เจดีย์พระปรางค์ที่สมบูรณที่สุด วัดส้ม

ไม่ปรากฏหลักฐานทางด้านเอกสารเกี่ยวกับประวัติการสร้างวัดส้ม แต่จากรูปแบบทางสถาปัตยกรรมและลวดลายทางศิลปกรรมของปรางค์ เชื่อว่าเป็นศิลปะอยุธยาตอนต้น ช่วงปลายพุทธศตวรรษที่ 18 ถึงราวปลายพุทธศตวรรษที่ 19 ซึ่งเก่ากว่าปรางค์องค์อื่นในสมัยอยุธยาตอนต้น เช่น พระปรางค์องค์เล็กที่วัดมหาธาตุ (พ.ศ. 1917) และวัดราชบูรณะ (พ.ศ. 1967) เล็กน้อย
ปรางค์เป็นปรางค์ก่ออิฐขนาดย่อมตั้งอยู่บนฐานเตี้ย เครื่องประดับชั้นหลังคาได้กลายรูปเป็นกลีบขนุนอย่างสมบูรณ์ มีลวดลายปูนปั้นลายบัวหงายประดับที่ฐาน ส่วนบนสุดของฐานเป็นลายลูกประคํา ในส่วนกลีบขนุน ที่ริมของกลีบทําเป็นโครงกรอบประดับด้วยลายลูกประคํา และลายใบไม้ม้วน ขนาบโครงลายลูกประคําไว้อีกชั้นหนึ่ง มีการทำลายทับหลัง อีกทั้งลายปูนปั้นต่าง ๆ มีทั้งลายรูปเรขาคณิต สัตว์ในนิทานโบราณ รวมทั้งลายราหูอมจันทร์ ล้วนเป็นลายที่วิวัฒนาการมาจากศิลปะเขมรในช่วงพุทธศตวรรษที่ 18
#ท่องเที่ยว #chaangtamphab #thailand #travel #traveler #ช่างธรรมภาพ #ท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม #อาจุมม่าพาตะลุย #วัดร้าง #ช่างหลังเลนส์ #วัดนอกกระแส #สายมู #วัดส้ม #อยุธยา #พระนครศรีอยุธยา