Joost Prinsen - Oorlogswinter
Вставка
- Опубліковано 29 сер 2007
- Joost Prinsen zingt het indringende 'Oorlogswinter', op tekst van Hans Dorrestijn met muziek van Harry Bannink.
Dit nummer is ondermeer te vinden op de compilatie-cd 'Een kop die jezelf niet bevalt' van Joost Prinsen.
Prachtig lied. vandaag op 4 mei 2018 weer gehoord en moet er met mijn 76jaar nog steeds om huilen.Zie dan mijn vader uitgeput thuiskomen van zijn zoektocht, op die fiets met houten banden, zonder eten, want dat hadden de duitse soldaten op zijn terugweg afgepakt. Ik was toen bijna 3 jaar, maar het staat nog opmijn netvlies gebrand hoe papa aan tafel ging zitten en bijna flauwviel. Zoiets vergeet je nooit!
U heeft uw jeugd moeten doorbrengen aan een nieuw opbouwend Nederland. U heeft al mijn respect. Ik ben slechts 25 en ik kan enkel voorstellen wat u heeft doorgemaakt.
Prachtig vind ik dit nummer. Het heeft in diverse opzichten impact gehad op mijn leven. Mijn vader vertelde me dat ik als peuter nooit interesse vertoonde in de tv, totdat op een specifiek moment de tonen van Harry Bannink er uit kwamen. Wel is er in de moeder -zoonrelatie van Hans met zijn moeder onenigheid uit voortgekomen, omdat in werkelijkheid zijn tante mijn vader naar Friesland bracht - zij vond dat Hans haar niet genoeg waardering gaf voor haar gedane feiten en mijn vader ging uit van de kunst (wat ik met hem eens ben). Hoe het ook zij, ik waardeer dit nummer door de tekst, de muziek en de fantastische uitvoering van Joost Prinsen.
Hier wordt je, althans ik, nog steeds stil van. Ik ken de muziek nog uit de serie Oorlogswinter 1978. Heb die tijd gelukkig nooit aan den lijve hoeven meemaken waar Joost over zingt..........zoals de meesten van ons. Nostalgie in zijn mooiste en gruwelijkste vorm in 3.27 minuten. Wat kan muziek mooi zijn en de werkelijke herinering voor menigeen afschuwelijk. Denk er maar eens, anno nu, aan als het allemaal niet zo gaat zoals je gedacht had.
Tekst van Hans Dorrestijn(1940). Zijn vader was verzetsheld die stierf in de oorlog in 1942. Daarna kreeg hij het te stellen met zijn stiefvader. En verwijten naar zijn moeder. Luister het gruwelijke "De moeder" van Hans Dorrestijn. Als je het al kan vinden.
Een allegorie dus betreffende de hongerwinter, daar gaat dit schrijnende lied over. Als gescheiden vader heb ik dit veel gedraaid. "je hebt me enkel gebracht"....., dan brak ik menigmaal.
Een dichter/kunstenaar gebruikt persoonlijke verhalen om er daarna over te liegen en te sublimeren. Dan kan het bruikbaar zijn voor herkenning en identificatie. Dit lied is derhalve groot en universeel. (En zou uit het hoofd geciteerd moeten worden door elke Nederlander)
Ik hoef dus godzijdank niks te onthouden van de NSB (zie onder) die 3 jaar geleden heeft gereageerd, op iets van het echte Nederlands Erfgoed.
In het tv-programma “de nacht van Dorresteijn” vertelde Hans dat hij inderdaad achterop de fiets naar Friesland werd gebracht in de hongerwinter. Dat was in werkelijkheid niet door zijn vader maar door zijn tante Truus (zus van zijn vader). Zijn vader was toen al dood. Omgekomen in kamp Amersfoort. Harry Bannink heeft Dorresteijn destijds gevraagd een tekst te schrijven voor de al bestaande muziek.
Prachtig en indringend, zelf heb ik die tijd niet meegemaakt maar kruip regelmatig in de huid van die generatie, dan fiets ik ook op een fiets met houten banden door de kou.
Natuurlijk niet te vergelijken met wat men toen echt meemaakte, maar toch krijg ik er nog meer respect en bewondering voor wat onze voorouders door maakte.
Mijn dank aan hen en aan mijnheer Prinsen en mijnheer Wilmink.
Onlangs was mijnheer Prinsen ook op televisie en had het toen over Ben Ali Libi, de goochelaar.
Mijnheer Prinsen moest huilen toen hij het voordroeg, dat raakte me tot in diepst van mijn hart.
Ik ben met mijnheer Prinsen op tv opgegroeid, hem te zien huilen maakte enorm veel indruk op me.
Jammer dat ik dat nergens op youtube kan vinden.
Welliswaar een reactie pas 10 jaar later, maar het fragment staat nu op youtube. En is inderdaad erg indrukwekkend...
Dit lied staat op de LP 'Liedjes van de koude grond' van Joost Prinsen uit 1977. De LP is uitgebracht bij Polydor.
Maar, zoals bij de info staat beschreven, ook op de verzamel-cd van Joost Prinsen.
Ik krijg er de rillingen van. Heel erg mooi.
prachtig joost prinsen
Hier kan geen re-make tegenop. Zag de orginele miniserie een poos terug op dvd. Het instrumentele intro van Bannink in de orginele versie heeft voor mij altijd symbool gestaan voor WOII en hoe het toen beleeft moest zijn, hier prachtig vertolkt door Joost Prinsen.
"Na een kwartier ging ik huilen..."
Wanneer dat gezongen wordt, ik ook...
hanpasado dat maakt het niet minder gruwelijk. let wel dat hij als kind dit meemaakte wat dan nog gruwelijker is.
Schandelijk maar ik kende dit lied nog niet. Wel de instrumentale versie, want die muziek is ook de themamuziek van de prachtige serie Oorlogswinter die in de jaren 70 op tv was. (later verfilmd maar die versie zei me veel minder). Schiterend. En die tekst gaat door merg en been.
Mooi liedje. Ik zag gisteren 'Sterren op het doek'. En dacht, laat ik eens wat opzoeken over Joost Prinsen.
Heb dat ook gezien, was volgens mij in de documentaire 'Willem Wilmink - Dichter in de Javastraat' (Het uur van de wolf, 2003). Als je het per sé wil terugzien: die documentaire is verkrijgbaar op dvd. :-)
De eerste keren dat ik dit lied hoorde rolden de tranen over mijn wangen.
HEt staat op youtube meneer...
Of had u het al gevonden?
wie weet in welk jaartal dit lied is uitgebracht en door welke platenmaatschappij?
Weet iemand wat voor octaaf hier wordt gebruikt op de piano ?
Maar deze tekst is van Hans Dorrestijn.
arme jongen
En dan vraag je je af waarom Joost Prinsen ooit heeft gezegd dat hij niet kon zingen. Hij kon het wel degelijk.
Omdat ik zelf ook pianist Ben
Wie is hier van 1C
Sier van der Meulen geil
Sier van der Meulen gezellig liedje hé