იტალიელი პიეტროს და ქართველი მარიუჩას სიყვარულის ამბავი | „ამბები ხელოვნების სასახლიდან“
Вставка
- Опубліковано 12 гру 2020
- იტალიელი პიეტროს და ქართველი მარიუჩას სიყვარულის ამბავი | „ამბები ხელოვნების სასახლიდან“
ეწვიეთ ტელეკომპანია "იმედის" ოფიციალურ საიტს
www.imedi.ge/ge/shows/63/dili...
გადაცემის ოფიციალური Facebook გვერდი
/ dilisshow
© Teleimedi LLC 2020 - Розваги
პირდაპირ ვტკბები ამ რუბრიკით.მადლობა ბ.გიორგის ასეთი საინტერესო ამბების გადმოცემისთვის.გმადლობთ
სიამოვნებით გისენის ყოველᲗვის გიორგი, დიდი მადლობა. ემიგრანტი
მადლობა ძალიან მომწონს თქვენი გადაცემები
გმადლობთ გიორგი ძალზედ მნიშვნელოვანი და საინტერესო რუბრიკისათვის.
Giorgi dzaliann momcons tqveni istoriuli mimoxilvebi da agmochenebi👍👍
Bravoo👍💕🙏🙏🙏
100th As
ძალიან მიყვარს და დიდი სიამოვნებით ვუსმენ გიორგი კალანდიას და გოდერძი შარაშიას თხრობას
ხალხნო, აქამდე არაფერს არ კითხულობდით? არც სკოლაში არ გყოლიათ ნორმალური მასწავლებლები ან მუზეუმებში არ დადიოდით? რა გჭირთ, პირველად გესმით ყველაფერი რასაც კალანდია გაცნობთ?! ყოჩაღ, ქართველებს! კალანდიას დიდი მადლობა,რომ ამდენ გაუცნობიერებელ ადამიანს საკუთარ ქვეყანას აცნობს. მაგრამ, მაინც გაკვირვებას ვერ ვმალავ!
უცხოელებმა უფრო მეტი იციან ჩვენზე!ვიდრე თვითონ ქართველებმა თავიანთი ისტორია.სამწუხაროდ ესაა რელობა.
ამოიღეს ღმად განათლებულო ქალბატონო პროგრამიდან, პრინციპში არც ყოფილა და თქვენ ალბათ დაკეტილ მუზეუმებს თუ ხედავდით თორემ 1990 წ მერე მუზეუმი არ გაღებულა და წიგნი არ დანეჭდილა, ეს ხალხი საქმეს აკეთებს და ეხლა არ დამიწყოთ მტკიცება რომ თქვენი შთამომავალი წიგნთან იძინებს, ინტერნეტშია მთელი ახალი თაობა ჩამძვრალი აქ მაინც ისწავლონ, ძან უმადურობა ხომ არ არის სხვისი შრომის არ დაფასება
@@vaxodimitrich2875 მოგესალმებით. წავიკითხე თქვენი რეაქცია ჩემს ნაწერზე და მართალი გითხრათ, გამიკვირდა. მე კალანდიას მადლობაც კი გადაუხადე, რომ ასეთ ინფორმაციას აწვდის ხალხს. მე უბრალოდ, გული მტკივა ჩემს ქვეყანაში ასეთ მდგომარეობას ვხედავ, განათლების თვალსაზრისით.
რაც შეეხება, ჩემს შთამომავალს, ის 43 წლისაა, და ზუსტად ავადსახსენებელ 90-იან წლებში უხდებოდა სწავლა უმაღლესში. არც ჩემი შვილის სკოლის პერიოდი იყო მარტივი, შეიარაღებული ხალხი დარბოდა ქუჩებში. იყო დრო რვეულიც რომ არ იშოვებოდა, გახსოვთ კარგად. მაგრამ მერწმუნეთ მუზეუმები მუშაობდნენ, თეატრებიც და ბოლოს და ბოლოს, წიგნები მაინც გვქონდა ოჯახებში. ვისაც კითხვის ჩვევა აქვს ბავშვობიდან გამომუშავებული, ვერ გადაეჩვევა. ეს ზუსტად ვიცი. გარედან სროლა გვესმოდა, სამწუხაროდ ახლოს ვცხოვრობდი მოვლენების არენასთან, მე კი მაშინ ჩემს 13-14 წლის შვილს ან ხმამაღლა ვაკითხებდი ან გადასაწერად ვაძლევდი ჩემს სამუშაოს რომ დაკავებული ყოფილიყო. სრულიად არ მიკვირს რომ დღეს განათლებული ადამიანია მეტნაკლებად, და თქვენ წარმოიდგინეთ არც კომპიუტერი არაა მისთვის უცხო. ეს ხდებოდა არა ძალდატანებით, არამედ "დახმარებას" ვთხოვდი ჩემი სამუშაოს შესრულებაში. მაინც მგონია, ბევრ რამეზეა დამოკიდებული რა გამოვა ადამიანი. მაგრამ ოჯახი და ყურადღებაა ბავშვისადმი მთავარი. მე არავის არ ვაკრიტიკებ, აღშფოთებას ვერ ვმალავ, როცა უვიცებს ვხედავ ამ დროში. ჩემს ასაკში, ამის უფლებას ვაძლევ თავს. არც პედაგოგი ვარ და არც ისტორიკოსი მაგრამ მჯერა რომ ადამიანს ცნობისმოყვარეობა მაინც უნდა ჰქონდეს ბავშვობიდან განვითარებული რომ მეტი იცოდეს თუნდაც საკუთარ ქვეყანაზე. ჯანმრთელად და კარგად ყოფნას გისურვებთ, "ღრმად განათლებული ქალბატონი"))
უადგილოა თქვენი კომენტარი ქალბატონო
არა მჯერავს ამის არაფერი ბაირონზე რაები წავიკიტხე, მამათმავალი ყოფილა და უარესი...დაგუგლეთ ვიკი
ვიკიპედია ყველაზე არასანდო წყაროა, ხოლო ბაირონზე ისედაც ბევრი ჭორი იწერებოდა ყოველთვის.