JAK WYŻEJ | Jak wyznawać grzechy? | Baptyści Szczecin
Вставка
- Опубліковано 5 лют 2025
- Witamy w naszej serii pytań do Pastora pod nazwą JAK WYŻEJ!
Na dzisiejsze pytanie odpowiada Pastor Dr Robert Merecz z Kościoła Chrześcijan Baptystów w Szczecinie.
Jak przepraszać za swoje grzechy? Jak je wyznawać? Co Biblia mówi o wyznawaniu grzechów i czy pojawia się w Niej spowiedź?
Zapraszamy do wysłuchania i komentowania oraz subskrypcji - nowe pytania i odpowiedzi będziemy publikować co tydzień lub częściej!
www.baptysci.szczecin.pl
Zapraszamy na nasz podcast na Spotify:
open.spotify.c...
#baptyści #baptyzm #protestantyzm #protestanci #wyznanie #grzech #grzechy #spowiedź #przepraszanie
Super😊. Chwała Panu!!!
A co z rozgrzeszeniem pastorze? Człowiek nie może sam siebie rozgrzeszyć (to by go czyniło sędzią we własnej sprawie) bo rozgrzeszenie może wyjść jedynie od "namiestnika" Chrystusa "Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane" J 20,23
Werset wyrwany z kontekstu.
J 20:21- Jezus mówi "Jak Ojciec mnie posłał, tak Ja was posyłam". Czy gdzieś indziej jest powiedziane po co uczniowie byli posłani?
Pojawienie się Jezusa z Jana 20:19 jest też opisane w Marka 16:14, a tam Jego słowa przytoczone są dużo jaśniej: "Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu! Kto uwierzy i przyjmie chrzest, będzie zbawiony; a kto nie uwierzy, będzie potępiony."
Dzieje 10:42-43 - Piotr mówi: "On [Jezus] nam rozkazał ogłosić ludowi i dać świadectwo, że Bóg ustanowił Go sędzią żywych i umarłych. Wszyscy prorocy świadczą o tym, że każdy, kto w Niego wierzy, przez Jego imię otrzymuje odpuszczenie grzechów."
Więc rozkaz jaki otrzymali, to nie odpuszczanie grzechów (nie wprost), a głoszenie dobrej nowiny. Piotr nie mówi, że na mocy mu nadanej da im rozgrzeszenie, ale że każdy wierzący otrzymuje odpuszczenie grzechów. Od Boga. Bez żadnego namiestnika czy pośrednika.
Tak więc J 20:23 to pewnego rodzaju skrót myślowy. Uczniowie, jak i my wszyscy, zostali posłani by głosić dobrą nowinę. Ta dobra nowina ma moc - informuje ludzi, że jest ratunek. Mówi ludziom o Chrystusie, w którego mogą uwierzyć. Ta wiara sprawia, że ich grzechy są odpuszczone. Więc w pewnym sensie, mocno upraszczając, odpuszczenie grzechów zależy od nas wszystkich - od tego, czy podzielimy się z kimś Ewangelią, czy nie.
Poza tym my nie mówimy o odpuszczeniu grzechów tu i teraz. Nie wierzymy w takie coś, że ktoś 'ma grzech', idzie się wyspowiadać, i jest czysty teraz, ale zaraz już nie bo znowu coś przeskrobie. Odpuszczenie grzechów jest ponadczasowe. Wszyscy ciągle grzeszymy, ale przez prawdziwą wiarę wiemy, że są one nam odpuszczone. Niezależnie kiedy przyjdzie nam umrzeć, to od razu, bez żadnych czyśćców czy odpustów, będziemy mogli stanąć przed Panem, ubrani w sprawiedliwość Chrystusa. Oczywiście to nie znaczy, że możemy sobie świadomie grzeszyć bo ee, i tak to nie ma znaczenia, ale to jest temat na trochę dłuższą rozmowę.
@@elkondo57 Bez sensu. Jeżeli ktoś jest grzesznikiem (a każdy z nas nim jest) to jak grzesznik ma wejść do Nieba? Skoro wykluczacie istnienie miłosiernego czyśćca to wszyscy idą do piekła bo któż z grzechami jest godny Nieba? W Kościele Katolickim są "odusty" i wtedy można uzyskać "czystą kartę" na nowo. Jezus obiecał, że będzie respektować co Kościół ustanowił więc należy uznać, że uznaje te odpusty, a tylko Kościół katolicki ma zachowany pełny depozyt wiary i pełną sukcesję apostolską począwszy od św. Piotra.
@@Wigilijny_fish_studio Efezjan 2:8 "Łaską bowiem jesteście zbawieni przez wiarę. A to pochodzi nie od was, lecz jest darem Boga: nie z uczynków, aby się nikt nie chlubił." - zbawienie jest przez wiarę, która jest darem od Boga, danym nam z Jego łaski.
Rzymian 5:1 "Dostąpiwszy więc usprawiedliwienia przez wiarę, zachowajmy pokój z Bogiem przez Pana naszego Jezusa Chrystusa" - dzięki wierze jesteśmy usprawiedliwieni i mamy pokój z Bogiem.
Rzymian 5:9 "Tym bardziej więc będziemy przez Niego zachowani od karzącego gniewu, gdy teraz przez krew Jego zostaliśmy usprawiedliwieni." - Już jesteśmy usprawiedliwieni, Chrystus przyjął na siebie naszą karę.
Rzymian 4:5-8 (cytat z Ps 32) "Temu jednak, który nie wykonuje pracy, a wierzy w Tego, co usprawiedliwia grzesznika, wiarę jego poczytuje się za tytuł do usprawiedliwienia, zgodnie z pochwałą, jaką Dawid wypowiada o człowieku, którego Bóg usprawiedliwia niezależnie od uczynków:
Błogosławieni ci, których nieprawości zostały odpuszczone i których grzechy zostały zakryte.
Błogosławiony mąż, któremu Pan nie poczyta grzechu." - dzięki wierze w Chrystusa, który usprawiedliwia grzesznika, wiemy, że nasze grzechy są odpuszczone i Pan nie poczyta ich nam. Jesteśmy usprawiedliwieni niezależnie od uczynków.
Zbawienie jest przez wiarę z łaski. Jeśli ktoś ma wiarę (prawdziwą, zbawienną) - jest już zbawiony, usprawiedliwiony, a jego grzechy są mu odpuszczone i nie będą mu poczytane. Nie przez odpusty (coś, co robimy), spowiedzi (coś, co robimy), czy jakiś depozyt wiary/łaski (o którym nie wiem, gdzie Pismo mówi, ale jestem otwarty na informację).
Serdecznie polecam przeczytać, ale tak dokładnie, list do Rzymian. Potrafi mocno otworzyć oczy.
@@elkondo57 Diabeł i inne demony też wierzą w Boga. Oni też będą zbawieni? Jak się czyta Pismo Święte a je trzeba czytać CAŁOŚCIOWO a nie fragmentami, to są 4 warunki zbawienia:
1. Chrzest Święty - "Zaprawdę, zaprawdę powiadam ci: Jeśli się ktoś nie narodzi z wody i z Ducha, nie może wejść do królestwa Bożego" Jana 3:3-8,
2. Eucharystia - " Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeżeli nie będziecie spożywali Ciała Syna Człowieczego i nie będziecie pili Krwi Jego, nie będziecie mieli życia w sobie. Kto spożywa moje Ciało i pije moją Krew, ma życie wieczne, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym." J 6,53-59
3. Wiara w Chrystusa - "Jeżeli więc ustami swoimi wyznasz, że JEZUS JEST PANEM, i w sercu swoim uwierzysz, że Bóg Go wskrzesił z martwych - osiągniesz zbawienie*. 10 Bo sercem przyjęta wiara prowadzi do usprawiedliwienia, a wyznawanie jej ustami - do zbawienia." Rz 10,9-10
4. Życie z zgodzie z przykazaniami Bożymi - "Nie każdy, który Mi mówi: "Panie, Panie!", wejdzie do królestwa niebieskiego, lecz ten, kto spełnia wolę mojego Ojca, który jest w niebie." Mt 7,21-27
@@Wigilijny_fish_studioO tym, że demony też wierzą, mówione jest w kontekście tego jaka jest ta wiara. Dlatego piszę o "prawdziwej" wierze, darze od Boga, której dowodami są owoce jakie przynosi (Jakuba 2,19-20). Nie 'wierze' jako świadomości, że Bóg istnienie, ale 'wierze' jako zaufaniu mu, wiara w Jego obietnice. Całościowe czytanie.
Jana 3:3-8 nie uważam, że mówi o Chrzcie, a używa wody jako przenośni. W J 7,38-39 choćby nazywa Ducha wodą, co miałoby tu sens, choć zwykle staram się nie sugerować, że późniejszy tekst ma tłumaczyć wcześniejszy. Łotr na krzyżu był bez chrztu wodnego. W Starym Testamencie chrztu wodnego nie było, a wiemy, że choćby Abraham był zbawiony. W jaki sposób? Rzymian 4,17-25 - wiara, ufność Bogu. Której to wiary dowodem były jego uczynki (Jakuba 2,21-24). Oczywiście nie zaprzeczam, że Chrzest jest ważny, ale wszędzie w Piśmie chrzest wodny następował po świadomym wyznaniu wiary, nie przed, i na pewno nie tuż po narodzinach (chyba, że tuż po nowonarodzeniu). Chrzest jest wynikiem, dowodem wiary, która to wiara zbawia.
Sugerowanie, że Jezus mówił o dosłownym, cielesnym jedzeniu swojego prawdziwego ciała i krwi jest dość nierozsądne. Jezus mówił też, że jest źródłem wody żywej, i że mamy pić z niego. To co mamy pić - krew czy wodę? Tutaj autor tłumaczy nam, że mówił w przenośni - o Duchu (J 7,38-39). Czy wobec tego Ducha pijemy dosłownie i regularnie? Jezus w J 6 mówi wielokrotnie, że ten Chleb nie jest jak ten, który jedli przodkowie. Nie jest to chleb, który napełnia brzuch, który zaspokaja cielesny głód. Sugerowanie więc, że mówi on o regularnie powtarzalnym rytuale, w którym zwykły chleb zamienia się, ale tylko w swojej esencji, w Jego dosłowne ciało, i mamy je dosłownie zjadać (a więc napełniać brzuch), jest co najmniej niestosowne.
Z resztą oczywiście się zgadzam, ale zgadzam się też z czytaniem całościowym. Zbawieni jesteśmy z łaski przez wiarę. Dowodem prawdziwej, zbawiennej wiary, są uczynki z niej płynące. Ale te uczynki nie zbawiają same w sobie ('aby się nikt nie chlubił').
Nie dawaj spleśniałego chleba ludziom