หลุดพ้นด้วยวิปัสสนาปัญญา :: หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 16 มิถุนายน 2567

ส่วนหนึ่งของพระธรรมเทศนาวันที่ 16 มิถุนายน 2567
สามารถคลิกลิงค์เพื่อชมพระธรรมเทศนาในวันดังกล่าวได้ที่
ua-cam.com/users/liveGHXDgOMmS1Q
ขั้นสุดท้ายนี่การปฏิบัติจะบีบวงเข้ามาที่จิต
เราเห็นจิตไม่ใช่เรามาตั้งแต่ตอนเป็นพระโสดาบันแล้วล่ะ
แต่พอเฝ้ามีสติรู้จิตอย่างที่มันเป็นไปเรื่อยๆ ถึงจุดหนึ่งมันปิ๊งขึ้นมา
จิตนี้คือตัวทุกข์ มีแต่ทุกข์มากกับทุกข์น้อย
ไม่ใช่มีแต่ทุกข์กับสุข มันคือทุกข์มากกับทุกข์น้อยเท่านั้นเอง
พอเห็นตามความเป็นจริงก็เบื่อหน่าย
คลายความยึดถือแล้วหลุดพ้น หมดความยึดถือจิต
ถ้าหมดความยึดถือกาย หมดความยึดถือจิต
หมดความยึดถือขันธ์ 5 ก็ไม่มีอะไรให้ยึดแล้ว ไม่มีสิ่งที่จะต้องยึดต่อไปแล้ว
ความพ้นทุกข์ความบริสุทธิ์หลุดพ้นก็อยู่ตรงนี้เอง เพราะมีปัญญา
หลุดพ้นด้วยปัญญาอย่างยิ่ง คือวิปัสสนาปัญญา
การที่เรามีสติรู้กายรู้ใจตามความเป็นจริง ด้วยจิตที่ตั้งมั่นและเป็นกลางนี่
สุดท้ายเราจะเกิดวิปัสสนาปัญญา
ร่างกายนี้ เบื้องต้นเห็นร่างกายจิตใจนี้
ไม่ใช่คน ไม่ใช่สัตว์ ไม่ใช่เรา ไม่ใช่เขา
เบื้องกลางจะเห็นว่าร่างกายนี้คือก้อนทุกข์
เบื้องปลายจะเห็นว่าจิตนี้คือตัวทุกข์ แล้วก็ปล่อยวางทั้งหมดได้
วางจิตตัวเดียว วางโลกทั้งโลกเลย
แล้วเราจะรู้เลยว่าจิตไม่ได้สร้างภพขึ้นมาอีกแล้ว
จิตไม่มีอาสวะ หลุดพ้นออกจากอาสวะไปแล้ว
อาสวะที่ห่อหุ้มย้อมเยิ้มอยู่ในจิตถูกละออกไป จิตไม่มีอาสวะ
จิตรู้แจ้งแทงตลอดในจิตว่าเป็นตัวทุกข์ นั่นคือตัววิชชา
ถ้าเราไม่เห็นอริยสัจไม่เห็นทุกข์เรียกมีอวิชชา
ที่สุดของทุกข์อยู่ตรงที่เราสามารถเห็นความจริง มีปัญญา
บุคคลถึงความบริสุทธิ์ได้ด้วยปัญญานี้ล่ะ คือวิปัสสนาปัญญา
หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช
วัดสวนสันติธรรม
16 มิถุนายน 2567
ติดตามข่าวสาร อ่านพระธรรมคำสอน และดาวน์โหลดไฟล์เสียง
เว็บไซต์ทางการ: dhamma.com
dhammateachings
/ dhammadotcom
line.me/ti/p/~@dhammadotcom
ปฏิทินแสดงธรรม
www.dhamma.com/calendar/
แผนที่เดินทางไปวัด
goo.gl/maps/Abb5nS95um62