Βυζαντινή Μουσική, Τροπάριο Κασσιανής, Βατοπαιδινοί, 1/2
Вставка
- Опубліковано 26 лип 2013
- Το δεύτερο μέρος: • Βυζαντινή Μουσική, Τρο...
Κείμενο: Χειρόγραφο Σίμωνος Καρά.
Ήχος: Χορός Βατοπαιδινών πατέρων.
Το τροπάριο που ψάλλεται το βράδυ της μεγάλης Τρίτης στις εκκλησίες των ενοριών από τον χορό των πατέρων της Ιεράς Μεγίστης Μονής του Βατοπαιδίου.
Το κείμενο είναι χειρόγραφο του αείμνηστου δασκάλου της βυζαντινής μουσικής Σίμωνος Καρά. Σε μερικά σημεία διαφέρει ελαφρά, όμως γενικά πιστεύω πως είναι αρκετά βοηθητικό το οπτικοακουστικό αυτό αρχείο.
Είναι χωρισμένο σε δύο μέρη επειδή υπάρχει όριο στο χρόνο του youtube 15 λεπτά. Αυτό είναι το πρώτο μέρος.
Το ηχητικό αρχείο το βρήκα στο διπλό ψηφιακό δίσκο της μονής Βατοπαιδίου Μεγάλη Τετάρτη, και το κείμενο στο βιβλίο Αι Ακολουθίαι της Μεγάλης Εβδομάδα του Συλλόγου Προς Διάδοσιν της Εθνικής Μουσικής.
Ο χορός των πολυαγαπημένων μου Βατοπαιδινών Πατέρων κι αδελφών, σήμερα τη Αγία και Μεγάλη Τρίτη του σωτηρίου έτους 2023..., κάθε μέρα είμαι νοερά μαζί τους, χωρίς να έχω το κουράγιο να τους ακολουθήσω... χρόνια τώρα.... Υποβολέας στον ουράνιο χορό τους, ο αγαπητός μου πατήρ Ιωσήφ, εκ νεότητός μου, που αναγνωρίζω την φωνή του, όπως κι άλλων... Και γω πάντα κρυμμένος πίσω από ένα "τυχαίο" αλλά και σημειολογικό ψευδώνυμο, "κρότον τοις ωσίν ηχηθείσας", που μου ανακαλεί λάθη αλλά κι έναν άλλον εαυτόν πέρα από τον κόσμο τούτο, από τους φόβους, τους πόθους και τα ατοπήματά μου, τις βαθειές μου απώλειες, να τρώγω ενίοτε αντί άρτου τα δάκρυά μου... και να πετώ στον ουρανό, ως να μην ανήκα ποτέ εδώ...
Πώ πώ πώ
File mporeis na mou steileis se PDF to keimeno an to exeis?
Το τροπάριο
Κύριε, η εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα γυνή.
...«Κύριε, η εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα Γυνή,
την σην αισθομένη Θεότητα, μυροφόρου αναλαβούσα τάξιν,
οδυρομένη μύρα σοι, προ του ενταφιασμού κομίζει.
Οίμοι! λέγουσα, ότι νυξ μοι, υπάρχει, οίστρος ακολασίας,
ζοφώδης τε και ασέληνος, έρως της αμαρτίας.
...Δέξαι μου τας πηγάς των δακρύων,
ο νεφέλαις διεξάγων της θαλάσσης το ύδωρ•
κάμφθητί μοι προς τους στεναγμούς της καρδίας,
ο κλίνας τους Ουρανούς, τη αφάτω σου κενώσει•
καταφιλήσω τους αχράντους σου πόδας,
αποσμήξω τούτους δε πάλιν, τοις της κεφαλής μου βοστρύχοις•
ων εν τω Παραδείσω Εύα το δειλινόν,
κρότον τοις ωσίν ηχηθείσα, τω φόβω εκρύβη.
...Αμαρτιών μου τα πλήθη και κριμάτων σου αβύσσους,
τις εξιχνιάσει ψυχοσώστα Σωτήρ μου;
Μη με την σην δούλην παρίδης, ο αμέτρητον έχων το έλεος».
...Κύριε, η γυναίκα που έπεσε σε πολλές αμαρτίες,
σαν ένοιωσε τη θεότητά σου, γίνηκε μυροφόρα και σε άλειψε με μυρωδικά πριν από τον ενταφιασμό σου κι έλεγε οδυρόμενη:
...Αλίμονο σε μένα, γιατί μέσα μου είναι νύχτα κατασκότεινη και δίχως φεγγάρι, η μανία της ασωτείας κι ο έρωτας της αμαρτίας.
...Δέξου από μένα τις πηγές των δακρύων, εσύ που μεταλλάζεις με τα σύννεφα το νερό της θάλασσας.
...Λύγισε στ’ αναστενάγματα της καρδιάς μου, εσύ που έγειρες τον ουρανό και κατέβηκες στη γης.
...Θα καταφιλήσω τα άχραντα ποδάρια σου, και θα τα σφουγγίσω πάλι με τα πλοκάμια της κεφαλής μου•
αυτά τα ποδάρια, που σαν η Εύα κατά το δειλινό, τ’ άκουσε να περπατάνε, από το φόβο της κρύφτηκε.
...Των αμαρτιών μου τα πλήθη και των κριμάτων σου την άβυσσο, ποιος μπορεί να τα εξιχνιάσει, ψυχοσώστη Σωτήρα μου;
...Μην καταφρονέσεις τη δούλη σου, εσύ που έχεις τ’ αμέτρητο έλεος.
Αυτός ο πατήρ Μάξιμος λυρικός βαρύτονος, η φωνή του βγαίνει από το βάθος του χρόνου...