Kişisel Gelişim bataklığına saplanan biri olarak yazacağım şimdi. Yaşadığım bir kaybın ardından toparlanamadığım bir dönemde %100 Düşünce Gücü isimli bir kitap okudum ve bana inanılmaz iyi geldiği için okuyabildiğim kadar çok kişisel gelişim kitabı okudum. 2015-2020 seneleri boyunca yaptım bunu. Ve sonunda tükendim. Çünkü artık öfkelenmiyor, içerlemiyor, üzülmüyor, ağlamıyor, darılmıyor, alınmıyordum vb. Günün sonunda bir baktım ki ben kendimi artık bir insan gibi bile hissetmiyorum. İş hayatımda sıkıntılar vardı, kişisel gelişim furyası “sevdiğin işi yap” çığırtkanlığı yapıyordu ama ben bir türlü “sevdiğim” bir şey bulamıyordum. Kendimi hiçbir yeteneği, becerisi olmayan biri gibi hissetmeye başladım. Sonra ruhum artık error vermeye “sen bu değilsin, kendin ol” demeye başladı. O sese direnmeye çalıştım çünkü kendim için çok iyi şeyler yaptığımı düşünüyordum. Sonunda ruhumun sesi galip geldi ve kitap okumayı tamamen bıraktım (tiksindim). Öğrendiklerimi unutmam 3 yılımı aldı. Şimdi yeniden çok sevdiğim kitaplara geri döndüm ama artık sadece felsefe ve psikoloji okuyorum. Kişisel Gelişim alanında da Debbie Ford ve Osho dışında neredeyse hiç kitap okumuyorum. İşe yaramıyor arkadaşlar. Ben öfkelenmemeyi başaran bir insan olduğumu düşünürken açığa çıkan öfkeyi sadece içerilere bir yerlere hapsetmişim mesela. Ya da üzülmediğimi zannederken üzülüyormuşum. Bütün bunlar boşaltılmamış bir çöp kutusu gibi zamanla kokmuş ve bana zarar vermiş. Duygularımızı ifade etmemek kadar zararlı hiçbir şey olmadığını anlıyorum artık.
@@arastraninsan9798 çünkü Debbie Ford insanın kendisini her yönüyle kabul etmesini, kötü olarak tabir edilen karakter özelliklerinin de gayet normal ve insani olduğunu belirtir. Carl jung'un persona (gölge kişilik) yaklaşımını benimsemiştir ve açıklamalarını bu doğrultuda yapar. Özellikle "Işığı arayanların karanlık yanı" isimli kitabı bu konulara değinir. Kitaptaki ödevleri yaparsanız kendinizle ilgili olumsuz olduğunu düşündüğünüz ve kabullenemediğiniz yanlarınızla barışır hatta o yönlerinizin size faydası olduğunu bile farkedebilirsiniz.
İnsan doğasını, toplumu, koşulları bir kenara itip insanı robot gibi gören ve "her şey senin elinde eğer başaramıyorsan, sen böyle seçtiğin için bu böyle" yaklaşımının sıkıntılı yönlerine karşı bilinçlendirdiğiniz için teşekkürler.
Gerçekten olması gerektiğine inandığım bir bakış açısı , üç dil öğren , 5 enstrüman çal , 10 iş yap. 100 kitap oku Hepimiz bunlara maruz kaldık ve denedik bunları yapabilmeyi. Peki ya sonuç , olmayan bir ingilizce , dinlenmeyen müzikler, okumadığımız kitaplar , az maaş aldığımız işler ve yaşanmayan hayatlar ...
'Zengin Kız Fakir Oğlan' diye bir dizi vardı.Baş rolün de,elinden her şey,bir ölçüde de olsa,gelir.Bir bölümde,illüzyonist gördüler,'Biliyor musunuz arkadaşlar,ben de gençliğimde bir kaç ilüzyon numarası çalışmıştım,ister misiniz size göstermemi?',arkadaşı da 'Aman,sen de bir şeyden eksik kal' dedi.O dizi tabii,değişik bir konu olsun diye çekmişler. Yoksa ilüzyon gösterisi yapamayınca küçük düşmeyiz, özellikle enstrüman çalamayınca,güç duruma düşebiliriz.İyi enstrüman çalıyorsanız ama sportmen değilseniz,o da fena.Arkadaşlarıma ayak uydurabilmek için,bu çeşit sıkıldığım,çünkü kendimi göstermek,başkalarından geri kalmamak zorunda olduğum yerlere çok gitmek zorunda kaldım.Şikayet etsem 'Gelmeseydin o zaman' diyecekler.Erkekseniz,anlarsınız,kızlar her şeyi becerebilmek zorunda değildir.
Hiç yoktan biraz ingilizce iyidir. Kendi geçim imkanı olmamaktan ise düşük maaşlar iyidir. Her kitap okunmaya değmez enstrüman çalmak da gerçekten doğuştan yetenekli olmayan insanlar için son derece zarar vericidir.
"Mutlu değilsen, sebebi sensin. Mutlu olmalısın, buna kafa yormalısın." şeklinde bir dayatma olduğunu ve bununla birlikte bireylerin mutsuzluğuna yetersizlik hissinin eklendiğini düşünmekteyim. Hobi edinmenin sadece vakit geçirme, yeni dünyalar arayışının yalnızlık korkusu olarak algılandığı; bireyin dış etkenler kaynaklı kendisine vakit ve alan ayıramamaktan suçluluk hissettiği zamanlarda muhteşem bir video olmuş. Teşekkürler❤
Genelleme yapmış olacağım ancak bu kişisel gelişim zırvalığının peşine düşenlerde kolaya kaçma, indirgemeci ve yüksek bir özgüven problemine tanık oldum hep. Tam da bu yüzden kişisel gelişim aldatmacasına teslim olduklarını düşünüyorum. Çünkü kişisel gelişim bir inanç pazarlıyor, halbuki sorgulamak daha büyük bir cesaret gerektiriyor. Ve cesur bir tavrın kazandırmayacağını düşünen kişilerde sığınabilecekleri bir alan oluşturuyor.
@@vekolanyorumunuza katılıyorum ama kişisel gelişimin peşine düşenlerin yüksek özgüvenli olduğunu sanmıyorum. Hatta bir psikolog olarak şunu belirtmek isterim ki kişisel gelişimden medet umanların çok büyük bir kısmı düşük özgüvenlidir. Çünkü düşük özgüvenli insanlar hep kendilerini kanıtlamaya ihtiyaç duyarlar. Hep kaygılıdırlar ve herşeye, herkese karşı bir savaş içerisinde hissederler kendilerini
Kişisel gelişimin ana koşulu Bireyin Kendi güçünü algılayıp, fark etmenizi kişiye kazandırmaktır. Birey kendi bir doğru veya değişik,hatta yeni bir kararı algıladığı ve uyguladığı şekli ile başarılı olur. değişir. Kişisel Gelişim farklı konularda farklı yöntemler içeriyor. fakat bunların hiç biri size git şunu al ve yap demez. Size sadece yeni bir bakış açışı sunar. Birey kendi idrak olursa değişim başlar.
Hayatımızın ne sadece kişisel gelişimimize ne de sadece çevre koşullarına bağlı olduğunu düşünüyorum. Bu ikisinin çarpımı ile alakalı olması muhtemel. Biz hazır olduğumuzda fırsat yoksa sonuç sıfırdır. Fırsat varken biz hazır değilsek, yine sonuç sıfırdır. Kişisel gelişimimiz ve çevre şartları bir araya gelince ancak hedeflere ulaşılabiliyor. Kişisel gelişimin hurafe kısmını bir kenara atarsak geriye sadece bilim ve felsefe kalır. Özellikle stoacılık gibi felsefeler gerçekten ölçülebilir şekilde hayata katkı sağlayabiliyor.
günümüzde içerik üretmek için içerik üretenlere güzel bir cevap niteliği olmuş bu video her şeye erişebilmek bizi daha çok köreltiyor ne yazık ki ne yaptığımızdan ve kendi benliğimizden emin olarak bilinçli bir öz disiplin ile ilerlememiz gerekiyor şu hayatta
Ceren Sungur’un Tarih Obası kanalında “Öz hakiki kişisel gelişim” serisi var. Adı batırılmış kişisel gelişim kitaplarına karşı gerçekten insanı kişisel olarak geliştirebilecek, Nlp koçlarının,yaşam koçlarının vs yazmadığı, alanında gerçekten uzman psikologların, psikiyatristlerin, konu ne olursa olsun uzmanların yazdığı kitapları inceliyoruz. Gelmenizi öneririz.
Kişisel mutluluğun bireyden daha çok bireyin yaşadığı toplumun sosyokültürel ve refah düzeyiyle ilgili olduğu sonucunu çıkarıyorum. Peki dünyada depresyon oranlarının en yüksek olduğu ülkelerin, aynı zamanda refah seviyesinin en yüksek olduğu İskandinav ülkeleri olduğu gerçeğini nasıl açıklayacağız? Bireyin sorunları nasıl ele aldığı bence yine de en önemli konu oluyor.
Pelin hanım gerçekten teşekkür edilesi bir içerik olmuş. Bu konuda böylesi bir bakış açısı geliştirmeniz çok kıymetli. 'Kişisel gelişim' adı altında kültleşmiş bu kötü niyetli güruhtan ancak sizin gibi aydınlarla kaçınabiliriz...
Akademik ciddiyetiniz ile amatör heyecanınızı dozunda harmanlamanız, bakışınızı daima güncel ve önemli olana çevirmeniz, hazırladığınız içerik ve sunumlarla -illa bir değer de ben ekleyeyim ısrarında değilseniz- neredeyse eleştirecek bir nokta kalmaması ile adeta bir "denge" timsalisiniz. Edebiyat sever bir kitap kurdu olarak, sizi zevkle izliyorum; teşekkür ederim.
Evrene dair-Dünyaya dair-İnsana dair birçok ön kabulümüz mevcut. 1)Peki ön kabullerimizden nasıl ve niçin şüphe etmiyoruz? 2)Ön kabullerimizin temellendirilmesiyle alakalı olarak tavsiye edebileceğiniz UA-cam Videoları,Kitaplar,Üniversite Tezleri vb.varmı?
Aslında insanların kişisel gelişim ürünlerine bu denli rağbet göstermesinin altında senin de daha önce belirttiğin gibi "Nasıl daha iyi bir yaşam sürerim?" sorusu yatıyor. O zaman bu rağbet çok doğal fakat yapılması gereken bir şey var o da nitelikli kaynaklar ve yollar bulmak. Yine müthiş bir videoydu emeğine sağlık Dilara!
Sevgili hocam neredeyse tüm dediklerinize katılıyorum. Katılmadığım tek bir konu var o da "hızlı" okuma.Hızlı okumanın yöntemi ve tarihselliği neredeyse 2000 yıl öncesine kadar dayanıyor.Zihin haritası,zihin sarayı ve hızlı okuma bir biriyle iç içeler.Beynimiz kalıp ve görsel temada öğrenme yöntemine alışmış.Örneğin İngilizce öğrenememe sebebimiz bize cümleler veya kalıplar şeklinde değil teker teker öğretilmesi ve en önemlisi karşılığında görselleştirilmemesi.Bebekler ve çocuklar gördüklerini kalıplar halinde ve en önemlisi onun karşılığında gözüyle gördüğü şeyleri çok hızlı öğreniyorlar soyut şeyleri dğeil. Hızlı okuma size kalıp öğrenme ve görselleştirerek öğrenmeyi sağlıyor üzerine hızlı okuyunca ki anlama oranınız dakika da 200 kelime neyse 400 kelime de aynı oluyor burda da "geri çağırma " yöntemini uyguluyoruz bu da beynin hatırlama refleksini geliştiriyor(bir nevi bağlantılama) zaten "Mind Map ve Mind Palace" buradaki taktikler de aynı.Dakikada 200 kelime okuman 400 ve üzerine çıkıp üzerine anlama oranın artınca zaten çok rahatlıkla ayda 10 kitap bitirebiliyorsun.
Pelin kızım harika bir sunum olmuş.Aynı fikirdeyim seninle.Kişisel gelişim sayılır mı bilmiyorum ama Joe Dispenza "yeniden yapılandırma" ve "akış semineri" hayatımda çok güzel olumlu değişiklikler yaptırdı . Sevgiler ❤
Dilara Hanım Gabor Mate Turkiyede de keşfedildi . 10 yıldan fazladır takip ediyorum hayatımı dönüştürdü diyebilirim . Peter Levine Bu insanlar doktor ve travma üzerine çalışıyorlar. Anita Morjani nde (near dead experience ) yasadi. Türkçe ye de çevrildi son ilginç ve samimi . Artık bence içindeki sesi dinle , pozitif düşün pozitif olsun gibi aşamalar bence aşıldı. Artık sizinde video da belirttiğiniz gibi bilimsel araştırmalara göre neden sorusunun cevabı üretiliyor . Oprah bile bence Amerika da bu işi yapanlardan en sevdiğim konu Soul diyerek 80 ler ve 90 lardan beri bunları konuşuyor o bile çocuk psikiyatri ve Harward araştırmacısı ile kolabire kitaplar çıkarıyor. İnsanlar artık sistemi, politik düzeni , işlemeyen kurumları eleştirir hale geliyor benim gelecek için tek ümidim bu. Değiştirmek dönüştürmek için anlama çabası
Uzun süredir videolarını izlemiyordum.. Seni özlemişim😅 Videoda söylediklerine katılıyorum, bence anlam ve amaç itibariyle bir sorun gözükmese de pratikte çok sakıncalı. Bilimsel bir yorum gerekiyor kişisel gelişime ;)
Tv lerdeki kadın spikerler sizin yanınızda çakıl taşı bile etmez. Süper diksiyon .süper ses tonu . Türkiyenin en iyi konuşan haber spikeri sizsiniz (nacizane fikrim)
Video boyunca söylediğiniz her şeye katılıyorum hele ki bu kişisel gelişim mevzusunun bir yarışa dönmesi konusu. Bu durum öyle bir hal aldı ki insalar bir şeyler yapiyor ama bu şeyleri sevdikleri ya da istedikleri icin değil tamamen kişisel gelişim yarışının gerisinde kalmamak için yapıyor benim gözümde. Bir diğer konu da başarısızlık mutsuzluk gibi olumsuz duygularin atlatilmasi gerektiğini, olumlu duygular beslememizjn yollarinin nereden geçtiğini söylemeleri saçmalığı. Insan daima yüksek ve olumlu duygular yasamamali mutsuzluğa, üzüntüye de ihtiyaç duyariz. Ayrica bazen başarısız olabilir ve yeniden demek istemeyebiliriz.
Pelin Hanım söylediklerinize büyük oranda katılıyorum. Zaten kişisel gelişime yeterince maruz kalan bir insan bir süre sonra ona maruz kalmaya tahammül edemiyor. Fakat temel de bilgiyi kullanma becerisine bağlı olduğunu düşünüyorum bir çok gelişimin. Asıl olan öğrendiklerimizi doğrularımızla harmanlayarak kendi benliğimize işleyebilmek sanırım. İyi çalışmalar diliyorum.
İzlediğim en kusursuz video ...daha fazla genişletebilirsiniz...lütfen devam ediniz ... özelikle deprem örneği ...üzerine daha derinlemesine analiz bekliyorum ...
Kişisel gelişime uzun zamandır çok ilgi duymaktayım ama son zamanlarda o kadar çok içerik olunca bu işi daha derin bir şekilde düşünmeye başlayıp aslında çok büyük boşluklar barındırdığını hissetmeye başladım. Bu video ile kafamdaki tüm sorular cevap buldu adeta, çok teşekkür ederim. Ayrıca kaliteli içerik üretimine de kocaman bir 💙
Sizi sürekli takip eden ve oldukça yararlanan birisiyim. Bunun için öncelikle teşekkür ederim. Kişisel gelişimle ilgili olarak daha önce ben de sizin gibi düşünüyordum. Ancak özellikle toplumsal sorunların çözümünün zor ve koşulların ağır olduğu durumlarda insanların yaşamlarını bir nebze katlanılır hale getirmeye çalışmalarını ve bu nedenle çeşitli kişisel gelişim faaliyetlerinin içine girmelerini olumsuz bir şey görmüyorum. Şu soru her zaman aklımda duruyor: Koşullar çok zorsa ve insanlar bunu değiştiremiyorlarsa ne yapsınlar? Kişisel gelişim kitaplarından ya da etkinliklerinden aldıkları (ne kadar alınabiliyorsa) birazcık faydadan da vaz mı geçsinler? Aslında bence de sorun (aşağıda bir arkadaşın yorumunda da belirttiği gibi) çok geniş bir kavram olan "kişisel gelişim" ifadesinin net bir şekilde tanımlanmamış olması. Öyle olunca da videodan her türlü kişisel gelişimin yararsız (veya zararlı) olduğu gibi bir sonuç çıkıyor. (Örneğin "sunum yapma becerisi" ya da "ekip çalışmasına uyum" konulu bir eğitim/seminer bu konularda sorun yaşayan insanlar için faydalı değil mi?) Zaten insanların kendilerini geliştirme, eğitme vs. konularında sorun yaşayan bir toplumuz. Birilerinin belli konularda eksiklik hissedip kendilerini geliştirme çabalarından da vazgeçmelerinin nasıl bir yararı olacak? Tahmin edileceği üzere kişisel gelişimci değilim. Kişisel gelişim faaliyetlerine yönelik eleştirileri de anlıyorum. Ama sanki şu an kantarın topuzu biraz kaçmış ve kişisel gelişim kitaplarını vs. eleştirmek moda olmuş gibi görünüyor. Kişisel gelişimden her ne anlıyorsak onlara ilişkin eleştirilerimizi yapmamızı anlamlı buluyorum. Ancak bunu yaparken de zaten zorla gelişen/değişen toplumumuzu bu mütevazi çabalardan da uzaklaştırıp gelişime/değişime engel oluyor konumuna düşmemek gerek sanırım.
Pelin Hanım öncelikle kişisel gelişimin bireyi baz alıp arka plandaki sosyo-kültürel yani yapısal bağlami göz ardı etmesi noktasında sizle tamamen hemfikirim. Bu noktada sizin fikirlerinizi merak ettiğim başka bir konu var. Bu tarz kişisel gelişim kitapları yazan kişiler stoacilik düşüncesi ile soslanmis halde fikirlerini sunma eğilimindeler. Stoacilik da dis olayları kontrol edemeyiz ancak onlara tepki verme şeklimizi kontrol edebiliriz mottosundan hareketle sizce bireye indirgemeci bir tutum sergilemiyor mu? Ya da felsefeyi bireycilik-toplumsallik bağlamında nerede konumlandirirdiniz? Teşekürler şimdiden.
Tşk ederim bu içeriğiniz için. Bir zamanlar çok kişisel gelişimi okumuştum lakin artık hiç okumuyorum ve tavsiye edilenlere bile kulak kapatıyorum.Bunu siz o kadar güzel dillendirdiniz ki.Kendimi kötü hissediyordum ara ara şimdi tamamen doğru yolda olduğumu anladım .Sağolun.
Yıllarca etrafımdaki insanlarla kavga ettiğim ve anlatmaya çalıştığım şey tam olarak bu ya diyorum kollektif mutsuzluk diye birşey var ve insanın hayat dinamiklerinde eksiklikler varsa ve çabalıyor çabaladığı halde de bunları değiştiremiyorsa o insana hiçbir kişisel gelişim çabası yardımcı olamaz bu sorunları görmezden gelmek demek sorunu çözmek değil.
15:35 Her alanda insanlar benzer davranışlarda bulunuyor. Birbirlerini tekrar eden içeriklerle bir lore oluşturuyorlar. Bunu kurgu içeriklerde görmek daha kolay. Örneğin kore yapımı webtoonlar'daki patternlerle japon mangalarındaki patternler aynı değil. Webtoonlarda sistem var, özel güç uyandırma var, ana karakter yoksuldur v.b. Bu tarz kategorizasyonların oluşacağı kadar fazla içeriklerin olduğu her konuda insanlar kendi ürettikleri içeriklerle benzer içerikleri takip edip okuduğundan dolayı birbirlerinden çok fazla etkileniyorlar. Bu etkilenmeler kendi yankı odalarını oluşturacak seviyelerde oluyor. Bunun sonucu olarakta klişe yanlışlar popüler hale geliyor. Bu durum en az beklediğimiz bilimde ve eğitimde de aynı şekilde görüşmekte. Zaten bilim bu problemi aşmak için tutarlı veri ve tekrar edilebilir deneyler istiyor. Bu ikisini sağlamayan hiçbir veriye güvenmemek lazım
Kişisel gelişim. 1.para 2.üstün olma 3.takdir edilme 4.tahakküm 5.bireysel şeyler 6.ne zavallı yaratıklarız. 7.gelişe gelişe ne hale geldik 8.yaşadığımız gezegenin haline bakın 9.kendi türünü bu kadar aşağılayıp hunharca yok eden başka canlı var mı? 10.yaprak döker bir yanımız, bir yanımız bahar bahçe... 11.Herkese iyi gelişmeler.
Atomik Alışkanlıklar kitabını okuyorum şu sıralar. Aslında kitabı “zırva” diye nitelendiremem çünkü çok büyük oranda nöropsikolojiden yararlanılmış ve uzun bir kaynakçası var ancak buna rağmen kitaptaki öğütleri hayatıma uygulamaya çalışırken ve bundan mutluluk duyarken çevremde olan bitenler o mutluluğu söndürdü. Uzun vadede hayatıma katkı sağlayacak getirileri olacağını düşünüyorum ancak evet mutluluk kısmı imkansız. Mutluluğumuz çok büyük oranda çevremize, yaşadığımız yere, topluma bağlı ve mutsuz olmanın da normal olduğunu kabul etmek önemli. Tam tersi böylesine kaygı verici bir ortamda her şeye rağmen mutlu olabilen kişiler endişe verici ya psikolojik problemleri var ya da rol yapıyorlar.
Bakış açınız harika , düşünmeye ve sorgulamaya çok ihtiyacımız olduğu bir dönemdeyiz. Yorumlarınızla insanlara farklı bir perspektiften bakabilmenin yolunu açtığınız için teşekkürler
Bence kişisel gelişim bu video nun ta kendisi kendini ne kadar gelistirdigine bak sanki beyinlerimiz bu videoyu yapman icin anlaşmış gibi tam zamanında ve eksiksiz bir video teşekkürler ❤
Kişisel gelişim çok da büyük bir olgu değil hayatın içinde organik olarak süregelen, var oluşumuzla ilerleyen, yaşamanın doğal bir olgusu. Davranışsal, hissel, düşünsel kendini gözden geçirmek, doğru-yanlış- vicdan muhasebesi yapmak. Takıldığın yerlerde de bir kitaptan bir filmden bir sohbetten bir insandan bir oyundan bir inançtan çeşitli unsurlardan feyz almak. Bunun sektörel bir yere doğru gitmesi yaşam koşullarının giderek zorlaşmasından kaynaklı. Mutlu olma becerisini sağlama çabası başlı başına zaten kişisel gelişimi sağlayan bir şey.
'Zengin Kız Fakir Oğlan' diye bir dizi vardı.Baş rolün de,elinden her şey,bir ölçüde de olsa,gelir.Bir bölümde,illüzyonist gördüler,'Biliyor musunuz arkadaşlar,ben de gençliğimde bir kaç ilüzyon numarası çalışmıştım,ister misiniz size göstermemi?',arkadaşı da 'Aman,sen de bir şeyden eksik kal' dedi.O dizi tabii,değişik bir konu olsun diye çekmişler. Yoksa ilüzyon gösterisi yapamayınca küçük düşmeyiz, özellikle enstrüman çalamayınca,güç duruma düşebiliriz.İyi enstrüman çalıyorsanız ama sportmen değilseniz,o da fena.Arkadaşlarıma ayak uydurabilmek için,bu çeşit sıkıldığım,çünkü kendimi göstermek,başkalarından geri kalmamak zorunda olduğum yerlere çok gitmek zorunda kaldım.Şikayet etsem 'Gelmeseydin o zaman' diyecekler.Erkekseniz,anlarsınız,kızlar her şeyi becerebilmek zorunda değildir. Sen de,seni öyle yerlerde bulunmaya zorlamayacak bir arkadaş bul denecek de,sanki pazarda satılıyor. Sosyalleşmek için öyle yerlere gitmek zorunda kalıyorum,hallaç şeyi gibi kaynadığımı hissediyorum.Sevinçten göbek atacak değilim ya.Benim kendimi gösterebileceğim yere de,onlar gelmek istemez her halde. Böyle yerlerde 'Olsun,yine de mutluyum' demenin pek bir anlamı yok.
Böyle bir durumda mutlu olmanın yolu nedir?Ben size muhalefet etmiyorum,belki siz biliyorsunuzdur diye soruyorum.Ohoo O,küçük düşeceğim,pasif kalacağım yerlere girmem ben de,nasıl onlar benim üstün olduğum yere gelmekten kaçınıyorlarsa,' bunu deyince nasıl sosyalleşeceğiz,sosyallikten vaz geçtim,evden çıkmasam o yenilgiyi nasıl unutacağım?
@@rifkicelik3239 bu bahsettiğiniz örneklerde belki bakmamız gereken, kendimizi geliştirmeye dair çabamızın başkaları tarafından kabul görmek amacıyla mı olduğu yoksa kendi içsel amaçlarımıza ulaşmamız için mi olduğu sorusunu kendimize dürüst bir şekilde yanıtlamak olabilir. Başkaları çok ilgi duymayacak olsa bile ben ne yapmaktan hoşlanıyorum, neyi seviyorum bu sevdiğim şeyi yaparken ne kadar mutluyum ve bunun bana getirileri neler olabilir? İçtenlikle sevdiğimiz gerçekten ilgi duyduğumuz şeyleri yaparken o şeyler üstünde çabasız mutlulukla elde edilen bir uzmanlık edinebiliyoruz. Kısacası başkalarınca kabul gören konulara göre değil, kendi iç dünyamıza ruhumuzun isteklerine göre beceri geliştirmek kendine sahip çıkmanın da bir yolu aynı zamanda. Kendini kabul de zaten özsevgi, öz kabul ve kişisel mutluluğa kapı açan şey. Kabul edilmek bir yana durabilir; insan kendini kabul ettiği ve kendi seçimlerinde kaldığı yani kendine sahip çıktığı zaman bence bunun etrafa yaydığı bir çekiciliği zaten oluyor. Yani mutluluğu aradığımız yerlere bakmak gerek diyebiliriz.
@@audreylenca ah Zane siz olması gereken şeyi yazmışınız,olanı değil.Neyse,benim öğrenciliğim bitti,artık başkalarına ayak uydurmak zorunda olmaktan bir ölçüde kurtuldum.Okul dışı hayatta da var ne yazık ki,ama hiç değilse okuldaki kadar yoğun değil.Sizin dediğiniz gibi olsa keşke,bu kez de 'tavşan dağa küsmüş dağın haberi olmamış' derler.(yani 'Ben istediğimi yaparım arkadaş,beni kabul eden böyle kabul etsin' deyince) Herkes okul hayatının ne mutlu geçtiğini yazıp duruyor,benim hiç mutlu geçmedi,halen bile,okulların yanından geçerken tedirgin olurum.
Sizin,erkek olduğunuz var sayımıyla yazıyorum. Ben,dans etmeyi hiç sevmem.Kızlar da,çok seviyor. Hem,beceremediğim için sevmem,hem de sevmediğim için beceremem.Öğrenmek istemiyorum.Kursa gidip öğrenme hevesim yok. Bir kız arkadaşım olsa,eninde sonunda beni öyle yerlerde bulunmaya zorlayacaktır.^Seni zorla mı götürüyorum',evet zorluyorsun,hayatın zorlaması,başımıza silah dayamakla olmaz,emrivaki olarak karşımıza gelen şeyden nasıl kurtulacağız,hatta başımıza silah dayansa,yine 'yapmıyorum' deme şansımız var,ya o istemediğimiz şeyi yapmaktansa ölmeyi göze alırız,ya da bizi zorlayan,kararlı olduğumuzu görünce,bizi zorlamaktan vaz geçer.'Ya benimle öyle yerlere gelirsin,ya arkadaşlığımız biter' derse,-ki söylemesine gerek yok,ses tonundan anlaşılır-,elimi sallasam ellisi olmadığına, her zaman bize uyacak,bizi kendine uymaya zorlamayacak kızı bakkaldan alamayacağımıza göre.Acaba dedim,ortopedik engelli bir kızla mı arkadaşlık etsem,beni dans etmeye zorlayamaz nasıl olsa.Ha,bir sihirli değnek dokunuşuyla M.Jackson gibi dans edebilsem,o zaman tırnak içinde rezil olmaktan kurtulurum ama,kendim istemiyorum.Tabii,arkadaş arayan,kendisine arkadaşlık teklif etmemi bekleyen,ortopedik engelli bir kız da,yok.
Bu zamana kadar gördüğüm en kaliteli ve işlevsel kişisel gelişim eleştirisiydi, harikasın Dilara. Bu videoyu kesinlikle konu hakkındaki tartışmalarıma argüman olarak ekleyeceğim🙏
Konu başlığına ve içeriğine tamamen katılmakla birlikte, Dilara'nın odaklandığı ve hatta para kazandığı "felsefe, edebiyat, sinema, sanat tarihi" gibi alanlarda kendimizi geliştirmemizin faydalı sonuçlar doğuracağını belirtmesi; hemen üzerine, başka diller öğrenmenin de faydalı olacağını ekleyip sponsorluk kısmına bağlaması, zekice olsa da bir o kadar da çiğ, üzgünüm. Mutlaka çıkar odaklı bir bakış açısıyla hazırlanmış bir video demiyorum, çünkü kendisini şahsen tanımıyorum ve niyet okumak istemiyorum. Tabii ki ilgilendiği konuları öne çıkarması da çok doğal ama burada da bir başka ürün satılıyor bence. Bu bir sorun mu veya alçakça bir şey mi? Hayır elbette. Ama sanki burada ulvi bir şey varmış da, kişisel gelişim videoları, kitapları vs. ticaret amaçlı gibi algılanmasın istedim. Herkes kendi fikrini doğru bilip, satmaya çalışıyor. Bence artık satmayı bırakmalıyız. Kim ne ile huzuru buluyorsa onunla bulmalı. Son olarak, buradan kişisel gelişim odaklı içeriklere ilgi duyduğum çıkmasın lütfen. En başta da belirttiğim gibi, aslında Dilara'nın söylediklerine katılıyorum. Sadece bu ''satma'' halinden artık gına geldi.
Kişisel gelişimin yanlış kişiler tarafından da uygulanabiliyor olması kişisel gelişim gerçekliğinin faydalarını göz ardı etmenize sebep olmamalı.Doktorluğu avukatlığı yanlış yapan insanlar nasıl o mesleklerin gerekliliğini ortadan kaldıramıyorsa aynı şey kişisel gelişim uzmanlığı için de pekala geçerli.robin sharma ,daniel goleman ,shwan accor gibi isimlerin eserlerini okursanız bu konudaki ön yargılardan pekala kurtulabilirsiniz.
Harika bir video oldu. Tam olarak düşündüğüm ve onayladığım çıkarımlar. Benzer söylemleri kişisel kitapların gazına kendini kaptıranlarla paylaştığımda garipseniyor ve bilinçsiz biri olarak görülüyordum. Dilara Hanım bu muhteşem içeriğinizi her yerde paylaşacağımdan emin olabilirsiniz. Teşekkkür ederim 👏
Söylediklerinizde katıldığım noktalar olmakla birlikte, kişisel gelişimin durumu bireyselliğe indirgemesi gibi bir yerden yaklaştıktan sonra insan davranış, duygu ve düşüncelerini, Bilişsel önyargılarını vs. biyolojiye indirgemek de en az kişisel gelişim konusu kadar indirgemeci. Kişisel gelişim konusu ile ilgilenen alaları syaraken psikolojiyi dahil etmemiş olmaız da ilginç geldi. Psikolojiyi sadece bilişssel alanda çalışan bir bilim olarak tanımlamaya çalışmanızda 50 den fazla alt çalışma alanı olan Psikoloji Bilimine haksızlık oluyor. Bir soyal psikolog olarak bu bağlamda dikkatimi çekti söyledikleriniz. Yine de genel olarak kişsel gelişime yönelik genel tabloyu çok güzel ifade ettiğinizi düşünüyorum.
Kişide mutsuzluğa neden olabilecek Yapısal -toplumsal hiçbir neden olmasa dahi beyindeki nörokimsayal değişimler nedeniyle de mutlu olamayabilir. Yani bu da kişisel tercihle ilgili değil aslında. Bu durumdaki kişilere “ mutluluk sadece senin elinde , bunu sen başarabilirsin vs … şeklindeki kişisel gelişim dayatmaları kişinin daha da başarısız ve yetersiz hissetmesine neden olarak, mutsuzluğunu arttırabilir. Bu sebeple kişisel gelişimi çoğu açıdan zırva buluyorum
Video için teşekkürler. Çok önemli bir noktaya parmak basmışsınız. Ben de uzun süredir kişisel gelişimin bütün suçu ve sorumluluğu bireye atıp, kapitalist sistemi aklamak için kurulmuş bir alan olduğunu düşünüyorum. Dediğiniz gibi, bireylerin mutsuzluğu yapısal sorunlar ve kültürle çok alakalı.
Bir süredir politika, sosyoloji ve alanım olan eğitim üzerine okumalar yapıyorum. Eğitim psikolojisi, sosyolojisi ve felsefesi dersleri aldım. Üniversiteye başladığım sıralar aldığım ama okuma fırsatı bulamadığım bir iki kişisel gelişim kitabını yıllar sonra elime aldığımda okurken belli bir yerden sonra sinirlendiğimi farkettim, bitirmedim de zaten. Son zamanlarda çok "mutlu" bir hayat yaşadığım söylenemez ama kitapta söylenen şeyler o kadar sığdı ki. "Yanlış düşünce kalıpların var, işte şu olumlamaları yapmıyorsun, kendine ben başarılıyım mutluyum diyip inandirmiyorsun ondan mutsuzsun, mutsuz insanlar mutsuzluğu kendileri yaratir vs. vs." Videonuzun tam üzerine denk gelmesi güzel oldu.
Kişisel gelişim bağlamında bilimsel araştımalarla desteklenmiş, anlatımı akıcı ve eğlenceli olan iki kitap önerebilirim bunlar: Limitless (Sınırsız) - Jim Kwik , Atomic Habits (Atomik Alışkanlıklar) - James Clear.
Psikolojik sorunların üstesinden gelmeden kişisel gelişim sadece ip ucu verir ve sundukları şeyler ugulanamaz önemli olan alttaki problemleri çözmek sonra kendiliğinden gelişiyorsunuz zaten
Bir kitapçıya girdiğimde ne zaman kişisel gelişim bölümünü görsem ne saçma içerikler kim alıyor bunları diye düşünürdüm. Kişisel gelişimle ilgili kafamda dağınık bir şekilde dolaşan tüm sorunları alıp derli toplu bir biçimde ifade etmişsiniz. Çok keyifli bilgilendirici bir video olmuş 👏
Şimdi yazacağım bu uzun yorum kendi deneyimlerim üzerine olacak, kısaca öznel bir yorum olacağını belirtmeliyim. 9-13 Yaşlarım arasında hem ailevi, hem sosyal hem de ekonomik, hem eğitim , hem fiziksel görünüş, hem zihinsel sorunlar vs. birçok açıdan birçok kişinin dip dediğinin de altında bir çocukluk dönemim oldu. Ama her açıdan baya baya negatif durumlardı. Detaylı olarak anlatmayacağım. 14 Yaşlarımda annemin teşviği ile basit düzeyde de olsa kitap okumaya başladım. Başlangıçta oldukça şanslıydım ki Doğan Cüceloğlu'nun kitabıyla başladım okumaya. Daha sonra kişisel gelişim kültürüne dahil oldum. Okudum, benim gibi dibin de dibinde insanlar ile sosyal medya ile karşılaşmaya başladım. Ve 14 yaşlarımda yani 2014 gibi kişisel gelişim denilen dünyaya girmiş bulundum. Ve yaklaşık olarak da kişisel gelişim müriti gibi 2019 yılına kadar da tam anlamıyla kişisel gelişim ile alakalı şeylerin içerisindeydim. Daha sonra ki halen de ekmeğini yiyiyorum, kiminle karşılaşsam, veya herhangi bir tanımadığım insanla konuşsam ne kadar kültürlü, bilgili ve enetellektüel olduğum söylenir. Ki birçoğunun abarttığını düşünüyorum. Ancak kişisel gelişim içerisinde her ne kadar vasat düzeyde kitaplar, videolar , blog yazıları olmasına karşın gerçekten de kaliteli içerikler var. 5 yıldır aktif olarak kişisel gelişim ile ilgilenmiyorum. Ancak bazı kaliteli ve yüksek düzey insanların hazırladığı kişisel gelişim içeriklerine arada bir göz atıyorum. Kişisel gelişim kendimde de gördüğüm üzere birçok kişinin, kültürlü, saygılı ve empati seviyesi yüksek, sosyal , kendine güvenen insanlar haline gelmesini sağlayıp topluma kazandırmıştır. Kişisel gelişim ile 14 yaşlarımda 2014 yılı, karşılaşmamış olsaydım acaba beni bir kamyonun altından mı alırlardı, tuvalette morarmış koluma mı bakarlardı ,yoksa adliyelerden mi toplarlardı emin değilim. Kaliteli insanların kaliteli içeriklerine ulaşabilirse birçok insan için olduka faydalı bir süreç olacaktır.
Bakış açınız sağlam fakat önemli bir detayı atlamış olabilirsiniz. Akademik disiplinlerde üretilen bilginin sade insana nüfuz edecek bir dile indirgenmiş olması gerekiyor. Zaten kişisel gelişimciler bu elit dili popülerize ederek bir sektör oluşturdular.
İnsan sadece kendi eylemleri, yaşam ifadeleri ve bunların diğer insanlar üzerinde etkileri yoluyla kendini tanıyabilir. Anlam ve mana insanda ve onun tarihinde meydana gelir. Diyor Wilhelm Dilthey. İnsan toplumsal bir canlı mıdır yoksa toplumsal olmaya yetenekli ve yeterlilikleri gereği zorunlu mudur? Teşekkürler dilara
çok faydali bir videoydu gerçekten kültür endüstrisinin bize satmaya çalıştığı 'mutluluk' ve 'başarı' etiketlerini tüketmeye mahkum olmadan kendimizi ve etrafımızdakileri hem toplumsallaşarak hem de bireyliğimizi gerçekleştirerek güzel bir hayat yasamak da iyisi olacaktır, daha kendi olabilmiş bireyler ve bu bireylerden oluşam toplumu inşaa edebiliriz felsefe ve bilime de yer vererek
ben sizi keyifle takip ediyorum felsefe eğitimi almış olsam da farklı bir bakış açısı ile tekrar konuların üzerinden geçmek bile aslında kişisel gelişime hizmet ediyor. Ben kısa bir zaman önce nlp ile tanıştım. Normalde halen felsefe hobi olarak ilgi alanımdaydı bu tür eğilimlere şüphe ile bakıyordum. birazda küçümsüyordum ayrıca özel sektör de dışsal dünya ile kurduğum iletişimde felsefe okumaları çok başarılı ve etkili araç oluşturuyordu. bu dışsal yoğunluk içsel dünyam ile tanışmamı uzun süre ertelemeye de neden olmuş olabilir. o kadar cazip bir alan yarattı ki aslında uyumu sağlamak için bile ihtiyacım olan kişisel gelişimimi yani benin ortaya çıkışını erteledi gibi bir düşünceye sebep oldu. adı ne olursa olsun yaşam koçu reiki yoga akupunktur vb her biri benin ortaya çıkışına vesile olduğu sürece bence ihmal edilmemesi gereken ve ihtiyaç hissi ortaya çıktığında rehberlik edebilecek alet çantaları olabilir. tabi bu benim şahsi görüşüm ve deneyimlere ait bir düşünce kalıpları. Çabalarınız ve katkılarınız için emeğinize sağlık
Rekebeti kendinle yapmak gerçekten en güzeli. Attığın her şeyi takip edeceğim artık. Tüketmek için videolar değilde eğitmek için oluşturulan içerik ve videolar daha değerli. Emeğine sağlık. Merakla bekliyorum. 🙏🏻🙏🏻🙏🏻
kişisel gelişim hakkında şunları söylemek istiyorum. Elbette piyasada çok fazla sayıda kitap, video ve podcast çıkmıştır fakat bunların HEPSİ sadece kapital uğtuna yazılmış olduğunu düşünmüyorum! Kişisel gelişim okunup dinlenip UYGULAMAYA geçildiği zamanda işe yarayacaktır ve ben bunların çok meyvesini yedim
Merhaba. 42 yaşındayım. Auzef sosyoloji ye başladım. Maddi durumu iyi olup yurt dışına taşınıp akıl veren çok. O kadar kişisel gelişim izledim. Aynen üfürükten .... Teşekkürler.
Merhaba,bende kişisel gelişimle ilk 2022de The Secret kitabı ile tanıştım, sonra ardından bu kitaba benzer içerikli 15-20 kitap okudum, her gün spor yapmaya, aynı saatte su içmeye başladım, toxic insanları etrafınızdan uzaklaştırın diye diye neredeyse etrafımda adam kalmadı 😂 sadece pozitiv düşünmeye programladım kendimi, çizgi filmi izlerken bile sanki kötü bişey yapıyomuşum gibi ve onun yerine daha üretken yapmalıymışım gibi geliyordu bana, şuan 2024 bitiyo ve bakıyorum bende ne deyişdi? aynı beden, aynı gelir ,aynı ben . Yani sanki hep plan yaptım ama o planı yapana kadar gerçek adımlar atsaydım asıl o zaman gelişirdim, şu an farkındalık yaşıyorum ,evet tam kurtulamadım, ama azaltarak bu sistemden uzaklaşacağım 🙏
Bende hep bu şekilde düşünüyordum ve kendimi tek sanıyordum bu teklik kendimi özel hissettiriyordu. Bu konuyu bireysel ele almak doğru olmaz bu yüzden benim gibi düşünen insanlar olduğunu bilmek mecburen iyi hissettirdi.
Neredeyse senelerdir, en başından beri videolarınızı izliyorum. Kişisel görüşüm, ekseninizin gün geçtikçe realist dünyadan koparak metafizik dünyaya kaydığını yönünde. Bu iyidir, kötüdür demiyorum. Belki de iyidir ama umarım bu arayışınız sizi mutlu eden yöne doğru gidiyordur.
Benim kendi kişisel gelişim kavramından anladığım ve uyguladığım, tek yöntem; hedefini belirle karmaşıksa ufak ve kolay parçalara ayır. Parçaları çözmek için yeterli donanımın yoksa bunu edin ve parçaları tamamlayıp hedefine ulaş. Bu formülü hayatımdaki herşey için uyguluyorum ve daha az fakat motive edici bir stres ile sonuca ulaşıyorum. Bu aynı zamanda erteleme problemini de çözüyor. Bu zamana kadar 1 tane bile kişisel gelişim kitabı vs... tüketmedim ve düşünmüyorum da... Pelin içeriklerin için sonsuz teşekkürler
İlk 90 gün benim iş hayatıma ve yaşama bakışımı değiştiren bazı model ve teorileri ile bazı büyük iletişim sorunlarımı gideren bir kitaptı. İletişim , sonradan öğrenilen bir yetenek ve toplum içerisinde kabullenilmek doğru iletişimden geçiyor. Manipülasyon değil ama karşı tarafın duygu ve isteklerini doğru anlayıp, uzlaşmacı bir şekilde yönetebilmek yorucu hayatı biraz daha kolaylaştırıyor.
Kişisel gelişimin bence amacı rekabet ettirip insanları birbirleriyle uğraşmaya yönlendirmek ve dünyada olan toplumsal, ekonomik, politik olayları görmezden gelip sadece kendini düşünür hala getirmek. Aslında çok ihtiyacım olan bir videoydu yıllarca çok kafa patlattım bu konuya işin garip tarafı hep kendimi suçlu buldum. Daha iyi bir hayat daha iyi bir hayat, ben bu hayatı hak etmiyorum düşüncesiyle mutlu olamadım. Biyologum ben bilim insanı olarak bu konuya belki psikoloji bu diyerek baktım ama Dilara hanımın dediği gibi her şey sadece bize bağlı değil.
Okul ve çalışma hayatında dışarıdan bize dayatılanlar nedeniyle her konuda "daha iyi" olmamız isteniyor. Örneğin benim danışmanım her fırsatta az okuma yaptığımdan yakınıyor. Sonrasında ister istemez kendimi bu konuda iyileştirmem gerektiğini düşünüyorum. Kişisel gelişime kendi isteğimizden ziyade çevremizin dayatması nedeniyle bu alana ilgimiz artıyor.
( İRADE TERBİYESİ - Jules Payot ) bu kitap iradesini geliştirmek isteyen ve özgür irade var mı kendimizi bulmak neyi sevdiğimizi bulmak gibi konuları düşünen insanlar için bir hazine niteliğin de.
Benim kişisel gelişim yolcuğundan anladığım aslında videoda söylenenin çok da aksine olmasa da şudur, kişisel gelişim ve getireceği mutluluk, her zaman senin elinden gelenlerle ilgili değildir. Fakat senin elinden gelenin en iyisini yapman ve zorlu konu ve kişiler karşısında nasıl mücadele edeceğini, bakış açının nasıl olduğunu bilmen, hayatı daha kolay yaşanır bir yere getirir. Aslında yüzeysel olarak kişisel gelişim size spor yap kitap oku anda kal mutlu ol demiyor sadece. Kötü şeyler de olacak. Kendini onlara da bakış açını doğru frekansa getirerek hazırla demek.Videonun yarısını izleyene kadar fikrim bu yönde. Fakat bu kişisel gelişimin felsefesini yaptığınız çalışma gerçekten konuya çok daha yüksek bir yerden bakmama ve daha da düşüncelerimin netleşmesini sağladı. Genel olarak kişisel gelişim tek bir konu ve tek bir kişi ile olmaz.
Sosyoloji okumaları yapmak isteyenlere; bourdieu, bauman, goffman, herbert mead önermek isterim. Sosyoloji de interdisipliner olmak gerekiyor. Sosyolojide mesela toplumsal cinsiyet. Kadının toplumda algılanışı gibi çalışmaları okumak isteyen kişinin felseden de okumalar yapması gerekir. Bu örnek üzerinden Butler önerebilirim. Felsefeden varoluşçuluk üzerine düşünmeyi sorgulamayı sevenler yüzeysel kişisel gelişim kitaplarından bıkanlar için E.M Cioran şiddetle tavsiyemdir. Ya da Frankl. Psikoloji için ise bizim toplumumuza yönelik değerli kitapları olan hocamız Engin Geçtan tavsiye ederim.
Zen ve budizmle ilgili anlattıklarınız meditasyon içinde geçerli. Batıda meditasyon iç huzurken daha çok kişisel gelişimle alakalıyken Doğuda zaten bu bir dini felsefenin içinde varolan bir şey. (elimde şu an Aşkın Simyası var muazzam bir kitap)
Eğer kendimizi,fazla yada eksik taraflarımızı,zeka biçimimizi (duygusal yada matematiksel) becerilerimizi tam olarak bilmezsek aile bizi fazla kazanalım diye alakasız mesleklere yönetse de onca zaman kaybından sonra gerçek kendimize döneriz,yada oflayıp puflayarak yaptığımız işi sürdürürüz ve bunu öğrenmenin tek yolu fizyonomi bilmektir diğer tarihsel bilgiler değil.
Sürekli başarılı, sürekli mutlu, sürekli gelişmek zorunda değiliz. Bazen başarısız, bazen mutsuz, bazen durağan olmakta hayatın bir parçası... Kocaman genellemeler yapıp o başardı sen de başar demek bir noktadan sonra bireyi dar kalıplara sıkıştırıyor. Bu noktada neoliberal sosyo ekonomik düşüncenin olduğuny düşünüyorum. Kişisel gelişim altında önce bireyi kutsa sonra başarısız olursa sebebi sensin diyip suçla... Aşırı rekabet ruhlarımızı kevgire çevirdi... Dilara Hanım eğer mümkünse Ionna Kuçuradi Hoca ile bir program yapar mısınız? Sizin genç bakış açınız ile Hocanın olgun bakış açısı biz felsefe meraklılarına farklı bakış açıları sunacaktır.
kişisel gelişimin işe yaramadığı konusunda size tamamen katılıyorum. lakin aslında bakarsanız psikoloji bilimi de aslında şu an baktığımızda ciddi mental hastalıkları bir yana bırakırsak sistem tarafından hasta edilmiş bireyleri işlevli kılabilmek, hayatlarını sürdürebilmelerini sağlayabilmek için kullanılan bir alan. buna ulaşım bile oldukça pahalı bir çok insan için. bu noktada bilimsel olarak işe yarayan yöntemleri kullanıyor evet ama vaat ettiği şey aslında kişisel gelişimden çok da farklı değil. çünkü son dönem kapitalizmin yarattığı sonuçları kısa vadede kişisel olarak hiçbirimiz çözemiyoruz ve çözemeyeceğiz öyle değil mi? o zaman bu sistemin içinde işlevsel olarak yaşayabilmeyi en azından öğrenmemiz lazım. kişisel gelişim akımı da bu nedenle bu kadar popüler değil mi? herkes bir çıkış arıyor, herkes nefes alabilmek için uğraşıyor ve bir çok insan ya psikoloğa ya da doktora verecek parası olmadığından kişisel gelişim kitaplarına sarılıyor kimi ise bilgisizlikten ya da sürü psikolojisinden. tabii burada placebonun da güçlü etkisini unutmamak lazım, bir çok insan da iyi olacaklarına inandıkları için kişisel gelişim yöntemlerini kullanarak kendilerini iyi hissedebiliyorlar. benim deneyimim bir çok düşünürünkü ile aynı, sanat, bilim ve felsefe alınında insan bilgilendikçe aslında daha mutsuzlaşıyor çünkü hakikat acımasız bir şey. buna rağmen hakikati öğrenmeye devam ediyorum çünkü ben Camus'nün Sisifos'una inanıyorum. çünkü bu mutsuzlukta da bir tatmin var. yoksa "ignorance is bliss" bence.
Kişisel Gelişim Eleştirisi: Bir İnceleme 00:00 - 00:05: Son yıllarda kişisel gelişim trendinin yükselişi ve bu yükselişe karşı oluşan eleştiriler hakkında genel bir giriş yapılıyor. Psikologlardan gazetecilere kadar birçok kişinin kişisel gelişim alanındaki çalışmaları eleştirdiği belirtiliyor. 00:06 - 00:23: Kişisel gelişim eleştirisinin, başarılarından övünmediğimiz sanatçıları sahiplenmeme eğilimine benzetildiği esprili bir örnek veriliyor. Kişilerin birbirlerini kişisel gelişimci diye aşağıladığı durumdan bahsediliyor. 00:24 - 01:17: Konuşmanın amacının herhangi bir yazarı veya çalışmayı kötülemek olmadığı, kişisel gelişim üzerine düşünceler paylaşılacağı belirtiliyor. Kişisel gelişimin bazı alanlarda (felsefe, edebiyat, sinema vb.) etkili olabileceği ancak temelde kişisel gelişimin iyi bir şekilde yapılmasının imkansız olduğunun düşünüldüğü belirtiliyor. 01:18 - 02:47: Kişisel gelişimin zayıf veya zararlı olduğu yönündeki eleştirilerin arka planındaki nedenler inceleneceği belirtiliyor. Üç temel analizin yapılacağı, bunların konuşmacının kişisel görüşleri olduğu vurgulanıyor. Ayrıca dil becerilerini geliştirmek için Meet to Talk platformunun tanıtımı yapılıyor ve indirim kodu paylaşılıyor. 02:48 - 03:14: Kişisel gelişim kavramı, kelime anlamı üzerinden ele alınıyor. "Kişisel" ve "gelişim" kelimelerinin olumlu çağrışımlara sahip olduğu ancak pratikte bazı sorunlar barındırdığı belirtiliyor. 03:15 - 04:11: "Kişilik" kavramı tanımlanıyor ve düşünce, duygu, davranış, iletişim gibi unsurları kapsadığı ifade ediliyor. Bu bağlamda bazı davranış ve düşünce kalıplarının geliştirilmesinin olumlu sonuçlar doğurabileceği belirtiliyor. Kişisel gelişimin sıklıkla mutluluk vaadi üzerine kurulu olduğu ve bu bağlamda kişiye odaklanmasının bir sorun olduğu belirtiliyor. 04:12 - 05:39: Mutluluğun bireysel bir çabayla elde edilebileceği düşüncesinin sınırlılıkları ele alınıyor. İş güvencesizliği, sağlık sigortası olmaması, yoğun çalışma temposu gibi yapısal sorunların mutluluğu etkilediği vurgulanıyor. Kişisel gelişimin bu yapısal sorunları görmezden gelerek sorumluluğu bireye yüklediği eleştirisi getiriliyor. 05:40 - 07:08: Sağlıklı beslenme örneği üzerinden yapısal sorunların bireysel çabayı nasıl etkileyebileceği açıklanıyor. İş güvencesi ve sağlık sigortası gibi konularda da benzer bir durumun söz konusu olduğu belirtiliyor. Kişisel gelişimin bu noktada imtiyazlı bir kesim için geçerli olabileceği, toplumdaki büyük bir kesimin bu imkanlara sahip olmadığı vurgulanıyor. 07:09 - 08:55: Bireysel çabayla çözülebilecek sorunların da olabileceği ancak bunların kişisel gelişim kitaplarında genellikle ele alınmadığı belirtiliyor. Sağlıklı beslenme ve kilo verme örneğinde olduğu gibi, yapısal etmenlerin bireysel çabayı nasıl etkileyebileceği tekrar vurgulanıyor. 08:56 - 10:07: Kişisel gelişimin bilişsel engelleri dikkate almadığı eleştirisi getiriliyor. Saldırgan içeriklere daha fazla ilgi gösterme eğiliminin evrimsel ve bilişsel nedenleri olduğu, bu durumun kişisel gelişim tarafından genellikle göz ardı edildiği belirtiliyor. 10:08 - 12:07: Can güvenliği riski taşıyan durumlarda tehlikeye daha fazla dikkat kesilme eğiliminin evrimsel kökenleri açıklanıyor. Kişisel gelişimin bu biyolojik arka planı göz ardı ederek bireye odaklanması eleştiriliyor. 12:08 - 13:34: Kişisel gelişimin bilişsel bant aralığı gibi biyolojik sınırlamaları dikkate almadığı, multi-tasking gibi kavramları yücelterek bireyin üzerine gereksiz yük bindirdiği ifade ediliyor. Sinir bilim, evrimsel biyoloji, psikoloji gibi disiplinlerin bu konuları ele aldığı ancak kişisel gelişimin bunlardan faydalanmadığı belirtiliyor. 13:35 - 14:50: Kişisel gelişimin düşünme biçimini geliştirme konusunda da yetersiz olduğu, felsefe gibi köklü bir disiplinin bu alanda daha etkili olduğu ifade ediliyor. Kişisel gelişimin, bireysel gelişime odaklanması gerektiği halde yapısal sorunları görmezden geldiği veya bilişsel bilimlere sırtını dönerek boş vaatlerde bulunduğu eleştirisi getiriliyor. 14:51 - 15:54: Deprem örneği üzerinden faili karartma meselesi ele alınıyor. Kişisel gelişimin, toplumsal sorunlarda sorumluluğu bireye yükleyerek asıl nedenleri görmezden geldiği vurgulanıyor. 15:55 - 17:54: Kişisel gelişimin birey odaklı yaklaşımının felsefi açıdan eleştirisi yapılıyor. Bireyselliğin bir mit olduğu, insanların nadiren tamamen rasyonel ve bireysel kararlar aldığı belirtiliyor. Zen felsefesinin batıda bireyselliğe indirgendiği örneği üzerinden bu durum açıklanıyor. 17:55 - 18:50: Zen felsefesinin öz şefkat temasını öne çıkarmadığı eleştirisine yanıt olarak, Zen kültüründe birey kavramının 19. yüzyıla kadar olmadığı ve bu nedenle öz şefkat temasının da yer almadığı belirtiliyor. Batılıların Zen'i Hristiyanlaştırarak birey odaklı bir hale getirdiği ifade ediliyor. 18:51 - 20:16: Kişisel gelişimin "gelişim" temasının rekabete yol açtığı ve bu durumun derinleşmeyi engellediği belirtiliyor. Hızlı okuma örnekleri üzerinden bu durum açıklanıyor. Rekabetçi bir ortamda derinleşmenin ve bilgiyi özümsemenin zorlaştığı vurgulanıyor. 20:17 - 21:31: Konuşmacının kişisel deneyimlerinden yola çıkarak içerik üretimindeki rekabetçi ortamın derinleşmeyi nasıl engellediği açıklanıyor. Daha az ve daha nitelikli içerik üretmeye odaklanmanın önemi vurgulanıyor. 21:32 - 22:21: Kişisel gelişim kitapları konusunda farklı disiplinlerden veriler alarak interdisipliner bir çalışma yapılmasının faydalı olabileceği belirtiliyor. Bu tür çalışmaların az olmasının nedenleri sorgulanıyor ve izleyicilerden öneri isteniyor. 22:22 - 22:41: Konuşmanın özeti yapılıyor ve izleyicilere teşekkür ediliyor.
19:50 Videonun bu kısmında anlatılanlardan yola çıkarak söylemek istediğim birkaç şey var. Hızlı okuma, daha çok okuma furyasının "Derinleşememe" sorununu ortaya çıkarması konusunda size hak veriyorum. Bir kitabı uzun bir zamana yayıp, inceleye inceleye okuduğum zamanlarda "Aaa sen daha bitirmedin mi o kitabı? " sorusuyla karşı karşıya kalıyorum. Bazı kitaplar salt okuma kabul etmiyor. Hele araştırmak ve öğrenmek için okuyorsanız mümkün olmuyor yüzeysel bir okuma ile kitabın içeriğini özümsemek. Fakat birçok insan içinde "olması gereken, doğru olan, izlenmesi gereken yol" olarak tabir edebileceğimiz bir yönlendirme arzusu var. Oysa hepimizin bilişsel süreci ortak değil, bu oldukça kişisel bir süreç. Sınavlara hazırlanırken de "siz daha konuları yetiştirmediniz mi?" gibi stres yüklü soru bombardımanlarına maruz kalınca gerçekten bu model insanlardan uzaklaşmak en iyisi diyorum. Kişisel bir deneyimin içinde hiç de bireysel olamayan hayatlar yaşıyoruz.
Herkes mutlu herkes başarılı herkes iyi herkes çalışkan olamaz insan herşeyi başaramaz bunu anlaması lazım insanların.Sende yaparsın sende başarabilirsin diye gaz verip duruyorlar insanlara başarısız insan olacak ki başarılı insanın farkı ortaya çıksın.
Ne demeye çalıştığınızı anlıyorum fakat dış etkenler olsa bile mutlu olmak, iyi hissetmek, kötü hissetmek vb. duygular, durumlar, düşünceler yine de kafamızın içinde olup biten şeyler değil mi? Nörobilimde de buna benzer şeyleri gösteren araştırmalar var. Bu şekliyle düşündüğümüzde aslında her şey bireysel değil mi? Toplumsal durumların, olayların, etkenlerin bizim beynimizi ve algımızı etkilediği, adeta onu bir şekilde, kısmen de olsa proglamladığı bir gerçek. Fakat bunu tersine çevirmek ve beynimizi mutlu olacağımız bir şekilde programlamak da ancak bizim bireysel olarak (yardım alsak da eylem sonuçta bireysel) yapabileceğimiz bir şey değil mi? Küçük bir örnek vermek gerekirse: Başkalarının düşüncelerine çok fazla değer veriyorsak ve kendimizi bu yüzden eksik hissediyorsak bunun etkisini ancak kendi düşünce yapımızı değiştirerek nötralize edebiliriz. Bunu bir bütün olarak ve kalıcı bir şekilde yapabilmek çok, çok, çok zor ve çok büyük çaba istiyor (ben de bu konuda başarılı olduğumu söyleyemem). Ama sonuç olarak bireysel bir olgu. Elbette ki toplumu daha iyi bir yere getirebilecek, yapısal sorunları çözebilecek adımlar atmak, eylemlerde bulunmak veya yapısal sorunları az olan bir toplumda bulunmak, hem başta sorunlu bir algımız olmasının önüne geçecek ya da en aza indirecek, hem de algımız bozulsa bile daha az bir çaba ile algımızı değiştirmemize yardımcı olacaktır. Ama sonuç olarak her şey yine beyinde bitiyor ve bence bu en bireysel olgu.
• KENDİMİ TANIMAK, • UZMANLIK, • YENİ MESLEKİ EHLİYET KAZANMAK, • BAKIŞ AÇISI GENİŞLETMEK, Kişisel Gelişim Yaşamın her alanında önce Kişinin olduğu yeri ve kim olduğunu fark etmektir. bunun için farklı düşünce ile kişiye bu durmun farkındalık kazanılmasını sağlayan tekniklerdir. Fakat değişim yine merkezden sizden başlar. Beş duynuz ile edindiğiniz farkındalık bile bunu algılamanızı sağlar.
Bu Mu Yani podcastin son bölümünü öneririm harika bir sohbetti. Neden sadece motivenin işe yaramadığını bizzat kendisi anlattı yazar. Motiveden sonra kendini geliştirmek, süreklilik, haketmediğin (hiçbir şey yapmadan sadece istemek) bir gelecek istemek vb. Açıkçası gerçeklik daha iyi geldi bana. Ayrıca her şeyi yapabilirsin, her şey olabilirsin, bu dünyada her şey senin için gibi içi boş gazlayıcı konulara da değiniyor.
Çok isabetli bir gözlem! Çok yerinde👍👍👍 gerçekten bu konuyu çok kötüye kullanan insanlar var. Veya kolaydan, kısa yoldan uzman olan. Benim su tesisatçım hipnoz uzmanı oldu 🙄
C.G.Jung okuyan, V. Emil'i tanıyan "gölge" faktörünü bilenler, kişisel gelişim "zırvalıkları" ile ilgilenmez. Bu bağlamda okunacak değerli bir kitap tavsiye edeyim, Debbie Ford / Gölge Etkisi ve Işığı arayanların karanlık yanı. Kendimizi ve gölgemizi tanıma noktasında çok değerlidir. İnsanların deneyimleri, ölçü olarak daha etkilidir. Selamlar..
Dilara Hanım merhaba kişisel gelişim ile alakalı bir videoda psikolojiye hiç değinmemeniz dikkatimi çekti acaba bu bir bilim olmadığı için yaptığınız bilinçli bir tercih mi? (Psikolog değilim psikoloji konusunda çekinceleri olan bir birey olarak görüşünüzğ merak ettim😊)
Kişisel Gelişim bataklığına saplanan biri olarak yazacağım şimdi. Yaşadığım bir kaybın ardından toparlanamadığım bir dönemde %100 Düşünce Gücü isimli bir kitap okudum ve bana inanılmaz iyi geldiği için okuyabildiğim kadar çok kişisel gelişim kitabı okudum. 2015-2020 seneleri boyunca yaptım bunu. Ve sonunda tükendim. Çünkü artık öfkelenmiyor, içerlemiyor, üzülmüyor, ağlamıyor, darılmıyor, alınmıyordum vb. Günün sonunda bir baktım ki ben kendimi artık bir insan gibi bile hissetmiyorum. İş hayatımda sıkıntılar vardı, kişisel gelişim furyası “sevdiğin işi yap” çığırtkanlığı yapıyordu ama ben bir türlü “sevdiğim” bir şey bulamıyordum. Kendimi hiçbir yeteneği, becerisi olmayan biri gibi hissetmeye başladım. Sonra ruhum artık error vermeye “sen bu değilsin, kendin ol” demeye başladı. O sese direnmeye çalıştım çünkü kendim için çok iyi şeyler yaptığımı düşünüyordum. Sonunda ruhumun sesi galip geldi ve kitap okumayı tamamen bıraktım (tiksindim). Öğrendiklerimi unutmam 3 yılımı aldı. Şimdi yeniden çok sevdiğim kitaplara geri döndüm ama artık sadece felsefe ve psikoloji okuyorum. Kişisel Gelişim alanında da Debbie Ford ve Osho dışında neredeyse hiç kitap okumuyorum. İşe yaramıyor arkadaşlar. Ben öfkelenmemeyi başaran bir insan olduğumu düşünürken açığa çıkan öfkeyi sadece içerilere bir yerlere hapsetmişim mesela. Ya da üzülmediğimi zannederken üzülüyormuşum. Bütün bunlar boşaltılmamış bir çöp kutusu gibi zamanla kokmuş ve bana zarar vermiş. Duygularımızı ifade etmemek kadar zararlı hiçbir şey olmadığını anlıyorum artık.
Debbie Ford ve Osho niye ayrı tutuldu?
@@arastraninsan9798 çünkü Debbie Ford insanın kendisini her yönüyle kabul etmesini, kötü olarak tabir edilen karakter özelliklerinin de gayet normal ve insani olduğunu belirtir. Carl jung'un persona (gölge kişilik) yaklaşımını benimsemiştir ve açıklamalarını bu doğrultuda yapar. Özellikle "Işığı arayanların karanlık yanı" isimli kitabı bu konulara değinir. Kitaptaki ödevleri yaparsanız kendinizle ilgili olumsuz olduğunu düşündüğünüz ve kabullenemediğiniz yanlarınızla barışır hatta o yönlerinizin size faydası olduğunu bile farkedebilirsiniz.
Kişisel gelişim saçmalığınin önderleri psikolog ve psikiyatirlar zaten
Seninle arkadaş olmak isterdim
Cok gozel yazmisiniz, hazirda yasadigim veziyyete ayna tutdunuz sanki Cox sagolun🤍🙏🏻
İnsan doğasını, toplumu, koşulları bir kenara itip insanı robot gibi gören ve "her şey senin elinde eğer başaramıyorsan, sen böyle seçtiğin için bu böyle" yaklaşımının sıkıntılı yönlerine karşı bilinçlendirdiğiniz için teşekkürler.
Gerçekten olması gerektiğine inandığım bir bakış açısı , üç dil öğren , 5 enstrüman çal , 10 iş yap. 100 kitap oku
Hepimiz bunlara maruz kaldık ve denedik bunları yapabilmeyi.
Peki ya sonuç , olmayan bir ingilizce , dinlenmeyen müzikler, okumadığımız kitaplar , az maaş aldığımız işler ve yaşanmayan hayatlar ...
iyi ama,özellikle,enstrüman çalamazsak fena.
'Zengin Kız Fakir Oğlan' diye bir dizi vardı.Baş rolün de,elinden her şey,bir ölçüde de olsa,gelir.Bir bölümde,illüzyonist gördüler,'Biliyor musunuz arkadaşlar,ben de gençliğimde bir kaç ilüzyon numarası çalışmıştım,ister misiniz size göstermemi?',arkadaşı da 'Aman,sen de bir şeyden eksik kal' dedi.O dizi tabii,değişik bir konu olsun diye çekmişler.
Yoksa ilüzyon gösterisi yapamayınca küçük düşmeyiz, özellikle enstrüman çalamayınca,güç duruma düşebiliriz.İyi enstrüman çalıyorsanız ama sportmen değilseniz,o da fena.Arkadaşlarıma ayak uydurabilmek için,bu çeşit sıkıldığım,çünkü kendimi göstermek,başkalarından geri kalmamak zorunda olduğum yerlere çok gitmek zorunda kaldım.Şikayet etsem 'Gelmeseydin o zaman' diyecekler.Erkekseniz,anlarsınız,kızlar her şeyi becerebilmek zorunda değildir.
Sen de,seni öyle yerlerde bulunmaya zorlamayacak bir arkadaş bul denecek de,sanki pazarda satılıyor.
Hiç yoktan biraz ingilizce iyidir. Kendi geçim imkanı olmamaktan ise düşük maaşlar iyidir. Her kitap okunmaya değmez enstrüman çalmak da gerçekten doğuştan yetenekli olmayan insanlar için son derece zarar vericidir.
@@corporal283kdneden zarar verici ki
"Mutlu değilsen, sebebi sensin. Mutlu olmalısın, buna kafa yormalısın." şeklinde bir dayatma olduğunu ve bununla birlikte bireylerin mutsuzluğuna yetersizlik hissinin eklendiğini düşünmekteyim. Hobi edinmenin sadece vakit geçirme, yeni dünyalar arayışının yalnızlık korkusu olarak algılandığı; bireyin dış etkenler kaynaklı kendisine vakit ve alan ayıramamaktan suçluluk hissettiği zamanlarda muhteşem bir video olmuş. Teşekkürler❤
Genelleme yapmış olacağım ancak bu kişisel gelişim zırvalığının peşine düşenlerde kolaya kaçma, indirgemeci ve yüksek bir özgüven problemine tanık oldum hep. Tam da bu yüzden kişisel gelişim aldatmacasına teslim olduklarını düşünüyorum. Çünkü kişisel gelişim bir inanç pazarlıyor, halbuki sorgulamak daha büyük bir cesaret gerektiriyor. Ve cesur bir tavrın kazandırmayacağını düşünen kişilerde sığınabilecekleri bir alan oluşturuyor.
Kesinlikle katılıyorum
Çok haklısın
Sizde şimdi eleştirdiğiniz kişisel gelişimciler gibi sorunu 'bireye"indirgediniz."sen kişisel gelişim içeriklerini tükkettin"Pek akılvari değil
@@nazarrr2323 ne demek istediğinizi anlayamadım ancak - de ayrı
@@vekolanyorumunuza katılıyorum ama kişisel gelişimin peşine düşenlerin yüksek özgüvenli olduğunu sanmıyorum. Hatta bir psikolog olarak şunu belirtmek isterim ki kişisel gelişimden medet umanların çok büyük bir kısmı düşük özgüvenlidir. Çünkü düşük özgüvenli insanlar hep kendilerini kanıtlamaya ihtiyaç duyarlar. Hep kaygılıdırlar ve herşeye, herkese karşı bir savaş içerisinde hissederler kendilerini
Kişisel gelişimin ana koşulu Bireyin Kendi güçünü algılayıp, fark etmenizi kişiye kazandırmaktır. Birey kendi bir doğru veya değişik,hatta yeni bir kararı algıladığı ve uyguladığı şekli ile başarılı olur. değişir.
Kişisel Gelişim farklı konularda farklı yöntemler içeriyor. fakat bunların hiç biri size git şunu al ve yap demez. Size sadece yeni bir bakış açışı sunar. Birey kendi idrak olursa değişim başlar.
Hayatımızın ne sadece kişisel gelişimimize ne de sadece çevre koşullarına bağlı olduğunu düşünüyorum. Bu ikisinin çarpımı ile alakalı olması muhtemel. Biz hazır olduğumuzda fırsat yoksa sonuç sıfırdır. Fırsat varken biz hazır değilsek, yine sonuç sıfırdır. Kişisel gelişimimiz ve çevre şartları bir araya gelince ancak hedeflere ulaşılabiliyor.
Kişisel gelişimin hurafe kısmını bir kenara atarsak geriye sadece bilim ve felsefe kalır. Özellikle stoacılık gibi felsefeler gerçekten ölçülebilir şekilde hayata katkı sağlayabiliyor.
günümüzde içerik üretmek için içerik üretenlere güzel bir cevap niteliği olmuş bu video her şeye erişebilmek bizi daha çok köreltiyor ne yazık ki ne yaptığımızdan ve kendi benliğimizden emin olarak bilinçli bir öz disiplin ile ilerlememiz gerekiyor şu hayatta
Ceren Sungur’un Tarih Obası kanalında “Öz hakiki kişisel gelişim” serisi var. Adı batırılmış kişisel gelişim kitaplarına karşı gerçekten insanı kişisel olarak geliştirebilecek, Nlp koçlarının,yaşam koçlarının vs yazmadığı, alanında gerçekten uzman psikologların, psikiyatristlerin, konu ne olursa olsun uzmanların yazdığı kitapları inceliyoruz. Gelmenizi öneririz.
Ben de takip ediyorum
Ceren hanım önce kendini geliştirsin.
Ben 9 saat uyumazsam verimli olamıyorum.
Hala ceren sungur izliyor musunuz ya?
@@Derya90530süper demişsiniz
5:07 hiç böyle düşünmemiştim. Tek başıma zaten mutlu olamam, mesela çevremdeki insanlar da mutlu olmalı (en azındandan huzurlu olmalı)
Kişisel mutluluğun bireyden daha çok bireyin yaşadığı toplumun sosyokültürel ve refah düzeyiyle ilgili olduğu sonucunu çıkarıyorum. Peki dünyada depresyon oranlarının en yüksek olduğu ülkelerin, aynı zamanda refah seviyesinin en yüksek olduğu İskandinav ülkeleri olduğu gerçeğini nasıl açıklayacağız? Bireyin sorunları nasıl ele aldığı bence yine de en önemli konu oluyor.
Pelin hanım gerçekten teşekkür edilesi bir içerik olmuş. Bu konuda böylesi bir bakış açısı geliştirmeniz çok kıymetli. 'Kişisel gelişim' adı altında kültleşmiş bu kötü niyetli güruhtan ancak sizin gibi aydınlarla kaçınabiliriz...
Akademik ciddiyetiniz ile amatör heyecanınızı dozunda harmanlamanız, bakışınızı daima güncel ve önemli olana çevirmeniz, hazırladığınız içerik ve sunumlarla -illa bir değer de ben ekleyeyim ısrarında değilseniz- neredeyse eleştirecek bir nokta kalmaması ile adeta bir "denge" timsalisiniz. Edebiyat sever bir kitap kurdu olarak, sizi zevkle izliyorum; teşekkür ederim.
Evrene dair-Dünyaya dair-İnsana dair birçok ön kabulümüz mevcut.
1)Peki ön kabullerimizden nasıl ve niçin şüphe etmiyoruz?
2)Ön kabullerimizin temellendirilmesiyle alakalı olarak tavsiye edebileceğiniz UA-cam Videoları,Kitaplar,Üniversite Tezleri vb.varmı?
Perfect days filmini izlemenizi tavsiye ederim. Bence mutluluk dilenci bile olsanız size bağlıdır. Herşey bakış açısıyla ilgilidir.
Aslında insanların kişisel gelişim ürünlerine bu denli rağbet göstermesinin altında senin de daha önce belirttiğin gibi "Nasıl daha iyi bir yaşam sürerim?" sorusu yatıyor. O zaman bu rağbet çok doğal fakat yapılması gereken bir şey var o da nitelikli kaynaklar ve yollar bulmak. Yine müthiş bir videoydu emeğine sağlık Dilara!
Sevgili hocam neredeyse tüm dediklerinize katılıyorum. Katılmadığım tek bir konu var o da "hızlı" okuma.Hızlı okumanın yöntemi ve tarihselliği neredeyse 2000 yıl öncesine kadar dayanıyor.Zihin haritası,zihin sarayı ve hızlı okuma bir biriyle iç içeler.Beynimiz kalıp ve görsel temada öğrenme yöntemine alışmış.Örneğin İngilizce öğrenememe sebebimiz bize cümleler veya kalıplar şeklinde değil teker teker öğretilmesi ve en önemlisi karşılığında görselleştirilmemesi.Bebekler ve çocuklar gördüklerini kalıplar halinde ve en önemlisi onun karşılığında gözüyle gördüğü şeyleri çok hızlı öğreniyorlar soyut şeyleri dğeil. Hızlı okuma size kalıp öğrenme ve görselleştirerek öğrenmeyi sağlıyor üzerine hızlı okuyunca ki anlama oranınız dakika da 200 kelime neyse 400 kelime de aynı oluyor burda da "geri çağırma " yöntemini uyguluyoruz bu da beynin hatırlama refleksini geliştiriyor(bir nevi bağlantılama) zaten "Mind Map ve Mind Palace" buradaki taktikler de aynı.Dakikada 200 kelime okuman 400 ve üzerine çıkıp üzerine anlama oranın artınca zaten çok rahatlıkla ayda 10 kitap bitirebiliyorsun.
Bu video beni çok iyi hissettirdi, kendime başka bir açıdan bakmamı sağladı. Teşekkürler Dilara.
Çok güzel anlatmışsınız. Söylediklerinize katılmamak elde değil.Emeğinize sağlık...
uzun zamandır kalite farkını ortaya koyan bir video yoktu iyi oldu bu 🔥🔥🔥
Pelin kızım harika bir sunum olmuş.Aynı fikirdeyim seninle.Kişisel gelişim sayılır mı bilmiyorum ama Joe Dispenza "yeniden yapılandırma" ve "akış semineri" hayatımda çok güzel olumlu değişiklikler yaptırdı . Sevgiler ❤
Dilara Hanım
Gabor Mate Turkiyede de keşfedildi . 10 yıldan fazladır takip ediyorum hayatımı dönüştürdü diyebilirim .
Peter Levine
Bu insanlar doktor ve travma üzerine çalışıyorlar.
Anita Morjani nde (near dead experience ) yasadi. Türkçe ye de çevrildi son ilginç ve samimi .
Artık bence içindeki sesi dinle , pozitif düşün pozitif olsun gibi aşamalar bence aşıldı. Artık sizinde video da belirttiğiniz gibi bilimsel araştırmalara göre neden sorusunun cevabı üretiliyor . Oprah bile bence Amerika da bu işi yapanlardan en sevdiğim konu Soul diyerek 80 ler ve 90 lardan beri bunları konuşuyor o bile çocuk psikiyatri ve Harward araştırmacısı ile kolabire kitaplar çıkarıyor.
İnsanlar artık sistemi, politik düzeni , işlemeyen kurumları eleştirir hale geliyor benim gelecek için tek ümidim bu. Değiştirmek dönüştürmek için anlama çabası
Bu insanlar kişisel gelişimci değil; doktorlar. Birinin Psikiyatri diğerinin biyofizik doktoraları var. Haliyle bilimsel araştırmalar bunlar.
Uzun süredir videolarını izlemiyordum.. Seni özlemişim😅 Videoda söylediklerine katılıyorum, bence anlam ve amaç itibariyle bir sorun gözükmese de pratikte çok sakıncalı. Bilimsel bir yorum gerekiyor kişisel gelişime ;)
Tv lerdeki kadın spikerler sizin yanınızda çakıl taşı bile etmez. Süper diksiyon .süper ses tonu . Türkiyenin en iyi konuşan haber spikeri sizsiniz (nacizane fikrim)
Video boyunca söylediğiniz her şeye katılıyorum hele ki bu kişisel gelişim mevzusunun bir yarışa dönmesi konusu. Bu durum öyle bir hal aldı ki insalar bir şeyler yapiyor ama bu şeyleri sevdikleri ya da istedikleri icin değil tamamen kişisel gelişim yarışının gerisinde kalmamak için yapıyor benim gözümde. Bir diğer konu da başarısızlık mutsuzluk gibi olumsuz duygularin atlatilmasi gerektiğini, olumlu duygular beslememizjn yollarinin nereden geçtiğini söylemeleri saçmalığı. Insan daima yüksek ve olumlu duygular yasamamali mutsuzluğa, üzüntüye de ihtiyaç duyariz. Ayrica bazen başarısız olabilir ve yeniden demek istemeyebiliriz.
Pelin Hanım söylediklerinize büyük oranda katılıyorum. Zaten kişisel gelişime yeterince maruz kalan bir insan bir süre sonra ona maruz kalmaya tahammül edemiyor. Fakat temel de bilgiyi kullanma becerisine bağlı olduğunu düşünüyorum bir çok gelişimin. Asıl olan öğrendiklerimizi doğrularımızla harmanlayarak kendi benliğimize işleyebilmek sanırım. İyi çalışmalar diliyorum.
bence mutsuzluğunun sebebi kendisi olan insanlar azımsanacak kadar az değil.
İzlediğim en kusursuz video ...daha fazla genişletebilirsiniz...lütfen devam ediniz ... özelikle deprem örneği ...üzerine daha derinlemesine analiz bekliyorum ...
Kişisel gelişime uzun zamandır çok ilgi duymaktayım ama son zamanlarda o kadar çok içerik olunca bu işi daha derin bir şekilde düşünmeye başlayıp aslında çok büyük boşluklar barındırdığını hissetmeye başladım. Bu video ile kafamdaki tüm sorular cevap buldu adeta, çok teşekkür ederim. Ayrıca kaliteli içerik üretimine de kocaman bir 💙
Sizi sürekli takip eden ve oldukça yararlanan birisiyim. Bunun için öncelikle teşekkür ederim. Kişisel gelişimle ilgili olarak daha önce ben de sizin gibi düşünüyordum. Ancak özellikle toplumsal sorunların çözümünün zor ve koşulların ağır olduğu durumlarda insanların yaşamlarını bir nebze katlanılır hale getirmeye çalışmalarını ve bu nedenle çeşitli kişisel gelişim faaliyetlerinin içine girmelerini olumsuz bir şey görmüyorum. Şu soru her zaman aklımda duruyor: Koşullar çok zorsa ve insanlar bunu değiştiremiyorlarsa ne yapsınlar? Kişisel gelişim kitaplarından ya da etkinliklerinden aldıkları (ne kadar alınabiliyorsa) birazcık faydadan da vaz mı geçsinler?
Aslında bence de sorun (aşağıda bir arkadaşın yorumunda da belirttiği gibi) çok geniş bir kavram olan "kişisel gelişim" ifadesinin net bir şekilde tanımlanmamış olması. Öyle olunca da videodan her türlü kişisel gelişimin yararsız (veya zararlı) olduğu gibi bir sonuç çıkıyor. (Örneğin "sunum yapma becerisi" ya da "ekip çalışmasına uyum" konulu bir eğitim/seminer bu konularda sorun yaşayan insanlar için faydalı değil mi?) Zaten insanların kendilerini geliştirme, eğitme vs. konularında sorun yaşayan bir toplumuz. Birilerinin belli konularda eksiklik hissedip kendilerini geliştirme çabalarından da vazgeçmelerinin nasıl bir yararı olacak?
Tahmin edileceği üzere kişisel gelişimci değilim. Kişisel gelişim faaliyetlerine yönelik eleştirileri de anlıyorum. Ama sanki şu an kantarın topuzu biraz kaçmış ve kişisel gelişim kitaplarını vs. eleştirmek moda olmuş gibi görünüyor. Kişisel gelişimden her ne anlıyorsak onlara ilişkin eleştirilerimizi yapmamızı anlamlı buluyorum. Ancak bunu yaparken de zaten zorla gelişen/değişen toplumumuzu bu mütevazi çabalardan da uzaklaştırıp gelişime/değişime engel oluyor konumuna düşmemek gerek sanırım.
Pelin Hanım öncelikle kişisel gelişimin bireyi baz alıp arka plandaki sosyo-kültürel yani yapısal bağlami göz ardı etmesi noktasında sizle tamamen hemfikirim. Bu noktada sizin fikirlerinizi merak ettiğim başka bir konu var. Bu tarz kişisel gelişim kitapları yazan kişiler stoacilik düşüncesi ile soslanmis halde fikirlerini sunma eğilimindeler. Stoacilik da dis olayları kontrol edemeyiz ancak onlara tepki verme şeklimizi kontrol edebiliriz mottosundan hareketle sizce bireye indirgemeci bir tutum sergilemiyor mu? Ya da felsefeyi bireycilik-toplumsallik bağlamında nerede konumlandirirdiniz? Teşekürler şimdiden.
Kendinizi gelistirmek istiyorsaniz; kitap okuyun , arastirin , en onemlisi bilim ile ilgilenin...Kendini ifade edebilen insan mutlu insandir.
Tşk ederim bu içeriğiniz için. Bir zamanlar çok kişisel gelişimi okumuştum lakin artık hiç okumuyorum ve tavsiye edilenlere bile kulak kapatıyorum.Bunu siz o kadar güzel dillendirdiniz ki.Kendimi kötü hissediyordum ara ara şimdi tamamen doğru yolda olduğumu anladım .Sağolun.
Yıllarca etrafımdaki insanlarla kavga ettiğim ve anlatmaya çalıştığım şey tam olarak bu ya diyorum kollektif mutsuzluk diye birşey var ve insanın hayat dinamiklerinde eksiklikler varsa ve çabalıyor çabaladığı halde de bunları değiştiremiyorsa o insana hiçbir kişisel gelişim çabası yardımcı olamaz bu sorunları görmezden gelmek demek sorunu çözmek değil.
15:35 Her alanda insanlar benzer davranışlarda bulunuyor. Birbirlerini tekrar eden içeriklerle bir lore oluşturuyorlar. Bunu kurgu içeriklerde görmek daha kolay. Örneğin kore yapımı webtoonlar'daki patternlerle japon mangalarındaki patternler aynı değil. Webtoonlarda sistem var, özel güç uyandırma var, ana karakter yoksuldur v.b.
Bu tarz kategorizasyonların oluşacağı kadar fazla içeriklerin olduğu her konuda insanlar kendi ürettikleri içeriklerle benzer içerikleri takip edip okuduğundan dolayı birbirlerinden çok fazla etkileniyorlar. Bu etkilenmeler kendi yankı odalarını oluşturacak seviyelerde oluyor. Bunun sonucu olarakta klişe yanlışlar popüler hale geliyor. Bu durum en az beklediğimiz bilimde ve eğitimde de aynı şekilde görüşmekte. Zaten bilim bu problemi aşmak için tutarlı veri ve tekrar edilebilir deneyler istiyor. Bu ikisini sağlamayan hiçbir veriye güvenmemek lazım
Kişisel gelişim.
1.para
2.üstün olma
3.takdir edilme
4.tahakküm
5.bireysel şeyler
6.ne zavallı yaratıklarız.
7.gelişe gelişe ne hale geldik
8.yaşadığımız gezegenin haline bakın
9.kendi türünü bu kadar aşağılayıp hunharca yok eden başka canlı var mı?
10.yaprak döker bir yanımız, bir yanımız bahar bahçe...
11.Herkese iyi gelişmeler.
ne bos adamsin
Atomik Alışkanlıklar kitabını okuyorum şu sıralar. Aslında kitabı “zırva” diye nitelendiremem çünkü çok büyük oranda nöropsikolojiden yararlanılmış ve uzun bir kaynakçası var ancak buna rağmen kitaptaki öğütleri hayatıma uygulamaya çalışırken ve bundan mutluluk duyarken çevremde olan bitenler o mutluluğu söndürdü. Uzun vadede hayatıma katkı sağlayacak getirileri olacağını düşünüyorum ancak evet mutluluk kısmı imkansız. Mutluluğumuz çok büyük oranda çevremize, yaşadığımız yere, topluma bağlı ve mutsuz olmanın da normal olduğunu kabul etmek önemli. Tam tersi böylesine kaygı verici bir ortamda her şeye rağmen mutlu olabilen kişiler endişe verici ya psikolojik problemleri var ya da rol yapıyorlar.
Bakış açınız harika , düşünmeye ve sorgulamaya çok ihtiyacımız olduğu bir dönemdeyiz. Yorumlarınızla insanlara farklı bir perspektiften bakabilmenin yolunu açtığınız için teşekkürler
Bence kişisel gelişim bu video nun ta kendisi kendini ne kadar gelistirdigine bak sanki beyinlerimiz bu videoyu yapman icin anlaşmış gibi tam zamanında ve eksiksiz bir video teşekkürler ❤
Kişisel gelişim çok da büyük bir olgu değil hayatın içinde organik olarak süregelen, var oluşumuzla ilerleyen, yaşamanın doğal bir olgusu. Davranışsal, hissel, düşünsel kendini gözden geçirmek, doğru-yanlış- vicdan muhasebesi yapmak. Takıldığın yerlerde de bir kitaptan bir filmden bir sohbetten bir insandan bir oyundan bir inançtan çeşitli unsurlardan feyz almak. Bunun sektörel bir yere doğru gitmesi yaşam koşullarının giderek zorlaşmasından kaynaklı. Mutlu olma becerisini sağlama çabası başlı başına zaten kişisel gelişimi sağlayan bir şey.
'Zengin Kız Fakir Oğlan' diye bir dizi vardı.Baş rolün de,elinden her şey,bir ölçüde de olsa,gelir.Bir bölümde,illüzyonist gördüler,'Biliyor musunuz arkadaşlar,ben de gençliğimde bir kaç ilüzyon numarası çalışmıştım,ister misiniz size göstermemi?',arkadaşı da 'Aman,sen de bir şeyden eksik kal' dedi.O dizi tabii,değişik bir konu olsun diye çekmişler.
Yoksa ilüzyon gösterisi yapamayınca küçük düşmeyiz, özellikle enstrüman çalamayınca,güç duruma düşebiliriz.İyi enstrüman çalıyorsanız ama sportmen değilseniz,o da fena.Arkadaşlarıma ayak uydurabilmek için,bu çeşit sıkıldığım,çünkü kendimi göstermek,başkalarından geri kalmamak zorunda olduğum yerlere çok gitmek zorunda kaldım.Şikayet etsem 'Gelmeseydin o zaman' diyecekler.Erkekseniz,anlarsınız,kızlar her şeyi becerebilmek zorunda değildir.
Sen de,seni öyle yerlerde bulunmaya zorlamayacak bir arkadaş bul denecek de,sanki pazarda satılıyor.
Sosyalleşmek için öyle yerlere gitmek zorunda kalıyorum,hallaç şeyi gibi kaynadığımı hissediyorum.Sevinçten göbek atacak değilim ya.Benim kendimi gösterebileceğim yere de,onlar gelmek istemez her halde.
Böyle yerlerde 'Olsun,yine de mutluyum' demenin pek bir anlamı yok.
Böyle bir durumda mutlu olmanın yolu nedir?Ben size muhalefet etmiyorum,belki siz biliyorsunuzdur diye soruyorum.Ohoo O,küçük düşeceğim,pasif kalacağım yerlere girmem ben de,nasıl onlar benim üstün olduğum yere gelmekten kaçınıyorlarsa,' bunu deyince nasıl sosyalleşeceğiz,sosyallikten vaz geçtim,evden çıkmasam o yenilgiyi nasıl unutacağım?
@@rifkicelik3239 bu bahsettiğiniz örneklerde belki bakmamız gereken, kendimizi geliştirmeye dair çabamızın başkaları tarafından kabul görmek amacıyla mı olduğu yoksa kendi içsel amaçlarımıza ulaşmamız için mi olduğu sorusunu kendimize dürüst bir şekilde yanıtlamak olabilir. Başkaları çok ilgi duymayacak olsa bile ben ne yapmaktan hoşlanıyorum, neyi seviyorum bu sevdiğim şeyi yaparken ne kadar mutluyum ve bunun bana getirileri neler olabilir? İçtenlikle sevdiğimiz gerçekten ilgi duyduğumuz şeyleri yaparken o şeyler üstünde çabasız mutlulukla elde edilen bir uzmanlık edinebiliyoruz. Kısacası başkalarınca kabul gören konulara göre değil, kendi iç dünyamıza ruhumuzun isteklerine göre beceri geliştirmek kendine sahip çıkmanın da bir yolu aynı zamanda. Kendini kabul de zaten özsevgi, öz kabul ve kişisel mutluluğa kapı açan şey. Kabul edilmek bir yana durabilir; insan kendini kabul ettiği ve kendi seçimlerinde kaldığı yani kendine sahip çıktığı zaman bence bunun etrafa yaydığı bir çekiciliği zaten oluyor. Yani mutluluğu aradığımız yerlere bakmak gerek diyebiliriz.
@@audreylenca ah Zane siz olması gereken şeyi yazmışınız,olanı değil.Neyse,benim öğrenciliğim bitti,artık başkalarına ayak uydurmak zorunda olmaktan bir ölçüde kurtuldum.Okul dışı hayatta da var ne yazık ki,ama hiç değilse okuldaki kadar yoğun değil.Sizin dediğiniz gibi olsa keşke,bu kez de 'tavşan dağa küsmüş dağın haberi olmamış' derler.(yani 'Ben istediğimi yaparım arkadaş,beni kabul eden böyle kabul etsin' deyince)
Herkes okul hayatının ne mutlu geçtiğini yazıp duruyor,benim hiç mutlu geçmedi,halen bile,okulların yanından geçerken tedirgin olurum.
Sizin,erkek olduğunuz var sayımıyla yazıyorum.
Ben,dans etmeyi hiç sevmem.Kızlar da,çok seviyor.
Hem,beceremediğim için sevmem,hem de sevmediğim için beceremem.Öğrenmek istemiyorum.Kursa gidip öğrenme hevesim yok.
Bir kız arkadaşım olsa,eninde sonunda beni öyle yerlerde bulunmaya zorlayacaktır.^Seni zorla mı götürüyorum',evet zorluyorsun,hayatın zorlaması,başımıza silah dayamakla olmaz,emrivaki olarak karşımıza gelen şeyden nasıl kurtulacağız,hatta başımıza silah dayansa,yine 'yapmıyorum' deme şansımız var,ya o istemediğimiz şeyi yapmaktansa ölmeyi göze alırız,ya da bizi zorlayan,kararlı olduğumuzu görünce,bizi zorlamaktan vaz geçer.'Ya benimle öyle yerlere gelirsin,ya arkadaşlığımız biter' derse,-ki söylemesine gerek yok,ses tonundan anlaşılır-,elimi sallasam ellisi olmadığına, her zaman bize uyacak,bizi kendine uymaya zorlamayacak kızı bakkaldan alamayacağımıza göre.Acaba dedim,ortopedik engelli bir kızla mı arkadaşlık etsem,beni dans etmeye zorlayamaz nasıl olsa.Ha,bir sihirli değnek dokunuşuyla M.Jackson gibi dans edebilsem,o zaman tırnak içinde rezil olmaktan kurtulurum ama,kendim istemiyorum.Tabii,arkadaş arayan,kendisine arkadaşlık teklif etmemi bekleyen,ortopedik engelli bir kız da,yok.
Bu zamana kadar gördüğüm en kaliteli ve işlevsel kişisel gelişim eleştirisiydi, harikasın Dilara. Bu videoyu kesinlikle konu hakkındaki tartışmalarıma argüman olarak ekleyeceğim🙏
Kişisel gelişim muhabbetlerine uzak kalıp acaba mutsuzluğum bu yüzden mi deyip de şüphede kalanları aydınlatan video bravo 👏
Kişisel gelişimimde yeriniz gerçekten bambaşka 😅
Da vid Burns "İyi hissetmek" şimdiye kadar okuduklarım içinde bambaşkaydı.
Kişisel gelişim, sadece onu satıyorsanız işinize yarar :)
Konu başlığına ve içeriğine tamamen katılmakla birlikte, Dilara'nın odaklandığı ve hatta para kazandığı "felsefe, edebiyat, sinema, sanat tarihi" gibi alanlarda kendimizi geliştirmemizin faydalı sonuçlar doğuracağını belirtmesi; hemen üzerine, başka diller öğrenmenin de faydalı olacağını ekleyip sponsorluk kısmına bağlaması, zekice olsa da bir o kadar da çiğ, üzgünüm. Mutlaka çıkar odaklı bir bakış açısıyla hazırlanmış bir video demiyorum, çünkü kendisini şahsen tanımıyorum ve niyet okumak istemiyorum. Tabii ki ilgilendiği konuları öne çıkarması da çok doğal ama burada da bir başka ürün satılıyor bence. Bu bir sorun mu veya alçakça bir şey mi? Hayır elbette. Ama sanki burada ulvi bir şey varmış da, kişisel gelişim videoları, kitapları vs. ticaret amaçlı gibi algılanmasın istedim. Herkes kendi fikrini doğru bilip, satmaya çalışıyor. Bence artık satmayı bırakmalıyız. Kim ne ile huzuru buluyorsa onunla bulmalı. Son olarak, buradan kişisel gelişim odaklı içeriklere ilgi duyduğum çıkmasın lütfen. En başta da belirttiğim gibi, aslında Dilara'nın söylediklerine katılıyorum. Sadece bu ''satma'' halinden artık gına geldi.
@@asirmahfii yorumunuza kesinlikle katılıyorum
Kişisel gelişimin yanlış kişiler tarafından da uygulanabiliyor olması kişisel gelişim gerçekliğinin faydalarını göz ardı etmenize sebep olmamalı.Doktorluğu avukatlığı yanlış yapan insanlar nasıl o mesleklerin gerekliliğini ortadan kaldıramıyorsa aynı şey kişisel gelişim uzmanlığı için de pekala geçerli.robin sharma ,daniel goleman ,shwan accor gibi isimlerin eserlerini okursanız bu konudaki ön yargılardan pekala kurtulabilirsiniz.
Harika bir video oldu. Tam olarak düşündüğüm ve onayladığım çıkarımlar. Benzer söylemleri kişisel kitapların gazına kendini kaptıranlarla paylaştığımda garipseniyor ve bilinçsiz biri olarak görülüyordum. Dilara Hanım bu muhteşem içeriğinizi her yerde paylaşacağımdan emin olabilirsiniz. Teşekkkür ederim 👏
Sizleri ilk defa dinledim, çok farklı bir bakış açısı kattınız, çok teşekkür ederim.
Söylediklerinizde katıldığım noktalar olmakla birlikte, kişisel gelişimin durumu bireyselliğe indirgemesi gibi bir yerden yaklaştıktan sonra insan davranış, duygu ve düşüncelerini, Bilişsel önyargılarını vs. biyolojiye indirgemek de en az kişisel gelişim konusu kadar indirgemeci. Kişisel gelişim konusu ile ilgilenen alaları syaraken psikolojiyi dahil etmemiş olmaız da ilginç geldi. Psikolojiyi sadece bilişssel alanda çalışan bir bilim olarak tanımlamaya çalışmanızda 50 den fazla alt çalışma alanı olan Psikoloji Bilimine haksızlık oluyor. Bir soyal psikolog olarak bu bağlamda dikkatimi çekti söyledikleriniz. Yine de genel olarak kişsel gelişime yönelik genel tabloyu çok güzel ifade ettiğinizi düşünüyorum.
Son sözün güzeldi. Eğer bir yarışmanın içerisine girmezseniz zaten kaybetmeniz mümkün olamaz.
Kişide mutsuzluğa neden olabilecek Yapısal -toplumsal hiçbir neden olmasa dahi beyindeki nörokimsayal değişimler nedeniyle de mutlu olamayabilir. Yani bu da kişisel tercihle ilgili değil aslında. Bu durumdaki kişilere “ mutluluk sadece senin elinde , bunu sen başarabilirsin vs … şeklindeki kişisel gelişim dayatmaları kişinin daha da başarısız ve yetersiz hissetmesine neden olarak, mutsuzluğunu arttırabilir. Bu sebeple kişisel gelişimi çoğu açıdan zırva buluyorum
BU VİDEO'YU TÜM TOPLUMA İZLETTİRMEK VE YAYMAK GEREKİR.....TEBRİK EDERİM.
Video için teşekkürler. Çok önemli bir noktaya parmak basmışsınız. Ben de uzun süredir kişisel gelişimin bütün suçu ve sorumluluğu bireye atıp, kapitalist sistemi aklamak için kurulmuş bir alan olduğunu düşünüyorum. Dediğiniz gibi, bireylerin mutsuzluğu yapısal sorunlar ve kültürle çok alakalı.
Bir süredir politika, sosyoloji ve alanım olan eğitim üzerine okumalar yapıyorum. Eğitim psikolojisi, sosyolojisi ve felsefesi dersleri aldım. Üniversiteye başladığım sıralar aldığım ama okuma fırsatı bulamadığım bir iki kişisel gelişim kitabını yıllar sonra elime aldığımda okurken belli bir yerden sonra sinirlendiğimi farkettim, bitirmedim de zaten. Son zamanlarda çok "mutlu" bir hayat yaşadığım söylenemez ama kitapta söylenen şeyler o kadar sığdı ki. "Yanlış düşünce kalıpların var, işte şu olumlamaları yapmıyorsun, kendine ben başarılıyım mutluyum diyip inandirmiyorsun ondan mutsuzsun, mutsuz insanlar mutsuzluğu kendileri yaratir vs. vs." Videonuzun tam üzerine denk gelmesi güzel oldu.
Kişisel gelişim bağlamında bilimsel araştımalarla desteklenmiş, anlatımı akıcı ve eğlenceli olan iki kitap önerebilirim bunlar: Limitless (Sınırsız) - Jim Kwik , Atomic Habits (Atomik Alışkanlıklar) - James Clear.
Ben bunu herkese söylüyorum ama anlayan yok. Tamamen insanları bir anlığına hipnotize etmek.
Sizi tebrik ediyorum güzel tespitlerde bulunmuşsunuz.bu konuda realiteyi fark etmişsiniz.
Allah kalbinizi her zaman gerçeğe açik tutsun
Psikolojik sorunların üstesinden gelmeden kişisel gelişim sadece ip ucu verir ve sundukları şeyler ugulanamaz önemli olan alttaki problemleri çözmek sonra kendiliğinden gelişiyorsunuz zaten
Bir kitapçıya girdiğimde ne zaman kişisel gelişim bölümünü görsem ne saçma içerikler kim alıyor bunları diye düşünürdüm. Kişisel gelişimle ilgili kafamda dağınık bir şekilde dolaşan tüm sorunları alıp derli toplu bir biçimde ifade etmişsiniz. Çok keyifli bilgilendirici bir video olmuş 👏
Önemli kitaplar yerine Hakan mengüç ön planda hep
Şimdi yazacağım bu uzun yorum kendi deneyimlerim üzerine olacak, kısaca öznel bir yorum olacağını belirtmeliyim. 9-13 Yaşlarım arasında hem ailevi, hem sosyal hem de ekonomik, hem eğitim , hem fiziksel görünüş, hem zihinsel sorunlar vs. birçok açıdan birçok kişinin dip dediğinin de altında bir çocukluk dönemim oldu. Ama her açıdan baya baya negatif durumlardı. Detaylı olarak anlatmayacağım. 14 Yaşlarımda annemin teşviği ile basit düzeyde de olsa kitap okumaya başladım. Başlangıçta oldukça şanslıydım ki Doğan Cüceloğlu'nun kitabıyla başladım okumaya. Daha sonra kişisel gelişim kültürüne dahil oldum. Okudum, benim gibi dibin de dibinde insanlar ile sosyal medya ile karşılaşmaya başladım. Ve 14 yaşlarımda yani 2014 gibi kişisel gelişim denilen dünyaya girmiş bulundum. Ve yaklaşık olarak da kişisel gelişim müriti gibi 2019 yılına kadar da tam anlamıyla kişisel gelişim ile alakalı şeylerin içerisindeydim. Daha sonra ki halen de ekmeğini yiyiyorum, kiminle karşılaşsam, veya herhangi bir tanımadığım insanla konuşsam ne kadar kültürlü, bilgili ve enetellektüel olduğum söylenir. Ki birçoğunun abarttığını düşünüyorum. Ancak kişisel gelişim içerisinde her ne kadar vasat düzeyde kitaplar, videolar , blog yazıları olmasına karşın gerçekten de kaliteli içerikler var. 5 yıldır aktif olarak kişisel gelişim ile ilgilenmiyorum. Ancak bazı kaliteli ve yüksek düzey insanların hazırladığı kişisel gelişim içeriklerine arada bir göz atıyorum. Kişisel gelişim kendimde de gördüğüm üzere birçok kişinin, kültürlü, saygılı ve empati seviyesi yüksek, sosyal , kendine güvenen insanlar haline gelmesini sağlayıp topluma kazandırmıştır. Kişisel gelişim ile 14 yaşlarımda 2014 yılı, karşılaşmamış olsaydım acaba beni bir kamyonun altından mı alırlardı, tuvalette morarmış koluma mı bakarlardı ,yoksa adliyelerden mi toplarlardı emin değilim. Kaliteli insanların kaliteli içeriklerine ulaşabilirse birçok insan için olduka faydalı bir süreç olacaktır.
Bakış açınız sağlam fakat önemli bir detayı atlamış olabilirsiniz. Akademik disiplinlerde üretilen bilginin sade insana nüfuz edecek bir dile indirgenmiş olması gerekiyor. Zaten kişisel gelişimciler bu elit dili popülerize ederek bir sektör oluşturdular.
İnsan sadece kendi eylemleri, yaşam ifadeleri ve bunların diğer insanlar üzerinde etkileri yoluyla kendini tanıyabilir. Anlam ve mana insanda ve onun tarihinde meydana gelir. Diyor Wilhelm Dilthey. İnsan toplumsal bir canlı mıdır yoksa toplumsal olmaya yetenekli ve yeterlilikleri gereği zorunlu mudur? Teşekkürler dilara
çok faydali bir videoydu gerçekten kültür endüstrisinin bize satmaya çalıştığı 'mutluluk' ve 'başarı' etiketlerini tüketmeye mahkum olmadan kendimizi ve etrafımızdakileri hem toplumsallaşarak hem de bireyliğimizi gerçekleştirerek güzel bir hayat yasamak da iyisi olacaktır, daha kendi olabilmiş bireyler ve bu bireylerden oluşam toplumu inşaa edebiliriz felsefe ve bilime de yer vererek
Kişisel gelişim realiteden kopuk bir fantezidir size çok teşekkür ederim✋️
ben sizi keyifle takip ediyorum felsefe eğitimi almış olsam da farklı bir bakış açısı ile tekrar konuların üzerinden geçmek bile aslında kişisel gelişime hizmet ediyor. Ben kısa bir zaman önce nlp ile tanıştım. Normalde halen felsefe hobi olarak ilgi alanımdaydı bu tür eğilimlere şüphe ile bakıyordum. birazda küçümsüyordum ayrıca özel sektör de dışsal dünya ile kurduğum iletişimde felsefe okumaları çok başarılı ve etkili araç oluşturuyordu. bu dışsal yoğunluk içsel dünyam ile tanışmamı uzun süre ertelemeye de neden olmuş olabilir. o kadar cazip bir alan yarattı ki aslında uyumu sağlamak için bile ihtiyacım olan kişisel gelişimimi yani benin ortaya çıkışını erteledi gibi bir düşünceye sebep oldu. adı ne olursa olsun yaşam koçu reiki yoga akupunktur vb her biri benin ortaya çıkışına vesile olduğu sürece bence ihmal edilmemesi gereken ve ihtiyaç hissi ortaya çıktığında rehberlik edebilecek alet çantaları olabilir. tabi bu benim şahsi görüşüm ve deneyimlere ait bir düşünce kalıpları.
Çabalarınız ve katkılarınız için emeğinize sağlık
Rekebeti kendinle yapmak gerçekten en güzeli. Attığın her şeyi takip edeceğim artık. Tüketmek için videolar değilde eğitmek için oluşturulan içerik ve videolar daha değerli. Emeğine sağlık. Merakla bekliyorum. 🙏🏻🙏🏻🙏🏻
kişisel gelişim hakkında şunları söylemek istiyorum. Elbette piyasada çok fazla sayıda kitap, video ve podcast çıkmıştır fakat bunların HEPSİ sadece kapital uğtuna yazılmış olduğunu düşünmüyorum! Kişisel gelişim okunup dinlenip UYGULAMAYA geçildiği zamanda işe yarayacaktır ve ben bunların çok meyvesini yedim
Merhaba. 42 yaşındayım. Auzef sosyoloji ye başladım. Maddi durumu iyi olup yurt dışına taşınıp akıl veren çok. O kadar kişisel gelişim izledim. Aynen üfürükten .... Teşekkürler.
Merhaba,bende kişisel gelişimle ilk 2022de The Secret kitabı ile tanıştım, sonra ardından bu kitaba benzer içerikli 15-20 kitap okudum, her gün spor yapmaya, aynı saatte su içmeye başladım, toxic insanları etrafınızdan uzaklaştırın diye diye neredeyse etrafımda adam kalmadı 😂 sadece pozitiv düşünmeye programladım kendimi, çizgi filmi izlerken bile sanki kötü bişey yapıyomuşum gibi ve onun yerine daha üretken yapmalıymışım gibi geliyordu bana, şuan 2024 bitiyo ve bakıyorum bende ne deyişdi? aynı beden, aynı gelir ,aynı ben . Yani sanki hep plan yaptım ama o planı yapana kadar gerçek adımlar atsaydım asıl o zaman gelişirdim, şu an farkındalık yaşıyorum ,evet tam kurtulamadım, ama azaltarak bu sistemden uzaklaşacağım 🙏
Bende hep bu şekilde düşünüyordum ve kendimi tek sanıyordum bu teklik kendimi özel hissettiriyordu. Bu konuyu bireysel ele almak doğru olmaz bu yüzden benim gibi düşünen insanlar olduğunu bilmek mecburen iyi hissettirdi.
Neredeyse senelerdir, en başından beri videolarınızı izliyorum. Kişisel görüşüm, ekseninizin gün geçtikçe realist dünyadan koparak metafizik dünyaya kaydığını yönünde. Bu iyidir, kötüdür demiyorum. Belki de iyidir ama umarım bu arayışınız sizi mutlu eden yöne doğru gidiyordur.
Benim kendi kişisel gelişim kavramından anladığım ve uyguladığım, tek yöntem; hedefini belirle karmaşıksa ufak ve kolay parçalara ayır. Parçaları çözmek için yeterli donanımın yoksa bunu edin ve parçaları tamamlayıp hedefine ulaş. Bu formülü hayatımdaki herşey için uyguluyorum ve daha az fakat motive edici bir stres ile sonuca ulaşıyorum. Bu aynı zamanda erteleme problemini de çözüyor. Bu zamana kadar 1 tane bile kişisel gelişim kitabı vs... tüketmedim ve düşünmüyorum da...
Pelin içeriklerin için sonsuz teşekkürler
İlk 90 gün benim iş hayatıma ve yaşama bakışımı değiştiren bazı model ve teorileri ile bazı büyük iletişim sorunlarımı gideren bir kitaptı. İletişim , sonradan öğrenilen bir yetenek ve toplum içerisinde kabullenilmek doğru iletişimden geçiyor. Manipülasyon değil ama karşı tarafın duygu ve isteklerini doğru anlayıp, uzlaşmacı bir şekilde yönetebilmek yorucu hayatı biraz daha kolaylaştırıyor.
Gerçekten şu konuya bir manifesto çakmışsın Dilara 👏 Tebrik ederim. Şu videonun ders olarak izletilmesi lazım
Sonunda sizin sayenizde akla uygun bir şekilde ele alındı kişisel gelişim konusu, tebrik ediyorum Pelin hanım 🌸
Kişisel gelişimin bence amacı rekabet ettirip insanları birbirleriyle uğraşmaya yönlendirmek ve dünyada olan toplumsal, ekonomik, politik olayları görmezden gelip sadece kendini düşünür hala getirmek.
Aslında çok ihtiyacım olan bir videoydu yıllarca çok kafa patlattım bu konuya işin garip tarafı hep kendimi suçlu buldum. Daha iyi bir hayat daha iyi bir hayat, ben bu hayatı hak etmiyorum düşüncesiyle mutlu olamadım.
Biyologum ben bilim insanı olarak bu konuya belki psikoloji bu diyerek baktım ama Dilara hanımın dediği gibi her şey sadece bize bağlı değil.
Okul ve çalışma hayatında dışarıdan bize dayatılanlar nedeniyle her konuda "daha iyi" olmamız isteniyor. Örneğin benim danışmanım her fırsatta az okuma yaptığımdan yakınıyor. Sonrasında ister istemez kendimi bu konuda iyileştirmem gerektiğini düşünüyorum. Kişisel gelişime kendi isteğimizden ziyade çevremizin dayatması nedeniyle bu alana ilgimiz artıyor.
( İRADE TERBİYESİ - Jules Payot ) bu kitap iradesini geliştirmek isteyen ve özgür irade var mı kendimizi bulmak neyi sevdiğimizi bulmak gibi konuları düşünen insanlar için bir hazine niteliğin de.
Benim kişisel gelişim yolcuğundan anladığım aslında videoda söylenenin çok da aksine olmasa da şudur, kişisel gelişim ve getireceği mutluluk, her zaman senin elinden gelenlerle ilgili değildir. Fakat senin elinden gelenin en iyisini yapman ve zorlu konu ve kişiler karşısında nasıl mücadele edeceğini, bakış açının nasıl olduğunu bilmen, hayatı daha kolay yaşanır bir yere getirir. Aslında yüzeysel olarak kişisel gelişim size spor yap kitap oku anda kal mutlu ol demiyor sadece. Kötü şeyler de olacak. Kendini onlara da bakış açını doğru frekansa getirerek hazırla demek.Videonun yarısını izleyene kadar fikrim bu yönde. Fakat bu kişisel gelişimin felsefesini yaptığınız çalışma gerçekten konuya çok daha yüksek bir yerden bakmama ve daha da düşüncelerimin netleşmesini sağladı. Genel olarak kişisel gelişim tek bir konu ve tek bir kişi ile olmaz.
Sosyoloji okumaları yapmak isteyenlere; bourdieu, bauman, goffman, herbert mead önermek isterim. Sosyoloji de interdisipliner olmak gerekiyor. Sosyolojide mesela toplumsal cinsiyet. Kadının toplumda algılanışı gibi çalışmaları okumak isteyen kişinin felseden de okumalar yapması gerekir. Bu örnek üzerinden Butler önerebilirim. Felsefeden varoluşçuluk üzerine düşünmeyi sorgulamayı sevenler yüzeysel kişisel gelişim kitaplarından bıkanlar için E.M Cioran şiddetle tavsiyemdir. Ya da Frankl. Psikoloji için ise bizim toplumumuza yönelik değerli kitapları olan hocamız Engin Geçtan tavsiye ederim.
Zen ve budizmle ilgili anlattıklarınız meditasyon içinde geçerli. Batıda meditasyon iç huzurken daha çok kişisel gelişimle alakalıyken Doğuda zaten bu bir dini felsefenin içinde varolan bir şey.
(elimde şu an Aşkın Simyası var muazzam bir kitap)
Eğer kendimizi,fazla yada eksik taraflarımızı,zeka biçimimizi (duygusal yada matematiksel) becerilerimizi tam olarak bilmezsek aile bizi fazla kazanalım diye alakasız mesleklere yönetse de onca zaman kaybından sonra gerçek kendimize döneriz,yada oflayıp puflayarak yaptığımız işi sürdürürüz ve bunu öğrenmenin tek yolu fizyonomi bilmektir diğer tarihsel bilgiler değil.
Beni çok rahatlattınız teşekkürler emeğinize sağlık...
Sürekli başarılı, sürekli mutlu, sürekli gelişmek zorunda değiliz. Bazen başarısız, bazen mutsuz, bazen durağan olmakta hayatın bir parçası... Kocaman genellemeler yapıp o başardı sen de başar demek bir noktadan sonra bireyi dar kalıplara sıkıştırıyor. Bu noktada neoliberal sosyo ekonomik düşüncenin olduğuny düşünüyorum. Kişisel gelişim altında önce bireyi kutsa sonra başarısız olursa sebebi sensin diyip suçla... Aşırı rekabet ruhlarımızı kevgire çevirdi... Dilara Hanım eğer mümkünse Ionna Kuçuradi Hoca ile bir program yapar mısınız? Sizin genç bakış açınız ile Hocanın olgun bakış açısı biz felsefe meraklılarına farklı bakış açıları sunacaktır.
Acar Baltaştan Hayalini Yorganına Göre Uzat okumuştum bence değerli bir eser
kişisel gelişimin işe yaramadığı konusunda size tamamen katılıyorum. lakin aslında bakarsanız psikoloji bilimi de aslında şu an baktığımızda ciddi mental hastalıkları bir yana bırakırsak sistem tarafından hasta edilmiş bireyleri işlevli kılabilmek, hayatlarını sürdürebilmelerini sağlayabilmek için kullanılan bir alan. buna ulaşım bile oldukça pahalı bir çok insan için. bu noktada bilimsel olarak işe yarayan yöntemleri kullanıyor evet ama vaat ettiği şey aslında kişisel gelişimden çok da farklı değil. çünkü son dönem kapitalizmin yarattığı sonuçları kısa vadede kişisel olarak hiçbirimiz çözemiyoruz ve çözemeyeceğiz öyle değil mi? o zaman bu sistemin içinde işlevsel olarak yaşayabilmeyi en azından öğrenmemiz lazım. kişisel gelişim akımı da bu nedenle bu kadar popüler değil mi? herkes bir çıkış arıyor, herkes nefes alabilmek için uğraşıyor ve bir çok insan ya psikoloğa ya da doktora verecek parası olmadığından kişisel gelişim kitaplarına sarılıyor kimi ise bilgisizlikten ya da sürü psikolojisinden. tabii burada placebonun da güçlü etkisini unutmamak lazım, bir çok insan da iyi olacaklarına inandıkları için kişisel gelişim yöntemlerini kullanarak kendilerini iyi hissedebiliyorlar. benim deneyimim bir çok düşünürünkü ile aynı, sanat, bilim ve felsefe alınında insan bilgilendikçe aslında daha mutsuzlaşıyor çünkü hakikat acımasız bir şey. buna rağmen hakikati öğrenmeye devam ediyorum çünkü ben Camus'nün Sisifos'una inanıyorum. çünkü bu mutsuzlukta da bir tatmin var. yoksa "ignorance is bliss" bence.
Kişisel Gelişim Eleştirisi: Bir İnceleme
00:00 - 00:05: Son yıllarda kişisel gelişim trendinin yükselişi ve bu yükselişe karşı oluşan eleştiriler hakkında genel bir giriş yapılıyor. Psikologlardan gazetecilere kadar birçok kişinin kişisel gelişim alanındaki çalışmaları eleştirdiği belirtiliyor.
00:06 - 00:23: Kişisel gelişim eleştirisinin, başarılarından övünmediğimiz sanatçıları sahiplenmeme eğilimine benzetildiği esprili bir örnek veriliyor. Kişilerin birbirlerini kişisel gelişimci diye aşağıladığı durumdan bahsediliyor.
00:24 - 01:17: Konuşmanın amacının herhangi bir yazarı veya çalışmayı kötülemek olmadığı, kişisel gelişim üzerine düşünceler paylaşılacağı belirtiliyor. Kişisel gelişimin bazı alanlarda (felsefe, edebiyat, sinema vb.) etkili olabileceği ancak temelde kişisel gelişimin iyi bir şekilde yapılmasının imkansız olduğunun düşünüldüğü belirtiliyor.
01:18 - 02:47: Kişisel gelişimin zayıf veya zararlı olduğu yönündeki eleştirilerin arka planındaki nedenler inceleneceği belirtiliyor. Üç temel analizin yapılacağı, bunların konuşmacının kişisel görüşleri olduğu vurgulanıyor. Ayrıca dil becerilerini geliştirmek için Meet to Talk platformunun tanıtımı yapılıyor ve indirim kodu paylaşılıyor.
02:48 - 03:14: Kişisel gelişim kavramı, kelime anlamı üzerinden ele alınıyor. "Kişisel" ve "gelişim" kelimelerinin olumlu çağrışımlara sahip olduğu ancak pratikte bazı sorunlar barındırdığı belirtiliyor.
03:15 - 04:11: "Kişilik" kavramı tanımlanıyor ve düşünce, duygu, davranış, iletişim gibi unsurları kapsadığı ifade ediliyor. Bu bağlamda bazı davranış ve düşünce kalıplarının geliştirilmesinin olumlu sonuçlar doğurabileceği belirtiliyor. Kişisel gelişimin sıklıkla mutluluk vaadi üzerine kurulu olduğu ve bu bağlamda kişiye odaklanmasının bir sorun olduğu belirtiliyor.
04:12 - 05:39: Mutluluğun bireysel bir çabayla elde edilebileceği düşüncesinin sınırlılıkları ele alınıyor. İş güvencesizliği, sağlık sigortası olmaması, yoğun çalışma temposu gibi yapısal sorunların mutluluğu etkilediği vurgulanıyor. Kişisel gelişimin bu yapısal sorunları görmezden gelerek sorumluluğu bireye yüklediği eleştirisi getiriliyor.
05:40 - 07:08: Sağlıklı beslenme örneği üzerinden yapısal sorunların bireysel çabayı nasıl etkileyebileceği açıklanıyor. İş güvencesi ve sağlık sigortası gibi konularda da benzer bir durumun söz konusu olduğu belirtiliyor. Kişisel gelişimin bu noktada imtiyazlı bir kesim için geçerli olabileceği, toplumdaki büyük bir kesimin bu imkanlara sahip olmadığı vurgulanıyor.
07:09 - 08:55: Bireysel çabayla çözülebilecek sorunların da olabileceği ancak bunların kişisel gelişim kitaplarında genellikle ele alınmadığı belirtiliyor. Sağlıklı beslenme ve kilo verme örneğinde olduğu gibi, yapısal etmenlerin bireysel çabayı nasıl etkileyebileceği tekrar vurgulanıyor.
08:56 - 10:07: Kişisel gelişimin bilişsel engelleri dikkate almadığı eleştirisi getiriliyor. Saldırgan içeriklere daha fazla ilgi gösterme eğiliminin evrimsel ve bilişsel nedenleri olduğu, bu durumun kişisel gelişim tarafından genellikle göz ardı edildiği belirtiliyor.
10:08 - 12:07: Can güvenliği riski taşıyan durumlarda tehlikeye daha fazla dikkat kesilme eğiliminin evrimsel kökenleri açıklanıyor. Kişisel gelişimin bu biyolojik arka planı göz ardı ederek bireye odaklanması eleştiriliyor.
12:08 - 13:34: Kişisel gelişimin bilişsel bant aralığı gibi biyolojik sınırlamaları dikkate almadığı, multi-tasking gibi kavramları yücelterek bireyin üzerine gereksiz yük bindirdiği ifade ediliyor. Sinir bilim, evrimsel biyoloji, psikoloji gibi disiplinlerin bu konuları ele aldığı ancak kişisel gelişimin bunlardan faydalanmadığı belirtiliyor.
13:35 - 14:50: Kişisel gelişimin düşünme biçimini geliştirme konusunda da yetersiz olduğu, felsefe gibi köklü bir disiplinin bu alanda daha etkili olduğu ifade ediliyor. Kişisel gelişimin, bireysel gelişime odaklanması gerektiği halde yapısal sorunları görmezden geldiği veya bilişsel bilimlere sırtını dönerek boş vaatlerde bulunduğu eleştirisi getiriliyor.
14:51 - 15:54: Deprem örneği üzerinden faili karartma meselesi ele alınıyor. Kişisel gelişimin, toplumsal sorunlarda sorumluluğu bireye yükleyerek asıl nedenleri görmezden geldiği vurgulanıyor.
15:55 - 17:54: Kişisel gelişimin birey odaklı yaklaşımının felsefi açıdan eleştirisi yapılıyor. Bireyselliğin bir mit olduğu, insanların nadiren tamamen rasyonel ve bireysel kararlar aldığı belirtiliyor. Zen felsefesinin batıda bireyselliğe indirgendiği örneği üzerinden bu durum açıklanıyor.
17:55 - 18:50: Zen felsefesinin öz şefkat temasını öne çıkarmadığı eleştirisine yanıt olarak, Zen kültüründe birey kavramının 19. yüzyıla kadar olmadığı ve bu nedenle öz şefkat temasının da yer almadığı belirtiliyor. Batılıların Zen'i Hristiyanlaştırarak birey odaklı bir hale getirdiği ifade ediliyor.
18:51 - 20:16: Kişisel gelişimin "gelişim" temasının rekabete yol açtığı ve bu durumun derinleşmeyi engellediği belirtiliyor. Hızlı okuma örnekleri üzerinden bu durum açıklanıyor. Rekabetçi bir ortamda derinleşmenin ve bilgiyi özümsemenin zorlaştığı vurgulanıyor.
20:17 - 21:31: Konuşmacının kişisel deneyimlerinden yola çıkarak içerik üretimindeki rekabetçi ortamın derinleşmeyi nasıl engellediği açıklanıyor. Daha az ve daha nitelikli içerik üretmeye odaklanmanın önemi vurgulanıyor.
21:32 - 22:21: Kişisel gelişim kitapları konusunda farklı disiplinlerden veriler alarak interdisipliner bir çalışma yapılmasının faydalı olabileceği belirtiliyor. Bu tür çalışmaların az olmasının nedenleri sorgulanıyor ve izleyicilerden öneri isteniyor.
22:22 - 22:41: Konuşmanın özeti yapılıyor ve izleyicilere teşekkür ediliyor.
19:50 Videonun bu kısmında anlatılanlardan yola çıkarak söylemek istediğim birkaç şey var. Hızlı okuma, daha çok okuma furyasının "Derinleşememe" sorununu ortaya çıkarması konusunda size hak veriyorum. Bir kitabı uzun bir zamana yayıp, inceleye inceleye okuduğum zamanlarda "Aaa sen daha bitirmedin mi o kitabı? " sorusuyla karşı karşıya kalıyorum. Bazı kitaplar salt okuma kabul etmiyor. Hele araştırmak ve öğrenmek için okuyorsanız mümkün olmuyor yüzeysel bir okuma ile kitabın içeriğini özümsemek. Fakat birçok insan içinde "olması gereken, doğru olan, izlenmesi gereken yol" olarak tabir edebileceğimiz bir yönlendirme arzusu var. Oysa hepimizin bilişsel süreci ortak değil, bu oldukça kişisel bir süreç. Sınavlara hazırlanırken de "siz daha konuları yetiştirmediniz mi?" gibi stres yüklü soru bombardımanlarına maruz kalınca gerçekten bu model insanlardan uzaklaşmak en iyisi diyorum. Kişisel bir deneyimin içinde hiç de bireysel olamayan hayatlar yaşıyoruz.
Salt olan hemen hemen hiçbir şey yoktur. Videonun geneline hakim olduğunu düşündüğüm bu mantığı yıllardır hayatıma alıyorum.
Herkes mutlu herkes başarılı herkes iyi herkes çalışkan olamaz insan herşeyi başaramaz bunu anlaması lazım insanların.Sende yaparsın sende başarabilirsin diye gaz verip duruyorlar insanlara başarısız insan olacak ki başarılı insanın farkı ortaya çıksın.
Videonun bir kısmı Johann Hari’nin Çalınan Dikkat kitabını hatırlattı. Teşekkürler Dilara❤
Ne demeye çalıştığınızı anlıyorum fakat dış etkenler olsa bile mutlu olmak, iyi hissetmek, kötü hissetmek vb. duygular, durumlar, düşünceler yine de kafamızın içinde olup biten şeyler değil mi? Nörobilimde de buna benzer şeyleri gösteren araştırmalar var. Bu şekliyle düşündüğümüzde aslında her şey bireysel değil mi? Toplumsal durumların, olayların, etkenlerin bizim beynimizi ve algımızı etkilediği, adeta onu bir şekilde, kısmen de olsa proglamladığı bir gerçek. Fakat bunu tersine çevirmek ve beynimizi mutlu olacağımız bir şekilde programlamak da ancak bizim bireysel olarak (yardım alsak da eylem sonuçta bireysel) yapabileceğimiz bir şey değil mi? Küçük bir örnek vermek gerekirse: Başkalarının düşüncelerine çok fazla değer veriyorsak ve kendimizi bu yüzden eksik hissediyorsak bunun etkisini ancak kendi düşünce yapımızı değiştirerek nötralize edebiliriz. Bunu bir bütün olarak ve kalıcı bir şekilde yapabilmek çok, çok, çok zor ve çok büyük çaba istiyor (ben de bu konuda başarılı olduğumu söyleyemem). Ama sonuç olarak bireysel bir olgu. Elbette ki toplumu daha iyi bir yere getirebilecek, yapısal sorunları çözebilecek adımlar atmak, eylemlerde bulunmak veya yapısal sorunları az olan bir toplumda bulunmak, hem başta sorunlu bir algımız olmasının önüne geçecek ya da en aza indirecek, hem de algımız bozulsa bile daha az bir çaba ile algımızı değiştirmemize yardımcı olacaktır. Ama sonuç olarak her şey yine beyinde bitiyor ve bence bu en bireysel olgu.
Artık herkes uyanıyor yavaş da olsa, çok mutluyum
• KENDİMİ TANIMAK,
• UZMANLIK,
• YENİ MESLEKİ EHLİYET KAZANMAK,
• BAKIŞ AÇISI GENİŞLETMEK,
Kişisel Gelişim Yaşamın her alanında önce Kişinin olduğu yeri ve kim olduğunu fark etmektir. bunun için farklı düşünce ile kişiye bu durmun farkındalık kazanılmasını sağlayan tekniklerdir.
Fakat değişim yine merkezden sizden başlar.
Beş duynuz ile edindiğiniz farkındalık bile bunu algılamanızı sağlar.
Yarışmanın içerisine girmezseniz zaten kaybetmeniz mümkün olmaz 21:35
Bu Mu Yani podcastin son bölümünü öneririm harika bir sohbetti. Neden sadece motivenin işe yaramadığını bizzat kendisi anlattı yazar. Motiveden sonra kendini geliştirmek, süreklilik, haketmediğin (hiçbir şey yapmadan sadece istemek) bir gelecek istemek vb. Açıkçası gerçeklik daha iyi geldi bana.
Ayrıca her şeyi yapabilirsin, her şey olabilirsin, bu dünyada her şey senin için gibi içi boş gazlayıcı konulara da değiniyor.
Çok isabetli bir gözlem! Çok yerinde👍👍👍 gerçekten bu konuyu çok kötüye kullanan insanlar var. Veya kolaydan, kısa yoldan uzman olan. Benim su tesisatçım hipnoz uzmanı oldu 🙄
Mutlulugun formülünü veriyorum, sorunlari sorun etmezseniz sorun olmaktan cikar.
Daha sonra izle kategorisinden çıkarıp çok kategorisine kaydettim ve takip ettim.
C.G.Jung okuyan, V. Emil'i tanıyan "gölge" faktörünü bilenler, kişisel gelişim "zırvalıkları" ile ilgilenmez.
Bu bağlamda okunacak değerli bir kitap tavsiye edeyim, Debbie Ford / Gölge Etkisi ve Işığı arayanların karanlık yanı. Kendimizi ve gölgemizi tanıma noktasında çok değerlidir. İnsanların deneyimleri, ölçü olarak daha etkilidir.
Selamlar..
Dilara Hanım merhaba kişisel gelişim ile alakalı bir videoda psikolojiye hiç değinmemeniz dikkatimi çekti acaba bu bir bilim olmadığı için yaptığınız bilinçli bir tercih mi? (Psikolog değilim psikoloji konusunda çekinceleri olan bir birey olarak görüşünüzğ merak ettim😊)