Panie Tomaszu. W moich oczach nie jesteś pan Gość. Jesteś pan PÓŁTORA GOŚCIA. Pozdrawiam Serdecznie, życząc DUŻO DUŻO ZDROWIA, wielu wspaniałych wywiadów, owocnej pracy krytyka i dziennikarza.
Tomaszu, jesteś cudownym człowiekiem, obdarzonym wielką inteligencją emocjonalną. Musieliście bardzo kochać Dropsia. Ja pożegnałam swojego przyjaciela Fifusię 10 marca. Wypowiadasz moje uczucia. Pozdrawiam i współczuję.
Panu Tomkowi łamie się głos i ja to doskonale rozumiem. W maju pożegnałam mojego ukochanego kota, rak trzustki. I mimo bólu z rozstania byłam wdzięczna, że lekarka poprawiła mnie, że oni nie "utylizują", jak powiedziano mi w innej lecznicy, tylko oddają ciało do krematorium. To ogromna różnica. Panie Tomku, uściski. Dropsio miał u pana dobre życie.
Dziękuję za rozmowę o prawdziwych uczuciach. Dokładnie tak samo uważam i przeszłam podobną ścieżkę rozstania ze swoim psim synkiem. Mój stosunek do Niego może był delikatnie zdewocialy 😂 ze względu na moje poddaństwo. Racjonalne zachowania pozwalały nam razem żyć we wspaniałej relacji… a poddaństwo z mojej strony uświadamiało mi jak człowiek bez kompleksów i wybujałego Ego czerpie szczęście i radosc właśnie z takiego poddaństwa 👍 Dzięki tej rozmowie dotarło do mnie również, że żałoba odejdzie gdy będzie odpowiedni czas. Na razie trwa .. Pozdrawiam i życzę zdrowia i szczęścia. Namaste.
Bardzo Pana cenię za tak osobiste wyznania. Ma Pan w sobie wielką odwagę do bycia szczerym. Dziękuję. A żałobę po swoim psiaku też przeszłam. A obecnego futrzaka (zadziwiająco zresztą podobnego do Dropsia) też oczywiście kocham i nie mam co do tego żadnych wątpliwości.
Niesamowicie inspirująca rozmowa. Dziękuję obu Panom za takt i niecodzienne potraktowanie tak delikatnej kwestii, jaką jest śmierć biliskiej "Istoty". Pozdrawiam i dziękuję...
Dzisiaj dopiero oglądnęłam i wysłuchałam do końca tej cudownej rozmowy. Wczoraj musiałam przestać w połowie, bo aż mnie serce rozbolało, takie struny poruszyła we mnie ta rozmowa. Pan prowadzący z niespotykanym zrozumieniem i empatią wchodzi w tematy poruszane przez Pana Raczka. Wspomnienie o Śnieżce znowu powoduje ból serca ( i wcale nie przenośnie!). Pokochałam pana Raczka! Filmik z Dropsiem spowodował, że zupełnie się roztrzęsłam. Cudowny piesek i cudowny Pan Raczek! Pana Raczka poznałam dopiero wczoraj przez tę rozmowę i odtąd będę wyszukiwała innych Jego nagrań. Dziękuję za tę cudowną rozmowę!
Chce dodać, że Pan Tomasz potrafi zawsze znaleźć odpowiednie, mądre słowa, których mi czasem brakuje do opisania odczuć czy sytuacji. Dziękuję za świetny wywiad i pozdrawiam obu panów.
Ogromnie dziękuje za ten wywiad. Obecnie sami przeżywamy żałobę po Psim Przyjacielu i czuje bardzo podobnie - minęły 2 miesiące i będę potrzebowała jeszcze wielu aby ból przerodził się w czysta wdzięczność, ze był w naszym życiu dzieląc się z nami swoim wspaniałym wnętrzem. Pamięć zostanie na zawsze..
Wspaniała rozmowa❤ dziekuje z całego serca. Przeżywam również żałobę po ukochanym przyjacielu. Serce pęka na małe kawałeczki. Ale pozostały wspomnienia na zawsze będzie w moim sercu. ❤❤❤
ojeju, jak ja dziekuje za tę rozmowę! kocham swoje (i wszystkie) zwierzaki (koty) ogromnie i pana Tomasza spojrzenie na ten temat jest mi bliskie. Temat potrzebny i piękny. A pan Tomasz ma piękną duszę i serce. Szanuję za zaprzestanie jedzenia mięsa, bo choć uważam to za słuszne (ale akurat nie ze względów ekologii), to też jeszcze trudno poczynić mi ten krok. I choć różnimy się światopoglądowo, cenię i lubię pana, zauważam jednak pewną niekonsekwencję w kwestii paszy dla zwierząt z soją, jej uprawy i wpływu na ekologię, czyż weganie nie jedzą jej na potęgę?:) pozdrawiam serdecznie, katoliczka z Krakowa:)
Szanowny Panie Tomaszu, dziękuję za ten wspaniały wywiad. Rozumiem i czuję Pańskie przemyślenia i emocje w 100%. Przez pierwszą część wywiadu ryczałam jak bóbr. Doskonale rozumiem ból po stracie przyjaciela...podczas drugiej części dotyczącej za przeproszeniem kościoła katolickiego uśmiałam się wspaniale. Wyobrażam sobie, jak Pan dostawał szału w ławie kościelnej🤣 Dlatego ja tam nie bywam, żeby mi się coś takiego nie przytrafiło... Szkoda, że Pan nie ściągnął tego księdza z ambony. Pozdrawiam
Jakże pięknie Pan Raczek mówi o zwierzęrach i o swoim ukochanym piesku, Dropsiu. Jak ja to wszystko rozumiem! Czekałam, kiedy padnie słowo “miłość” w stosuku pies - człowiek. Mój piesek, który nie żyje już kilka lat, to była czysta miłość. Umarł już kilka lat temu, a mnie “nie mija” i chyba nigdy nie minie. Zawsze płaczę do wnętrza na wspomnienie o nim. Mogłabym dużo opowiadać o różnych przeżyciach ze zwierzętami. W każdym razie, na każdy temat, który Pan Raczek poruszył, reagowałam -“ tak! właśnie tak!”. Tylko jeszcze jedno: kiedyś będac obecne z moją nieżyjącą już Mamą na kazaniu, dostałyśmy wybuchu śmiechu, słysząc niesamowite głupoty wypowiadane przez tego półgłówka. Ludzie stojący obok, słuchający tego z poważnymi twarzami, patrzeli na nas zgorszeni. Musiałyśmy wyjść z kościoła. (N.b. już dawno nie jestem katoliczką). Wracając do pieska, nie wiem, czy można przeżyć taką miłość, jaką on mnie obdarzył. Niestety, nie mogę już mieć zwierząt z powodów niezależnych ode mnie.
Mieszkam w Holandii i tutaj jest wybór. Można zwierzę skremowac, ale można też pochować np we własnym ogrodzie. Cieszę się, że w Polsce zmieniają się poglądy na temat zwierząt.
Minęły lata od śmierci mojego psa, którego trzeba było uśpić a ja nie mogę do dnia dzisiejszego zapomnieć mojej suni. To był najmądrzejszy pies, najukochanszy. 😫
Nowotwór. Tak rozwlekły,że pan weterynarz nie chciał Dakoty więcej męczyć następną operacją. Dakota była pięknym owczarkiem znalezionym na ulicy. Pobita przez ludzi,zagłodzona z polamaną nogą z otwartą raną. Zoperowana za pieniądze schroniska. I tam umierała z samotności...taką ją zaadoptowałam. Była z nami 11 lat. Co kwartał u wetrynarza. Noga była ciągle chora. Dakota jednakże była z nami szczęśliwa. No i ten nowotwór... Eutanazja. Dowiedziałam się o tym w piątek...jak przeżyć sobotę i niedzielę wiedząc,że ona umiera... Słuchałam non stop stand up. Ażeby nie oszaleć z bólu... W poniedziałek pojechałyśmy. Pan weterynarz - Człowiek przez duże C. Dakota wiedziała...wszystko wiedziała... Zasneła na moich nogach...spokojnie.. Potem pan doktor poprosił bym wyszła. Wtedy dał śmiertelny zastrzyk... Nie wiem jak potem żyłam. Nie pamiętam... Mineły dwa lata. Miesiąc temu zaatoptowałam ze schroniska kota. Apolonia. Przytyła już dwa kg ! Była też odepchnięta od świata. Chuda jak szkielet. Bez sierśći na grzbiecie. Nie kochana... Był jeszcze Marcello. Kot. Moj najlepszy przyjaciel. Dakota i Marcello to dopiero był duecik. Razem jedli razem się wygłupiali... Odeszli. Jest Apolonia. Proszę mi wybaczyć te zwierzenia...pierwszy raz to robię. Bo nie potrafię zapomnieć... Z poważaniem Ola Sojka.
I nie zapominaj kochanie , ona zawsze z tobą będzie ❤️ czuwa nad tobą , ale jest jej dobrze na drugim świecie ❤️ na pewno biega sobie z innymi albo ktoś z twojej rodziny się nim opiekuje . Uwierz w to , kiedyś się z nią spotkasz , przybiegnie i będzie razem już zawsze 🤗☀️
Straciłem przyjaciela trzy miesiące temu. Miał na imię Harry. Był najcudowniejszym szaławiłą pod słońcem. Dziękuję za tę rozmowę. Szacun dla obu Panów ✌️🐶
Nie bójmy się naszych prawdziwych uczuć. Nie bójmy się przyznać do miłości i bólu po starcie. To nie jest wina zwierząt, my też nie jesteśmy winni temu że (powszechnie) bardziej kochamy... zwierzęta. Często też bardziej cierpimy po ich utracie. Tęsknimy za ich bezwarunkową, szczerą i ujmującą miłością oraz oddaniem.
Kosciol katolicki be ale buddyzm i może islam to cacy .Współczuję że Pan spotkał na swojej drodze fatalnych katolickich księży ,Mam zapytanie czy spotkał Pan Mnicha buddyjskiego i wtedy tak jak Pan powiedział cz będzie Panu po drodze z tą religia
Pan Tomasz Raczek klasa sama w sobie jak zwykle. Wspaniała opowieść o życiu i śmierci Dropsia. I nie tylko . Jak to zazwyczaj bywa opowieść głębsza przed i po gongu. Wzruszylam się juz wielokrotnie słuchając Pana Tomka. Tak było i tym razem. Potwierdzam żałoba po człowieku po i psie jest tak samo ważna i moze trwać tyle samo. Nie mam psów od małego. Mam psiaki z tzw.odzysku. I zawsze będę je miała. Jeden już odszedł. Śmierć psa bardzo boli zostawia pustkę której nic nie wypełni i nie zastąpi. I niech nikomu nie przyjdzie na myśl podsuwać komuś kto stracił psa, pomysł wzięcia od razu kolejnego. Pies to nie przedmiot, nasz pies to partner, żywa psia osoba która kocha nas bezwarunkowo. Dodatkowo pies którego teraz mam jest w typie Dropsa. Dziękuję ogromnie za te rozmowę. Bardzo mi pomogła oswoić się z myślą odchodzenia w ogóle. Taki czas. Każdy ma swój czas i przychodzi kres na kres.
Bardzo się spłakałam. Sympatyzowałam z Dropsiem. Mam też Mopsiczkę, która ma 11 lat. Myślę często, że kiedy przejdzie za tęczowy most mnie nie uda się pozostać po tej stronie. Bardzo bardzo to nieumiejętna miłość, ale inaczej nie potrafię. Bardzo Pana przytulam w tym żalu. Dropsik odcisnął łapkę w moim sercu.
.Piękna rozmowe pełna ciepło i tyle w niej mądrości.Möj piesek Maks jest jeszcze ze mną ma 17 lat.Jest ze mną 16 lat..boje się" rozstania.".DZIĘKUJE Panie Tomku za Ten ciepĺy przekaz...🤗🍁🐕💕
Pani Ewo, mam podobne uczucia.. Mój piesek- też Maks I też ma około 17 lat. Ze mną od 15. Powiedziałam mu, że może odejść, kiedy uzna, że już pora... a ja kochać go będę zawsze. Jestem wdzięczna za każdą chwilę z nim i za to, że mogę się nim opiekować szczególnie teraz, kiedy tak bardzo potrzebuje pomocy. Wszystkiego dobrego dla Pani i dla Pani Maksia. Pozdrawiamy serdecznie ❤
Mam kotkę która na dopiero 8 miesięcy ale chyba kocham ją jak dziecko którego nie mam Kotka chodzi że mną na spacery na smyczy ,ludzie się dziwią Jak mieszkałam w rodzinnym domu też miałam psy ,koty Też 2 psy umarły na raka Piękny jeszcze mlody owaczarek niemiecki I maltańczyk kochana suczka Muki która miała 15 lat i miała raka w żołądku Czemu ludzie myślą że nie można mieć żałoby po psie czy kocie i jakimś innym stworzeniu Oczywiście mam żałobę po ukochanej Mamie która zmarła w 2020 i nie mogę jeszcze tego skończyć
@@dorotaciupka4974 Dzień Dobry Pani.Doroto.Mij Maksio jeszcze jest Ze mną...als myślę że to już niedlugo.Wynosze Go w nocy i w dzieñ na "potrzeby fizjologiczne" bo mimo mze jest slaby "melduje ze chce na dwör"...A ja daje rade mimo zmeczenia bo jeszcze praca....Ciesze się że jest jeszcze duzo täglich mądrych i dobrych ludzi Jak Pani...(też moj A ukochona przyjaciolka Ela-ma kotkę 16.lat)ta troska o zwierzęta to miara naszego czĺowieczeństwa ...Pozdrawiam Serdecznie, Dobrego Dnia. P.s.ma Pani takie nazwisko Jak möj dawny wychwawca, i nauczyciel polskiego)3🤗🍁🙋♀️💕
@@katarzynamuszynska5426 Pani Katarzyno ludzie się zawsze albo często dzwią.,i Co z tego ...to Pani kicia i Pani życie ...i tak trzymać..Kochać kotka i spacerować dalej..Dobrego Dnia "Dala Pani i "kotełka "😁🙋♀️🍁🤗
@@ewazborowska1005 dziękuję Sama się dziwię ze chodzi na smyczy Może kocham ta kotkę jak dziecko którego nie mogę mieć Wiem ze to kotka ,nie zastąpi mi dziecka Mieszkam w UK i ludzie patrzą się dziwnie Mieszkam w mieszkaniu na 2 piętrze więc staram się wychodzić z kotka na spacer codziennie ,nie zawsze się to udaje bo jak jest brzydka pogoda to nie chce chodzić
Panowie - jestem pod ogromnym wrażeniem Waszej Rozmowy - niezwykle wyważonej, inspirującej i bardzo empatycznej. Nie ukrywam, iż przywołała moje bolesne doświadczenia i wspomnienia - polały się łzy pamięci po moich ukochanych pieskach...
Pani Tomku w lipcu odszedł mój Boguś. Tak bardzo to przeżyłam że dostałam ciężki przedzawał. Lekami podtrzymywali mnie przy życiu. Bardzo pana rozumiem
Reakcja Dropsia na Pana Tomasza słowa ... oczywiście, że wszystko piesek rozumiał i stąd ta reakcja, ale tu także Pan Tomasz Dropsia cudnie interpretuje, wyczuwa pieska emocje i to spojrzenie, bezcenne. Uwielbiam zwierzątka, z filozoficznego punktu widzenia zostałam wegetarianką już siedem lat. Dziękuję za tą cenną rozmowę, jak także pochowałam swą Przyjaciółkę koteczkę Majusię. Umarła w lutym tego roku, jednak czuję Jej obecność bardzo często obok mnie.
Dzień dobry Naprawdę nie ma różnicy pomiędzy życiem/śmiercią zwierzęcia, a życiem/śmiercią rośliny. One tak samo czują i fizycznie i emicjinalnie, tylko większość ludzi tego nie dostrzega. Pozdrawiam
Cudowny wywiad! Z empatią i o empatii do zwierząt, potrzebnnej naszemu społeczeństwu. Z Panem Tomkiem bardzo wiele jednak mnie łączy nie tylko miłość do Kina, więc dobrze widzieć, że są ludzie którzy kochają psy nawet, gdy szczekają, albo decydują, kiedy chcą przejść przez ulicę i trzeba wykazać cierpliwość i spokojnie chociaż, uparciucha przeprowadzić do pasów 😁. Dziękuję też za pomysł na ta rozmowę ❣️ która wysłuchałam ze łzami.
Niesamowita rozmowa! i to jest dosłownie jota w jotę co ja przeżyłem po odejściu Godzika, mojej kotki. Ten sam scenariusz. Pół dzika, przestraszona i porzucona. Tona miłości i serca oddana w wychowanie i w końcu ten pierwszy "miał" wdzięczności. Nie zapomnę jak zawsze robiła to swoje charakterystyczne Miał, kiedy chciałem ja po łebku pogłaskać. Niesamowita energia i więź czyje znią mimo, że już jej nie ma ze mną. Wiem tylko tyle, że wróci ale należy ze sobą przepracować odejście, pogodzić się z tą miłością, i dać miejsce dla nowego. Sami się przecież pod to przygotowaliśmy dając i otrzymując od swojego zwierzaka.
Człowiek ,który potrafi kochać T R 😘 i dzielić się w każdej rozmowie swoim uczuciem ...ze Światem..to jest MIŁOŚĆ Prawdziwa 💖 uwielbiam T R uzależniona od Głosu pozdrawiam serdecznie ...ze wspomniemiem Dropsia ,którego poznałam 🐾🐾💥 Dziękuję 💞 Zmienił się świat...Pies jest przyjacielem Człowieka, jest uzdrowicielem ,potrafi kochać z poświęceniem i oddaniem jeżeli my potrafimy 💗🐾🐾 na zawsze pozostaje w pamięci na zawsze jak wszyscy Bliscy ...to juz 14 lat * 💔
Powiem tak: mój pies to największa miłość mojego życia . Jego obecność uruchomiła we mnie zaskakujące pokłady miłości . Ale to tajemnica🤫Co by na to powiedzieli moi najbliżsi? 😀 Panie Tomaszu , zawsze Pana lubiłam , ale teraz…”ja uwielbiam go…”😀🥰
świetny wywiad, dziękuję panie Tomku za tematy, które zostały poruszone, są mi bliskie i w ogromnej części zgadzam się z podejściem do nich. Przede wszystkim za wsparcie po utracie mojego przyjaciela psa Nexa 🌈
To prawda, żałoba po kochanym piesku jest tak samo dotkliwa i rozdzierająca serce, będąc w Niemczech dostałam wiadomość, że umarła Danny, płakałam tak rozpaczliwie, że nie mogłam uspokoić się.
Drogi Panie Tomaszu rozumiem Pana doskonale, bo tez jestem w zalobie po moim piesku 5 miesiac. To co zostalo i zostanie ze mna na zawsze to jego swiadomosc (trudno to opisac, to sie tylko czuje). Mysle, a raczej wiem, ze wszystko co isnieje ma swiadomsc, tylko tyle, ze te swiadomosci sa roznej klasy. Pies to bezgraniczna milosc, bezgraniczne oddanie, swiadomosc, a swiadomosc to energia i informacja. Pozdrawiam Panow bardzo, bardzo serdeczmie.
10.04.2024 straciłam mojego najlepszego przyjaciela 😢 musiałam podjąć tą najgorszą decyzję w życiu. Byl bardzo chory do tego wszystkiego doszły duszności. Mial 13 lat...swiat mi sie zawalił, życie straciło sens. Nie jem ,nie śpię ...nie daję rady bez niego. Tak bardzo chciałabym cofnąć czas aby znow spojrzeć w jego cudowne brązowe oczusia 😢 przytulić 😢 ... dlaczego tak bardzo to boli 😢
Bardzo dziękuje za super rozmowę ! I za poruszenie tematu odejścia takiego wspaniałego przyjaciela jakim jest pies. Bo to jest niezmiernie bolesne doświadczenie . Ja sam jestem „pisarzem” i wiele razy przechodziłem ten koszmarny etap. Jednak jeśli jest coś pozytywnego w tym procesie to jest to ze za każdym razem mogłem powiedzieć ze chciał bym umrzeć jak mój pies …. W domu … otoczony bliskimi i w miarę bezbolesnie …. Kurczę cała rozmowa super
Dwa dni temu przeżyłam najsmutniejsze urodziny jakie miałam... Musiałam uśpić Otysia, mojego psiaka, ktòry był ze mną 16 lat i pòł mojego życia. Miał nowotwòr krtani, ktòry uniemożliwiał mu w końcowym etapie jedzenie i oddychanie. Był dobrym duchem domu, a teraz jest w nim strasznie cicho i pusto.😢
Słucham, płaczę i przeżywam ..Mnie też spotkały psie żałoby i właśnie tak samo podchodzę do śmierci psiego przyjaciela .Dla mnie nic się nie zmieniło po 40 latach ,wciąż tęsknię i wspominam.Z religią i kościołem mam zdecydowanie nie po drodze .Moi rodzice mieli pochówek świecki.
Nie sądziłam, że w ramach pomocy sobie przy odchodzeniu mojej niuni będę musiała tak szybko wrócić do tego filmu... Jestem rozżalona, zrozpaczona i wściekła, że jedyne na co mogę liczyć już teraz to żeby moja "siostra" (tak, bo tak ją zawsze nazywałam choć dla ludzi brzmi to niestosownie) odeszła jak Dropsio... u siebie, spokojnie i oby bez bólu...
Bardzo utożsamiam się ze stosunkiem pana Raczka do Dropsia i ogólnie rzecz ujmując - zwierząt i współczuję doświadczeń związanych z KK. Mam to szczęście, że doświadczyłam łaski wiary i miłości Pana Boga, jednocześnie nie zatracając w sobie miłości i empatii do świata natury.
Bardzo, bardzo to rozumiem. Mojego przyjaciela ( właściwie przyjaciela całej mojej rodziny, podobnego do owczarka niemieckiego) - Filipa nie zapomnę nigdy. To była cudowna istota i mam szczęście, że pojawił się w naszym życiu.
🍀🐕☘️Kiedyś w parku agresywny nastolatek zmuszal psa do różnych zachowań. Zareagowałam. Ułyszałam, ja jestem właścicielem I będzie tak jak chcę... Chłopcze, jesteś Tylko Czasowym opiekunem _ powiedziałam. Zwierzę należy do Natury. Tylko bezwarunkowa Miłość ma tu rację bytu. O wiele bardziej porusza mnie niedola zwierząt niż ludzi. Dla kochających zwierzęta polecam film "Simona" I "Serce dębu".
Panie Tomku, serdecznie współczuję straty Przyjaciela. Mam podobne doświadczenie straty, gdyż 16 miesięcy temu straciłam moją ukochana sunię Nikę, którą zawsze traktowałam jak najmłodszą córeczkę. Tak właśnie o Niej myślę, że straciłam dziecko. Kiedy odbierałam Nike od Jej rodzonej mamy psiej o imieniu Aisza, to bardzo Jej podziękowałam i obiecałam zajmować się jak własnym dzieckiem. Jestem katoliczką i kościół mi nie przeszkadza w mojej miłości do zwierząt. Taka sama miłość do zwierząt dostały w darze od Boga także moje już dorosłe dzieci. Moja kochana Nika spoczęła w miejscu które często odwiedzam i Nika bardzo lubiła tam jeździć. W pochówku towarzyszyły mi moje dwie pozostałe Córki i Syn. Wspieraliśmy się nawzajem, ale czułam bardzo Ich opiekę. Mam to szczęście że w kościele spotykałam wspaniałe osoby duchowne i sama od lat jestem we wspólnocie neokatechumenalne. Serdecznie Pana pozdrawiam.
Odsłuchałam tą rozmowę mies temu,bardzo mnie poruszyła.Nie moglam nawet napisac,bo wróciły moje wspomnienia .Moja Perelka odeszla 27 lipca.Ratowalismy 3 tyg,juz wydawalo sie ze wygra i niestety nie udało się.Ciagle mi jej brak i nie wiem jak to przetrwac,az mnie dusi jak przypominam ja sobie Zawsze byla blisko i taki mądruś pieskowy. słuchany.Tak jak pan mowi patrza ludzie jak o niej mowie i placze, jak na glupka.Syn tez przezywa,ale chce wziąć nowego i ukoic zal,zajac sie innym pieskiem.Jak jest mowa na ten temat ja płaczę.Juz sama nie wiem co robic-zal i rozpacz(mowia ze to pies)mam to w nosie.Dla nas ona to byla rodzina-bardzo bliska rodzina
Doskonale to rozumiem. I niechęć do przedmiotowego języka, którego używa się wobec psów i żałobę po ukochanym psie i miłość do psa, która może być większa niż do człowieka. Zwierzę potrafi dać wiele więcej ciepła i uczucia i miłości niż człowiek i ludzie, którzy mówią tu o instynkcie, o tym, że to naturalne zachowanie bo daje się mu jeść i pić i bezpieczne schronienie, widocznie nigdy nie widzieli psa prawdziwie kochającego swojego opiekuna.
Witam wszystkich oglądających i Pana Tomasza. Słucham w jaki sposób opowiada Pan o Dropsiu i jest mi to tak bliskie, jakby czytał Pan w moich myślach. Kiedy Pan uronił łzę, ja płakałam razem z Panem . Wciąż nie radzę sobie z zachowaniem ludzi w stosunku do zwierząt - wszystkich zwierząt, niezależnie od gatunku, wielkości. Kocham wszystkie zwierzęta bez wyjątku i wszystkie traktuję z należytym im szacunkiem i miłością bo wszystkie są cudem który upiększa i wzbogaca nasz świat .
Przestałam jeść mięso w wieku 17 lat, przeczytałam dokładnie to co Pan opowiedział o tym łancuchu żywieniowym. Przestałam jeść mięso z dnia na dzień. Po studiach zaczęłam jeść ryby i "owoce morza", przyznam że zdarzyło mi się zjeść parę razy kurczaka przez wiele lat lecz zawsze to było odbierane przez wiele czasu po piętą Achillesa...nigdy nie żałuję decyzji o zaprzestaniu jedzenia zwierząt. Teraz w wieku 42 lat jestem pewna że nigdy bym nie wróciła do "diety" z dzieciństwa. Pozdrawiam serdecznie
@@KanapaKnapa Czy u Pana jest wolność słowa czy cenzura prewencyjna jak na kanale Kuba Wątły. Zostałem ocenzurowany, ponieważ jestem katolikiem. Niezła hipokryzja, tak dużo mówią o wartościach, ale chyba tylko dla kasty...
@@wiesawamaga1287 Jeśli usunąłem Pana komentarz, to nie dlatego, że jest Pan katolikiem, tylko Pana komentarz był obraźliwy. Na moim kanale można wyrazić każdą myśl o ile nie jest mową nienawiści.
@@KanapaKnapa Nie ma czegoś takiego jak "święto zmarłych" jest Święto Wszystkich Świętych. 2 listopada jest dzień zaduszny, wspomnienie wszystkich wiernych zmarłych.
Mój ukochany chow-chow o imieniu Romeo odszedł w rok temu, mając 14 lat 🦁 Był ze mną dekadę. Cechowała go mądrość, dostojeństwo i oddanie. Bardzo go kochałem i do tej pory za nim tęsknię oraz odwiedzam jego grób na psim cmentarzu. Dziękuję za ciekawą i wartościową rozmowę. Pozdrawiam serdecznie 🙂 PS Jedna uwaga, która najpewniej wynika z przejęzyczenia Pana Tomasza: piec KREMACYJNY a nie krematoryjny, ten drugi służył nazistom do zbiorowego palenia więźniów obozu koncentracyjnego.
Wyrazy współczucia P Tomku.Doskonale rozumiem Pana uczucia. Mój piesek odszedł po 22latach ,Ale moja ciocia - mama odeszła 50 LAT temu i jak nikt inny ciągle że mną jest ,właśnie podobnie jak w przypadku P .ojca.
Zgadzam się z panem w 100% . Miesiąc temu musiałam uśpić moją przyjaciółkę pudlicę Viki. Przeżywam bardzo jej odejście .Była z nami 14,5 roku.Jej obecność z nami był przywilejem i zaszczytem . Codziennie dziękowałam jej ,że jest z nami .Inteligencja jej nas zaskakiwała . Rozumiała bez słów . ❤ Sam proces usypiania i traktowania jej przez panie weterynarz był pełen szacunku i kultury .Z firmy pogrzebowej przyjechała młoda pani ,która odebrała ciało .Przesłano mi film z kremacji indywidualnej .Prochy z urną i certyfikatem przywiozła mi pani do domu po uprzednim umówieniu .😢
Zwierzęta są lepsze od ludzi, są wierniejsze i szczersze. Patrzę czlowiekowi w oczy i nie wiem co tak naprawdę się w nim ukrywa. Patrzę zwierzakowi w oczy i widzę jego serce.
Kochani...zwierzęta UMIERAJĄ, odchodzą, zasypiają...Zwierzęta testowane = torturowane w laboratoriach, chowane przemysłowo = torturowane, zamęczane w naszych domach także UMIERAJĄ a NIE zdychają, jak chce znakomity prof. Bralczyk . Zapominamy, że MY Homo, podobno sapiens, jesteśmy również zwierzętami. Podobnie jak Pan Raczek myślimy o żałobie. Wyrazy szacunku dla Panów i wszystkich podobnie myślących ...
Dropsio być może był neurotyczny, ponieważ zbyt wcześnie był odstawiony od mamy, w wieku około 5 tygodni. Zajmowałam się kiedyś jako wolontariusz szczeniakami i te zbyt wcześnie odstawione były zawsze bardziej lękowe i neurotyczne w późniejszym wieku, wymagały więcej opieki i cierpliwości:)
Dzień dobry. Dziękuję bardzo Panom za tą niezwykłą rozmowę. Ta godzina z Wami to duże wsparcie w trudnej dla mnie chwili... Dziękuję bardzo i serdecznie pozdrawiam.
Piekna rozmowa, ja mialam 12 Chomików , jednego szynszyla , trzy koszatniczki, trzy koty. Wspominam je wszystkie i bardzo często. Miałam jednego kota, który był bardzo podobny do Dropsika . Żałobę nosze po nim po dziś dzień. Przyjaciel jest przyjacielem , nawet kwiat może stać sie przyjacielem …
Aż,się poplakalam😥,mam kota ,którego wzięłam z adopcji,chłopak po przejściach,siedział 1 miesiąc pod wanną teraz jest moim największym przyjacielem, po rozstaniu i w depresji ,jest wsparciem jakiego nie mam od ludzi ,mój Józek czyli Niun jest najlepszym co mi się ostatnio przydazylo, rozumiem Pana Tomka ,będę rozdzielona jeśli mi się to przydarzy,teraz jesteśmy razem! Świetny wywiad!!!
Dziękuję. Piękna rozmowa. U mnie w domu mówiło się, że pies też człowiek i kot też człowiek - co nie oznaczało ich antropomorfizacji, tylko pełne członkostwo w rodzinie z uszanowaniem praw i potrzeb, ależ ze stosownymi wymaganiami.
Śmierć ukochanego psa boli mnie bardziej niż wielu osób które znałam❤
Panie Tomaszu.
W moich oczach nie jesteś pan Gość. Jesteś pan PÓŁTORA GOŚCIA. Pozdrawiam Serdecznie, życząc DUŻO DUŻO ZDROWIA, wielu wspaniałych wywiadów, owocnej pracy krytyka i dziennikarza.
Ukłony Panie Tomaszu! Wiedziałam ,że jest Pan bardzo mądrym człowiekiem ale od dziś wiem ,że ma Pan piękną duszę,,
👍 aż żal, że jest tak mało ludzi,którzy to potrafią zrozumieć. 🍀🌞
Tomaszu, jesteś cudownym człowiekiem, obdarzonym wielką inteligencją emocjonalną. Musieliście bardzo kochać Dropsia. Ja pożegnałam swojego przyjaciela Fifusię 10 marca. Wypowiadasz moje uczucia. Pozdrawiam i współczuję.
Wspaniała rozmowa ..Pana Tomasza mogę słuchać godzinami 🙂
Dziękuję (ze łzami w oczach) bardzo!
Wielkie dzięki panom za tak piękną i pouczającą, i mądrą rozmowę. W dzisiejszych czasach ciężko o rozmowy na wysokim poziomie. 👏👏
Dziękuję za tak miłe słowa.
Dziękuję Panu prowadzącemu za wybór tematu do rozmowy. Dziękuję za umiejętność słuchania.
Tak bardzo rozumiem Pana uczucia dla zwierząt
Pożegnałam 3 koty, które były mi bardzo bliskie. Przeżyłam żałobę, tak jak po kochanych ludziach
Panu Tomkowi łamie się głos i ja to doskonale rozumiem. W maju pożegnałam mojego ukochanego kota, rak trzustki. I mimo bólu z rozstania byłam wdzięczna, że lekarka poprawiła mnie, że oni nie "utylizują", jak powiedziano mi w innej lecznicy, tylko oddają ciało do krematorium. To ogromna różnica. Panie Tomku, uściski. Dropsio miał u pana dobre życie.
Panie Tomeczku kocham Pana za wszystko.Jest Pan bardzo dobrym człoeiekiem
Tulę do ❤️wszystkich którzy rozumieją ten ból
Dziękuję za rozmowę o prawdziwych uczuciach. Dokładnie tak samo uważam i przeszłam podobną ścieżkę rozstania ze swoim psim synkiem. Mój stosunek do Niego może był delikatnie zdewocialy 😂 ze względu na moje poddaństwo. Racjonalne zachowania pozwalały nam razem żyć we wspaniałej relacji… a poddaństwo z mojej strony uświadamiało mi jak człowiek bez kompleksów i wybujałego Ego czerpie szczęście i radosc właśnie z takiego poddaństwa 👍 Dzięki tej rozmowie dotarło do mnie również, że żałoba odejdzie gdy będzie odpowiedni czas. Na razie trwa .. Pozdrawiam i życzę zdrowia i szczęścia. Namaste.
Przykro mi. To był prawdziwy przyjaciel. Na nagraniach miło się Was oglądało razem. ❤️
Bardzo Pana cenię za tak osobiste wyznania. Ma Pan w sobie wielką odwagę do bycia szczerym. Dziękuję. A żałobę po swoim psiaku też przeszłam. A obecnego futrzaka (zadziwiająco zresztą podobnego do Dropsia) też oczywiście kocham i nie mam co do tego żadnych wątpliwości.
Niesamowicie inspirująca rozmowa. Dziękuję obu Panom za takt i niecodzienne potraktowanie tak delikatnej kwestii, jaką jest śmierć biliskiej "Istoty". Pozdrawiam i dziękuję...
Dziękuję.
Dzisiaj dopiero oglądnęłam i wysłuchałam do końca tej cudownej rozmowy. Wczoraj musiałam przestać w połowie, bo aż mnie serce rozbolało, takie struny poruszyła we mnie ta rozmowa. Pan prowadzący z niespotykanym zrozumieniem i empatią wchodzi w tematy poruszane przez Pana Raczka. Wspomnienie o Śnieżce znowu powoduje ból serca ( i wcale nie przenośnie!). Pokochałam pana Raczka! Filmik z Dropsiem spowodował, że zupełnie się roztrzęsłam. Cudowny piesek i cudowny Pan Raczek!
Pana Raczka poznałam dopiero wczoraj przez tę rozmowę i odtąd będę wyszukiwała innych Jego nagrań. Dziękuję za tę cudowną rozmowę!
Dziękuję za miłe słowa.
Wiem co Pan Tomasz czuje. Sama przeżyłam śmierć mojego psa. To było ponad 3 lata temu a jeszcze oczy zachodzą mi łzami. Brak mi go do dzisiaj.
Dziękuję bardzo za te słowa,w sobotę odszedł mój kochany przyjaciel Leonek.Ta rozmowa troszkę mi pomogła 🌿🌹
Wyrazy współczucia. Cieszę się, że nasza rozmowa z Tomaszem chociaż trochę pomogła…
Przesyłam moc dobrych myśli ...❤
Rany boskie, Panie Tomku!!! wielkie dzięki, utwierdził mnie Pan, że nie jestem osamotniona w sposobie traktowania zwierząt i przyrody. Serdeczności.
Chce dodać, że Pan Tomasz potrafi zawsze znaleźć odpowiednie, mądre słowa, których mi czasem brakuje do opisania odczuć czy sytuacji. Dziękuję za świetny wywiad i pozdrawiam obu panów.
Dziękuję
Bardzo,bardzo dziękuję obu Panom za tą rozmowę. ❤️
👍🍀🌞
Ogromnie dziękuje za ten wywiad. Obecnie sami przeżywamy żałobę po Psim Przyjacielu i czuje bardzo podobnie - minęły 2 miesiące i będę potrzebowała jeszcze wielu aby ból przerodził się w czysta wdzięczność, ze był w naszym życiu dzieląc się z nami swoim wspaniałym wnętrzem. Pamięć zostanie na zawsze..
Proszę przyjąć wyrazy współczucia.
Wspaniała rozmowa❤ dziekuje z całego serca. Przeżywam również żałobę po ukochanym przyjacielu. Serce pęka na małe kawałeczki. Ale pozostały wspomnienia na zawsze będzie w moim sercu. ❤❤❤
Cudnie .Dziękuję pięknie za podzielenie się swoimi uczuciami , które są bardzo mi bliskie. Pozdrawiam Panów bardzo serdecznie. 🍀
ojeju, jak ja dziekuje za tę rozmowę! kocham swoje (i wszystkie) zwierzaki (koty) ogromnie i pana Tomasza spojrzenie na ten temat jest mi bliskie. Temat potrzebny i piękny. A pan Tomasz ma piękną duszę i serce. Szanuję za zaprzestanie jedzenia mięsa, bo choć uważam to za słuszne (ale akurat nie ze względów ekologii), to też jeszcze trudno poczynić mi ten krok. I choć różnimy się światopoglądowo, cenię i lubię pana, zauważam jednak pewną niekonsekwencję w kwestii paszy dla zwierząt z soją, jej uprawy i wpływu na ekologię, czyż weganie nie jedzą jej na potęgę?:) pozdrawiam serdecznie, katoliczka z Krakowa:)
Przepiekna rozmowa. Naprawdę kojąca duszę.
Dziękuję.
Szanowny Panie Tomaszu, dziękuję za ten wspaniały wywiad. Rozumiem i czuję Pańskie przemyślenia i emocje w 100%.
Przez pierwszą część wywiadu ryczałam jak bóbr. Doskonale rozumiem ból po stracie przyjaciela...podczas drugiej części dotyczącej za przeproszeniem kościoła katolickiego uśmiałam się wspaniale. Wyobrażam sobie, jak Pan dostawał szału w ławie kościelnej🤣 Dlatego ja tam nie bywam, żeby mi się coś takiego nie przytrafiło...
Szkoda, że Pan nie ściągnął tego księdza z ambony. Pozdrawiam
Piękna rozmowa i potrzebna. Mnie dodała otuchy, więc dziękuję. Piękna jest również końcówka ☺
Dziękuję bardzo. Nic nie zastąpi kochanego zwierzęcia. Pozdrawiam serdecznie
Piekne slowa i abasolutnie stosowne...czuje dokladnie tak samo...tylko Pan to opowiedzial:) Dziekuje !
Jakże pięknie Pan Raczek mówi o zwierzęrach i o swoim ukochanym piesku, Dropsiu. Jak ja to wszystko rozumiem! Czekałam, kiedy padnie słowo “miłość” w stosuku pies - człowiek. Mój piesek, który nie żyje już kilka lat, to była czysta miłość. Umarł już kilka lat temu, a mnie “nie mija” i chyba nigdy nie minie. Zawsze płaczę do wnętrza na wspomnienie o nim. Mogłabym dużo opowiadać o różnych przeżyciach ze zwierzętami. W każdym razie, na każdy temat, który Pan Raczek poruszył, reagowałam -“ tak! właśnie tak!”. Tylko jeszcze jedno: kiedyś będac obecne z moją nieżyjącą już Mamą na kazaniu, dostałyśmy wybuchu śmiechu, słysząc niesamowite głupoty wypowiadane przez tego półgłówka. Ludzie stojący obok, słuchający tego z poważnymi twarzami, patrzeli na nas zgorszeni. Musiałyśmy wyjść z kościoła. (N.b. już dawno nie jestem katoliczką). Wracając do pieska, nie wiem, czy można przeżyć taką miłość, jaką on mnie obdarzył. Niestety, nie mogę już mieć zwierząt z powodów niezależnych ode mnie.
Mieszkam w Holandii i tutaj jest wybór. Można zwierzę skremowac, ale można też pochować np we własnym ogrodzie. Cieszę się, że w Polsce zmieniają się poglądy na temat zwierząt.
Wspaniała rozmowa. Pojawia się uśmiech i łzy.
Minęły lata od śmierci mojego psa, którego trzeba było uśpić a ja nie mogę do dnia dzisiejszego zapomnieć mojej suni. To był najmądrzejszy pies, najukochanszy. 😫
Tak człowiek kocha zwierzęta
Miałam psy które żyły po 10,15 lat
Nowotwór. Tak rozwlekły,że pan weterynarz nie chciał Dakoty więcej męczyć następną operacją. Dakota była pięknym owczarkiem znalezionym na ulicy. Pobita przez ludzi,zagłodzona z polamaną nogą z otwartą raną. Zoperowana za pieniądze schroniska. I tam umierała z samotności...taką ją zaadoptowałam. Była z nami 11 lat. Co kwartał u wetrynarza. Noga była ciągle chora. Dakota jednakże była z nami szczęśliwa. No i ten nowotwór...
Eutanazja. Dowiedziałam się o tym w piątek...jak przeżyć sobotę i niedzielę wiedząc,że ona umiera...
Słuchałam non stop stand up. Ażeby nie oszaleć z bólu...
W poniedziałek pojechałyśmy.
Pan weterynarz - Człowiek przez duże C.
Dakota wiedziała...wszystko wiedziała...
Zasneła na moich nogach...spokojnie..
Potem pan doktor poprosił bym wyszła. Wtedy dał śmiertelny zastrzyk...
Nie wiem jak potem żyłam. Nie pamiętam...
Mineły dwa lata.
Miesiąc temu zaatoptowałam ze schroniska kota. Apolonia.
Przytyła już dwa kg ! Była też odepchnięta od świata. Chuda jak szkielet. Bez sierśći na grzbiecie. Nie kochana...
Był jeszcze Marcello. Kot. Moj najlepszy przyjaciel.
Dakota i Marcello to dopiero był duecik. Razem jedli razem się wygłupiali...
Odeszli.
Jest Apolonia.
Proszę mi wybaczyć te zwierzenia...pierwszy raz to robię. Bo nie potrafię zapomnieć...
Z poważaniem
Ola Sojka.
I nie zapominaj kochanie , ona zawsze z tobą będzie ❤️ czuwa nad tobą , ale jest jej dobrze na drugim świecie ❤️ na pewno biega sobie z innymi albo ktoś z twojej rodziny się nim opiekuje . Uwierz w to , kiedyś się z nią spotkasz , przybiegnie i będzie razem już zawsze 🤗☀️
Straciłem przyjaciela trzy miesiące temu. Miał na imię Harry. Był najcudowniejszym szaławiłą pod słońcem. Dziękuję za tę rozmowę. Szacun dla obu Panów ✌️🐶
Panie Jacku, przesyłam wyrazy współczucia. Pozdrawiam serdecznie
@@KanapaKnapa Dzięki serdeczne.🐕
Nie bójmy się naszych prawdziwych uczuć. Nie bójmy się przyznać do miłości i bólu po starcie. To nie jest wina zwierząt, my też nie jesteśmy winni temu że (powszechnie) bardziej kochamy... zwierzęta. Często też bardziej cierpimy po ich utracie. Tęsknimy za ich bezwarunkową, szczerą i ujmującą miłością oraz oddaniem.
Wspaniała rozmowa z ciekawym i
Empatycznym człowiekiem
Prowadzący z dużą klasą.
Miło mi to słyszeć, bardzo dziękuję.
Kosciol katolicki be ale buddyzm i może islam to cacy .Współczuję że Pan spotkał na swojej drodze fatalnych katolickich księży ,Mam zapytanie czy spotkał Pan Mnicha buddyjskiego i wtedy tak jak Pan powiedział cz będzie Panu po drodze z tą religia
Ogromny szacunek dla Pana Tomka za te słowa 🙏💫
Jak pięknie zylam całe życie z zwierzętami które do dziś czują moja obecność.. Pan ma ogromne serce i piesek to czuję odwzajemnia bliskość.
Jaka prawda co Pan opowiada podpisuje się na 100%.
SZOK CO TO TEŻ SŁYSZĘ..
Pan Tomasz Raczek klasa sama w sobie jak zwykle. Wspaniała opowieść o życiu i śmierci Dropsia. I nie tylko . Jak to zazwyczaj bywa opowieść głębsza przed i po gongu. Wzruszylam się juz wielokrotnie słuchając Pana Tomka. Tak było i tym razem. Potwierdzam żałoba po człowieku po i psie jest tak samo ważna i moze trwać tyle samo. Nie mam psów od małego. Mam psiaki z tzw.odzysku. I zawsze będę je miała. Jeden już odszedł. Śmierć psa bardzo boli zostawia pustkę której nic nie wypełni i nie zastąpi. I niech nikomu nie przyjdzie na myśl podsuwać komuś kto stracił psa, pomysł wzięcia od razu kolejnego. Pies to nie przedmiot, nasz pies to partner, żywa psia osoba która kocha nas bezwarunkowo. Dodatkowo pies którego teraz mam jest w typie Dropsa. Dziękuję ogromnie za te rozmowę. Bardzo mi pomogła oswoić się z myślą odchodzenia w ogóle. Taki czas. Każdy ma swój czas i przychodzi kres na kres.
Super rozmowa, dziękuje .
Dziękuję.
Bardzo się spłakałam. Sympatyzowałam z Dropsiem. Mam też Mopsiczkę, która ma 11 lat. Myślę często, że kiedy przejdzie za tęczowy most mnie nie uda się pozostać po tej stronie. Bardzo bardzo to nieumiejętna miłość, ale inaczej nie potrafię. Bardzo Pana przytulam w tym żalu. Dropsik odcisnął łapkę w moim sercu.
Dziekuje za rozmowe z ulubionym przeze mnie Panem Tomaszem i na temat tak wazny rowniez dla mnie. Pozdrawiam Panow. ❤
Dziękuję. Pozdrawiam serdecznie
.Piękna rozmowe pełna ciepło i tyle w niej mądrości.Möj piesek Maks jest jeszcze ze mną ma 17 lat.Jest ze mną 16 lat..boje się" rozstania.".DZIĘKUJE Panie Tomku za Ten ciepĺy przekaz...🤗🍁🐕💕
Pani Ewo, mam podobne uczucia..
Mój piesek- też Maks I też ma około 17 lat. Ze mną od 15. Powiedziałam mu, że może odejść, kiedy uzna, że już pora... a ja kochać go będę zawsze. Jestem wdzięczna za każdą chwilę z nim i za to, że mogę się nim opiekować szczególnie teraz, kiedy tak bardzo potrzebuje pomocy. Wszystkiego dobrego dla Pani i dla Pani Maksia. Pozdrawiamy serdecznie ❤
Mam kotkę która na dopiero 8 miesięcy ale chyba kocham ją jak dziecko którego nie mam
Kotka chodzi że mną na spacery na smyczy ,ludzie się dziwią
Jak mieszkałam w rodzinnym domu też miałam psy ,koty
Też 2 psy umarły na raka
Piękny jeszcze mlody owaczarek niemiecki
I maltańczyk kochana suczka Muki która miała 15 lat i miała raka w żołądku
Czemu ludzie myślą że nie można mieć żałoby po psie czy kocie i jakimś innym stworzeniu
Oczywiście mam żałobę po ukochanej Mamie która zmarła w 2020 i nie mogę jeszcze tego skończyć
@@dorotaciupka4974 Dzień Dobry Pani.Doroto.Mij Maksio jeszcze jest Ze mną...als myślę że to już niedlugo.Wynosze Go w nocy i w dzieñ na "potrzeby fizjologiczne" bo mimo mze jest slaby "melduje ze chce na dwör"...A ja daje rade mimo zmeczenia bo jeszcze praca....Ciesze się że jest jeszcze duzo täglich mądrych i dobrych ludzi Jak Pani...(też moj A ukochona przyjaciolka Ela-ma kotkę 16.lat)ta troska o zwierzęta to miara naszego czĺowieczeństwa ...Pozdrawiam Serdecznie, Dobrego Dnia. P.s.ma Pani takie nazwisko Jak möj dawny wychwawca, i nauczyciel polskiego)3🤗🍁🙋♀️💕
@@katarzynamuszynska5426 Pani Katarzyno ludzie się zawsze albo często dzwią.,i Co z tego ...to Pani kicia i Pani życie ...i tak trzymać..Kochać kotka i spacerować dalej..Dobrego Dnia "Dala Pani i "kotełka "😁🙋♀️🍁🤗
@@ewazborowska1005 dziękuję
Sama się dziwię ze chodzi na smyczy
Może kocham ta kotkę jak dziecko którego nie mogę mieć
Wiem ze to kotka ,nie zastąpi mi dziecka
Mieszkam w UK i ludzie patrzą się dziwnie
Mieszkam w mieszkaniu na 2 piętrze więc staram się wychodzić z kotka na spacer codziennie ,nie zawsze się to udaje bo jak jest brzydka pogoda to nie chce chodzić
Panowie - jestem pod ogromnym wrażeniem Waszej Rozmowy - niezwykle wyważonej, inspirującej i bardzo empatycznej. Nie ukrywam, iż przywołała moje bolesne doświadczenia i wspomnienia - polały się łzy pamięci po moich ukochanych pieskach...
Pani Tomku w lipcu odszedł mój Boguś. Tak bardzo to przeżyłam że dostałam ciężki przedzawał. Lekami podtrzymywali mnie przy życiu.
Bardzo pana rozumiem
Reakcja Dropsia na Pana Tomasza słowa ... oczywiście, że wszystko piesek rozumiał i stąd ta reakcja, ale tu także Pan Tomasz Dropsia cudnie interpretuje, wyczuwa pieska emocje i to spojrzenie, bezcenne. Uwielbiam zwierzątka, z filozoficznego punktu widzenia zostałam wegetarianką już siedem lat. Dziękuję za tą cenną rozmowę, jak także pochowałam swą Przyjaciółkę koteczkę Majusię. Umarła w lutym tego roku, jednak czuję Jej obecność bardzo często obok mnie.
Dzień dobry Naprawdę nie ma różnicy pomiędzy życiem/śmiercią zwierzęcia, a życiem/śmiercią rośliny. One tak samo czują i fizycznie i emicjinalnie, tylko większość ludzi tego nie dostrzega. Pozdrawiam
Cudowny wywiad! Z empatią i o empatii do zwierząt, potrzebnnej naszemu społeczeństwu. Z Panem Tomkiem bardzo wiele jednak mnie łączy nie tylko miłość do Kina, więc dobrze widzieć, że są ludzie którzy kochają psy nawet, gdy szczekają, albo decydują, kiedy chcą przejść przez ulicę i trzeba wykazać cierpliwość i spokojnie chociaż, uparciucha przeprowadzić do pasów 😁. Dziękuję też za pomysł na ta rozmowę ❣️ która wysłuchałam ze łzami.
Niesamowita rozmowa! i to jest dosłownie jota w jotę co ja przeżyłem po odejściu Godzika, mojej kotki. Ten sam scenariusz. Pół dzika, przestraszona i porzucona. Tona miłości i serca oddana w wychowanie i w końcu ten pierwszy "miał" wdzięczności. Nie zapomnę jak zawsze robiła to swoje charakterystyczne Miał, kiedy chciałem ja po łebku pogłaskać. Niesamowita energia i więź czyje znią mimo, że już jej nie ma ze mną. Wiem tylko tyle, że wróci ale należy ze sobą przepracować odejście, pogodzić się z tą miłością, i dać miejsce dla nowego. Sami się przecież pod to przygotowaliśmy dając i otrzymując od swojego zwierzaka.
Dziękuję serdecznie za rozmowę, za wielowątkowe opowieści splatające się w jedną całość. Pozdrawiam serdecznie.
Pięknie dziękuję.
Człowiek ,który potrafi kochać T R 😘 i dzielić się w każdej rozmowie swoim uczuciem ...ze Światem..to jest MIŁOŚĆ Prawdziwa 💖 uwielbiam T R uzależniona od Głosu pozdrawiam serdecznie ...ze wspomniemiem Dropsia ,którego poznałam 🐾🐾💥 Dziękuję 💞 Zmienił się świat...Pies jest przyjacielem Człowieka, jest uzdrowicielem ,potrafi kochać z poświęceniem i oddaniem jeżeli my potrafimy 💗🐾🐾 na zawsze pozostaje w pamięci na zawsze jak wszyscy Bliscy ...to juz 14 lat * 💔
Powiem tak: mój pies to największa miłość mojego życia . Jego obecność uruchomiła we mnie zaskakujące pokłady miłości . Ale to tajemnica🤫Co by na to powiedzieli moi najbliżsi? 😀 Panie Tomaszu , zawsze Pana lubiłam , ale teraz…”ja uwielbiam go…”😀🥰
A ja myślę, że biedny jest człowiek, którego największą miłością życia jest pies. Choć oczywiście może tak być.
@@bozenagepert3363 A ja myślę, że biedny jest człowiek , któremu brak poczucia humoru . Choć oczywiście może tak być🤷♀️
świetny wywiad, dziękuję panie Tomku za tematy, które zostały poruszone, są mi bliskie i w ogromnej części zgadzam się z podejściem do nich. Przede wszystkim za wsparcie po utracie mojego przyjaciela psa Nexa 🌈
To prawda, żałoba po kochanym piesku jest tak samo dotkliwa i rozdzierająca serce, będąc w Niemczech dostałam wiadomość, że umarła Danny, płakałam tak rozpaczliwie, że nie mogłam uspokoić się.
Zwierzęta to są nasi mali bracia. Kochają bezwarunkowo.
Drogi Panie Tomaszu rozumiem Pana doskonale, bo tez jestem w zalobie po moim piesku 5 miesiac. To co zostalo i zostanie ze mna na zawsze to jego swiadomosc (trudno to opisac, to sie tylko czuje).
Mysle, a raczej wiem, ze wszystko co isnieje ma swiadomsc, tylko tyle, ze te swiadomosci sa roznej klasy.
Pies to bezgraniczna milosc, bezgraniczne oddanie, swiadomosc, a swiadomosc to energia i informacja.
Pozdrawiam Panow bardzo, bardzo serdeczmie.
Nic nie zastąpi pieska, choć czas leczy rany. Wyrazy współczucia
Zakończenie cudowne!
Poryczałam się.
10.04.2024 straciłam mojego najlepszego przyjaciela 😢 musiałam podjąć tą najgorszą decyzję w życiu. Byl bardzo chory do tego wszystkiego doszły duszności. Mial 13 lat...swiat mi sie zawalił, życie straciło sens. Nie jem ,nie śpię ...nie daję rady bez niego. Tak bardzo chciałabym cofnąć czas aby znow spojrzeć w jego cudowne brązowe oczusia 😢 przytulić 😢 ... dlaczego tak bardzo to boli 😢
Bardzo dziękuje za super rozmowę !
I za poruszenie tematu odejścia takiego wspaniałego przyjaciela jakim jest pies.
Bo to jest niezmiernie bolesne doświadczenie . Ja sam jestem „pisarzem” i wiele razy przechodziłem ten koszmarny etap.
Jednak jeśli jest coś pozytywnego w tym procesie to jest to ze za każdym razem mogłem powiedzieć ze chciał bym umrzeć jak mój pies …. W domu … otoczony bliskimi i w miarę bezbolesnie
…. Kurczę cała rozmowa super
Dziękuję za te słowa.
Pan Tomasz jest CUDOWNY!
Dwa dni temu przeżyłam najsmutniejsze urodziny jakie miałam... Musiałam uśpić Otysia, mojego psiaka, ktòry był ze mną 16 lat i pòł mojego życia. Miał nowotwòr krtani, ktòry uniemożliwiał mu w końcowym etapie jedzenie i oddychanie. Był dobrym duchem domu, a teraz jest w nim strasznie cicho i pusto.😢
Wyrazy współczucia.
@@KanapaKnapa Bardzo dziękuje.
Słucham, płaczę i przeżywam ..Mnie też spotkały psie żałoby i właśnie tak samo podchodzę do śmierci psiego przyjaciela .Dla mnie nic się nie zmieniło po 40 latach ,wciąż tęsknię i wspominam.Z religią i kościołem mam zdecydowanie nie po drodze .Moi rodzice mieli pochówek świecki.
Pewnie ty o tym zadecydowałeś.
Nie sądziłam, że w ramach pomocy sobie przy odchodzeniu mojej niuni będę musiała tak szybko wrócić do tego filmu...
Jestem rozżalona, zrozpaczona i wściekła, że jedyne na co mogę liczyć już teraz to żeby moja "siostra" (tak, bo tak ją zawsze nazywałam choć dla ludzi brzmi to niestosownie) odeszła jak Dropsio... u siebie, spokojnie i oby bez bólu...
Piękne podejście do zwirzęcia w domu i życiu człowieka
Dziekuje za piekna rozmowe!
Bardzo utożsamiam się ze stosunkiem pana Raczka do Dropsia i ogólnie rzecz ujmując - zwierząt i współczuję doświadczeń związanych z KK. Mam to szczęście, że doświadczyłam łaski wiary i miłości Pana Boga, jednocześnie nie zatracając w sobie miłości i empatii do świata natury.
Bardzo, bardzo to rozumiem. Mojego przyjaciela ( właściwie przyjaciela całej mojej rodziny, podobnego do owczarka niemieckiego) - Filipa nie zapomnę nigdy. To była cudowna istota i mam szczęście, że pojawił się w naszym życiu.
🍀🐕☘️Kiedyś w parku agresywny nastolatek zmuszal psa do różnych zachowań. Zareagowałam. Ułyszałam, ja jestem właścicielem I będzie tak jak chcę... Chłopcze, jesteś Tylko Czasowym opiekunem _ powiedziałam. Zwierzę należy do Natury. Tylko bezwarunkowa Miłość ma tu rację bytu. O wiele bardziej porusza mnie niedola zwierząt niż ludzi. Dla kochających zwierzęta polecam film "Simona" I "Serce dębu".
Panie Tomku, serdecznie współczuję straty Przyjaciela. Mam podobne doświadczenie straty, gdyż 16 miesięcy temu straciłam moją ukochana sunię Nikę, którą zawsze traktowałam jak najmłodszą córeczkę. Tak właśnie o Niej myślę, że straciłam dziecko. Kiedy odbierałam Nike od Jej rodzonej mamy psiej o imieniu Aisza, to bardzo Jej podziękowałam i obiecałam zajmować się jak własnym dzieckiem. Jestem katoliczką i kościół mi nie przeszkadza w mojej miłości do zwierząt. Taka sama miłość do zwierząt dostały w darze od Boga także moje już dorosłe dzieci. Moja kochana Nika spoczęła w miejscu które często odwiedzam i Nika bardzo lubiła tam jeździć. W pochówku towarzyszyły mi moje dwie pozostałe Córki i Syn. Wspieraliśmy się nawzajem, ale czułam bardzo Ich opiekę. Mam to szczęście że w kościele spotykałam wspaniałe osoby duchowne i sama od lat jestem we wspólnocie neokatechumenalne. Serdecznie Pana pozdrawiam.
Odsłuchałam tą rozmowę mies temu,bardzo mnie poruszyła.Nie moglam nawet napisac,bo wróciły moje wspomnienia .Moja Perelka odeszla 27 lipca.Ratowalismy 3 tyg,juz wydawalo sie ze wygra i niestety nie udało się.Ciagle mi jej brak i nie wiem jak to przetrwac,az mnie dusi jak przypominam ja sobie Zawsze byla blisko i taki mądruś pieskowy. słuchany.Tak jak pan mowi patrza ludzie jak o niej mowie i placze, jak na glupka.Syn tez przezywa,ale chce wziąć nowego i ukoic zal,zajac sie innym pieskiem.Jak jest mowa na ten temat ja płaczę.Juz sama nie wiem co robic-zal i rozpacz(mowia ze to pies)mam to w nosie.Dla nas ona to byla rodzina-bardzo bliska rodzina
Pani Bogumiło, dziękuję za miłe słowa. Proszę przyjąć wyrazy współczucia. Pozdrawiam serdecznie
Widziałam Dropsia w Pana filmach, był wspaniały. Rozumiem co Pan czuje, bo sama bardzo kocham psy.
Doskonale to rozumiem. I niechęć do przedmiotowego języka, którego używa się wobec psów i żałobę po ukochanym psie i miłość do psa, która może być większa niż do człowieka. Zwierzę potrafi dać wiele więcej ciepła i uczucia i miłości niż człowiek i ludzie, którzy mówią tu o instynkcie, o tym, że to naturalne zachowanie bo daje się mu jeść i pić i bezpieczne schronienie, widocznie nigdy nie widzieli psa prawdziwie kochającego swojego opiekuna.
👍🍀🌞
Witam wszystkich oglądających i Pana Tomasza. Słucham w jaki sposób opowiada Pan o Dropsiu i jest mi to tak bliskie, jakby czytał Pan w moich myślach. Kiedy Pan uronił łzę, ja płakałam razem z Panem . Wciąż nie radzę sobie z zachowaniem ludzi w stosunku do zwierząt - wszystkich zwierząt, niezależnie od gatunku, wielkości. Kocham wszystkie zwierzęta bez wyjątku i wszystkie traktuję z należytym im szacunkiem i miłością bo wszystkie są cudem który upiększa i wzbogaca nasz świat .
Panie Tomku...❤🐾
Przestałam jeść mięso w wieku 17 lat, przeczytałam dokładnie to co Pan opowiedział o tym łancuchu żywieniowym. Przestałam jeść mięso z dnia na dzień. Po studiach zaczęłam jeść ryby i "owoce morza", przyznam że zdarzyło mi się zjeść parę razy kurczaka przez wiele lat lecz zawsze to było odbierane przez wiele czasu po piętą Achillesa...nigdy nie żałuję decyzji o zaprzestaniu jedzenia zwierząt. Teraz w wieku 42 lat jestem pewna że nigdy bym nie wróciła do "diety" z dzieciństwa. Pozdrawiam serdecznie
Bardzo ciekawa rozmowa..... Dziękuję😘💕
Dziękuję. Pozdrowienia
Bardzo dziękuję za ten ważny temat!
Dziękuję za te słowa.
@@KanapaKnapa pozdrawiam serdecznie
Dziękuję . Słuchając pana przeżywam swoje doświadczenia . I robi mi się ciepło na sercu . ❤❤❤
Piękna, wzruszająca i płynąca z serca rozmowa❤️
Dzięki za te słowa panie Tomku ,też pożegnałam kilka piesków przeżycie straszne..Została mi ostatnia Figa charakterna jak Dropsiu.
Dziękuję za takie rozmowy...
Dziękuję za miłe słowa
@@KanapaKnapa Czy u Pana jest wolność słowa czy cenzura prewencyjna jak na kanale Kuba Wątły. Zostałem ocenzurowany, ponieważ jestem katolikiem. Niezła hipokryzja, tak dużo mówią o wartościach, ale chyba tylko dla kasty...
@@wiesawamaga1287 Jeśli usunąłem Pana komentarz, to nie dlatego, że jest Pan katolikiem, tylko Pana komentarz był obraźliwy. Na moim kanale można wyrazić każdą myśl o ile nie jest mową nienawiści.
@@KanapaKnapa Obraźliwy ? Może Pan podać co było obraźliwego ?
@@KanapaKnapa Nie ma czegoś takiego jak "święto zmarłych" jest Święto Wszystkich Świętych. 2 listopada jest dzień zaduszny, wspomnienie wszystkich wiernych zmarłych.
Dziękuję za te rozmowę. Właśnie cierpię po stracie ukochanej psinki i wsparła mnie ona na duchu.
Proszę przyjąć wyrazy współczucia.
Bardzo mądre słowa !!
Mój ukochany chow-chow o imieniu Romeo odszedł w rok temu, mając 14 lat 🦁 Był ze mną dekadę. Cechowała go mądrość, dostojeństwo i oddanie. Bardzo go kochałem i do tej pory za nim tęsknię oraz odwiedzam jego grób na psim cmentarzu.
Dziękuję za ciekawą i wartościową rozmowę. Pozdrawiam serdecznie 🙂
PS Jedna uwaga, która najpewniej wynika z przejęzyczenia Pana Tomasza: piec KREMACYJNY a nie krematoryjny, ten drugi służył nazistom do zbiorowego palenia więźniów obozu koncentracyjnego.
Jaka piękna rozmowa💖
Dziękujemy...
Cudna rozmowa
Dziękuję
Piękna rozmowa
Dziękuję
Dziękuję za tą dojrzałą rozmowę... O bólu, cierpieniu, czasem żalu... O Miłości ❤️
zawsze lubiłam p Tomasza teraz jakby jeszcze bardziej …
pozdrawiam
Wyrazy współczucia P Tomku.Doskonale rozumiem Pana uczucia.
Mój piesek odszedł po 22latach ,Ale moja ciocia - mama odeszła 50 LAT temu i jak nikt inny ciągle że mną jest ,właśnie podobnie jak w przypadku P .ojca.
Zgadzam się z panem w 100% . Miesiąc temu musiałam uśpić moją przyjaciółkę pudlicę Viki. Przeżywam bardzo jej odejście .Była z nami 14,5 roku.Jej obecność z nami był przywilejem i zaszczytem . Codziennie dziękowałam jej ,że jest z nami .Inteligencja jej nas zaskakiwała . Rozumiała bez słów . ❤ Sam proces usypiania i traktowania jej przez panie weterynarz był pełen szacunku i kultury .Z firmy pogrzebowej przyjechała młoda pani ,która odebrała ciało .Przesłano mi film z kremacji indywidualnej .Prochy z urną i certyfikatem przywiozła mi pani do domu po uprzednim umówieniu .😢
Zwierzęta są lepsze od ludzi, są wierniejsze i szczersze. Patrzę czlowiekowi w oczy i nie wiem co tak naprawdę się w nim ukrywa. Patrzę zwierzakowi w oczy i widzę jego serce.
Kochani...zwierzęta UMIERAJĄ, odchodzą, zasypiają...Zwierzęta testowane = torturowane w laboratoriach, chowane przemysłowo = torturowane, zamęczane w naszych domach także UMIERAJĄ a NIE zdychają, jak chce znakomity prof. Bralczyk .
Zapominamy, że MY Homo, podobno sapiens, jesteśmy również zwierzętami. Podobnie jak Pan Raczek myślimy o żałobie. Wyrazy szacunku dla Panów i wszystkich podobnie myślących ...
Panie Tomku ,jak zwykle z przyjemnością pana wysłuchałam i absolutnie się z panem zgadzam.
Szacun, Panie Tomaszu❣
Dropsio być może był neurotyczny, ponieważ zbyt wcześnie był odstawiony od mamy, w wieku około 5 tygodni. Zajmowałam się kiedyś jako wolontariusz szczeniakami i te zbyt wcześnie odstawione były zawsze bardziej lękowe i neurotyczne w późniejszym wieku, wymagały więcej opieki i cierpliwości:)
Dzień dobry.
Dziękuję bardzo Panom za tą niezwykłą rozmowę.
Ta godzina z Wami to duże wsparcie w trudnej dla mnie chwili...
Dziękuję bardzo i serdecznie pozdrawiam.
Dziękuję. Pozdrawiam serdecznie
@@KanapaKnapa 🙂
Piekna rozmowa, ja mialam 12 Chomików , jednego szynszyla , trzy koszatniczki, trzy koty. Wspominam je wszystkie i bardzo często. Miałam jednego kota, który był bardzo podobny do Dropsika . Żałobę nosze po nim po dziś dzień. Przyjaciel jest przyjacielem , nawet kwiat może stać sie przyjacielem …
Cudny wywiad! i ta ostatnia scena!
Dziękuję!
Aż,się poplakalam😥,mam kota ,którego wzięłam z adopcji,chłopak po przejściach,siedział 1 miesiąc pod wanną teraz jest moim największym przyjacielem, po rozstaniu i w depresji ,jest wsparciem jakiego nie mam od ludzi ,mój Józek czyli Niun jest najlepszym co mi się ostatnio przydazylo, rozumiem Pana Tomka ,będę rozdzielona jeśli mi się to przydarzy,teraz jesteśmy razem! Świetny wywiad!!!
Dziękuję za ten wywiad! :). Wspaniała, wzruszająca rozmowa. Pan Tomek to niesamowity człowiek....❤
ta rozmowa jest kapitalna,kocham pana tomasza ❤
Dziękuję. Piękna rozmowa. U mnie w domu mówiło się, że pies też człowiek i kot też człowiek - co nie oznaczało ich antropomorfizacji, tylko pełne członkostwo w rodzinie z uszanowaniem praw i potrzeb, ależ ze stosownymi wymaganiami.