"Έγινα ο φροντιστής του γονιού μου" Μαρία Σβολιαντοπούλου - ψυχολόγος
Вставка
- Опубліковано 23 чер 2024
- Τι σημαίνει να γίνεσαι ο φροντιστής του γονιού σου;
Πως αλλάζει η καθημερινότητα των φροντιστών;
Ποια συναισθήματα καλούνται να διαχειριστούν με αυτή την αλλαγή των ρόλων;
Πως μπορούν να υποστηριχθούν πρακτικά και ψυχολόγικά οι φροντιστές;
Μαζί μας η ψυχολόγος Μαρία Σβολιαντοπούλου.
Κάντε την εγγραφή σας στο κανάλι
Subscribe:
Ακολουθήστε μας στα social media
Facebook: / andrianiaggelidaki
Instagram: / andriani_agg
Συγχαρητήρια! Εξαιρετική η καλεσμένη σας! Καίριο και πολύ σημαντικό το συγκεκριμένο θέμα...
Σας ευχαριστούμε πολύ!
Μετα απο 15 χρονια φροντιδας της μητερας μου,απο την νοσο Αλτσχαιμερ,την εχασα πληρη ημερων και ενω εχουν περασει 3 χρονια,ακομα δεν μπορω να συνελθω και βρισκομαι στο τελευταιο σταδιο του πενθους μου.Μπραβο να συνεχισετε με αυτες τις πληροφοριες,που μοιραζοσαστε μαζι μας,γιατι μας βοηθατε να κλεινουμε τις πληγες μας και να αρχιζουμε να αυτοφροντιζομαστε.Σας ευχαριστω!
Σας ευχαριστούμε ειλικρινά για το σχόλιο σας🌺 είναι πολύτιμο να μοιραζόμαστε βιώματα και γνώσεις!
Σας καταλαβαίνω απόλυτα είμαι κι εγώ στην ίδια φάση ζωής ένα χρόνο μετά τον χαμό της μαμάς μου. Ακόμη μου λείπει μία κουβέντα γλυκιά, ένα βλέμμα αγάπης... Κουράγιο να συνεχίσουμε την ζωή μας την λαβωμένη.
@@lenachondrog571 Ευχαριστω για το σχολιο σας! Μου δινετε μεγαλη δυναμη.Να ειμαστε καλα και να τις θυμομαστε,γιατι σαν την αγαπη της μαννας δεν θα βρουμε πουθενα.
Συγχαρητηρια για τα θεματα που επιλεγετε!ηρθε την καταλληλη στιγμη!ευχαριστώ
Εμείς ευχαριστούμε που είστε εδώ μαζί μας! Εύχομαι πραγματικά να διευρύναμε την σκέψη σας και να βοηθήσαμε ουσιαστικά 🌺
Χρήσιμη συζήτηση, ωραίες παρουσίες!❤
Σας ευχαριστούμε πολύ!
Το δράμα είναι να γίνεσαι φροντιστής στην ανήλικη ζωή σού
*Ανατριχιαστικό σχόλιο...*
❤❤❤
Παρακαλω εαν γινεται καντε ενα βιντεο για τους φροντιστες υγειας προς τα παιδια τους.
@@user-fk4ie5ik2y με χαρά και πολύ ενδιαφέρον να δουλέψουμε πάνω σε αυτό το σημαντικό ζητημα ❤️
Σας ευχαριστώ τόσο Πολύ!!!Περιμένω με αγωνία....
Δυστυχώς, άκουσα εκ των υστέρων όλα όσα έπρεπε να γνωρίζω όταν μετά από τροχαίο ατύχημα των γονιών μου ανέλαβα ως μοναχοπαίδι την φροντίδα τους & περισσότερο της μητέρας μου που έμεινε ανάπηρη μη αυτοεξυπηρετούμενη. Θα είχα κάνει πολλά πράγματα διαφορετικά...
Σας ευχαριστούμε για το μοίρασμα 🌼
Πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση αλλά θα σταθώ μόνο στο σημείο που αναφέρθηκε ως “mask off”. Όταν διαγνώστηκε ο μπαμπάς μου με μια πολύ επιθετική μορφή καρκίνου, έχασα τη γη κάτω απ’ τα πόδια μου και παράλληλα με την σκληρή αλήθεια που έπρεπε να αντιμετωπίσω, βλέποντας τον πιο δυνατό άνθρωπο που ξέρω, να γίνεται ευάλωτος και τρωτός, φοβόμουν και για τη δικη μου ζωή που άλλαξε απότομα. Το ότι κρατησα για πρώτη φορά στα 30+ μου όμως το χέρι του μπαμπα μου είναι συγκλονιστικό και το κρατάω ακόμα, για όσο μπορώ. Καλή δύναμη σε ολους όσους ανεβαίνουν αυτό το βουνό. Να εστιάζετε στο καλό, θα έρθουν και καλές μέρες.
@@mushed91 σας ευχαριστούμε πάρα πολύ που μοιραστήκατε μαζί μας την εμπειρία σας ❤️🙏