Przeprowadzka na wieś - plusy i minusy | Ula Pedantula
Вставка
- Опубліковано 24 тра 2020
- Dziś opowiem Wam o tym, jak wygląda przeprowadzka na wieś, jakie są plusy i minusy życia poza miastem, jak zmienia się życie towarzyskie po zamieszkaniu na wsi, jak to jest wychować dzieci daleko od centrum i jak wygląda kwestia dojazdów, remontów i prac w ogrodzie. Zapraszam! Wasza Ula Pedantula.
-------
Wygodnie: takwygodnie.pl
Subskrybuj mój kanał: bit.ly/1jTBfO9
Facebook: / ulapedantula
Blog: ulapedantula.pl/
Insta: / ulapedantula
Książka: ula.altenberg.pl - Навчання та стиль
Hehhe, wieś wsi nie równa :) :) Ja wychowałam się w gospodarstwie, miejscowość z liczba ludności 100. Do najbliższego sklepu - 5km, co nie stanowi problemu bo wszystko mamy na miejscu, u siebie w domu: jajka, mleko, ryby, chleb, ser, miód, mięso, owoce i warzywa, a nawet bimberek :) :) Dlatego dziś umiałabym oprawić całą swinke i zrobić z niej wędliny, upiekę chleb, ubije masło, czy zrobię swój ser 😊 W dzieciństwie codziennie z bratem chodziłam ponad 1km na najbliższy przystanek PKS, żeby dojechać do szkoły :) sąsiad był 100 metrów z prawej i 200m z lewej. A do dyspozycji 20ha łąk, pagórków, pol, staw i swoj las. Za nic na świecie nie zamieniłabym tego życia, tego dzieciństwa... Na studiach mieszkałam w mieście, potem rok Turcji, trochę w Grecji, na koniec w Gdańsku, a teraz z narzeczonym mieszkam w Walii, w mniejszym miasteczku na północy. Wszędzie było super :) Ale ten moment, gdy wracam do DOMU... To jest istny raj na ziemi... Z rodzicami, babcia, pieskami, braćmi i cała masa zwierząt :) Dlatego sama buduję swój dom w Polsce, niedaleko domu rodzinnego, w pobliżu lasu i jeziora, gdzie widok jest tak zabójczy, że aż postanowiłam oszklic całą jedna ścianę budynku 😅 Jestem przykładem typowej wieśniaczki, która jest dozgonnie zakochana w miejscu, z którego pochodzi ❤️❤️❤️ Pozdrawiam!
Pani Kasiu, jak czytalam pani komentarz to pomyślałam, że to ja pisałam. Za nic w świecie nie zamieszkalabym w mieście. Współczuję ludziom, którzy muszą,,dusić,, się w blokach, nie mają swojej prywatności itd. Dziękuję losowi za to, że mieszkam na wsi:-)
@@joannanela6727 jeśli chodzi o prywatność, to akurat wydaje mi się, że więcej jej jest w anonimowym blokowisku niż na wsi, gdzie każda sąsiadka widzi, o której wracasz do domu i słyszy o czym rozmawiasz w ogrodzie. Ja przez 30 lat mieszkania w blokach nie spotkałam się z taką wścibskością sąsiadów, jak przez pół roku mieszkania u teściów w domku poza miastem. W żadnym wypadku nie krytykuję, ani nie gloryfikuję żadnej z opcji, ale akurat aspekt prywatności postrzegam trochę inaczej.
Oo
@@madziarek1985 A to trochę racja :) Chociaż też zależy od ludzi, podejścia i okoliczności :) Jako młodą dziewczynę czasem oburzały mnie komentarze sąsiadów o każdym chłopaku, z którym wyszłam na spacer i akurat ktoś na wsi zobaczył (bo o to czasem u mnie cięzko, jak już pisałam, jest raczej pusto). Jednak z czasem przestałam to traktować jako złośliwości. Bo to była czysta ciekawość (może nawet troska?), w miejscu, gdzie raczej uwarunkowane jest to kulturowo. Z opowieści rodziców i dziadków wiem, że teraz to nic! Kiedyś sąsiedzi wiedzieli o sobie wszystko, wysiadywali na ławeczkach przed domami i często się spotykali. Teraz społeczeństwo nieco się zamknęło na siebie. Pamiętam jak tragicznie zginął nasz 33letni sąsiad. Podczas prac na polu. Wdowa z trójką dzieci i teściowa zostały same. W domu było raczej biednie, brudno, trochę alkoholu... A pogrzeby i stypy robiło się u siebie. I wiecie co? Cała wieś pomogła. Przez dwa dni odgracano mieszkanie, sprzątano je. Rozumiecie to? Sprzątać czyjś "syf", bez oceniania, z czystego współczucia. Moja Babcia, jako kucharka, przez kilka dni przygotowywała całą stypę i jedzenie dla kilkudziesięciu ludzi. A ja mając 15 lat chodziłam tam z nią codziennie, żeby po prostu pomóc ogarnąć. Inną kwestią, dla mnie bardzo kiedyś ważną, były... imprezki :) Nigdy nie zapomnę, jak w wakacje przyjeżdżała cała horda znajomych ze szkoły czy studiów, na kilka dni, pod namioty. Na ognisko, grilla, przy dźwiękach gitar, czy bardzo głośnym akordeonie (tak, młodzież u nas gra na akordeonie :p) i śpiewach. I nigdy, u nikogo, nikt nie wezwał policji, bo cisza nocna. Te śpiewy czasem trwały do 4-5 rano. I niosły się ehem po lasach i pagórkach. Co się wtedy działo? Młodzi z sąsiednich domów po prostu przychodzili zwabieni dźwiękami, a starsi... Wychodzili na dwór by słuchać pod rozgwieżdżonym niebem i wspominać swoją młodość... :) (zresztą na moim kanale jest chyba jakiś film na pamiątke takiego zajścia)
Teraz, jak odwiedzam rodziców, patrzę na to inaczej, z nostalgią i pewną... czułością? :) Jak wszyscy w promieniu 10km się znają, witają się, gawędzą w sklepie, pomagają sobie, wymieniają produktami typu rybka za miodek :) Oczywiście jest też czasem zazdrość, są też ploteczki ale raczej... Nie jakieś szkodliwe i krzywdzące :) Zresztą - jak wszędzie :)
Pozdrawiam!
Pięknie ujęte:)
Jak mialam lat 16 troszkę mi ciążyło, że mieszkam na wsi szczególnie jak do szkoły średniej trzeba bylo jechać 40min, potem studia i kilka lat w dużym mieście. Teraz po latach nie wyobrazam sobie żyć w mieście, kocham wieś spokój, ciszę i tą społeczność która żyje totalnie inaczej jak w mieście. Już nie mogę się doczekać kupienia własnego kąta i życia na swoim,, siedlisku''
Prawda jest taka, że dom na wsi jest dla ludzi bogatych. Wybudowanie oraz utrzymanie takiego domu z działką to ogromne koszty, o których się często nie myśli. Wiele osób myśli sobie, że taka wieś to sielanka i wieczny odpoczynek. Nic bardziej mylnego, to jest ogrom pracy. Poza tym w tym wieś może i jest fajna ale 4-5 miesięcy w roku. Zimą gdy jest ciemno, głucho, zimno to nic przyjemnego. Odśnieżanie, awarie prądu czy wody, wylewanie szamba to codzienne problemy mieszkańców wsi. Poza tym skoro się pracuje codziennie 8h, a potem trzeba się zająć domem, sprzątaniem, utrzymaniem ogródka itp. to kiedy jest ten czas na odpoczynek z przysłowiową kawą na tarasie? Przemyślcie czy naprawdę chcecie wszystko rzucić i przenieść się na wieś. Wydaje mi się, że to taka obecna moda ale niewielu myśli o wszystkich tego aspektach.
Ja napiszę tak miasto czy wieś w każdym miejscu będzie nam dobrze jeśli będziemy mieszkali otoczeni dobrymi kochanymi ludźmi bo dom to nasze serce i dusza pozdrawiam wszystkich ☺
Wspaniałe jest to.... tego mi było potrzeba .... takich słów
Jedyne co mnie przeraża przed wsią, to historie znajomych oraz z filmów, kiedy miejscowi są zazdrośni, boją się, czują się gorsi. Znajomi na wsi z 6 lat temu wybudowali dom. Wieś dosyć biedna, a oni wybudowali dom spory, ale nie jakiś wielki. Do tego mają ładny ogród. Zdarzało się, że przyjeżdżały nocą auta, wrzucano różne rzeczy do ogródka, raz nawet ktoś strzelał z wiatrówki (do psa, w okna, w trawę - nie wiem). Nie pójdzie się do sąsiada po ziemniaki czy świeże jajka, bo mówią, że to na ich użytek, mimo że w sklepie są warzywa, chleb i jajka właśnie od sąsiadów.
W filmach czy serialach również widuje się, jak to miejscowi mówią "ty zawsze będziesz miastowa i nie tutejsza".
Moja mama parę lat mieszkała na wsi. Znalazła tam paru znajomych, miała od kogo wziąć mleko, zawsze byli wszyscy mili, bo jej mąż miał tam status (choć również był przyjezdny, bo wraz z nią się tam sprowadził). Mimo to docierały do niej niemiłe, krzywdzące i kłamliwe plotki na jej temat.
No to jak to jest? Tak jak z pracą - zależy na kogo się trafi?
Chyba tak. Moja wieś jest bardzo otarta i życzliwa, więc to chyba zależy od ludzi.
Jestem mieszczuchem, mieszkam od urodzenia w mieście. Kiedy byłam mała, rodzice kupili ziemię na wsi i zbudowali dom letniskowy. Do najbliższego mniejszego miasteczka jest 15km. Zawsze jeździliśmy tam na wakacje, więc miałam dużo koleżanek i kolegów, czułam się jak w drugim domu.
Całe życie mówiłam że jestem mieszczuchem i na zawsze nim zostanę. Często słyszałam że mi się zmieni i będę chciała ciszy i spokoju, nie zmienia się...
Do Naszego domu na wsi jeżdżę na wakacje, ale po tygodniu już mi się tęskni do miasta. Oczywiście uwielbiam kawę na tarasie i obserwować przyrodę, ale tęskni mi się za zgiełkiem i spacerem po rynku w moim mieście...
Uważam że to zależy o charakteru i potrzeb, mi energię do życia daje miasto, na wsi odpoczywam ale byleby nie za długo...
Pozdrawiam Ulu serdecznie
Przeprowadziłam się z miasta na wieś ponad pol roku temu. Mieszkalam w mieście od urodzenia, mam 22 lata i nie wróciłabym nigdy do bloku. Uwielbiam przyrodę, lasy... Syn ma swój plac zabaw, ogród, do miasta mamy autobus, autem 10minut. Nie muszę się martwić o miejsce do parkowania auta, jest spokój, przestrzeń, a wieś tętni życiem :)
Ja mieszkam na wsi od urodzenia i nie narzekam cisza spokój i wszystko co najlepsze ja lubię takie klimaty 😘😘 uwielbiam cię oglądać ☺️☺️
Ja tak samo mieszkam na wsi od dzieciństwa
To prawda. cisz i spokój a nie jak w bloku hałasy u życie ze sąsiadami.JA ROWNIEZ CENIE TAKIE klimaty
ja od dziecka chciałem na wieś i teraz to się realizuje - uciekam z miasta (m.in. przez pandemie) ale nie wszystko tu takie proste jak sie wydaje. Z resztą jak ktoś chce posłuchać to zapraszam na kanał :)
a jak by nie było prawdziwa polska wieś (nie małe miesteczko albo duże tuż obok) dopiero ma klimat !
@ Zazdroszczę !!!!!!!!!
A jaki to kanał !!!!
@@dzidziamichalski4336 dokładnie tak jak nazwa "Łopatą i Młotkiem" a seria nazywa się "Siedlisko - reanimacja". Już kilka odcinków wpadło :)
Ogród to niesamowita odskocznia po pracy, nawet nie mam ochoty wchodzić do domu po przyjeździe, pierwsze co to przechadzka dookoła, oglądam każdy krzaczek i kwiatek który rozkwitł 🌻🦔🌺 a wieczorkiem po kolacji już nie mogę się doczekać aby chwycić waż, nastawić ulubione przeboje i podlewać spragnione roślinki. To dla mnie lepsze niż psychoterapia! W mieszkaniu czuje się jak w klatce... mieszkałam będąc dzieckiem i nastolatka a jedyne co wtedy ratowało, ze wszyscy bawili się na dworze a latem wyjazdy na obozy harcerskie czy do dziadków na wieś ♥️
Piekny ogrod (zazdrosc) i sliczne ma pani wlosy,troche przypomina mi pani ksiezna Diane.pozdrawiam
Prosze Cie! kolo ksieznej Diany nawt nie stała bez przesady. Ksuezna Diana nie miala takiego okronego nosa.😂
Od urodzenia mieszkałam w bloku, po ślubie zamieszkałam na wsi. Nigdy więcej blokowiska.
Je też od urodzenia wbloku, teraz w domu i marzę o powrocie do bloku
Dobrze zrobilas blokowiska to tortury swiry za ściana tupansko egizm odpusc dziewczyno to tortura lepiej mieć własny domek
Mnie ciągną duże miasta. Może dla tego że jest tam m. in. dostęp do lepszej edukacji, zajęć pozalekcyjnych, pracy, rozrywek też. Codziennie spotyka się innych ludzi, bardzo różnych. I komunikacja miejską można dojechać wszędzie. I każdej porze. Owszem bardzo miło jest wyjść na spacer po polach na wsi czy cieszyć się zielona trawą ale to na prawdę tez się może znudzić ( bo ileż można chodzić w te same 3 miejsca) a zima to nawet spacery odpadają ( idziesz do pracy czy szkoły ciemno, wracasz ciemno). Może to po poprostu zależy od etapu w życiu na jakim jest człowiek.
Zgadzam się. Nie lubię życia na wsi.
Prawda. Ja mieszkam w małym mieście w środku lasu i każdy kto słyszy o tym od razu wpada w zachwyt. Tak, tylko, że przez 20 lat to wszystko się znudziło, ciągle te same drzewa i miejsca. Z pracą ciężko i jak nie masz samochodu to jesteś w trudnej sytuacji, bo gmina i powiat mają problem żeby ogarnąć komunikację.
Mieszkam na wsi i za nic w świecie tego nie zamienie!!! Piękne spokojne poranki. Swoje warzywa!! Świeży koper czy pietruszka. Miejsce na grilla... zapach świeżego prania prosto że sznurka. Aaaahhhh... doceniam to coraz bardziej i nie oddam za nic w świecie
W miescie tez mozna sobie posadzic koper i nie tylko no i grila tez można zapalić.Mieszkam 20 lat w mieście
uwazam tak jak Ty Patrycjo
Zazdroszczę
Aż zatęskniłam za tym życiem... pozdrawiam z szalonego Berlina 🙈
Ja też. Miasto jest jedną wielką kumulacją hałasu 24/24. Pierdzenie sąsiada za ścianą też do przyjemnych nie należy 😉
Wyprowadzka na wieś oznacza, że dzieci będą mniej samodzielne. W mieście wracają same ze szkoły, mogą iść same na angielski, będą ogarniały komunikację miejską. A po szkole mogą iść choćby do kina albo na pizzę.
Dokładnie tak, dlatego mówię, że to super rozwiązanie kiedy dzieci są malutkie, a kiedy rosną zaczynają się schody...
Ale wiesz że na wsi też są szkoły, bary, kluby? Chodzę teraz do szkoły średniej i zawsze wracałam sama ze szkoły. Dawniej na nogach, teraz busem. Więc nie mów, że dzieci są mniej samodzielne.
Bardzo dobrze, że poruszasz temat dzieci! Nie tylko rodzicom może być wygodnie a reszta ich nie obchodzi, dzieci czy ktokolwiek inny. A jednak potrzeby dzieci też są ważne..
Więc rodzice mają siedzieć w klitce w mieście bo dzieciak chce chodzić na imprezy i po galeriach? Bez przesady. Będzie dorosły, zrobi prawko to będzie jeździł. Rodzice to nie niewolnicy dzieci
Mieszkałam na wsi 19 lat. Potem poszłam na studia i zostałam w mieście. Szczerze mówiąc ja mieszkanie na wsi wspominam okropnie. Jest ogrom pracy przy domu, ogrodzie,polach - ciężka praca zero urlopu. Ludzie niezbyt mili,wsibscy; w niedzielę biegną do kościoła godzinę później obrabiają tyłek wtykając nos w sprawy innych. Do liceum dojeżdżałam 2 godziny dziennie. Nie miałam dostępu do biblioteki, nie uczeszczałam na naukę języka bo wracając do domu o godzinie 17:00 albo później nie mialam na to czasu ani możliwości dojazdu.Nie bylo możliwości,żeby się z kimś zaprzyjaźnić bo wszędzie trzeba było dojechać. Teraz jak odwiedzam rodziców to mam odczucie,że mimo zmiany pokoleniowej na wsi jest tak samo ludzie dalej są tacy sami.
Pójdzie Rysio do liceum, to się przeprowadzą do Warszawy.
@@aga3330 Wątpię,Ula nigdy o tym nie mówiła,a poza tym też nie sądzę,aby zostawiła swą ukochaną wieś.I dobrze!
Moi rodzice zadecydowali, że osiądą w małej miejscowości(jeszcze na obrzeżach) gdzie do większego miasta było 30km. Powiem szczerze mimo jakiś tam plusów(ogród, spokój itd) nigdy nie czułam się tam dobrze. Niestety nie dla mnie takie życie. Już nie wspominając o wsi, nie lubię za dużej ciszy. Od kilku lat mieszkam w dużym mieście i jestem super zadowolona. Marzy mi się tylko domek letniskowy aby fajnie sobie czasami wyskoczyć ale na co dzień lubię miejskie udogodnienia:) zależy kto jakie ma priorytety: ja nie planuję dzieci więc nie mam potrzeby dużego domu.
Ula fajnie, że o tym mówisz :) Na pewno komuś to pomoże!
No właśnie. Gdyby nie dzieci moja potrzeba ogródka byłaby z pewnością mniejsza, za to potrzeba kina czy restauracji pod nosem dużo większa ;)
Ula, trafiłaś idealnie z tym tematem! Właśnie jestem w ciąży i jesteśmy z mężem w momencie, w którym rozważamy mieszkanie poza miastem i w mieście. Jestem Warszawianką z urodzenia, zawsze przy Trasie Łazienkowskiej, zawsze w zgiełku i zawsze w tłumie. Przez większość mojego życia nie wyobrażałam sobie funkcjonowania poza miastem. Kochałam tą energię i pęd, ale po 30-tce i prawie 10 latach w korporacji coś się we mnie zmieniło. Moja mama kupiła działkę i do dziś nie jestem w stanie opisać tego uczucia, które poczułam, gdy stanęłam w naszym własnym ogródku.... Kocham to miejsce i kocham tę wieś. Natomiast dotychczas uznawaliśmy z mężem, że w związku z moimi dojazdami do pracy raczej pozostaniemy w mieście. Aż tu nagle gdy przyszło co do czego, to się okazało, że ceny mieszkań w Warszawie są ABSTRAKCYJNE. Autentycznie cały czas przeglądam te oferty i nie mogę uwierzyć, że za 70m2 trzeba zapłacić minimum 600000 zł, jeśli mieszkanie jest całe do remontu. W innym wypadku jest to 700 0000 - 800 000 zł! Dzielnica nie ma większego znaczenia. No i znaleźliśmy dom, dużo tańszy z dużo większym metrażem pod Warszawą, jest kolejka, są szkoły, przedszkola. Zakochaliśmy się i rozpoczynamy naszą podmiejską przygodę już niebawem. Trzymaj za nas kciuki!
Trzymam mocno! Jestem pewna, że docenisz wieś jak będziesz mogła spokojnie wystawić sobie wózek do ogrodu i napić się kawki!
Klimaty i przyroda to jedno, ale często na takich wsiach nie podmiejskich tylko takich prawdziwych, najgorsi są ludzie, bo zwykle są to plotki ploteczki i krytykowanie, że Halinka z domu obok to taka nietaka bo nie robi nic w ogrodzie, a inna Basia z sąsiedztwa ma tylko jedno dziecko i jest okropna, bo kto by pomyślał, że tylko jedno. I wszystkie inne podobne. Mentalność takich ludzi i poglądy nie raz potrafią uprzykrzyć życie, wiem coś o tym bo sama mieszkam na wsi...
A co Cie obchodza co mysla sasiedzi? Masz swoj dom,swoj plot i tyle.
@@meg-bw3eu otóż to 🙂
Ja mieszkam pod miastem i to super rozwiązanie. Swój dom i ogród a do miasta 10 min autem.
Ja jestem doskonałym dowodem na to, że człowiek może wyjechać ze wsi, ale wieś nigdy nie wyjdzie z człowieka.
Zabrzmiałoby nawet śmiesznie, gdybyś nie pisał zawsze tylko o sobie xD
To prawda... 😏
Luna cudna bohaterka drugiego planu i perfekcyjna pani domu - lozko wytrzepane perfekcyjnie ☺
Ona mnie kiedyś dosłownie wygryzie!
@@UlaPedantulana czas nagrywania musisz jej odpalac jakas porzadna kosc, inaczej moze byc tak jak napisalas zostaniesz wygryziona 😂
Mieszkam w mieście i jedynym plusem jest to, że mam wszędzie blisko. Reszta to same wady, hałas z ulicy i krzyczący menele w lato nie pozwalają spać czy otworzyć okna na noc, ściany w bloku tak cienkie ze słyszę wibrowanie telefonu z alarmem rano mojego sąsiada u góry, z psem ciężko gdzieś wyjść, bo wszędzie zakazy wyprowadzania psów, problemy z sąsiadami szczególnie jeżeli są starszymi ludźmi i wszystko im przeszkadza itd
Mam na wsi dom po dziadkach taki z duszą i charakterem o jakim mówisz, niewyobrażam sobie żeby go nie było. Dla mnie on był tam od zawsze a dziadek całe swoje życie poświecił przyrodzie, naturze, prawdziwej pracy na roli. Czasem mam wrażenie, że każdy kawałek domu, podwórka czy ziemi przesiąknięty jest jego zapachem, dotknięty jego stopą. Dopiero teraz dorosłam do tego żeby to docenić i chcieć tam być i to czuć.
Urszulo, jest dokładnie tak jak mówisz. Nie dla Wszystkich, to samo!!! Wszystkiego są wady i zalety.
Różni są ludzie.Jeden ceni ciszę a drugi woli jak cos SOE dzieje. TAKIE ZZCHowsnia zależne są od typów osobowości. Introwrrtyk woli cisze i spokój ekstraeertyk ludzi i hałasy.
Trzeba też pamiętać że jeśli ktoś zdecyduje się na zamieszkanie na wsi gdzie prowadzone są gospodarstwa rolne, to musi być przygotowany na hałas zwierząt i maszyn, nie zawsze przyjemne zapachy, kurz itd.
Od urodzenia mieszkam na wsi i zostanę na niej 😊 uwielbiam pracę w ogrodzie i te wolność 😊 jednak wszędzie trzeba dojechać, do sklepu, do pracy, do lekarza czy do szkoły, ale dla chcącego nic trudnego 😊
Niewiarygodne jest to uczucie wyjść na ogrodek zrobić przyjęcie i naprawdę się nie martwić o powrót. Spędzić cudownie czas z rodziną a najlepsze ze wszystko czego potrzebujesz masz w zasięgu ręki. ☺️
Lepiej bym tego nie powiedziała 😁 Dobrze, że mówisz Ula o minusach, bo większość mediów i reklam podkreśla same plusy. Przeprowadza się potem taki ludź z miasta i zdziwiony, że kogut pieje o 6 rano, że wiosną przez parę dni śmierdzi, bo sąsiad gnojówkę na pola wywozi, że jak są prace polowe, to od rana ciągniki i balownice grają ...Fajnie też powiedziałaś o tym, że jak się już w tym domciu zakopiemy, to naprawdę nie chce się już nigdzie wyjeżdżac, bo szkoda czasu i jak się pomyśli ile trzeba zorganizować 😉 Tak samo z kawusią na tarasie - ja co niedziela sobie taką serwuję z mężem i .... w szlafrokach, z kubkiem kawy w rękach chodzimy po ogrodzie, patrzymy jak co rośnie, gdzie trzeba coś poprawić, co można, a co trzeba zrobić 😁 Naprawdę polecam mieszkanie na wsi, własny dom i ogród - ale tylko podjęcie świadomej decyzji będzie nagrodzone spokojem i radością 😊 Nie wiem czy oglądałaś filmik Zima w Karkonoszach? Też podobna tematyka, ale zdecydowanie polecam oglądanie bez dzieci 😄
Mieszkałam na wsi 19 lat (tam się wychowałam), studiowałam w Warszawie, teraz mieszkam w USA W centrum wielkiego miasta. Dla mnie mieszkanie na wsi ma same MINUSY. Bardzo się tego wstydzę. Jak byłam nastolatka to była prawdziwa katorga, bo do liceum musiałam jechać już do miasta... czekanie na pociąg w -20 aż godzine, żadnych atrakcji, wszyscy znajomi z klasy imprezowali, spotykali się a ja nie mogłam dojeżdżać. Ci miastowi od małego chodzili na przeróżne korepetycje i zajęcia dodatkowe a ja takiej możliwości nigdy nie miałam. Ja osobiście nie umiem prowadzić samochodu to całkowicie jestem „udupiona” bo nie mogę nic załatwić, czy przywieźć zakupów. Zakupy raz na tydzień nie robią na mnie wrażenia. Jestem z tych którzy codziennie musza mieć chociażby świeże pieczywko czy warzywa. Dodatkowo podchodziłam ze wsi gdzie ludzie byli zawistni, zazdrośni, niezbyt inteligentni i ciagle zaglądali w Twoje życie. Wieś NIE NIE NIE i jeszcze raz NIE!
Nawet nie wiesz jak ja cie rozumiem połowę swojego życia mieszkałam na wsi na tzw ha dosyc, że daleko do szkoły do podstawówki 3 km a jak ja chodziłam to nogi lub rower były dostępne nie było busów zima nie zima 4 km do pociągu do szkoły nie było kawiarni pizzerii ani nic podobnego tylko do domu bo obowiązki a do tego nauka nie ma zmiłuj więc teraz mieszkam w mieście mam wygodne mieszkanie wszystko na wyciągnięcie ręki i nie narzekam choć to jedno z największych miast w Polsce
Agnieszka Niedzielska-Bliger gratuluje Pani bardzo mieszkania. Ciesze się, ze ktos mnie rozumie...
@@little_girl__2233 i to bardzo
Dokładnie tak najbardziej brakowało jakichkolwiek atrakcji, miejsc gdzie można wyjść ze znajomymi. Wszędzie na piechotę i Ci wcibscy sąsiedzi ciągle ktoś przychodzi zero prywatności. Co innego jak Ula ma dużą działkę i swobodę, a co innego mieć sąsiada za płotem. Idealnie mieć mieszkanie i małą działkę na weekendy.
Wiesława Marzena Wie Pani co? Ta cała przyroda i teoretyczna cisza i spokoj nie oddadzą tych straconych chwil które mogliśmy spędzić z przyjaciółmi wśród wielu atrakcji i kompleksów które zdążyłam się nabawić. Mimo ze powodzi mi się dobrze, skończyłam studia to pamietam jak czułam się jak totalny głąb w liceum bo wszyscy od małego chodzili na angielski a ja ani be ani me bo rodzice pracowali w systemie zmianowym i nawet mowy nie było żeby mnie na dodatkowe lekcje zawozić... plus trzeba dodać ze na wsi nie ma prywatności. Każdy spacer i spotkanie z kimkolwiek generowały szkodliwe plotki
Nigdy nie mieszkałam w mieście więc nie wiem jak to jest. Od urodzenia mieszkam na wsi. Jak byłam nastolatką a potem już studentką to trochę wstydziłam się tego że pochodzę z maleńkiej wsi. Dzisiaj nie wyobrażam sobie życia gdzie indziej. Ta cisza, spokój i zieleń jest czym wspaniałym. Pozdrawiam 🤗
Po komentarzach widać to co Ula powiedziała-życie na wsi nie jest dla każdego. Jak jest to wiadomo - kocha się to w pakiecie. I wtedy dużo się wybacza bo chce się tam być bo to moje miejsce. A jak nie yo od razu bardziej się cierpi z powodu minusów. I tych faktycznych i tych potencjalnych😁czyli jak zawsze-grunt to umieć oszacować swoje potrzeby
My się dopiero w lutym przeprowadziliśmy na wieś. Mamy dom 180 M2 i działkę 7000 M2. Uwielbiam tu przebywać i (jak narazie 😀) uwielbiam wszystkie obowiązki ogrodnicze. Na chwilę obecną nie wyobrażam sobie wrócić do miasta 🙂
*_My trochę inaczej podeszliśmy do wsi. Nie przeprowadziliśmy się, ale mamy drugi dom za miastem i to tez jest fajne rozwiązanie. Dom z 1938 roku, stary dom, z duszą ale bez wygód. No i potrafi nas pochłonąć do reszty, sporo łatania i pracy wymaga._*
25 lat swojego życia mieszkałam w domu na wsi. I powiedziałam sobie: nigdy więcej. Tak jak mówisz - wiecznie coś do zrobienia, wiecznie coś do poprawienia, naprawienia i zmiany.
Kupiłam mieszkanie pod Warszawą - bliziutko, ale na tyle daleko, żeby mieć zieleń, mieć niedaleko stadninę i trochę spokoju. A spokój związany z tym, że 3/4 spraw załatwia za mnie administracja, że nie muszę co tydzień latać z kosiarką, że mogę w weekend cieszyć się czterema ścianami - bezcenne :)
No właśnie, bo trzeba wybrać sobie to, co komuś najbardziej odpowiada.
Ja mieszkam w dużym mieście blisko centrum. I nie zamieniłabym się na żaden domek 🏡 mam taras uwielbiam ten gwar poranny, gdzie słychać jak otwierają się okoliczne knajpki, piekarnie, sklepiki itp. Mój syn ma 11 lat i ma wszędzie blisko, do kina może iść sam z kolegami, na pizze itp. Także nie muszę go nigdzie wozić uff 😉ale mój brat mieszka na totalnej wsi, ma psy, koty, konie,kury. I wiem, że to jest jego miejsce na ziemii. Więc każdy musi sam zdecydować co lubi, jak chce żyć i czego potrzebuje 👍😉fajnie, że jest tyle pięknych miejsc na świecie i możemy sami zdecydować gdzie zamieszkamy👍
Dokładnie tak!
Mieszkam sobie w bardzo małym miasteczku i uważam, że to dobry kompromis między miastem, a wsią. Z jednej strony wszystko jest pod ręką, a z drugiej strony jest cicho i spokojnie. Ponad to miejscowość w której mieszkam stoi sobie od czasów wojny z Krzyżakami [albo i dłużej] dzięki czemu ma ciekawą historię i kilka zabytków.
My z mężem mieszkamy na wsi mały domek duża działka i staw do sąsiadów mamy około kilometra i jest super własny lasek kocham wieś 😀😉
W palacu , w willi , w bloku , to nie ma znaczenia najwazniejsze nasze nastawienie , istoty empatyczne
radosc , madrosc .Kazde schronienie jest dobre / architektura = bezpieczenstwo czlowieka / ,przed
upalem , zimnem , deszczem , burza sniegiem / to jest glowny cel , posiadania schronienia ,
Mieszkam od roku na niemieckiej wsi. Mam ogrod, zwierzeta i jest cudownie.
Do duzego miasta mam 30 min, mimo to wies jest typowa wsia.
Mimo, ze zawsze bylam mieszczuchem nie wyobrazam sobie juz zycia w miescie.
Zdałam sobie sprawe,ze wygladasz jak Księżna Diana🙃🙂😍😂
Tak samo mysle :)
Albo jak Wojciech Mann...
Właśnie miałam napisać dokładnie to samo 😁😁
I ja równieź , coś w tym jest :)
He he. Witam. Widzę że raczej większość ze wsi. To super, zazdroszczę. Ja pochodzę z bloków. Jako dziecko jakoś potrafiłam tak żyć. Później z rodzicami przeprowadziliśmy się do domku na wieś. Ale jak miałam 21lat wyjechałam z domu i zaczęłam wynajmować sobie różne mieszkanka... Ale odkąd wyszłam za mąż mieszkam w maleńkim domku na obrzeżach miasta i mam zaciszną działeczkę i zakochałam się w tym kawałku ziemi. Normalnie oszalałam, zaczęłam sadzić na potęgę... Dosłownie wszystko. Jak jeździłam do znajomych to kazałam sobie wykopać kwiatki i wszystko wsadzałam do siebie na podwórko. Aż zrobił mi się super ogród. Mam nawet warzywnik... I wiecie co? Teraz wszyscy znajomi przychodzą do mnie po jakieś porady ogrodowe, kiedy ja, dziewczyna z miasta, się na tym nie znam. Ja się uczę i testuję. Poprostu wkładam w tę pracę swoje serce... Tyle.
A ja się Pani Ulo Pedantulo tak przed Panią chwalę, bo ja kiedyś chciałabym spotkać się z Panią. To nie żart. Ponawiam zaproszenie :) i pozdrawiam serdecznie :*
Pani Ulu wspaniały film. Taki prawdziwy. Plusy i minusy trafione w sedno. Wyprowadzam się na wieś i podzialalam dokładnie z Pani wytycznymi. Choć dom duży to działka ok 6 tys m. Wkoło las, 5 innych domków i to na tyle. Teraz mieszkam w mieście od 6 lat i nie znam większości sąsiadów. Na wsi choć jeszcze nie mieszkamy to znamy się już wszyscy i mamy za sobą wiele sąsiedzkich przysług.
Bardzo fajny filmik. Ja mieszkalam 4 lata na wsi i niestety musialam sie wyprowadzić z powodu ludzi tam mieszkajacych.....wscibskich i bardzo religijnych (ja do takich nie naleze). Bardzo sie zle tam czulam. Bo ja cenie sobie prywatnosc. Tego niestety nie da sie przewidziec....
Prywatności i anonimowość która daje Ci miasto
Siedze słucham i we wszystkim trafiasz w punkt. Mam 26lat cale zycie w miescie a tu pyk od 3 lat wies a najlepsza zmiana dla mnie to rozpalanie w piecu... Uwielbiam to
Też mieszkam w domku, niestety w mieście w Łodzi. Kocham ogród ,prace związane z nim,zmęczenie po ogrodowej gimnastyce. Nie zamieniłabym nigdy domku na bloki. Jedynie zazdroszczę Tobie Ulu i wszystkim którzy mieszkają właśnie poza miastem chociaż kilka kilometrów i mają właśnie więcej tej przestrzeni ogrodowej anizeli 1000 m2..Pozdrawiam wszystkich ogrodomaniaków i pasjonatów natury.
Od roku jestem mieszkanką niewielkiej wsi i czuję się szczęściarą :) Niedawno zachwycałam się, podczas spacerów, kwitnącym rzepakiem, teraz oglądam cudowne maki i chabry, a za chwilę poczuję zapach akacji... Po prostu cudo. Nic lepszego nie mogło mnie spotkać :)
PS. Super jest obejrzeć Pani program bez reklamy zbędnej do życia chemii.
Urodziłam się na wsi, na czas studiów przeprowadziłam się do dużego miasta. Mieszkając tam tylko marzyłam o powrocie na wieś. Teraz mam swój domek i wielka działkę. Czuje się cudownie, brak sąsiadów, robię co chce i o której chce ;)
Cześć Ula my się wyprowadziliśmy z miejskiej dżungli 5 lat temu i też było daleko,dużo owadów,dojazdy,a dzisiaj moja żona mi dziękuje wraca do oazy spokoju,cieszę sie że znalazłem Twój kanał.Pozdrawiam
Mieszkanie w domku jednorodzinnym z ogrodem to odpowiedzialnośc , tak naprawdę nie ma czasu na oddech, no chyba że ma się swojego ogrodnika , co chwilę coś , chwasty ,trawa, krzewy , tu podciąć tam posadzić, naprawić ... zawsze coś ... wiem to po sobie ,
pozdrawiam
Psiak jest niesamowity uśmiałam się jak wyszła z posłanie a potem muchę lapala. Luna gwiazdorzy 🤣
Ilekroć mam okazję być przez kilka dni w Warszawie, zawsze mam poczucie, że nie mam tam co robić :D Co innego na wsi - praca fizyczna w domu i ogródku daje mi ogromną satysfakcję. Codzienne dojazdy do pracy są bardzo męczące, ale mimo to nie zdecydowałabym się na mieszkanie w mieście.
Super odcinek ja bym jeszcze dodała ze trzeba wziąć pod uwagę sprawę jeżdżenia z dziećmi do lekarza my mamy 15km od nas przychodnie i gdy mieliśmy 1 samochód to mąż musiał jeździć później do pracy bo najpierw dziecko do lekarza. Jest też minus że dzieci nie mają tu kolegów ta obok jak ja miałam mieszkając w mieście w bloku. I jak z kimś się polubią to trzeba do kogoś jechać i to jeszcze matka innego dziecka musi chcieć się spotkać a to też nie zawsze tak kolorowo. Nie ma wypadu do sklepu po każda pierdole tak jak mogłam wyjść na miasto kiedy chciałam. I jak mówiłaś każdy wypad to istna wycieczka i nam też się nie chce jechać do teatru czy na cokolwiek. Nawet do połowy sklepów nie jeżdżę typu Rossmann bo to osobna dodatkowa wycieczka. A jeszcze trzeba mieć opiekę do dziecka jakby się chciało samemu gdzieś. Albo u nas na wsi przedszkole tylko do 13 i potem musisz odebrać dziecko więc do pracy na 8h też nie pójdziesz. Super odcinek dobrze ze go poruszyłaś bo ludzie nie zawsze myślą o wszystkim. Ja w sumie też o wielu rzeczach nie myślałam jak właśnie brak kolegów dla dzieci co by mogli wyjść przed dom i z kimś się pobawić. To jest dla mnie największy minus.
We wsi w której mieszkam jest około 150 ludzi i praktycznie zero jakiegokolwiek życia, jedyne atrakcje to przystanek PKS i remiza OSP w której się strażaki na wódkę spotykają
Ja mieszkam na wsi i w mieście bym nie chciała mieszkać tym bardziej w bloku. Do miasta mam blisko 10 km autobus choć też taksówka czasami ale nie płacę 150 złotych ..swój ogródek warzywny i kwitki. Cisza spokój.
Zgadzam się ze wszystkim co powiedziałaś. Ponad 20 lat na wsi, zawsze coś do zrobienia, zawsze potężna operacja logistyczna, aby zobaczyć się ze znajomymi i duża wyprawa do kina czy basen. Bez auta, to można zapomnieć nawet o zakupach ;) Na chwilę obecną miasto do życia codziennego, ale w weekendy wieś zdecydowanie. Teraz w mieście jest po prostu łatwiej logistycznie, ale w przyszłości.. kto wie ;)
Własny dom z ogrodem dla rodziny z dziećmi jest świetnym rozwiązaniem, pod warunkiem, że miejsce w którym mieszkamy ma podstawową infrastrukturę, przedszkole, szkołę.
Traktor czy kosiarka to jest nic w poroenaniu do życia w blokowisku.Wracasz z pracy do chałupy zmęczony, na wsi masz cisze w domku a co masz w bloku.Wredny sasisd sobie robi remonty do 19 wieczorem i jak tutaj odpocząć po pracy???😢 jeszcze dodatkowo są wrddni sasidxzi w bloku co choxic Nir potrafis i tak tupis i wals ze łeb boli.Ale egoistą ma ciebie gdzieś i robi sobie co chce😢😢😢pdzyjada goście chamscy będą Tupac wrzeszczec i majagdzids innych a ty sieddz i wszyscy słyszysz zza ściany .Nie ma jak własny domek gdzie masz święty spokój i ciszę
Pani Ulu, dziękuję za waspaniały odcinek.
My z mężem w zeszłym roku kupiliśmy działke na ogródkach działkowych. Zostaliśmy działkowcami :D :) :D
Mamy małe mieszkanie w centrum Poznania bez balkonu i teraz w czasach tej permanentnej izolacji te 300 metrów kwadratowych ogrodu jest dla nas istnym wybawieniem. Córka która dwa dni temu skończyła 2 latka ma gdzie się wybiegać, ma swoją osobistą piaskownicę i huśtawkę. Ja poznaje uroki ogrodnictwa a mąż odkrył w sobie smykałkę do majsterkowania. W naszym przypadku połączyliśmy zalety miasta i urok życia pod miastem. Od marca-kwietnia do wrześna-października (wszystko zależy od pogody i kiedy na działkach włączą i wyłączą wodę) będziemy na działce a na zimę wrócimy do naszego mieszkanka.
Prawdę powiedziawszy planowaliśmy przed narodzinami córki zakupić dom poza miastem ale ceny sprowadziły nas na ziemię. Teraz bardzo cieszymy sie z naszego małego raju na ziemi.
Serdecznie pozdrawiam i czekam na kolejnie Pani wpisy na blogu, filmy na you tube no i oczywiście nową książkę .
Jagoda
Mieszkałam 25 lat na wsi i teraz 5 lat w mieście i z wszystkim się w 200% zgadzam. Zazdroszczę domu na wsi. Marzę o domku i mam nadzieję że kiedyś się spełni.
Właśnie po prawie 9 latach wracamy z Rodzinką do miasta 😊
Dzieci rosną, potrzeby wzrastają, i tak jak wspomniałaś dojazdy najbardziej męczą i są kosztowne. Wszystkiego dobrego!
Pani Ulu, marzę od lat o domu na wsi, niestety za wysokie progi na moje nogi. Miałabym duzy ogród i kilka piesków. No cóż, poprzestanę na marzeniach. Może kiedyś??? Na razie zadawalam się niedużą działką ROD, która też jest miejscem na odpoczynek i wytchnienie od codzienności. Pozdrawiam
Teraz taka działka to marzenie wielu osób!
Jak zwykle nie zawodzisz, świetny materiał ❤
Super to przedstawiłaś, jestem łodzianką, ale od 35 lat mieszkam na wsi,przeprowadziłam się po studiach,tu pracowałam w szkole ,a teraz odpoczywam na emeryturze w pięknym ogrodzie,kocham kwiaty, przyrodę,nie mogłambym mieszkać w mieście.Moj wnuk chętnie do mnie przyjeżdża, pozdrawiam ♥️
Ja się przeprowadziłam z miasta na kolonię wsi pod lasem. Minusy są, plusy są też. Ale co innego mieć śliczny domek z ogródkiem na wsi, a co innego mieć gospodarstwo rolne. Dlatego dla mnie życie po przeprowadzce to praca, praca i jeszcze raz praca. Ale niczego nie żałuję i zrobiłabym to jeszcze raz :)
Uwielbiam Pani słuchać...na każdy temat 😊
Kochana, co do spania Rysia po imprezie, to ja co prawda byłam po drugiej stronie (mieszkam blisko centrum), ale po imprezkach nocowalam moich znajomych ;) fajna opcja na przedłużenie baletu, a i bezpiecznie i wesolo😘🤗😊
Przepiękny i wartościowy film ♥️ Dziękuję 🙂
Mieszkałam na wsi z rodziną w naszym domku pod Wwą 16 lat. Pomijając ogrom wysiłku, który wykonaliśmy aby go mieć, z czasem stawało się to coraz i coraz trudniejsze o kolejne obowiązki zw.
z dorastastającymi dziećmi: logopeda, fizjoterapia, piłka nożna, szk.muzyczna - zostałam szoferem. Cała sobota, przy "domkowych metrażach" - robota. Wszystko można było znosić i cieszyć się tym dopóki dzieci korzystały z przestrzeni, wiek 12-14 lat był dla nich przełomowy, z czasem nie korzystały wcale. Albo pokój komórka, komp, albo wciąż chciały wyjeżdżać do znajomych do Wwy, o wstawaniu o świcie do szkoły średniej w Wwie nie wspomnę...bo podstawowa część była na szczęście, na miejscu.
Od 8 m-cy mieszkamy w Wwie, domek wynajęliśmy rodzinie.
Do pracy jadę 20 min., a nie 2,5 h,
mam przy bloku 2 piękne parki b.blisko,
o które nie m u s z ę dbać , a tylko korzystam. Odżyłam, odetchnęłam, oni też, polecam :)
No właśnie, bo są etapy w życiu, kiedy dom jest idealny i są też przeróżni ludzie i różne potrzeby. Warto więc pamiętać, że dom to dojazdy i robota :)
Ja od urodzenia mieszkam na wsi. Nie wyobrażam siebie zamieszkać w mieście.wychowujemy synka i w obecnych czasach Koronawirusa dziękuję Bogu że tu mieszkam, wypuszczam dziecko na ogród w pobliżu mamy las i wiele atrakcji idealnych dla dziecka. A co do dojazdów do miasta połączenie z Krakowem mamy bardzo dobre busy kursują co 20 min. Przystanek mam kilka metrów od domu. Polecam wieś każdemu.
Dwa lata temu przeprowadziliśmy się z mężem z podwarszawskiego miasta ,na wieś na Podlasie. Rodzina i znajomi, jak się dowiedzieli o naszej decyzji to reakcja była jedna : ZWARIOWALI:) na stare lata . Minęło dwa lata ,nie żałujemy tej decyzji. Jest wspaniale , bo można robić rzeczy ,o których w mieście nawet bym nie pomyślała . Jedynym minusem , który jest ważną sprawą ,to jest problem ze znalezieniem pracy. Tutaj praktycznie nie ma ogłoszeń w internecie ,tylko działa poczta "pantoflowa", więc ważne jest ,aby po przeprowadzce szybko "wejść " w nowe środowisko, bo bez pomocy mieszkańców ,na początku może być bardzo ciężko. My mieliśmy to szczęście ,że mieszkańcy naszej wsi są bardzo otwarci i przyjaźni :)
Od czterech miesięcy razem z mężem mieszkaniem we własnym mieszkaniu z małym ogródkiem mam trawę i drzewka znajduje się poza centrum miasta z czego bardzo się cieszę, ale gdyby była taka możliwość to wyniosła bym się na wieś, mogła bym hodować kury, i codziennie rano doić krowę. Bo taki miałam plan na życie jak wybierałam technikum rolnicze😃. Ale jak się nie ma co się lubi, to się lubi co się ma. Pozdrawiam P.S Ale tego pięknego ogrodu to i tak Pani zazdroszczę 😄
Wieś tak ale jak jesteś na etapie zakładania rodziny lub masz małe dzieci to idealne miejsce do ich wychowywania w czasie dzieciństwa. Druga kwestia to odległość do miasta w moim przypadku to 10 minut autem maksymalnie 30 minut autobusem sklep lekarz przedszkole szkoła na miejscu. No i główny decydujący element prawo jazdy i auto. Bez tych trzech rzeczy nie wynosiła bym się z miasta😉 Uwielbiamy nasz dom i ogród nasza córka jest tu mega szczęśliwa a w czasie pandemii doceniamy to co mamy jeszcze bardziej
Zawsze byłam za miastem (mimo, że całe życie mieszkam na wsi) ze względu na ogrom możliwości, zarówno zarobkowych jak i rekreacyjnych/ rozrywkowych. W mieście nie trzeba wstawać godzinę wcześniej niż wszyscy. Nadal bardzo lubię miasto, w szczególności studiując. Wrocław jest przepięknym miejscem o wielu dogodnościach dla młodych ludzi. Jednak przez, a może bardziej dzięki kwarantannie i powrocie do domu doceniłam mieszkanie na wsi. W każdym momencie mogę wyjść na podwórko, na spacer bez obawy spotkania innych ludzi, mam ogrom przestrzeni i nie mam poczucia "duszenia się" w małym wynajmowanym pokoju. Zawsze znajdą się plusy i minusy. Uważam, że świetnym rozwiązaniem, o którym marzę jest mieszkanie na obrzeżach miasta, gdzie jest jednak w miarę blisko wszędzie, ale jednak spokój, albo posiadanie ogródka letniskowego poza np, mieszkaniem w centrum.
Albo tak jak moi sąsiedzi domek na wsi blisko i weekendy na wsi a w tygodniu miasto. Mają to i to
Cudowny filmik! Patrząc na Ciebie ciągle się uśmiecham! Super, że jesteś...
hej Ula! do 18rż. mieszkałam na wsi, ostatnie prawie 9 lat mieszkam w Krakowie, najpierw studia, potem praca itd. kocham powrot na wieś, ale lubię też te wszystkie plusy życia w mieście. dlatego rozważamy z Narzeczonym zakup domu pod miastem, może uda nam się utrzymać te dwie sroki na ogony i połączyć jedno z drugim ;)
świetny odcinek! pozdrawiam! :)
Dla mnie największy minus to opryski sąsiadów. Od roku mam domek na skraju wsi.Najpierw hurra,słońce, zioła własne na herbatkę, od rana do wieczora na polu.Potem zamykanie w domu,bo właśnie sąsiad pryska! I hamletowskie dylematy pić ten sok z pokrzywy ,czy nie pić?
U mnie szczęśliwie wokół łąki :)
Super film. 😃❤️Piękne wyglądasz Pozdrawiam serdecznie
Właśnie zacząłem się nudzić... Aż tu nagle nowy film u Pedantuli ❤️ Ps, świetna fryzurka, twój kolor, z daleka trochę Meryl Streep w "Diabeł ubiera się u Prady" 🥰
Szczera prawda!!! Ja mieszkam od dziecka, może już nie na takiej wsi, bo zaludniła się ona do poziomu miasteczka, ale i tak rano jest tu cisza i spokój oraz śpiew ptaków co jest cudowne 💕 Prawdą jest również, że podczas odpoczynku myślisz co jest do pracy.
Wygodna jest możliwość tej przestrzeni i wolności, która na prawdę cieszy !!!
Mam 20 lat (tak od 10 roku systematycznie w nim pracuje z mamą by był cudowny) i mieszkam w starszym domu o wiele, kiedyś był to problem, ale po latach pracy w końcu możemy więcej się cieszyć z jego uroków niż minusów, które już prawie zniknęły, dzięki naszej pracy 💕
Pozdrawiam 😍💕
To prawda, że praca jest tytaniczna, ale przynosi cudowne efekty!
Ula Pedantula a radość z efektów rekompensuje cały wysiłek 💕
Kocham takie filmy ❤️
Uwielbiam Pani kanał. Jest tak fanatstyczny🥰 oglądam wszystkie pani filmy przyznam, że c,as wielokrotnie 😝 od świątecznych po porady domowe. W sumie ogladam kilka filmów każdego dnia. I chciałbym podziękować za pani twórczość bo je bardzo cenna myślę, że nie tylko dla mnie. Największą zaletą Pani kanału jest to, że można oglądać filmy kilkukrotnie bo one NIE są męczące a wręcz przeciwnie mega interesujące. Jestem ogromnym fan Pani i pani filmów. Pozdrawiam serdecznie z Warszawy 🤩 mam nadzieję, że kiedyś może uda nam się gdzieś spotkać. Było by mega miło.
Ula jesteś bardzo pozytywną osobą, przynajmniej na Twoich filmikach tak wygląda ;) nawet jak życie przygniata, po obejrzeniu Twojego filmiku zawsze mam lepszy nastrój :)) pozdrawiam bardzo serdecznie
Piękne okoliczności przyrody 🐕🌳🌱 Luna super pies 😁
Cudowny odcinek.
Dziękuję za ten odcinek
Super odcinek, ja mam domek letniskowy na wsi. Zapieprzamy 😉 tam od wiosny do poznej jesieni A każdy kto nas odwiedza mówi. "Ale wy tu sobie fajnie odpoczywacie".. A ja nie mam czasu na lezakowanie przez godzinę 😉
Aneta B To po ci ten domek ?
@@thedodo253 Kupiliśmy go do całkowitego remontu, także jak go zrobimy i opanujemy ogród to może znajdę chwilę na odpoczynek
A kto ci każe tak "zapieprzac"przy nim? Nie lepiej czasem cos odpuścić
Ja od dziecka mieszkam na wsi, do miasta ok. 20 km, 15 min autem, tam pracuje i dojeżdżam 5 dni w tygodniu. Marzy mi się swój własny dom, jestem bardzo świadoma minusów i plusów, ale tak się bronię przed miastem 😞 Dom to moje wielkie marzenie, chociaż planuję dzieci i sama wiem, jak to jest z dojazdami, np. do szkoły. I weź tu wybierz złoty środek, chyba się tak nie da 😔
Nie da się. Ja Facet wychowany na wsi mieszkałem w mieście 4 lata a teraz przenoszę się własnego domu na wsi. Sam nie mam rodziny i też się martwię jak kiedy będą dzieci to dojazdy będą nieodłączne.
Ulu masz przepiękne miejsce na ziemi. Oglądam Twoje programy systematycznie. Pozdrawiam serdecznie.
Ula daje wspaniałe wskazówki, wszystko przemyślane, z praktyki życia wzięte. Co do metrażu działki i domu to już wogóle! Wszystkiego dobrego Wam oraz całus za optymizm!
Ulu, jestem idealnym przykładem osoby, która wyprowadziła się na wieś, ale niestety, mieszkam na tym pi.....onym zadupiu 10 lat i z każdym dniem coraz bardziej nienawidzę tego miejsca, całe życie mieszkałam w bloku w mieście i trochę za namową męża zgodziłam się na budowę domu na wsi, ja pracuję w mieście i momenty kiedy jadę do pracy to najcudowniejsze chwile w ciągu dnia. Dzieci też chodzą do szkoły w mieście i za żadne skarby nie zapisałabym ich do tutejszej szkoły. Od 10 lat ani razu nie piłam porannej kawy na tarasie, a taras mam i to duży ale wcale mnie to nie bawi. Nie znam ludzi tu mieszkających i wcale nie chcę ich poznać, jak mam wolne dłużej niż dwa dni to wyszukuje sobie powód żeby stąd uciec. Co więcej jedyną osobą która chce tu zostać jest mój mąż, dzieci również podzielają moją niechęć, często pozwalam im nocować u babci w cywilizacji, żeby mogli poczuć się jak ich rówieśnicy bo tu jedyna rozrywka dla dzieci to liczenie psich gówien na trawniku... Serio... ja stanowczo odradzam, duszę się tutaj i moim jedynym marzeniem jest nie musieć tutaj wracać
Ja mieszkam na wsi uwielbiam przyrode. Jedyny minus jaki widze to sasiedzi lukajacy za plotem oczywiscie ci starsi .2 sklepy market kosciol i szkola podstawowa. Przedszkole sa altobusy co h i pociag ktory widuje codziennie rachunki sa i byly czy tu czy w miescie tak samo wydatki.a i najwazniejsza kwestia wazne z kim mieszkasz dom to rodzina
Pani Ulu, ma Pani przepiękny dom i ogród ❤️❤️ wspaniała oaza spokoju , ja mieszkam w mieście, ale z przyjemnością wracam na wieś.
Jak ja bym chciała mieszkać na wsi ,nawet bym mogła zrezygnować ze wszystkiego dla ciszy i spokoju 🥰
Pięknie to Pani przedstawiła wady i zalety mieszkania na wsi zgadzam się dz każdym Pani słowem i prawdą miło się Panią słucha.Do 22 lat mieszkałam domu rodzinnym potem 35 lat w małym miasteczku a potem stał się cud o którym marzyłam sąsiad wybudował domek120m na 1000m działce i tylko 4 km od miasteczka w którym mieszkaliśmy mieszkamy od 7 lat Z nowym domem z tym samym środowisku i jak tu nie mówić o cudzie a był moment na przeprowadzkę do dużego miasta żeby mieszkać bliżej naszych wspaniałych córek teraz to córki do nas przyjeżdżają bo tylko 1.20 godz jesteśmy wszyscy bardzo bardzo zadowoleni Z pozdrowieniami dla Pani i całej rodzinie życząc zdrowia.
Oglądam dzisiaj już któryś z kolei film i muszę Ci powiedzieć, że baaaaardzo do twarzy Ci w białym kolorze :)
Piękna przyroda ...ale odpoczęłam..fantastyczny film.Pozdrawiam serdecznie Basia B.
Ja całe życie mieszkam w mieście, tu jest moje miejsce na ziemi i nigdy nie narzekałam.
Jak tobie to pasuje to ok
Gdyby nie to że po 1 bałabym się tych wydatków typu dach itp. I gdybym nie musiała codziennie dojeżdżać do pracy wraz z mężem, to bym uwielbiala donek na wsi.
Do 20 roku życia na wsi mieszkałam ale trochę innej niż Pani.
Działki tak podzielone ze metr od domu już płot sąsiada, a to były domy i dzialki naszych dziadków pra dziadków nie żadne nowe domki obok siebie.
Dużo u nas jest takich wsi gdzie małe działki z domkiem przy drodze obok siebie a ewentualne pole ktoś ma poza zamieszkalym terenem. Tak że izolacji nie było.
Dopiero jakieś 20 lat temu zaczęli się pojawiać jacyś "dziwni" przyjezdni którzy na tym wielkim polu dom budowali z daleka od innych. I taki dom na wsi to ja rozumiem. Żeby mieszkać spokojnie na wsi trzeba też dobrze zarabiać i nie budowac/kupować wielkiego domu. Nikt nie myśli w bloku muszę mieć na koncie większą kwotę bo jak się dach zepsuje to trzeba będzie naprawić. :) jak ktoś ma stabilna dobrze płatna pracę to ekstra ale wiele widzę takich osób co wybudowało dom i cały czas teraz w stresie bo cały czas wyskakują wydatki
Dobry wieczör Ula .Dom jest bardzo ladny i okolice .Kocham takie Klimaty tj.piekna wies i obcowanie z natura .Bedac dzieckiem to spedzalam tak swoje wakacje .Boze ,ale bylo pieknie .To byl najcudowniejszy czas w moim zyciu .Teraz tez mam ladny Tarasik ,gdzie spedzam na nim duzo czasu .Wychodze w pizamie w reku trzymajac kawke .Serdecznie pozdrawiam
Wspaniały odcinek, ja mieszkam w turystycznym miasteczku na Mazurach. Jest tu pięknie, ale jednak marzy mi się mała wioska i tak jak Pani mówi - duża działka mały dom. Dziękuję raz jeszcze za ten odcinek ♥️