale jest podważana i podejrzana na gruncie nauki, np.: duchowość.
W nazistowskich Niemcach do stolka dorwalo sie sporo foliarzy...
@@mareknot706 Można to ująć tak, że metoda badawcza/naukowa odrzuca skrajność i brak możliwości uzyskania dowodów, natomiast postmodernizm odrzuca wszystko i każe stosować rozumowanie w stylu „tak, bo tak” i „nie, bo nie”. Metoda naukowa (czy też myślenie/podejście krytyczne/badawcze) po prostu odrzuca spekulacje i kwestie, za którymi nie idą twarde dowody - pozwala to iść do przodu w kazdej dziedzinie funkcjonowania, zamiast buksować w miejscu. Ograniczeniami można by ewentualnie nazwać pewne potencjalne „straty” (gdyż aspekty niepewne i nie do przetestowania trzeba pomijać, a więc potencjalnie tracić). Gdyby jednak nie takie podejście, ludzkość nie rozwijałaby się tak, jak się rozwija. Postmodernizm chce, aby człowiek uwierzył, że nic nie trzeba, nie ma kryteriów oceny ani punktów odniesienia - bo wszystko jest wyłącznie konstruktem.
@@robbas_krk1510 Zgadzam się z Tobą. Ciekawy wywód. Nie mam dostatecznej wiedzy, żeby się wypowiadać na temat tego czym postmodernizm się stał. Spoglądam na to zjawisko z perspektywy interpretacji jednej z prac źródłowych postmodernizmu, w której Derrida dekonstruuje myśl Levi Straussa i ta dekonstrukcja nie była tylko niszczeniem, ale tworzyła szerszą perspektywę (Derrida przyglądał się badaniom Straussa nad pochodzeniem pisma). Prawdopodobnie postmodernizm przeszedł podobny proces jak zinstytucjonalizowane religie: od autentycznego przebudzenia/oświecenia po sztywny dogmatyzm tych, którzy nie udźwignęli myśli "założycieli" (i/lub stali się ślepymi wyznawcami). Natomiast nauka, jak wspomniałeś, pcha ludzkość do przodu. Samopotwierdza się w skuteczności. Niektórym to wystarcza. Mnie jednak nie. Łatwo pomylić skuteczność z prawdą.
@@mareknot706 Również ciekawe spostrzeżenia. Jeśli chodzi o mylenie skuteczności z prawdą, o czym wspomniałeś, to wszystko to, co napisałem wcześniej, dotyczy również dociekań na temat tejże umownej prawdy. Nauka bada stan rzeczy, ale uznaje za prawdę (w danym kontekście) tylko te aspekty, które dają się zbadać i dowieźć, że są prawdziwe. Model badawczy/naukowy/krytyczny (zwał jak zwał) opiera się na stawianiu tez i hipotez, a następnie ich weryfikowaniu, a wręcz podważaniu (challege your thoughts and ideas). To zapewnia całemu procesowi możliwie najwyższy poziom obiektywizmu, ale też i uporządkowania (systematyki). Jeżeli teza przejdzie taki tor przeszkód, może być uznana za prawdziwą - i tylko wtedy. Postmodernizm również stawia tezy i hipotezy - ale ich nie weryfikuje, uznając, że „szkiełko i oko” to zło modernizmu i oświecenia, przeciwko którym się opowiada. Nie uznaje logiki, nauki i podejścia krytycznego, a wręcz je zwalcza - bo jest to całkowicie sprzeczne z jego filozofią (negacja tego, co uznane w efekcie badań; afirmacja uczuć i ocen subiektywnych). Co ważne, podejście badawcze niekoniecznie zmierza do tego, aby stwierdzić, że coś jest prawdziwe bądź nie jest, ale również do uznania, że coś jest niemożliwe do określenia jako prawdziwe bądź nieprawdziwe (np. ze względu na zbyt duże niedostatki w aktualnej wiedzy lub technice). Ludzkość na podstawie wielu tysięcy lat kształtowania się wiedzy i doświadczeń (z apogeum w epoce oświecenia) przekonała się, że taki model prowadzi do odkrywania tejże prawdy najefektywniej i z najmniejszym ryzykiem pomyłki. I że nawet jeżeli nie zapewnia całkowitego odkrycia tejże prawdy, to zbliża nas do niej w stopniu, jakiego nie jest w stanie zapewnić jakiekolwiek inne podejście. Innymi słowy, człowiek od zawsze próbuje dociekać prawdy na różne sposoby, jednak to model badawczy/naukowy daje najlepsze narzędzia do jej odkrywania. Oczywiście postmodernizm się z tym nie zgadza, próbując przerzucać te możliwości na emocje i odczucia subiektywne jako rzekome narzędzia poznawcze.
Postmodernizm nie jest taki tragiczny, bo pozwolił nam patrzeć na pewne rzeczy w szerszej perspektywie. Jednak to wszystko się posrało w momencie gdzie "wszystko można, nawet największy chłam", a nie "wszystko można i korzystaj z tego co najbardziej wartościowe".
Tam, gdzie "wszystko można”, zawsze się wszystko posra. „Korzystanie z tego, co najbardziej wartościowe” to po prostu utopia.
O hip-hopie nie można powiedzieć, że powstał jako sprzeciw kanonom muzyki. Nie można patrzeć na hip-hop jako tylko muzykę a jak na kulturę składającą się z wielu elementów. W największym skrócie można jednak powiedzieć, że ta kultura powstała w sprzeciwie ale nie wobec tradycyjnych form malarstwa, muzyki czy tańca a w sprzeciwie wobec nierówności społecznych. W największym skrócie, powtarzam.
Nie zupełnie, hip-hop zrodził się z dwóch gatunków muzycznych: funku i jazzu. Oraz trochę muzyki ludowej twórców afrykańskich.
A co do genezy jako takiej muzyki będącej sferą tworzenia zachowań prowokacyjnych, rewolucyjnych - to tak. Bunt pisany rymami, grany na decku i samplach z launchpada ma to coś w sobie w swej naturze, że jest taką muzyką neoromantyczną.
ktoś kiedyś powiedział, że "kultura hip-hopu" to oksymoron xDD
I potem mamy to, że matematyka jest rasistowska albo rewolucję w Seattle. Pewne zmiany były korzystne ale z postmodernizmem jest jednak sporo problemów
Albo, że logika to narracja białego heteroseksualnego mężczyzny
Niby czemu miałaby być rasisowska?
@@kanapkuba4072 bo na przykład czarni w USA mają z niej średnio najgorsze wyniki (to, że Azjaci mają wyższe niż biali Amerykanie, to już progresywisci/postmoderniści/neomarksiści pomijają)
@@ignacystankiewicz7917 ale według mnie takie wyniki nie mają nic wspólnego z rasą
@@kanapkuba4072 im to tłumacz, nie mi. Ich zdaniem matematyka, czy ogólnie cały system zachodniej hierarchii, wartościowania etc. to system opresyjny i rasistowski
Dzięki za materiał! Przydatny dodatek do piosenki Jacka Kaczmarskiego. "Wszystko wolno! Hulaj dusza!"
jak spojrzałem na miniature to myślałem że jest coś napisane cyrlicą ale to tylko do góry nogami "modernizm"
A ja to przeczytałam zupełnie normalnie i dopiero teraz widzę, że jest do góry nogami XD
A mi się nie chciała załadować EZ xD
@@lusi05 Miałem tak samo XD. Mózg to dziwne narzędzie
05:10 - świetnie się to odnosi do obecnych lekcji języka polskiego w szkołach, gdzie interpretacja jest z góry narzucona i każde inne spojrzenie na dany tekst kultury, jest błędne i kończy się oceną niedostateczną.
Do jakiej ty szkoły chodzisz?
Może zmień szkołę, bo pachnie komuną.
@@movemelody1 hmmm na maturze też przecież masz klucz odpowiedzi do zadań na interpretację wierszy, więc zmiana szkoły raczej za dużo nie zmieni, bo to jest w odgórny system.
@@damianzaleski9209 Mmmm, nie?
@@tomek9784 natemat.pl/61167,dostal-70-proc-z-analizy-wlasnego-tekstu-na-maturze-nic-dziwnego-to-nie-egzamin-a-sprawdzian-ze-znajomosci-klucza#
I bardzo dobrze
Poprzez staranie się wyjścia z narzuconych wielkich narracji i spojrzenie na to samo z innej strony można stworzyć coś nowego. Starając się namieszać w sposobie myślenia tworzy się niekoniecznie kontrę, ale czasami koegzystujące alternatywy. Ja nie lubię wielkich narracji, ale uważam że są ważne i warto je analizować starać się robić krok wstecz i pomyśleć nad tym samym problemem jeszcze raz mając nowe doświadczenia. Często bezwładność sprawi że nawet lepszy pomysł będzie niemożliwy do zrealizowania, ale czasami można znaleźć rozwiązania, które nawet pomimo koniecznych inwestycji może okazać się korzystne.
Wniosek: Wszystko ma swoje granice.
@TICONDEROGA🤘 aha, to spróbuj sie osiedlic w Szwajcarii/Stanach
@TICONDEROGA🤘 a nie wiem, zebys mógł tam krasc najki z czarnymi
Oprócz ludzkiej głupoty
@TICONDEROGA🤘 no to przestan glupoty w internecie wypisywać
Co tu się odwaliło XD
tymczasem Myślec Głębiej "SZYMON NIE ROZUMI POST MODERNIZM"
Oj tak, będę czekał
*NI
Przeciez on niema nic do powiedzenia a zawsze cos do dodania ;)
Szkoda że prowadzący ów kanału, myśli dość płytko.
A kiedy tak powiedział?
A może analiza INVINCIBLE ???
Super by było :)
Taaakkk
Koncepcja, że słowa nabierają znaczenia jedynie poprzez kontrast z innymi wywodzi się chyba jeszcze od językoznawcy Ferdinanda de Saussure'a, choć Derrida rzeczywiście z niej korzystał.
Nawet ponad wiek dawniej, bo już od Davida Hume'a.
Całkowicie nie zgodzę się z jakimkolwiek łączeniem Tolkiena z postmodernizmem. Tworzenie fikcyjnych światów i próba ich uwiarygodnienia było w historii już od dawien dawna... Ponadto, przypisanie łamania konwencji i mieszania stylów jako czysto postmodernistycznego jest co najmniej sporym nadużyciem. To również było obecne w literaturze i sztuce już od dawna! Wystarczy wspomnieć Williama Shakespeara, którego sztuki opierały się na łamaniu konwencji zastosowanej przez Greków ( jedność czasu, jedność miejsca i jedność akcji). I co nazwiecie Shakespera postmodernistą? Postmodernizm jest bezużyteczny, nie niesie ze sobą żadnego przesłania i sprowadza ludzi do postaci motłochu. Środki pozwalające na krytykę, rozumianą jako pokazywanie wad zastanego systemu i jednoczesną propozycję wprowadzenia zmian na lepsze były znane już niemal od początku istnienia cywilizacji i kultury! A czym były epoki takie jak romantyzm i pozytywizm? Powstałe w tym czasie dzieła były niezwykle krytyczne wobec zastanego porządku świata, ale proponowały coś w zamian.
Całkowicie się zgadzam. Pan Szymon w kwestiach sztuki najwyraźniej nie czuje się pewnie.
To w sumie zabawne, że najsłynniejsi postmoderniści (tak to się chyba pisze) nie chcą być tak nazywani
Bo to nie oni ukuli to pojęcie.
Ponieważ szufladkowanie i operowanie konkretnymi pojęciami przeczy podstawowym założeniom postmodernizmu, jakie oni głosili/głoszą.
Tak jak faszyści nie chcą być nazywani faszystami.
Sądzę, że sytuacja ma się podobnie jak z feministkami, niektóre (te mniej radykalne) nie chcą być kojarzone ze stereotypową feministką
Postmoderniści: Zburzmy zastałe i zepsute normy społeczne!
Pozostali: No fajnie, ale co oferujecie w zamian?
Postmoderniści:.... Tego nie przemyśleliśmy.
XDD
Widzę że rewolucja bobrów jest coraz silniejsza.
Dzięki za ciekawy filmik! :)
Nareszcie jakiś porządny film po polsku na ten temat ;)
Jakby nie spojrzeć na sztukę, kulturę czy politykę to i tak ludzie podlegają prawom dyktowanym przez naturę. Rzecz w tym, że człowiek dąży do poskromienia haosu.
Chaosu, jeśli już.
Chyba najciekawszy odcinek na Wojnie Idei, a przynajmniej taki z którego dowiedziałem się najwięcej.
Z każdego chaosu wyłania się porządek jako kolejny dowód że prawda działa jak magnes i każdą dekonstrukcję organizuje inaczej ale ciągle według naturalnych zasad
Najlepsze podsumowanie.
Tolkien, opierając się na tradycji i kulturze (Biblia), wykorzystał techniki postmodernistyczne. Być może jest to metoda na stworzenie dzieł doskonałych.
Ja wiem tylko jedno wczesny Post-modernizm w architekturze to błąd w systemie
nowoczesna architektura to generalnie błąd do wymazania
@@brunobruno6735 szczególnie bloki w polsce
@@Megsisded naaah.. u mnie na osiedlu większość jest ładnych, kolorowych, pomalowanych, tylko jeden taki stoi na czarno biało granatowo szaro i mi przypomina, że nie może być ładnie :_((
@@brunobruno6735 e tam najlepsze dla mnie to czarno-białe
Pewne tendencje postmodernistyczne w architekturze nie były i nie są złe, ale no właśnie, czy to jest tendencja postmodernizmu czy tylko innowacja? Jest kilka udanych postmodernistycznych budynków w Polsce np. Filharmonia w Łodzi, The Westin w Warszawie, Ilmet w Warszawie, Osiedla Skorosze w Warszawie (Ursus), Auditorium Novum Politechniki Gdańskiej, niektóre baseny i pływalnie miejskie, oceanaria, Budynek Biblioteki Uniwersytetu Warszawskiego w Warszawie, Gmach Sądu Najwyższego w Warszawie i pewnie jeszcze coś by się znalazło. Najwięcej przykładów podałem z Warszawy, bo właśnie tutaj mieszkam i najlepiej znam to środowisko.
postmodernizm ma pozytywny wpływ na cokolwiek co za bzdura, a przykład Tolkiena to już dorabianie na siłe potwierdzenia do tej idiotycznej tezy , równie dobrze można powiedzieć że wynalazca koła skorzystał z założeń postmodernistów żeby wyrwać się tradycji używania kwadratowych kół
Mega że to nagrałeś oglądam Petersona i ciężko było mi tak całościowo zrozumieć czym jest i co głosi postomodernizm a tak w przystępny i uporządkowany sposób uzyskałem wyjaśnienie tego nurtu
Ehem... PragerU, Stanford University?
Możecie się nie interesować filozofią - nie ma przymusu - ale czerpanie wiedzy na temat od laika to chyba jest głupi pomysł.
Niektórzy lubią iść na łatwiznę...
wszyscy maja robaki, trzeba odrobaczac a nie antidotumowac, połączyłem kropki, zrobiłem naturalne odrobaczanie, wszystkie objawy noszenia kagancow czyli kaszel podwyzszona temp ciała co objawia się odczuwaniem ciepla nawet jak widac że zimno, zdobyty brzuszek w ostatnim roku, rozdraznienie agresja, frywolnosc u kobiet, ba nawet zmiennopłciowi są objawem odmiany pasożyta. gospodarze ziemi przejęły kontrole już chyba nad wszystkimi, polecam wyjście z matrixa, to co sie dzieje naprawdę nie istnieje, zarzucając klasyka..
UWAGA! Wjeżdża suchar:
- Jaką szczepionką zaszczepili się postmoderniści?
.
.
.
.
.
.
.
.
- Postmoderną!
Gównem.
Dziękuję, miłego wieczoru.
Czym jest dla mnie postmodernizm? - "Wszystko wszyscy ze wszystkimi plus powszechna brzydota"
Fajnie i przystepnie''ugryziony'' temat.... A czy zgadzamy się czy nie cóż każdy ma prawo do własnych przekonań. A czy mamy jakaś czystą idę? Przecież wszystko jest wymieszany A my mamy tendencje do wybierania tego co nam akurat pasuje i tworzy się swoisty Misz-Masz...
Jeśli chodzi o ideologie, to na Wikipedii jest zupełnie inna definicja - w skrócie: masowy ruch dążący do przemian. Najczęściej ludzie zdominowani przez przekaz medialny popełniają błąd konfirmacji i generalizacji - walczą z własną projekcją świata zastałego na skutek dysonansu poznawczego, projektując swoją wizję na świat naturalny, a przez to, że oczekiwania są sprzeczne zamieniają się w dyktatorów lub kaleczą się sami - mylą opisy, modele formalne i narrację z rzeczywistością naturalną. W dużym uproszczeniu emocje są wytworem hormonów i sprzężeń zwrotnych stymulujących system hormonalny, więc stres i przywiązania emocjonalne do poglądów oraz nałogi, pchają ludzi w różne antypoznawcze ideologie, bo ideologie są zbiorową projekcją lub zestawem projekcji. Zamiast tego proponuję odświeżenie fizyki i biologii.
Zawsze intuicyjnie czułem, że jest mi blisko do postmodernizmu, a teraz wręcz wiem, żem jest postmodernistą.
Skąd można wziąć ten podkład muzyczny? Ten fortepian w tle, dzięki
Postmodernizm to epoka w foe
Xd szanuję
Świetny film, który umocnił we mnie punkt widzenia. W 100% zgadzam się końcowym wnioskiem.
Szymon, planujesz jakiś komentarz dla Myśleć Głębiej?
Ale co on ma odpowiedzieć
@@mariuszprzybyowicz4690 że nie ogarnia postmodernizmu i nie potrzebnie wziął się w ogóle za ten temat.
@@kozziro7451 no to chyba właśnie szymon
Lepszy jest postbobernizm.
Ja uważam że tozależyzm nalad jest najlepszą ideologią.
@@marekbroniewski7818 są na rowni
Nie, neoboberianizm.
Paleobobernizm najlepszą ideologią
Arachnokapitalizm>
Jako ludzie nie kierujemy się zbyt pewnie nielicznymi moralnymi aksjomatami, które zawierają się w Ewangelii, a które rezonują z naszym sumieniem i rozumem mimo swej prostoty (lub dzięki niej). Kulminacja takich postaw rzutuje na kulturę, prowadząc do wykształcania się różnych rozbudowanych ideologii, wśród których każda zawiera jakieś małe ziarno prawdy i cały gąszcz półprawd aspirujących jednak do prawdy obiektywnej (choćby było to postmodernistyczne zjadanie własnego ogona, jak "prawda obiektywna", że nie ma prawdy obiektywnej). Nie starczyłoby życia, aby przestudiować wszystkie ideologie czy nurty filozoficznie rzetelnie, wyłuskując ich wady i zalety. Nie od tego zresztą zależą losy świata, dlatego takie akurat wyłuskiwanie może być najwyżej intelektualnym hobby. Hobby należy odstawić wówczas, gdy już mózg się zaczyna lasować od tych wszystkich "izmów".
Świetny materiał, a w szczególności końcówka o pozytywnym aspekcie postmodernizmu.
Jak mozna takich kretynów nazwać myślicielami? Jeden uważa że racjonalizm jest bez sensu bo ludzie powinni subiektywnie oceniać wszystko, a drugi geniusz uznał że intencje i interpretacja autora nie powinna mieć znaczenia bo każdy może wszystko interpretować po swojemu. Gdyby wpisać ich wielkie myśli do konstytucji to cofnęli byśmy się do ery jaskiniowców. Morderstwo to nie morderstwo jeżeli ktoś subiektywnie ocenił czy drugi człowiek powinien dalej żyć. Gwałt to nie gwałt bo subiektywnie gwałcicielowi się podobało, co wiecej jego interpretacja nie może być mniej ważna niż odczucia jego ofiary...
To jak z Polskim i niebieskimi zasłonami, niebieski to kolor nadzieji, nowego jutra itp itd, tymczasem autor wybrał takie bo lubi niebieski i nie przypisuje mu żadnej ideologicznej paplaniny -_-
Dziękuję za ten materiał. Pozwolił mi usystematyzować i ułożyć wiedzę nt tego zjawiska
To bardzo słaby materiał. Zrób sobie przysługę i sprawdzaj informacje które Szymon podaje ma swoich filmach
@@franial.4458 staram się krzyżować wiedzę z różnych źródeł. Racja że nie ma co bezkrytycznie podchodzić do żadnego źródła. A skąd Twój sceptycyzm wobec Szymona? Moim zdaniem to rzetelny twórca
@@Bialy47 Uważam, że Szymon ma dobre intencje ale brak mu wiedzy i wykształcenia w tematach za które się zabiera.
Zdaje sobie sprawę, że film z kanału "Myśleć Głębiej" jest złośliwy ale zawiera wiele celnych uwag dotyczących pojmowania postmodernizmu przez Szymona w tym jak zdarza mu się używać słów których znaczenia nie pojmuje jak np. dekonstrukcja.
Chwila, przecież takie "fikcyjne manuskrypty" istnieją już w literaturze co najmniej od czasów oświecenia (np. powieści "Podróże Guliwera" i "Rękopis znaleziony w Saragossie")
postmoderniści z reguły nie znają historii dalej jak właśnie mniej więcej oświecenie.
Proponuje z serii "za i przeciw" temat: szczepienie na covid19
Postmodernizm jest bardzo szerokim pojęciem - filozofowie uważani za jego przedstawicieli często mówili rzeczy sprzeczne. W przypadku nauki nie tyle chodziło o to, że nauka jest zbędna, niepotrzebna, nie mówi nic o świecie wartościowego, obiektywnego. Raczej chodziło o to, że wyniki fizyki, biologii itd nie są prawdziwe w sensie definicji prawdy (Tarskiego, czy wcześniej Arystotelesa) co nie jest kontrowersyjne. Nawet Popper mówił o falsyfikacji - nie można udowodnić teorii - można stwierdzić, że jest fałszywa - jeżeli to nam się nie udaje (zrobić eksperymentu, który pokazuje błąd teorii), to znaczy że owa teoria sprawdza się nieźle. I o to (przynajmniej niektórym) postmodernistom chodziło - nauka nie szuka wielkiej, obiektywnej Prawdy o której pisał Platon - nauka opisuje świat tak, żeby to było użyteczne - nikt się nie przywiązuje do teorii i nie mówi "nie ruszajcie tego, bo to Prawda". Jeżeli jakaś teoria (np. OTW) się sprawdza, to się ją drąży. Bez sensu jest stwierdzenie "OTW jest prawdziwa", bo jeżeli okaże się, że jakiś drobny element trzeba byłoby zmienić, to o tej poprawionej wersji trzeba powiedzieć "Teraz OTW jest prawdziwsza', co jest bez sensu
O co chodziło, o to chodziło, a efekty są takie że zgodnie z logiką tego typu prądów umysłowych, naturalnie odrzucających (samo)ograniczenie i umiar, wchodzimy obecnie w próby sformatowania nauki pod skrajny subiektywizm. "Skoro nie można być w pełni obiektywnym, to nie ma sensu starać się być jakkolwiek obiektywnym"
@@mikeritter7207 Subiektywność w nauce jest bardzo ważna. Co do kwestii prawdy - zdanie jest prawdziwe, jeżeli jest spełnione przez wszystkie obiekty w modelu - jeżeli mówimy o teorii która mówi coś o człowieku to stwierdzenie "to zdanie jest prawdziwe" jest niemożliwe - nie zbadamy wszystkich ludzi żyjących - a jeżeli to się uda, to zostaną jeszcze ci zmarli i nieurodzeni. Możemy jedynie konstruować badania, które pozwolą stwierdzić "ok, to jest w miarę dobre, dobrze przybliża świat". Co do subiektywności - przez ostatnie kilkadziesiąt lat bardzo popularne były (i nadal są) testy statystyczne, oparte na p wartości (istotności statystycznej) - to była próba obiektywizacji - robimy badanie, wkładamy wyniki do "maszyny", która mówi czy efekt występuje czy nie - takie podejście skończyło się bardzo źle, co podkreśla dużo osób, z Amerykańskim stowarzyszeniem statystycznym na czele. Takie podejście doprowadziło między innymi do kryzysu replikacyjnego (około 60% badań z psychologii społecznej się nie replikuje, w fizyce też nie jest najciekawiej). Jako alternatywy do klasycznych testów podaje się metody bardziej subiektywne - sprawdza się wielkość efektu - czy efekt jest duży czy mały stwierdza sam badacz, bądź co bądź subiektywnie - oczywiście często na bazie jakiegoś konsensusu w danej dziedzinie, który i tak nie jest obiektywny. Kolejna rzecz - w badaniach jest ogromna ilość niepewności - co z nią zrobić? Kwestia subiektywna (niepewności pochodzą między innymi z tego, że próbuje się coś mówić o populacji ludzkiej na podstawie badania na bardzo często kilkudziesięciu osobach, już pomijam to, że większość badań psychologicznych jest przeprowadzana na studentach 1. roku psychologii - grupa nie jest reprezentatywna xd)
@@adamasad8083 Tyle że to jest leczenie kataru dżumą. Bo w efekcie mamy badania konstruowane i wnioski wyciągane pod z góry założoną tezę. Taka "nauka" w żaden sposób nie przybliża rzeczywistości tylko ma objaśnić dlaczego "właściwa teoria jest właściwa i słuszna", oraz służyć do generowania autorytetu.
Od kilku lat zachodnie nauki społeczne w zasadzie przestały się nawet kryć z tym że celem jest formułowanie słusznych wniosków a nie jakiekolwiek przybliżanie rzeczywistości (której przecież obiektywnie nie ma bo istnieje tylko perspektywa). W efekcie mamy samonapędzający się mechanizm konfirmacji postaw i poglądów oraz selekcji ideologicznej.
Jeżeli Amerykańskie Towarzystwo Socjologiczne pisze że należy odrzucić obiektywizm jako wartość i skupić się na wsparciu sprawiedliwości społecznej to to nie jest już rozmowa o takim a nie innym rozumieniu obiektywizmu czy subiektywizmu tylko pseudonauka mająca wartość poznawczą np. marksistowsko --leninowskiej myśli ekonomicznej
@@mikeritter7207 Może źle się wyraziłem wcześniej - nie ma jednej metody analizy danych - każde dane są inne, każda dziedzina jest inna - próbowano ujednolicić wszystko i nie wyszło (też o tym nie wspomniałem, ale klasyczne testy też mają miejsca gdzie ktoś kiedyś podjął subiektywną decyzję - np. poziom alfy). Przez subiektywność rozumiem : badacz musi samodzielnie podjąć decyzję - to dlaczego podjął taką decyzję opisuje w artykule. Wnioski wyciągane z góry założoną tezą - przed każdym badaniem stawia się hipotezę badawczą, żeby było wiadomo co się bada, a dopiero badanie i wyniki z analiz wskazują czy należy uznać hipotezę za słuszną czy nie. I w sumie ostatnia rzecz. Jeżeli przeprowadzasz badanie na 30 osobach to ciężko mówić - w populacji jest tak i tak - raczej stwierdzasz wyniki wskazują na to i to.
@@adamasad8083 "Wnioski wyciągane z góry założoną tezą - przed każdym badaniem stawia się hipotezę badawczą, żeby było wiadomo co się bada, a dopiero badanie i wyniki z analiz wskazują czy należy uznać hipotezę za słuszną czy nie"
Ale to jest metodologia i teoria badań, a ja piszę o realizacji i praktyce. Oczywiście że stawia się tezę badawczą. Problem polega na tym że tu się pojawia ten właśnie ta część w które ważny jest obiektywizm - tzn konstrukcja badania i metoda wnioskowania pozwala zarówno na potwierdzenie jak i sfalsyfikowanie tezy, przy założonym poziomie niepewności.
Tymczasem zakładając ściśle subiektywne podejście obecnie bardzo często nie ma żadnego problemu w takiej konstrukcji badania i takiej metodzie analizy danych żeby wnioski wyszły zgodnie z założeniem badacza.
"Przez subiektywność rozumiem : badacz musi samodzielnie podjąć decyzję - to dlaczego podjął taką decyzję opisuje w artykule"
W artykułach w przeważającej mierze nie są opisywane ani motywacje podjęcia określonych decyzji badawczych ani często nawet nie są przedstawione same dane. Więc badacz jest poddany pokusie potwierdzenia swoich poglądów, a jeżeli piszemy z góry że takie podejście jest ok a obiektywizm jest niepotrzebny to w zasadzie co go powstrzymuje? Jak się okazuje w praktyce, nic - wręcz przeciwnie, takie podejście jest chwalone i promowane - oczywiście jeżeli wnioski z badania mieszczą się w odpowiednim paradygmacie ideowym.
Pies jest pogrzebany nie w tym że badacz dokonuje wyboru, pies jest pogrzebany że cały system składania go do wyboru metod dających "odpowiednie" wyniki - bo obiektywizm został zanegowany nie tylko w wąskim rozumieniu jakichś skodyfikowanych obiektywnych zasad, ale w rozumieniu filozofii nauki czyli starania uniezależnienia dobranych metod badawczych i analitycznych od posiadanej perspektywy ideologicznej.
Świetna robota !!!
16:25 Czy to są jajca, czy to świrowanie? Papa pampam papapapa pampam papapapa pampam.
Jako uzupełnienie: J. Kaczmarski, Postmodernizm - ua-cam.com/video/SG_1SFmSItw/v-deo.html
Dobry Wieczór
Ja myślę, ze to trochę wewnętrznie sprzeczna idea... i to nie jest tak, ze rekonstruując pewne pojęcia nie niesie nic w zamian. Bo nawet jak nie chce nic w zamian nieść, to i tak zawsze ma to jakiś ładunek emocjonalny, moralny itd. Ja w dużej mierze zgadzam się z postulatami postmodernizmu - w tym sensie, ze też twierdzę, ze same w sobie słowa, idee, moralność itd. nie mają wartości i jak najbardziej można (a wręcz należy) je podważać i zmieniać, ale.. co z tego, ze te rzeczy ostatecznie nie mają znaczenia? I tak je nadajemy - prosty przykład z brzegu. Szymon nie ma tak na imię w żaden obiektywny sposób. Tak go przyjęliśmy nazywać, bo tak wymyślili jego rodzice i tak ma zapisane w dokumentach. Jakbyśmy nagle zaczęli nazywać go jakimś imieniem z języka arabskiego, powiedzmy Ahmed - to nic to nie zmieni w tym, kim Szymon jest, bo słowo Ahmed, tak samo, jak i słowo Szymon nie ejst w żaden sposób wartością samą w sobie.
Nie wiem jak mam nazwać swój światopogląd, choć z braku lepszego słowa sam nazywam go nihilizmem - w każdym razie ja kieruję się w życiu postawą, która wskazuje na brak obiektywnych znaczeń i wartości, a jedynie takie znaczenia i wartości, jakie nadajemy na bazie obserwacji wzajemnej zależności zjawisk. Nie daje nam to najmniejszej możliwości rozmowy o istocie rzeczy, ale pozwala całkiem sprawnie funkcjonować w zastanej sytuacji, którą jak najbardziej każdy może zinterpretować inaczej, choć żyjąc w społeczeństwie musi się też kierować interpretacją innych ludzi wokół niego. Stąd choćby normy moralne będą wypadkową indywidualnych intuicji, doświadczeń nabytych nie tylko przez nas, ale i pokolenia przodków oraz konsensusu ustalonego demokratycznie - czyli ograniczając to do pojedynczych pojęć moralność składa się z prawa, historii i sumienia. A wszystkie te składowe są nieobiektywne i niestałe... można mieć nadzieję tylko, że ewoluują w dobrą stronę.
I tu zgadzam się z postmodernistami, że należy to rekonstruować i podważać - tyle, ze powinno to je udoskonalać poprzez próby odrzucenia błędów, jakie mają w sobie, a nie całkowicie je negować.
Wreszcie porządny odcinek! Z tych analiz superbohaterów i filmów, to wysiadłem po trzecim materiale.
Akurat Tolkien postmodernistczny nie jest. Co prawda inspirował się Biblią, ale to nadal jest koło bohatera i opowieść o zwycięstwie dobra nad złem. Może i działają one w sposób, który nie jest jakiś prosty, ale to nie oznacza, że są zdekunstrualizowane czy ich istnienie jest chociażby negocjowane. Sauron jest, zły, a Frodo ma wrzucić pierścień - nie dzieje się tu nic, co by zwróciło naszą uwagę na sam tekst, nie ma kwestionowania świata przedstawionego, żadnej gry z czytelnikiem.
To, co nazywasz metodą Borgesa jest znaną jak świat literatury metodą dowiedzenia prawdziwości istniejącego świata. Kiedy jeszcze literatura była uznawana za gorszą, pisarze tacy jak Daniel Defoe musieli udawać, że "znaleźli manuskrypt", żeby czytelnicy myśleli, że to tak naprawdę czyjaś biografia albo prawdziwa historia, nie fikcja literacka. Od czasu do czasu pisarze posługują się tą metodą, żeby zagrać czytelnikowi na nosie.
Ale polecam Borgesa, jeden z pierwszych postmodernistycznych pisarzy, choć tworzył jeszcze, kiedy na słowo postmodernizm patrzono z pogardą, jak na przegraną modernistów.
Najlepsze jest wsm to, że takie "elementy postmodernistyczne" istniały na długo przed postmodernizmem. Przykłady: Don Kichot. Autor pisze wiersz do konia Don Kichota i w innym bawi się językiem. Cervantes to wgl bóg postmodernistów. Tristam Shandy - bohater opowiada historię swojego narodzenia z detalami, gubi rozdziały (raz mówi pod koniec: "to nie dla was czytelnicy" I zostawia puste kartki w miejscu nowego rozdziału).
Generalnie postmoderniści wskazują na istnienie świata, a potem ten świat kwestionują, odnosząc się do tego, że jest on tekstem, stylem, formą.
We Władcy Pierścieni nie mamy zwrotu do formy, rozważań językowych. Nie mamy ironii ani parodii (gdyby tak było, orkowie nie byliby klasycznie brzydcy, a elfy nie byłuby klasycznie piękne, symbole takiej jak hobbicka trzynastka zostałyby wyjęte ze swoich znaczeń i zmienione - to jest dekonstrualizacja btw)
Szymon, ale mógłbyś jednak zadać sobie ten trud i sprawdzić, jak poprawnie wymawia się nazwiska autorów, na których się powołujesz: [bart] i [borhes], a nie [barte] i [borże] 😜
Kiedy analiza Red vs Blue? Jeśli będzie, to czekam z niecierpliwością
@Sebastian Dokładnie o ten
@@kaszamanna8665 ja sądziłem że Pokemony
Szymon, wszystko to prawda co powiedziałeś, ale postmodernizm można interpretować jako spostrzeżenie, że świat można postrzegać na nieskończenie wiele sposobów. Każdy z tych sposobów ma swoje właściwości i nie jest ani lepszy ani gorszy bez przyjęcia jakichś aksjomatów z kapelusza. Każdy z nas, każda religia czy ideologia zakłada, że coś jest ważne i że do czegoś należy dążyć. Po prostu czujemy, że coś jest ważne i tym samym mamy unikatowy sposób na postrzeganie świata. Sęk w tym, że można dowolne założenia przyjąć za ważne i wtedy zupełnie inaczej będziemy postrzegać świat. Inaczej świat będzie postrzegał człowiek, który uznaje świętość życia, a inaczej ten, który uważa, że ważna jest adrenalina i przeżywanie chwili. Istotne w postmodernizmie jest spostrzeżenie, że takich sposobów patrzenia na świat jest nieskończenie wiele. Warto więc szukać jeszcze lepszych filozofii życiowych, bo muszą być takie. Warto też zauważyć, że szansa na znalezienie czegoś lepszego niż filozofie wypracowane przez tysiące lat jest bardzo mała.
Dlaczego niby postmodernizm ma dawać jakąś alternatywę? Ma on za zadanie ironizować zjawiska i idee, bowiem ludzie myślą że ich sposób myślenia jest jakąś prawdą objawioną. Od totalitarnego komunizmu, faszyzmu i choćby wielu religii, człowiek może wyrządzać wielkie krzywdy w imię swojej prawdy objawionej. Ważne, by ktoś widział pewne absurdy niektórych idei. Stawianie alternatyw nie jest zadaniem postmodernizmu.
Ponieważ nie żyjemy w próżni, a struktury organizacji to jest coś wypracowanego przez pokolenia w bezwzględnej walce z naturą ?
Odrzuć w skali społecznej np. aksjomat o nieagresji i zastanów się czy przeżyjesz pół dnia.
@@blazej799 Dałeś się zmanipulować Szymonowi, bowiem postmodernizm nie jest monolitem, a chociażby tacy słynni postmoderniści jak Jean Baudrillard czy Richard Rorty wcale nie postulują zniesienia tych aksjomatów, a tolerowanie ich jako element ludzkiej wyobraźni i tworzenia tworów abstrakcyjnych, chociażby takich jak aksjomat o nieagresji (wcale nie tak oczywisty we wszystkich kulturach, nawet na niektórych płaszczyznach w naszej kulturze, nie jest to prawda objawiona). Clue postmodernizmu polega na tym, by nie traktować abstraktów jako sprawy życia i śmierci, prawdy objawionej. Zresztą, aksjomat o nieagresji jako wytwór wyobraźni (intersubiektywny) da się wyprowadzić do tak absurdalnych wniosków jak przyzwolenie na zagłodzenie swojego dziecka czy inne śmieszne rzeczy, polecam przeczytać forum libertarian. Wniosek nie jest mój, a Rothbarda ;)
@@patrykbastek9460 w dalszym ciągu rozwalenie czegoś co działa, bez zaproponowania alternatywy to chaos i regres.
@@blazej799 oczywiście, że tak. Tylko, że to nie jest tożsame z postmodernizmem. Szymon postawił fałszywą tezę, jakiegoś chochoła. Postmodernizm nie jest nurtem jednolitym, jest pewną tendencją, która ma na celu zmianę sposobu myślenia, uruchomienie nowej perspektywy w aparacie postrzegania rzeczywistości. Wątpię, żeby Szymon pochylił się nad jakimś dziełem postmodernistycznej filozofii, gdyby się go spytać o dowolny tytuł książki z głowy, to by w sumie nie wiedział co powiedzieć. Wydaje mi się, że wiedze czerpie z Wikipedii, filmików Petersona o postmodernizmie czy wykopu/reddita. Też kiedyś dałem mu się tak zmanipulować, lecz mój punkt widzenia zmienił się po przeczytaniu dzieł paru postmodernistów wiedziałem, że on nie wie o czym mówi. Wcale nie jestem teraz jakimś anarchistą, a wierzę (z naciskiem na wierzę) w prawa człowieka, kapitalizm, liberalne prawa naturalne (tak jak wspomniałeś o aksjomacie o nieagresji), lecz z pewną świadomością, że jest to jedynie konstrukt myślowy, niezbędny do funkcjonowania wspólnoty.
@@patrykbastek9460 może nie jest tożsame z intencjami, ale jest postmodernizmu realnym skutkiem.
Filozofia postmodernistyczna też dużo czerpie z teorii krytycznej, która z kolei czerpie z marksizmu i idei Michaela Foucalta. Z tego powodu też postmodernizm zwykle koncentruje się na krytyce struktur władzy.
Tutaj bym ostrożnie sugerował, że filozofia postmodernistyczna miała wpływ na powstanie nowych gatunków muzyki, metal może nie jest najlepszym przykładem, ale fakt, że ruchy anarchistyczne miały wpływ na różne gatunki muzyki, najlepszym przykładem jest pewnie punk rock.
Ale tutaj właśnie błędem jest utożsamianie anarchizmu z postmodernizmem, jako że anarchizm powstał o wiele wcześniej, i generalnie wywodzi się z marksizmu i rosyjskich środowisk lewicowych, chociaż w ameryce często był po prostu przeciwko rządowi i lewicowy, niekoniecznie musiał to być anarchokomunizm. Współczesny anarchizm może być zainspirowany postmodernizmem, ale nie musi.
Na przykład mogłoby się wydawać, taki artysta jak John Cage jest postmodernistą albo został bardzo zainspirowany przez postmodernizm, ale tworzył w czasach kiedy postmodernizm nawet jeszcze nie istniał.
Również przypuszczenie, że tacy twórcy jak Tolkien byli w jakiś sposób zainspirowani postmodernizmem, albo używali idei postmodernistycznych wydaje mi się smieszne, jakoże Silmarillion i Władca Pierścieni powstały zanim postmodernizm nawet zaczął istnieć, Tolkien pewnie nigdy w życiu nie słyszał o postmodernizmie.
12:04 Z jakiego filmu jest ta scena pościgu z Wołgą i amerykańskim radiowozem? :P
Z tego wynika, że postmodernizm jest prądem krytyki samej w sobie, a nie koniecznie folozifii czy sztuki.
11:05 to jakiś ekspert? :>
Wyraźnie słychać różnice w dźwięku.
Jeżeli miałeś na celu, żeby ktoś to zauważył. Oto jestem ! Proszę bardzo :P
Szczerze, fajnie że poruszaż takie tematy. Dla mnie to przypomnienie z wiedzi z studiów socjologia. A dla studentów fajny sposób wyjaśnianie tematu. A dla osoby które jeszcze które nie wiedzą o socjologia czy psychologii to będzie taka nauka ;)
Postmodernizm, jako ruch, który jest reaktywny do porządków społecznych uwarunkowanych historycznie po jakimś czasie zjada swój ogon, bo nie jest nową jakością tylko zbieraniną uwypuklonych zastałych bytów formalnych, więc nie jest przełomem sensu stricte, tylko reakcją. Nawet pastisz jakiegoś zjawiska kulturowego, po jakimś czasie staje się tym zjawiskiem, które obśmiewa - przykład pastisz na disco polo jest w gatunku disco polo, bo ma strukturę muzyczną jaką niestety ma. Dobrze opakowana i sprzedana mniejszość, staje się większością, na zasadzie kuli śniegowej. Jeśli uprawia się kuglarstwo i przenosi symbole w różne konteksty, rozmywa się ich znaczenia, jeśli patrzy się na nie na opak, czyli od strony formalnej - jest to zabieg bez wartości poznawczej, gdyż jeśli coś oznaczę "x" to nie będziemy czytać rzymskiej dziesiątki, jako niewiadomej lub osi w układzie współrzędnych... Jeśli nazwiemy fabrykę samochodów kozą nie ma co oczekiwać, że zacznie dawać mleko lub kura zacznie produkować samochody, jeśli fale elektromagnetyczne nazwiemy elektronami, to nie zmieni to nic w świecie rzeczywistym - nadal kwanty światła będą kwantami światła. Podobnie jak przekodujemy słońce na księżyc i odwrotnie, nie zmienimy w ten sposób warunków w naszym układzie słonecznym. Zawsze interpretowałem dada jako zabawę , miejącą na celu ukazanie rozdźwięku między opisem formalnym, a zjawiskami realnymi, a nie żeby pomieszać zupełnie ludziom w głowach w aspekcie naturalnym.
A kiedy możemy się spodziewać odcinak o posttozależyzmie?
0:01 zapomniałeś dodać, że sponsorem odcinka jest surfshark :P
Wszystko spoko, ale fajnie by było, jakbyś przed nagraniem sprawdził jak się wymawia nazwiska ludzi, o których mówisz. Zęby bolą jak słyszę "Barthes" na filmiku...
Będziemy tego słuchać dopóki popkultura nie doprowadzi do anarchii, a gdy już znajdziemy się w stanie anarchii znajdzie się ktoś silny aby ten cały motłoch ogarnąć na swój sposób. Jak to będzie wyglądać nie wiem choć się domyślam .
Jak przed II Wojną Światową.
Szymon czy ty na prawdę wiesz o czym mówisz czy to tylko taki rozpęd twórczy? ua-cam.com/video/YvzHEo9fMF8/v-deo.html
Fajny film, ale warto zauważyć, że Borges wymawia się /Borhes/ zaś Barthes - /Barts/ (nie ma tam akcentu nad "e" stąd wymowa BarthEs jest zupełnie bez sensu.
Ooo Pan Karoń mignął mi, bardzo mądry człowiek. Czy autor zna Pana Karonia ? i co o nim sądzi ?
Bardzo głupi chciałeś powiedzieć
Ja mam tylko jeden problem - dlaczego mamy patrzeć na omawiane zjawisko kategoriami - albo albo? Grunt to elastyczność i równowaga. W pewnych aspektach lepiej sprawdza się modernizm a w innych postmodernizm. Końcówka filmiku oddaje moje spojrzenie na poruszony temat. Zmiana perspektyw ubogaca.
Rozumna wypowiedź, też nie wiem, czemu ludzie tak upierają się tylko przy jednej racji, można czerpać dobre rzeczy z wielu poglądów i -izmów
@@movemelody1 Dzięki. Choć bliżej jest mi do konserwatyzmu, to potrafię dostrzec jego ograniczenia. Wszystko ma swoje ograniczenia, które można pokonać, jedynie czerpiąc z różnych nurtów a i to nie zawsze.
Ciekawe co tam zobaczył 3:54
Hmmm.
Strukturalizm i demonstracja.
Nie widzimy pełnej wartości własnej natury rzeczy jakie nas otaczają.
Widzimy tylko fragmentaryczny rys cech danych rzeczy.
Ale myślę że pewne pojęcia chyba mogą istnieć jako rzeczywista pełnia.
Mniejsza o to.
Niewiele znaczące spostrzeżenie.
Cały czas Człowiek💯
Jak zawsze super odcinek :)
Okropny wprowadzający ludzi w błąd
Armia wyznawcow myśleć plycej widzę już się zebrała i będzie linkować to coś. Otóż wytłumaczcie mi dlaczego Szymon miałby odnosić się do materiału gdzie mniej więcej co 30sek jest personalnie atakowany i obrażany?
Są inne kanały, które bez "personalnych ataków" krytykowały Szymona. Ciekawe dlaczego się do nich nie odniósł? :)
Ojej Szymona obrażajoooo. Ale jak Szymon wprowadza w błąd widzów to już ok Twoim zdaniem?
Zgadzam się zupełnie z konkluzja tego odcinka.
Chciałbym kiedyś pogadac z tobą w 4 oczy. :D
Pomysł:"Nevile Longbom analiza postaci.".
Albo:"Nevile Longbom jak ważne jest poczucie własnej wartości.".
Wersja książkowa czy filmowa? Bo to dwie różne postacie.
Ale, że Neville Longbottom?
Człowiek sam zsiebie nie jest ani dobry ani zły. Hamuje go otaczające środowisko. W przypadku braku ograniczeń takich jak społeczeństwo i aparat opresji (np policja) funkcjonuje jak zwierzę, którym jest.
Bobry
Nie ten kanał 😉
@@Historia.wprostych.slowach oba są zajebiste więc miał prawo się pomylić
Ale co,Poprostu lubię bobry
Tutaj tylko postboberyzm albo neoboberianizm.
Hmmm.. brzmi jak chęć wprowadzenia chaosu nie patrząc na konsekwencje
Na przestrzeni wieków zamieniały się systemy społeczne, czy narracja w sztuce bez postmodernizmu. Sam postmodernizm proponuje bezsensowną demolkę, która w zawoalowany sposób chce unicestwić wartości, które pozwoliły przetrwać ludzkości jako gatunkowi, gdzie część orędowników tego nurtu chciałaby ugrać coś dla siebie na wszechobecnym chaosie, a inni po prostu chcieliby się ekscytować widokiem płonącego Świata. Jednym z miliardów skutków chylenia się świata w stronę postmodernizmu jest choćby fakt, że "źli", bo biali policjanci ratujący życie wielu ludzi są zmuszani do klękania przed "dobrymi", bo czarnoskórymi zbrodniarzami, gdzie moralności nie powinno się przecież łączyć z kolorem skóry.
Gdzie wady?
Nikt:
absolutnie nikt:
Ludzie którzy nie lubią pewnych struktur i chcą je obalić i w wieku temu wyjaśnienia:
To jest złe ponieważ to są zastane struktury władzy
Eee, tzn można można do woli ubliżać postmodernistom :D W końcu to oni nadaja obelżywe znaczenie wyzwiskom kierowanym pod ich adresem :D
Habermas jak zawsze, wszedl i pozamiatał
Gratuluję ćwierć miliona widzów
Całkiem sensowny materiał
Z postmodernizmem jest tak z socjalizmem. Teoretycznie ma sens, a praktycznie to całkowita klapa.
Pan Szymon na sztuce się nie zna.
A ty nie napisałeś nic tak wyjątkowego, doniosłego, tym samym nic nie wnosząc do dyskusji.
Dziękuje.
@@G12GilbertProduction
Napisałem pod filmem o sztuce. W skrócie, napisałem tam, że sztuka to nie tylko przybliżanie człowieka drogą estetyczną do transcendencji ale też sposób przekazywanie różnych treści. Sztuka często ma za zadanie przekazywać emocje, wprawiać w pewien nastrój (niekoniecznie zachwyt) bądź nawoływać do czegoś. Czasami sztuka jest reakcją na bodźce zewnętrzne, czasem przekazem, czasem narzędziem a nie tylko, jat twierdzi Pan Szymon, czasem upadłą próbą przybliżenia człowieka to transcendencji.
Na ścianie wschodniej nie było oświecenia, więc przemiany kulturowe są tam zabetonowane.
Sic! 🤡
Było oświecenie. Może nie w takim stopniu jak na zachodzie, ale było...
@@polishnat-con3148 Oczywiście, za mocno uogólniłem. Owszem oświecenie na wschodzie w pewnym sensie było. Bogate rody prowadziły mecenat nauki, kultury i sztuki, kolaborując jednocześnie z najeźdźcami Polski. Ale to był pikuś. Odwieczne podziały klasowe odcinały równy start młodym ludziom, a kler wręcz zakazywał chłopstwu i zubożałej szlachcie zaściankowej nauki, bredząc o boskim porządku świata i notorycznym uginaniu karku.
Rozwój mentalny był zblokowany, a wyjątki potwierdzały regułę...
Później te podziały zaczęły się trochę zacierać, ale wojny światowe nie pomagały. PRL zlikwidował analfabetyzm, jednak częstokroć mentalność warcholska i niechętny stosunek do zdobywania prawdziwej wiedzy i doskonalenia swego intelektu pozostały.
Dlatego disco polo święci takie triumfy, a demagodzy i populiści polityczni będąc przy korycie pustoszą gospodarkę kraju nadwiślańskiego...
Jakie masz na to naukowe dowody?
@@abstrakcjaodwewnetrznainte7077
Naukowych dowodów są setki, jeśli nie tysiące. Literackich także, jak zapewne się orientujesz. Nie bezpodstawnie jeden z największych Wieszczów Stanisław Wyspiański w "Weselu" oznajmił uniwersalnie i bardzo polsko - "MIAŁEŚ CHAMIE ZŁOTY RÓG"...
I do dzisiaj współczesne "chamy" nie mogą odnaleźć przysłowiowego Rogu, wdając się gęgackie spory, robiące z Polski jedno pośmiewisko.
👍