Konu ile ilgili düşüncelerinizi, katıldığınız katılmadığınız şeyleri yorumlarda belirtmenizi çok isterim. İkinci partta yorumlarınıza da yer vereceğim 🙏🏻🌷🌿
@@AgustosBocegi_ bu arada kurgu yönetmeniyim her türlü grafik video edit teaser, vb de ihtiyacın olursa yardım etmek isterim. Bir ihtiyaç olursa çekinme lütfen.
20. yüzyıldan bu yana sanat adı altında tüm dünyaya dayatılan çağdaş sanat, modern sanat, soyut sanat vs itibariyle Tolstoy'un boş yere israf temelindeki yaklaşımına katılıyor ve eksik olduğunu da ekliyorum. Çağdaş veya modern sanat denilen şey sadece kıt kaynakların boşa israfı değil, gerçek sanatın yerini işgal edip, gerçek sanatın fonksiyonlarını yerine getirmiyor. Bu nötr bir durum değil, zararlı bir durum.
sanatı kaynak israfı olarak görmek, aslında sanatın özünü ve amacını göz ardı etmek demektir. bu bakış açısıyla wagner’in bir operasını ya da michelangelo’nun bir kiliseye yaptığı freskleri bile gereksiz bulabilirsin. ama sanatın ne zaman gerçek, ne zaman israf olup olmadığını sorgulamak bir noktada beyhudedir. sanatı koruma adı altında onu sadece maddi değerlerle değerlendirmekv, sanata zarar verebilir. sanat, insan ruhunu ve düşüncesini besler; bu yüzden onu dar bir materyalist bakış açısıyla sınırlamak yerine sunduğu zenginliği ve çeşitliliği anlamaya çalışmak daha doğru olur. John Berger'in ways of seeing (gorme biçimleri) adlı eserinin tolstoy ile birlikte, ama bir nevi kontrast olarak okunması öneririm. modern ve çağdaş sanatın sadece zaman ve kaynak israfı olduğu düşüncesi, sanatı çok dar bir perspektifle değerlendiriyor. oysa sanat tarih boyunca sürekli değişip gelişmiştir. modern sanat, geleneksel kalıpların dışına çıkarak yeni ifade yolları keşfetmiş, toplumu ve bireyi sorgulama fırsatı sunmuştur. sanatın tek bir doğru yolu ya da amacı olamaz, bu yüzden yeni bakış açılarını anlamaya çalışmanın önemli olduğuna inanıyorum. ayrıca, “sanatın kıt kaynakları israf etmesi” tartişmasının 21. yüzyılda ne kadar geçerli olduğu daha büyük bir tartışma konusu. çoğu zaman çağdaş sanat adı altında eleştirilen eserlerin aslında 20. yüzyılın ilk yarısına ait olduğunu görüyoruz. 100 yıl önceki dünyanın sorunlarıyla bugünün sanatını değerlendirmek doğru olmaz. eğer kaynak israfı gerçekten bir sorun olarak görülüyorsa, sanattan önce ele alınması gereken çok daha önemli israf alanları var. örneğin, tüketim çılgınlığı, gıda israfı, fosil yakıt kullanımı ya da gereksiz plastik üretimi gibi sorunlar, sanattan daha acil çözümler gerektiriyor. son olarak şunu belirtmek isterim ki, sanatın "legacy" yani miras olma özelliği de çok önemli. sanat, geçmişten bize kalan ve her döneme özgü izler bırakan bir mirastır. mağaralardaki resimlerden stravinsky'nin bahar ayinine, göbeklitepe'deki kabartmalardan jackson pollock tablolarına, sümer'de çömlekler üzerine yapılmış çizimlerden bauhaus stili sandalyelere kadar her dönem sanat yoluyla kendinden izler bırakmıştır. bu izler birbirinden daha değerli ya da "daha az müsrif" değildir; hepsi kendi dönemin mirasını taşır, ve hepsi bir noktada dönemine göre kaynakları yaşamsal olmayan amaçlarla, kaynak kıtlığına "rağmen" kullanmıştır, ki bence bu, insanı insan yapan unsurlardan biridir.
Konu ile ilgili düşüncelerinizi, katıldığınız katılmadığınız şeyleri yorumlarda belirtmenizi çok isterim. İkinci partta yorumlarınıza da yer vereceğim 🙏🏻🌷🌿
👍
Emeğinize ağzınıza sağlık
🙏🏻🌻
İşte beklenen o video
Emeğinize sağlık.
Sen anlat biz dinleyelim 🌸emeğine sağlık seni dinlemek keyif veriyor 🙏❤️
@@Sevinckizilgedik 🌹🍃🥰
Neden yeni videolar yok???
Tolstoy beni biraz zorladı sanırım 🥲 bu hafta Sanat nedir? eserinin ikinci yarısını paylaşacağım. Sonra eski düzenime geri döneceğim 🙏🏻🌷
@@AgustosBocegi_ harikasın çok teşekkür ederim
@@AgustosBocegi_ bu arada kurgu yönetmeniyim her türlü grafik video edit teaser, vb de ihtiyacın olursa yardım etmek isterim. Bir ihtiyaç olursa çekinme lütfen.
bu kadar uzun kayıtları nasıl alıyorsunuz depolama açısından sorun olmuyor mu acaba merak ettim
@@nizoizm8110 telefonumdan iki üç parça halinde kayıt alıyorum
20. yüzyıldan bu yana sanat adı altında tüm dünyaya dayatılan çağdaş sanat, modern sanat, soyut sanat vs itibariyle Tolstoy'un boş yere israf temelindeki yaklaşımına katılıyor ve eksik olduğunu da ekliyorum. Çağdaş veya modern sanat denilen şey sadece kıt kaynakların boşa israfı değil, gerçek sanatın yerini işgal edip, gerçek sanatın fonksiyonlarını yerine getirmiyor. Bu nötr bir durum değil, zararlı bir durum.
sanatı kaynak israfı olarak görmek, aslında sanatın özünü ve amacını göz ardı etmek demektir. bu bakış açısıyla wagner’in bir operasını ya da michelangelo’nun bir kiliseye yaptığı freskleri bile gereksiz bulabilirsin. ama sanatın ne zaman gerçek, ne zaman israf olup olmadığını sorgulamak bir noktada beyhudedir. sanatı koruma adı altında onu sadece maddi değerlerle değerlendirmekv, sanata zarar verebilir. sanat, insan ruhunu ve düşüncesini besler; bu yüzden onu dar bir materyalist bakış açısıyla sınırlamak yerine sunduğu zenginliği ve çeşitliliği anlamaya çalışmak daha doğru olur.
John Berger'in ways of seeing (gorme biçimleri) adlı eserinin tolstoy ile birlikte, ama bir nevi kontrast olarak okunması öneririm. modern ve çağdaş sanatın sadece zaman ve kaynak israfı olduğu düşüncesi, sanatı çok dar bir perspektifle değerlendiriyor. oysa sanat tarih boyunca sürekli değişip gelişmiştir. modern sanat, geleneksel kalıpların dışına çıkarak yeni ifade yolları keşfetmiş, toplumu ve bireyi sorgulama fırsatı sunmuştur. sanatın tek bir doğru yolu ya da amacı olamaz, bu yüzden yeni bakış açılarını anlamaya çalışmanın önemli olduğuna inanıyorum.
ayrıca, “sanatın kıt kaynakları israf etmesi” tartişmasının 21. yüzyılda ne kadar geçerli olduğu daha büyük bir tartışma konusu. çoğu zaman çağdaş sanat adı altında eleştirilen eserlerin aslında 20. yüzyılın ilk yarısına ait olduğunu görüyoruz. 100 yıl önceki dünyanın sorunlarıyla bugünün sanatını değerlendirmek doğru olmaz. eğer kaynak israfı gerçekten bir sorun olarak görülüyorsa, sanattan önce ele alınması gereken çok daha önemli israf alanları var. örneğin, tüketim çılgınlığı, gıda israfı, fosil yakıt kullanımı ya da gereksiz plastik üretimi gibi sorunlar, sanattan daha acil çözümler gerektiriyor.
son olarak şunu belirtmek isterim ki, sanatın "legacy" yani miras olma özelliği de çok önemli. sanat, geçmişten bize kalan ve her döneme özgü izler bırakan bir mirastır. mağaralardaki resimlerden stravinsky'nin bahar ayinine, göbeklitepe'deki kabartmalardan jackson pollock tablolarına, sümer'de çömlekler üzerine yapılmış çizimlerden bauhaus stili sandalyelere kadar her dönem sanat yoluyla kendinden izler bırakmıştır. bu izler birbirinden daha değerli ya da "daha az müsrif" değildir; hepsi kendi dönemin mirasını taşır, ve hepsi bir noktada dönemine göre kaynakları yaşamsal olmayan amaçlarla, kaynak kıtlığına "rağmen" kullanmıştır, ki bence bu, insanı insan yapan unsurlardan biridir.