το μοναδικό στα τραγούδια του ρφ είναι οτι καθε στιχος θα μπορουσε να είναι ο αγαπημένος καποιου, δν ξεχωριζει καποιο αποκορύφωμα, ολο το τραγουδι βρισκεται σε τέλεια αρμονία, σε πανύψηλο επιπεδο λεξιλόγιο, νόημα, flow,τα παντα.Προσωπικά θα μπορούσα να βαλω αυτο το κομμάτι πανω απο τον θανατοποινιτη.μπραβο.
@@nicoshadzinikitas8270 Πραγματικα λειπει... Θα γυρισει ως ΡΦ για μια τελευταια φορα με την " Αλεξανδρεια ". Το ποτε, δε το ξερουμε και το μετα ειναι θεμα... Παντως εχει ενδιαφερον το οτι αλλαξε πορεια και απ οσο ξερω εγινε ψυχολογος και ανοιξε δικο του γραφειο.. Παντα βρισκει τροπο να βοηθαει αυτο το παιδι..
Εχο προσπαθιση πολλές φορές να βρο πιο είναι το καλύτερο του κομμάτι μετά από καιρό κατάλαβα ότι όλα του τα κομμάτια είναι γαμάτα ευχάριστο που με βοηθισες και βρικα τον χαρακτήρα μμ και ακόμα κάθε βράδυ με βοηθάς να γινο καλυτερος
Προσφατα ειχα μπει σε ενα site και ηταν ενας τυπος και ελεγε οτι ο ΡΦ ειναι φλορος επειδη διαβαζει και σπουδαζει στο μεταξυ το επαιζε mc αυτος ομως ρε φιλε αυτος δεν προκεται να βγαλει ποτε τετιους στοιχους οπως του ΡΦ γιατι δεν υπαρχει περιπτωση να εχει τοσο πλουσιο λεξιλογιο βεβαια μπορει να το ελεγε απο την ζηλια αλλα τελος παντων αυτα απο εμενα και ενα μεγαλοοοοοοοο μπραβο στον Ραψωδο Φιλολογο για την πολυ καλη δουλια που κανει επισης και σε ολα τα παιδια απο τους LADOSE...R-E-S-P-E-C-T
Εγώ βασικά METAL ΑΚΟΎΩ... Αλλά έχω ένα φιλαράκι πού μέ μύησε σ αυτή την μουσική και καραγουσταρα μέ T.X.C,FF.C,ZN,ACTIVE.. ΒΑΒΥΛΏΝΑ Κ.ΤΛ!! ΤΏΡΑ ΚΑΡΑΓΟΥΣΤΑΡΩ 12®ΠΙΘ,ΕΙΣΒΟ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΆ ΒΈΒΗΛΟ ΠΟΎ ΤΌΝ ΈΧΩ ΓΝΩΡΊΣΕΙ ΚΑΙ ΕΊΝΑΙ ΚΑΙ ΓΑΜΩΩ ΤΆ ΠΑΙΔΙΆ, ΆΣΕ ΠΟΎ ΕΊΝΑΙ ΚΑΙ ΑΠΌ ΔΏ, ΔΙΚΌΣ ΜΑΣ, ΜΕΣΟΛΟΓΓΊΤΗΣ!! ΑΛΛΆ Η METAL METAL ΦΊΛΕ!!
Ο Ρ.Φ ειναι πραγματικα ειναι ενασ καλλιτέχνησ που έχει να παροσφέρει πολλά στο hip hop.Προσωπικα δεν ακουγα τετοιου ειδουσ μουσικη αλλα τωρα εχω πορωθει με τα κομματια τοσο του ρ.φ οσο κ των ladose γτ μεσα απο εξαιρετικα ευρηματικουσ στοιχουσ λενε πολλα κ προπαντων πολλεσ αληθειεσ που εκφραζουν ενα μεγαλο ποσοστο.
τελικά άσπρα και μαύρα πούλια είμαστε όλοι μας στο φεύγα ή στις πόρτες που κλείνουν παίζονται οι ρόλοι μας και η πόλη μας απλά το φόντο που πέφτουν τα ζάρια περιμένοντας να μάθουνε τα επόμενα μας χνάρια είναι λίγοι αυτοί που δεν βασίζονται στην τύχη που τα δέχονται όπως έρχονται και κάνουνε παιχνίδι σε φάσεις γάματα γι’αυτό παίζε πάντα κορόνα γράμματα
Κυνηγημένος από δαίμονες παγιδευμένος ιδέες έμμονες ραπάρω ώσπου να πονέσουν οι πνεύμονες ατέρμονες αναζητήσεις ψάχνω διεξόδους στο αδιέξοδο ενός λαβύρινθου δαιδαλώδους με τους ανθρώπους οι σχέσεις μου πια είναι περιορισμένες δε με καταλαβαίνουν δεν τους καταλαβαίνω δε ψάχνω τρόπους να ενώσω τις ράγες τις χαλασμένες όμως για πάντα έχω χάσει το τραίνο και δεν χαλιέμαι έμεινα μόνος μα μόνος κρατιέμαι και γιατί κατέληξα έτσι πλέον δεν αναρωτιέμαι όποιοι και αν φταίνε να ‘ναι καλά και δεν τους καταριέμαι τους θυμάμαι μόνο κάθε φορά που τα μάτια κλαίνε και η καρδιά πονά σα να της`δώσαν μαχαιριά και αργοσβήνει σαν εκείνα του Καβάφη τα κεριά άσε στην ίδια ζαριά μα πάλι στις χώριες μονάδες στην παρτίδα παίζουμε μα από άλλη πλευρά τελικά άσπρα και μαύρα πούλια είμαστε όλοι μας στο φεύγα ή στις πόρτες που κλείνουν παίζονται οι ρόλοι μας και η πόλη μας απλά το φόντο που πέφτουν τα ζάρια περιμένοντας να μάθουνε τα επόμενα μας χνάρια είναι λίγοι αυτοί που δεν βασίζονται στην τύχη που τα δέχονται όπως έρχονται και κάνουνε παιχνίδι σε φάσεις γάματα γι’αυτό παίζε πάντα κορόνα γράμματα δεν θα με δεις να μπαίνω με ρέστα πριν τα χαράματα στην τσόχα παράπονο από πιτσιρίκος το ‘χα Όπου μύρισε αγάπη στο τέλος έπιανε μπόχα στο`πα πως κάποτε θα σου ‘λεγα σου το ‘πα εαυτέ μου μα δεν μ’ άκουσες και σ’ έσβησαν σαν γόπα τώρα από ποιον να ζητήσεις ευθύνες για τις χαμένες μέρες τις βδομάδες και τους μήνες για τα χρόνια που πίστευες ότι θα φέρουν χρώμα μα με γκρίζο συνεχίζουν να σε γεμίζουν ακόμα και αν με ψάχνεις σα διωγμένο ορφανό της φάτνης μεγάλωσα κάτω από την προστασία της πάχνης να βλέπω το ένα μου μισό να γίνεται Θεός. και το άλλο εγκλωβισμένο μες τον ιστό της αράχνης για να μάθεις πως πέφτει το επίπεδο της στάθμης από αυτόν που τα ‘χασε όλα μα τα διεκδίκησε πάλι και αν θες να ‘ρθεις εκεί που πια ο δρόμος μ’ έχει βγάλει πρέπει να δεχθείς να αφήσεις τον μίτο της Αριάδνης να σ’ αφήσεις να χαθείς να μη ψάξεις να σε βρεις όσο πιο χαμηλά φτάνεις γκρεμίζονται οι φυλακές σου και όταν δεις πως τώρα ζεις με όσο πιο λίγα μπορείς ότι και αν φέρει η ζωή έχουν αυξηθεί οι αντοχές σου γι’ αυτό και όταν βρω τρόπο να νικήσω τον Μινώταυρο δε θα σου το πω γιατί κακό θα σου κάνω προτιμώ να με δω να χάνω ή για μια ζωή ισόπαλο δε το κάνω μόνος μου προτιμώ να πεθάνω φτιάχνω πλάνο σμιλεύω την ασπίδα του Ήφαιστου όποιος ήθελε να τα παρατήσει ατύχησε πες του γιατί ξύπνησε το τέρας μέσα μου και με αφύπνισε είμαι αυτός που πήγε μέχρι τον Άδη και ξαναγύρισε κομμάτια από τις αναθυμιάσεις των ψυχών τα μονοπάτια γιατί κοίταξα το θάνατο στα μάτια γιατί ψέλλισα πως αυτοπροσώπως να τον συναντήσω θέλησα έχω μόνο μια ευκαιρία να χτυπήσω σα την μέλισσα μα όταν αφήσω το κεντρί μου ξέρω πως θα πεθάνω μα θα σε πάρω μαζί μου είναι η βάση που έχω χτίσει όλη τη ζωή μου πώς να πολεμήσεις κάποιον που δεν έχει τι να χάσει είναι η κράση όσων γεννήθηκαν μέσω πόνων στο διάμεσο της μάχης των θεών και των δαιμόνων δίχως παύση αυτή η ψυχή που δεν θα ησυχάσει νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων.
leksilogio file mou , dn to apoktas mono apo tis spoudes :) blepe ΔΠΘ ena pedi to opoio exei perasei mexri kai mesa apo to mavro louki kai exei epiviosei, spoudes 0, teliwse estia ute kan geniko... kai exei ena leksilogio :O kati stoixous :O , skills kai flow dn exei , alla dn to xriazete exei to diko tou style :)
Κυνηγημένος από δαίμονες παγιδευμένος ιδέες έμμονες ραπάρω ώσπου να πονέσουν οι πνεύμονες ατέρμονες αναζητήσεις ψάχνω διεξόδους στο αδιέξοδο ενός λαβύρινθου δαιδαλώδους με τους ανθρώπους οι σχέσεις μου πια είναι περιορισμένες δε με καταλαβαίνουν δεν τους καταλαβαίνω δε ψάχνω τρόπους να ενώσω τις ράγες τις χαλασμένες όμως για πάντα έχω χάσει το τραίνο και δεν χαλιέμαι έμεινα μόνος μα μόνος κρατιέμαι και γιατί κατέληξα έτσι πλέον δεν αναρωτιέμαι όποιοι και αν φταίνε να ‘ναι καλά και δεν τους καταριέμαι τους θυμάμαι μόνο κάθε φορά που τα μάτια κλαίνε και η καρδιά πονά σα να της`δώσαν μαχαιριά και αργοσβήνει σαν εκείνα του Καβάφη τα κεριά άσε στην ίδια ζαριά μα πάλι στις χώριες μονάδες στην παρτίδα παίζουμε μα από άλλη πλευρά τελικά άσπρα και μαύρα πούλια είμαστε όλοι μας στο φεύγα ή στις πόρτες που κλείνουν παίζονται οι ρόλοι μας και η πόλη μας απλά το φόντο που πέφτουν τα ζάρια περιμένοντας να μάθουνε τα επόμενα μας χνάρια είναι λίγοι αυτοί που δεν βασίζονται στην τύχη που τα δέχονται όπως έρχονται και κάνουνε παιχνίδι σε φάσεις γάματα γι’αυτό παίζε πάντα κορόνα γράμματα δεν θα με δεις να μπαίνω με ρέστα πριν τα χαράματα στην τσόχα παράπονο από πιτσιρίκος το ‘χα Όπου μύρισε αγάπη στο τέλος έπιανε μπόχα στο`πα πως κάποτε θα σου ‘λεγα σου το ‘πα εαυτέ μου μα δεν μ’ άκουσες και σ’ έσβησαν σαν γόπα τώρα από ποιον να ζητήσεις ευθύνες για τις χαμένες μέρες τις βδομάδες και τους μήνες για τα χρόνια που πίστευες ότι θα φέρουν χρώμα μα με γκρίζο συνεχίζουν να σε γεμίζουν ακόμα και αν με ψάχνεις σα διωγμένο ορφανό της φάτνης μεγάλωσα κάτω από την προστασία της πάχνης να βλέπω το ένα μου μισό να γίνεται Θεός. και το άλλο εγκλωβισμένο μες τον ιστό της αράχνης για να μάθεις πως πέφτει το επίπεδο της στάθμης από αυτόν που τα ‘χασε όλα μα τα διεκδίκησε πάλι και αν θες να ‘ρθεις εκεί που πια ο δρόμος μ’ έχει βγάλει πρέπει να δεχθείς να αφήσεις τον μίτο της Αριάδνης να σ’ αφήσεις να χαθείς να μη ψάξεις να σε βρεις όσο πιο χαμηλά φτάνεις γκρεμίζονται οι φυλακές σου και όταν δεις πως τώρα ζεις με όσο πιο λίγα μπορείς ότι και αν φέρει η ζωή έχουν αυξηθεί οι αντοχές σου γι’ αυτό και όταν βρω τρόπο να νικήσω τον Μινώταυρο δε θα σου το πω γιατί κακό θα σου κάνω προτιμώ να με δω να χάνω ή για μια ζωή ισόπαλο δε το κάνω μόνος μου προτιμώ να πεθάνω φτιάχνω πλάνο σμιλεύω την ασπίδα του Ήφαιστου όποιος ήθελε να τα παρατήσει ατύχησε πες του γιατί ξύπνησε το τέρας μέσα μου και με αφύπνισε είμαι αυτός που πήγε μέχρι τον Άδη και ξαναγύρισε κομμάτια από τις αναθυμιάσεις των ψυχών τα μονοπάτια γιατί κοίταξα το θάνατο στα μάτια γιατί ψέλλισα πως αυτοπροσώπως να τον συναντήσω θέλησα έχω μόνο μια ευκαιρία να χτυπήσω σα την μέλισσα μα όταν αφήσω το κεντρί μου ξέρω πως θα πεθάνω μα θα σε πάρω μαζί μου είναι η βάση που έχω χτίσει όλη τη ζωή μου πώς να πολεμήσεις κάποιον που δεν έχει τι να χάσει είναι η κράση όσων γεννήθηκαν μέσω πόνων στο διάμεσο της μάχης των θεών και των δαιμόνων δίχως παύση αυτή η ψυχή που δεν θα ησυχάσει νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων.
"ΣΩΣΕ ΜΕ" SOLMEISTER FT Ραψωδός Φιλόλογος
Τον νίκησε τον Μινώταυρο.
Φοβού το σχίσμα.
εισαγωγη ανατριχιλα.. 2020 και ειμαι εδω..
2021 εδω περιμενουμε να γυρισει ο Αλεξανδρος παλι
@@nick6x9 22 σχεδον 23
το μοναδικό στα τραγούδια του ρφ είναι οτι καθε στιχος θα μπορουσε να είναι ο αγαπημένος καποιου, δν ξεχωριζει καποιο αποκορύφωμα, ολο το τραγουδι βρισκεται σε τέλεια αρμονία, σε πανύψηλο επιπεδο λεξιλόγιο, νόημα, flow,τα παντα.Προσωπικά θα μπορούσα να βαλω αυτο το κομμάτι πανω απο τον θανατοποινιτη.μπραβο.
@death of the dead Ελπιζουμε να ξαναγυρισει..
@@nicoshadzinikitas8270 Πραγματικα λειπει... Θα γυρισει ως ΡΦ για μια τελευταια φορα με την " Αλεξανδρεια ". Το ποτε, δε το ξερουμε και το μετα ειναι θεμα... Παντως εχει ενδιαφερον το οτι αλλαξε πορεια και απ οσο ξερω εγινε ψυχολογος και ανοιξε δικο του γραφειο.. Παντα βρισκει τροπο να βοηθαει αυτο το παιδι..
Αγορίνα ακριβώς αυτό..Αυτό συμβαίνει σε κάθε τραγούδι του ρφ,ο ένας στίχος ξεπερνάει τον αλλον
Είμαστε τυχεροί που υπάρχει αυτη η φωνή να μας κερνάει από τις αναζητήσεις του.
Ναι ρε φίλε πέρασα και νίκησα στον λαβύρινθο. Ευχαριστώ Αλέξανδρε, έμαθα πως δεν ήμουν ποτέ μόνος, συνεχίστε μάγκες, ο αγώνας αξίζει!!!!
2022 ακομα το πιο βαθυστοχαστο κομματι!
Είμαστε τυχεροί που υπάρχει αυτή η φωνή να μας κερνάει από τις εσωτερικές αναζητήσεις της.
Μπράβο ρε ΠΑΛΙΚΑΡΗ είσαι ωραιος συνέχισε έτσι, να λες τα πράγματα με το όνομα τους!!!!
Εχο προσπαθιση πολλές φορές να βρο πιο είναι το καλύτερο του κομμάτι μετά από καιρό κατάλαβα ότι όλα του τα κομμάτια είναι γαμάτα ευχάριστο που με βοηθισες και βρικα τον χαρακτήρα μμ και ακόμα κάθε βράδυ με βοηθάς να γινο καλυτερος
Που να ξέραμε ότι μετά από 7 χρόνια θα εβγενε το κομμάτι που νίκησε τον μυνοταυρο. (ιοδιο - σολμιστερ με ρφ)
Μόλις φίλε το άκουσα ανατρίχιασα
@@ΚωνσταντίνοςΠαπαδόπουλος-σ2ι ποιο από τα δύο τραγούδια
@@suplexfx2225 σώσε με
σώσε με λέγετε
Με τους ανθρώπους οι σχέσεις μου είναι πια περιορισμένες, δεν με καταλαβαίνουν, δεν τους καταλαβαίνω. Σοφά λόγια για την σημερινή εποχή.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΡΑΨΩΔΕ ΦΙΛΟΛΟΓΕ
Δεν μπορεί ρε φίλε να γράφεις τέτοια κομμάτια! Απλά επέστρεψε ρε φίλε..
Ετοιμάζει καινούριο δίσκο αν δεν το ηξερες
Προσφατα ειχα μπει σε ενα site και ηταν ενας τυπος και ελεγε οτι ο ΡΦ ειναι φλορος επειδη διαβαζει και σπουδαζει στο μεταξυ το επαιζε mc αυτος ομως ρε φιλε αυτος δεν προκεται να βγαλει ποτε τετιους στοιχους οπως του ΡΦ γιατι δεν υπαρχει περιπτωση να εχει τοσο πλουσιο λεξιλογιο βεβαια μπορει να το ελεγε απο την ζηλια αλλα τελος παντων αυτα απο εμενα και ενα μεγαλοοοοοοοο μπραβο στον Ραψωδο Φιλολογο για την πολυ καλη δουλια που κανει επισης και σε ολα τα παιδια απο τους LADOSE...R-E-S-P-E-C-T
Αντώνης Π. ΣΩΣΤΟΟΟΣ ό ΜΑΓΚΙΤΗΣ!!
Εγώ βασικά METAL ΑΚΟΎΩ... Αλλά έχω ένα φιλαράκι πού μέ μύησε σ αυτή την μουσική και καραγουσταρα μέ T.X.C,FF.C,ZN,ACTIVE.. ΒΑΒΥΛΏΝΑ Κ.ΤΛ!! ΤΏΡΑ ΚΑΡΑΓΟΥΣΤΑΡΩ 12®ΠΙΘ,ΕΙΣΒΟ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΆ ΒΈΒΗΛΟ ΠΟΎ ΤΌΝ ΈΧΩ ΓΝΩΡΊΣΕΙ ΚΑΙ ΕΊΝΑΙ ΚΑΙ ΓΑΜΩΩ ΤΆ ΠΑΙΔΙΆ, ΆΣΕ ΠΟΎ ΕΊΝΑΙ ΚΑΙ ΑΠΌ ΔΏ, ΔΙΚΌΣ ΜΑΣ, ΜΕΣΟΛΟΓΓΊΤΗΣ!! ΑΛΛΆ Η METAL METAL ΦΊΛΕ!!
Μεταλας απο μικρος και εγω , αλλα ΡΦ σταθερη αξια , ο μονος που ακουω απο ελληνικο χιπ χοπ/ραπ .
Ο Ρ.Φ ειναι πραγματικα ειναι ενασ καλλιτέχνησ που έχει να παροσφέρει πολλά στο hip hop.Προσωπικα δεν ακουγα τετοιου ειδουσ μουσικη αλλα τωρα εχω πορωθει με τα κομματια τοσο του ρ.φ οσο κ των ladose γτ μεσα απο εξαιρετικα ευρηματικουσ στοιχουσ λενε πολλα κ προπαντων πολλεσ αληθειεσ που εκφραζουν ενα μεγαλο ποσοστο.
ο κριτής τα κάνει ρε παιδιά.απο λαντοσ εποχες ειναι κολλητοι κ αχωριστοι
2022 και είμαι εδώ
Αξιζει ρε φιλε τι αλλο να πουμε ?? o.O
Υπομονή δεν βρίσκω σύνοδος δύο μυαλά σκευτοται ένα ποιος στο σωστά κουραστικό μόνος δε μπορώ υπομονή όμως θα βρω
Αυτα ειναι τραγουδια 2024
RIP kalo taksidi aderfe
Yup, still here.
τελικά άσπρα και μαύρα πούλια είμαστε όλοι μας
στο φεύγα ή στις πόρτες που κλείνουν παίζονται οι ρόλοι μας
και η πόλη μας απλά το φόντο που πέφτουν τα ζάρια
περιμένοντας να μάθουνε τα επόμενα μας χνάρια
είναι λίγοι αυτοί που δεν βασίζονται στην τύχη
που τα δέχονται όπως έρχονται και κάνουνε παιχνίδι
σε φάσεις γάματα γι’αυτό παίζε πάντα κορόνα γράμματα
@Anasfalitis ti ennoeis kalo ta3idi?
xeroume to song pou paizi apo piso ?
sto kommeni h plaka tou LA o sinis to exei kanei... se ena CD dn exeis paragwges apo enan mono paragwgo me tipota... kai siga tn kalitero betamaker ;D
fusika k oti mporei kanei... apla pistevw (analogos ta gousta fusika) oti paragwgoi san tn sixteen, trickles eversor ed gain einia kaliteroi
απο τα καλυτερα τραγουδια του αλμπουμ πιστευω..
Εχει γινει μοδα το να μην διαβαζεις !! ετσι νομιζουν
και εις τους αιωνας των αιωνων. αμην
Το beat πως το λένε; ξέρει κανείς;
Κυνηγημένος από δαίμονες παγιδευμένος ιδέες
έμμονες ραπάρω ώσπου να πονέσουν οι πνεύμονες
ατέρμονες αναζητήσεις ψάχνω διεξόδους
στο αδιέξοδο ενός λαβύρινθου δαιδαλώδους
με τους ανθρώπους οι σχέσεις μου πια είναι περιορισμένες
δε με καταλαβαίνουν δεν τους καταλαβαίνω
δε ψάχνω τρόπους να ενώσω τις ράγες τις χαλασμένες
όμως για πάντα έχω χάσει το τραίνο
και δεν χαλιέμαι έμεινα μόνος μα μόνος κρατιέμαι
και γιατί κατέληξα έτσι πλέον δεν αναρωτιέμαι
όποιοι και αν φταίνε να ‘ναι καλά και δεν τους καταριέμαι
τους θυμάμαι μόνο κάθε φορά που τα μάτια κλαίνε
και η καρδιά πονά σα να της`δώσαν μαχαιριά
και αργοσβήνει σαν εκείνα του Καβάφη τα κεριά
άσε στην ίδια ζαριά μα πάλι στις χώριες μονάδες
στην παρτίδα παίζουμε μα από άλλη πλευρά
τελικά άσπρα και μαύρα πούλια είμαστε όλοι μας
στο φεύγα ή στις πόρτες που κλείνουν παίζονται οι ρόλοι μας
και η πόλη μας απλά το φόντο που πέφτουν τα ζάρια
περιμένοντας να μάθουνε τα επόμενα μας χνάρια
είναι λίγοι αυτοί που δεν βασίζονται στην τύχη
που τα δέχονται όπως έρχονται και κάνουνε παιχνίδι
σε φάσεις γάματα γι’αυτό παίζε πάντα κορόνα γράμματα
δεν θα με δεις να μπαίνω με ρέστα πριν τα χαράματα
στην τσόχα παράπονο από πιτσιρίκος το ‘χα
Όπου μύρισε αγάπη στο τέλος έπιανε μπόχα
στο`πα πως κάποτε θα σου ‘λεγα σου το ‘πα
εαυτέ μου μα δεν μ’ άκουσες και σ’ έσβησαν σαν γόπα
τώρα από ποιον να ζητήσεις ευθύνες
για τις χαμένες μέρες τις βδομάδες και τους μήνες
για τα χρόνια που πίστευες ότι θα φέρουν χρώμα
μα με γκρίζο συνεχίζουν να σε γεμίζουν ακόμα
και αν με ψάχνεις σα διωγμένο ορφανό της φάτνης
μεγάλωσα κάτω από την προστασία της πάχνης
να βλέπω το ένα μου μισό να γίνεται Θεός.
και το άλλο εγκλωβισμένο μες τον ιστό της αράχνης
για να μάθεις πως πέφτει το επίπεδο της στάθμης
από αυτόν που τα ‘χασε όλα μα τα διεκδίκησε πάλι
και αν θες να ‘ρθεις εκεί που πια ο δρόμος μ’ έχει βγάλει
πρέπει να δεχθείς να αφήσεις τον μίτο της Αριάδνης
να σ’ αφήσεις να χαθείς να μη ψάξεις να σε βρεις
όσο πιο χαμηλά φτάνεις γκρεμίζονται οι φυλακές σου
και όταν δεις πως τώρα ζεις με όσο πιο λίγα μπορείς
ότι και αν φέρει η ζωή έχουν αυξηθεί οι αντοχές σου
γι’ αυτό και όταν βρω τρόπο να νικήσω τον Μινώταυρο
δε θα σου το πω γιατί κακό θα σου κάνω
προτιμώ να με δω να χάνω ή για μια ζωή ισόπαλο
δε το κάνω μόνος μου προτιμώ να πεθάνω
φτιάχνω πλάνο σμιλεύω την ασπίδα του Ήφαιστου
όποιος ήθελε να τα παρατήσει ατύχησε πες του
γιατί ξύπνησε το τέρας μέσα μου και με αφύπνισε
είμαι αυτός που πήγε μέχρι τον Άδη και ξαναγύρισε
κομμάτια από τις αναθυμιάσεις των ψυχών
τα μονοπάτια γιατί κοίταξα το θάνατο στα μάτια
γιατί ψέλλισα πως αυτοπροσώπως να τον συναντήσω
θέλησα έχω μόνο μια ευκαιρία να χτυπήσω
σα την μέλισσα μα όταν αφήσω το κεντρί μου
ξέρω πως θα πεθάνω μα θα σε πάρω μαζί μου
είναι η βάση που έχω χτίσει όλη τη ζωή μου
πώς να πολεμήσεις κάποιον που δεν έχει τι να χάσει
είναι η κράση όσων γεννήθηκαν μέσω πόνων
στο διάμεσο της μάχης των θεών και των δαιμόνων
δίχως παύση αυτή η ψυχή που δεν θα ησυχάσει
νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων.
dn mporeis na to kaneis download oi anthrwpoi autoi ta agorazoun ara dn nmz na legete kapws...twra oso gia to sample dn kserw...
πως να πολεμισεις καποιον που δεν εχει τι να χασει
@pamemagkes ψαξε για το μιτο της αριαδνης και θα τα καταλαβεις ολα!
aifnidios- ΘΕΕ ΜΟΥ
to beat pso t lenE???????????
2018
o rf kanei monos tou ta beats? oxi oxi ;P ta agorazoun oi perisoteroi...
ΠΌΛΕΜΟΣ ΓΙΑ ΠΟΛΕΜΟΣ$
οτι και αν σου φερει η ζωη εχουν αυξηθει οι αντοχες σου...
Αα ρε Αλεξανδρεε...
arrwsto beat\
Έχω μόνο μια ευκαιρία να χτυπήσω σα την μέλισσα μα όταν αφήσω το κεντρί μου ξέρω πως θα πεθάνω μα θα σε πάρω μαζί μου...
Nomizw oti to hip hop molis perase sto epomeno epipedo me ayton ton disko
MHN STAMATISEIS NA GRAFEIS POTE
ο ρφ που δεν εχει γραψει εδω και 6 χρονια
polu dexter
2 χρονια μετα βαζεις να ακουσεις ΡΦ και σου βγαινει η διαφημιση του συριζα...Τυχαιο???
olo malakies eisai pantou sinomosies kai diaplokes vlepete kamenoi
+Ζονια ζονια ad block
5 arnitikes - 5vlkes
kalo ta3idi malon to lei gia ton axilea pou akrwtiriastike....
100
leksilogio file mou , dn to apoktas mono apo tis spoudes :) blepe ΔΠΘ ena pedi to opoio exei perasei mexri kai mesa apo to mavro louki kai exei epiviosei, spoudes 0, teliwse estia ute kan geniko... kai exei ena leksilogio :O kati stoixous :O , skills kai flow dn exei , alla dn to xriazete exei to diko tou style :)
δηλαδή τι?,αυτός δεν διαβάζει? δεν πα'να πνιγεί λέω εγώ!.Που το παίζει και καλά μάγκας!...
Καλος ο Ρ.Φ αλλα σαν τους Βητα Πεις κανενας
+Ηλιας Δουκας Το τερμάτισες.
Γελάνε τα αρχίδια του ΡΦ
Καλοί κι Βήτα Πεις αλλά σαν τους Στίχοιμα κανένας
Κυνηγημένος από δαίμονες παγιδευμένος ιδέες
έμμονες ραπάρω ώσπου να πονέσουν οι πνεύμονες
ατέρμονες αναζητήσεις ψάχνω διεξόδους
στο αδιέξοδο ενός λαβύρινθου δαιδαλώδους
με τους ανθρώπους οι σχέσεις μου πια είναι περιορισμένες
δε με καταλαβαίνουν δεν τους καταλαβαίνω
δε ψάχνω τρόπους να ενώσω τις ράγες τις χαλασμένες
όμως για πάντα έχω χάσει το τραίνο
και δεν χαλιέμαι έμεινα μόνος μα μόνος κρατιέμαι
και γιατί κατέληξα έτσι πλέον δεν αναρωτιέμαι
όποιοι και αν φταίνε να ‘ναι καλά και δεν τους καταριέμαι
τους θυμάμαι μόνο κάθε φορά που τα μάτια κλαίνε
και η καρδιά πονά σα να της`δώσαν μαχαιριά
και αργοσβήνει σαν εκείνα του Καβάφη τα κεριά
άσε στην ίδια ζαριά μα πάλι στις χώριες μονάδες
στην παρτίδα παίζουμε μα από άλλη πλευρά
τελικά άσπρα και μαύρα πούλια είμαστε όλοι μας
στο φεύγα ή στις πόρτες που κλείνουν παίζονται οι ρόλοι μας
και η πόλη μας απλά το φόντο που πέφτουν τα ζάρια
περιμένοντας να μάθουνε τα επόμενα μας χνάρια
είναι λίγοι αυτοί που δεν βασίζονται στην τύχη
που τα δέχονται όπως έρχονται και κάνουνε παιχνίδι
σε φάσεις γάματα γι’αυτό παίζε πάντα κορόνα γράμματα
δεν θα με δεις να μπαίνω με ρέστα πριν τα χαράματα
στην τσόχα παράπονο από πιτσιρίκος το ‘χα
Όπου μύρισε αγάπη στο τέλος έπιανε μπόχα
στο`πα πως κάποτε θα σου ‘λεγα σου το ‘πα
εαυτέ μου μα δεν μ’ άκουσες και σ’ έσβησαν σαν γόπα
τώρα από ποιον να ζητήσεις ευθύνες
για τις χαμένες μέρες τις βδομάδες και τους μήνες
για τα χρόνια που πίστευες ότι θα φέρουν χρώμα
μα με γκρίζο συνεχίζουν να σε γεμίζουν ακόμα
και αν με ψάχνεις σα διωγμένο ορφανό της φάτνης
μεγάλωσα κάτω από την προστασία της πάχνης
να βλέπω το ένα μου μισό να γίνεται Θεός.
και το άλλο εγκλωβισμένο μες τον ιστό της αράχνης
για να μάθεις πως πέφτει το επίπεδο της στάθμης
από αυτόν που τα ‘χασε όλα μα τα διεκδίκησε πάλι
και αν θες να ‘ρθεις εκεί που πια ο δρόμος μ’ έχει βγάλει
πρέπει να δεχθείς να αφήσεις τον μίτο της Αριάδνης
να σ’ αφήσεις να χαθείς να μη ψάξεις να σε βρεις
όσο πιο χαμηλά φτάνεις γκρεμίζονται οι φυλακές σου
και όταν δεις πως τώρα ζεις με όσο πιο λίγα μπορείς
ότι και αν φέρει η ζωή έχουν αυξηθεί οι αντοχές σου
γι’ αυτό και όταν βρω τρόπο να νικήσω τον Μινώταυρο
δε θα σου το πω γιατί κακό θα σου κάνω
προτιμώ να με δω να χάνω ή για μια ζωή ισόπαλο
δε το κάνω μόνος μου προτιμώ να πεθάνω
φτιάχνω πλάνο σμιλεύω την ασπίδα του Ήφαιστου
όποιος ήθελε να τα παρατήσει ατύχησε πες του
γιατί ξύπνησε το τέρας μέσα μου και με αφύπνισε
είμαι αυτός που πήγε μέχρι τον Άδη και ξαναγύρισε
κομμάτια από τις αναθυμιάσεις των ψυχών
τα μονοπάτια γιατί κοίταξα το θάνατο στα μάτια
γιατί ψέλλισα πως αυτοπροσώπως να τον συναντήσω
θέλησα έχω μόνο μια ευκαιρία να χτυπήσω
σα την μέλισσα μα όταν αφήσω το κεντρί μου
ξέρω πως θα πεθάνω μα θα σε πάρω μαζί μου
είναι η βάση που έχω χτίσει όλη τη ζωή μου
πώς να πολεμήσεις κάποιον που δεν έχει τι να χάσει
είναι η κράση όσων γεννήθηκαν μέσω πόνων
στο διάμεσο της μάχης των θεών και των δαιμόνων
δίχως παύση αυτή η ψυχή που δεν θα ησυχάσει
νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων.